Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

contexo

  • 1 contexo

    contexo, ĕre, texŭi, textum [cum + texo] - tr. - [st1]1 [-] entrelacer, ourdir.    - Cic. Nat. 2, 158. [st1]2 [-] fig. unir, relier, rattacher.    - contexere rem cum re: rattacher une chose à une autre. --- Cic. Or. 120; Rep. 1, 16; Fam. 5, 12, 2.    - contexere epilogum defensioni, Sen. Contr. 7, 5, 7: rattacher la péroraison à la défense.    - contexta sceleribus scelera, Sen. Ir. 1, 16, 2: crimes formant une trame ininterrompue.    - tu contexes extrema cum primis, Cic. Fam. 10, 13, 2: tu finiras comme tu as commencé. [st1]3 [-] continuer, prolonger.    - interrupta contexere, Cic. Leg. 1, 9: renouer le fil de ce qui a été interrompu.    - carmen longius contexere, Cic. Cael. 18: prolonger la citation d'une poésie.    - sapientis contexitur gaudium, Sen. Ep. 72, 4: la joie du sage est d'une trame inaltérable.    - historia contexta, Nep. Att. 16, 4, histoire suivie. [st1]4 [-] former par assemblage, par entrelacement, par couches successives.    - Caes. BG. 6, 16, 4; BC. 1, 54, 2; 2, 2, 1; Caes. BG. 7, 23, 4.    - trabibus contextus acernis equus, Virg. En. 2, 112: cheval formé d'un assemblage de poutres d'érable.    - contexere puppes tenui cannā, Val. Fl. 2, 108: construire des barques avec le flexible roseau.    - fig. orationem contexere, Quint. 10, 6, 2: composer un discours.    - crimen contexere, Cic. Dej. 19, ourdir une accusation.
    * * *
    contexo, ĕre, texŭi, textum [cum + texo] - tr. - [st1]1 [-] entrelacer, ourdir.    - Cic. Nat. 2, 158. [st1]2 [-] fig. unir, relier, rattacher.    - contexere rem cum re: rattacher une chose à une autre. --- Cic. Or. 120; Rep. 1, 16; Fam. 5, 12, 2.    - contexere epilogum defensioni, Sen. Contr. 7, 5, 7: rattacher la péroraison à la défense.    - contexta sceleribus scelera, Sen. Ir. 1, 16, 2: crimes formant une trame ininterrompue.    - tu contexes extrema cum primis, Cic. Fam. 10, 13, 2: tu finiras comme tu as commencé. [st1]3 [-] continuer, prolonger.    - interrupta contexere, Cic. Leg. 1, 9: renouer le fil de ce qui a été interrompu.    - carmen longius contexere, Cic. Cael. 18: prolonger la citation d'une poésie.    - sapientis contexitur gaudium, Sen. Ep. 72, 4: la joie du sage est d'une trame inaltérable.    - historia contexta, Nep. Att. 16, 4, histoire suivie. [st1]4 [-] former par assemblage, par entrelacement, par couches successives.    - Caes. BG. 6, 16, 4; BC. 1, 54, 2; 2, 2, 1; Caes. BG. 7, 23, 4.    - trabibus contextus acernis equus, Virg. En. 2, 112: cheval formé d'un assemblage de poutres d'érable.    - contexere puppes tenui cannā, Val. Fl. 2, 108: construire des barques avec le flexible roseau.    - fig. orationem contexere, Quint. 10, 6, 2: composer un discours.    - crimen contexere, Cic. Dej. 19, ourdir une accusation.
    * * *
        Contexo, contexis, contexui, contextum, contexere. Cic. Tistre ensemble.
    \
        Lilia contexere amaranthis. Tibul. Mettre avec, Conjoindre.
    \
        Vineae porriguntur, vnamque faciem longe lateque contexunt. Plin. iunior. Couvrent tout un grand pais, en sorte qu'on n'y voit que vignes.
    \
        Amores contexere. Catul. Conjoindre.
    \
        Puppes contexere cannis. Valer. Flac. Faire navires de, etc.
    \
        Contexere interrupta. Cic. Rejoindre, Reprendre à faire les choses delaissees et rompues.
    \
        Contexere extrema cum primis. Cic. Conjoindre, Assembler.
    \
        Contexere carmen. Cic. At longius quidem mihi hoc carmen liceret contexere. Je le pourroye bien plus longuement poursuyvre.
    \
        Contexere crimen. Cic. Composer et bastir finement une accusation.

