Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

citato

  • 101 loc. cit.

    loc. cit.
    abbr.

    English-Italian dictionary > loc. cit.

  • 102 ♦ quote

    ♦ quote /kwəʊt/
    n. (fam.)
    1 citazione; passo citato
    2 (fam.) quotazione; preventivo: DIALOGO → - In a meeting- Could you send us quotes for all of the styles just so we have an idea of costs?, potrebbe mandarci dei preventivi per tutti gli stili in modo da avere un'idea dei costi?
    3 (pl.) virgolette: in quotes, fra virgolette
    ● (econ.) quote-driven market, mercato che varia secondo le quotazioni.
    ♦ (to) quote /kwəʊt/
    A v. t.
    1 citare; addurre ( un esempio): The teacher quoted Milton, l'insegnante ha citato Milton
    2 ( Borsa, fin.) quotare ( titoli, ecc.); indicare il prezzo corrente di ( merci, ecc.): We have quoted our best prices, vi abbiamo quotato i nostri prezzi minimi; to be quoted on the Stock Exchange, ( di titolo) essere quotato in Borsa
    3 (tipogr.) mettere fra virgolette; virgolettare
    B v. i.
    1 fare citazioni: to quote from T.S. Eliot, fare citazioni da T.S. Eliot
    ● ( dettando) Quote!, (aprire le) virgolette!; ( anche) aperte le virgolette; sto citando □ Quote … unquote, per citare le parole esatte; aperte le virgolette… chiuse le virgolette.

    English-Italian dictionary > ♦ quote

  • 103 summons

    I ['sʌmənz]
    1) dir. citazione f.

    to serve sb. with a summons — notificare un mandato di comparizione a qcn

    2) (order) ingiunzione f.
    II ['sʌmənz]
    verbo transitivo dir. citare
    * * *
    summons /ˈsʌmənz/
    n. (pl. summonses)
    1 (leg.) mandato di comparizione; citazione: to serve a summons on sb., notificare un mandato di comparizione a q.; to issue a summons, emettere un mandato di comparizione
    2 convocazione; appello; chiamata; invito: a summons to arms, una chiamata alle armi
    ● ( USA) summons book, libretto delle contravvenzioni ( di un poliziotto).
    (to) summons /ˈsʌmənz/
    v. t.
    (leg.) citare (in giudizio); chiamare a comparire.
    * * *
    I ['sʌmənz]
    1) dir. citazione f.

    to serve sb. with a summons — notificare un mandato di comparizione a qcn

    2) (order) ingiunzione f.
    II ['sʌmənz]
    verbo transitivo dir. citare

    English-Italian dictionary > summons

  • 104 undermentioned

    [ˌʌndə'menʃnd]
    aggettivo [ list] riportato sotto, di seguito; [item, person] sottonominato, sottoindicato; [ name] citato sotto
    * * *
    undermentioned /ʌndəˈmɛnʃnd/
    a.
    sottocitato; sottoindicato.
    * * *
    [ˌʌndə'menʃnd]
    aggettivo [ list] riportato sotto, di seguito; [item, person] sottonominato, sottoindicato; [ name] citato sotto

    English-Italian dictionary > undermentioned

  • 105 crop up

    [matter, subject] presentarsi, emergere; [ person] essere citato, nominato; [ problem] (in)sorgere, saltar fuori; [ opportunity] presentarsi
    * * *
    (to happen unexpectedly: I'm sorry I'm late, but something important cropped up.) saltare fuori, capitare improvvisamente
    * * *
    vi + adv
    (fig: arise) sorgere, presentarsi
    * * *
    [matter, subject] presentarsi, emergere; [ person] essere citato, nominato; [ problem] (in)sorgere, saltar fuori; [ opportunity] presentarsi

    English-Italian dictionary > crop up

  • 106 in the place cited

    l.c. abk
    1. THEAT etc left center (besonders Br centre)
    2. loco citato, in the place cited
    3. TYPO lower case
    loc. cit. abk loco citato, in the place cited loc. cit.

    English-german dictionary > in the place cited

  • 107 l.c.

    l.c., l.cit. luogo citato l.c. (loco citato, à l'endroit cité).

    Dizionario Italiano-Francese > l.c.

  • 108 loc. cit.

    loc. cit. luogo citato l.c. (loco citato).

    Dizionario Italiano-Francese > loc. cit.

