-
61 anxio
anxĭo, āre, v. a. [anxius], to make uneasy or anxious (only in late Lat.):anxiatum iri,
App. M. 4, p. 155, 14:dum anxiaretur cor meum,
Vulg. Psa. 60, 3:anxiatus est super me spiritus,
ib. ib. 142, 4. -
62 chassis
∎ humorous she's got a classy chassis elle est super bien balancée ou carrossée►► chassis number numéro m de châssis -
63 magnet
-
64 supersum
sŭper-sum, fui, esse (old collat. form of the pres. superescit, Enn. and Att. ap. Fest. p. 302 Müll.;I.per tmesin: jamque adeo super unus eram,
Verg. A. 2, 567:nihil erat super,
Nep. Alcib. 8, 1), v. n.To be over and above, either as a remainder or as a superfluity (class. and very freq.; cf. supero, B. 3.).A. 1.In gen.: dum quidem unus homo Romanus toga superescit, Enn. ap. Fest. p. 302 Müll. (Ann. v. 486 Vahl.): inde sibi memorat, unum superesse laborem, id. ap. Gell. 1, 22, 16 (Ann. v. 159 ib.):2.duae partes, quae mihi supersunt illustrandae orationis, etc.,
Cic. de Or. 3, 24, 91:ut nulli supersint de inimicis,
id. Marcell. 7, 21: omnes qui supersint de Hirtii exercitu, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 5:quid superest de corporibus,
Juv. 3, 259; 1, 35:ex eo proelio circiter milia hominum CXXX. superfuerunt,
Caes. B. G. 1, 26:perexigua pars illius exercitūs superest,
id. B. C. 3, 87:quod Morini Menapiique supererant,
id. B. G. 3, 28:cum hostes vestri tantum civium superfuturum putassent, quantum, etc.,
Cic. Cat. 3, 10, 25:quantum satietati superfuit,
id. Verr. 1, 4, 13; cf.:quantum ipsi superesse potest,
id. Rep. 1, 4, 8:biduum supererat,
Caes. B. G. 1, 23:non multum ad solis occasum temporis supererat,
id. B. C. 3, 51:non multum aestatis superesset,
id. B. G. 5, 22:fessis tantum superesse maris,
Verg. A. 5, 616:spatia si plura supersint,
id. ib. 5, 325:deos Ambraciensibus non superesse,
Liv. 38, 43:nemo superesse quemquam praeter eos credebat,
id. 5, 39:quod superest, scribe quaeso quam accuratissime, quid placeat,
as for the rest, as to what remains, Cic. Att. 9, 19, 3; Verg. A. 5, 691:quod superfuit,
Phaedr. 2, epil. 6:nunc mihi cur cantent, superest Dicere,
it still remains to tell, Ov. F. 3, 675:superest tercentum messes videre,
id. M. 14, 145; Lact. 1, 6, 6.—With ut and subj., Plin. Ep. 1, 1, 2; Lact. 1, 23, 1.—In partic., to live after, outlive, to be still alive, to survive (rare):B.sicut tuum vis unicum gnatum tuae Superesse vitae sospitem et superstitem,
Plaut. As. 1, 1, 2: neque deesse neque superesse rei publicae volo, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 5:Lucumo superfuit patri,
Liv. 1, 34:fugae,
id. 28, 28:ne superesset tanto exercitui suum nomen secuto,
id. 27, 49:dolori,
Ov. M. 11, 703:cum superessent adhuc qui spectaverant, etc.,
Suet. Claud. 21.—To be in abundance, to abound (syn. abundo):2.cui tanta erat res et supererat,
Ter. Phorm. 1, 2, 19:tibi, quia superest, dolet,
id. ib. 1, 3, 10:vereor ne jam superesse mihi verba putes, quae dixeram defutura,
