-
1 innocenter
innocenter adv. with comp. [innocens], blamelessly, innocently: opes paratae, Ta.: innocentius agere, Ta. -
2 innocens
in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;I.but innocentium,
Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):II. A.epistula,
Cic. Fam. 5, 18:ruina,
Mart. 1, 83, 11:innocentis pocula Lesbii,
Hor. C. 1, 17, 21:innocentior cibus,
Plin. 23, 7, 67, § 132.—In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:B.innocens si accusatus sit, absolvi potest,
id. Rosc. Am. 20, 56:vir integer, innocens, religiosus,
id. Verr. 2, 4, 4, § 7:parricidii,
Flor. 4, 1:factorum innocens sum,
Tac. A. 4, 34:innocentissimo patre privatus est,
Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:contentiones,
carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:vita innocentissimus,
id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:cum innocente abstinentiā certabat (Cato),
Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —In partic., disinterested, upright:praetores,
Cic. Verr. 1, 4, 12:vir innocens et industrius,
Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:vivere,
Quint. 7, 4, 18:opes innocenter paratae,
Tac. A. 4, 44.— Comp.:omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,
more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:agere,
Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2. -
3 innocenter
in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;I.but innocentium,
Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):II. A.epistula,
Cic. Fam. 5, 18:ruina,
Mart. 1, 83, 11:innocentis pocula Lesbii,
Hor. C. 1, 17, 21:innocentior cibus,
Plin. 23, 7, 67, § 132.—In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:B.innocens si accusatus sit, absolvi potest,
id. Rosc. Am. 20, 56:vir integer, innocens, religiosus,
id. Verr. 2, 4, 4, § 7:parricidii,
Flor. 4, 1:factorum innocens sum,
Tac. A. 4, 34:innocentissimo patre privatus est,
Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:contentiones,
carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:vita innocentissimus,
id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:cum innocente abstinentiā certabat (Cato),
Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —In partic., disinterested, upright:praetores,
Cic. Verr. 1, 4, 12:vir innocens et industrius,
Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:vivere,
Quint. 7, 4, 18:opes innocenter paratae,
Tac. A. 4, 44.— Comp.:omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,
more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:agere,
Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2. -
4 innoxius
I.Act.A.In gen.:B.quaedam animalia indigenis innoxia,
Plin. 8, 59, 84, § 229:vitis viribus (bibentium),
id. 14, 2, 4, § 31:anguis,
Verg. A. 5, 92:vulnera,
not mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, § 109:saltus,
free from noxious animals, id. 3, 5, 6, § 41:iter,
secure, Tac. H. 4, 20:hinc vel illinc appellere indiscretum et innoxium est,
id. ib. 3, 47 fin. —That does harm to none, not guilty, blameless, innocent:(β).decet innocentem servum atque innoxium,
Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin.:non possum innoxia dici,
Ov. M. 9, 628: animus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. 601 P.:paupertas,
undeserved poverty, Tac. A. 14, 34.—With gen.:(γ).criminis innoxia,
Liv. 4, 44, 11:initi consilii in caput regis,
Curt. 8, 8, 21.—With a and abl.:II.ut innoxium abs te atque abs tuis me inrideas,
i. e. who never harmed you or yours, Plaut. Aul. 2, 2, 44.—Pass., unharmed, unhurt, uninjured:(β).innoxius volvitur in flammis,
Lucr. 6, 394:hi magistratus, provincias aliaque omnia tenere, ipsi innoxii,
Sall. C. 39, 2; id. ib. 39, 40 fin.:sacras innoxia laurus vescar,
Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.—With prep. a and abl.:1. 2.gens a saevo serpentum innoxia morsu,
Luc. 9, 892:faba a curculionibus innoxia,
Col. 2, 10, 12.— Adv.: in-noxĭē.Blamelessly, innocently, Min. Fel. Oct. 33.
См. также в других словарях:
Blamelessly — Blame less*ly, adv. In a blameless manner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
blamelessly — blameless ► ADJECTIVE ▪ innocent of wrongdoing. DERIVATIVES blamelessly adverb blamelessness noun … English terms dictionary
blamelessly — adverb in an irreproachable and blameless manner she had lived blamelessly until she met this man • Syn: ↑irreproachably • Derived from adjective: ↑blameless, ↑irreproachable (for: ↑irreproachably) … Useful english dictionary
blamelessly — adverb see blame II … New Collegiate Dictionary
blamelessly — See blameless. * * * … Universalium
blamelessly — adverb /ˈbleɪm.lɛs.lɪi/ In a blameless manner … Wiktionary
blamelessly — adv. faultlessly, innocently … English contemporary dictionary
blamelessly — blame·less·ly … English syllables
blamelessly — See: blameless … English dictionary
blameless — blamelessly, adv. blamelessness, n. /blaym lis/, adj. free from or not deserving blame; guiltless: a blameless child. [1350 1400; ME; see BLAME, LESS] Syn. irreproachable. See innocent. Ant. guilty. * * * … Universalium
irreproachably — adverb in an irreproachable and blameless manner she had lived blamelessly until she met this man • Syn: ↑blamelessly • Derived from adjective: ↑blameless (for: ↑blamelessly), ↑irreproachable … Useful english dictionary