Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

decydująca

См. также в других словарях:

  • rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia …   Słownik języka polskiego

  • arbiter — m IV, DB. arbitertra, Ms. arbitertrze; lm M. arbitertrzy, DB. arbitertrów 1. «osoba decydująca o czymś, rozstrzygająca coś; znawca, autorytet» Arbiter dobrego smaku, elegancji. Wybrać kogoś na arbitra w jakiejś dziedzinie. 2. praw. «rozjemca… …   Słownik języka polskiego

  • baraż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów sport. «w szermierce: walka dodatkowa między zawodnikami mającymi jednakową liczbę wygranych walk, decydująca o kolejności miejsc; dogrywka» Stanąć do barażu. Zwyciężył po barażu. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… …   Słownik języka polskiego

  • biurokracja — ż I, DCMs. biurokracjacji, blm 1. «system zarządzania, w którym decydującą rolę spełnia aparat administracyjny» 2. «grupa ludzi zawodowo trudniąca się administrowaniem i organizacją pracy instytucji państwowych, gospodarczych, społecznych» 3. pot …   Słownik języka polskiego

  • determinizm — m IV, D. u, Ms. determinizmzmie, blm filoz. «pogląd uznający współzależność zjawisk (zdarzeń), zgodnie z którym każde zjawisko (w przyrodzie, w rozwoju społecznym, w działaniu ludzkim) jest nieuchronnie i jednoznacznie wyznaczone przez ogół… …   Słownik języka polskiego

  • formant — m IV, D. u, Ms. formantncie; lm M. y 1. fiz. «uwydatniona grupa składowych widma dźwięków, np. mowy, decydująca o rozpoznawalności tych dźwięków» 2. jęz. «element, za pomocą którego dany wyraz został utworzony od swej podstawy słowotwórczej» ‹z… …   Słownik języka polskiego

  • gemowy — przym. od gem ∆ Piłka gemowa «piłka decydująca o zdobyciu gema» …   Słownik języka polskiego

  • grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

  • karman — m IV, D. u, Ms. karmannie, blm «w indyjskich religiach i filozofii: suma uczynków człowieka popełnionych w okresie egzystencji, decydująca o charakterze następnego wcielenia w łańcuchu reinkarnacji; karma» ‹sanskr.› …   Słownik języka polskiego

  • męski — męskiscy 1. «odnoszący się, należący do mężczyzny, mężczyzn; przeznaczony dla mężczyzn, obsługujący mężczyzn; złożony z mężczyzn; będący mężczyzną» Męska bielizna, konfekcja. Męskie ubranie, buty, obuwie. Magazyn mody męskiej. Fryzjer, krawiec… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»