Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

citato

  • 61 loco citato

    лат. в приводившейся выше цитате, в цитированном отрывке

    English-Russian base dictionary > loco citato

  • 62 opere citato

    лат. цитируемое сочинение; в цитируемом сочинение

    English-Russian base dictionary > opere citato

  • 63 in loco citato

       en el lugar citado

    Locuciones latinas > in loco citato

  • 64 ópere citato

    / óp. cit.
       en la obra citada
       ◘ Loc. lat. (pron. corriente [ópere-sitáto, ópere-zitáto]; pron. latinizante [ópere-kitáto]) que significa 'en la obra citada'. Se emplea para remitir, en las referencias bibliográficas, a una obra citada con anterioridad. Suele aparecer en su forma abreviada óp. cit.: " Citado en C. Arnson, óp. cit., p. 44" (Gordon Crisis [Méx. 1989]).[RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 473]

    Locuciones latinas > ópere citato

  • 65 loco citato

    /'loukousi'teitou/ * phó từ - ở chỗ dẫn trên kia

    English-Vietnamese dictionary > loco citato

  • 66 Summons

    citato.

    English-Esperanto dictionary > Summons

  • 67 ответчик

    citato, convenuto

    Русско-итальянский юридический словарь > ответчик

  • 68 loco

    citato loc lat на цитираното място.

    Diccionario español-búlgaro > loco

  • 69 в цитированном месте

    citato loco лат.

    Русско-Английский новый экономический словарь > в цитированном месте

  • 70 citatus

    citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Redner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.

    lateinisch-deutsches > citatus

  • 71 citatus

    citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Red-
    ————
    ner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > citatus

  • 72 citatus

    cĭtātus, a, um part.-adj. de cito. --- lancé, agité, secoué, ayant une marche rapide, d’une allure vive.    - vultus citatus irā, Sen.: visage troublé par la colère.    - citatissimo agmine, Liv. 22, 6: à marches forcées.    - equo citato Larisam contendit, Caes. BC. 3, 96, 3: à toute bride, il se rendit à Larissa.    - soni citati, Gell. 1, 11, 15: accords d'un mouvement vif.    - imbribus continuis citatior solito amnis Liv. 23, 19, 11, le fleuve ayant un courant plus rapide que d’ordinaire par suite des pluies continuelles.    - Rhenus per fines Treverorum citatus fertur, Caes. BG. 4, 10, 3: le Rhin a un cours rapide en traversant le pays des Trévires.    - ferunt citati signa, Liv. 41, 3, 8: ils portent à vive allure les enseignes en avant.    - quam citatissimo poterant agmine, Liv. 22, 6, 10: le plus rapidement possible (en accélérant le plus possible la marche).    - citato gradu, Liv. 28,14,17: au pas de course.    - equo citato, Caes. BC. 3, 96, 3: à bride abattue, de toute la vitesse de son cheval.    - pronuntiatio citata (contr. pressa), Quint. 11, 3, 111: débit rapide.    - Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint. 11, 3, 111: Roscius avait dans son jeu plus de vivacité, Esope plus de gravité.    - argumenta acria et citata, Quint. 9, 4, 135: argumentation vive et pressante.    - pulsus citatus: pouls précipité. --- Plin. 11, 119.    - citatus alvus: ventre trop libre, relâché. --- Plin. 7, 63.
    * * *
    cĭtātus, a, um part.-adj. de cito. --- lancé, agité, secoué, ayant une marche rapide, d’une allure vive.    - vultus citatus irā, Sen.: visage troublé par la colère.    - citatissimo agmine, Liv. 22, 6: à marches forcées.    - equo citato Larisam contendit, Caes. BC. 3, 96, 3: à toute bride, il se rendit à Larissa.    - soni citati, Gell. 1, 11, 15: accords d'un mouvement vif.    - imbribus continuis citatior solito amnis Liv. 23, 19, 11, le fleuve ayant un courant plus rapide que d’ordinaire par suite des pluies continuelles.    - Rhenus per fines Treverorum citatus fertur, Caes. BG. 4, 10, 3: le Rhin a un cours rapide en traversant le pays des Trévires.    - ferunt citati signa, Liv. 41, 3, 8: ils portent à vive allure les enseignes en avant.    - quam citatissimo poterant agmine, Liv. 22, 6, 10: le plus rapidement possible (en accélérant le plus possible la marche).    - citato gradu, Liv. 28,14,17: au pas de course.    - equo citato, Caes. BC. 3, 96, 3: à bride abattue, de toute la vitesse de son cheval.    - pronuntiatio citata (contr. pressa), Quint. 11, 3, 111: débit rapide.    - Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint. 11, 3, 111: Roscius avait dans son jeu plus de vivacité, Esope plus de gravité.    - argumenta acria et citata, Quint. 9, 4, 135: argumentation vive et pressante.    - pulsus citatus: pouls précipité. --- Plin. 11, 119.    - citatus alvus: ventre trop libre, relâché. --- Plin. 7, 63.
    * * *
        Citatus, pen. prod. Participium. vt Citato vadere equo. Liu. Avancé, Hasté.
    \
        Citatus, Nomen ex participio, pro Celeri. Liu. Soudain, Viste.
    \
        Mundus. Seneca. Le ciel qui tousjours se bouge.
    \
        Vultus citatus ira. Seneca. Esmeu.
    \
        Euro citatior. Sil. Plus viste que le vent.

