-
1 pestilentia
pestilentia ae, f [pestilens], an infectious disease, plague, pest, pestilence: gravi pestilentiā conflictati, Cs.: exercitūs nostri interitus fame, pestilentiā: gravis, L.—Fig.: ubi contagio quasi pestilentia invasit, corruption, S.: oratio plena pestilentiae, Ct.— An unwholesome atmosphere, malarial climate: autumni, Cs.: pestilentiae fines: pestilentiae possessores, i. e. unhealthy lands.* * *plague; pestilence; fever -
2 pestis
pestis is, f an infectious disease, plague, pest, pestilence: ibes avertunt pestem ab Aegypto: alii aliā peste absumpti sunt, L.—Destruction, ruin, death: certa, S.: detestabilis: civitatis: servatae a peste carinae, i. e. from fire, V.: populo pestem minitantes, L.—A pest, curse, bane: textilis (the poisoned shirt of Nessus), C. poët.: coluber, Pestis boum, V.: nec saevior ulla Pestis et ira deūm (the Harpies), V.: clade et peste sub illā (Nero), Iu.: quaedam pestes hominum, social pests: corporeae pestes, V.* * *plague, pestilence, curse, destruction -
3 tābidus
tābidus adj. [tabes], wasting away, melting, decaying: in tabidā nive volutari, L.: mens mea tabida facta, O.— Wasting, consuming, corrupting, infectious: lues, V.: vetustas, O.* * *tabida, tabidum ADJwasting away, emaciated, putrefying, rotten; accompanied by wasting -
4 (tābum, ī)
(tābum, ī) n [1 TA-].—Only abl. sing, corrupt moisture, matter, corruption, putrid gore: Saxa spargens tabo, Enn. ap. C.: atro membra fluentia tabo, V.: manant penetralia tabo, O.— An infectious disease, plague, pestilence: turpi dilapsa cadavera tabo, V.: corpora adfecta tabo, L. -
5 antiinfectiosus
antiinfectiosa, antiinfectiosum ADJ -
6 coinquinatus
cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.I.Prop. (rare;II.not in Cic.): stercore conquinatae,
Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —Trop.* A. B.Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:se crimine stupri,
Val. Max. 6, 1, 6:se maximo scelere,
id. 9, 7:cor vitiis,
Prud. Cath. 6, 53:famam alicujus,
Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:quid esse his potest coinquinatius?
Arn. 7, p. 222. -
7 coinquino
cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.I.Prop. (rare;II.not in Cic.): stercore conquinatae,
Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —Trop.* A. B.Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:se crimine stupri,
Val. Max. 6, 1, 6:se maximo scelere,
id. 9, 7:cor vitiis,
Prud. Cath. 6, 53:famam alicujus,
Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:quid esse his potest coinquinatius?
Arn. 7, p. 222. -
8 conquino
cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.I.Prop. (rare;II.not in Cic.): stercore conquinatae,
Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —Trop.* A. B.Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:se crimine stupri,
Val. Max. 6, 1, 6:se maximo scelere,
id. 9, 7:cor vitiis,
Prud. Cath. 6, 53:famam alicujus,
Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:quid esse his potest coinquinatius?
