-
61 loco citato
лат. в приводившейся выше цитате, в цитированном отрывке -
62 opere citato
лат. цитируемое сочинение; в цитируемом сочинение -
63 in loco citato
en el lugar citado -
64 ópere citato
/ óp. cit.en la obra citada◘ Loc. lat. (pron. corriente [ópere-sitáto, ópere-zitáto]; pron. latinizante [ópere-kitáto]) que significa 'en la obra citada'. Se emplea para remitir, en las referencias bibliográficas, a una obra citada con anterioridad. Suele aparecer en su forma abreviada óp. cit.: " Citado en C. Arnson, óp. cit., p. 44" (Gordon Crisis [Méx. 1989]).[RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 473] -
65 loco citato
/'loukousi'teitou/ * phó từ - ở chỗ dẫn trên kia -
66 Summons
citato. -
67 ответчик
citato, convenuto -
68 loco
citato loc lat на цитираното място. -
69 в цитированном месте
citato loco лат.Русско-Английский новый экономический словарь > в цитированном месте
-
70 citatus
citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Redner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.
-
71 citatus
citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Red-————ner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint. -
72 citatus
cĭtātus, a, um part.-adj. de cito. --- lancé, agité, secoué, ayant une marche rapide, d’une allure vive. - vultus citatus irā, Sen.: visage troublé par la colère. - citatissimo agmine, Liv. 22, 6: à marches forcées. - equo citato Larisam contendit, Caes. BC. 3, 96, 3: à toute bride, il se rendit à Larissa. - soni citati, Gell. 1, 11, 15: accords d'un mouvement vif. - imbribus continuis citatior solito amnis Liv. 23, 19, 11, le fleuve ayant un courant plus rapide que d’ordinaire par suite des pluies continuelles. - Rhenus per fines Treverorum citatus fertur, Caes. BG. 4, 10, 3: le Rhin a un cours rapide en traversant le pays des Trévires. - ferunt citati signa, Liv. 41, 3, 8: ils portent à vive allure les enseignes en avant. - quam citatissimo poterant agmine, Liv. 22, 6, 10: le plus rapidement possible (en accélérant le plus possible la marche). - citato gradu, Liv. 28,14,17: au pas de course. - equo citato, Caes. BC. 3, 96, 3: à bride abattue, de toute la vitesse de son cheval. - pronuntiatio citata (contr. pressa), Quint. 11, 3, 111: débit rapide. - Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint. 11, 3, 111: Roscius avait dans son jeu plus de vivacité, Esope plus de gravité. - argumenta acria et citata, Quint. 9, 4, 135: argumentation vive et pressante. - pulsus citatus: pouls précipité. --- Plin. 11, 119. - citatus alvus: ventre trop libre, relâché. --- Plin. 7, 63.* * *cĭtātus, a, um part.-adj. de cito. --- lancé, agité, secoué, ayant une marche rapide, d’une allure vive. - vultus citatus irā, Sen.: visage troublé par la colère. - citatissimo agmine, Liv. 22, 6: à marches forcées. - equo citato Larisam contendit, Caes. BC. 3, 96, 3: à toute bride, il se rendit à Larissa. - soni citati, Gell. 1, 11, 15: accords d'un mouvement vif. - imbribus continuis citatior solito amnis Liv. 23, 19, 11, le fleuve ayant un courant plus rapide que d’ordinaire par suite des pluies continuelles. - Rhenus per fines Treverorum citatus fertur, Caes. BG. 4, 10, 3: le Rhin a un cours rapide en traversant le pays des Trévires. - ferunt citati signa, Liv. 41, 3, 8: ils portent à vive allure les enseignes en avant. - quam citatissimo poterant agmine, Liv. 22, 6, 10: le plus rapidement possible (en accélérant le plus possible la marche). - citato gradu, Liv. 28,14,17: au pas de course. - equo citato, Caes. BC. 3, 96, 3: à bride abattue, de toute la vitesse de son cheval. - pronuntiatio citata (contr. pressa), Quint. 11, 3, 111: débit rapide. - Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint. 11, 3, 111: Roscius avait dans son jeu plus de vivacité, Esope plus de gravité. - argumenta acria et citata, Quint. 9, 4, 135: argumentation vive et pressante. - pulsus citatus: pouls précipité. --- Plin. 11, 119. - citatus alvus: ventre trop libre, relâché. --- Plin. 7, 63.* * *Citatus, pen. prod. Participium. vt Citato vadere equo. Liu. Avancé, Hasté.\Citatus, Nomen ex participio, pro Celeri. Liu. Soudain, Viste.\Mundus. Seneca. Le ciel qui tousjours se bouge.\Vultus citatus ira. Seneca. Esmeu.\Euro citatior. Sil. Plus viste que le vent. -
73 loc. cit.
loc. cit.1 ( loco citato) loco citato; (abreviatura) loc. cit., lc* * *loc. cit.(= loco citato) loc. cit.* * *
loc. cit. (abr de loco citato) in the place cited
* * *loc. cit. (abrev de loco citato)loc cit -
74 op
----* op. cit. [opere citato] = op. cit. [opere citato].* * ** op. cit. [opere citato] = op. cit. [opere citato]. -
75 op. cit.
op. cit.1→ link=ob.ob. cit.* * *ABR= opere citato op. cit.* * *op. cit.[opere citato]= op. cit. [opere citato]Ex: In Peter H. Mann, 'Books: Buyers and Borrowers', op. cit., chapter 3, 'The Book Shop and the Book Buyer'.