    Dictionarium latinogallicum > contexo

  • 2 contexo

    contexo, textus, 3, weave, J. 19:23.*

    English-Latin new dictionary > contexo

  • 3 contexo

    con-texo, texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. – 2) prägn., webend oder flechtend bilden, zusammenweben, zusammenflechten, webend, vitam (die Lebensfäden), von der Parze (Ggstz. ordiri u. rumpere), Lact. 2, 10, 20: totus et argento contextus, totus et auro, Tibull. 1, 2, 69. – flechtend, membra viminibus, reliquum corpus navium viminibus, Caes.: sucum tenui vimine, Col. – II) übtr., im weitern Sinne, übh. Lage an Lage, Schicht an Schicht, Reihe an Reihe fügend zusammensetzen, 1) im allg. = aneinanderreihen, in einer Reihe fortlaufen lassen, -fortführen, a) mater. Ggstde.: haec circum sedes late contexta locavit, Catull.: c. fossam loricamque, Tac. – b) geistige u. abstr. Ggstde.: α) übh., mit etw. verflechten, eng verknüpfen, omnes partes, zu einem Ganzen vereinigen, Quint.: memoriam rerum cum superiorum aetate, Cic.: extrema cum primis, Cic.: coniuncte cum reliquis rebus nostra, meine Geschichte in das übrige Ganze verweben, Cic. – β) in der Rede etw. anknüpfen = unmittelbar anfügen, epilogum defensioni, Sen. rhet.: his plasticen, Plin.: absol., conteximus de Sili, wir haben das, was über den Silis zu bemerken ist, hier sogleich angefügt, Plin. – γ) in der Rede gleichs. anknüpfendfortweben, fortsetzen, carmen longius, Cic.: commentarios Caesaris, Hirt. b. G.: interrupta, wieder anknüpfen, Cic.: omnibus ad hoc provocantibus ille contexuit (fuhr jener fort) mit folg. dir. Rede, Macr. sat. 7, 3, 1. – δ) einen Zustand, eine Handlung gleichsam fortweben, ununterbrochen fortsetzen, imperfectis adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur gaudium, geht ohne Unterbrechung fort, Sen. ep. 72, 4: c. sceleribus scelera, Schandtaten an Schandtaten reihen, Sen. de ira1, 16, 2. – 2) ein Ganzes aus Lagen usw. zusammensetzen, a) mater. Ggstde.: sic deinceps omne opus contexitur, Caes.: c. equum trabibus acernis, Verg.: u. als t. t. der Kochkunst, in eine Form bringen, Apic. 6, 232 u. 7, 293. – v. lebl. Subjj., vineae unam faciem longe lateque contexunt, geben dadurch, daß sie Reihe an Reihe stehen, der Gegend ein gleichförmiges Ansehen, Plin. ep. 5, 6, 9. – b) geistige u. abstr. Ggstde. zusammensetzen, -fügen, α) übh.: verba copulat totamque ita contexit orationem (beim Meditieren), ut etc., Quint. 10, 6, 2: reliquas litteras usuali sermone contexo, verfasse ich, Sidon. ep. 4, 10: totus his contexitur liber, zusammengestoppelt, Sen. ep. 114, 17. – β) (wie ὑφαίνειν) anzetteln = listig anstiften, at quam festive crimen contexitur! Cic. Deiot. 19. – / PAdi. contextus, a, um, s. bes.

