Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

crassus

  • 1 crassus

        crassus adj.    [CART-], solid, thick, fat, gross, stout: unguentum, H.: cruor, V.: ager: (homo), T.: toga, H.: filum, O.—Thick, dense, heavy: aër: caelum.—Fig., stolid, dense: Rusticus crassā Minervā, H.
    * * *
    I
    crassa -um, crassior -or -us, crassissimus -a -um ADJ
    thick/deep; thick coated (w/ABL); turbid/muddy (river); dense/concentrated/solid fat/stout; rude, coarse, rough, harsh, heavy, gross; stupid, crass/insensitive
    II
    Crassus, Roman cognomen; M. Licinius Crassus Dives, the triumvir

    Latin-English dictionary > crassus

  • 2 crassus

    crassus crassus, a, um толстый

    Латинско-русский словарь > crassus

  • 3 crassus

    [st1]1 [-] crassus, a, um: - [abcl][b]a - épais, dense, gros, gras, grossier. - [abcl]b - grossier, lourd, stupide, pesant. - [abcl]c - gras, fertile.[/b]    - eo crassior est aer quo terris propior, Sen. Nat. 7: plus l'air est proche de la terre, plus il est dense.    - crassus ager, Cic.: terre grasse.    - crassiora nomina, Mart. 12: noms barbares.    - crassa Minerva, Hor.: défaut de culture d'esprit. [st1]2 [-] Crassus, i, m.: Crassus (surnom de la famille Licinia). - [abcl][b]a - Licinius Crassus, célèbre orateur, contemporain de Cicéron. - [abcl]b - M. Licinius Crassus Dives (le milliardaire qui s’est enrichi dans des spéculations immobilières plus que douteuses, notamment lors des proscriptions de Sylla, l’homme politique qui a fait partie du premier triumvirat, avec César et Pompée; célèbre aussi pour avoir maté la révolte de Spartacus).[/b] - voir hors site Crassus.
    * * *
    [st1]1 [-] crassus, a, um: - [abcl][b]a - épais, dense, gros, gras, grossier. - [abcl]b - grossier, lourd, stupide, pesant. - [abcl]c - gras, fertile.[/b]    - eo crassior est aer quo terris propior, Sen. Nat. 7: plus l'air est proche de la terre, plus il est dense.    - crassus ager, Cic.: terre grasse.    - crassiora nomina, Mart. 12: noms barbares.    - crassa Minerva, Hor.: défaut de culture d'esprit. [st1]2 [-] Crassus, i, m.: Crassus (surnom de la famille Licinia). - [abcl][b]a - Licinius Crassus, célèbre orateur, contemporain de Cicéron. - [abcl]b - M. Licinius Crassus Dives (le milliardaire qui s’est enrichi dans des spéculations immobilières plus que douteuses, notamment lors des proscriptions de Sylla, l’homme politique qui a fait partie du premier triumvirat, avec César et Pompée; célèbre aussi pour avoir maté la révolte de Spartacus).[/b] - voir hors site Crassus.
    * * *
        Crassus, Adiectiuum. Gros, Espez.
    \
        Agri crassi. Cic. Fort bons et fertiles, Gras.
    \
        Crassus homo. Terent. Gros et gras.
    \
        Toga crassa. Horat. Robbe grosse et espesse.
    \
        Crassa Minerua aliquid facere. Hor. Grossement et lourdement.

    Dictionarium latinogallicum > crassus

  • 4 Crassus

    1.
    crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.:

    semina (opp. liquida),

    Lucr. 4, 1259; cf.:

    crassius semen,

    id. 4, 1244:

    corpus,

    id. 6, 857:

    unguentum,

    Hor. A. P. 375:

    paludes,

    Verg. G. 2, 110:

    cruor,

    id. A. 5, 469:

    aquae,

    greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:

    ager,

    Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:

    terga (agri),

    Verg. G. 2, 236:

    homo,

    Ter. Hec. 3, 4, 26:

    turdi,

    Mart. 2, 40:

    toga,

    Hor. S. 1, 3, 15; cf.

    filum,

    Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:

    restis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 38:

    digiti crassi tres, as a measure,

    Cato, R. R. 40, 4.—
    B.
    Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:

    aër crassus et concretus,

    Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:

    crassissimus aër,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    caelum Thebis (opp. tenue Athenis),

    id. Fat. 4, 7:

    Baeotum in crasso jurares aëre natum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:

    caliginis aër Crassior,

    id. 4, 350 al.:

    vitrum crassiore visu,

    less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—
    II.
    Trop. (rare;

    not in Cic.): crassum infortunium,

    i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:

    Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,

    i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:

    crassiore ut vocant Musa,

    Quint. 1, 10, 28:

    turba,

    uncultivated, Mart. 9, 23:

    neglegentia,

    stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.
    1.
    Lit.:

    picare vasa,

    Col. 12, 44, 5; cf.

    oblinere,

    Scrib. Comp. 46.—
    2.
    Grossly, rudely:

    crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),

    Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:

    crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,

    Sen. Ep. 121, 11.
    2.
    Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,
    I.
    L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—
    II.
    M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:

    exercitūs clades (in the war with the Parthians),

    Vell. 2, 82, 2; cf.:

    Crassiana clades,

    Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Crassus

  • 5 crassus

    1.
    crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.:

    semina (opp. liquida),

    Lucr. 4, 1259; cf.:

    crassius semen,

    id. 4, 1244:

    corpus,

    id. 6, 857:

    unguentum,

    Hor. A. P. 375:

    paludes,

    Verg. G. 2, 110:

    cruor,

    id. A. 5, 469:

    aquae,

    greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:

    ager,

    Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:

    terga (agri),

    Verg. G. 2, 236:

    homo,

    Ter. Hec. 3, 4, 26:

    turdi,

    Mart. 2, 40:

    toga,

    Hor. S. 1, 3, 15; cf.

    filum,

    Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:

    restis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 38:

    digiti crassi tres, as a measure,

    Cato, R. R. 40, 4.—
    B.
    Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:

    aër crassus et concretus,

    Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:

    crassissimus aër,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    caelum Thebis (opp. tenue Athenis),

    id. Fat. 4, 7:

    Baeotum in crasso jurares aëre natum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:

    caliginis aër Crassior,

    id. 4, 350 al.:

    vitrum crassiore visu,

    less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—
    II.
    Trop. (rare;

    not in Cic.): crassum infortunium,

    i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:

    Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,

    i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:

    crassiore ut vocant Musa,

    Quint. 1, 10, 28:

    turba,

    uncultivated, Mart. 9, 23:

    neglegentia,

    stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.
    1.
    Lit.:

    picare vasa,

    Col. 12, 44, 5; cf.

    oblinere,

    Scrib. Comp. 46.—
    2.
    Grossly, rudely:

    crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),

    Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:

    crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,

    Sen. Ep. 121, 11.
    2.
    Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,
    I.
    L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—
    II.
    M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:

    exercitūs clades (in the war with the Parthians),

    Vell. 2, 82, 2; cf.:

    Crassiana clades,

    Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > crassus

  • 6 crassus [1]

    1. crassus, a, um, Adi. m. Compar., dick, I) indifferent, zur Bezeichnung der mathemat. Dimension, dick, stark (Ggstz. latus, longus), nucleus crassus sex digitos, Plin.: arbores crassiores digitis quinque, Cato: pollex crassior digitis ceteris, Plin. – II) im Ggstz. zum Dünnen, Feinen, Mageren, dick, dicht, fett, grob (Ggstz. tenuis, rarus, liquidus u.a.), A) eig. a) von sächl. Subjj.: aër, caelum, Cic.: tenebrae, Cic.: pulvis, Enn. fr.: aquae, verdickte, schlammige, Ov.; aber imber crassae aquae, in dicken Tropfen fallend, Mart.: crassior arbor, Plin.: filum, Cic.: toga, grobfädig, grob, Hor.: u. so vestitus, Laber. com. fr.: restis, Plaut.: ager, fetter, fruchtbarer Boden, Cic.: medicamentum crassius (Ggstz. aquatius), Sen. – neutr. subst., nocturnā, si quid crassi (in vinis) est, tenuabitur aurā, Hor. sat. 2, 4, 52. – b) v. Pers., dick, stark, homo crispus, crassus, caesius, Ter. Hec. 440. – B) übtr.: infortunium, derbe, tüchtige Prügel, Plaut.: senes, stumpfsinnige, Varro fr.: crassā Minervā, von derbem, schlichtem Hausverstande, Hor.: u. so crassiore Musā, Quint. – turba, ungebildeter, Mart.: neglegentia, plumpe, dumme, ICt.: crassiora nomina, rauhere, barbarischere, Mart. – Davon.