* * *op. cit. (abrev de opere citato)op cit -
76 citatus
1. citātus, a, umpart. pf. к cito II2. adj.1) ускоренный, скорый, поспешныйcitato gradu (citato pede) ire Just, QC etc. — идти быстрым шагомequo citato L, Cs — галопом, вскачь2) оживлённый, бойкий, пылкий (orator, pronuntiatio Q) -
77 scharf
scharf, I) eig.: acutus. – sch. machen, acuere – II) uneig.: 1) den Geschmacks- u. Geruchsnerven eine schneidende Empfindung erregend: acutus (scharf von Geschmack u. von Geruch). – acer (beißend, pikant, scharf von Geschmack). – salsus (salzig von Geschmack). – sch. schmecken, acri sapore esse. – dah. a) auf das Gefühl einwirkend, α) auf das äußere Gefühl, auf den Körper übh. schneidend einwirkend: acer (z.B. frigus, hiems). – ein sch. Gebiß, aspera frena(n. pl). – β) auf das innere Gefühl heftig einwirkend, s. streng no. II, b. – b) heftig, hitzig, als Adverb., acri ter (hitzig). [2009] citato gradu (schnellen Schrittes). – jmd. sch. verfolgen, alqm acriter insequi: sch. reiten, citato equo vehi: sch. zugehen, citato gradu incedere: sch. arbeiten, opus urgere: es geht sch. her, fervet opus (die Arbeit wird mit Hitze betrieben); acriter od. acerrimo concursu pugnatur (man kämpft mit Hitze). – 2) eindringend, durchdringend, a) von den Sinneswerkzeugen: acutus. – sagax (leicht spürend, einen seinen Geruch, ein seines Gehör habend). – scharfe Augen, ein sch. Gesicht, oculi acres; acies oculorum acris; visus acer. acer videndi sensus (sch. Gesichtssinn); ein sch. Gehör, s. Gehör no. I. – Adv.acute (z.B. audire). – sch. sehen, acriter videre: mit dem rechten Auge schärfer sehen, dextro oculo plus cernere. – etwas sch. ansehen, alqd acri ter od. intentis oculis intueri: jmd. – sch. ansehen, oculos defigere in alqm. – b) von den Geistesfähigkeiten: acer (alles fassend, tief eindringend, z.B. ingenium, memoria). – acutus (scharfblickend, z.B. ingenium). – subtīlis (sein unterscheidend). – Adv.acriter; acute; subtīliter. – scharf bei jmds. Fehlern sehen, vitia in alqo acerrime videre: sch. urteilen, acriter, subtiliter iudicare.
-
78 adveho
ad-veho, vēxī, vectum, ere, herbei-, herführen, -holen, -bringen, -tragen, -schaffen, fahren, a) act.: frumentum, Cic.: frumentum ex agris Romam, Cic.: Corcyram peditum mille secum, Liv.: suae matri ancillam Rhodo, Plaut.: pulverem luctatoribus (v. Schiffe), Suet.: Africanas in Italiam, Plin. – primus coacta advehit agmina (Reiterscharen), Val. Flacc. 3, 497: umero Learchum advehit, Val. Flacc. 3, 69: ultrices unda advehit rates, Ov. her. 5, 90. – b) pass., advehi, herzu-, hergeführt werden = herzugefahren kommen, herzu-, her-, hinfahren, -gelangen, -kommen, zu Schiffe (mit u. ohne navi), zu Wagen (mit u. ohne curru, cisio, plaustro), zu Pferde (mit u. ohne equo), herzugeritten kommen, herzu-, her-, hinreiten, absol., Ter., Liv. u. Tac.: advecta classis, Verg. – m. Ang. woher od. wohin? eo (dahin) ex urbe ratibus, Varr. LL.: classi ab domo, Liv.: ab Epidauro Piraeum, Serv. in Cic. ep.: Uticam, Sall.: e Pompeiano navi in Luculli hospitium, Cic.: ex castris citato equo herbeisprengen, Liv.: citato equo in eam partem, Liv.: cisio ad urbem, Cic.: advectus equo ad quandam magni fluminis ripam, Cic.: ad prima signa equo advectus, Liv.: Locros hexere advectus, Liv.: Corcyram insulam advehitur, gelangt, Tac. – m. Dat. loci, urbi nostrae, Val. Max. 1, 8, 2. – m. Dat. pers. = zu wem? cum tibi tota cognatio serraco advehatur, Cic. fr.: u.m. Acc. pers., Dardanos, Verg.: ut quosque advectus erat, Tac. – Part. subst. indigenae an advecti, Einwanderer zur See, Tac. Agr. 11. – / Synkop. Perf.-Formen, advexti, Plaut. merc. 390: Infin. advexe, ibid. 333: arch. Infin. Präs. Pass. advehei, Corp. inscr. Lat. 1, 206, 58. – Arch. Nbf. arveho, Cato r.r. 135, 7 u. 138.
