-
21 тонкость
то́нкост||ь1. maldikeco;fajneco (ткани);2. перен. (утончённость) subtileco, delikateco;3. мн.: \тонкостьи (подробности) nuancoj, detal(aĵ)oj;вдава́ться в \тонкостьи tuŝi detalojn.* * *ж.то́нкость вин — fineza de los vinos
2) перен. ( утончённость) finura f, delicadeza f, sutileza fто́нкость ума́ — agudeza de espíritu
3) ( об органах чувств) fineza f, agudeza fто́нкость обоня́ния — agudeza del olfato
4) мн. то́нкости (подробности, детали) detalle m, pormenor mзнать како́е-либо де́ло до то́нкостей (до то́нкости) — conocer a fondo un asunto, conocer todos los detalles (todos los pormenores) de un asunto
вдава́ться в то́нкости — entrar en minucias, entrar en detalles (en pormenores)
* * *ж.то́нкость вин — fineza de los vinos
2) перен. ( утончённость) finura f, delicadeza f, sutileza fто́нкость ума́ — agudeza de espíritu
3) ( об органах чувств) fineza f, agudeza fто́нкость обоня́ния — agudeza del olfato
4) мн. то́нкости (подробности, детали) detalle m, pormenor mзнать како́е-либо де́ло до то́нкостей (до то́нкости) — conocer a fondo un asunto, conocer todos los detalles (todos los pormenores) de un asunto
вдава́ться в то́нкости — entrar en minucias, entrar en detalles (en pormenores)
* * *n1) gener. afilamiento (черт лица и т.п.), afinamiento, agudeza, astucia, debilidad, delgadez (хрупкость), delicadeza, refinación, refino, sutileza, fineza, finura, tenuidad2) colloq. fililì, filustre3) liter. (утончённость) finura -
22 ведать
ве́да||ть(заведовать) administri, estri;\ведать хозя́йством mastrumi;кто э́тим \ведатьет? kiu administras tion?* * *несов.1) твор. п. (заведовать, управлять) administrar vt, gobernar (непр.) vt, regir (непр.) vtве́дать дела́ми — administrar (llevar) los asuntos
не ве́дать ( чего-либо) — desconocer (непр.) vt
не ве́дает, что твори́т — no entiende lo que está haciendo
••знать не зна́ю, ве́дать не ве́даю разг. — no tengo la menor idea, ni idea tengo
* * *несов.1) твор. п. (заведовать, управлять) administrar vt, gobernar (непр.) vt, regir (непр.) vtве́дать дела́ми — administrar (llevar) los asuntos
не ве́дать ( чего-либо) — desconocer (непр.) vt
не ве́дает, что твори́т — no entiende lo que está haciendo
••знать не зна́ю, ве́дать не ве́даю разг. — no tengo la menor idea, ni idea tengo
* * *v1) gener. (заведовать, управлять) administrar, gobernar, regir2) obs. (çñàáü) saber, conocer, sentir (чувствовать) -
23 знать в лицо
vgener. (кого-л.) conocer a alguien de vista, conocer de rostro, conocer de vista -
24 изведать
сов.изве́дать сча́стье — experimentar felicidad
* * *сов.изве́дать сча́стье — experimentar felicidad
* * *vgener. conocer, experimentar (испытать) -
25 показать
показа́||ть1. montri;2. юр. depozicii;atesti (свидетельствовать);\показатьться 1. vidiĝi, ekaperi, montriĝi;2. безл.: мне \показатьлось al mi ŝajnis.* * *сов.1) вин. п. hacer ver, mostrar (непр.) vt, demostrar (непр.) vt, enseñar vt; exponer (непр.) vt ( выставить)показа́ть о́пыт — mostrar un experimento
показа́ть фо́кус — enseñar un juego de manos, escamot(e)ar vt
показа́ть но́вую пье́су — representar una obra nueva
2) ( ознакомить) enseñar vt, hacer conocerпоказа́ть го́род, достопримеча́тельности — enseñar (llevar a visitar) la cuidad, las curiosidades
3) на + вин. п. ( указать) indicar vt, señalar vtпоказа́ть па́льцем, руко́й — señalar con el dedo, con la mano
4) (выказать, обнаружить) manifestar (непр.) vt, dar muestras (de), exteriorizar vtи ви́ду не показа́ть — sin alterar el rostro, sin tan siquiera pestañear
показа́ть себя́ — mostrarse (непр.), portarse (como)
5) юр. ( дать показания) deponer (непр.) vt, hacer una declaración; testimoniar vt ( свидетельствовать); declarar vt ( заявить)6) ( о приборе) indicar vt, marcar vtтермо́метр показа́л де́сять гра́дусов ни́же нуля́ — el termómetro marcaba diez grados bajo cero
••показа́ть приме́р — dar ejemplo
показа́ть нос ( куда-либо) — dejarse ver, sacar la cabeza
показа́ть спи́ну — dar (volver) las espaldas
показа́ть кому́-либо на дверь — enseñar(le) la puerta (a)
я ему́ покажу́! — ¡me las pagará!, ¡me las va a pagar!, ¡nos veremos las caras!