    Dictionarium latinogallicum > citatus

  • 73 loc. cit.

    loc. cit.
    1 ( loco citato) loco citato; (abreviatura) loc. cit., lc
    * * *
    loc. cit.
    (= loco citato) loc. cit.
    * * *

    loc. cit. (abr de loco citato) in the place cited
    * * *
    loc. cit. (abrev de loco citato)
    loc cit

    Spanish-English dictionary > loc. cit.

  • 74 op

    ----
    * op. cit. [opere citato] = op. cit. [opere citato].
    * * *
    * op. cit. [opere citato] = op. cit. [opere citato].

    Spanish-English dictionary > op

  • 75 op. cit.

    op. cit.
    1→ link=ob.ob. cit.
    * * *
    ABR
    = opere citato op. cit.
    * * *
    op. cit.[opere citato]
    = op. cit. [opere citato]

    Ex: In Peter H. Mann, 'Books: Buyers and Borrowers', op. cit., chapter 3, 'The Book Shop and the Book Buyer'.

    * * *
    op. cit. (abrev de opere citato)
    op cit

    Spanish-English dictionary > op. cit.

  • 76 citatus

    1. citātus, a, um
    part. pf. к cito II
    2. adj.
    1) ускоренный, скорый, поспешный
    equo citato L, Cs — галопом, вскачь
    2) оживлённый, бойкий, пылкий (orator, pronuntiatio Q)

    Латинско-русский словарь > citatus

  • 77 scharf

    scharf, I) eig.: acutus. – sch. machen, acuere – II) uneig.: 1) den Geschmacks- u. Geruchsnerven eine schneidende Empfindung erregend: acutus (scharf von Geschmack u. von Geruch). – acer (beißend, pikant, scharf von Geschmack). – salsus (salzig von Geschmack). – sch. schmecken, acri sapore esse. – dah. a) auf das Gefühl einwirkend, α) auf das äußere Gefühl, auf den Körper übh. schneidend einwirkend: acer (z.B. frigus, hiems). – ein sch. Gebiß, aspera frena(n. pl). – β) auf das innere Gefühl heftig einwirkend, s. streng no. II, b. – b) heftig, hitzig, als Adverb., acri ter (hitzig). [2009] citato gradu (schnellen Schrittes). – jmd. sch. verfolgen, alqm acriter insequi: sch. reiten, citato equo vehi: sch. zugehen, citato gradu incedere: sch. arbeiten, opus urgere: es geht sch. her, fervet opus (die Arbeit wird mit Hitze betrieben); acriter od. acerrimo concursu pugnatur (man kämpft mit Hitze). – 2) eindringend, durchdringend, a) von den Sinneswerkzeugen: acutus. – sagax (leicht spürend, einen seinen Geruch, ein seines Gehör habend). – scharfe Augen, ein sch. Gesicht, oculi acres; acies oculorum acris; visus acer. acer videndi sensus (sch. Gesichtssinn); ein sch. Gehör, s. Gehör no. I. – Adv.acute (z.B. audire). – sch. sehen, acriter videre: mit dem rechten Auge schärfer sehen, dextro oculo plus cernere. – etwas sch. ansehen, alqd acri ter od. intentis oculis intueri: jmd. – sch. ansehen, oculos defigere in alqm. – b) von den Geistesfähigkeiten: acer (alles fassend, tief eindringend, z.B. ingenium, memoria). – acutus (scharfblickend, z.B. ingenium). – subtīlis (sein unterscheidend). – Adv.acriter; acute; subtīliter. – scharf bei jmds. Fehlern sehen, vitia in alqo acerrime videre: sch. urteilen, acriter, subtiliter iudicare.