    lateinisch-deutsches > crassus [1]

  • 7 crassus

    1. crassus, a, um, Adi. m. Compar., dick, I) indifferent, zur Bezeichnung der mathemat. Dimension, dick, stark (Ggstz. latus, longus), nucleus crassus sex digitos, Plin.: arbores crassiores digitis quinque, Cato: pollex crassior digitis ceteris, Plin. – II) im Ggstz. zum Dünnen, Feinen, Mageren, dick, dicht, fett, grob (Ggstz. tenuis, rarus, liquidus u.a.), A) eig. a) von sächl. Subjj.: aër, caelum, Cic.: tenebrae, Cic.: pulvis, Enn. fr.: aquae, verdickte, schlammige, Ov.; aber imber crassae aquae, in dicken Tropfen fallend, Mart.: crassior arbor, Plin.: filum, Cic.: toga, grobfädig, grob, Hor.: u. so vestitus, Laber. com. fr.: restis, Plaut.: ager, fetter, fruchtbarer Boden, Cic.: medicamentum crassius (Ggstz. aquatius), Sen. – neutr. subst., nocturnā, si quid crassi (in vinis) est, tenuabitur aurā, Hor. sat. 2, 4, 52. – b) v. Pers., dick, stark, homo crispus, crassus, caesius, Ter. Hec. 440. – B) übtr.: infortunium, derbe, tüchtige Prügel, Plaut.: senes, stumpfsinnige, Varro fr.: crassā Minervā, von derbem, schlichtem Hausverstande, Hor.: u. so crassiore Musā, Quint. – turba, ungebildeter, Mart.: neglegentia, plumpe, dumme, ICt.: crassiora nomina, rauhere, barbarischere, Mart. – Davon.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crassus

  • 8 crassus

    I a, um
    1) имеющий в толщину, толщиной в ( sex digitos PM); толстый (restis Pl; crassissimi lacerti Pt)
    2) плотный (c. et concretus aĕr C); густой ( tenebrae C); илистый ( aquae O); вязкий ( medicamentum Sen)
    imber crassae aquae M — дождь, падающий крупными каплями
    3) жирный, тучный ( ager C)
    4) плотный, крепкий, толстый ( homo Ter)
    5) сильный, изрядный ( infortunium Pl)
    6) простодушный, незатейливый, простой ( Musa Q)
    7) необразованный, грубый ( turba M); варварский, неизящный ( nomen M)
    8) груботканый или плотный ( toga H)
    II Crassus, i m.
    Красе, cognomen в роде Лициниев и Папириев: M. Dicinius C. Dives, сражавшийся с войсками Спартака, консул в 70 г. до н. э., член триумвирата (с Цезарем и Помпеем) в 60 г., погиб в сражении с парфянами при Каррах (53 г. до н. э.) C, Cs, Sl

    Латинско-русский словарь > crassus

  • 9 Crassus [2]

    2. Crassus, ī, m. ein Familienname der gens Licinia, s. Licinius. – Dav. Crassiānus, a, um, krassianisch, des (Triumvirn) Krassus, Crassiani exercitus clades, Vell., u. Crassiana clades (im Partherkriege), Flor. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > Crassus [2]

  • 10 Crassus

    2. Crassus, ī, m. ein Familienname der gens Licinia, s. Licinius. – Dav. Crassiānus, a, um, krassianisch, des (Triumvirn) Krassus, Crassiani exercitus clades, Vell., u. Crassiana clades (im Partherkriege), Flor. u. Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Crassus

  • 11 crassus

    -a/um adj A
    épais

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > crassus

  • 12 crassus

    грубый: negligentia crassa (1. 6 D. 22, 6);

    sententia crassior (1. 14 C. 6, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > crassus

  • 13 crassus

    {Deutsch:} dick; fleischig
    {Русский:} толстый; мясистый

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > crassus

  • 14 crassus

    a, um толстый

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > crassus

  • 15 crassus

    ,a, um
    толстый

    Latin-Russian dictionary > crassus

  • 16 Crassus

    , i m
      Красс, римск. cognomen; Marcus Licinius C. Марк Лициний К., полководец, член первого триумвирата (с Цезарем и Помпеем)

    Dictionary Latin-Russian new > Crassus

  • 17 Canidius Crassus, P.

