odbiornika

См. также в других словарях:

• eliminator — m IV, D. a, Ms. eliminatororze; lm M. y rad. «obwód drgań służący do niedopuszczania drgań określonej częstotliwości do odbiornika radiowego; włączony między antenę i obwód wejściowy odbiornika służy do wyeliminowania stacji przeszkadzającej» ‹z… …   Słownik języka polskiego

• antena — ż IV, CMs. antenanie; lm D. antenaen 1. «urządzenie do wysyłania lub odbierania fal radiowych, którego działanie polega na zamianie drgań elektrycznych na fale elektromagnetyczne lub odwrotnie; stanowi część każdego nadajnika lub odbiornika»… …   Słownik języka polskiego

• cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …   Słownik języka polskiego

• czułość — ż V, DCMs. czułośćści; lm MD. czułośćści 1. blm «bycie czułym; tkliwość, serdeczność; rzewność, uczuciowość» Macierzyńska czułość. Czułość spojrzenia (w spojrzeniu). Otaczać kogoś czułością. 2. tylko w lm «objaw tkliwości, miłości, serdeczności;… …   Słownik języka polskiego

• dalekopis — m IV, D. u, Ms. dalekopissie; lm M. y «aparat telegraficzny, przekazujący wiadomości na odległość za pomocą impulsów elektrycznych, zamienianych na znaki pisarskie (zapisywane na papierze); składa się z dwu zasadniczych części: nadajnika z… …   Słownik języka polskiego

• jednofazowy — ∆ elektr. fiz. Prąd jednofazowy «prąd sinusoidalnie zmienny przesyłany do odbiornika jedną parą przewodów» …   Słownik języka polskiego

• kanał — m IV, D. u, Ms. kanałale; lm M. y 1. «rów osuszający lub nawadniający, przekop doprowadzający albo odprowadzający wodę» Kanał melioracyjny, rozprowadzający. Sieć kanałów irygacyjnych. ∆ Kanał energetyczny «kanał doprowadzający lub odprowadzający… …   Słownik języka polskiego

• magnetowid — m IV, D. u, Ms. magnetowididzie; lm M. y «urządzenie telewizyjne do zapisywania obrazu i dźwięku na taśmie magnetycznej w celu ich późniejszego odtworzenia na ekranie odbiornika telewizyjnego; wideomagnetofon» …   Słownik języka polskiego

• monofonia — ż I, DCMs. monofonianii, blm «technika jednokanałowego odbierania, przenoszenia i odtwarzania dźwięku za pomocą urządzeń elektroakustycznych (np. mikrofonu nadajnika odbiornika głośnika); jej przeciwieństwem jest stereofonia» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• nadajnik — m III, D. a, N. nadajnikkiem; lm M. i «urządzenie telekomunikacyjne lub telemechaniczne zamieniające doprowadzone do niego informacje w odpowiednie sygnały (elektryczne, dźwiękowe, świetlne) i wysyłające je w postaci najdogodniejszej do dalszego… …   Słownik języka polskiego

• przyłącze — n I; lm D. przyłączeczy «połączenie rury lub węża z końcówką instalacji wodnej lub gazowej; także zespół przewodów elektrycznych służących do przyłączania odbiornika energii elektrycznej do sieci rozdzielczej» Przyłącze wodociągowe, kanalizacyjne …   Słownik języka polskiego