    deutsch-lateinisches > scharf

  • 78 adveho

    ad-veho, vēxī, vectum, ere, herbei-, herführen, -holen, -bringen, -tragen, -schaffen, fahren, a) act.: frumentum, Cic.: frumentum ex agris Romam, Cic.: Corcyram peditum mille secum, Liv.: suae matri ancillam Rhodo, Plaut.: pulverem luctatoribus (v. Schiffe), Suet.: Africanas in Italiam, Plin. – primus coacta advehit agmina (Reiterscharen), Val. Flacc. 3, 497: umero Learchum advehit, Val. Flacc. 3, 69: ultrices unda advehit rates, Ov. her. 5, 90. – b) pass., advehi, herzu-, hergeführt werden = herzugefahren kommen, herzu-, her-, hinfahren, -gelangen, -kommen, zu Schiffe (mit u. ohne navi), zu Wagen (mit u. ohne curru, cisio, plaustro), zu Pferde (mit u. ohne equo), herzugeritten kommen, herzu-, her-, hinreiten, absol., Ter., Liv. u. Tac.: advecta classis, Verg. – m. Ang. woher od. wohin? eo (dahin) ex urbe ratibus, Varr. LL.: classi ab domo, Liv.: ab Epidauro Piraeum, Serv. in Cic. ep.: Uticam, Sall.: e Pompeiano navi in Luculli hospitium, Cic.: ex castris citato equo herbeisprengen, Liv.: citato equo in eam partem, Liv.: cisio ad urbem, Cic.: advectus equo ad quandam magni fluminis ripam, Cic.: ad prima signa equo advectus, Liv.: Locros hexere advectus, Liv.: Corcyram insulam advehitur, gelangt, Tac. – m. Dat. loci, urbi nostrae, Val. Max. 1, 8, 2. – m. Dat. pers. = zu wem? cum tibi tota cognatio serraco advehatur, Cic. fr.: u.m. Acc. pers., Dardanos, Verg.: ut quosque advectus erat, Tac. – Part. subst. indigenae an advecti, Einwanderer zur See, Tac. Agr. 11. – / Synkop. Perf.-Formen, advexti, Plaut. merc. 390: Infin. advexe, ibid. 333: arch. Infin. Präs. Pass. advehei, Corp. inscr. Lat. 1, 206, 58. – Arch. Nbf. arveho, Cato r.r. 135, 7 u. 138.

