-
1 defloratio
plucking of flowers; deflowering/dishonoring (of a virgin) -
2 imminutio
immĭnūtĭo ( inm-), ōnis, f. [imminuo], a lessening, aiminution; a weakening, impairing, injuring (rare but class.).I.Lit.:II.pravitas imminutioque corporis,
i. e. mutilation, Cic. Fin. 5, 17, 47. —In mal. part., i. q. devirgin tio, a deflowering, Aus. Cent. Nupt. Idyll. 13.—Trop.A.In gen.:B.dignitatis,
Cic. Fam. 3, 8, 2:criminis,
Quint. 7, 4, 3:malorum,
id. 5, 10, 33.—In partic., as a figure of speech, the use of a weaker expression for a stronger, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 90. -
3 injuria
injūrĭa, ae, f. [injurius], any thing that is done contrary to justice and equity, injury, wrong, violence:I.injuria ex eo dicta est, quod non jure fiat! omne enim, quod non jure fit, injuria fieri dicitur: hoc generaliter. Specialiter autem injuria dicitur contumelia. Interdum injuriae appellatione damnum culpa datum significatur: interdum iniquitatem injuriam dicimus, etc.,
Dig. 47, 10, 1:cum autem duobis modis, id est aut vi aut fraude, fiat injuria,
Cic. Off. 1, 13, 41:injuriae sunt, quae aut pulsatione corpus, aut convicio aures, aut aliqua turpitudine vitam cujuspiam violant,
Auct. Her. 4, 25, 35.Lit.:II. A. 1.tibi a me nulla orta est injuria,
Ter. Ad. 2, 1, 35:alienum est a sapiente non modo injuriam cui facere, verum etiam nocere,
Cic. Fin. 3, 21, 71:injuriam inferre,
id. Off. 1, 7, 24:injurias contumeliasque imponere,
id. Verr. 2, 4, 9, § 20:injuriam jacere et immittere in aliquem,
id. Par. 4, § 28:in populum Romanum,
Liv. 44, 1, 10:accipere ab aliquo,
Cic. Div. in Caecil. 18, 60:propulsare,
id. Rosc. Am. 50, 145:defendere,
Caes. B. C. 1, 7:condonare alicui,
id. B. G. 1, 20:persequi,
id. ib. 7, 38:ulcisci,
id. ib. 1, 12:injuriis onerare,
Ter. And. 5, 1, 8:per injuriam,
in an unjust manner, unjustly, Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226.—The abl. injuriā is used adverb., unjustly, undeservedly, without cause:ne palma detur cuiquam artifici injuriā,
Plaut. Poen. prol. 37:dispertivisti,
id. Aul. 2, 5, 4:si me meis civibus injuriā suspectum viderem,
Cic. Cat. 1, 7, 17:hoc horret Milo: nec injuriā,
id. Q. Fr. 3, 8, 6.Act., injustice, wrongdoing:2.vostrā hercle factum injuriā,
Plaut. Truc. 1, 2, 66:quocumque aspexisti, ut furiae, sic tuae tibi occurrunt injuriae,
Cic. Par. 2, 18:ut meum jus teneam et injuriam tuam persequar,
id. Caecin. 11, 32. —Pass.:B.pro veteribus Helvetiorum injuriis populi Romani,
Caes. B. G. 1, 30:Sabinae mulieres, quarum ex injuria bellum ortum,
Liv. 1, 13, 1; cf., so of dishonoring, deflowering a virgin, Plaut. Aul. 4, 10, 64; id. Cist. 1, 3, 32.—An injurious act, injury, outrage, insult, affront:C.injuriarum multam dicere,
Plaut. Poen. 5, 5, 57:injuriarum dicam alicui scribere,
Ter. Phorm. 2, 2, 15: actio injuriarum, an action for a personal injury or affront, Cic. Caecin. 12, 35:periculum injuriae muliebris,
Liv. 26, 49, 12:agere injuriarum,
Dig. 47, tit. 10:teneri injuriarum,
ib. 11: injuriarum experiri, ib. fin.:injuriarum judicio convenire quempiam,
ib. 13:tantine injuria cenae?
