czułości

См. также в других словарях:

• czułości — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. czułościci {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywane komuś czułe gesty, pieszczoty (także słowa), będące wyrazem uczuć – miłości, serdeczności itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matczyne czułości. Kogoś wzięło na czułości.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tkliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, tkliwywi, tkliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do okazywania czułości, serdeczności, współczucia itp., traktujący kogoś z czułością, miłością; czuły, uczuciowy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czułość — ż V, DCMs. czułośćści; lm MD. czułośćści 1. blm «bycie czułym; tkliwość, serdeczność; rzewność, uczuciowość» Macierzyńska czułość. Czułość spojrzenia (w spojrzeniu). Otaczać kogoś czułością. 2. tylko w lm «objaw tkliwości, miłości, serdeczności;… …   Słownik języka polskiego

• tkliwy — tkliwywi, tkliwywszy 1. «skłonny do okazywania czułości, współczucia, serdeczności, odnoszący się do kogoś z miłością, delikatnością» Była najtkliwszą matką. Być tkliwym dla dziecka. przen. Tkliwe serce. 2. «będący objawem czułości, serdeczności» …   Słownik języka polskiego

• wzruszyć — dk VIb, wzruszyćszę, wzruszyćszysz, wzrusz, wzruszyćszył, wzruszyćszony wzruszać ndk I, wzruszyćam, wzruszyćasz, wzruszyćają, wzruszyćaj, wzruszyćał, wzruszyćany 1. «wzbudzić uczucia, zwłaszcza uczucia tkliwości, czułości, wdzięczności itp.,… …   Słownik języka polskiego

• kwiatek — 1. Kwiatek do kożucha «o czymś nieodpowiednim, niepasującym do czegoś, zbytecznym»: (...) wieś żuławska, staraniem władz gminnych otrzymała nowoczesną oczyszczalnię ścieków – symbol nowoczesności (...). Ale... to drogie urządzenie będące chlubą… …   Słownik frazeologiczny

• bromosrebrowy — ∆ fot. Papier bromosrebrowy «papier fotograficzny o dużej czułości, pokryty emulsją zawierającą bromek srebra, używany na odbitki powiększone; papier bromowy» …   Słownik języka polskiego

• chlor — m IV, D. u, Ms. chlorze, blm 1. chem. «(Cl) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 17, trujący gaz z grupy chlorowców, o drażniącym zapachu i właściwościach utleniających i bakteriobójczych; stosowany m.in. do dezynfekcji wody, jako środek bielący …   Słownik języka polskiego

• direktor — m IV, D. a, Ms. direktororze; lm M. y rad. «dodatkowy element anteny dipolowej, pręt ustawiany równolegle przed anteną dla zwiększenia jej czułości; stosowany przy większych odległościach od telewizyjnej stacji nadawczej dla wzmocnienia odbioru»… …   Słownik języka polskiego

• dopieścić — dk VIa, dopieścićpieszczę, dopieścićcisz, dopieścićpieść, dopieścićcił, dopieścićpieszczony dopieszczać ndk I, dopieścićam, dopieścićasz, dopieścićają, dopieścićaj, dopieścićał, dopieścićany 1. pot. «wykończyć coś z precyzyjną dbałością i… …   Słownik języka polskiego

• kares — m IV, D. u, Ms. karessie; lm M. y zwykle w lm, przestarz. «pieszczoty, czułości, umizgi, przymilania się» □ Nie ma karesu bez interesu. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego