-
21 crassundia
-
22 demitto
dē-mitto, mīsī, missum, ere1)а) спускать, опускать (usque ad talos demissa purpura C; antemnam O и armamenta Sen; aures H; calculum in urnam O; rami ad terram demissi Su)d. arma bAfr — опустить оружие ( воинский салют)б) спускать, сводить, переводить (agmen in vallem L; equites in inferiorem campum L; se in aequum locum d. Cs; castra ad ripas d. Hirt)d. se in Ciliciam C — отправиться в Киликию(de) caelo demissus L, Q — упавший с неба (тж. ирон.)d. oculos или vultum (тж. in terram) L, Q, C etc. — потупить взор, ноd. oculos VF — смежить глаза, заснутьfugere manibus demissis погов. Pl — бежать опрометьюв) спускать, ввергать ( in inferiorem demissus carcerem L)se paulatim ad planitiem d. QC — отлого спускаться к равнине ( о горе)animum d. C, d. mentem V и se animo d. Cs — пасть духом, приунытьd. se перен. — погружаться, предаваться, ввязываться (in res turbulentissimas C; in causam C)5) втыкать, вбивать, вколачивать (sublicas in terram Cs; cuneum inter cortĭcem et materiem Col)6) сажать ( arbores PM)8) рыть, выкапывать ( puteum alte V)9) наклонять, нагибать (se ob assem d. H)se d. ad aures alicujus C — наклониться к чьим-л. ушам, т. е. шептать кому-л. на ухоcaput ad fornīcem Fabii d. Crassus ap. C — наклонить голову, чтобы пройти под аркой Фабия10) впускать, вводить ( fistulam in iter urinae CC)11) валить, рубить ( robora ferro VF)12) сбивать ( volucrem caelo Sil)13) сбрасывать, ронятьd. flores Lcr — осыпаться, отцветать14) низвергать, ниспосылать ( imbrem caelo V)d. aliquem ad imos manes V (тж. Stygiae nocti O, Orco, morti и neci V, umbris Sil) — отправить кого-л. в царство теней, т. е. умертвить15) отпускать, отращивать (barbam Lcr; demissi capilli O)se d. и demitti — опускаться, унижаться (se in preces d. Sen; se ad servilem patientiam d., demitti in adulationem T)17) вливать, наливать ( ternos cyathos alicujus rei Col); проливать, лить ( lacrimas Lcr)se d. — литься вниз, стекать ( Scamander ab Idaeo monte demissus Mela)18) допускать, приниматьd. aliquid in pectus suum Sl или in pectora animosque L — принять что-л. близко к сердцу, тж. крепко запомнить что-л.negare d. dicta alicujus in aures V — оставаться глухим к чьим-л. просьбам19) отклонять, отводитьd. aliquem periculo Prp — избавить кого-л. от опасности20) pass. demitti брать начало, происходить (Romanus Trojā demissus T; nomen a magno lulo demissum V)21) доходитьeo rem demittit C — он договаривается до того, что... — см. тж. demissus -
23 hic
I hīc (арх. hic), haec, hōc(hoc) pron. demonstr. (арх.: nom. pl. m. hisce; nom. pl. f. haec; gen. pl. horunc, harunc)1) этотhoc opus, hic labor est! V — вот это — подвиг, вот это— труд!haec et alia ejusdem modi, тж. haec atque hoc genus alia Ap etc. — это и тому подобноеnec hoc nec illud Pt — ни то, ни сёhoc idem Cs — то же самое2) здешний3) присутствующий здесь (hic M Crassus C)4) мой, нашhunc hominem H — me5)а) этот, нынешний ( hi mores C); текущий (hic dies, haec tempora C)inter haec Su, Pt — в это время, между темб) теперешний ( hic status rerum C)6) настоящий, данный, разбираемый, рассматриваемый (haec causa C etc.)7)hic... ille — (этот) последний... первый ( реже наоборот)ignavia corpus hebĕtat, labor firmat: illa maturam senectutem, hic longam adulescentiam reddit CC — бездействие ослабляет тело, а труд укрепляет: первое приводит к преждевременной старости, а последний удлиняет молодость8)hic... ille — один... другойhic et ille, реже hic et hic, hic aut ille C etc., hic et alter O — тот или другойhic fratrem, propinquum ille, alius parentes lamentari T — кто оплакивал брата, кто — родственника, а кто — родителей9) нижеследующий, таков ( ejus belli causa haec fuit L)10) подобный, такой11)а) hoc это лишь, только это ( hoc certum est C); с gen. part. это количество ( hoc copiarum L)hoc noctis Pl — этой ночьюб) этот кусок, клочок ( hoc terrae C); этот уровень, эта степень ( hoc honoris C)hoc est C etc. — это значит, то есть12) hoc тем (сильнее, чем eo)quo (quod, quia...) hoc Pl, C etc. — чем... тем13) hoc иногда как бы для замены лица при безличных глаголахII hīc, арх. heic adv. [ hic I ]1) тут, здесь (non modo hic, sed ubicunque C)hic... hic (illic) Pl, V etc. — здесь... там2) теперь, ныне (hic, ubi opus est Ter); тогда3) при этом, в этом случае, при таких обстоятельствах (hic vos dubitabitis? C) -
24 incrasso
in-crasso, —, ātum, āre [ crassus ]делать жирным, утучнять (aliquem Vlg, Eccl) -
25 percrassus
per-crassus, a, umочень густой, чрезвычайно вязкий ( sanies CC) -
26 praecrassus
prae-crassus, a, um -
27 Mucius Scaevola
1) Publius Mucius, великий Понтиф 623, знаток. гражданского права, автор 10 книг (libelli) (1. 2 § 39 D. 1, 2. cf. 1. 66 pr. D. 24, 3. 1. 4 D. 49, 15);2) Quietus Mucius, сын П. М. Сцеволы, великий Понтиф 670, умер 672, замечательный писатель, учитель и советчик; написал 18 книг (libri 18 iuris civilis) систематического изложения гражданского права, из которых сохранилось только немногое в Дигестах; кроме того, написал liber singularis, дсщх (definitionum) (1. 64 D. 41, 1. § 41 eod. cf. 1. 30 D. 17, 2. 1. 3 pr. § 6. 9 D, 33, 9);Licinius Crassus, его брат, назв. Mucianus Dives, консул 622 года (Gell. I, 13. 1. 2 § 40 D. 1, 2).