* * *сов.1) вин. п. hacer ver, mostrar (непр.) vt, demostrar (непр.) vt, enseñar vt; exponer (непр.) vt ( выставить)показа́ть о́пыт — mostrar un experimento
показа́ть фо́кус — enseñar un juego de manos, escamot(e)ar vt
показа́ть но́вую пье́су — representar una obra nueva
2) ( ознакомить) enseñar vt, hacer conocerпоказа́ть го́род, достопримеча́тельности — enseñar (llevar a visitar) la cuidad, las curiosidades
3) на + вин. п. ( указать) indicar vt, señalar vtпоказа́ть па́льцем, руко́й — señalar con el dedo, con la mano
4) (выказать, обнаружить) manifestar (непр.) vt, dar muestras (de), exteriorizar vtи ви́ду не показа́ть — sin alterar el rostro, sin tan siquiera pestañear
показа́ть себя́ — mostrarse (непр.), portarse (como)
5) юр. ( дать показания) deponer (непр.) vt, hacer una declaración; testimoniar vt ( свидетельствовать); declarar vt ( заявить)6) ( о приборе) indicar vt, marcar vtтермо́метр показа́л де́сять гра́дусов ни́же нуля́ — el termómetro marcaba diez grados bajo cero
••показа́ть приме́р — dar ejemplo
показа́ть нос ( куда-либо) — dejarse ver, sacar la cabeza
показа́ть спи́ну — dar (volver) las espaldas
показа́ть кому́-либо на дверь — enseñar(le) la puerta (a)
я ему́ покажу́! — ¡me las pagará!, ¡me las va a pagar!, ¡nos veremos las caras!
* * *v1) gener. (выказать, обнаружить) manifestar, (ознакомить) enseнar, (óêàçàáü) indicar, dar muestras (de), demostrar, exponer (выставить), exteriorizar, hacer conocer, hacer ver, marcar, mostrar, señalar2) law. (дать показания) deponer, declarar (заявить), hacer una declaración, testimoniar (свидетельствовать) -
26 разведать
разве́датьsciiĝi, informiĝi, esplori.* * *сов., вин. п.1) тж. о + предл. п., про + вин. п., разг. enterarse, conocer (непр.) vt ( узнать); husmear vt, olfatear vt ( пронюхать)2) ( обследовать) explorar vt; геол. localizar vt, ubicar vt; hacer trabajos de prospecciónразве́дать райо́н на нефть — catear (buscar) petróleo en la región
разве́данные ископа́емые — minerales descubiertos (explorados)
разве́дать ме́стность — explorar el terreno
* * *сов., вин. п.1) тж. о + предл. п., про + вин. п., разг. enterarse, conocer (непр.) vt ( узнать); husmear vt, olfatear vt ( пронюхать)2) ( обследовать) explorar vt; геол. localizar vt, ubicar vt; hacer trabajos de prospecciónразве́дать райо́н на нефть — catear (buscar) petróleo en la región
разве́данные ископа́емые — minerales descubiertos (explorados)
разве́дать ме́стность — explorar el terreno
* * *v1) gener. (îáñëåäîâàáü) explorar, hacer trabajos de prospección, ubicar2) geol. localizar3) colloq. conocer (узнать), enterarse, husmear, olfatear (пронюхать)4) milit. explorar, reconocer (произвести рекогносцировку) -
27 разузнавать
разузн||ава́ть, \разузнаватьа́ть(что-либо) ekscii ion, sciiĝi pri io.* * *несов.enterarse (de), llegar a conocer* * *несов.enterarse (de), llegar a conocer* * *v1) gener. husmar, husmear, inquirir, investigar, pesquisar3) liter. oler, olfatear, oliscar, olisquear -
28 разузнать
разузн||ава́ть, \разузнатьа́ть(что-либо) ekscii ion, sciiĝi pri io.* * *сов., вин. п., разг.enterarse (de), llegar a conocer* * *сов., вин. п., разг.enterarse (de), llegar a conocer* * *v -
29 раскусить
раскуси́ть1. dismordi;2. перен. разг. bone kompreni, kapti esencon.* * *сов., вин. п.2) перен. разг. (понять, хорошо узнать) comprender vt, conocer (непр.) vt, callar vt; descifrar vt ( разобрать)раскуси́ть в чём де́ло — ver el quid del asunto
тепе́рь я тебя́ раскуси́л — ya te he comprendido (calado)
* * *сов., вин. п.2) перен. разг. (понять, хорошо узнать) comprender vt, conocer (непр.) vt, callar vt; descifrar vt ( разобрать)раскуси́ть в чём де́ло — ver el quid del asunto
тепе́рь я тебя́ раскуси́л — ya te he comprendido (calado)
* * *v1) gener. cascar (îðåõ; mordiendo), partir (mordiendo)2) liter. (понять, хорошо узнать) comprender, callar, conocer, descifrar (разобрать) -
30 рассматривать жалобу
vlaw. conocer de una queja, conocer en segunda instancia, conocer examinar una queja, examinar una queja -
31 услыхать
услыха́ть, услы́шатьekaŭdi.* * *1) oír (непр.) vt, entender (непр.) vtуслыха́ть, что... — oír decir (entender) que...
2) про + вин. п., о + предл. п. ( узнать) saber (conocer) de oídas3) ( ощутить) sentir (непр.) vt, llegar vi (a)* * *1) oír (непр.) vt, entender (непр.) vtуслыха́ть, что... — oír decir (entender) que...