the insult of a dinner, Juv. 5, 9.—Unjust severity, harshness, rigor:D.(filius) carens patriā ob meas injurias,
Ter. Heaut. 1, 1, 85; cf.paterna,
id. ib. 5, 2, 39.—Revenge or punishment for injury inflicted:E.injuria consulis, etiam si justa, non tamen in magistratu exercenda,
Liv. 42, 1, 12:injuria caedis nostrae,
Verg. A. 3, 256.—An unjust acquisition:F.injuriam obtinere,
Liv. 29, 1, 17.—A damage, harm, injury of any kind, even that which proceeds from inanimate things:ab injuria oblivionis aliquem asserere,
Plin. Ep. 3, 5, 4:pluviarum,
Col. 11, 3, 7:ignis,
id. ib.:frigorum, grandinum aut nivis,
Plin. 13, 24, 47, § 134:puellam vinculis onerat, ex quorum injuria decessit,
Just. 43, 2:comparere incolumem ac sine injuria,
Suet. Aug. 14:haerens injuria lumbis,
pain, disease, Ser. Samm. 38, 452:curandum ne magna injuria fiat fortibus,
Juv. 8, 121. -
4 inminutio
immĭnūtĭo ( inm-), ōnis, f. [imminuo], a lessening, aiminution; a weakening, impairing, injuring (rare but class.).I.Lit.:II.pravitas imminutioque corporis,
i. e. mutilation, Cic. Fin. 5, 17, 47. —In mal. part., i. q. devirgin tio, a deflowering, Aus. Cent. Nupt. Idyll. 13.—Trop.A.In gen.:B.dignitatis,
Cic. Fam. 3, 8, 2:criminis,
Quint. 7, 4, 3:malorum,
id. 5, 10, 33.—In partic., as a figure of speech, the use of a weaker expression for a stronger, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 90.
См. также в других словарях:
deflowering — index debauchment, defilement Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Deflowering — deflower de*flow er, v. t. [Previously also spelled {deflour}.] [imp. & p. p. {Deflowered}; p. pr. & vb. n. {Deflowering}.] [F. d[ e]florer, LL. deflorare; L. de + flos, floris, flower. See {Flower}, and cf. {Deflorate}.] 1. To deprive of flowers … The Collaborative International Dictionary of English
deflowering — noun The breaking of the hymen of a virgin. Some adulterers are impelled by the cupidity of deflowering virgins, and thence also of deflowering young girls in their harmless age … Wiktionary
deflowering — de·flow·er || ‚diË flaÊŠÉ™ v. deprive a woman of her virginity, ravage; remove blossoms … English contemporary dictionary
deflowering — … Useful english dictionary
διακορήσει — διακόρησις deflowering fem nom/voc/acc dual (attic epic) διακορήσεϊ , διακόρησις deflowering fem dat sg (epic) διακόρησις deflowering fem dat sg (attic ionic) διακορέω aor subj act 3rd sg (epic) διακορέω fut ind mid 2nd sg διακορέω fut ind act… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαπαρθενεύσει — διαπαρθένευσις deflowering of a maiden fem nom/voc/acc dual (attic epic) διαπαρθενεύσεϊ , διαπαρθένευσις deflowering of a maiden fem dat sg (epic) διαπαρθένευσις deflowering of a maiden fem dat sg (attic ionic) διαπαρθενεύω aor subj act 3rd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
deflour — deflower de*flow er, v. t. [Previously also spelled {deflour}.] [imp. & p. p. {Deflowered}; p. pr. & vb. n. {Deflowering}.] [F. d[ e]florer, LL. deflorare; L. de + flos, floris, flower. See {Flower}, and cf. {Deflorate}.] 1. To deprive of flowers … The Collaborative International Dictionary of English
deflower — de*flow er, v. t. [Previously also spelled {deflour}.] [imp. & p. p. {Deflowered}; p. pr. & vb. n. {Deflowering}.] [F. d[ e]florer, LL. deflorare; L. de + flos, floris, flower. See {Flower}, and cf. {Deflorate}.] 1. To deprive of flowers. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Deflowered — deflower de*flow er, v. t. [Previously also spelled {deflour}.] [imp. & p. p. {Deflowered}; p. pr. & vb. n. {Deflowering}.] [F. d[ e]florer, LL. deflorare; L. de + flos, floris, flower. See {Flower}, and cf. {Deflorate}.] 1. To deprive of flowers … The Collaborative International Dictionary of English
Memoirs of a Geisha — This article is about the book. For the film, see Memoirs of a Geisha (film). Memoirs of a Geisha … Wikipedia