Cic. Fam. 13, 63, 2:adeo supererunt animi ad sustinendam invidiam,
Liv. 2, 27, 12:tantum illi ingenii superfuit,
Suet. Tit. 1.— Poet.: modo vita supersit, if life be long enough, suffice, Verg. G. 3, 10:ne blando nequeant superesse labori,
i. e. to be sufficient for, equal to, id. ib. 3, 127; so,Veneri,
Col. 4, 27, 8.—In a bad sense, to be in excess, to be superabundant or superfluous:II.ut vis ejus rei, quam definias, sic exprimatur, ut neque absit quicquam neque supersit,
Cic. de Or. 2, 25, 108; cf. Varr. ap. Gell. 1, 22, 5 and 6.—For adesse, to be present, to serve by being present, to assist: si superesset (opp. sin deesset), Aug. ap. Suet. Aug. 56.—Esp., to serve as an advocate:III.falsa atque aliena verbi significatio, quod dicitur, hic illi superest, cum dicendum est, advocatum esse, etc.,
Gell. 1, 22, 1.— -
65 supervacaneus
super-vacāneus, a, um (super u. vacuus), überflüssig, a) im guten Sinne, überzählig, vasa, Cato.: operae, in Mußestunden vorgenommene Beschäftigungen, Cic. – b) im üblen Sinne, überflüssig = unnötig, unnütz, litterae, Cic.: si supervacanea esset oratio mea, Liv.: quin alter consul pro supervacaneo atque inutili habeatur, Liv. – in qua nihil inane, nihil sine causa, nihil supervacaneum, Cic.: supervacaneum est m. Infin., Sall. Cat. 51, 19 u. 58, 5: ebenso supervacaneum videri potest m. Infin., Vell. 2, 36, 2. – Abl. supervacāneō adv., Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 65, 18 N.
-
66 supervacaneus
super-vacāneus, a, um (super u. vacuus), überflüssig, a) im guten Sinne, überzählig, vasa, Cato.: operae, in Mußestunden vorgenommene Beschäftigungen, Cic. – b) im üblen Sinne, überflüssig = unnötig, unnütz, litterae, Cic.: si supervacanea esset oratio mea, Liv.: quin alter consul pro supervacaneo atque inutili habeatur, Liv. – in qua nihil inane, nihil sine causa, nihil supervacaneum, Cic.: supervacaneum est m. Infin., Sall. Cat. 51, 19 u. 58, 5: ebenso supervacaneum videri potest m. Infin., Vell. 2, 36, 2. – Abl. supervacāneō adv., Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 65, 18 N.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > supervacaneus
-
67 supercilium
sŭper-cĭlĭum, ii, n. [super and root kal-; Gr. kaluptô; Lat. celāre, to hide, cover; cf. Gr. kulon, epikulion, eyelid; cf. also, Ang.-Sax. hlid; Engl. lid; Germ. Augenlid]:I.cilium est folliculus, quo oculus tegitur, unde fit supercilium,
Fest. p. 43 Müll.; Plin. 11, 37, 57, § 157.Lit., the eye-brow (good prose; more freq. in the plur.).(α).Plur.:(β).ex superciliorum aut remissione aut contractione facile judicabimus, etc.,
Cic. Off. 1, 41, 146:supercilia abrasa,
id. Rosc. Com. 7, 20:superiora superciliis obducta sudorem a capite defluentem depellunt,
id. N. D. 2, 57, 143:nec sedeo duris torva superciliis,
Ov. H. 16 (17), 16:constricta,
Quint. 1, 11, 10:torta,
Plaut. Rud. 2, 2, 12:conjuncta,
Suet. Aug. 79:usque ad malarum scripturam currentia,
Petr. 126; Plin. 11, 37, 51, § 138:balenae,