2) про + вин. п., о + предл. п. ( узнать) saber (conocer) de oídas3) ( ощутить) sentir (непр.) vt, llegar vi (a)* * *vgener. (î¡óáèáü) sentir, (óçñàáü) saber (conocer) de oìdas, entender, llegar (a), oìr -
32 быть знакомым
-
33 вид
вид I1. (внешность) aspekto, eksteraĵo;име́ть \вид aspekti;у него́ хоро́ший \вид li bone aspektas;2. (ландшафт) pejzaĝo;3. (род, сорт) genro, speco;4. (форма) formo, figuro, staturo;♦ \вид на жи́тельство legitimilo, pasporto;\виды на урожа́й perspektivoj pri rikolto;в \виде kiel, en formo;при \виде ĉe vido;для \вида por vido, ŝajno, ŝajnige;ни под каки́м \видом neniel, neniamaniere, senkondiĉe;де́лать \вид ŝajnigi, simuli;име́ть \виды celi, esperi;пропа́сть из \виду malaperi el vidado;име́ть в\виду́ atenti, konsideri;поста́вить на \вид riproĉe atentigi, rimarkigi.--------вид IIграм.: соверше́нный \вид perfekto;несоверше́нный \вид imperfekto.* * *I м.1) ( внешность) aspecto m, aire m, traza f, apariencia fва́жный вид — aspecto importante
больно́й, здоро́вый вид — aspecto enfermizo, sano
вне́шний вид — aspecto exterior, exterior m
с незави́симым ви́дом — con aire independiente
име́ть вид (+ род. п.) — tener aire (trazas) de..., parecer (непр.) vi
приня́ть вид... — tomar el aspecto (el aire)...
у него́ жа́лкий вид — tiene un aspecto lamentable
знать кого́-либо по ви́ду — conocer a alguien de vista
су́дя по ви́ду — a juzgar por las trazas (por las apariencias)
ему́ на вид 20 лет — representa 20 años
с ви́ду — en apariencia (al parecer)
2) ( состояние) estado m; cariz m ( оборот дела)в хоро́шем ви́де — en buen estado
в испра́вленном ви́де — corregido; arreglado, reparado ( починенный)
в пья́ном ви́де — en estado de embriaguez
3) (пейзаж, перспектива) vista f; paisaje mвид из окна́ — vista desde la ventana
вид на́ море — vista al mar
вид спе́реди — vista de frente
ви́ды Кавка́за — vistas del Cáucaso
о́бщий вид — aspecto general
4) ( поле зрения) vista fскры́ться и́з виду — desaparecer (непр.) vi
потеря́ть и́з виду — perder de vista
на виду́ — a la vista
быть на виду́ — estar a la vista
при ви́де (+ род. п.) — a la vista (de)
5) мн. ви́ды (предположения, планы) perspectivas f pl, vistas f plви́ды на бу́дущее — perspectivas (para) el futuro
име́ть ви́ды (на + вин. п.) — poner la mira (en)
для ви́да — para aparentar; como (en) apariencia (de)
••вид на жи́тельство — permiso de residencia
под ви́дом (+ род. п.) — con (bajo) pretexto (de); a guisa (de) a título (de) ( в качестве)
ни под каки́м ви́дом — de ninguna manera, bajo ningún pretexto
в ви́де ( кого-чего) — a modo de..., a guisa de..., a título de..., en concepto de...
в ви́де о́черка — como modalidad de ensayo
в ви́де исключе́ния — como excepción
в ви́де о́пыта — como experimento, en calidad de experimento
де́лать вид — poner cara (de); fingir vt, aparentar vt
не показа́ть ви́ду — no dejar ver nada, no dar a entender
име́ть в виду́ (+ вин. п.) — tener en cuenta; pensar vt (en)
поста́вить на вид ( кому-либо) — hacer una amonestación (a)
упуска́ть из ви́ду — dejar en el tintero
II м.он вида́л ви́ды — es un hombre de mucho mundo, es un toro corrido
1) (разновидность, тип) variedad f2) биол. especie f, variedad f3) грам. aspecto mсоверше́нный, несоверше́нный вид — aspecto perfectivo, imperfectivo
* * *I м.1) ( внешность) aspecto m, aire m, traza f, apariencia fва́жный вид — aspecto importante
больно́й, здоро́вый вид — aspecto enfermizo, sano
вне́шний вид — aspecto exterior, exterior m
с незави́симым ви́дом — con aire independiente
име́ть вид (+ род. п.) — tener aire (trazas) de..., parecer (непр.) vi
приня́ть вид... — tomar el aspecto (el aire)...
у него́ жа́лкий вид — tiene un aspecto lamentable
знать кого́-либо по ви́ду — conocer a alguien de vista
су́дя по ви́ду — a juzgar por las trazas (por las apariencias)
ему́ на вид 20 лет — representa 20 años
с ви́ду — en apariencia (al parecer)
2) ( состояние) estado m; cariz m ( оборот дела)в хоро́шем ви́де — en buen estado
в испра́вленном ви́де — corregido; arreglado, reparado ( починенный)
в пья́ном ви́де — en estado de embriaguez
3) (пейзаж, перспектива) vista f; paisaje mвид из окна́ — vista desde la ventana
вид на́ море — vista al mar
вид спе́реди — vista de frente
ви́ды Кавка́за — vistas del Cáucaso
о́бщий вид — aspecto general
4) ( поле зрения) vista fскры́ться и́з виду — desaparecer (непр.) vi
потеря́ть и́з виду — perder de vista
на виду́ — a la vista
быть на виду́ — estar a la vista
при ви́де (+ род. п.) — a la vista (de)
5) мн. ви́ды (предположения, планы) perspectivas f pl, vistas f plви́ды на бу́дущее — perspectivas (para) el futuro
име́ть ви́ды (на + вин. п.) — poner la mira (en)
для ви́да — para aparentar; como (en) apariencia (de)
••вид на жи́тельство — permiso de residencia
под ви́дом (+ род. п.) — con (bajo) pretexto (de); a guisa (de) a título (de) ( в качестве)
ни под каки́м ви́дом — de ninguna manera, bajo ningún pretexto
в ви́де ( кого-чего) — a modo de..., a guisa de..., a título de..., en concepto de...
