-
1 bleed
[bli:d] v., n. -v. ( tiled) 1. më rrjedh gjak. 2. fig. më pikon (zemra) gjak; our hearts bleed for the homeless na pikon për të pastrehët. 3. i marr gjak (të sëmurit). 4. gj.fol. rrjep, zhvas; i marr para me shantazh./-n. rrjedhje gjaku -
2 bleed white
[bli:d hwait /wait] i nxjerr fundin (parave etj) -
3 white
[hwait /wait] n., adj. -n 1. e bardhë. 2. bardhësi. 3. bojë e bardhë. 4. të bardha; rrobë e bardhë; dressed in white veshur me të bardha. 5. i bardhë, njeri i racës së bardhë. 6. e bardhë veze. 7. polig. bardhësi, boshllëk (në tekst). 8. hist. pol. reaksionar; monarkist. 9. gurët e bardhë (në shah) /-adj 1. i bardhë. 2. i zbetë, dyllë i verdhë (nga frika etj). 3. i bardhë, i racës së bardhë. 4. polig. bosh, i pashkruar, pa tekst. 5. fig. i paster, i papërlyer. 6. gj.fol. i ndershëm; i drejtë. 7. hist. pol. reaksionar; monarkist.● bleed white [bli:d hwait /wait] i nxjerr fundin (parave etj)● white ant ['hwait /'wait ænt] n. zool. termit● whitebait ['hwaitbeit /'waitbeit] n. sardele; peshk i vockël (si karrem)● white blood cell ['hwait /'wait blad sel] n. anat. rruazë e bardhë● whitecap ['hwaitkæp /'waitkæp] n. dallgë me kreshtë/me shkumë● white coal ['hwait /'wait këul] n. qymyr i bardhë, energji ujore● whitecoat ['hwaitkout /'waitkout] n 1. fokë e re. 2. lëkurë foke● white-collar ['hwaitkolë: /'waitkolë:] adj. nëpunësi; a white-collar job/worker punë nëpunësi; punonjës zyre● white corpuscle ['hwait /'wait 'ko:pasël] n. anat. rruazë e bardhë● whited sepulchre ['hwait /'wait 'sep(ë)lkë] n. fig. hipokrit● white elephant ['hwait /'wait 'elifënt] n. fig 1. gjë e çmuar që të hap telashe. 2. objekt i kushtueshëm pa shumë dobi. 3. send që nuk hyn në punë● white-faced ['hwaitfeist /'waitfeist] adj 1. i zbetë, i zbehur. 2. bardhosh (kalë)● white feather ['hwait /'wait 'feðë(r)] n. shenjë paburrërie● white flag ['hwait /'wait flæg] n. flamur i bardhë● white gold ['hwait /'wait gëuld] n. aliazh ari me zink e bakër, platin i rremë● white heat ['hwait /'wait hi:t] n 1. nxehtësi e madhe; inkandeshencë. 2. fig. kohë aktiviteti të ethshëm● White House ['hwait /'wait haus] n. amer. Shtëpia e Bardhë; Presidenca (e SHBA)● white lie ['hwait /'wait lai] n. gënjeshtër e vockël● white-livered ['hwaitlivë:d /'waitlivë:d] adj 1. frikacak 2. i zbetë; me çehre të sëmurë● whiten ['hwaitën /'hwaitën] v 1. zbardh. 2. zbardhet● whitener ['hwaitënë: 'waitënë:] n. zbardhues, zbardhës● whiteness ['hwaitnis /'waitnis] n 1. bardhësi. 2. zbetësi● whitening ['hwaitning /'waitning] n 1. zbardhje. 2. çngjyrosje. 3. zbardhës● whiteout ['hwaitaut /'waitaut] n. knd. bardhësi verbuese (e ambientit arktik); verbim nga bardhësia● white pepper ['hwait /'wait 'pepë:(r)] n. piper i bardhë● white pine ['hwait /'wait pain] n. pishë e butë● white plague ['hwait /'wait pleig] n. tuberkuloz● White Russia ['hwait /'wait 'rashë] n. gjeog. Biellorusi (republikë në Evropën lindore, ish republik Sovjetike që fitoi pavarsinë në vitin 1991)● white sauce ['hwait /'wait so:s] n. salcë e bardhë, beshamel● white slave ['hwait /'wait sleiv] n. prostitutë e detyruar● white trash ['hwait /'wait træsh] n. amer.keq. i bardhë varfanjak● whitewash ['hwaitwosh /'hwaitwosh] n.,v.-n 1. sherbet gëlqereje. 2. fig. mbulim i gabimeve; furçë, lustër. 3. sport. gj.fol. humbje e thellë/me zero /-vt 1. lyej me gëlqere, zbardh. 2. fig. mbuloj gabimet, shfajësoj; lustroj, i jap një furçë. 3. sport. gj.fol. shpartalloj, mund keqas● white waters ['hwait /'wait 'wotë:(r)s] n. pragje, ujëra të shkumëzuara (në lumë)● whitey ['hwaiti /'waiti] n. amer.keq. i bardhë; të bardhët● whitish ['hwaitish /'w-] adj. i bardhëllemë● whiting II ['hwaiting /'w-] n. amer. bojë e bardhë* * *i bardhë