    lateinisch-deutsches > contexo

  • 4 contexo

    con-texo, texuī, textum, ere, zusammenweben, - flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. – 2) prägn., webend oder flechtend bilden, zusammenweben, zusammenflechten, webend, vitam (die Lebensfäden), von der Parze (Ggstz. ordiri u. rumpere), Lact. 2, 10, 20: totus et argento contextus, totus et auro, Tibull. 1, 2, 69. – flechtend, membra viminibus, reliquum corpus navium viminibus, Caes.: sucum tenui vimine, Col. – II) übtr., im weitern Sinne, übh. Lage an Lage, Schicht an Schicht, Reihe an Reihe fügend zusammensetzen, 1) im allg. = aneinanderreihen, in einer Reihe fortlaufen lassen, -fortführen, a) mater. Ggstde.: haec circum sedes late contexta locavit, Catull.: c. fossam loricamque, Tac. – b) geistige u. abstr. Ggstde.: α) übh., mit etw. verflechten, eng verknüpfen, omnes partes, zu einem Ganzen vereinigen, Quint.: memoriam rerum cum superiorum aetate, Cic.: extrema cum primis, Cic.: coniuncte cum reliquis rebus nostra, meine Geschichte in das übrige Ganze verweben, Cic. – β) in der Rede etw. anknüpfen = unmittelbar anfügen, epilogum defensioni, Sen. rhet.: his plasticen, Plin.: absol., conteximus de Sili, wir haben das, was über den Silis zu bemerken ist, hier sogleich angefügt, Plin. – γ) in der Rede gleichs. anknüpfend
    ————
    fortweben, fortsetzen, carmen longius, Cic.: commentarios Caesaris, Hirt. b. G.: interrupta, wieder anknüpfen, Cic.: omnibus ad hoc provocantibus ille contexuit (fuhr jener fort) mit folg. dir. Rede, Macr. sat. 7, 3, 1. – δ) einen Zustand, eine Handlung gleichsam fortweben, ununterbrochen fortsetzen, imperfectis adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur gaudium, geht ohne Unterbrechung fort, Sen. ep. 72, 4: c. sceleribus scelera, Schandtaten an Schandtaten reihen, Sen. de ira1, 16, 2. – 2) ein Ganzes aus Lagen usw. zusammensetzen, a) mater. Ggstde.: sic deinceps omne opus contexitur, Caes.: c. equum trabibus acernis, Verg.: u. als t. t. der Kochkunst, in eine Form bringen, Apic. 6, 232 u. 7, 293. – v. lebl. Subjj., vineae unam faciem longe lateque contexunt, geben dadurch, daß sie Reihe an Reihe stehen, der Gegend ein gleichförmiges Ansehen, Plin. ep. 5, 6, 9. – b) geistige u. abstr. Ggstde. zusammensetzen, -fügen, α) übh.: verba copulat totamque ita contexit orationem (beim Meditieren), ut etc., Quint. 10, 6, 2: reliquas litteras usuali sermone contexo, verfasse ich, Sidon. ep. 4, 10: totus his contexitur liber, zusammengestoppelt, Sen. ep. 114, 17. – β) (wie ὑφαίνειν) anzetteln = listig anstiften, at quam festive crimen contexitur! Cic. Deiot. 19. – PAdi. contextus, a, um, s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contexo

  • 5 contexo

    con-texo, texuī, textum, ere
    3) сооружать ( navem viminibus Cs); создавать ( opus Cs); сколачивать, строить ( equum trabibus V)
    4) составлять, сочинять (librum Sen; orationem Q); выдумывать, замышлять ( crimen C)
    5)
    а) сочетать, связывать, соединять ( extrema cum primis C); присоединять, добавлять ( epilogum defensioni Sen)
    б) ставить рядом, сдвигать ( corpora condensa contextaque Lcr)
    6) продолжать, развивать ( carmen longius C)

    Латинско-русский словарь > contexo

  • 6 contexo

    contexere, contexui, contextus V TRANS
    weave/entwine/braid/twist together; compose/connect/link/combine; make/join/form

    Latin-English dictionary > contexo

  • 7 contexo

    con-texo, xŭi, xtum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to weave, entwine, braid, join together; to interweave, unite, connect (class. in prose and poetry).
    A.
    In gen.
    1.
    Prop.:

    ut earum (ovium) villis confectis atque contextis homines vestiantur?