    Cānidius Crassus, P., diente im J. 43 v. Chr. unter Lepidus in Gallien und trug dazu bei, daß das Heer des Lepidus mit dem des Antonius sich vereinigte, Cic. ep. 10, 21, 4. – Später ließ er als Legat des Antonius das Landheer nach der verlorenen Seeschlacht bei Aktium im Stich, Vell. 2, 85, 2, u. wurde nach des Antonius Untergang auf den Befehl des Oktavianus hingerichtet, Vell. 2, 87, 3.

    lateinisch-deutsches > Canidius Crassus, P.

  • 18 Canidius Crassus, P.

    Cānidius Crassus, P., diente im J. 43 v. Chr. unter Lepidus in Gallien und trug dazu bei, daß das Heer des Lepidus mit dem des Antonius sich vereinigte, Cic. ep. 10, 21, 4. – Später ließ er als Legat des Antonius das Landheer nach der verlorenen Seeschlacht bei Aktium im Stich, Vell. 2, 85, 2, u. wurde nach des Antonius Untergang auf den Befehl des Oktavianus hingerichtet, Vell. 2, 87, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Canidius Crassus, P.

  • 19 Poicephalus crassus

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Poicephalus crassus

  • 20 Mentodus crassus

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Mentodus crassus

См. также в других словарях:

  • Crassus — (wörtlich: „dick“; auch „grob“) ist das römische Cognomen folgender Personen: Lucius Licinius Crassus (140 v. Chr.–91 v. Chr.), römischer Politiker Marcus Licinius Crassus (115/114 v. Chr.–53 v. Chr.), römischer Politiker und Triumvir Marcus… …   Deutsch Wikipedia

  • Crassus — (der Dicke). I. Römer. Familiennamen mehrerer römischer Geschlechter, bes. der Calpurnii, Claudii, Licinii, Ottacilli, Papirii (Papisii), Veturii; daher 1) Calpurnius C., s. Calpurnius 1). 2) Appius Claudius C., s. Claudius 5). 3) Appius Claudius …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Crassus — (der »Dicke«), Beiname einer Familie des alten plebejischen Geschlechts der Licinier. Merkwürdig sind in dieser Familie: 1) P. Licinius, der erste, der in diesem Zweig der Licinier die Beinamen C. und Dives führte, geb. um 254 v. Chr., gest.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Crassus — (d.i. der Dicke), Zuname altröm. Familien, bes. eines Zweigs des plebejischen Geschlechts der Licinier, – Lucius Licinius C., geb. 140 v. Chr., 95 Konsul, Urheber des Licinisch Mucischen Gesetzes gegen widerrechtliche Inanspruchnahme des… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Crassus — Crassus, Beiname mehrer röm. Familien, besonders der Licinii; Lucius Licinius C. mit dem ehrenden Zunamen orator, der Redner, geb. 140, Consul 95, Censor 92, st. 91 v. Chr. Nach Ciceros mehrfachem und begeistertem Zeugnisse war C. nicht nur der… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Crassus — (Marcus Licinius) (v. 114 53 av. J. C.) homme politique romain; membre, avec César et Pompée, du premier triumvirat (60 av. J. C.) …   Encyclopédie Universelle

  • Crassus — [kras′əs] (Marcus Licinius) 115? 53 B.C.; Rom. statesman & general …   English World dictionary

  • Crassus — Pour les articles homonymes, voir Crassus (homonymie). Crassus …   Wikipédia en Français

  • CRASSUS (M.) — M. CRASSUS P. Crassi Censoris filius, Romanorum omnium ditissimus: Negavit quempiam divitem habendum, qui annuô reditu exercitum alere non posset. Hic sub Cinna Marioque, in Hispaniam se recepit, ubi apud Vibium octo menses latuit, hinc in Africa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRASSUS — I. CRASSUS Crassi divitis avus, numquam risisse fertur: ob id Agelastus est vocatus. Plin. l. 7. c. 19. II. CRASSUS M. Crassi divitis fil. Caesaris legatus fuit in bello Gallico: in Caesarianis tandem partibus adolescens occubuit. Fuit autem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • crassus — adj. [L. crassus, thick] Coarse, thick or tumid in structure …   Dictionary of invertebrate zoology

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»