-
1 ulciscor
ulciscor, ultus, 3, v. inch. dep. [etym. dub.].I.To avenge one's self on, take vengeance on, or punish for wrong done (very freq. and class.; cf.: vindico, punio, persequor).A.With a personal object:B.ego pol illum ulciscar hodie Thessalum veneficum, Qui, etc.,
Plaut. Am. 4, 5, 9:ego illum fame, ego illum Siti, maledictis, malefactis, amatorem Ulciscar,
id. Cas. 2, 1, 10:inimicos,
id. Trin. 3, 1, 18:aliquem pro scelere,
Caes. B. G. 1, 14:ulciscendi Romanos pro iis, quas acceperant, injuriis occasio,
id. ib. 5, 38:odi hominem et odero: utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui,
Cic. Att. 9, 12, 2:numquam illum res publica suo jure esset ulta,
id. Mil. 33, 88:quos ego non tam ulcisci studeo, quam sanare,
id. Cat. 2, 8, 17:quos intellegis non, ut per te alium, sed ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur, laborare,
id. Div. in Caecil. 6, 22:victos acerbius,
Sall. J. 42, 4:Alphesiboea suos ulta est pro conjuge fratres,
Prop. 1, 15, 15 (19):ulta pellicem,
Hor. Epod. 3, 13; 5, 63; cf.:inimici ulciscendi causā,
Cic. Inv. 2, 5, 18:ejus casūs, quem ulciscitur,
Quint. 6, 1, 18.— Absol.:has tris ulciscendi rationes Taurus scriptas reliquit,
Gell. 7, 14, 5.—To take revenge for, to avenge, punish injustice, wrongs, etc.;II.with a non-personal object: quā in re Caesar non solum publicas sed etiam privatas injurias ultus est,
Caes. B. G. 1, 12:statuerunt, istius injurias per vos ulcisci,
Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9; id. Fam. 12, 1, 2:injurias rei publicae,
id. Phil. 6, 1, 2:Etruscorum injurias bello,
id. Rep. 2, 21, 38:cum alii ulcisci dolorem aliquem suum vellent,
id. Sest. 20, 46:injuriam,
id. Verr. 2, 1, 28, § 72:peccata peccatis et injurias injuriis,
id. Inv. 2, 27, 81 al.; cf.:ultum ire injurias festinare,
to proceed to revenge, to revenge, Sall. J. 68, 1:ultum ire scelera et injurias,
Quint. 11, 1, 42:istius nefarium scelus,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 68:patrui mortem,
id. Rab. Perd. 5, 14:senis iracundiam,
Ter. Phorm. 1, 4, 12:offensas tuas,
Ov. Tr. 2, 134:barbaras Regum libidines,
Hor. C. 4, 12, 8:illatum a Persis Graeciae bellum,
Just. 2, 15, 13.—Transf., with the person to whom wrong has been done as the object, to take vengeance for, to avenge a person (much less freq. but class.):► 1.quos nobis poëtae tradiderunt patris ulciscendi causā supplicium de matre sumpsisse,
Cic. Rosc. Am. 24, 66; Auct. Her. 1, 16, 26:caesos fratres,
Ov. M. 12, 603:fratrem,
id. ib. 8, 442:patrem justa per arma,
id. F. 3, 710:numen utrumque,
id. ib. 5, 574:cadentem patriam,
Verg. A. 2, 576:quibus (armis) possis te ulcisci lacessitus,
Cic. de Or. 1, 8, 32:se,
id. Mil. 14, 38; id. Verr. 2, 4, 40, § 87; Plin. Ep. 8, 7, 2; Ov. M. 7, 397; id. P. 1, 8, 20:Hannibal se a transfugis ultus est,
Front. Strat. 3, 16, 4.— Transf., of things:a ferro sanguis humanus se ulciscitur: contactum namque eo celerius subinde rubiginem trahit,
Plin. 34, 14, 41, § 146.—With the two constructions combined:non hercle ego is sum, qui sum, ni hanc injuriam meque ultus pulcre fuero,
Plaut. Men. 3, 2, 7.Act. collat. form ulcisco, ĕre: nisi patrem materno sanguine exanclando ulciscerem, Enn. ap. Non. 292, 16 (Trag. v. 184 Vahl.).—2. -
2 ūltiō
ūltiō ōnis, f [cf. ulciscor], a taking vengeance, avenging, revenge: quamquam serum auxilium perditis erat, tamen ultionem petens, L.: infirmi est animi voluptas Ultio, Iu.: prima est haec ultio, i. e. punishment, Iu.— A wreaking, indulgence: irae, L.* * *revenge, vengeance, retribution -
3 inultus
ĭn-ultus, a, um, adj.I. A.Of persons:B.Marius ne inultus esset,
Cic. Sest. 22, 50:ne inultos imperatores suos jacere sinerent,
Liv. 25, 37, 10:moriemur inultae?