    Cic. N. D. 2, 63, 158:

    alba lilia amarantis,

    Tib. 3, 4, 33: haec directā materiā injecta contexebantur, these ( beams) were held together by timbers laid in a straight direction, Caes. B. G. 4, 17; so id. ib. 7, 23, 4 (cf. Jahn, Neue Jahrb. 1855, p. 516 sq.):

    fossam loricamque,

    Tac. A. 4, 49:

    nec tam contextae cum sint (animae cum corporibus),

    Lucr. 3, 695.—With dat. (post-Aug.):

    optime epilogum defensioni contexit,

    Sen. Contr. 7 (3), 20, 7:

    sceleribus scelera contexens,

    Sen. Ira, 1, 16, 3.—
    2.
    Trop.:

    quid est aetas hominis, nisi memoria rerum veterum cum superiorum aetate contexitur?

    Cic. Or. 34, 120:

    conjuncte nostra cum reliquis rebus,

    id. Fam. 5, 12, 2:

    extrema cum primis,

    id. ib. 10, 13, 2:

    his et plasticen,

    Plin. 35, 12, 43, § 151:

    partes,

    Quint. 4, prooem. 7;

    11, 1, 6: in verbis singulis et contextis,

    id. 9, 4, 23 al.:

    longius hoc carmen,

    to weave on, continue, Cic. Cael. 8, 18; cf.

    interrupta,

    id. Leg. 1, 3, 9:

    Caesaris nostri commentarios rerum gestarum Galliae, Auct. B. G. 8, prooem.: quae statim referri non poterant, contexuntur postero die,

    Quint. 11, 2, 43.—
    B.
    Esp., to join together, to compose, make, construct, form, put together (cf.: compono, conecto, consero, etc.).
    1.
    Lit.:

    equum trabibus acernis,

    Verg. A. 2, 112:

    puppes tenui cannā,

    Val. Fl. 2, 108:

    saccum tenui vimine,

    Col. 9, 15, 12.—
    2.
    Trop.:

    orationem,

    Quint. 10, 6, 2; cf.

    librum,

    Sen. Ep. 114, 18:

    crimen,

    to devise, contrive, invent, Cic. Deiot. 6, 19.—
    II.
    Neutr.: contexere de aliquā re, to treat of:

    de sili,

    Plin. 20, 5, 18, § 36.—Hence, contextus, a, um, P. a., cohering, connected:

    contexta condensaque corpora (opp. diffusa),

    Lucr. 4, 57:

    oratio alia vincta atque contexta, soluta alia,

    Quint. 9, 4, 19: tropos ille (corresp. with continua metaphora), id. 9, 2, 46.—
    * Adv.: contex-tē, connected together, in close connection:

    omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri,

    Cic. Fat. 14, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > contexo

  • 8 menisco contexo

    Испанско-русский универсальный словарь > menisco contexo

  • 9 menisco contexo

    Diccionario Politécnica español-ruso > menisco contexo

  • 10 contextus

    I 1. a, um [ contexo ]
    part. pf. к contexo
    2. adj.
    1) тесно сплетённый, плотно примыкающий ( contexta condensaque corpora Lcr)
    2) связный ( oratio vincta atque contexta Q); непрерывный, сплошной (historia Nep; voluptates C)
    II contextus, ūs m. [ contexo ]
    сплетение, сцепление, соединение, связь ( rerum omnium Sen); цепь, ряд, вереница (litterarum Q; querelarum VM; fabularum Pt)

    Латинско-русский словарь > contextus

  • 11 contextus

    [st1]1 [-] contextus, a, um, part. de contexo. [st1]2 [-] contextŭs, ūs, m. a - assemblage.    - Lucr. 1, 243; Cic. Fin. 5, 32. b - fig. réunion, enchaînement.    - Cic. Fin. 5, 83. c - succession [de lettres].    - Quint. 1, 1, 24. d - contexture d'un discours.    - Cic. Part. 82.    - in contextu operis, Tac. H. 2, 8: au cours de l'ouvrage.
    * * *
    [st1]1 [-] contextus, a, um, part. de contexo. [st1]2 [-] contextŭs, ūs, m. a - assemblage.    - Lucr. 1, 243; Cic. Fin. 5, 32. b - fig. réunion, enchaînement.    - Cic. Fin. 5, 83. c - succession [de lettres].    - Quint. 1, 1, 24. d - contexture d'un discours.    - Cic. Part. 82.    - in contextu operis, Tac. H. 2, 8: au cours de l'ouvrage.
    * * *
        Contextus, Participium: vt Argento et auro contextus vir. Tibul. Vestu de drap d'or et d'argent.
    \
        Contextus equus trabibus acernis. Virgil. Composé de pieces de bois joinctes ensemble.
    \
        Contextus, huius contextus. Cic. Pennarum contextu corpori tegumenta faciebat. De plumes cousues et entr'attachees l'une à l'autre, Connexion, Composition et assemblage.
    \
        Contextu longiore loqui. Plin. Parler et entretenir longuement un propos tout d'une suite.
    \
        Contextus et continuatio sermonis. Quintil. Continuation et suite de parolles.
    \
        Vno contextu. Vlpianus. Par un contexte, Tout d'un train, Sans rien entremesler, Tout d'une suite.

