Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

bathe

  • 21 Acidalia

    Ăcīdălĭa, ae, f., = Akidalia, an epithet of Venus, perhaps from the Fountain Acidalius, in Boeotia, where the Graces, daughters of Venus, used to bathe, Verg. A. 1, 720 Serv.—Hence, Ăcīdălĭus, a, um, adj., pertaining to Venus:

    ludit Acidalio nodo,

    with the girdle of Venus, Mart. 6, 13:

    arundo,

    id. 9, 14: ales, i. e. a dove, Carm. ad Pis. 79.

    Lewis & Short latin dictionary > Acidalia

  • 22 Acidalius

    Ăcīdălĭa, ae, f., = Akidalia, an epithet of Venus, perhaps from the Fountain Acidalius, in Boeotia, where the Graces, daughters of Venus, used to bathe, Verg. A. 1, 720 Serv.—Hence, Ăcīdălĭus, a, um, adj., pertaining to Venus:

    ludit Acidalio nodo,

    with the girdle of Venus, Mart. 6, 13:

    arundo,

    id. 9, 14: ales, i. e. a dove, Carm. ad Pis. 79.

    Lewis & Short latin dictionary > Acidalius

  • 23 adluo

    al-lŭo ( adl-), ŭi, 3, v. n., to flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).
    I.
    Lit.:

    non adluuntur a mari moenia,

    Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:

    ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur,

    id. Sex. Rosc. 72:

    fluvius latera haec adluit,

    id. Leg. 2, 3, 6:

    flumen quo adluitur oppidum,

    Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149:

    amnis ora vicina adluens,

    Sen. Hippol. 1232:

    adluit gentes Maeotis,

    id. Oedip. 475.—
    II.
    Fig.:

    (Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur,

    Cic. Fl. 26, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > adluo

  • 24 alluo

    al-lŭo ( adl-), ŭi, 3, v. n., to flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).
    I.
    Lit.:

    non adluuntur a mari moenia,

    Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:

    ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur,

    id. Sex. Rosc. 72:

    fluvius latera haec adluit,

    id. Leg. 2, 3, 6:

    flumen quo adluitur oppidum,

    Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149:

    amnis ora vicina adluens,

    Sen. Hippol. 1232:

    adluit gentes Maeotis,

    id. Oedip. 475.—
    II.
    Fig.:

    (Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur,

    Cic. Fl. 26, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > alluo

  • 25 elavo

    ē-lăvo, lāvi, lautum, lōtum, 1, v. a., to wash out or away, to wash clean (very rare; not in the Cic. per.).
    I.
    Lit.:

    elota cerussa,

    Cels. 6, 6, no. 3:

    elota oliva,

    Col. 12, 52, 21.—
    II.
    Transf.:

    elautae ambae sumus opera Neptunia,

    washed in the sea, wrecked, Plaut. Rud. 3, 3, 37; so, in mari elavare, to wash or bathe in the sea, i. e. to be shipwrecked, ruined, id. ib. 2, 7, 21; 5, 2, 20.— Hence, trop.: nos mare acerrumum: nam in mari repperi, hic elavi bonis, have lost, been stripped of property, id. As. 1, 2, 9 (but Plaut. Trin. 2, 4, 7, the true reading is elutum, Ritschl, Brix).

    Lewis & Short latin dictionary > elavo

  • 26 excaldo

    ex-caldo, āvi, ātum, 1, v. a. [caldus], to wash or bathe in warm water (late Lat.), Marc. Empir. 26; Apic. 4, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > excaldo

  • 27 fundo

    1.
    fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;

    Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,

    Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.
    I.
    Lit., of fluids.
    1.
    In gen.:

    (natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,

    Lucr. 5, 812:

    sanguinem e patera,

    Cic. Div. 1, 23, 46:

    novum liquorem (i. e. vinum) de patera,

    Hor. C. 1, 31, 3:

    vina paterā in aras,

    Ov. M. 9, 160; cf.:

    vinum inter cornua,

    id. ib. 7, 594:

    vinum super aequora,

    id. ib. 11, 247:

    duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,

    Verg. A. 5, 78:

    laticem urnis,

    Ov. M. 3, 172:

    lacrimas,

    Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:

    fundit Anigros aquas,

    pours out, id. ib. 15, 282:

    parumne fusum est Latini sanguinis?

    shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:

    sanguine ob rem publicam fuso,

    Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:

    sanguinem de regno (i. e. propter regnum),

    Curt. 10, 5.—Mid.:

    memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,

    discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:

    ingentibus procellis fusus imber,

    pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:

    sanguis in corporibus fusus,

    Cic. de Or. 2, 77, 310.—
    2.
    In partic.
    a.
    Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:

    exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,

    Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:

    caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,

    id. 34, 8, 20, § 94:

    aere fuso,

    id. 34, 11, 24, § 107:

    vitrum,

    id. 34, 14, 42, § 148:

    glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,

    Plin. 34, 8, 19, § 83:

    ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,

    Quint. 2, 1, 12:

    fusis omnibus membris (statuae),

    id. 7 praef. §

    2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,

    Hor. S. 2, 3, 22.—
    * b.
    In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—
    B.
    Transf.
    1.
    To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):

    (ossa) niveo fundere lacte,

    Tib. 3, 2, 20:

    multo tempora funde mero,

    id. 1, 7, 50.—
    2.
    Of things non-fluid.
    a.
    In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:

    desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,

    Liv. 2, 5, 3:

    picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,

    Caes. B. G. 7, 24, 4:

    tela,

    Val. Fl. 3, 243:

    sagittam,

    Sil. 7, 647:

    (solis) radios per opaca domorum,

    Lucr. 2, 115:

    quas (maculas) incuria fudit,

    has scattered, Hor. A. P. 352:

    fundunt se carcere laeti Thraces equi,

    pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:

    se cuncta manus ratibus,

    id. 2, 662:

    littera fundens se in charta,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    luna se fundebat per fenestras,

    Verg. A. 3, 152.—Mid.:

    ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,

    spread out, Cic. de Sen. 15, 52:

    homines fusi per agros ac dispersi,

    Cic. Sest. 42, 91.—
    b.
    In partic.
    (α).
    With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):

    crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,

    Lucr. 1, 351; cf.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    flores aut fruges aut bacas,

    id. Tusc. 5, 13, 37:

    frugem,

    id. de Sen. 15, 51:

    plus materiae (vites),

    Plin. 17, 22, 35, § 192:

    cum centesimo Leontini campi fundunt,

    id. 18, 10, 21, § 95:

    facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,

    Cic. N. D. 2, 51, 129:

    (terra) animal prope certo tempore fudit Omne,

    Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:

    fudit equum magno tellus percussa tridenti,

    Verg. G. 1, 13:

    Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,

    Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—
    (β).
    With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:

    (victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,

    Liv. 9, 43, 20:

    nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,

    Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:

    aliquem arcu,

    Val. Fl. 1, 446.—In middle force:

    fundi in alga,

    to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:

    hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:

    exercitus caesus fususque,

    id. ib. 14, 1, 1:

    aliquos caedere, fundere atque fugare,

    Sall. J. 58, 3:

    Gaetulos,

    id. ib. 88, 3:

    classes fusae fugataeque,

    id. ib. 79, 4; cf.:

    si vi fudisset cecidissetque hostes,

    Liv. 35, 1, 8:

    hostes de jugis,

    id. 9, 43, 20:

    Gallos de delubris vestris,

    id. 6, 16, 2:

    eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,

    Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:

    Massilienses crebris eruptionibus fusi,

    id. B. C. 2, 22, 1:

    Latini ad Veserim fusi et fugati,

    Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:

    quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,

    id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;

    less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,

    Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:

    magnas copias hostium fudit,

    Cic. Mur. 9, 20:

    Sabinos equitatu fudit,

    id. Rep. 2, 20:

    Armeniorum copias,

    id. Arch. 9, 21:

    maximas copias parva manu,

    Sall. C. 7, 7.
    II.
    Trop.
    A.
    Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:

    imago de corpore fusa,

    Lucr. 4, 53:

    animam moribundo corpore fudit,

    id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:

    concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,

    Verg. A. 2, 532:

    circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,

    poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:

    quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,

    Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:

    cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,

    will display himself, Cic. Or. 36, 125:

    superstitio, fusa per gentes,

    id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:

    neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,

    id. 12, 2, 23:

    fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,

    riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:

    quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,

    to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:

    modo virtus latius funditur,

    Sen. Ep. 74, 27; and:

    semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,

    id. 5, 30, 92:

    saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,

    id. Or. 62, 210.—
    B.
    In partic., of speech, to pour forth, utter:

    per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,

    Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:

    e quibus elici vocem et fundi videmus,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    inanes sonos,

    id. ib. 5, 26, 73 (for which:

    inani voce sonare,

    id. Fin. 2, 15, 48):

    sonum,

    id. Ac. 2, 23, 74:

    verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),

    id. Fin. 4, 4, 10:

    versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,

    id. de Or. 3, 50, 194; cf.:

    grave plenumque carmen,

    id. Tusc. 1, 26, 64:

    tam bonos septenarios ad tibiam,

    id. ib. 1, 44, 107:

    physicorum oracula,

    id. N. D. 1, 26, 66:

    has ore loquelas,

    Verg. A. 5, 842:

    preces pectore ab imo,

    id. ib. 6, 55; so,

    preces,

    id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:

    mera mendacia,

    Plaut. Ps. 4, 1, 33:

    jam tu verba fundis hic, sapientia?

    you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:

    opprobria rustica,

    Hor. Ep. 2, 1, 146:

    iras inanes,

    Val. Fl. 3, 697:

    vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,

    Hor. Ep. 2, 2, 121:

    preces,

    App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.
    A.
    Lit.:

    (aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:

    toga (opp. restricta),

    wide, full, Suet. Aug. 73:

    Gallorum fusa et candida corpora,

    full, plump, Liv. 38, 21, 9:

    campi in omnem partem,

    extended, Verg. A. 6, 440; cf.:

    non fusior ulli Terra fuit domino,

    a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—
    B.
    Trop., copious, diffuse; flowing, free:

    genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:

    constricta an latius fusa narratio,

    Quint. 2, 13, 5:

    materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,

    id. 2, 4, 7:

    ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,

    Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:

    (vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),

    unrestrained, free, id. 11, 3, 64:

    periodus,

    id. 9, 4, 128:

    fusiores liberioresque numeri,

    id. 130:

    lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,

    Gell. 2, 26, 7:

    in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,

    Quint. 9, 4, 138:

    plenior Aeschines et magis fusus,

    id. 10, 1, 77:

    dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),

    id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.
    * 1.
    (Acc. to A.) Spread out, extended:

    (manus) fusius paulo in diversum resolvitur,

    Quint. 11, 3, 97.—
    2.
    (Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:

    quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,

    Cic. Leg. 1, 13, 36:

    multa dicere fuse lateque,

    id. Tusc. 4, 26, 57:

    fuse lateque dicendi facultas,

    id. Or. 32, 113:

    fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),

    id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:

    haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),

    Cic. N. D. 2, 7, 20:

    fusius et ornatius rem exponere,

    Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.
    2.
    fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).
    I.
    Lit. (perh. only poet.):

    haec carina satis probe fundata et bene statuta est,

    i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);

    dum mea puppis erat validā fundata carinā,

    Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:

    Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,

    is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:

    arces,

    id. ib. 4, 260.—
    B.
    Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:

    dente tenaci Ancora fundabat naves,

    Verg. A. 6, 4:

    (genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,

    Lucr. 5, 928; 4, 828.—
    II.
    Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:

    firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,

    Cic. Balb. 13, 31; cf.:

    quantis laboribus fundatum imperium,

    id. Cat. 4, 9, 19:

    qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,

    id. Att. 1, 16, 6:

    accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,

    id. Fin. 4, 1, 1; cf.:

    fundati a doctore,

    thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:

    res publica praeclare fundata,

    Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:

    qui legibus urbem Fundavit,

    Verg. A. 6, 810:

    in eorum agro sedes fundare Bastarnis,

    Liv. 40, 57, 5:

    libertatem, salutem, securitatem,

    Plin. Pan. 8, 1:

    jus civile,

    Dig. 1, 2, 2, § 39:

    vacuos Penates prole,

    Stat. S. 4, 7, 30; cf.:

    thalamos Tritonide nympha,

    i. e. to marry, Sil. 2, 65:

    partis et fundatis amicitiis,

    Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:

    fundatae atque optime constitutae opes,

    Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:

    nitidis fundata pecunia villis,

    well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:

    nihil veritate fundatum,

    Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).
    A.
    Lit.:

    quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,

    Vitr. 7, 3 med.:

    si permanetis in fide fundati,

    Vulg. Col. 1, 23.—
    B.
    Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > fundo

  • 28 lambo

    lambo, bi, bitum ( perf. lambuerunt, Vulg. Jud. 7, 7 al.), 3, v. a. [root lap-; Gr. laptô, laphussô; Lat. labrum, labium; Germ. Löffel, spoon; Eng. lip], to lick, lap; to touch (class.; cf.: lingo, sugo, ligurio).
    I.
    Lit.:

    hi canes, quos tribunal meum vides lambere,

    Cic. Verr. 2, 3, 11, § 28:

    lagonae collum,

    Phaedr. 1, 25, 10:

    lambent cibos (pisces),

    Col. 8, 17, 11:

    manum,

    Mart. 4, 30, 4:

    sanguinem,

    Plin. Pan. 48, 3:

    crustula,

    Juv. 9, 5: jucundasque puer qui lamberat ore placentas, Lucil. ap. Prisc. 10, 3, 14:

    lambent sanguinem,

    to lick up, to lap, Vulg. 3 Reg. 21, 9; cf. id. Judic. 7, 5 al.:

    te gurgite mersum unda feret, piscesque inpastivulnera lambent,

    Verg. A. 10, 560.—
    II.
    Transf., of a river, to flow by, to wash, bathe:

    vel quae loca fabulosus Lambit Hydaspes,

    washes, Hor. C. 1, 22, 7.—Of fire, to lick, to reach, play upon:

    flamma summum properabat lambere tectum,

    Hor. S. 1, 5, 73:

    innoxia mollis Lambere flamma comas (Iuli),

    Verg. A. 2, 684:

    Aetna attollit globos flammarum et sidera lambit,

    id. ib. 3, 574.—Of the ivy:

    quorum imagines lambunt hederae sequaces,

    to encircle, Pers. prol. 5:

    Tedia non lambit Cluviam,

    caress, fondle, Juv. 2, 49:

    tribunal unius legati,

    to fawn upon, court, Amm. 15, 3, 3.—In mal. part., Aus. Ep. 120, 1 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > lambo

  • 29 lavito

    lăvĭto, āre, v. freq. a. [lavo], to wash, bathe: se lacrimis falsis, Pompon. ap. Calp. Pis. ap. Merul. Fragm. Ennii, p. 308 (dub.; v. Com. Fragm. Pompon. v. 164 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > lavito

  • 30 mergo

    mergo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr. madsh-, majan, to dip; Zend, masga, marrow; Germ. Mark; Engl. marrow], to dip, dip in, immerse; absol. also to plunge into water, to sink.
    I.
    Lit. (class.):

    eos (pullos) mergi in aquam jussit,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    aves, quae se in mari mergunt,

    id. ib. 2, 49, 124:

    putealibus undis,

    Ov. Ib. 391:

    Stygia undā,

    id. M. 10, 697:

    prodigia indomitis merge sub aequoribus,

    Tib. 2, 5, 80:

    ab hoc (the sword-fish) perfossas naves mergi,

    Plin. 32, 2, 6, § 15:

    mersa navis omnes destituit,

    Curt. 4, 8, 8:

    mersa carina,

    Luc. 3, 632:

    cum coepisset mergi,

    Vulg. Matt. 14, 30:

    in immensam altitudinem mergi, ac sine ulla respirandi vice perpeti maria,

    Sen. Dial. 4, 12, 4:

    naves,

    Eutr. 2, 20:

    partem classis,

    Vell. 2, 42, 2:

    pars maxima classis mergitur,

    Luc. 3, 753 sq.:

    nec me deus aequore mersit,

    Verg. A. 6, 348:

    sub aequora,

    Ov. M. 13, 948; Luc. 3, 753:

    ter matutino Tiberi mergetur,

    bathe, Juv. 6, 523.— Poet., of overwhelming waters, to engulf, swallow up, overwhelm, etc.:

    sic te mersuras adjuvet ignis aquas,

    Ov. Ib. 340:

    mersa rate,

    Juv. 14, 302.—
    B.
    Transf.
    1.
    To sink down, sink in, to plunge, thrust, or drive in, to fix in, etc. ( poet. and post-Aug. prose):

    palmitem per jugum mergere, et alligare,

    to thrust, push, Plin. 17, 22, 35, § 180:

    aliquem ad Styga,

    Sen. Thyest. 1007:

    manum in ora (ursae),

    to thrust into, Mart. 3, 19, 4:

    mersisque in corpore rostris Dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi,

    Ov. M. 3, 249: fluvius in Euphratem mergitur, runs or empties into, Plin. 6, 27, 31, § 128: visceribus ferrum. to thrust into, Claud. ap. Eutr. 1, 447.—Of heavenly bodies, etc.:

    Bootes, Qui vix sero alto mergitur Oceano,

    sinks into, Cat. 66, 68.—
    2.
    In partic., to hide, conceal:

    mersitque suos in cortice vultus,

    Ov. M. 10, 498:

    vultum,

    Sen. Herc. Oet. 1348:

    diem or lucem, of the setting of the sun,

    id. Thyest. 771:

    terra caelum mergens, i. e. occidentalis, because there the sky seems to sink into the sea,

    Luc. 4, 54. —Of those on board a vessel: mergere Pelion et templum, i. e. to sail away from until they sink below the horizon:

    condere,

    Val. Fl. 2, 6.—
    II.
    Trop., to plunge into, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, drown:

    aliquem malis,

    Verg. A. 6, 512:

    funere acerbo,

    to bring to a painful death, id. ib. 11, 28:

    mergi in voluptates,

    to plunge into, yield one's self up to sensual delights, Curt. 10, 3, 9:

    se in voluptates,

    Liv. 23, 18:

    mergit longa atque insignis honorum pagina,

    Juv. 10, 57.—Esp. in part. pass.:

    Alexander mersus secundis rebus,

    overwhelmed with prosperity, Liv. 9, 18:

    vino somnoque mersi jacent,

    dead drunk and buried in sleep, id. 41, 3; Luc. 1, 159; cf.:

    lumina somno,

    Val. Fl. 8, 66:

    cum mergeretur somno,

    Vulg. Act. 20, 9.—Esp. of those whose fortune is swallowed up in debts or debauchery: mersus foro, bankrupt, Plaut [p. 1137] Ep. 1, 2, 13:

    aere paterno Ac rebus mersis in ventrem,

    Juv. 11, 39:

    censum domini,

    Plin. 9, 17, 31, § 67:

    mergentibus sortem usuris,

    sinking, destroying his capital, Liv. 6, 14:

    ut mergantur pupilli,

    be robbed of their fortune, ruined, Dig. 27, 4, 3:

    mersis fer opem rebus,

    bring aid to utter distress, Ov. M. 1, 380.—Of drinking to excess:

    potatio quae mergit,

    Sen. Ep. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > mergo

  • 31 Midas

    Mĭdas or Mĭda, ae, m., = Midas, son of Gordius, and king of Phrygia. At his request he received from Bacchus, who wished to prove his gratitude for the hospitality Midas had accorded him, the boon that everything he touched should turn to gold. But as this extended also to food and drink, he implored the assistance of the god. The latter told him to bathe in the river Pactolus, the sands of which from that time became mixed with gold. Midas decided in favor of Pan a musical contest between him and Apollo; who in revenge provided Midas with ass's ears, Ov. M. 11, 85 sq. and 146; Hyg. Fab. 191; Cic. Tusc. 1, 48, 114; id. Div. 1, 36, 78; Mart. 6, 86, 4.—Midas is said to have discovered the use of lead and tin, Hyg. Fab. 274.

    Lewis & Short latin dictionary > Midas

  • 32 nitido

    nĭtĭdo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make bright or shining, to polish, smooth ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    In gen.:

    ferramenta detersa nitidentur,

    Col. 12, 3, 9:

    post serraturam, plagam ferramentis acutis nitidemus,

    Pall. 3, 17, 1:

    diligentissime nitidatum,

    Marc. Emp. 8, 5.—
    II.
    In partic., to wash, bathe: eunt ad fontem, nitidant corpora, Enn. ap. Non. 144, 16 (Trag. v 166 Vahl.);

    so mid.: mundule nitidantur,

    Att. ib. 17 (Trag. Rel. v. 603 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > nitido

  • 33 perlavo

    per-lăvo, āre, v. a., to wash or bathe thoroughly (post-class.):

    aliquem,

    Tert. Poen. 4; Pelag. Vet. 26.

    Lewis & Short latin dictionary > perlavo

  • 34 piscina

    piscīna, ae, f. [piscis], a pond in which fish are kept, a fish-pond.
    I.
    Lit.:

    piscinarum genera sunt duo, dulcium et salsarum,

    Varr. R. R. 3, 17, 2; 3, 3, 2; 5; 10; Col. 1, 6, 21; 8, 17:

    in piscinam rete qui parat,

    Plaut. Truc. 1, 1, 12; Cic. Par. 5, 2, 38; id. Att. 2, 1, 7.—Esp.,
    2.
    Piscina publica, the public fish-pond at the Porta Capena:

    praetores tribunalia ad Piscinam publicam posuerunt,

    Liv. 23, 32, 4; cf. Fest. infra, II. A. —
    II.
    Transf. (post-Aug.).
    A.
    A pond for bathing or swimming, whether of warm or cold water; a basin, pool, Plin. Ep. 5, 6, 23:

    cohaeret calida piscina, ex quā natantes mare aspiciunt,

    id. ib. 2, 17, 11; Sen. Ep. 86, 5; Suet. Ner. 27; Lampr. Elag. 19;

    piscinam peto, non licet natare,

    Mart. 3, 44, 13; Vulg. Cant. 7, 4; id. Johan. 5, 2:

    piscinae publicae hodieque nomen manet, ipsa non exstat, ad quam et natatum et exercitationis alioqui causā veniebat populus,

    Fest. p. 213 Müll.—Of a pond where cattle might bathe and drink:

    piscinae pecoribus instruantur,

    Col. 1, 5, 2; 1, 6, 21.—
    B.
    A flood-gate, sluice, lock, Plin. 3, 5, 9, § 53.—
    C.
    A cistern, tank, reservoir:

    piscinae ligneae,

    Plin. 34, 12, 32, § 123:

    Probatica piscina,

    Vulg. Johan. 5, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > piscina

  • 35 praelambo

    prae-lambo, ĕre, v. a., to lick or taste beforehand or first ( poet.).
    I.
    Lit.:

    (mus) praelambens omne, quod affert,

    Hor. S. 2, 6, 109.—
    II.
    Transf., to wash or touch lightly, to bathe gently, of a river that flows by a place:

    arenas,

    Prud. Hamart. 357; Avien. Perieg. 494.