  • 109 cito

    1.
    cĭtŏ, adv., v. cieo, P. a. fin.
    2.
    cĭto, āvi, ātum ( part. perf. gen. plur. citatūm, Att. ap. Non. p. 485; inf. pass. citarier, Cat. 61, 42), 1, v. freq. a. [cieo].
    I.
    To put into quick motion, to move or drive violently or rapidly, to hurl, shake, rouse, excite, provoke, incite, stimulate, promote, etc. (mostly post-Aug. and poet.; in earlier authors usu. only in P. a.):

    citat hastam,

    Sil. 4, 583:

    arma,

    Stat. Th. 8, 124:

    gradum,

    Claud. VI. Cons. Hon. 510:

    urinam,

    Cels. 2, 19:

    pus,

    id. 5, 28, n. 13:

    umorem illuc,

    id. 4, 6:

    alvum,

    Col. 7, 9, 9:

    ubi luctandi juvenes animosa citavit gloria,

    Stat. Th. 6, 834. —
    2.
    Of plants, to put or shoot forth:

    virgam,

    Col. 3, 6, 2; 4, 15, 2:

    radices,

    id. 5, 5, 5; id. Arb. 10, 3; Pall. Feb. 9, 6.—
    B.
    Trop.:

    isque motus (animi) aut boni aut mali opinione citetur,

    be called forth, Cic. Tusc. 3, 11, 24 Orell. N. cr. (cf.:

    motus cieri,

    id. ib. 1, 10, 20).—
    II.
    (Like cieo, 2.) With reference to the termination ad quem, to urge to, call or summon to (class.; esp. freq. in lang. of business;

    syn.: voco, adesse jubeo): patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari jussit,

    Liv. 1, 47, 8; id. 3, 38, 6 and 12:

    senatum,

    id. 9, 30, 2:

    in fora citatis senatoribus,

    id. 27, 24, 2:

    tribus ad sacramentum,

    Suet. Ner. 44; cf. Cat. 61, 43:

    judices citati in hunc reum consedistis,

    Cic. Verr. 2, 1, 7, § 19:

    citari nominatim unum ex iis, etc., i. e. for enrollment for milit. service,

    Liv. 2, 29, 2; id. Epit. libr. 14; Val. Max. 6, 3, 4.—
    B.
    Esp.
    1.
    In law, to call the parties, to see whether they are present (syn.:

    in jus vocare, evocare): citat reum: non respondet. Citat accusatorem... citatus accusator non respondit, non affuit,

    Cic. Verr. 2, 2, 40, § 98; 2, 2, 38, § 92; id. Div. in Caecil. 13, 41;

    so of those accused,

    id. Verr. 2, 2, 38, § 92; id. Mil. 19, 50; Suet. Tib. 11; 61.—And of the roll of a gang of slaves:

    mancipia ergastuli cottidie per nomina,

    Col. 11, 1, 22 al. —Hence, to accuse:

    cum equester ordo reus a consulibus citaretur,

    Cic. Sest. 15, 35; Vitr. 7 praef.;

    and facetiously,

    Plaut. Curc. 1, 3, 6.—With gen. of the charge or penalty:

    omnes ii... abs te capitis C. Rabirii nomine citantur,

    Cic. Rab. Perd. 11, 31; cf.:

    ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur,

    Lact. 3, 16, 5.—Of witnesses:

    in hanc rem testem totam Siciliam citabo,

    Cic. Verr. 2, 2, 59, § 146; Suet. Caes. 74; Quint. 6, 4, 7.—
    b.
    Beyond the sphere of judicial proceedings: testem, auctorem, to call one to witness, to call upon, appeal to, quote, cite:

    quamvis citetur Salamis clarissimae testis victoriae,

    Cic. Off. 1, 22, 75:

    quos ego testes citaturus fui rerum a me gestarum,

    Liv. 38, 47, 4:

    poëtas ad testimonium,

    Petr. 2, 5:

    libri, quos Macer Licinius citat identidem auctores,

    Liv. 4, 20, 8.— To call for votes or opinions in the senate, haec illi, quo quisque ordine citabantur, Plin. Ep. 9, 13, 18.—Of an appeal to a god for aid, etc., Ov. F. 5, 683; Cat. 61, 42.—
    2.
    (Like cieo, II. C.) In gen., to mention any person or thing by name, to name, mention, call out, proclaim, announce (rare but class.;

    syn. laudo): omnes Danai reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur,