id. 9, 62, 88, § 186; Quint. 11, 3, 78; 11, 3, 79; 11, 3, 160:mulieres potissimum supercilia sua attribuerunt ei deae (Junoni Lucinae),
Varr. L. L. 5, § 69 Müll.; cf. Fest. p. 305 ib.—Sing.:B.altero ad frontem sublato, altero ad mentum depresso supercilio,
Cic. Pis. 6, 14:triste,
Lucr. 6, 1184:altero erecto, altero composito supercilio,
Quint. 11, 3, 74:quo supercilio spicit,
Plaut. Mil. 3, 1, 100:hirsutum,
Verg. E. 8, 34; Hor. Ep. 1, 18, 94; Ov. A. A. 3, 201; Juv. 2, 93 al.:supercilium salit (as a favorable omen),
Plaut. Ps. 1, 1, 105.—Transf., the prominent part of a thing, the brow, ridge, summit (not ante-Aug.):II.clivosi tramitis,
Verg. G. 1, 108:tumuli,
Liv. 34, 29, 11:infimo stare supercilio,
at the bottom of the projection, id. 27, 18, 10; cf. Stat. Th. 6, 63: supercilium quoddam excelsum nacti, Auct. B. Afr. 58, 1; Plin. 6, 5, 5, § 17.—In archit., a projecting moulding over the scotia of a column or cornice, Vitr. 3, 3 med.; a threshold, id. 4, 6, 5.—Of the coast of the sea:supercilia ejus sinistra,
Amm. 22, 8, 8; the shore of a river:Nili,
id. 14, 8, 5:Rheni,
id. 14, 10, 6:fluminis,
id. 17, 9, 1:amnis,
App. M. 5, p. 169, 34.—Trop.A. B.Pride, haughtiness, arrogance, sternness, superciliousness (class.; mostly sing.):supercilium ac regius spiritus,
Cic. Agr. 2, 34, 93; id. Sest. 8, 19; id. Red. in Sen. 7, 14; Sen. Ben. 2, 4, 1; Juv. 6, 169; 5, 62:triste Catonis,
Mart. 11, 2, 1:pone supercilium,
id. 1, 5, 2:supercilii matrona severi,
Ov. Tr. 2, 309; cf.:contegere libidines fronte et supercilio, non pudore et temperantiā,
Cic. Prov. Cons. 4, 8. -
68 superpono
sŭper-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put or place over or upon, to set up (perh. not ante-Aug.).I.Lit.A.In gen.:B.superpositum capiti decus (i. e. pileus),
Liv. 1, 34:altissimam turrim congestis pilis,
Suet. Claud. 20 fin.:statuam marmoream Jano,
id. Aug. 31:villam profluenti,
Col. 1, 5, 4; cf.:villa colli superposita,
Suet. Galb. 4:ut omnis materia jugo superponatur,
Col. 4, 25, 4:vitis, quae uno jugo superponatur,
id. 5, 5, 15:aegra superpositā membra fovere manu,
Ov. H. 21, 190: desertis Africae duas Aethiopias superponunt, place above or beyond, Plin. 5, 8, 8, § 43; cf.:Galatia superposita,
situated above, id. 5, 32, 42, § 146: hominis collo superpositum, Capitol. Max. et Balb. 9; Plin. Ep. 5, 6, 27.— With abl.:arx asperi montis interruptā planitie superposita,
Amm. 24, 2, 12. —In partic., medic. t. t., to lay on, apply a plaster or the like, Cels. 5, 26, 35; Plin. 29, 6, 38, § 126; 32, 7, 24, § 75:II.emplastrum loco dolenti,
Scrib. Comp. 206.—Trop., to place over or above.A.To place or set over, of official station, etc.:* B.Perperna in maritimam regionem superpositus,
Liv. Fragm. Libr. 91:ut unus de presbyteris superponeretur ceteris,
Hier. in Ep. ad Tit. 1, 5:puer super hoc positus officium,
Petr. 56:T. FLAVIO SVPERPOSITO MEDICORVM,