    lateinisch-deutsches > adveho

  • 79 aveho

    ā-veho, vēxī, vectum, ere, ab-, wegführen, -fahren, -schaffen, -bringen (Ggstz. advehere), corpora, Verg.: deos, Iustin.: pecuniam Proserpinae, Aur. Vict.: alqm a patriis oris, Catull.: alqm lecticā suā, Suet.: hinc mulierem, Plaut.: Tyrias alas retro, Sil.: te pater a patria avehit, Plaut.: virginem secum, Ter.: amicum secum ex Samo, Plaut.: equites Aegyptum, Liv.: dona domos, Liv.: sacra in finitimas urbes, Liv.: simulacrum aeneum gremio Tusculum, Suet.: alqm ad mercatum, Plaut.: iuvencum ad aras, Stat. – poet., alias oras, zu usw., Verg. Aen. 1, 512. – übtr., alqm instanti leto, entreißen, Sil. 17, 382. – Passiv avehi medial = ab-, wegfahren, -reiten (Ggstz. advehi), avecti (sc. navibus) hostes, Verg.: domum e castris est avectus (Ggstz. plaustro in castra advectus), Liv.: avectus (sc. equo) ab suis, Liv.: equo citato subter murum hostium ad cohortes avehitur, Liv.: cum citato equo ex proelio avectus esset, Liv. – / synk. Perfekt-Form avexti, Plaut. rud. 862 (nach Acidalius' Verbesserung).

    lateinisch-deutsches > aveho

  • 80 ansprengen

    ansprengen, citato equo advehi (im raschen Laufe heranreiten, absol. od. an jmd., ad alqm, an einen Ort, ad od. in locum). – concitato equo invehi (im raschen Laufe losreiten auf etc., absol. od. an jmd., in alqm). – adequitare (übh. heranreiten, absol. od. an[gegen] jmd., ad alqm od. [feindlich] in alqm: [150] gegen einen Ort, alci loco od. ad alqm locum). – im gestrecktesten Laufe a., quam concitatissimum equum (v. mehreren quam concitatissimos equos) immittere. – gegen jmd. a., equo admisso ad alqm accurrere (in friedlicher Absicht); equum admittere in alqm. equum concitare permittereque in alqm. citato equo invehi in alqm. concitato equo in alqm impetum facere (in feindlicher Absicht; von mehreren überall der Plur. von equus in dem in der Verbindung nötigen Kasus): gegeneinander a., adversos concitare equos. Ansprengen, das, der Reiter (als Angriff), incursus.

    deutsch-lateinisches > ansprengen

См. также в других словарях:

  • citato loco — (izg. citáto lȍko) DEFINICIJA na citiranom, tj. na navedenom mjestu (u knjizi), isto tamo, ondje (krat. c. l.), usp. loco citato, v. loco ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • citato loco — (C. L.) см. loco citato. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Citāto loco — (abgekürzt c. l., lat.), an der angeführten Stelle (in einem Buche) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Citāto loco — (lat.), an der zitierten Stelle, am angeführten Ort (meist abgekürzt: c. l., a. a. O.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Citato loco — Citāto loco (lat.), am angeführten Orte …   Kleines Konversations-Lexikon

  • citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c.l.; veraltet〉 am angeführten Ort; →a. anführen * * * citato loco   [lateinisch], Abkürzung c. l., an der angeführten Stelle. * * * ci|ta|to lo|co [auch: lɔko; lat.]: loco citato; Abk.: c. l …   Universal-Lexikon

  • citato loco — ci|ta|to lo|co [ts... lo:ko, auch lɔko] <lat. > an der angeführten Stelle; Abk.: c. l.; vgl. ↑loco citato …   Das große Fremdwörterbuch

  • citato — ci·tà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → citare, citarsi 2. agg., di opera o testo, i cui estremi bibliografici sono già stati forniti in forma completa in precedenza, sicché non è più necessario ripeterli (abbr. cit.) 3. agg., in un testo …   Dizionario italiano

  • citato — part. pass. di citare; anche agg. 1. (dir.) convocato, chiamato 2. (di prova) addotto, riferito 3. (di scritto, di autore e sim.) riportato, riferito, menzionato, ricordato, detto …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c. l.〉 am angeführten Ort [Etym.: lat.] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • loco citato — ● loco citato locution adverbiale (mots latins) À l endroit cité précédemment. (Abréviation : loc. cit.) ⇒LOCO CITATO, loc. adv. À l endroit cité précédemment (abrégé en loc. cit.). On trouve dans la relation de son second voyage loco citato une… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»