    Dictionarium latinogallicum > contextus

  • 12 contextus

    1. contextus, a, um, PAdi. (v. contexo), in sich selbst zusammenhängend, ununterbrochen, a) von mater. Ggstdn.: contexta condensaque corpora (Ggstz. diffusa), Lucr. 4, 55. – b) v. abstr. Ggstdn.: α) übh.: perpetuae et contextae voluptates, eine ununterbrochene Reihenfolge (Kette) von V., Cic. Tusc. 5, 96. – β) v. der Rede: c. historia eorum temporum, fortlaufende, Nep. Att. 16, 3: oratio vincta atque c. (Ggstz. soluta), Quint. 9, 4, 19. – Plur. subst., contexta, ōrum, n. (Ggstz. carptim dicta), Plin. ep. 8, 4, 7.
    ————————
    2. contextus, ūs, m. (contexo), I) aktiv = die Zusammenfügung, -setzung, ratis temere properatae, Auson. perioch. Odyss. 5. – II) passiv = die enge Verknüpfung od. Verbindung, der Zusammenhang, a) mater. Ggstde.: c. aedificiorum, Ulp. dig. 39, 2, 15. § 13: totus hic rerum omnium c., Sen. ep. 71, 12: contextum corporum dissolvere, Lucr. 1, 243. – b) abstr. Ggstde.: α) übh.: mirabilis c. rerum Cic. de fin. 5, 83: litterarum nomina et c., Reihenfolge, Quint. 1, 1, 24: c. querelarum, Reihe von Kl., Val. Max. 7, 2, 1 extr.: c. rerum asperarum, Zusammenstellung, ibid. – β) der Rede, totus quasi c. orationis, Cic. part. or. 82: u. nachaug., c. unius orationis, Plin. ep.: c. sermonis, verborum, rerum et verborum, Quint.: c. dicendi, Quint.: in contextu operis, im Verfolg, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contextus

  • 13 contextus

    1.
    contextus, a, um, Part. and P. a., from contexo.
    2.
    contextus, ūs, m. [contexo], a joining or putting together, a connection (class.; esp. freq. in the trop. signif., and in Quint.).
    I.
    Lit.: corporum, * Lucr. 1, 243:

    aedificiorum,

    the building of, Dig. 39, 2, 15:

    ratis,

    Aus. Per. Odyss. 5.—
    II.
    Trop., connection, coherence (very freq. in Quint.):

    mirabilis est apud illos (sc. Stoicos) contextus rerum: respondent extrema primis, etc.,

    Cic. Fin. 5, 28, 83; cf.:

    in toto quasi contextu orationis,

    id. Part. Or. 23, 82; and:

    rerum ac verborum,

    Quint. 11, 2, 2:

    verborum,

    id. 11, 2, 28; 11, 2, 24:

    sermonis,

    id. 8, 3, 38:

    dicendi,

    id. 10, 7, 26:

    per partes dissolvitur, quod contextu nocet,

    id. 5, 13, 28; 9, 4, 55. historia non tam finitos numeros quam orbem quendam contextumque desiderat, id. 9, 4, 129; cf.

