-
1 diluculum
dīlūcŭlum, i, n. le point du jour. - primo diluculo, Cic.: au point du jour. - cum diluculo, Plaut.: au point du jour.* * *dīlūcŭlum, i, n. le point du jour. - primo diluculo, Cic.: au point du jour. - cum diluculo, Plaut.: au point du jour.* * *Diluculum, diluculi, pen. corr. Plaut. L'aube et poinct du jour. -
2 diluculum
diluculum diluculum, i n рассвет -
3 diluculum
-
4 diluculum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluculum
-
5 dīlūculum
-
6 diluculum
dīlūcŭlum, i, n. [diluceo], daybreak, dawn (cf. crepusculum), Plaut. Am. 2, 2, 105; Cic. Rosc. Am. 7, 19; id. Att. 16, 13, a; cf. Macr. S. 1, 3 fin.; Censor. 24; Vulg. Luc. 24, 1 et saep.—In plur., Fronto, Ep. ad Anton. 1, 5. -
7 diluculum
-
8 diluculum
dī-lūculum, ī n. [dis + lux ]предрассветная пора, рассветdiluculo C (cum diluculo Pl, primo diluculo C) — на рассвете, с рассветом -
9 diluculat
-
10 crepusculum
crepusculum, ī, n. (creper), die Dämmerung, I) im allg. (vgl. Varro LL. 6, 5 u. 7, 77. Serv. Verg. Aen. 2, 268. Isid. de nat. rer. 2, 2), dubiae crepuscula lucis, die D. des Zwielichts, Ov. met. 11, 596: opaca crepuscula (in der Unterwelt), ibid. 14, 122: cr. solis, Morgendämmerung, Fulg. myth. 1. praef. p. 7 M. – II) insbes., die Abenddämmerung, das Zwielicht (Ggstz. diluculum), primo crepusculo, Plaut.: post crepusculum statim, Suet.: mane vel crepusculo, Plin.: et primo mane prodeundum et crepusculo redeundum, Col.: crepusculo (in der A.) solutus vagor (vom Hofhunde), Phaedr.: inducunt obscura crepuscula noctem, Ov.
-
11 diluculat
dīlūculat, impers. (diluculum), der Tag dämmert herauf, Gell. 2, 29, 7 u.a.
-
12 extremitas
extrēmitās, ātis, f. (extremus), das Äußerste, I) im allg.: 1) eig., bald = die äußerste Grenze, Cic.: extremitates Aethiopiae, Plin. – bald = der äußere Umkreis, mundi, Cic.: circuli, Plin. – bald = der Umriß, picturae, Plin. – bald = die Einfassung, lacus, Plin. ep.: extremitates lacuum, Plin. – 2) übtr., das zeitliche Ende, ea nocte resurrexit, cuius extremitas illud diluculum fuit, Augustin. serm. 221. – II) insbes.: a) extremitates corporis, die Extremitäten (des Körpers), Plin. 28, 61: u. so bl. frigus extremitatum, Plin. 23, 48: articuli extremitatium, Plin. 29, 32. – b) als geom. t. t., die Fläche, Cic. Acad. 2, 116. – c) als rhet. t. t., extremitates, die äußersten Gegensätze, Extreme, Quint. 11, 3, 15. – d) als gramm. t. t., die Endung, Gell. 11, 15, 8 (dort die Endung... bundus): Plur. bei Prisc. ad Iulian. ep. § 5 u. 6. – / Genet. Plur. auch extremitatium, Plin. 29, 32.