в ви́де о́черка — como modalidad de ensayo
в ви́де исключе́ния — como excepción
в ви́де о́пыта — como experimento, en calidad de experimento
де́лать вид — poner cara (de); fingir vt, aparentar vt
не показа́ть ви́ду — no dejar ver nada, no dar a entender
име́ть в виду́ (+ вин. п.) — tener en cuenta; pensar vt (en)
поста́вить на вид ( кому-либо) — hacer una amonestación (a)
упуска́ть из ви́ду — dejar en el tintero
II м.он вида́л ви́ды — es un hombre de mucho mundo, es un toro corrido
1) (разновидность, тип) variedad f2) биол. especie f, variedad f3) грам. aspecto mсоверше́нный, несоверше́нный вид — aspecto perfectivo, imperfectivo
* * *n1) gener. (разновидность, тип) variedad, (ñîñáîàñèå) estado, apariencia, cariz (оборот дела), especie, estampa, haz, paisaje, parecer, ralea, semeja, semejanza, traza, ver, vistas, виды (предположения, планы) perspectivas, ìndole, aspecto, catadura, faz, género, semblante, talante, talle, tipo, vista, aire2) colloq. pinta, pelaje (чаще об одежде), empaque3) botan. variedad4) eng. elevación, perspectiva5) econ. categorìa, clase, forma6) Guatem. filo -
34 видеть насквозь
vgener. conocer a fondo (a), conocer hasta las entretelas (a; êîãî-ë.) -
35 выход
вы́ход1. (действие) eliro, forlaso, debuto;eksmembriĝo (из организации);2. (место выхода) eliro, elirejo;3. (журнала, книги) apero;4. перен. (из положения) elembarasiĝo.* * *м.1) ( действие) salida fвы́ход в отста́вку — retiro m, dimisión f
вы́ход из бо́я — salida del combate
вы́ход на рабо́ту — salida al (comienzo del) trabajo
при вы́ходе (из) — al salir (de), a la salida (de), al abandonar
2) ( место) salida fзапа́сный вы́ход — salida en caso de incendio, salida de emergencia
3) (об издании и т.п.) salida f, aparición f4) эк. ( количество продукции) rendimiento m, producción f5) театр. entrada f ( en escena)ваш вы́ход! — ¡a escena!
6) (из затруднения и т.п.) salida fвы́ход из положе́ния — salida de la situación
друго́го вы́хода нет — no hay otra salida
••дать вы́ход чу́вству — manifestar sus sentimientos
дать вы́ход гне́ву — dar rienda suelta a la cólera
знать все ходы́ и вы́ходы — conocer todos los recovecos
* * *м.1) ( действие) salida fвы́ход в отста́вку — retiro m, dimisión f
вы́ход из бо́я — salida del combate
вы́ход на рабо́ту — salida al (comienzo del) trabajo
при вы́ходе (из) — al salir (de), a la salida (de), al abandonar
2) ( место) salida fзапа́сный вы́ход — salida en caso de incendio, salida de emergencia
3) (об издании и т.п.) salida f, aparición f4) эк. ( количество продукции) rendimiento m, producción f5) театр. entrada f ( en escena)ваш вы́ход! — ¡a escena!
6) (из затруднения и т.п.) salida fвы́ход из положе́ния — salida de la situación
друго́го вы́хода нет — no hay otra salida
••дать вы́ход чу́вству — manifestar sus sentimientos
дать вы́ход гне́ву — dar rienda suelta a la cólera
знать все ходы́ и вы́ходы — conocer todos los recovecos
* * *n1) gener. aparición, arbitrio, vado, efugio (из трудного положения), egreso, salida2) eng. escape, liberación, rendimiento (продукции), difusor3) law. jubilación4) econ. (количество продукции) rendimiento, producción, cosecha (продукции)5) theatre. entrada (en escena) -
36 глаз
глазokulo;♦ на \глаз okultakse, proksimume;сказа́ть пря́мо в \глаза́ diri rekte kaj malkaŝe;с \глазу на \глаз inter kvar okuloj;темно́, хоть \глаз вы́коли kompleta mallumo;в чьи́х-л. \глаза́х laŭ ies opinio;смотре́ть во все \глаза́ rigardi plej atente;идти́ куда́ \глаза́ глядя́т iri kien okuloj rigardas;невооружённым \глазом per nuda okulo;за \глаза́ malantaŭ la dorso.* * *м. (мн. глаза́, род. п. мн. глаз)1) ( орган зрения) ojo mзакати́ть глаза́ — poner los ojos en blanco
пя́лить глаза́ разг. — clavar los ojos
вы́смотреть (прогляде́ть) глаза́ разг. — quebrarse los ojos
враща́ть глаза́ми — girar (hacer bailar) los ojos
иска́ть глаза́ми — buscar con los ojos (con la vista)
есть, пожира́ть глаза́ми разг. — comer, devorar con los ojos
глаза́ на вы́кате — ojos abombados (reventones, saltados, saltones)
поту́хшие глаза́ — ojos apagados
вла́жные глаза́ — ojos blandos (tiernos)
запла́канные глаза́ — ojos llorosos
белёсые глаза́ — ojos overos
продолгова́тые (миндалеви́дные) глаза́ — ojos rasgados