    Ernest. Lex. Techn. p. 90: litterarum,

    the succession of the letters, id. 1, 1, 24 sq.; cf.:

    in contextu operis,

    in the course, Tac. H. 2, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > contextus

  • 14 contextio

    ōnis f. [ contexo ]
    1) сочетание, соединение, сплочение (c. et resolutio Macr); связывание ( verborum Aug)
    2) составление, сочинение (narrationis Macr; libri Aug)

    Латинско-русский словарь > contextio

  • 15 contextio

    contextio, ōnis, f. (contexo), I) die Zusammenfügung, -setzung (Ggstz. resolutio), Macr. somn. Scip. 1, 5. § 18: verborum ipsa c., Augustin. in euang. Ioann. tract. 89, 1: c. pedum, Verbindung der Versfüße, Augustin. de music. 3, 7, 15: haec c., Verwerbung (der Reiter u. des Fußvolks) in einen Körper, Veget. mil. 2, 21 extr. – II) die Bereitung, Verfertigung, narrationis, Macr. somn. Scip. 1, 2, 11: unius libri, Augustin. de civ. dei 7, 2 in.

    lateinisch-deutsches > contextio

  • 16 contextor

    contextor, ōris, m. (contexo), der Verfertiger, Verfasser, codicis, Cod. Theod. 1, 1, 6. § 2.

    lateinisch-deutsches > contextor

  • 17 contextus [1]

    1. contextus, a, um, PAdi. (v. contexo), in sich selbst zusammenhängend, ununterbrochen, a) von mater. Ggstdn.: contexta condensaque corpora (Ggstz. diffusa), Lucr. 4, 55. – b) v. abstr. Ggstdn.: α) übh.: perpetuae et contextae voluptates, eine ununterbrochene Reihenfolge (Kette) von V., Cic. Tusc. 5, 96. – β) v. der Rede: c. historia eorum temporum, fortlaufende, Nep. Att. 16, 3: oratio vincta atque c. (Ggstz. soluta), Quint. 9, 4, 19. – Plur. subst., contexta, ōrum, n. (Ggstz. carptim dicta), Plin. ep. 8, 4, 7.

    lateinisch-deutsches > contextus [1]

  • 18 contextus [2]

    2. contextus, ūs, m. (contexo), I) aktiv = die Zusammenfügung, -setzung, ratis temere properatae, Auson. perioch. Odyss. 5. – II) passiv = die enge Verknüpfung od. Verbindung, der Zusammenhang, a) mater. Ggstde.: c. aedificiorum, Ulp. dig. 39, 2, 15. § 13: totus hic rerum omnium c., Sen. ep. 71, 12: contextum corporum dissolvere, Lucr. 1, 243. – b) abstr. Ggstde.: α) übh.: mirabilis c. rerum Cic. de fin. 5, 83: litterarum nomina et c., Reihenfolge, Quint. 1, 1, 24: c. querelarum, Reihe von Kl., Val. Max. 7, 2, 1 extr.: c. rerum asperarum, Zusammenstellung, ibid. – β) der Rede, totus quasi c. orationis, Cic. part. or. 82: u. nachaug., c. unius orationis, Plin. ep.: c. sermonis, verborum, rerum et verborum, Quint.: c. dicendi, Quint.: in contextu operis, im Verfolg, Tac.

    lateinisch-deutsches > contextus [2]

  • 19 institutum

    īnstitūtum, ī, n. (instituo), I) nach instituo no. I, A, das Erschaffene, Plur. instituta, die geschaffenen Dinge, die Schöpfungen, Lact. 7, 9, 2. – II) nach instituo no. II, B = 1) das Unternehmen, Vorhaben, die Absicht, non ad nostrum institutum pertinet, Cic.: neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta (begonnene Arbeiten), Cic. – 2) jede durch Sitte, Gewohnheit, Verfassung entstandene Einrichtung, Anordnung des häuslichen u. bürgerlichen Lebens (dah. oft mit lex verb.), maiorum, Cic.: meretricium, Cic.: institutum vitae capere, einen Lebensplan ergreifen, Cic. – ex instituto, der Ordnung, dem Herkommen gemäß, Liv. 6, 10, 6; 45, 13, 8. – 3) die Anweisung, im Plur. auch die durch Unterricht beigebrachten Grundsätze, mores, instituta, facta, Cic.: praecepta institutaque philosophiae, Cic.: optimis institutis mentem infantium informare, Quint.