-
13 Abend
Abend, I) Zeitabschnitt des Tages: vesper (in der klass. Prosa seltener vespera). – tempus vespertinum (Abendzeit). – occasus solis (Sonnenuntergang). – gegen A., ad od. sub vesperum; sub occasum solis: abends, vespere, gew. adv. vesperi: abends spät, pervesperi: abends zuvor, pridie vesperi: heute abend, hodie vesperi: gestern abend, heri vesperi: bei einbrechendem A., primo vespere; ubi coepit advesperascere; cum iam advesperasceret: vor A., ante vesperum: bis zum A., ad vesperum: vom A. bis zum Morgen, a vespere usque ad mane: vom Morgen bis zum A., a mane usque ad vesperum. – es wird A., vesperascit caelum od: dies; u. bl. vesperascit: es geht schon gegen A., iam advesperascit; vergit in vesperum dies: es geht schon stark gegen A., iam praeceps in occasum sol est: es ist schon A., iam diei vesper est; iam vesperavit: guten Abend! salve! vd. (beim Scheiden) vale!: jmdm. guten A. wünschen, salvere (beim Kommen) od. valere (beim Scheiden) alqm iubeo. – Sprichwörtl., es ist noch nicht aller Tage A., nondum omnium dierum sol occĭdit (Liv. 39, 26, 9): es kann vor A. leicht anders werden, quid vesper ferat, incertum est (Liv. 45, 8, 6). – Bildl., der A. des Lebens, s. Lebensabend: am letzten A. seines Lebens, supremo vitae die; die vitae suae postremo. – II) meton., Himmelsgegend = Westen, w. s. – Abendbesuch bekommen, alqs me convenit vesperi: bei jmd. einen A. machen, convenire alqm vesperi. – Abendbrot, cibus vespertinus. – Abenddämmerung, crepusculum (Ggstz. diluculum). – in der A., crepusculo; gew. primo vespere (bei Anbruch des Abends); cum advesperavisset (als der Abend herangerückt war): mit der A., ubi coepit advesperascere; [7] cum iam advesperasceret. – Abendessen, cibus vespertinus. – als Souper, epulae vespertinae. – Abendgebet, *precatio ante somnum facta (das Beten). – *preces vespertinae (das Gebet). – sein A. verrichten, *ante somnum precari ad Deum. – Abendgegend, I) Gegend, die gegen Westen liegt: regio ad occidentem vergens. – II) Himmelsgegend, s. Westen. – Abendkälte, frigus vespertinum. – Abendkost, s. Abendessen. – Abendkühle, frigus vespertinum. – Abendland, I) = Abendgegend no. I. – II) Westland, Singul. kollektiv od. Plur. Abendländer, abeuntis solis partes (Ggstz. orientis solis partes); occĭdens (Ggstz. oriens). – Abendländer = Bewohner des Abendlandes, ad occasum habitantes. – abendländisch, I) der Bewohner des Abendlandes: ad occasum habitantium. – II) = westlich, w. s. – abendlich, I) zum Abend gehörend, am A. geschehend: vespertinus. – II) gegen Abend (Westen) liegend, s. westlich. – Abendluft, I) am Abend wehende Luft: aura vespertina. – II) = Westluft, Westwind, w. s. – Abendmahl,- mahlzeit, I)= Abendessen, w. s. – II) als kirchliche Feier: cena od. mensa Dominica (Eccl.); epulae sacrae (Eccl.). – od. als Liebesmahl, eucharistia (Eccl.). – od. als Kommunion, communio sancti altaris (Eccl.). – zum A. gehen, accedere ad mensam Dominicam (Eccl.): das A. feiern, *celebrare eucharistiam (von mehreren). – Abendrot,- röte, *rubor caeli vespertini. – abends, s. Abend. – Abendseite, s. Westseite. – Abendsonne, sol vespertinus (Ggstz. sol matutinus). – sol occĭdens (untergehende Sonne, Ggstz. sol oriens). – die A. haben, soli vespertino obvium esse (v. Örtl.). – Abendstern, Hesperus (Ἕσπερος); rein lat. Vesper; stella Veneris. – Abendstunde, horavespertina (eine Stunde des Abends). – tempus vespertinum (Abendzeit). – in der A., primo vespere; ubi iam vesperaverat. – Abendtau, rosvespertinus. – Abendtisch, s. Abendessen. – Abendwind, I) am Abend wehender Wind: ventusvespertinus. – II) = Westwind, w. s. – Abendzeit, tempus vespertinum. – tempora vespertina (im allg.). – horae vespertinae (Abendstunden). – um die A., cum iam advesperasceret: zur A., vespertino tempore; vespertinis temporibus (allemal zur A.).
-
14 Dämmerung
Dämmerung, diluculum (Morgendämmerung, w. s.). – crepusculum (Abenddämmerung, w. s.). – tenebrae (Dunkelheit übh.).
-
15 Morgendämmerung
Morgendämmerung, diluculum. – in der M., diluculo; primā luce (mit dem ersten Morgenlicht); tempore subincano oder (allemal) temporibus sublucanis; ubi primum illuxit (als es zuerst Tag wurde): die M. bricht an, lucescit; illucescit; lux appetit.