Arn. 7, p. 222. -
9 parabolanus
părăbŏlānus, i, m. [parabolus, lit., a reckless person], a sick-nurse, esp. in infectious diseases, Cod. Just. 1, 3, 18; cf. Cod. Th. 16, 2, 42 and 43. -
10 pestilentia
I.Lit. (class.):B.Massilienses gravi pestilentiā conflictati,
Caes. B. C. 2, 22; Cic. Off. 2, 5, 16:pestilentia gravis incidit in urbem,
Liv. 27, 23:pestilentiae contagia prohibere,
Plin. 23, 8, 80, § 157; Cels. 1, 10; 2, 1; 3, 7 init. —Transf., an unwholesome atmosphere, weather, or region (class.):II.agrorum genus propter pestilentiam vastum atque desertum,
Cic. Agr. 2, 26, 70:pestilentiae signa (opp. signa salubritatis),
id. Div. 1, 5, 7:pestilentiae possessores,
id. Agr. 1, 5, 15.—Trop., a plague, pest, pestilence ( poet. and in postclass. prose):oratio plena veneni et pestilentiae,
Cat. 44, 11:cathedra pestilentiae,
the seat of the scornful, Vulg. Psa. 1, 1.— In plur.:animorum labes et pestilentiae,
Gell. 1, 2, 4. -
11 pestis
pestis, is, f. [perh. for perd-tis, from perdo], a deadly, esp. an infectious or contagious disease, a plague, pest, pestilence; also, a noxious atmosphere, unhealthy weather (class., but rare for pestilentia; cf. contagio, lues).I.Lit.: hos pestis necuit, Enn. ap. Prisc. p. 861 P. (Ann. v. 549 Vahl.):II.ibes avertunt pestem ab Aegypto,
Cic. N. D. 1, 36, 101:avertere a populo pestem,
Liv. 4, 25, 3; 5, 14; 25, 26:alii aliā peste absumpti sunt,
Liv. 25, 19.— Poet.:crudelem nasorum interfice pestem,
i. e. stinking smell, Cat. 69, 9.—In plur.:in omnibus morbis ac pestibus,
Col. 7, 5 fin; 2, 9, 9 sq.—Transf., in gen., destruction, ruin, death (class.): qui alteri exitium parat, Eum scire oportet, sibi paratam pestem ut participet parem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39 (Trag. v. 22 Vahl.); so with exitium, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 68 Vahl.):B.quanta pernis pestis veniet!
Plaut. Capt. 4, 3, 3; Lucr. 3, 347:detestabilis pestis,
Cic. Off. 2, 5, 16:pestis ac pernicies civitatis,
id. Rab. Perd. 1, 2; 9, 25: priusquam oppeto malam pestem (= subeo mortem), Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,occidam oppetamque pestem,
will seek my death, Plaut. Capt. 3, 3, 11; cf. id. As. 1, 1, 7:servatae a peste carinae,
i. e. from the fire, Verg. A. 5, 699:pestem miserrimam importare alicui,
Cic. Deiot. 15, 43:machinari alicui,
id. N. D. 3, 26, 67:minitari,
Liv. 2, 49.—Concr., of a destructive thing or person, a pest, curse, bane:quin unā omnes peste hac populum liberant?
Plaut. Ps. 1, 2, 70:peste interimor textili (of the poisoned and fatal garment of Nessus), Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: coluber, Pestis boum,
Verg. G. 3, 419:illa furia ac pestis patriae (of Clodius),
id. Sest. 14, 33:post abitum hujus importunissimae pestis,
id. Verr. 2, 3, 54, § 125:nec saevior ulla Pestis et ira deūm (of the Harpies),
Verg. A. 3, 214:pestes frugum,
Plin. 22, 25, 77, § 160;of Nero: clade et peste sub illā,
Juv. 4, 84.—In plur.:quaedam pestes hominum,
social pests, Cic. Fam. 5, 8, 2:variae pestes,
Verg. G. 1, 181:corporeae pestes,
id. A. 6, 737. -
12 tabidus
tābĭdus, a, um, adj. [tabeo], melting or wasting away, dissolving, decaying, consuming, putrefying, pining away, languishing (perh. not ante-Aug.).I.Lit.:II.nix,
Liv. 21, 36:corruptum et tabidum corpus,
Suet. Tib. 51:ferae,
id. Calig. 26:juvenci,
Sen. Oedip. 147:jecur,
id. ib. 358:mens,
Ov. P. 1, 1, 67:tabidus erro,
i. e. pining for love, Calp. Ecl. 3, 50.—Transf., act., wasting, consuming, corrupting, infectious:venenum,
Tac. A. 12, 66:vetustas,
Ov. P. 4, 8, 49:pestis,
Mart. 1, 79, 1:lues,
Verg. A. 3, 137:Hecate,
Luc. 6, 737:victus,
i. e. starvation, Sen. Herc. Fur. 691. — Comp., sup., and adv. seem not to occur. -
13 tabificus
