Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

decaying

  • 1 puter

        puter tris, tre, adj.    [2 PV-], rotten, decaying, putrefying, stinking, putrid: quibus alabaster puter esse videtur: fanum, mouldering, H.: poma, rotten, O.: bos, O.: corpora cicatricibus, Cu.: vomicae, Iu.— Crumbling, friable, mellow, soft: glaeba, V.: mammae, flabby, H.: oculi, languishing, H.: anima, withered, Pr.
    * * *
    putris, putre ADJ
    rotten, decaying; stinking, putrid, crumbling

    Latin-English dictionary > puter

  • 2 pūtidus

        pūtidus adj. with comp.    [2 PV-], rotten, decaying, stinking, fetid: caro.—Of persons, rotten, withered: longo saeculo, H.: Putidius cerebrum, more addled, H.—Of style, affected, disgusting.
    * * *
    putida, putidum ADJ
    rotten, stinking, unpleasant; offensive; tiresomely affected; pedantic

    Latin-English dictionary > pūtidus

  • 3 tābidus

        tābidus adj.    [tabes], wasting away, melting, decaying: in tabidā nive volutari, L.: mens mea tabida facta, O.— Wasting, consuming, corrupting, infectious: lues, V.: vetustas, O.
    * * *
    tabida, tabidum ADJ
    wasting away, emaciated, putrefying, rotten; accompanied by wasting

    Latin-English dictionary > tābidus

  • 4 putris

    putris, putre ADJ
    rotten, decaying; stinking, putrid, crumbling

    Latin-English dictionary > putris

  • 5 puter

    pŭter and pū̆tris, tris, tre, adjj. [puteo], rotten, decaying, putrefying, stinking, putrid.
    I.
    Lit.:

    palus puter,

    fetid, Varr. R. R. 1, 8:

    navis,

    Prop. 2, 19, 43 (3, 20, 7): fanum, mouldering from age, ruined, Hor. Ep. 1, 10, 49:

    poma,

    rotten, Ov. M. 7, 585:

    fervent examina putri De bove,

    rotten, putrefying, id. F. 1, 379:

    viscera,

    id. M. 15, 365:

    corpora cicatricibus putria,

    Curt. 9, 3, 10; cf.:

    si ulcus magis putre est,

    Cels. 5, 26, 33:

    vomicae,

    Juv. 13, 95:

    putres artus et tabida cruore manantia membra,

    Val. Max. 6, 9, ext. 5:

    artus,

    Sil. 13, 464: cadavera, putri liquentia tabo, id. 13, 487:

    moles,

    id. 3, 643. —
    II.
    Transf., in gen., loose, crumbling, friable, mellow, soft, flabby, etc.:

    glaeba,

    crumbling, Verg. G. 1, 44:

    tellus,

    Prop. 4 (5), 3, 39:

    campus,

    Verg. A. 8, 596:

    harena,

    Stat. S. 4, 3, 126; Luc. 8, 830:

    ager pinguis ac putris,

    Col. 2, 1:

    solum,

    id. 2, 10, 18; Verg. G. 2, 204:

    lapis,

    friable, Plin. Ep. 10, 39 (48), 2:

    mammae,

    flabby, Hor. Epod. 8, 7:

    oculi,

    languishing, id. C. 1, 36, 17; cf.:

    ille in Venerem est putris,

    Pers. 5, 58:

    anima, i. q. senilis,

    withered, old, Prop. 4 (5), 5, 67.

    Lewis & Short latin dictionary > puter

  • 6 putidus

    pūtĭdus, a, um, adj. [puteo], rotten, decaying, stinking, fetid (syn. foetidus).
    I.
    Lit.:

    caro,

    Cic. Pis. 9, 19:

    aper,

    Mart. 3, 50, 8:

    fungus,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 23: frons, Cato ap. Plin. 17, 9, 6, § 55: uvae, Varr. ap. Non. 152, 23:

    vinum,

    Plaut. Trin. 2, 4, 125: putidae naves et sentinosae, Cato ap. Non. 152, 25:

    navis,

    Caecil. ib. 152, 26:

    paries pictus,

    Afran. ib. 152, 28.—
    II.
    Transf.
    A.
    In contemptuous lang., of old, half-rotten, withered persons:

    homo putide,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 44:

    moecha,

    Cat. 43, 11; so,

    femina,

    Hor. Epod. 8, 1.— Comp.:

    putidius cerebrum,

    more withered, rotten, addled, Hor. S. 2, 3, 75.—
    B.
    Of style, unnatural, disagreeable, affected, disgusting:

    cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus,

    Cic. Or. 8, 27:

    molesta et putida videri,

    id. de Or. 3, 13, 51:

    litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum,

    id. Off. 1, 37, 133:

    vereor, ne putidum sit scribere ad te, quam sim occupatus,

    id. Att. 1, 14, 1.— Sup.:

    jactatio putidissima,

    Petr. 73.—Hence, adv.: pūtĭdē, disgustingly, disagreeably, affectedly:

    dicere,

    Cic. Brut. 82, 284:

    loqui,

    Sen. Ep. 75, 1.— Comp.:

    nolo exprimi litteras putidius, nolo obscurari neglegentius,

    too precisely, Cic. de Or. 3, 11, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > putidus

  • 7 tabes

    tābes, is, f. [root in Gr. têkô, etakên, to melt; suffix as in plebes, pubes], a wasting away, melting, dwindling, consumption [p. 1832] corruption, putrefaction; a wasting disease, consumption, decline; plague, pestilence.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. lues): aegritudo (habet) tabem, cruciatum, afflictationem, foeditatem,

    Cic. Tusc. 3, 13, 27:

    fames lenta nos consumit tabe,

    Plin. 2, 63, 63, § 156:

    atrox hiems seu parum provisi commeatus et orta ex utroque tabes,

    Tac. A. 12, 50:

    orta per Aegyptum,

    id. H. 5, 3:

    per tabem tot annorum omnibus consumptis,

    Liv. 40, 29, 5:

    cadaveris,

    Suet. Vit. 10; Luc. 2, 166; 7, 809:

    corpora... seu tabe vetustas Abstulerit,

    Ov. M. 15, 156:

    multorum tabe mensum mortuum,

    Liv. 3, 24, 4:

    arborum,

    Plin. 17, 24, 37, § 225:

    soli,

    barrenness, id. 8, 21, 33, § 79:

    tanta vis morbi, uti tabes, plerosque civium animos invaserat,

    like a consuming fever, Sall. C. 36, 5; cf.:

    tanta vis avaritiae, velut tabes, invaserat, etc.,

    id. J. 32, 4; id. Fragm. ap. Fest. p. 359; Liv. 2, 23, 6; cf. id. 7, 22, 5.— Trop.:

    tabes crescentis fenoris,

    Liv. 7, 38, 7:

    infecit ea tabes legionum quoque motas jam mentes,

    Tac. H. 1, 26; 5, 3:

    oculorum,

    id. ib. 4, 81; Ov. M. 2, 807:

    quos durus amor crudeli tabe peredit,

    Verg. A. 6, 442; Cels. 3, 22. —
    II.
    Transf., concr., the moisture of a melting or decaying substance, corruption (rare, and perh. not ante-Aug.):

    tabes liquentis nivis,

    Liv. 21, 36, 6; cf. Sen. Q. N. 4, 2; so,

    sanguinis,

    Liv. 30, 34, 10:

    funesta veneni,

    Ov. M. 3, 49:

    tinctaque mortiferā tabe sagitta madet,

    poison, id. P. 3, 1, 26:

    pituitae,

    Plin. 7, 16, 15, § 70:

    putri arboris,

    id. 15, 19, 21, § 80:

    cujus aceti asperitas visque in tabem margaritas resolvit,

    id. 9, 35, 58, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > tabes

  • 8 tabidosus

    tābĭdōsus, a, um, adj. [tabidus], corrupting, putrefying, decaying, Tert. Apol. 13 fin.; id. Pudic. 14 med. (al. tabiosus).

