-
1 attractus
Iattracta -um, attractior -or -us, attractissimus -a -um ADJdrawn together (brows), knitIIattraction, drawing to -
2 attractus
-
3 attrahō (adt-)
attrahō (adt-) trāxī, trāctus, ere [ad + traho]. to draw, pull: lora, O.: arcum, O. — To attract: ferrum ad se.—To drag before, hale: adducitur atque adeo attrahitur: tribunos ad se, L.: quos (canes) fugit, attrahit unā, carries along, O.: attractus ab alto Spiritus, drawn deep, V.—Fig., to draw, allure, lead: me ad hoc negotium: alqm Romam: discipulos, O. -
4 attraho
attrahere, attraxi, attractus V TRANSattract, draw/drag together/in/before/along; inhale; gather saliva; bend (bow) -
5 attraho
at-trăho, traxi, tractum, 3, v. a., to draw to or toward, to attract, drag with force, draw (rare but class.; syn.: traho, duco, adduco).I.Lit.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur Lollius, is dragged by force, Cic. Verr. 2, 3, 25:II.te ipsum putare me attractum iri, si de pace agatur,
id. Att. 10, 1, 3:aliquem Romam,
id. Fam. 7, 10 fin.:tribunos attrahi ad se jussit,
Liv. 29, 9 fin.:uncus alae iniciendus paulatimque attrahendus est,
Cels. 7, 29:magnes attrahens ferrum,
Plin. 36, 16, 25, § 128:pulmo attrahens ac reddens animam,
id. 11, 37, 72, § 188; so,spiritum attrahere,
Vulg. Psa. 118, 131:vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem,
contracts, Sen. Ben. 6, 7 al.:quae causa attraxerit Arpos,
Verg. A. 11, 250:sed quos fugit, attrahit unā,
Ov. M. 14, 63:ducem Attrahite huc vinctum,
id. ib. 3, 563:arcus,
id. R. Am. 435:amnes attrahere auxilio sitientibus hortis,
Col. 10, 24:attraxit eum in siccum,
Vulg. Tob. 6, 4; ib. Ezech. 32, 20:jugum attrahere,
to draw, bear, ib. Eccli. 28, 23.—Trop., to draw, lead, bring, move, attract, etc.:nihil esse quod ad se rem ullam tam inliciat et tam attrahat quam ad amicitiam similitudo,
Cic. Lael. 14, 50: recepi causam Siciliae;ea me ad hoc negotium provincia attraxit,
prompted, moved, incited, id. Verr. 2, 2, 1:quandoquidem in partes, ait, attrahor,
I am drawn by force to take sides, Ov. M. 5, 93 (Merk., abstrahor):discipulos,
id. F. 3, 830:ideo attraxi te miserans,
Vulg. Jer. 31, 3.—Hence, * attractus, a, um, P. a., drawn or attracted; of the brow, contracted, knit:frons attractior,
Sen. Ben. 4, 31. -
6 educo
1.ē-dūco, xi, ctum, 3 ( imper., educe, Plaut. Pers. 4, 1, 11; id. Stich. 5, 6, 1:I.educ,
Cic. Cat. 1, 5, 10; Alcim. 5, 248 al.— Inf. pass. parag., educier, Plaut. Truc. 5, 16), v. a., to lead forth, draw out, bring away (very freq. and class.).In gen.:II.novam nuptam foras,
Plaut. Cas. 4, 3, 1;so with personal objects, fidicinam,
id. Ep. 3, 4, 36 (opp. introducere):eram,
id. Mil. 4, 6, 53:virginem,
id. Pers. 4, 1, 11; Cic. Q. Fr. 3, 3 fin. al.; cf.also: populum e comitio,
Varr. R. R. 1, 2, 9:mulierem ab domo secum,
Caes. B. G. 1, 53, 4:rete foras,
Plaut. Truc. 1, 1, 18; cf.:pisces everriculo in litus,
Varr. R. R. 3, 17, 7:radicem e terra,
id. ib. 3, 10, 5:gladium,
Caes. B. G. 5, 44, 8; Sall. C. 51, 36; cf.:gladium e vagina,
Cic. Inv. 2, 4, 14:gladium,