    Cic. Fin. 2, 6, 18: victorem Olympiae citari; cf. Nep. praef. § 5; Liv. 29, 37, 9; Stat. Th. 6, 922:

    paeanem,

    to rehearse, recite, Cic. de Or. 1, 59, 251:

    io Bacche,

    to call, Hor. S. 1, 3, 7 (cf.:

    triumphum ciere,

    Liv. 45, 38, 12, infra cieo, II. C. 2.); Col. 11, 1, 22.—Hence, cĭtātus, a, um, part., driven, urged on, hastened, hurried; and P a., quick, rapid, speedy, swift (opp. tardus; class.).
    A.
    Prop., freq.:

    citato equo,

    at full gallop, Caes. B. C. 3, 96; Liv. 1, 27, 7; 3, 46, 6; so,

    equis,

    id. 1, 5, 8; cf. Verg. A. 12, 373 al.:

    jumentis,

    Suet. Ner. 5:

    pede,

    Cat. 63, 2:

    tripudiis,

    id. 63, 26:

    citato gradu,

    Liv. 28, 14, 17:

    passibus,

    Sen. Hippol. 9:

    axe,

    Juv. 1, 60:

    citatum agmen,

    Liv. 35, 30, 1:

    citatiore agmine ad stativa sua pervenit,

    id. 27, 50, 1; so,

    citatissimo agmine,

    id. 22, 6, 10 al.:

    amnis citatior,

    id. 23, 19, 11:

    flumen,

    Sen. Herc. Fur. 178:

    nautae,

    Prop. 1, 8, 23:

    rates,

    Sen. Hippol. 1048; Luc. 8, 456:

    currus,

    Sil. 8, 663:

    Euro citatior,

    Sil. 4, 6:

    alvus citatior,

    Plin. 7, 15, 13, § 63.—Also instead of an adv. (cf. citus, B.):

    Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur,

    Caes. B. G. 4, 10:

    ferunt citati signa,

    Liv. 41, 3, 8:

    penna citatior ibat,

    Sil. 10, 11.—
    B.
    Trop., quick, rapid, vehement, impetuous:

    argumenta acria et citata,

    Quint. 9, 4, 135;

    and transf. to persons: in argumentis citati atque ipso etiam motu celeres sumus,

    id. 9, 4, 138:

    Roscius citatior, Aesopus gravior fuit,

    id. 11, 3, 111; 11, [p. 346] 3, 17:

    pronuntiatio (opp. pressa),

    id. 11, 3, 111:

    citatior manus (opp. lenior),

    id. 11, 3, 102:

    soni tum placidi tum citati,

    Gell. 1, 11, 15.— Adv.: cĭtātē, quickly, speedily, nimbly, rapidly (perh. only in the two foll. examples):

    piscatores citatius moventur,

    Quint. 11, 3, 112:

    ut versus quam citatissime volvant,

    id. 1, 1, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > cito

  • 110 gradus

    grădus, ūs (archaic gen. sing. graduis, Varr. ap. Non. 494, 17; dat. gradu, Lucil. ap. Fest. s. v. remeligines, p. 276 Müll.), m. [kindr. with Sanscr. kram, to go; v. gradior], a step, pace (cf.: gressus, passus, incessus).
    I.
    Lit.:

    ad hanc conversionem, quae pedibus et gradu non egeret, ingrediendi membra non dedit,

    Cic. Univ. 6: quaenam vox ex te resonans meo gradu remoram facit? Lucil. l. l.: gradum proferre pedum, Enn. ap. Fest. S. V. PEDUM, p. 249, a Müll. (Trag. v. 248 Vahl.): quo nunc incerta re atque inorata gradum Regredere conare? id. ap. Non. 166, 23 (Trag. v. 12 Vahl.):

    gradum facere,

    Cic. de Or. 2, 61, 249:

    tollere gradum,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 6:

    ad forum suspenso gradu placide ire perrexi,

    Ter. Phorm. 5, 6, 27:

    quieto et placido gradu sequi,

    Phaedr. 2, 7, 6; cf.