president, Inscr. Grut. 581, 7.—To place before, prefer: Stoici volunt superponere [p. 1809] huic etiam aliud genus magis principale, Sen. Ep. 58, 13. —C.To place after, postpone:(ante gesta) levioribus superponenda sunt,
Quint. 9, 4, 25:summum est enim... huic deinde aliquid superpositum,
id. 8, 4, 6; Col. 3, 10, 7. -
69 supervacaneo
sŭper-văcānĕus, a, um, adj. [vacuus], over and above what is necessary, needless, unnecessary, superfluous, supervacaneous (class.):vasa,
supernumerary, extra, Cato, R. R. 12:opus,
i. e. done at leisure hours, Cic. Sen. 16, 56:litterae,
id. Att. 16, 2, 5:commemoratio officiorum,
id. Fam. 3, 5, 1:oratio,
Liv. 22, 39:defensio Pauli,
id. 45, 37:iter,
id. 21, 13:actio,
Just. 11, 12 fin.:instituta (opp. necessaria),
Suet. Rhet. 1:quicquid supervacaneum sit, aut usum non habeat, obstare,
Cic. N. D. 1, 35, 99; cf.:omnia ita nata atque ita locata sunt, ut nihil eorum supervacaneum sit,
id. ib. 2, 47, 121:descriptio omnium corporis partium, in quā nihil inane, nihil sine causā, nihil supervacaneum,
id. ib. 1, 33, 92:de timore supervacaneum est disserere,
Sall. C. 51, 19; 58, 11:quin alter consul pro supervacaneo atque inutili habeatur,
Liv. 10, 24.— -
70 supervacaneus
sŭper-văcānĕus, a, um, adj. [vacuus], over and above what is necessary, needless, unnecessary, superfluous, supervacaneous (class.):vasa,
supernumerary, extra, Cato, R. R. 12:opus,
i. e. done at leisure hours, Cic. Sen. 16, 56:litterae,
id. Att. 16, 2, 5:commemoratio officiorum,
id. Fam. 3, 5, 1:oratio,
Liv. 22, 39:defensio Pauli,
id. 45, 37:iter,
id. 21, 13:actio,
Just. 11, 12 fin.:instituta (opp. necessaria),
Suet. Rhet. 1:quicquid supervacaneum sit, aut usum non habeat, obstare,
Cic. N. D. 1, 35, 99; cf.:omnia ita nata atque ita locata sunt, ut nihil eorum supervacaneum sit,
id. ib. 2, 47, 121:descriptio omnium corporis partium, in quā nihil inane, nihil sine causā, nihil supervacaneum,
id. ib. 1, 33, 92:de timore supervacaneum est disserere,
Sall. C. 51, 19; 58, 11:quin alter consul pro supervacaneo atque inutili habeatur,
Liv. 10, 24.— -
71 supersedeo
I.Lit. (very rare;II.not in Cic. or Cæs.): eques Romanus elephanto supersedens,
Suet. Ner. 11:tentorio (aquila),
id. Aug. 96:corio (damnati),
Amm. 23, 6, 82:utribus,
id. 25, 8, 2.—With acc.:ansam (aspis),
App. M. 11, p. 262, 29. —Trop.* A. B.To be above or superior to, to forbear, to refrain or desist from, to pass, omit (the predom. and class. signif.); constr. usu. with abl., less freq. with dat., acc., or inf.(α).With abl.:(β).ita censeo facias, ut supersedeas hoc labore itineris, Cic Fam. 4, 2, 4: proelio,
Caes. B. G. 2, 8:istis rebus,
Plaut. Ep. 1, 1, 37:istis verbis,
id. Poen. 1, 3, 5: nuptiis, Turp. ap. Non. 40, 8 (Com. Rel. v. 163 Rib.):commode principio,
Auct. Her. 3, 9, 17 et saep.— Impers. pass.:posse complexione supersederi,
Cic. Inv. 1, 40, 72:supersederi litibus et jurgiis,
Liv. 38, 51, 8:divinis rebus,
id. 6, 1, 12:tributo ac delectu supersessum est,
id. 7, 27, 4:quod cum acciderit, omnino oratione supersedendum est,