-
79 aveho
ā-veho, vēxī, vectum, ere, ab-, wegführen, -fahren, -schaffen, -bringen (Ggstz. advehere), corpora, Verg.: deos, Iustin.: pecuniam Proserpinae, Aur. Vict.: alqm a patriis oris, Catull.: alqm lecticā suā, Suet.: hinc mulierem, Plaut.: Tyrias alas retro, Sil.: te pater a patria avehit, Plaut.: virginem secum, Ter.: amicum secum ex Samo, Plaut.: equites Aegyptum, Liv.: dona domos, Liv.: sacra in finitimas urbes, Liv.: simulacrum aeneum gremio Tusculum, Suet.: alqm ad mercatum, Plaut.: iuvencum ad aras, Stat. – poet., alias oras, zu usw., Verg. Aen. 1, 512. – übtr., alqm instanti leto, entreißen, Sil. 17, 382. – Passiv avehi medial = ab-, wegfahren, -reiten (Ggstz. advehi), avecti (sc. navibus) hostes, Verg.: domum e castris est avectus (Ggstz. plaustro in castra advectus), Liv.: avectus (sc. equo) ab suis, Liv.: equo citato subter murum hostium ad cohortes avehitur, Liv.: cum citato equo ex proelio avectus esset, Liv. – / synk. Perfekt-Form avexti, Plaut. rud. 862 (nach Acidalius' Verbesserung).
-
80 ansprengen
ansprengen, citato equo advehi (im raschen Laufe heranreiten, absol. od. an jmd., ad alqm, an einen Ort, ad od. in locum). – concitato equo invehi (im raschen Laufe losreiten auf etc., absol. od. an jmd., in alqm). – adequitare (übh. heranreiten, absol. od. an[gegen] jmd., ad alqm od. [feindlich] in alqm: [150] gegen einen Ort, alci loco od. ad alqm locum). – im gestrecktesten Laufe a., quam concitatissimum equum (v. mehreren quam concitatissimos equos) immittere. – gegen jmd. a., equo admisso ad alqm accurrere (in friedlicher Absicht); equum admittere in alqm. equum concitare permittereque in alqm. citato equo invehi in alqm. concitato equo in alqm impetum facere (in feindlicher Absicht; von mehreren überall der Plur. von equus in dem in der Verbindung nötigen Kasus): gegeneinander a., adversos concitare equos. – Ansprengen, das, der Reiter (als Angriff), incursus.
См. также в других словарях:
citato loco — (izg. citáto lȍko) DEFINICIJA na citiranom, tj. na navedenom mjestu (u knjizi), isto tamo, ondje (krat. c. l.), usp. loco citato, v. loco ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
citato loco — (C. L.) см. loco citato. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 … Словарь иностранных слов русского языка
Citāto loco — (abgekürzt c. l., lat.), an der angeführten Stelle (in einem Buche) … Pierer's Universal-Lexikon
Citāto loco — (lat.), an der zitierten Stelle, am angeführten Ort (meist abgekürzt: c. l., a. a. O.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Citato loco — Citāto loco (lat.), am angeführten Orte … Kleines Konversations-Lexikon
citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c.l.; veraltet〉 am angeführten Ort; →a. anführen * * * citato loco [lateinisch], Abkürzung c. l., an der angeführten Stelle. * * * ci|ta|to lo|co [auch: lɔko; lat.]: loco citato; Abk.: c. l … Universal-Lexikon
citato loco — ci|ta|to lo|co [ts... lo:ko, auch lɔko] <lat. > an der angeführten Stelle; Abk.: c. l.; vgl. ↑loco citato … Das große Fremdwörterbuch
citato — ci·tà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → citare, citarsi 2. agg., di opera o testo, i cui estremi bibliografici sono già stati forniti in forma completa in precedenza, sicché non è più necessario ripeterli (abbr. cit.) 3. agg., in un testo … Dizionario italiano
citato — part. pass. di citare; anche agg. 1. (dir.) convocato, chiamato 2. (di prova) addotto, riferito 3. (di scritto, di autore e sim.) riportato, riferito, menzionato, ricordato, detto … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c. l.〉 am angeführten Ort [Etym.: lat.] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
loco citato — ● loco citato locution adverbiale (mots latins) À l endroit cité précédemment. (Abréviation : loc. cit.) ⇒LOCO CITATO, loc. adv. À l endroit cité précédemment (abrégé en loc. cit.). On trouve dans la relation de son second voyage loco citato une… … Encyclopédie Universelle