    , on the contrary: celeri gradu Eunt uterque,

    Plaut. Trin. 3, 1, 22:

    ut tu es gradibus grandibus,

    id. Ep. 1, 1, 11:

    citato gradu in hostem ducere,

    Liv. 28, 14, 17:

    concito gradu properare,

    Phaedr. 3, 2, 11:

    gradum celerare,

    to hasten, Verg. A. 4, 641: so,

    corripere,

    Hor. C. 1, 3, 33:

    addere,

    Liv. 26, 9, 5:

    sistere,

    Verg. A. 6, 465:

    sustinere,

    Ov. F. 6, 398:

    revocare,

    Verg. A. 6, 128:

    referre,

    Ov. F. 5, 502:

    vertere,

    Stat. Th. 8, 138 et saep.:

    peditum aciem instructam pleno gradu in hostem inducit,

    at full pace, at a quick step, Liv. 4, 32, 10; 34, 15, 3; 34, 16, 2; cf.: militari gradu viginti milia passuum horis quinque dumtaxat aestivis conficienda sunt;

    pleno autem gradu, qui citatior est, totidem horis XXIV. milia peragenda sunt,

    Veg. 1, 9:

    modico gradu,

    Liv. 30, 5, 3: presso gradu, = badên, with measured step, a moderate pace, id. 28, 14, 14:

    citato gradu,

    id. 28, 14, 17; Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 2: non gradu, sed praecipiti cursu a virtute descitum, ad vitia transcursum, step by step, = gradatim, Vell. 2, 1, 1:

    per gradus,

    Ov. M. 2, 354.—
    B.
    Trop., a step, stage, degree:

    quem mortis timuit gradum,

    pace, approach, Hor. C. 1, 3, 17:

    hunc quasi gradum quendam atque aditum ad cetera factum intelligitis,

    Cic. Agr. 2, 15, 38; cf.:

    itaque majoribus nostris in Africam ex hac provincia gradus imperii factus est,

    id. Verr. 2, 2, 1, § 3; Quint. 3, 6, 8; so,

    Crassus Licinius nec consul nec praetor ante fuerat, quam censor est factus: ex aedilitate gradum censuram fecit,

    Liv. 27, 6, 17; 6, 35, 2 Drak.:

    hunc gradum mei reditus esse, quod mulieres revertissent,

    a step towards my return, Cic. Att. 7, 23, 2; cf. Liv. 6, 42, 2:

    notitiam primosque gradus vicinia fecit: Tempore crevit amor,

    Ov. M. 4, 59; cf. Prop. 1, 13, 8:

    cum consuleretur, quid sentiret, Non possum, inquit, tibi dicere: nescio enim quid de gradu faciat: tamquam de essedario interrogaretur,

    i. e. of the Peripatetics, Sen. Ep. 29:

    etsi spondeus, quod est e longis duabus, hebetior videtur et tardior, habet tamen stabilem quendam et non expertem dignitatis gradum,

    pace, Cic. Or. 64, 216.
    II.
    Transf.
    A.
    In milit. and gladiator's lang., station, position, ground taken by a combatant:

    obnisos vos (velim) stabili gradu impetum hostium excipere,

    Liv. 6, 12, 8; cf. Tac. H. 2, 35:

    de gradu libero ac stabili conari,

    Liv. 34, 39, 3:

    in suo quisque gradu obnixi, urgentes scutis, sine respiratione ac respectu pugnabant,

    id. 8, 38, 11:

    inque gradu stetimus, certi non cedere,

    Ov. M. 9, 43:

    hostes gradu demoti,

    Liv. 6, 32, 8 Drak. N. cr.; for which:

    turbare ac statu movere,

    id. 30, 18, 4.—
    2.
    Trop., a firm position or stand:

    corda virum mansere gradu,

    i. e. firm, steadfast, Sil. 16, 21:

    fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis, nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,

    to let one's self be disconcerted, Cic. Off. 1, 23, 80; cf.:

    dejectus de gradu,

    id. Att. 16, 15, 3: motus gradu, Sen. Const. Sap. 19:

    gradu depulsus,

    Nep. Them. 5, 1; cf.:

    nam si gradum, si caritatem filii apud te haberem,

    Liv. 40, 9, 3.—
    B. 1.
    Lit. (usu. in plur.): quemadmodum scalarum gradus si alios tollas, alios incidas, etc., Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3:

    haerent parietibus scalae, postesque sub ipsos Nituntur gradibus,

    Verg. A. 2, 443:

    gradus templorum,

    Cic. Att. 4, 1, 5:

    gradus ejusdem templi tollebantur,

    id. Sest. 15, 34; cf.:

    aerea cui (templo) gradibus surgebant limina,

    Verg. A. 1, 448; Vell. 2, 3, 1:

    pro Palatii gradibus,

    Suet. Ner. 8; id. Vit. 15:

    praeceps per gradus ire,

    id. Calig. 35:

    si gradibus trepidatur ab imis,

    Juv. 3, 200.—
    (β).
    Sing.:

    cum dextro pede primus gradus ascenditur,

    Vitr. 3, 3.—
    b.
    Transf., of things that rise by steps.
    (α).
    In hair-dressing, a braid of hair:

    caput in gradus atque anulos comptum,

    Quint. 12, 10, 47:

    comam in gradus frangere,

    id. 1, 6, 44; cf.:

    coma in gradus formata,

    Suet. Ner. 51.—
    (β).
    In econom. lang., a spit or such a depth of earth as can be dug at once with the spade, Col. 3, 13, 19; 4, 1, 3.—
    (γ).
    In math., a degree of a circle, Manil. 1, 579.—
    (δ).
    In veterin. lang., a wrinkle on the roof of a horse's mouth, Veg. Vet. 1, 2; 32; 4, 2.—
    2.
    Trop., a step, degree in tones, in age, relationship, rank, etc. (equally common in sing. and plur.):

    ille princeps variabit et mutabit, omnes sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus,

    Cic. Or. 18, 59; cf. id. de Or. 3, 61, 227:

    ab ima ad summam (vocem) ac retro multi sunt gradus,

    Quint. 11, 3, 15; cf. Vulg. Psa. 119 Tit. et saep.:

    Paulatim gradus aetatis scandere adultae,

    Lucr. 2, 1123; cf.:

    quod tanta penuria est in omni vel honoris vel aetatis gradu, ut, etc.,

    Cic. Fam. 3, 11, 3; so,

    aetatis,

    Vell. 2, 36, 2; Quint. 3, 7, 15; Suet. Aug. 79; id. Tit. 3 al.:

    unus gradus et una progenies,

    Lact. 2, 10, 10:

    nostri quoque sanguinis auctor Juppiter est, totidemque gradus distamus ab illo,

    Ov. M. 13, 143; cf.:

    a matre Magnum Pompeium artissimo contingebat gradu,

    Suet. Aug. 4; id. Ner. 2:

    qui (populus) te tam mature ad summum imperium per omnes honorum gradus extulit,

    Cic. Cat. 1, 11, 28:

    gradus dignitatis,

    id. Rep. 1, 27; cf. id. ib. 1, 27 fin.—Sing.:

    ex tam alto dignitatis gradu,

    Cic. Lael. 3, 12 fin.:

    gradus altior, altissimus, amplissimus, dignitatis,

    id. Clu. 55, 150; id. Phil. 1, 6, 14; id. Mur. 14, 30; cf. also id. ib. 27, 55:

    summum in praefectura florentissima gradum tenere et dignitatis et gratiae,

    id. Planc. 13, 32:

    a senatorio gradu longe abesse,

    id. de Imp. Pomp. 21, 61; cf.:

    ascendens gradibus magistratuum,

    id. Brut. 81, 281.—Without gen.:

    etenim quis est civis praesertim hoc gradu, quo me vos esse voluistis, tam oblitus beneficii vestri, etc.,

    id. Phil. 6, 7, 18; id. Ac. 2, 2, 6:

    omni gradu amplissimo dignissimus,

    id. Fam. 6, 10, 2:

    gradus officiorum,

    id. Off. 1, 45, 160:

    temporum servantur gradus,

    id. Part. 4, 12: cf.:

    non iidem erunt necessitudinum gradus qui temporum,

    id. Off. 1, 18, 59:

    gradus cognationis,

    Dig. 38, 10, 1 sqq.:

    v. de gradibus,

    Paul. Sent. 4, 11, 1 -8:

    agnationis,

    Gai. Inst. 3, 10, 11:

    si plures eodem gradu sint agnati,

    Ulp. Fragm. 26, 5: cognati ex transverso gradu usque ad quartum gradum, i. e. collateral kindred (opp. parentes et liberi), id. ib. 5, 6:

    gradus plures sunt societatis hominum,

    id. ib. 1, 17, 53:

    peccatorum gradus,

    id. Verr. 2, 3, 74, § 172:

    oratorum aetates et gradus,

    id. Brut. 32, 122; cf.:

    gradus et dissimilitudines Atticorum,

    id. ib. 82, 285:

    accendendi judicis plures sunt gradus,

    Quint. 11, 3, 166; 6, 4, 67: nec gradus est ultra Fabios cognominis ullus;