См. также в других словарях:
bleed — [bli:d] v past tense and past participle bled [bled] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(blood)¦ 2¦(money)¦ 3¦(air/liquid)¦ 4¦(colour)¦ 5 bleed red ink ▬▬▬▬▬▬▬ [: Old English; Origin: bledan, from blod; BLOOD] 1.) ¦(BLOOD)¦ … Dictionary of contemporary English
bleed — /bleed/, v., bled /bled/, bleeding, n., adj. v.i. 1. to lose blood from the vascular system, either internally into the body or externally through a natural orifice or break in the skin: to bleed from the mouth. 2. (of injured tissue,… … Universalium
bleed — [bliːd] verb bled PTandPP [bled] 1. [intransitive] to lose money: • Its consumer electronics division continued to bleed, with an operating loss of $100 million. 2. [transitive] to make someone pay an unreasonable amount of money: bleed somebody… … Financial and business terms
Bleed — Bleed, v. i. [imp. & p. p. {Bled}; p. pr. & vb. n. {Bleeding}.] [OE. bleden, AS. bl?dan, fr. bl?d blood; akin to Sw. bl[ o]da, Dan. bl[ o]de, D. bloeden, G. bluten. See {Blood}.] 1. To emit blood; to lose blood; to run with blood, by whatever… … The Collaborative International Dictionary of English
bleed — [ blid ] (past tense and past participle bled [ bled ] ) verb * ▸ 1 when blood flows out ▸ 2 when color spreads ▸ 3 make someone pay money ▸ 4 take liquid/gas from something ▸ 5 take blood from someone 1. ) intransitive to have blood flowing from … Usage of the words and phrases in modern English
Bleed — may refer to:*Bleeding, the loss of blood *Bleed (printing) *Bleed, album by German metal band Angel Dust (band) … Wikipedia
Bleed — ist: ein Pseudonym des deutschen Musikers und DJs Sascha Kösch Bleed (Album), ein Album der Band Angel Dust aus dem Jahr 1999 Bleed (Film), ein Horrorfilm aus dem Jahr 2002 ein Begriff aus der Druckersprache, siehe Beschnitt Diese Seit … Deutsch Wikipedia
bleed — [v1] cause blood to flow drain, exude, gush, hemorrhage, leech, ooze, open vein, phlebotomize, run, seep, shed, spurt, trickle, weep; concept 185 bleed [v2] extort blackmail, confiscate, deplete, drain, exhaust, extract, fleece, impoverish,… … New thesaurus
Bleed — Bleed, v. t. 1. To let blood from; to take or draw blood from, as by opening a vein. [1913 Webster] 2. To lose, as blood; to emit or let drop, as sap. [1913 Webster] A decaying pine of stately size, bleeding amber. H. Miller. [1913 Webster] 3. To … The Collaborative International Dictionary of English
bleed — bleed; bleed·er; … English syllables
bleed — [blēd] vi. bled [bled] bleeding [ME bleden < OE bledan < blod, blood < IE * bhlē , var. of base * bhel , to swell > BALL1, BLOOM1] 1. to emit or lose blood 2. to suffer wounds or die in a battle or cause … English World dictionary