-
16 Zwielicht
Zwielicht, lumen obscurum ( im allg,), – adhuc dubius dies (Zustand zwischen Nacht u. Tag). – diluculum (die Morgendämmerung). – crepusculum (die Abenddämmerung).
-
17 crepusculum
crepusculum, ī, n. (creper), die Dämmerung, I) im allg. (vgl. Varro LL. 6, 5 u. 7, 77. Serv. Verg. Aen. 2, 268. Isid. de nat. rer. 2, 2), dubiae crepuscula lucis, die D. des Zwielichts, Ov. met. 11, 596: opaca crepuscula (in der Unterwelt), ibid. 14, 122: cr. solis, Morgendämmerung, Fulg. myth. 1. praef. p. 7 M. – II) insbes., die Abenddämmerung, das Zwielicht (Ggstz. diluculum), primo crepusculo, Plaut.: post crepusculum statim, Suet.: mane vel crepusculo, Plin.: et primo mane prodeundum et crepusculo redeundum, Col.: crepusculo (in der A.) solutus vagor (vom Hofhunde), Phaedr.: inducunt obscura crepuscula noctem, Ov.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crepusculum
-
18 diluculat
dīlūculat, impers. (diluculum), der Tag dämmert herauf, Gell. 2, 29, 7 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluculat
-
19 extremitas
extrēmitās, ātis, f. (extremus), das Äußerste, I) im allg.: 1) eig., bald = die äußerste Grenze, Cic.: extremitates Aethiopiae, Plin. – bald = der äußere Umkreis, mundi, Cic.: circuli, Plin. – bald = der Umriß, picturae, Plin. – bald = die Einfassung, lacus, Plin. ep.: extremitates lacuum, Plin. – 2) übtr., das zeitliche Ende, ea nocte resurrexit, cuius extremitas illud diluculum fuit, Augustin. serm. 221. – II) insbes.: a) extremitates corporis, die Extremitäten (des Körpers), Plin. 28, 61: u. so bl. frigus extremitatum, Plin. 23, 48: articuli extremitatium, Plin. 29, 32. – b) als geom. t. t., die Fläche, Cic. Acad. 2, 116. – c) als rhet. t. t., extremitates, die äußersten Gegensätze, Extreme, Quint. 11, 3, 15. – d) als gramm. t. t., die Endung, Gell. 11, 15, 8 (dort die Endung... bundus): Plur. bei Prisc. ad Iulian. ep. § 5 u. 6. – ⇒ Genet. Plur. auch extremitatium, Plin. 29, 32.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extremitas
-
20 Рассвет
- Aurora; diluculum; adventus lucis, solis;• на рассвете, с рассветом - albe(sce)nte caelo; surgente die; prima luce;
• с самого же рассвета - statim a prima luce;
• задолго до рассвета - bene ante lucem;
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Palmadusta diluculum — Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Cypraea diluculum — Palmadusta diluculum Palmadusta diluculum … Wikipédia en Français
Palmadusta diluculum — Palmadusta diluculum … Wikipédia en Français
Palmadusta diluculum — Palmadusta diluculum … Wikipédia en Français
Cypraea — tigris Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
dilúculo — (Del lat. diluculum, alborada, amanecer.) ► sustantivo masculino literario Última de las seis partes en que se dividía la noche. * * * dilúculo (del lat. «dilucŭlum», crepúsculo matutino) m. Última de las seis partes en que dividían la *noche los … Enciclopedia Universal
Cypraea — Pour les articles homonymes, voir Porcelaine (homonymie) … Wikipédia en Français
Cypraea — Pour les articles homonymes, voir Porcelaine (homonymie). Cypraea … Wikipédia en Français
Gibberula — Taxobox name = Gibberula regnum = Animalia subregnum = Eumetazoa superphylum = Protostomia phylum = Mollusca classis = Gastropoda subclassis = Orthogastropoda superordo = Caenogastropoda ordo = Sorbeoconcha subordo = Hypsogastropoda infraordo =… … Wikipedia
Cowrie — Kaurischnecken Neobernaya spadicea Systematik Klasse: Schnecken (Gastropoda) Überordnung … Deutsch Wikipedia
Cowry — Kaurischnecken Neobernaya spadicea Systematik Klasse: Schnecken (Gastropoda) Überordnung … Deutsch Wikipedia