Cic. Inv. 1, 21, 30:supersedendum multitudine verborum,
id. ib. 1, 20, 28:complexione,
Auct. Her. 2, 19, 30.—With dat.:(γ).pugnae, Auct. B. Afr. 75, 2: maledicto,
App. Mag. p. 285, 19.—With acc.:(δ).operam,
Gell. 2, 29, 13.— Pass.:haec causa non visa est supersedenda,
Auct. Her. 2, 17, 26:istis omnibus supersessis,
App. Flor. p. 359, 9.—With inf.: de virtute eorum accusanda proloqui supersederunt, Sisenn. ap. Non. 40, 11:supersedissem loqui apud vos,
Liv. 21, 40, 1:certare,
id. 4, 7, 8; 34, 59, 2: quae in vulgus edita ejus verbis invertere supersedeo, Tac A. 15, 63 fin.:scribere,
Plin. Ep. 5, 7, 5:castigare territos,
Curt. 5, 6, 14:spectare supersedit,
Suet. Tit. 7:deflectere ad visendum Apin supersedit,
id. Aug. 93:ut venire supersedeant,
Val. Max. 2, 8, 6. -
72 superpono
super-pōno, posuī, positum, ere, I) darauf-, darübersetzen, -legen, aufsetzen, auflegen, statuam marmoreo Iano, Suet.: apodyterio superpositum est sphaeristerium, Plin. ep.: superpositus est cellae tuae titulus, Sen. rhet.: superpositum capiti decus, Liv.: manum, Ov.: vitis brachia iugo, Colum.: uniones iunguntur inter se et insuper alii binis superponuntur, Sen.: maternis gremiis superpositi liberi, Val. Max. – als mediz. t.t. Heilmittel auflegen, Cels. u. Plin. – II) darübersetzen, A) der Lage nach, oberhalb setzen, dah. superpositum esse = oberhalb liegen, villam profluenti, Colum.: Galatia superposita, Plin. – B) übtr.: a) vorziehen, huic aliud genus, Sen. ep. 58, 13. – b) überordnen, vorsetzen, in maritimam regionem superpositus, Liv. fr. 19 (20); ut unus de presbyteris electus superponeretur ceteris, Hieron. in epist. ad Tit. 1. v. 5. – Partiz. subst. superpositus medicorum, der Vorgesetzte, Corp. inscr. Lat. 6, 8504. – c) moral. überordnen, animum iniuriis, Sen. de const. sap. 19, 2. – III) nachsetzen, bildl., levioribus superponenda sunt, Quint.: scientiam, Colum.
-
73 supersedeo
super-sedeo, sēdī, sessum, ēre, I) auf od. über etw. sitzen, elephanto, Suet. Ner. 11, 2 (Ihm supersident): tentorio (v. einem Adler), Suet. Aug. 96, 1: mit Acc., ansam, Apul. met. 11, 11 extr. – II) übtr.: A) bei etwas den Vorsitz haben, litibus familiae, Cato r.r. 5, 1. – B) einer Sache überhoben sein, sie ersparen, unterlassen, a) m. Abl.: istis verbis, Plaut.: hoc labore itineris, Cic.: proelio, Caes. – impers., non numquam posse complexione supersederi, Cic.: quod cum accĭderit, omnino oratione supersedendum est, Cic. – b) m. Dat.: pugnae, Auct. b. Afr. 75, 2: exemplis, Gell. 10, 14, 1: cum pluris triumphos mihi senatus decrevisset, iis supersedi, Monum. Ancyr. I, 1, 22. p. LXVIII Mommsen. – c) m. Acc.: operam, Gell. – Passiv, haec causa non visa est supersedenda, Cornif. rhet.: istis omnibus supersessis, Apul. – d) m. Infin., ich überhebe mich ( bin überhoben), erspare, unterlasse, mag nicht, will nicht, loqui apud vos, Liv.: certare, Liv.: venire, Val. Max.: haec scribere publice, Plin. ep.: deflectere ad visendum Apin, Suet.