Verg. A. 4, 659:non me inulto Victor laetabere,
id. ib. 10, 739; Hor. S. 1, 8, 44; 2, 3, 297:quam inulti perierint,
Sall. J. 31, 2; id. Hist. Fragm. 3, 74 Dietsch; Ov. F. 2, 233.—Of things:II.mortem suam ne inultam pateretur,
Cic. Div. 1, 27, 57:injuriae,
id. Div. in Caecil. 16, 53:cruor,
Val. Max. 9, 2, 3 fin.:nil poterit Juno, nisi inultos flere dolores?
Ov. M. 4, 426:nec Ptolemaeo inulta scelera fuerunt,
Just. 24, 3, 10:Alexandro caedes,
id. 29, 5, 1.—Upon whom no revenge is taken, unpunished.A.Of persons:B.numquam me inultus istic ludificabit,
Plaut. Am. 4, 3, 13:cur Asellium esse inultum tam diu sinis,
Cic. Clu. 62, 172:hostīs inultos abire sinere,
Sall. J. 58, 5; 70, 4:hostis Medeae nullus inultus,
Ov. H. 12, 182. —Transf.1.Of things, for which no punishment is inflicted, unpunished:2.neque scelus inultum relinquendum,
Sall. J. 106, 6; Val. Max. 9, 7, 2:quicquid multis peccatur, inultum est,
Luc. 5, 260.—Unharmed, unhurt, safe, with impunity:C.inulto Dicere quod sentit permitto,
Hor. S. 2, 3, 189:neu sinas Medos equitare inultos,
id. C. 1, 2, 51; cf.:at ne illud haud inultum, si vivo, ferent ( = inulti),
Ter. Heaut. 5, 1, 45:sed inultum numquam id auferet,
id. And. 3, 5, 4:et catulos ferae Celent inultae,
Hor. C. 3, 3, 42.—Trop., unsated, unappeased, insatiable:odium,
Hor. Ep. 1, 2, 61; cf.preces,
unavailing, id. C. 1, 28, 33. -
4 vindico
vindĭco (on account of a supposed derivation from venum - dico, also written vendĭco), āvi, ātum, 1 (collat. form, acc. to the 3d conj., VINDICIT, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1 fin.), v. a. [vim - dico, prop. to assert authority, viz. in a case where legal possession of a thing claimed is refused; hence, transf.], to lay legal claim to a thing, whether as one's own property or for its restoration to a free condition.I.Lit.: IN. IVS. DVCITO. NI IVDICATVM FACIT AVT QVIS ENDO EOM IVRE VINDICIT, i. e. eum in jure vindicat, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; cf., on the form of laying claim to disputed personal property, Gai Inst. 4, 16:II.vindicare sponsam in libertatem,
Liv. 3, 45, 11; cf. id. 3, 48, 5; 3, 46, 7:puellam,
id. 3, 46, 3:ita vindicatur Virginia spondentibus propinquis,
id. 3, 46, 8.—Transf., in gen. (freq. and class.; cf. assero).A.To lay claim to as one's own, to make a claim upon, to demand, claim, arrogate, assume, appropriate a thing:B.omnia non Quiritium sed sapientium jure pro suis vindicare,
Cic. Rep. 1, 17, 27:videor id meo jure quodam modo vindicare,
id. Off. 1, 1, 2:Homerum... Chii suum vindicant,
id. Arch. 8, 19:ortūs nostri partem patria vindicat,
id. Off. 1, 7, 22:maximam partem quasi suo jure Fortuna sibi vindicat,
id. Marcell. 2, 6:ceterarum rerum quae sunt in oratore, partem aliquam sibi quisque vindicat,
id. Or. 19, 69:quod neque summi imperatores... sibi umquam vindicare sunt ausi,
Quint. 1, prooem. §14: partem oneris tui mihi vindico,
Plin. Ep. 6, 32, 2:majestatem sibi,
id. Pan. 42, 1:partis sibi aequas potentiae,
Suet. Tib. 50; id. Tit. 5; Sen. Ira, 3, 30, 3; id. Cons. Helv. 3, 9; id. Q. N. 1, 1, 10; Val. Max. 4, 3, 1; 5, 3, ext. 2; cf. Plin. Pan. 8, 2; Val. Max. 4, 5, 3: iniquissima haec bellorum condicio est; prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur, Tac. Agr. 27:victoriae majore parte ad se vindicatā,
Liv. 44, 14, 8:decus belli ad se,
id. 9, 43, 14:tanta tamen universae Galliae consensio fuit libertatis vindicandae, ut, etc.,
should be maintained, vindicated, Caes. B. G. 7, 76:Trasimenum pro Tarsimeno multi auctores... vindicaverunt,