    Lewis & Short latin dictionary > praelambo

  • 36 praeterlambo

    praeter-lambo, ĕre, v. a., to lick, bathe, or touch in passing, to flow by (post-class.):

    oppidum, quod Mosa fluvius praeterlambit,

    Amm. 17, 2, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > praeterlambo

  • 37 subluo

    sub-lŭo, no perf., lūtum, ĕre, v. a., to wash or bathe underneath (very rare; not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    aliquid aquā calidā,

    Cels. 4, 15; Col. 6, 32, 1:

    inguina,

    Mart. 6, 81, 2:

    subluto podice,

    id. 2, 42, 1.—
    II.
    Transf., of rivers, to flow along the base of, to wash the foot of:

    hunc montem flumen subluebat,

    Caes. B. C. 3, 97:

    radices collis (flumina),

    id. B. G. 7, 69.— Pass.:

    Asia, quā Hellesponto, quā rubro mari subluitur,

    Curt. 9, 6, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > subluo

См. также в других словарях:

  • Bathe — (b[=a][th]), v. t. [imp. & p. p. {Bathed} (b[=a][th]d); p. pr. & vb. n. {Bathing}.] [OE. ba[eth]ien, AS. ba[eth]ian, fr. b[ae][eth] bath. See 1st {Bath}, and cf. {Bay} to bathe.] 1. To wash by immersion, as in a bath; to subject to a bath. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Bathe — Bathe, v. i. 1. To bathe one s self; to take a bath or baths. They bathe in summer. Waller. [1913 Webster] 2. To immerse or cover one s self, as in a bath. To bathe in fiery floods. Shak. Bathe in the dimples of her cheek. Lloyd. [1913 Webster] 3 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Bathe — Bathe, n. The immersion of the body in water; as, to take one s usual bathe. Edin. Rev. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Bathe — ist der Familienname folgender Personen: Klaus Jürgen Bathe (* 1943), deutscher Ingenieurswissenschaftler und Professor für Maschinenbau am Massachusetts Institute of Technology Walter Bathe (1892–1959), deutscher Schwimmer Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • bathe — bāth vb, bathed; bath·ing vt 1) to wash in a liquid (as water) 2) to apply water or a liquid medicament to <bathe the eye with warm water> vi to take a bath bathe n Brit the act or action of bathing: BATH …   Medical dictionary

  • bathe — [ beıð ] verb * 1. ) transitive AMERICAN to wash someone in a BATHTUB: I ll bathe the baby for you. a ) intransitive to wash yourself, especially in a BATHTUB 2. ) intransitive to swim in a river or lake, or in the ocean 3. ) transitive to cover… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • bathe — (v.) O.E. baþian to wash, lave, bathe (trans. and intrans.), from root of BATH (Cf. bath) (q.v.), with different vowel sound due to ↑http://www.etymonline.com/imutate.php i mutation. Related: Bathed; BATHING (Cf. bathing) …   Etymology dictionary

  • bathe — bathe, bath ou bathouse adj. Beau : Une bathe gonzesse. / Bon : Merci, t es bath. / Agréable : Le cinoche, c est bath. / Bath au pieu, adroit en amour. □ n.m. Vrai, authentique : C est pas du toc, c est du bath …   Dictionnaire du Français argotique et populaire

  • bathe — [bāth] vt. bathed, bathing [ME bathen < OE bathian < bæth, BATH1] 1. to put into a liquid; immerse 2. to give a bath to; wash 3. to wet or moisten [sweat bathed his brow] 4 …   English World dictionary

  • bathe — index imbue, immerse (plunge into), permeate, pervade Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • bathe — [v] wash with water and, usually, soap bath, clean, cleanse, dip, douse, dunk, flood, hose, imbathe, imbue, immerse, moisten, rinse, scour, scrub, shower, soak, soap, sponge, steep, submerge, suffuse, tub, water, wet; concepts 161,165 Ant. dirty …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»