Muciana sententia (1. 9 § 2 D. 33, 5);
Muc. cautio (1. 76 § 7 D. 31. 1. 7. 18. 72 § 1. 2. 1. 73. 77 § 1. 1. 79 § 2. 3. 1. 101 § 3. 1. 106 D. 35, 1);
praesumptio Muciana (1. 51 D. 24, 1. 1. 6 C. 5, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > Mucius Scaevola
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Crassus — (wörtlich: „dick“; auch „grob“) ist das römische Cognomen folgender Personen: Lucius Licinius Crassus (140 v. Chr.–91 v. Chr.), römischer Politiker Marcus Licinius Crassus (115/114 v. Chr.–53 v. Chr.), römischer Politiker und Triumvir Marcus… … Deutsch Wikipedia
Crassus — (der Dicke). I. Römer. Familiennamen mehrerer römischer Geschlechter, bes. der Calpurnii, Claudii, Licinii, Ottacilli, Papirii (Papisii), Veturii; daher 1) Calpurnius C., s. Calpurnius 1). 2) Appius Claudius C., s. Claudius 5). 3) Appius Claudius … Pierer's Universal-Lexikon
Crassus — (der »Dicke«), Beiname einer Familie des alten plebejischen Geschlechts der Licinier. Merkwürdig sind in dieser Familie: 1) P. Licinius, der erste, der in diesem Zweig der Licinier die Beinamen C. und Dives führte, geb. um 254 v. Chr., gest.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Crassus — (d.i. der Dicke), Zuname altröm. Familien, bes. eines Zweigs des plebejischen Geschlechts der Licinier, – Lucius Licinius C., geb. 140 v. Chr., 95 Konsul, Urheber des Licinisch Mucischen Gesetzes gegen widerrechtliche Inanspruchnahme des… … Kleines Konversations-Lexikon
Crassus — Crassus, Beiname mehrer röm. Familien, besonders der Licinii; Lucius Licinius C. mit dem ehrenden Zunamen orator, der Redner, geb. 140, Consul 95, Censor 92, st. 91 v. Chr. Nach Ciceros mehrfachem und begeistertem Zeugnisse war C. nicht nur der… … Herders Conversations-Lexikon
Crassus — (Marcus Licinius) (v. 114 53 av. J. C.) homme politique romain; membre, avec César et Pompée, du premier triumvirat (60 av. J. C.) … Encyclopédie Universelle
Crassus — [kras′əs] (Marcus Licinius) 115? 53 B.C.; Rom. statesman & general … English World dictionary
Crassus — Pour les articles homonymes, voir Crassus (homonymie). Crassus … Wikipédia en Français
CRASSUS (M.) — M. CRASSUS P. Crassi Censoris filius, Romanorum omnium ditissimus: Negavit quempiam divitem habendum, qui annuô reditu exercitum alere non posset. Hic sub Cinna Marioque, in Hispaniam se recepit, ubi apud Vibium octo menses latuit, hinc in Africa … Hofmann J. Lexicon universale
CRASSUS — I. CRASSUS Crassi divitis avus, numquam risisse fertur: ob id Agelastus est vocatus. Plin. l. 7. c. 19. II. CRASSUS M. Crassi divitis fil. Caesaris legatus fuit in bello Gallico: in Caesarianis tandem partibus adolescens occubuit. Fuit autem… … Hofmann J. Lexicon universale
crassus — adj. [L. crassus, thick] Coarse, thick or tumid in structure … Dictionary of invertebrate zoology