have adopted, Quint. 1, 5, 13; so id. 1, 5, 26:vindicet antiquam faciem, vultusque ferinos Detrahat,
reassume, Ov. M. 2, 523.— Poet., with inf.:vindicat hoc Pharius dextrā gestare satelles,
Luc. 8, 675.—To place a thing in a free condition.1.In libertatem vindicare, to set free, to free, emancipate:2.in libertatem rem populi,
Cic. Rep. 1, 32, 48:ex dominatu Ti. Gracchi in libertatem rem publicam,
id. Brut. 58, 212:rem publicam afflictam et oppressam in veterem dignitatem ac libertatem,
i. e. to restore, id. Fam. 2, 5, 2:Galliam in libertatem,
Caes. B. G. 7, 1:se et populum Romanum in libertatem,
id. B. C. 1, 22.—To deliver, liberate, protect, defend:C.te ab eo vindico et libero,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9:nos a verberibus, ab unco, a crucis terrore neque res gestae neque acta aetas neque vestri honores vindicabunt?
id. Rab. Perd. 5, 16:sapientia sola nos a libidinum impetu et formidinum terrore vindicat,
id. Fin. 1, 14, 46:quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?
id. Fl. 17, 40:aliquem a miseriis morte,
id. Brut. 96, 329:a molestiā,
id. Q. Fr. 1, 4, 2:a labore,
id. Sull. 9, 26:domum suam a solitudine,
id. de Or. 1, 45, 199:laudem summorum oratorum ab oblivione hominum atque a silentio,
rescue, id. ib. 2, 2, 7:sed ab hac necessitate egregie vos fortuna vindicat,
Liv. 37, 54, 10:corpora a putrescendo (sal),
Plin. 31, 9, 45, § 98:ebur a carie (vetus oleum),
id. 15, 7, 7, § 32:capillum a canitie,
id. 28, 11, 46, § 164:se non modo ex suspitione tanti sceleris, verum etiam ex omni hominum sermone,
Cic. Sull. 20, 59:perpetienda illa fuerunt, ut se aliquando ad suos vindicaret,
might restore, id. Rab. Post. 9, 25:quam dura ad saxa revinctam Vindicat Alcides,
sets free, Ov. M. 11, 213:tandem absolutus vindicatusque est (reus),
Plin. Ep. 4, 9, 1.—With respect to some wrong perpetrated (cf. ulciscor), to avenge, revenge, punish; to take vengeance on any one; make compensation for:2.omnia quae vindicaris in altero, sibi ipsi vehementer fugienda sunt,
Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4:maleficium in aliis vindicare,
id. Sull. 6, 19:facinus in nullo etiam,
id. Verr. 2, 3, 84, § 194:dolum malum et legibus,
id. Off. 3, 15, 61. acerrime maleficia, id. Rosc. Am. 5, 12:consensionem improborum supplicio omni,
id. Lael. 12, 43:eam rem quam vehementer,
id. Quint. 7, 28:Ti. Gracchi conatus perditos,
id. Off. 1, 30, 109:necem Crassi,
Ov. F. 6, 468:offensas ense,
id. Tr. 3, 8, 40:fortuita non civium tantummodo sed urbium damna principis munificentia vindicat,
Vell. 2, 126, 4.— Impers. pass.:fateor non modo in socios, sed etiam in cives militesque nostros persaepe esse severe ac vehementer vindicatum,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 133:vindicandum in eos,
Sall. J. 31, 18:vindicatum in eos, qui, etc.,
id. C. 9, 4; cf.:in quos (Venetos) eo gravius Caesar vindicandum statuit, quo diligentius, etc.,
Caes. B. G. 3, 16.—Transf. (after the analogy of ulcisci): vindicare se ab (de) aliquo, to revenge one's self upon one:se ab illo,
Sen. Ben. 6, 5, 3:se de fortunā praefationibus,
Plin. Ep. 4, 11, 14.— Pass.:quantā saevitiā opus erat, ut Sulla de Mario vindicaretur,
Flor. 3, 21, 19. -
5 Dīra
-
6 Erīnys
Erīnys (not -innys), yos, f, Ἐρινύσ, a Fury, goddess of revenge, Remorse, V., O., Iu.—Plur., Pr. —Poet.: Troiae communis, the scourge, curse, V.: feror, quo tristis Erinys (vocat), fury, V. -
7 per-sequor
