-
1 πείθομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to trust, to rely, to obey, to be persuaded' (Il.).Other forms: Fut. πείσομαι, aor. πιθέσθαι, πεπιθέσθαι, perf. πέποιθα (all Il.), aor. pass. πεισθῆναι, fut. - θήσομαι, perf. πέπεισ-μαι (Att.), midd. πείσασθαι (hell.), aor. ptc. πιθήσας (Il.), fut. πιθήσω (φ 369; on the explanation below s. ἀπιθής); act. πείθω, πείσω, πεπιθεῖν w. fut. πεπιθήσω, πεῖσαι (all Il.), πιθεῖν (Pi., A.), πέπεικα (young Att.) `convince, persuade'.Compounds: Also w. prefix, e.g. ἀνα-, ἐπι-, παρα-, συν-. As 1. member in governing compp. like πείθ-αρχ-ος `obedient to the authorities' (A.) with - ία, - έω a.o. (Att.), Πεισί-στρατος PN; as 2. member after the σ-stems a.o. in ἀ-, εὑ-π(ε)ιθής (Thgn., A., Att.) with aor. ἀπίθ-ησε (Il.), fut. ἀπιθ-ήσω (Κ 129, Ω 300); after it the metr. easy πιθήσας with πιθήσω (diff. Chantraine Gramm. hom. 1, 446).Derivatives: A. From root-aorist: 1. πιστός `faithful, reliable, credible' (Il.) with πιστό-της f. `faith' (IA.), πιστ-εύω ( δια-, κατα- a.o.) `to rely, to trust, to believe, to confide' (IA.), from which - ευμα, - ευσις, - ευτικός; πιστ-όομαι ( κατα-, συν-, προ-), - όω `to trust entirely, to warrant, to assure; to make reliable' (Il.) with - ωμα, - ωσις, - ωτής, - ωτικός. 2. πίστις f. `faith, trust, authentication, assurance' (IA.) with πιστι-κός `faithful' (Plu., Vett. Val.; if not for πειστικός; s. below). 3. πιθανός `trustworthy, reliable, believable, obedient' (IA.) with πιθαν-ότης, - όω (Pl., Arist.). 4. πί-συνος `relying on somebody or something' (mostly ep. poet. Il.), prob. after θάρσυνος (Schwyzer 491, Wyss - συνη 13ff.). -- B. From present: 1. Πειθώ f. `(goddess of) persuasion, conviction, obedience' (Hes.), from there Boeot. aor. ἐπί-θωσε, - σαν (IIIa)?; Bechtel Dial. 1, 308 w. lit. 2. πειθός `(easily) pesuading, persuasive' (Ep. Cor.). 3. πειθήμων `obedient, persuasive' (late epic). -- C. From present resp. σ-aor. (younger): 1. πεῖσα f. `obedient' ( ἐν πείσῃ υ 23), like δόξα?; Chantraine Form. 100 a. 435, Schwyzer 516. 2. - πειστος as 2. member εὔ-, δυσανά-, ἀμετά-πειστος a.o. (Att.) opposed to older ἄπιστος. 3. πειστ-ικός `fit for persuasion, convincing' (Pl., Arist.), - ήριος `id.' (E.). 4. πεῖσ-μα n. `conviction, confidence' (Plu., Arr., S. E.), - μονή f. `id.' (Ep. Gal., pap.). 5. πεῖσις ( παρά-, κατά- πείθομαι) f. `conviction etc.' (Plot., Hdn., sch.); cf. older πίστις and Fraenkel Glotta 32, 27 w. lit. 6. πειστήρ m. `someone who obeys' (Suid.) 7. Πειστίχη f. surn. of Aphrodite (Delos; on the χ-suffix Chantraine Form. 404). -- D. From perfect: πεποίθ-ησις f. `trust' (LXX, Phld.), - ίαν ἐλπίδα, προσδοκίαν H.; cf. Scheller Oxytonierung 40.Etymology: With πείθω agrees formally exactly the Lat. themat. root-present fīdō, - ere, IE * bheidh-ō; semant. agrees however the Lat. verb with middle πείθομαι (cf. confīsus sum). Formal identity we find also with the Germ. verb for `wait' in Goth. beidan, OHG bītan etc.; the semantic cleft ('wait (for)' from `trust' or `conform, restrain' ?) is however not yet bridged. The causative too Goth. baidjan `compel', OHG beitten etc. `urge, demand' is semantically divergent; after Specht KZ 66, 205 ff. an agreeing. Gr. *ποιθέω (to which the reduplicated aor. πεπιθεῖν) would have been replaced by act. πείθω. -- The Greek system including the nominal forms is quite explainable from itself; the various adduced nouns, esp. from Lat., like fīdus (formally = the innovated πειθός), fĭdēs, foedus (not to εὑ-πειθής or to πεῖσα), to which perh. also Alb. bē f. `oath' and OCS běda `need' (IE * bhoidhā), do not help understand the Greek forms. Quite doubtful is the connection of πιστός with Alb. besë f. `belief, treaty, faithfulness', appar. from * bhidh-tā f. (= *πιστη; Hamp KZ 77, 252f.); besë rather innovation (Jokl in W.-Hofmann). -- Further forms w. rich lit. in WP. 2, 139f., 185, Pok. 117, W.-Hofmann s. fīdō. Details on form and meaning of πείθομαι and derivv. in S. Schulz Die Wurzel πειθ- ( πιθ-) im älteren Griechischen. Diss. Bern 1952.Page in Frisk: 2,487-488Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πείθομαι
См. также в других словарях:
baidjan — *baidjan germ., schwach. Verb: nhd. bitten, zwingen; ne. beg, force (Verb); Rekontruktionsbasis: got., an., ae., as., ahd.; Quelle: Personenname; Etymologie … Germanisches Wörterbuch
baidjan — [akin to Eng bid] : force. Deriv. bidagwa beggar, bidjan ask, busns (*) order. Comp. anabusns order, gabaidjan force, gabidjan beg, usbidjan ask … Gothic dictionary with etymologies
бедить — приносить беду , сюда же победить, убедить, укр. бiдити ругать , ст. слав. бѣждѫ, бѣдити принуждать , болг. бедя клевещу . Исконнородственно гот. baidjan принуждать , д. в. н. beitten – то же, алб. bē присяга , далее, вероятно, греч. πείθω… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
беда — Общеславянское слово индоевропейского происхождения: в литовском beda – нужда , в латышском bedas – забота, беспокойство , в готском baidjan – принуждать … Этимологический словарь русского языка Крылова
Ina-Ich — ist eine französische Musikgruppe, die sich dem Alternative Rock zuordnen lässt. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 2 Bandname 3 Diskographie 3.1 Alben … Deutsch Wikipedia
Ina-Ich — Pays d’origine Paris France Genre musical Rock alternatif Metal Années d activité Depuis 2006 … Wikipédia en Français
πείθω — Θεά των αρχαίων Ελλήνων. Αρχικά τη θεωρούσαν θεά του έρωτα και του γάμου και όχι προσωποποίηση της παντοδύναμης και πολύπλευρης δύναμης του λόγου. Λατρευόταν ως ιδιαίτερη θεά ή ως βοηθός άλλων θεοτήτων, όπως της Αφροδίτης, του Πόθου, του Ίμερου,… … Dictionary of Greek
bida — [akin to Eng bead, see baidjan] : prayer … Gothic dictionary with etymologies
БЕДА. — Общесл., индоевр. характера (ср. лит. beda «нужда», латыш, bedas «забота, беспокойство; горе», готск. baidjan «принуждать», лат. fido «полагаюсь») … Этимологический словарь Ситникова
bitten — bitten: Das gemeingerm. Verb mhd., ahd. bitten, got. bidjan, aengl. biddan, schwed. bedja hängt wahrscheinlich zusammen mit mhd. beiten, ahd. beitten »zwingen, drängen, fordern«, got. baidjan »zwingen«, aengl. bæ̅dan »zwingen, bedrängen,… … Das Herkunftswörterbuch
bitte — bitten: Das gemeingerm. Verb mhd., ahd. bitten, got. bidjan, aengl. biddan, schwed. bedja hängt wahrscheinlich zusammen mit mhd. beiten, ahd. beitten »zwingen, drängen, fordern«, got. baidjan »zwingen«, aengl. bæ̅dan »zwingen, bedrängen,… … Das Herkunftswörterbuch