голубы́е глаза́ — ojos zarzos
синя́к под глазом, подби́тый глаз — ojo a la funerala
то́мные глаза́ — ojos de besugo (de carnero)
косы́е глаза́ — ojos de bitoque
вырази́тельные глаза́ — ojos parleros (que hablan)
коси́ть глаза́ми ( о лошади) — ensortijar los ojos
засверка́ть ( о глазах) — encandilarse los ojos
скоси́ть глаза́ — volver los ojos
2) ( взгляд) mirada fоки́нуть, изме́рить глазом (глаза́ми) — abarcar, medir con la mirada
встре́титься глаза́ми — cruzar las miradas
3) ( зрение) vista f, ojo mлиши́ться глаз — perder la vista
о́стрый глаз — vista de lince (de águila)
о́пытный (намётанный) глаз — ojo experimentado (versado, ducho)
име́ть ве́рный глаз — tener buen ojo
наско́лько хвата́ет (куда́ достаёт) глаз — hasta donde alcanza la vista
о́пытный глаз врача́ — ojo clínico (médico)
••воро́ний глаз ( растение) — ahorcalobo m, parís m
дурно́й глаз — mal de ojo
невооружённым (просты́м) глазом — a simple vista
на глаз — a ojo, a ojo de buen cubero, a bulto
за глаза́ разг. — por detrás, a espaldas, en ausencia (de)
с глазу на глаз — a solas, cara a cara, frente a frente
с пья́ных глаз прост. — con ojos encandilados
ни в одно́м глазу́ — sin beber ni gota; sin tener ni gota de sueño
в чьи́х-либо глаза́х ( во мнении) — a los ojos de, a la cara de; a (ante) los ojos de
на чьи́х-либо глаза́х — ante los ojos de, en presencia de
с каки́ми глаза́ми (появиться, показаться) — con qué cara
в глаза́ (сказать, назвать) — a la cara
в глаза́ не вида́ть (+ род. п.) — no haber visto hasta ahora, no conocer
глаза́ разбежа́лись ( у кого-либо) — no saber donde poner los ojos (alguien)
глаза́ на лоб ле́зут ( у кого-либо) прост. — saltársele los ojos ( a alguien)
глаза́ б мои́ не гляде́ли (не смотре́ли) на (+ вин. п.), глаза́ б мои́ не ви́дели (не вида́ли) (+ род. п.) — ojalá (que) no lo vean (vieran) mis ojos
глаза́ у него́ на мо́кром ме́сте разг. — es un llorón
куда́ глаза́ глядя́т (идти, бежать и т.п.) — a donde le lleve el viento
куда́ ни кинь глазом — donde se pongan los ojos, donde se ponga la vista
откры́ть глаза́ ( кому-либо на что-либо) — abrir los ojos ( a alguien en algo)
закры́ть глаза́ (на + вин. п.) — cerrar los ojos (a, ante), hacer la vista gorda (en, a)
зама́зать глаза́ ( кому-либо) разг. — poner una venda en los ojos (a)
мозо́лить глаза́ ( кому-либо) прост. — tener hasta la coronilla (a), tener aburrido (a)
отвести́ глаза́ ( кому-либо) — dar dado falso
верте́ться перед глаза́ми — bailar ante los ojos; ser un pegote
не каза́ть (не пока́зывать) глаз разг. — no dejarse ver
пока́зываться (попада́ться) на глаза́ разг. — dejarse ver (caer)
смотре́ть (гляде́ть) во все глаза́ (в о́ба глаза) — estar con cien ojos, ser todo ojos
гляде́ть пря́мо (сме́ло) в глаза́ (+ дат. п.) — mirar a los ojos (a), mirar cara a cara (a)
смотре́ть (гляде́ть) чьи́ми-либо глаза́ми (на + вин. п.) — ver por los ojos de otro (con ojos ajenos)
(темно́,) хоть глаз вы́коли — no se ve un burro a dos pasos
убира́йся с глаз доло́й! — ¡retírate de la vista!
остеклене́вшие глаза́ — ojos vidriosos
у всех на глаза́х — a ojos vistas
вы́таращив глаза́ (от ужаса, гнева) — con los ojos fuera de las órbitas
пе́ред глаза́ми — delante de los ojos
ра́ди прекра́сных глаз — por sus ojos bellidos
глаза́ разгоре́лись ( на что-либо) — abrió tanto ojo
у него́ глаза́ засвети́лись ( от радости) — se le alegraron los ojos
подня́ть глаза́ к не́бу — alzar (levantar) los ojos al cielo
броса́ться в глаза́ — dar en los ojos (una cosa)
сде́лать знак глаза́ми — dar (hacer) del ojo
щу́рить глаза́ ( кокетливо) — dormir los ojos
положи́ть глаз на кого́-либо, что-либо — echar el ojo a uno, una cosa
мозо́лить глаза́, лезть на глаза́ — estar tan en los ojos
ра́довать глаз — henchirle (llenarle) el ojo
не своди́ть глаз с чего́-либо — irse los ojos por (tras) una cosa
взгляну́ть совсе́м други́ми глаза́ми ( на кого-либо) — mirar con otros ojos
не спуска́ть глаз (с кого, чего-либо) — no quitar los ojos, no tener ojos más que para...
зака́тывать глаза́ — poner (tornar) los ojos en albo (blanco)
утомля́ть глаза́ — quebrarse los ojos
вы́бить (подби́ть) глаз — saltar un ojo
не верь глаза́м свои́м! — ¡mucho ojo!, que la vista engaña
не спуска́й глаз! — ¡ojo al Cristo, que es de plata!