per-sequor cūtus or quūtus, ī, dep., to follow perseveringly, follow after, follow up, pursue: certum est persequi, T.: me in Asiam, T.: exercitum: Hortensium ipsius vestigiis: alcuius vestigia: te, V.: Hanc persecuta mater, Ph.—With infin: non ego te frangere persequor, H.—To press upon, hunt down, chase, pursue: fugientes usque ad flumen, Cs.: deterrere hostīs a persequendo, S.: feras, O.: beluas, Cu.—To follow up, come up with, overtake: te triginta diebus: Mors fugacem persequitur virum, H.—To search over, to search through: solitudines.—Fig., to follow perseveringly, pursue, follow up: viam, T.: eas artīs.—To pursue, hunt after, seek to obtain, strive after: utilia studiosissime: hereditates, T.: voluptates: meum ius, assert, T.: bona tua lite atque iudicio. —To follow, be a follower of, imitate, copy after: Academiam veterem: te.—To pursue, proceed against, prosecute, revenge, avenge, take vengeance upon: bello civitatem, Cs.: iniurias suas: de persequendis inimicitiis, Cs.—To follow up, follow out, perform, execute, prosecute, bring about, accomplish: ex usu quod est, id persequar, T.: si idem extrema persequitur qui incohavit: vitam inopem et vagam, lead: scelus, O.—To take down, note down, record: quae dicerentur.—To set forth, relate, recount, describe, explain: quae versibus persecutus est Ennius: has res in libro. -
8 poena
poena ae, f, ποινή, indemnification, compensation, recompense, retribution, satisfaction, expiation, punishment, penalty, price: Syrus mihi tergo poenas pendet, T.: arbitros dat, qui poenam constituant, Cs.: Tu mihi poenas Persolves amborum, V.: poenas pendo temeritatis meae: poenas pro civibus capere, S.: numen in omne nomen Albanum expetiturum poenas, L.: morte poenas sceleris effugere: poenam dignam suo scelere suscipere: parentum poenas a filiis repetere: falsarum litterarum: poenarum ex inimicis satis est, L.: peccatis qui poenas inroget aequas, H.: dat poenas, i. e. suffers for it, Iu.: nec fuerat poena videre, etc., punishable, Pr.—Person., the goddess of punishment, Vengeance, C.— Plur, avenging Furies, C., O.* * *penalty, punishment; revenge/retribution -
9 pūniō or poeniō
pūniō or poeniō īvī, ītus, īre [poena], to punish, correct, chastise: ambitum: sontes: facinus puniendum: tergo ac capite puniri, L.: quod non ego punior, O.— To take vengeance for, avenge, revenge: Graeciae fana. -
10 pūnior or poenior
pūnior or poenior ītus, īrī, dep. [poena], to punish, correct, chastise: aliquem: inimicos: peccata: ira in puniendo.— To revenge, take satisfaction for, avenge: cupiditas puniendi doloris: hominum necem. -
11 red-dō
red-dō didī, ditus, ere. I. To give back, return, restore: scripsit ad te, ut redderes: alqd tibi, T.: Accipe quod numquam reddas mihi, H.: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, I give it back and renounce it: vobis amissa, L.: obsides, Cs.: follibus auras Accipiunt redduntque, take in and expel, V.: mulieri hereditatem: Redditus Cyri solio Phraates, H.: oculis nostris, V.: non reddere (beneficium) viro bono non licet: se convivio, return, L.: se catenis, H.: Teucrūm se reddat in arma, exposes, V.: Sic modo conbibitur, modo... Redditur ingens Erasinus, is swallowed up... reappears, O.: (Daedalus) Redditus his terris, on his return, V.—To utter in response, make in answer: veras audire et reddere voces, return, V.: Aeneas contra cui talia reddit, answered, V.: responsum, L.—To render, translate, interpret: quae legeram Graece, Latine reddere: verbum pro verbo: verbum verbo, H.—To render, represent, imitate, express, resemble: faciem locorum, O.: et qui te nomine reddet Silvius Aeneas, i. e. shall bear your name, V.