Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

zmysłu

См. также в других словарях:

  • kalectwo — 1. Kalectwo ducha, duchowe «brak istotnych dla człowieka cech, ograniczoność»: Rodzina (...) jest dziś bardzo zagrożona. (...) I trzeba, by (...) mówiły o tym pozbawione prawdziwej miłości, ranione u początku życia w swej osobowości i skazane na… …   Słownik frazeologiczny

  • astereognozja — ż I, DCMs. astereognozjazji, blm med. «upośledzenie lub brak zdolności rozpoznawania dotykanych przedmiotów (ich kształtu, konsystencji, wielkości itp.), bez utraty samego zmysłu dotyku; jest jedną z postaci agnozji» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • audiologia — ż I, DCMs. audiologiagii, blm «nauka o właściwościach i działaniu zmysłu słuchu oraz o jego zaburzeniach» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • błędnik — m III, D. a, N. błędnikkiem; lm M. i anat. «część ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi; ucho wewnętrzne» …   Słownik języka polskiego

  • fizjologiczny — 1. «dotyczący naturalnych czynności organizmu, zachodzący w organizmie w warunkach normalnych; naturalny, organiczny» Rozwój fizjologiczny. Procesy, zmiany fizjologiczne. Potrzeby, prawa fizjologiczne. ∆ Chemia fizjologiczna → biochemia ∆ med.… …   Słownik języka polskiego

  • kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… …   Słownik języka polskiego

  • nadczułość — ż V, DCMs. nadczułośćści, blm «wzmożona pobudliwość nerwów na bodźce zewnętrzne, stan przeczulenia jakiegoś zmysłu (np. wzroku, słuchu itp.); nadwrażliwość» …   Słownik języka polskiego

  • osmologia — ż I, DCMs. osmologiagii, blm «nauka o właściwościach i działaniu zmysłu węchu oraz o jego zaburzeniach» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • otolit — m IV, D. u, Ms. otoliticie; lm M. y anat. otolity «ziarenka soli wapnia stanowiące u niektórych kręgowców i bezkręgowców część składową narządu zmysłu równowagi; statolity» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • poczuć — dk Xa, poczućczuję, poczućczujesz, poczućczuj, poczućczuł 1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć» Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie. Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie. Poczuć smak, zapach czegoś. ◊ Poczuć wolę… …   Słownik języka polskiego

  • smakowy — 1. «dotyczący smaku zmysłu» Bodźce smakowe. ∆ anat. Kubki smakowe «organy narządu smaku, umieszczone zwykle w nabłonku jamy ustnej, przypominające kształtem kubki» 2. «dotyczący smaku właściwości rzeczy, najczęściej jadalnych» Przyzwyczajenia… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»