цени́ть (бере́чь) пу́ще глаза — cuidar como (a) los ojos de la cara
с глаз доло́й - из се́рдца вон посл. — ojos que no ven corazón que no siente; a espaldas vueltas, memorias muertas; para no querer no ver
у стра́ха глаза́ велики́ посл. — tiene el miedo muchos ojos; el temor siempre sospecha lo peor
в чужо́м глазу́ соло́минку ви́дишь, а в своём не ви́дишь и бревна́ посл. — ves la paja en el ojo ajeno y no ves la viga en el tuyo
* * *м. (мн. глаза́, род. п. мн. глаз)1) ( орган зрения) ojo mзакати́ть глаза́ — poner los ojos en blanco
пя́лить глаза́ разг. — clavar los ojos
вы́смотреть (прогляде́ть) глаза́ разг. — quebrarse los ojos
враща́ть глаза́ми — girar (hacer bailar) los ojos
иска́ть глаза́ми — buscar con los ojos (con la vista)
есть, пожира́ть глаза́ми разг. — comer, devorar con los ojos
глаза́ на вы́кате — ojos abombados (reventones, saltados, saltones)
поту́хшие глаза́ — ojos apagados
вла́жные глаза́ — ojos blandos (tiernos)
запла́канные глаза́ — ojos llorosos
белёсые глаза́ — ojos overos
продолгова́тые (миндалеви́дные) глаза́ — ojos rasgados
голубы́е глаза́ — ojos zarzos
синя́к под глазом, подби́тый глаз — ojo a la funerala
то́мные глаза́ — ojos de besugo (de carnero)
косы́е глаза́ — ojos de bitoque
вырази́тельные глаза́ — ojos parleros (que hablan)
коси́ть глаза́ми ( о лошади) — ensortijar los ojos
засверка́ть ( о глазах) — encandilarse los ojos
скоси́ть глаза́ — volver los ojos
2) ( взгляд) mirada fоки́нуть, изме́рить глазом (глаза́ми) — abarcar, medir con la mirada
встре́титься глаза́ми — cruzar las miradas
3) ( зрение) vista f, ojo mлиши́ться глаз — perder la vista
о́стрый глаз — vista de lince (de águila)
о́пытный (намётанный) глаз — ojo experimentado (versado, ducho)
име́ть ве́рный глаз — tener buen ojo
наско́лько хвата́ет (куда́ достаёт) глаз — hasta donde alcanza la vista
о́пытный глаз врача́ — ojo clínico (médico)
••воро́ний глаз ( растение) — ahorcalobo m, parís m
дурно́й глаз — mal de ojo
невооружённым (просты́м) глазом — a simple vista
на глаз — a ojo, a ojo de buen cubero, a bulto
за глаза́ разг. — por detrás, a espaldas, en ausencia (de)
с глазу на глаз — a solas, cara a cara, frente a frente
с пья́ных глаз прост. — con ojos encandilados
ни в одно́м глазу́ — sin beber ni gota; sin tener ni gota de sueño
в чьи́х-либо глаза́х ( во мнении) — a los ojos de, a la cara de; a (ante) los ojos de
на чьи́х-либо глаза́х — ante los ojos de, en presencia de
с каки́ми глаза́ми (появиться, показаться) — con qué cara
в глаза́ (сказать, назвать) — a la cara
в глаза́ не вида́ть (+ род. п.) — no haber visto hasta ahora, no conocer
глаза́ разбежа́лись ( у кого-либо) — no saber donde poner los ojos (alguien)
глаза́ на лоб ле́зут ( у кого-либо) прост. — saltársele los ojos ( a alguien)
глаза́ б мои́ не гляде́ли (не смотре́ли) на (+ вин. п.), глаза́ б мои́ не ви́дели (не вида́ли) (+ род. п.) — ojalá (que) no lo vean (vieran) mis ojos
глаза́ у него́ на мо́кром ме́сте разг. — es un llorón
куда́ глаза́ глядя́т (идти, бежать и т.п.) — a donde le lleve el viento
куда́ ни кинь глазом — donde se pongan los ojos, donde se ponga la vista
откры́ть глаза́ ( кому-либо на что-либо) — abrir los ojos ( a alguien en algo)
закры́ть глаза́ (на + вин. п.) — cerrar los ojos (a, ante), hacer la vista gorda (en, a)
зама́зать глаза́ ( кому-либо) разг. — poner una venda en los ojos (a)
мозо́лить глаза́ ( кому-либо) прост. — tener hasta la coronilla (a), tener aburrido (a)
отвести́ глаза́ ( кому-либо) — dar dado falso
верте́ться перед глаза́ми — bailar ante los ojos; ser un pegote
не каза́ть (не пока́зывать) глаз разг. — no dejarse ver
пока́зываться (попада́ться) на глаза́ разг. — dejarse ver (caer)
смотре́ть (гляде́ть) во все глаза́ (в о́ба глаза) — estar con cien ojos, ser todo ojos
гляде́ть пря́мо (сме́ло) в глаза́ (+ дат. п.) — mirar a los ojos (a), mirar cara a cara (a)
смотре́ть (гляде́ть) чьи́ми-либо глаза́ми (на + вин. п.) — ver por los ojos de otro (con ojos ajenos)
(темно́,) хоть глаз вы́коли — no se ve un burro a dos pasos
убира́йся с глаз доло́й! — ¡retírate de la vista!
остеклене́вшие глаза́ — ojos vidriosos
у всех на глаза́х — a ojos vistas
вы́таращив глаза́ (от ужаса, гнева) — con los ojos fuera de las órbitas
пе́ред глаза́ми — delante de los ojos
ра́ди прекра́сных глаз — por sus ojos bellidos
глаза́ разгоре́лись ( на что-либо) — abrió tanto ojo
у него́ глаза́ засвети́лись ( от радости) — se le alegraron los ojos
подня́ть глаза́ к не́бу — alzar (levantar) los ojos al cielo
броса́ться в глаза́ — dar en los ojos (una cosa)
сде́лать знак глаза́ми — dar (hacer) del ojo
щу́рить глаза́ ( кокетливо) — dormir los ojos
положи́ть глаз на кого́-либо, что-либо — echar el ojo a uno, una cosa
мозо́лить глаза́, лезть на глаза́ — estar tan en los ojos
ра́довать глаз — henchirle (llenarle) el ojo
не своди́ть глаз с чего́-либо — irse los ojos por (tras) una cosa
взгляну́ть совсе́м други́ми глаза́ми ( на кого-либо) — mirar con otros ojos
не спуска́ть глаз (с кого, чего-либо) — no quitar los ojos, no tener ojos más que para...