—To make to be, cause to appear, render, make: quam (civitatem) ille inlustrem reddidit: itinera infesta, Cs.: Quem insignem reddidit arte, V.: obscuraque moto Reddita forma lacu est, made indistinct, O.: omnīs Catillinas Acidinos postea reddidit, made patriots in comparison: dictum ac factum reddidi, i. e. no sooner said than done, T.: hic reddes omnia ei consilia incerta ut sient, T.: fasciculum sibi aquā madidum r<*>itum esse.—To pay back, revenge, requite, p<*>sh, take satisfaction for: per eum stare quo minus accepta ad Cannas redderetur hosti clades, L.: reddidit hosti cladem, L. II. To give up, hand over, deliver, impart, assign, yield, render, give, grant, bestow, surrender, relinquish, resign: mihi epistulam: litteris a Caesare consulibus redditis, Cs.: ut primi Salio reddantur honores, V.: reddita gratia (i. e. relata), S.: reddunt ova columbae, Iu.: obligatam Iovi dapem, H.: mors pro patriā reddita: morbo naturae debitum, i. e. to die by disease, N.: hanc animam vacuas in auras, O.: caute vota reddunto, pay: fumantia exta, V.: gravīs poenas, i. e. suffer, S.: reddi viro promissa iubebant, to be awarded, V.: rationem, render an account: animam a pulmonibus reddere, exhale: sonum, give forth, H.: vox reddita, uttered, V: catulum partu, O.: Fructum, quem reddunt praedia, produce, T.: Una superstitio, superis quae reddita divis, which belongs to the gods, V.: tunicam servo, Iu.: neque his petentibus ius redditur, is granted, Cs.: quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant, sacrifice: Thermitanis urbem, agros, i. e. leave unforfeited: (civitati) iura legesque, home-rule, Cs.: tribus populis suae leges redditae, independence was recognized, L.: conubia, to grant, L.: Peccatis veniam, H.: Nomina facto vera, call by the right name, O.: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, grant you a trial, T.: iudicia in privatos reddebat, assumed jurisdiction in civil actions, Cs.: ius, to give judgment, Ta.—To repeat, report, narrate, recite, rehearse: ea sine scripto verbis eisdem: sive paribus paria (verba) redduntur, sive opponuntur contraria: dictata, rehearse, H.: carmen, recite, H.: causam, O. -
12 sūmō
sūmō sūmpsī, sūmptus, ere [sub+cmo], to take, take up, take in hand, lay hold of, assume: a me argentum, T.: legem in manūs: litteras ad te a M. Lepido consule sumpsimus, have provided ourselves with: Tusculi ante quam Romae sumpta sunt arma, L.: perventum est eo, quo sumpta navis est, hired: pecuniam mutuam, borrow.—To take, eat, drink, consume, enjoy, put on: vinum, N.: Partem Falerni, H.: pomum de lance, O.: sumptā virili togā, put on: regium ornatum, N.— To take in exchange, buy, purchase: decumas agri Leontini: Quae parvo sumi nequeunt, H.—Fig., to take, take up, assume: tantos sibi spiritūs, ut, etc., assumed, Cs.: animum, take courage, O.: sump<*> tis inimicitiis, susceptā causā.— To take up, under take, enter upon, begin: omne bellum sumi facile, to be undertaken, S.: bellum cum Veientibus sumptum, L.: Prima fide vocisque ratae temptamina, O.: Quem virum lyrā sumis celebrare? H.— To exact, inflict, with supplicium or poenam: more maiorum supplicium sumpsit, Cs.: de illā supplicium sumere: virgis supplicium crudelissime sumere: pro maleficio poenam sumi oportere: tam crudelīs poenas, to take such cruel revenge, V.— To take, choose, select: philosophiae studium: hoc mihi sumo, this is my choice: meliores liberos sumpsisse quam genuisse, i. e. to have adopted, S.: materiam vestris aequam Viribus, H.: mala, O.: disceptatorem, L.: Miltiadem imperatorem sibi, N.— To take, assume, claim, arrogate, appropriate: quamquam mihi non sumo tantum neque adrogo, ut, etc.: imperatorias sibi partīs, Cs.: Nec sumit aut ponit securīs Arbitrio popularis aurae, H.: voltūs acerbos, O.: antiquos mores, L.— To take, obtain, get, acquire, receive: distat sumasne pudenter An rapias, H.: laudem a crimine, O.: sumpto rigore, O.— To take, lay out, use, apply, employ, spend, consume: frustra operam, T.: laborem, Cs.: diem ad deliberandum, Cs.: cibi quietisque tempus, L.: curis sumptus, worn out, C. poët.—Of a speaker, to take for granted, assume, maintain, suppose, affirm: id sumere pro certo, quod dubium est: beatos esse deos: pro non dubio, aequius esse, etc., L.— To take, bring forward, cite, mention, adduce: homines notos sumere odiosum est: unum hoc sumo: quid quisquam potest ex omni memoriā sumere inlustrius?* * *Isumere, sumpsi, sumptus Vtake up; begin; suppose, assume; select; purchase; exact (punishment); obtainIIsumere, sumsi, sumtus Vaccept; begin; suppose; select; purchase; obtain; (= sumpsi, sumptum) -
13 ulcīscor
ulcīscor ūltus, ī, dep., to avenge oneself on, take vengeance on, punish, recompense: ulciscendi Romanos, pro iis iniuriis, occasio, Cs.: (hominem) utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui: victor acerbius, S.: ulta paelicem, H.—To take revenge for, avenge, punish, requite, repay: iniurias, Cs.: istius iniurias per vos: peccata peccatis et iniurias iniuriis: senis iracundiam, T.: offensas tuas, O.: Regum libidines, H.: quicquid sine sanguine civium ulcisci nequitur, all that cannot be revenged, etc., S.: ob iras graviter ultas, L.: patris ossa ulta, avenged, O.—To take vengeance in behalf of, avenge: patris ulciscendi causā supplicium de matre sumpsisse: ut ipsi se di inmortales ulciscerentur: caesos fratres, O.: cadentem patriam, V.* * *ulcisci, ultus sum V DEPavenge; punish -
14 vindicō (vend-)
vindicō (vend-) āvī, ātus, āre [vindex].—In law, to assert a claim to, demand formally, ask judgment for: puellam in posterum diem, i. e. to take charge of under bonds to appear the next day, L.: ita vindicatur Virginia spondentibus propinquis, L.—To claim as one's own, make a claim upon, demand, claim, arrogate, assume, appropriate omnia iure pro suis vindicare: Homerum Chii suum vindicant: prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur, Ta.: victoriae maiore parte ad se vindicatā, L.: Galliae consensio fuit libertatis vindicandae, ut, etc., should be maintained, Cs.: antiquam faciem, reassume, O.—In the phrase, in libertatem vindicare, to claim for freedom, set free, free, emancipate: in libertatem rem populi: rem p. in veterem dignitatem ac libertatem, i. e. to restore: se et populum R. in libertatem, Cs.—To serve as champion, deliver, liberate, protect, defend, save: te ab eo: nos a verberibus: ab hac necessitate vos fortuna vindicat, L.: perpetienda illa fuerunt, ut se aliquando ac suos vindicaret, might protect: quam dura ad saxa revinctam Vindicat Alcides, sets free, O.—To act as avenger, avenge, revenge, punish, take vengeance on, recompense: quo (perfugio), nisi vos vindicatis, utentur necessario: contionibus populum ad vindicandum hortari, S.: quae vindicaris in altero, tibi ipsi fugienda sunt: improborum consensionem supplicio omni: Ti. Gracchi conatūs perditos: necem Crassi, O.: fateor in civīs persaepe esse severe vindicatum: in quos (Venetos) eo gravius Caesar vindicandum statuit, Cs. -
15 vindicta
vindicta ae, f [vindico], a rod, a touch of which in the presence of a magistrate was the ceremony of manumission, liberating-rod, manumissionstaff: vindictā liberatus, L.: vindictā liber factus: quem ter vindicta quaterque Inposita haud umquam formidine privet, H.: vindictae quisque favete suae, i. e. his own champion, O.—A means of asserting, vindication, protection, defence: libertatis, L.: mors, inquit, una vindicta est, L.: legis severae, O.—Vengeance, revenge, satisfaction, redress: facilis vindicta est mihi, Ph.: gravior quam iniuria, Iu.: legis severae, O.* * *ceremonial act claiming as free one contending wrongly enslaved; vengeance -
16 pena
-
17 Lex talionis
-
18 persequor
, persequi, persecutusI.to follow, pursue, take revenge.II.to persecute, hunt down, track, trail. -
19 ultio
avenging, punishment, revenge. -
20 ultionis
avenging, punishment, revenge.
См. также в других словарях:
Revenge — (also vengeance, retribution, or vendetta amongst others) consists primarily of retaliation against a person or group in response to a real or perceived wrongdoing. Although many aspects of revenge resemble or echo the concept of justice, revenge … Wikipedia
Revenge — Revenge: Revenge (группа) Revenge (альбом Kiss) Revenge (альбом Eurythmics) Revenge (альбом Cro Mags) Месть (англ. Revenge) … Википедия
revenge — ► NOUN 1) retaliation for an injury or wrong. 2) the desire to inflict such retaliation. ► VERB 1) (revenge oneself or be revenged) inflict revenge for an injury or wrong done to oneself. 2) inflict revenge on behalf of (someone else) or for (a… … English terms dictionary
Revenge — Re*venge , v. t. [imp. & p. p. {Revenged}, p. pr. & vb. n. {Revenging}.] [OF. revengier, F. revancher; pref. re re + OF. vengier to avenge, revenge, F. venger, L. vindicare. See {Vindicate}, {Vengerance}, and cf. {Revindicate}.] 1. To inflict… … The Collaborative International Dictionary of English
Revenge — Re*venge , n. 1. The act of revenging; vengeance; retaliation; a returning of evil for evil. [1913 Webster] Certainly, in taking revenge, a man is even with his enemy; but in passing it over he is superior. Bacon. [1913 Webster] 2. The… … The Collaborative International Dictionary of English
revenge — (v.) late 14c., from O.Fr. revengier, from re , intensive prefix, + vengier take revenge, from L. vindicare to lay claim to, avenge, punish (see VINDICATE (Cf. vindicate)). To avenge is to get revenge or to take vengeance ; it suggests the… … Etymology dictionary
Revenge — Re*venge , v. i. To take vengeance; with upon. [Obs.] A bird that will revenge upon you all. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
revenge — vb *avenge Analogous words: recompense, repay (see PAY): vindicate, defend, justify (see MAINTAIN) revenge n vengeance, *retaliation, retribution, reprisal Analogous words: *reparation, redress, amends: recompensing or recompense … New Dictionary of Synonyms
revenge — [n] retaliation for wrong, grievance animus, attack, avenging, avengment, counterblow, counterinsurgency, counterplay, eye for an eye*, fight, getting even*, ill will, implacability, malevolence, measure for measure, rancor, repayment, reprisal,… … New thesaurus
revenge — m. revanche. Prendre son revenge : prendre sa revanche … Diccionari Personau e Evolutiu
revenge — [ri venj′] vt. revenged, revenging [ME revengen < OFr revenger < re , again + vengier, to take vengeance < L vindicare: see VINDICATE] 1. to inflict damage, injury, or punishment in return for (an injury, insult, etc.); retaliate for 2.… … English World dictionary