tābĭfĭcus, a, um, adj. [id.], melting, dissolving, wasting, infectious, corroding:radii (solis),
Lucr. 6, 737:venenum lentum atque tabificum,
Suet. Tib. 73; so,seps,
Luc. 9, 723:aër,
id. 5, 911:urina,
Plin. 8, 37, 56, § 134:sanies,
Sil. 6, 276:caeli vitia,
Sen. Oedip. 79: terram edisse his tabificum est, Plin. 8, 10, 10, § 29: tabificae mentis perturbationes, * Cic. Tusc. 4, 16, 36. -
14 tabum
I.Lit., corrupt moisture, matter, corruption, putrid gore, etc. ( poet. and in post-Aug. prose): saxa spargens tabo, sanie et sanguine atro, Enn. ap. Cic. Pis. 19, 43; id. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 414 Vahl.); Verg. A. 3, 29; 3, 626; 8, 487; Ov. M. 2, 760; 6, 646; 14, 190; Hor. Epod. 5, 65; Tac. H. 2, 70.— Gen. tabi, Luc. 6, 547. —* B.Poet., like sanies, of the liquor of the purple-fish, [p. 1833] Stat. S. 1, 2, 125.—II.Transf., abstr., an infectious disease, a plague, pest, pestilence (very rare):turpi dilapsa cadavera tabo,
Verg. G. 3, 557; cf.:corpora affecta tabo,
Liv. 4, 30, 4:pallidaque exsangui squalebant corpora tabo,
Ov. M. 15, 627:infecit pabula tabo,
Verg. G. 3, 481.
См. также в других словарях:
infectious — 1 Infectious, contagious, communicable, catchingin their basic use as applied to diseases are distinguishable though closely similar in meaning. Infectious designates a disease resulting from the invasion of and multiplication in the body by… … New Dictionary of Synonyms
Infectious — In*fec tious, a. [Cf. F. infectieux.] [1913 Webster] 1. Having qualities that may infect; communicable or caused by infection; pestilential; epidemic; as, an infectious fever; infectious clothing; infectious water; infectious vices. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
infectious — [adj] catching, spreading communicable, contagious, contaminating, corrupting, defiling, diseased, epidemic, infective, mephitic, miasmic, noxious, pestilent, pestilential, poisoning, polluting, toxic, transferable, transmittable, virulent,… … New thesaurus
infectious — [in fek′shəs] adj. 1. likely to cause infection; containing disease producing organisms or matter 2. designating a disease that can be communicated by INFECTION (sense 2) 3. tending to spread or to affect others; catching [an infectious laugh] 4 … English World dictionary
infectious — index contagious, harmful, pestilent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
infectious — catching, having the quality of spreading from person to person, 1540s of diseases, 1610s of emotions, actions, etc.; see INFECT (Cf. infect) + OUS (Cf. ous) … Etymology dictionary
infectious — see contagious … Modern English usage
infectious — ► ADJECTIVE 1) (of a disease or disease causing organism) liable to be transmitted through the environment. 2) liable to spread infection. 3) likely to spread to or influence others. DERIVATIVES infectiously adverb infectiousness noun … English terms dictionary
infectious — in|fec|tious [ınˈfekʃəs] adj 1.) an infectious illness can be passed from one person to another, especially through the air you breathe ▪ infectious diseases ▪ Flu is highly infectious. 2.) someone who is infectious has an illness and could pass… … Dictionary of contemporary English
infectious — in|fec|tious [ ın fekʃəs ] adjective * 1. ) an infectious disease is one that can spread from one person to another: The condition is highly infectious. a ) used about a person or animal that has an infectious disease: The animals were still… … Usage of the words and phrases in modern English
infectious */ — UK [ɪnˈfekʃəs] / US adjective 1) a) an infectious disease is one that can spread from one person to another The condition is highly infectious. b) used about a person or animal that has an infectious disease The animals were still infectious when … English dictionary