    lateinisch-deutsches > institutum

  • 20 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) voneinander reißen, -brechen, zerreißen, unterbrechen, zerbrechen, abbrechen, I) eig.: pontem, Caes. u. Liv.: aciem hostium, durchbrechen, Liv.: venae interruptae, zerschnitten, Tac. – II) übtr., A) trennen, vereinzeln, interrupti ignes, getrennte, einzelne, Verg.: interruptae ac morientes voces, abgebrochene Laute, Cic.: hos interruptos esse, Cic. – B) unterbrechen, stören, a) im allg.: ordinem, Colum.: iter amoris mei, störend in den Weg treten, Cic.: somnum, Suet., somnos, Plin.: so auch Partiz., interruptum officium, Cic.: consuetudo, Cic.: opera, Verg. – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae, Curt.: tenorem rerum, Liv.: rerum a Caecina gestarum ordinem, Tac.: Partiz. subst., neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta, Cic. de legg. 1, 9. – β) eine Pers. im Gespräche unterbrechen, stören, ni medici adventus nos interrupisset, Varro r. r. 2, 1, 1.

    lateinisch-deutsches > interrumpo

См. также в других словарях:

  • Dorland's medical reference works — Dorland s is the brand name of a family of medical reference works (including dictionaries, spellers [aka word books], and spell check software) in various media (including printed books, CD ROMs, and online content). The flagship products are… …   Wikipedia

  • Erdöllagerstätte — Als Ölvorkommen werden in der Geologie natürliche Anhäufungen von erdölhaltigen Mineralien und Gesteinen bezeichnet. Lagerstätten bezeichnen Vorkommen, deren Abbau wirtschaftlich möglich ist. Erschließung und Erkundung von Ölvorkommen auch… …   Deutsch Wikipedia

  • Kontextual — Kontext (für „Zusammenhang”, Plural: Kontexte, von lat. contexo „zusammenweben, zusammensetzen” und contextus „verflochten, fortlaufend”) steht für: Kontext (Sprachwissenschaft), der Zusammenhang einer Kommunikationssituation in der… …   Deutsch Wikipedia

  • Kontextuell — Kontext (für „Zusammenhang”, Plural: Kontexte, von lat. contexo „zusammenweben, zusammensetzen” und contextus „verflochten, fortlaufend”) steht für: Kontext (Sprachwissenschaft), der Zusammenhang einer Kommunikationssituation in der… …   Deutsch Wikipedia

  • Ölressource — Als Ölvorkommen werden in der Geologie natürliche Anhäufungen von erdölhaltigen Mineralien und Gesteinen bezeichnet. Lagerstätten bezeichnen Vorkommen, deren Abbau wirtschaftlich möglich ist. Erschließung und Erkundung von Ölvorkommen auch… …   Deutsch Wikipedia

  • Ölressourcen — Als Ölvorkommen werden in der Geologie natürliche Anhäufungen von erdölhaltigen Mineralien und Gesteinen bezeichnet. Lagerstätten bezeichnen Vorkommen, deren Abbau wirtschaftlich möglich ist. Erschließung und Erkundung von Ölvorkommen auch… …   Deutsch Wikipedia

  • Invasiones germánicas en la Península Ibérica — Distribución de la península entre suevos, vándalos y alanos hacia 418. La autoridad imperial únicamente se ejerce en la provincia Tarraconense, y los visigodos se concentran en Galia. Amplias zonas de la cordillera cantábrica quedan fuera de… …   Wikipedia Español

  • Kamijima (Ehime) — 上島町 Kamijima chō L …   Wikipedia Español

  • Luis Alberto Wells — Este artículo o sección sobre biografías y arte necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 16 de marzo de 2009. También… …   Wikipedia Español

  • Silverstein — Shane Told, en un concierto de la banda en Milwaukee, USA; el 11 de octubre del 2008 Datos generales Origen …   Wikipedia Español

  • ԱՆԿԱՆԵՄ — (անկի, ա՛նկ.) NBH 1 0168 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c ն. ԱՆԿԱՆԵՄ որ գրի եւ ԱՆԳԱՆԵՄ, գի. ὐφαίνω, ὐφάω, συνυφαίω texo, detexo, contexo հիւսել. նիւթել. յարամանել. յարմարել. հուսել, բանիլ. ... *Թիթղունս ոսկիս՝ թելս թելս… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»