-
1 whitener
-
2 white
[hwait /wait] n., adj. -n 1. e bardhë. 2. bardhësi. 3. bojë e bardhë. 4. të bardha; rrobë e bardhë; dressed in white veshur me të bardha. 5. i bardhë, njeri i racës së bardhë. 6. e bardhë veze. 7. polig. bardhësi, boshllëk (në tekst). 8. hist. pol. reaksionar; monarkist. 9. gurët e bardhë (në shah) /-adj 1. i bardhë. 2. i zbetë, dyllë i verdhë (nga frika etj). 3. i bardhë, i racës së bardhë. 4. polig. bosh, i pashkruar, pa tekst. 5. fig. i paster, i papërlyer. 6. gj.fol. i ndershëm; i drejtë. 7. hist. pol. reaksionar; monarkist.● bleed white [bli:d hwait /wait] i nxjerr fundin (parave etj)● white ant ['hwait /'wait ænt] n. zool. termit● whitebait ['hwaitbeit /'waitbeit] n. sardele; peshk i vockël (si karrem)● white blood cell ['hwait /'wait blad sel] n. anat. rruazë e bardhë● whitecap ['hwaitkæp /'waitkæp] n. dallgë me kreshtë/me shkumë● white coal ['hwait /'wait këul] n. qymyr i bardhë, energji ujore● whitecoat ['hwaitkout /'waitkout] n 1. fokë e re. 2. lëkurë foke● white-collar ['hwaitkolë: /'waitkolë:] adj. nëpunësi; a white-collar job/worker punë nëpunësi; punonjës zyre● white corpuscle ['hwait /'wait 'ko:pasël] n. anat. rruazë e bardhë● whited sepulchre ['hwait /'wait 'sep(ë)lkë] n. fig. hipokrit● white elephant ['hwait /'wait 'elifënt] n. fig 1. gjë e çmuar që të hap telashe. 2. objekt i kushtueshëm pa shumë dobi. 3. send që nuk hyn në punë● white-faced ['hwaitfeist /'waitfeist] adj 1. i zbetë, i zbehur. 2. bardhosh (kalë)● white feather ['hwait /'wait 'feðë(r)] n. shenjë paburrërie● white flag ['hwait /'wait flæg] n. flamur i bardhë● white gold ['hwait /'wait gëuld] n. aliazh ari me zink e bakër, platin i rremë● white heat ['hwait /'wait hi:t] n 1. nxehtësi e madhe; inkandeshencë. 2. fig. kohë aktiviteti të ethshëm● White House ['hwait /'wait haus] n. amer. Shtëpia e Bardhë; Presidenca (e SHBA)● white lie ['hwait /'wait lai] n. gënjeshtër e vockël● white-livered ['hwaitlivë:d /'waitlivë:d] adj 1. frikacak 2. i zbetë; me çehre të sëmurë● whiten ['hwaitën /'hwaitën] v 1. zbardh. 2. zbardhet● whitener ['hwaitënë: 'waitënë:] n. zbardhues, zbardhës● whiteness ['hwaitnis /'waitnis] n 1. bardhësi. 2. zbetësi● whitening ['hwaitning /'waitning] n 1. zbardhje. 2. çngjyrosje. 3. zbardhës● whiteout ['hwaitaut /'waitaut] n. knd. bardhësi verbuese (e ambientit arktik); verbim nga bardhësia● white pepper ['hwait /'wait 'pepë:(r)] n. piper i bardhë● white pine ['hwait /'wait pain] n. pishë e butë● white plague ['hwait /'wait pleig] n. tuberkuloz● White Russia ['hwait /'wait 'rashë] n. gjeog. Biellorusi (republikë në Evropën lindore, ish republik Sovjetike që fitoi pavarsinë në vitin 1991)● white sauce ['hwait /'wait so:s] n. salcë e bardhë, beshamel● white slave ['hwait /'wait sleiv] n. prostitutë e detyruar● white trash ['hwait /'wait træsh] n. amer.keq. i bardhë varfanjak● whitewash ['hwaitwosh /'hwaitwosh] n.,v.-n 1. sherbet gëlqereje. 2. fig. mbulim i gabimeve; furçë, lustër. 3. sport. gj.fol. humbje e thellë/me zero /-vt 1. lyej me gëlqere, zbardh. 2. fig. mbuloj gabimet, shfajësoj; lustroj, i jap një furçë. 3. sport. gj.fol. shpartalloj, mund keqas● white waters ['hwait /'wait 'wotë:(r)s] n. pragje, ujëra të shkumëzuara (në lumë)● whitey ['hwaiti /'waiti] n. amer.keq. i bardhë; të bardhët● whitish ['hwaitish /'w-] adj. i bardhëllemë● whiting II ['hwaiting /'w-] n. amer. bojë e bardhë* * *i bardhë -
3 whiten
-
4 whiteness
-
5 whitening
См. также в других словарях:
Whitener — Whit en*er, n. 1. One who, or that which, whitens; a bleaching agent; a bleach; a bleacher; a blancher; a whitewasher. [1913 Webster] 2. A chemical used as an adjunct to laundering white cloth, which makes white cloth appear whiter. A bluing… … The Collaborative International Dictionary of English
whitener — [hwīt′ər, wīt′ər] n. a person or thing that whitens; specif., a bleach or other substance used for whitening … English World dictionary
whitener — /hwuyt n euhr, wuyt /, n. 1. a preparation for making something white, as a bleach, dye, or polish: a bottle of shoe whitener. 2. a person or thing that whitens. 3. a person who applies whitener, as in a manufacturing process. [1605 15; WHITEN +… … Universalium
whitener — UK [ˈwaɪt(ə)nə(r)] / US [ˈwaɪt(ə)nər] / US [ˈhwaɪt(ə)nər] noun [countable/uncountable] Word forms whitener : singular whitener plural whiteners a substance used for making things white or whiter … English dictionary
whitener — n 1. British cocaine. A yuppie term. ► There are guys who blow out, sure, stick too much whitener up their nose. (Serious Money, play by Caryl Churchill, 1987) 2. Irish a version of white out, recorded in the Irish Republic in 2004 … Contemporary slang
whitener — whiten ► VERB ▪ make or become white. DERIVATIVES whitener noun … English terms dictionary
whitener — noun Date: 1611 one that whitens; specifically an agent (as a bleach) used to impart whiteness to something … New Collegiate Dictionary
whitener — noun a) Any substance used to whiten something; a bleach. b) A person employed to whiten or bleach … Wiktionary
whitener — whit|en|er [ˈwaıtnə US ər] n also whit|en|ing [ˈwaıtnıŋ] [U and C] a substance used to make something more white … Dictionary of contemporary English
whitener — whit|en|er [ waıtnər, hwaıtnər ] noun count or uncount a substance used for making things white or whiter … Usage of the words and phrases in modern English
whitener — n. one who or that which makes white, bleach … English contemporary dictionary