зака́тывать глаза́ — poner (tornar) los ojos en albo (blanco)
утомля́ть глаза́ — quebrarse los ojos
вы́бить (подби́ть) глаз — saltar un ojo
не верь глаза́м свои́м! — ¡mucho ojo!, que la vista engaña
не спуска́й глаз! — ¡ojo al Cristo, que es de plata!
цени́ть (бере́чь) пу́ще глаза — cuidar como (a) los ojos de la cara
с глаз доло́й - из се́рдца вон посл. — ojos que no ven corazón que no siente; a espaldas vueltas, memorias muertas; para no querer no ver
у стра́ха глаза́ велики́ посл. — tiene el miedo muchos ojos; el temor siempre sospecha lo peor
в чужо́м глазу́ соло́минку ви́дишь, а в своём не ви́дишь и бревна́ посл. — ves la paja en el ojo ajeno y no ves la viga en el tuyo
* * *ngener. (âçãëàä) mirada, (çðåñèå) vista, ojo -
37 граница
грани́||цаlimo;landlimo (государственная);rando (край);за \границацей eksterlande;\границачить limi, apudi, najbari.* * *ж.1) límite m; frontera f ( государственная); linde m, lindero m ( черта раздела)грани́ца ве́чного сне́га — límite de nieves perpetuas
переходи́ть грани́цу — pasar (atravesar, franquear) la frontera
2) ( предел) término m, límite m, confín mне знать грани́ц — no conocer término (límite, fin)
э́то перехо́дит все грани́цы — esto sobrepasa todos los límites, esto pasa de la raya
••за грани́цей — en el extranjero
за грани́цу — al extranjero
из-за грани́цы — del extranjero
* * *ж.1) límite m; frontera f ( государственная); linde m, lindero m ( черта раздела)грани́ца ве́чного сне́га — límite de nieves perpetuas
переходи́ть грани́цу — pasar (atravesar, franquear) la frontera
2) ( предел) término m, límite m, confín mне знать грани́ц — no conocer término (límite, fin)
э́то перехо́дит все грани́цы — esto sobrepasa todos los límites, esto pasa de la raya
••за грани́цей — en el extranjero
за грани́цу — al extranjero
из-за грани́цы — del extranjero
* * *n1) gener. confìn, lindazo, linde, lindera, lindero (черта раздела), raya, término, aledaño, fin, frontera (государственная), lìmite2) eng. limite, margen m., termino3) econ. lìnea -
38 дать
дать1. doni;\дать взаймы́ pruntedoni;2. (позволить) permesi;♦ \дать знать кому́-л. konigi iun;\дать поня́ть komprenigi;\дать во́лю чему́-л. lasi liberon al io;\дать кля́тву doni ĵuron;\дать залп salvi;\дать доро́гу cedi la vojon.* * *сов., вин. п.дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan
дать есть, пить — dar de comer, beber
дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt
дать распи́ску — extender un recibo
2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local
дать на прока́т — alquilar vt
дать рабо́ту — dar trabajo
дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)
дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt
3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vtдать ме́сто — ceder el sitio
дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar
5) ( позволить что-либо делать) dejar vtдать пройти́ — dejar pasar
дай мне рабо́тать — déjame trabajar
да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude
6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vtдать по рука́м — dar en las manos
7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)дать конце́рт — dar un concierto
8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vtдать плоды́ — dar (aportar) frutos
дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios
9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действиедать распоряже́ние — disponer (непр.) vt
дать указа́ние — indicar vt
дать зада́ние — encomendar una tarea
дать возмо́жность — brindar una oportunidad
дать разреше́ние — permitir vt
дать обеща́ние — prometer vt
дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt
дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt
дать звоно́к — tocar el timbre
дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt
дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt
дать бой (сраже́ние) — librar una batalla
••дать за́навес — bajar el telón
дать оса́док — sedimentar vt, posar vt
дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)
дать течь — hacer agua (о крыше, судне)
дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender
дать представле́ние — dar idea (noción)
дать по́вод — dar motivo (causa, margen)
дать по́вод к разгово́рам — dar que decir
дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)
дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)
дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt
дать во́жжи — soltar las riendas
дать во́лю — dar rienda suelta
не дать во́ли... — no dejar hacer...
дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto
(не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)
дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)
дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi
дать ма́ху — errar (fallar) el golpe
дать крю́ку разг. — dar un rodeo (una vuelta)
дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años
ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...
я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar
* * *сов., вин. п.дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan
дать есть, пить — dar de comer, beber
дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt
дать распи́ску — extender un recibo
2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local
дать на прока́т — alquilar vt
дать рабо́ту — dar trabajo
дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)
дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt
3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vtдать ме́сто — ceder el sitio
дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar
5) ( позволить что-либо делать) dejar vtдать пройти́ — dejar pasar
дай мне рабо́тать — déjame trabajar
да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude
6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vtдать по рука́м — dar en las manos
7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)дать конце́рт — dar un concierto
8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vtдать плоды́ — dar (aportar) frutos
дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios
9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действиедать распоряже́ние — disponer (непр.) vt
дать указа́ние — indicar vt
дать зада́ние — encomendar una tarea
дать возмо́жность — brindar una oportunidad
дать разреше́ние — permitir vt
дать обеща́ние — prometer vt
дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt
дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt
дать звоно́к — tocar el timbre
дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt
дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt
дать бой (сраже́ние) — librar una batalla
••дать за́навес — bajar el telón
дать оса́док — sedimentar vt, posar vt
дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)
дать течь — hacer agua (о крыше, судне)
дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender
дать представле́ние — dar idea (noción)
дать по́вод — dar motivo (causa, margen)
дать по́вод к разгово́рам — dar que decir
дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)
дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)
дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt
дать во́жжи — soltar las riendas
дать во́лю — dar rienda suelta
не дать во́ли... — no dejar hacer...
дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto
(не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)
дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)
дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi
дать ма́ху — errar (fallar) el golpe
дать крю́ку разг. — dar un rodeo (una vuelta)
дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años
ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...
я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar
* * *v1) gener. (âðó÷èáü) dar, (позволить что-л. делать) dejar, abastecer, aportar, ceder, comunicar, conceder, entregar, ofrecer (обед, ужин, банкет), prestar (на время), proveer, reportar, suministrar (снабдить), dejarse2) simpl. (ñàñåñáè - óäàð. è á. ï.) dar, asestar -
39 дождаться
дожд||а́тьсяон \дождатьсяа́лся, наконе́ц, письма́ li finfine ricevis la (atenditan) leteron;мы ждём не \дождатьсяёмся ni atendas senpacience.* * *сов., род. п.esperar vt, aguardar vt ( la llegada); acabar (terminar) por (+ inf.) ( чего-либо неприятного)дожда́ться пое́зда — esperar la llegada del tren
он дожда́лся, наконе́ц, письма́ — al fin recibió (la) carta
дождёшься ты у меня́! ( угроза) — ¡me vas a conocer!, ¡te voy a dar!
••ждать не дожда́ться — esperar con impaciencia
* * *сов., род. п.esperar vt, aguardar vt ( la llegada); acabar (terminar) por (+ inf.) ( чего-либо неприятного)дожда́ться пое́зда — esperar la llegada del tren
он дожда́лся, наконе́ц, письма́ — al fin recibió (la) carta
дождёшься ты у меня́! ( угроза) — ¡me vas a conocer!, ¡te voy a dar!
••ждать не дожда́ться — esperar con impaciencia
* * *vgener. acabar (terminar) por (чего-л. неприятного), aguardar (la llegada), esperar -
40 закоулок
закоу́лок1. strateto, flankstrateto;sakstrateto (тупик);2. (уголок) anguleto.* * *м.1) callejón m2) разг. ( уголок) rincón m••знать все закоу́лки — conocer todos los recovecos
* * *м.1) callejón m2) разг. ( уголок) rincón m••знать все закоу́лки — conocer todos los recovecos
* * *n1) gener. callejón2) colloq. (óãîëîê) rincón
См. также в других словарях:
conocer — verbo transitivo 1. Tener (una persona) idea o noción de [una cosa]: Lo siento, pero no conozco nada de ese tema. 2. Saber (una persona) [ … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
conocer — conocer(se) 1. Verbo irregular: se conjuga como agradecer (→ apéndice 1, n.º 18). 2. Cuando significa ‘saber cómo es [algo o alguien]’ y ‘tener trato [con alguien]’, es transitivo: «Conozco el camino» (Hernández Naturaleza [Esp. 1989]); «Mateo no … Diccionario panhispánico de dudas
conocer — Se conjuga como: agradecer Infinitivo: Gerundio: Participio: conocer conociendo conocido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. conozco conoces conoce conocemos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
conocer — (Del lat. cognoscĕre). 1. tr. Averiguar por el ejercicio de las facultades intelectuales la naturaleza, cualidades y relaciones de las cosas. 2. Entender, advertir, saber, echar de ver. 3. Percibir el objeto como distinto de todo lo que no es él … Diccionario de la lengua española
conocer — (Del lat. vulgar conoscere < lat. cognoscere.) ► verbo transitivo 1 Tener idea o noción de una persona, animal o cosa por haberla visto, oído o tratado: ■ conozco a tus amigos. SE CONJUGA COMO carecer ANTÓNIMO desconocer ignorar ► verbo… … Enciclopedia Universal
CONOCER — (Del lat. vulgar conoscere < lat. cognoscere.) ► verbo transitivo 1 Tener idea o noción de una persona, animal o cosa por haberla visto, oído o tratado: ■ conozco a tus amigos. SE CONJUGA COMO carecer ANTÓNIMO desconocer ignorar ► verbo… … Enciclopedia Universal
conocer — {{#}}{{LM C09977}}{{〓}} {{ConjC09977}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynC10217}} {{[}}conocer{{]}} ‹co·no·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Averiguar o descubrir por el ejercicio de las facultades intelectuales: • El científico aspira a conocer los… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
conocer — v tr (Se conjuga como agradecer, 1a) 1 Llegar a saber lo que es algo, cuáles son sus características, sus relaciones con otros objetos, sus usos, etc aplicando la inteligencia; haber reunido los elementos necesarios para saber o entender algo:… … Español en México
conocer — (v) (Básico) averiguar algo por medio de facultades intelectuales; saber, descubrir algo Ejemplos: Perdone, ¿me puede indicar la dirección? No conozco bien la ciudad. Conocía a mucha gente, pero tenía solo dos amigos verdaderos. Colocaciones:… … Español Extremo Basic and Intermediate
conocer el percal — conocer el paño … Diccionario de dichos y refranes
conocer al dedillo — dedillo, saber (conocer) al dedillo expr. saber, conocer muy bien, a la perfección. ❙ «...dedicándose a las contratas de obras públicas, cuyas triquiñuelas conocía al dedillo...» Jose Vicente Torrente, Los sucesos de Santolaria. ❙ «Todos los que… … Diccionario del Argot "El Sohez"