    Lewis & Short latin dictionary > tabidosus

  • 9 tabidus

    tābĭdus, a, um, adj. [tabeo], melting or wasting away, dissolving, decaying, consuming, putrefying, pining away, languishing (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    nix,

    Liv. 21, 36:

    corruptum et tabidum corpus,

    Suet. Tib. 51:

    ferae,

    id. Calig. 26:

    juvenci,

    Sen. Oedip. 147:

    jecur,

    id. ib. 358:

    mens,

    Ov. P. 1, 1, 67:

    tabidus erro,

    i. e. pining for love, Calp. Ecl. 3, 50.—
    II.
    Transf., act., wasting, consuming, corrupting, infectious:

    venenum,

    Tac. A. 12, 66:

    vetustas,

    Ov. P. 4, 8, 49:

    pestis,

    Mart. 1, 79, 1:

    lues,

    Verg. A. 3, 137:

    Hecate,

    Luc. 6, 737:

    victus,

    i. e. starvation, Sen. Herc. Fur. 691. — Comp., sup., and adv. seem not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > tabidus

  • 10 tabifluus

    tābĭflŭus, a, um, adj. [tabes-fluo] (late Lat.).
    * I.
    Neutr., wasting away, decaying:

    corpus,

    Prud. Apoth. 958.—
    * II.
    Act., consuming: morbus, Ven. Vit. S. Mart. 4, 430.

    Lewis & Short latin dictionary > tabifluus

  • 11 vermiculus

    vermĭcŭlus, i, m. dim. [vermis], a little worm, grub, in decaying things.
    I.
    Lit., Lucr. 2, 899; Plin. 10, 65, 85, § 186: in linguā canum, id. 29, 5, 32, § 100.—
    II.
    Transf.
    A. B.
    In the Vulgate, the scarlet worm, for coccum ( scarlet color), Vulg. Exod. 35, 25; cf. Hier. Ep. 64, 19:

    VERMICVLVM STRAVERVNT,

    Inscr. Orell. 4240; Inscr. Murat. p. 114, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > vermiculus

См. также в других словарях:

  • decaying — index bad (inferior), decadent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • decaying — ▶ adjective 1 decaying fish: DECOMPOSING, decomposed, rotting, rotten, putrescent, putrid, bad, off, perished; mouldy …   Useful english dictionary

  • Decaying — Decay De*cay , v. i. [imp. & p. p. {Decayed}; p. pr. & vb. n. {Decaying}.] [OF. decaeir, dechaer, decheoir, F. d[ e]choir, to decline, fall, become less; L. de + cadere to fall. See {Chance}.] To pass gradually from a sound, prosperous, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • decaying — adj. Decaying is used with these nouns: ↑corpse, ↑flesh, ↑matter, ↑vegetation …   Collocations dictionary

  • decaying — irimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Medžiagos mechaninis ar cheminis skilimas. atitikmenys: angl. decay; decaying; decomposition; demolition; destruction; disintegration; failure; fracture; rupture; wrecking vok.… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • decaying — irimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Medžiagos mechaninis ar cheminis skilimas. atitikmenys: angl. break up; decay; decaying; decomposition; demolition; destruction; disintegration; failure; fracture; rupture; wrecking rus. деструкция;… …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Decaying Orbit (film) — For scientific use, see orbital decay. Decaying Orbit Directed by Tim Pyle Written by Tim Pyle …   Wikipedia

  • decaying current — slopstančioji srovė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. damped current; decaying current vok. Ausschwingstrom, m rus. затухающий ток, m pranc. courant décroissant, m …   Fizikos terminų žodynas

  • decaying — I (Roget s IV) modif. Syn. rotting, crumbling, spoiling, decomposing, breaking down, breaking up, wasting away, falling, deteriorating, rusting, oxidizing, eroding, wearing away, disintegrating, worsening, collapsing, tumbling down, falling to… …   English dictionary for students

  • decaying — de·cay || dɪ keɪ n. rot, putrefaction, decomposition v. rot, decompose; deteriorate, waste away …   English contemporary dictionary

  • bioload — decaying algae, plants, fish food and excreta, etc that increase nitrites and ammonia in a fish pond …   Dictionary of ichthyology

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»