-
74 superpono
super-pōno, posuī, positum, ere, I) darauf-, darübersetzen, -legen, aufsetzen, auflegen, statuam marmoreo Iano, Suet.: apodyterio superpositum est sphaeristerium, Plin. ep.: superpositus est cellae tuae titulus, Sen. rhet.: superpositum capiti decus, Liv.: manum, Ov.: vitis brachia iugo, Colum.: uniones iunguntur inter se et insuper alii binis superponuntur, Sen.: maternis gremiis superpositi liberi, Val. Max. – als mediz. t.t. Heilmittel auflegen, Cels. u. Plin. – II) darübersetzen, A) der Lage nach, oberhalb setzen, dah. superpositum esse = oberhalb liegen, villam profluenti, Colum.: Galatia superposita, Plin. – B) übtr.: a) vorziehen, huic aliud genus, Sen. ep. 58, 13. – b) überordnen, vorsetzen, in maritimam regionem superpositus, Liv. fr. 19 (20); ut unus de presbyteris electus superponeretur ceteris, Hieron. in epist. ad Tit. 1. v. 5. – Partiz. subst. superpositus medicorum, der Vorgesetzte, Corp. inscr. Lat. 6, 8504. – c) moral. überordnen, animum iniuriis, Sen. de const. sap. 19, 2. – III) nachsetzen, bildl., levioribus superponenda sunt, Quint.: scientiam, Colum.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superpono
-
75 supersedeo
super-sedeo, sēdī, sessum, ēre, I) auf od. über etw. sitzen, elephanto, Suet. Ner. 11, 2 (Ihm supersident): tentorio (v. einem Adler), Suet. Aug. 96, 1: mit Acc., ansam, Apul. met. 11, 11 extr. – II) übtr.: A) bei etwas den Vorsitz haben, litibus familiae, Cato r.r. 5, 1. – B) einer Sache überhoben sein, sie ersparen, unterlassen, a) m. Abl.: istis verbis, Plaut.: hoc labore itineris, Cic.: proelio, Caes. – impers., non numquam posse complexione supersederi, Cic.: quod cum accĭderit, omnino oratione supersedendum est, Cic. – b) m. Dat.: pugnae, Auct. b. Afr. 75, 2: exemplis, Gell. 10, 14, 1: cum pluris triumphos mihi senatus decrevisset, iis supersedi, Monum. Ancyr. I, 1, 22. p. LXVIII Mommsen. – c) m. Acc.: operam, Gell. – Passiv, haec causa non visa est supersedenda, Cornif. rhet.: istis omnibus supersessis, Apul. – d) m. Infin., ich überhebe mich ( bin überhoben), erspare, unterlasse, mag nicht, will nicht, loqui apud vos, Liv.: certare, Liv.: venire, Val. Max.: haec scribere publice, Plin. ep.: deflectere ad visendum Apin, Suet.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > supersedeo
-
76 supervacuus
sŭper-văcŭus, a, um, adj., useless, needless, unnecessary, superfluous, redundant (not ante-Aug.;a.while supervacaneus is class.): omne supervacuum pleno de pectore manat,
Hor. A. P. 337:non tam obest audire supervacua quam ignorare necessaria,
Quint. 12, 8, 7:carnes,
Plin. 32, 7, 24, § 69:coma,
id. 16, 36, 64, § 158:radix,
id. 25, 9, 64, § 111:frondes,
Col. 5, 5, 19:mihi Baias Musa supervacuas Antonius facit,
of no benefit, Hor. Ep. 1, 15, 3:sepulcri honores,
id. C. 2, 20, 24:metus,
Ov. P. 2, 7, 6:cultus lupini,
Col. 2, 11, 5:doctrina,
Quint. 2, 8, 8:labor,
id. 3, 6, 65:facta,
Suet. Tib. 52:pugna,
Just. 3, 7, 4:multa,
Plin. Pan. 50:littera,
Quint. 12, 10, 3: dolium, App. M. 9, p. 219, 19:quod monere supervacuum fuerat,
Quint. 1, 4, 22; 11, 2, 45; Col. Arb. 26, 9; Plin. 25, 10, 74, § 121:qui dicit: tu occidisti, supervacuum habet postea dicere: ego non occidi,
Quint. 7, 2, 21:quale sit describere supervacuum habeo,
Plin. 27, 12, 99, § 125:diligentiam in supervacuis adfectare,
id. 17, 1, 1, § 9.— Adv. with prepp.:res ad praecavendum vel ex supervacuo movit,
Liv. 2, 37, 8:quid est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius?