    Illa domus meritis Maxima dicta suis,

    Ov. F. 1, 605:

    si ita esset, quid opus erat te gradatim istuc pervenire?... A beatis ad virtutem, a virtute ad rationem video te venisse gradibus,

    Cic. N. D. 1, 32, 89; cf.:

    omnes gradus virtutis implere,

    Lact. 5, 14, 18; and:

    hi plerumque gradus,

    Juv. 11, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > gradus

  • 111 GALLOP

    [N]
    CURSUS CITATUS (M)
    [V]
    EQUUS: CITATO EQUO CONTENDO
    EQUOS: CITATO EQUO CONTENDO
    QUADRUPEDO (-ERE -PEPIDI -PEDITUM)
    - AT FULL GALLOP
    - PUT TO A GALLOP

    English-Latin dictionary > GALLOP

  • 112 в цитированном месте

    нареч.;
    лат. citato loco

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > в цитированном месте

  • 113 L.C.

    I сокр. от Law Court суд II сокр. от Library of Congress Библиотека конгресса США III сокр. от loco citato;
    лат. в приведенном (или цитированном) месте

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > L.C.

  • 114 op. cit.

    (латинское) сокр от opere citato

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > op. cit.

  • 115 L.C.

    L.C. I Law Court noun суд II Library of Congress noun Библиотека конгрессаСША III l.c. - loco citato noun lat. в приведенном (или цитированном) месте

    Англо-русский словарь Мюллера > L.C.

  • 116 op cit

    op. cit.
    1> _лат. _сокр. от opere citato

    НБАРС > op cit

  • 117 l. c.

    = loco citato лат.

    БНРС > l. c.

  • 118 l.c.

    = loco citato лат.

    БНРС > l.c.

  • 119 loco

    лат.
    loco citato (сокр. l. с.) — в указанном месте
    loco sigilli (сокр. L. S.) — вместо печати

    БНРС > loco

  • 120 cit.

    сокр. от citato
    цитируемый, цитированный, цит.

    Большой итальяно-русский словарь > cit.

См. также в других словарях:

  • citato loco — (izg. citáto lȍko) DEFINICIJA na citiranom, tj. na navedenom mjestu (u knjizi), isto tamo, ondje (krat. c. l.), usp. loco citato, v. loco ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • citato loco — (C. L.) см. loco citato. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Citāto loco — (abgekürzt c. l., lat.), an der angeführten Stelle (in einem Buche) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Citāto loco — (lat.), an der zitierten Stelle, am angeführten Ort (meist abgekürzt: c. l., a. a. O.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Citato loco — Citāto loco (lat.), am angeführten Orte …   Kleines Konversations-Lexikon

  • citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c.l.; veraltet〉 am angeführten Ort; →a. anführen * * * citato loco   [lateinisch], Abkürzung c. l., an der angeführten Stelle. * * * ci|ta|to lo|co [auch: lɔko; lat.]: loco citato; Abk.: c. l …   Universal-Lexikon

  • citato loco — ci|ta|to lo|co [ts... lo:ko, auch lɔko] <lat. > an der angeführten Stelle; Abk.: c. l.; vgl. ↑loco citato …   Das große Fremdwörterbuch

  • citato — ci·tà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → citare, citarsi 2. agg., di opera o testo, i cui estremi bibliografici sono già stati forniti in forma completa in precedenza, sicché non è più necessario ripeterli (abbr. cit.) 3. agg., in un testo …   Dizionario italiano

  • citato — part. pass. di citare; anche agg. 1. (dir.) convocato, chiamato 2. (di prova) addotto, riferito 3. (di scritto, di autore e sim.) riportato, riferito, menzionato, ricordato, detto …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • citato loco — ci|ta|to lo|co 〈[tsi ] Abk.: c. l.〉 am angeführten Ort [Etym.: lat.] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • loco citato — ● loco citato locution adverbiale (mots latins) À l endroit cité précédemment. (Abréviation : loc. cit.) ⇒LOCO CITATO, loc. adv. À l endroit cité précédemment (abrégé en loc. cit.). On trouve dans la relation de son second voyage loco citato une… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»