to no purpose, uselessly, Sen. Ira, 2, 11, 2; id. Cons. ad Marc. 1, 6; id. Ep. 70, 15:adjectio vicini pro supervacuo habenda est,
Dig. 8, 4, 5.— Adv., superfluously, uselessly.Form sŭpervăcŭō, Plin. 11, 25, 30, § 87; Dig. 11, 7, 14 med.; 18, 1, 64.—b.Form sŭpervăcŭē, Paul. Sent. 3, 5, 20; Tert. ad Mart. 1; Vulg. Psa. 24, 4; 34, 7. -
77 superhabeo
super-habeo, —, —, ēre1) иметь наверху (superhabendum est cataplasma CC) -
78 supersedeo
super-sedeo, sēdī, sessum, ēre2) быть во главе, ведатьlitibus s. Cato — разбирать тяжбы (ср. 4.)3) отказываться, пренебрегать (aliquid facere L, PJ, Su)4) избегать (aliquā re C, Cs, реже alicui rei bAfr, AG и aliquid rhH., AG); уклоняться, воздерживатьсяs. labore itinĕris C — отказаться от трудностей путешествияs. proelio Cs — уклониться от бояs. operam AG — не оказать помощиquod quum accĭderit, omnino narratione supersedendum est C — в этом случае (когда суду обстоятельства дела и без того известны), защитнику следует вовсе отказаться от изложения (дела)supersederi litibus L — отложить разбор тяжб (ср. 2.) -
79 supervacuus
super-vacuus, a, umизлишний, ненужный ( auctionem facere rerum supervacuarum Pt); бесполезный ( praecepta dare scienti supervacuum est Sen)in supervacuum — бесцельно, зря ( tumultuari Sen) -
80 superfero
super-fero, tulī, lātum, ferre, I) darübertragen, -führen, -bringen, -legen, sinistrum pedem (hyaenae) superlatum parturienti letalem esse, Plin.: est et ipsi (auro) superlato vis venefica, Plin. – superferri, darüberfliegen, -fahren, -laufen, -schwimmen usw., Plin., Apul. u.a. – II) über die Zeit hinaustragen, partum (die Leibesfrucht), Plin. 32, 133. – III) den höchsten Grad ( Superlativ) bilden, si augere (den höheren Grad od. Komparativ bilden) volumus, dicamus magis mane, si superferre, maxime mane, Serg. expl. in Donat. 512, 35 K.
См. также в других словарях:
Super Mario Bros. 2 — Éditeur Nintendo Développeur Nintendo R D4 Concepteur Shigeru Miyamoto Date de sortie NES … Wikipédia en Français
Super Mario Advance — Éditeur Nintendo Développeur Nintendo Concepteur … Wikipédia en Français
Super-Rabbit — (1943) est un cartoon réalisé par Chuck Jones et mettant en scène Cottontail Smith et Bugs Bunny. Résumé Nous découvrons Bugs en super héros. Il est super rapide, super puissant et fait des sauts super haut[1]. Le narrateur nous raconte comment… … Wikipédia en Français
super — 1. super [ sypɛr ] n. m. • 1956; de supercarburant ♦ Supercarburant. Faire le plein de super. Rouler au super. ⊗ HOM. Supère. super 2. super [ sypɛr ] adj. inv. • 1951; de super ♦ Fam. Supérieur, formidable, épatant. ⇒ extra, géant, génial,… … Encyclopédie Universelle
super — n.m. ou n.f. Supercarburant : De l ordinaire ou du super ? □ adj. Formidable : C est super … Dictionnaire du Français argotique et populaire
super- — préfixe Préfixe indiquant le superlatif : C est super … Dictionnaire du Français argotique et populaire
Super Aguri — F1 Super Aguri F1 Localisation Leafield (Royaume Uni) et Tokyo (Japon) … Wikipédia en Français
Super Aguri F1 — Localisation Leafield (Royaume Uni) et Tokyo (Japon) … Wikipédia en Français
Super-heros — Super héros Le terme super héros (de l anglais super hero ou superhero) désigne un type de héros fictif extraordinaire, que l on retrouve principalement dans les bandes dessinées américaines (comics). Un super héros se distingue par le fait qu il … Wikipédia en Français
Super-héroIne — Super héros Le terme super héros (de l anglais super hero ou superhero) désigne un type de héros fictif extraordinaire, que l on retrouve principalement dans les bandes dessinées américaines (comics). Un super héros se distingue par le fait qu il … Wikipédia en Français
Super-héroïne — Super héros Le terme super héros (de l anglais super hero ou superhero) désigne un type de héros fictif extraordinaire, que l on retrouve principalement dans les bandes dessinées américaines (comics). Un super héros se distingue par le fait qu il … Wikipédia en Français