Vulg. Marc. 14, 47 al.:sortem,
Cic. Verr. 2, 2, 51 fin.; cf.:aliquos ex urna,
id. ib. 2, 2, 17:tribus,
id. Agr. 2, 8, 21:telum corpore,
Verg. A. 10, 744; cf. Plin. 7, 20, 19, § 83 et saep.:lacum (with emittere),
Cic. Div. 1, 44, 100; cf.fistulam,
Varr. R. R. 3, 14, 2:aquam in fossas,
Plin. 18, 19, 49, § 179; Dig. 8, 3, 29:se foras,
to go out, Ter. Hec. 3, 3, 4 Ruhnk. ad loc.; cf.:se multitudini,
to withdraw one's self from the multitude, Sen. Vit. Beat. 2 fin. —In partic.A.In all periods.1.Pub. law t. t.a.To bring, summon before court (cf. duco, I. B. 1.):b.cum in jus ipsum eduxi,
Cic. Verr. 2, 3, 47; cf.:ex domo in jus,
Quint. 7, 8, 6: SI. QVIS. EORVM. AD. ME. EDVCTVS. FVERIT., Edict. Praet. ap. Gell. 11, 17, 2:aliquem ad consules,
Cic. Planc. 23;and simply aliquem,
id. Verr. 2, 2, 26 Zumpt N. cr.; 2, 2, 37; 2, 3, 65.—Once also, to bring up or lead away for punishment (for which more commonly duco; v. Cic. Verr. 2, 2, 26):ad tintinnaculos educi viros,
Plaut. Truc. 4, 3, 8.—Of persons in office, to take out with one to one's province: quos educere invitos in provinciam non potuit, eos retinere qui potuit? Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 10, 76; so,2.medicum secum,
id. Pis. 34.—Milit. t. t., to lead forth, march out troops (very freq. in Caes.):3.Teleboae ex oppido Legiones educunt suas,
Plaut. Am. 1, 1, 63:praesidium ex oppido (opp introducere),
Caes. B. C. 1, 13, 2:cohortes ex urbe,
id. ib. 1, 12, 2:exercitum ab urbe,
Liv. 3, 21:copias e castris,
Caes. B. G. 1, 50, 1; 2, 8 fin.; 7, 13, 1; 7, 80, 1; id. B. C. 1, 43, 3 et saep.; Liv. 31, 37 al.;for which also: copias castris,
Caes. B. G. 1, 51, 2; 4, 13 fin.; id. B. C. 1, 68, 1; Verg. A. 11, 20;legiones ex hibernis,
Caes. B. G. 1, 10, 3; 5, 27, 9; 7, 10, 1; Liv. 40, 39:ex finibus,
Caes. B. G. 4, 1, 4 et saep.; cf.also: impedimenta ex castris,
id. ib. 7, 68, 1.—Without designating the term. a quo:cohortes,
Caes. B. G. 3, 26, 2; id. B. C. 1, 41, 2; 1, 64, 6; Sall. J. 68, 2; Liv. 39, 15; Front. Strat. 1, 5, 22 et saep.; cf.: exercitum foras, Cato ap. Gell. 15, 13, 5:exercitum in expeditionem,
Cic. Div. 1, 33, 72:copias adversus Afranium,
Front. Strat. 1, 5, 9; 2, 2, 5 et saep.—And absol. of the general himself, to move out, march out (so mostly in Liv.; cf.duco): ex hibernis,
Caes. B. G. 7, 10, 1:ex oppido,
id. ib. 7, 81, 3; cf.:tribus simul portis,
Liv. 41, 26:ad legionem Pompeii duplici acie eduxit,
Caes. B. G. 3, 67, 3:in aciem,
Liv. 1, 23; 8, 9; 21, 39; Front. Strat. 2, 1, 5, al. —Naut. t. t., to bring out a ship from the harbor, to put to sea:b.naves ex portu,
Caes. B. C. 1, 57, 2; 2, 22, 5; 3, 26, 2;also: classem portu,
Plin. 2, 12, 9, § 55.—Hence,Transf., of goods, to export:4.equos ex Italia,
Liv. 43, 5, 9 (cf.:extra provinciam ducere,
Dig. 49, 16, 12, § 1).—In midwifery, t. t., to assist at birth:b.attractus infantem educit,
Cels. 7, 29 med.:per ipsas manus (infans) commode educitur,
id. ib. — So of birds, to bring out of the egg, to hatch:pullos suos,
Plaut. Poen. 1, 2, 143; so,fetum,
Plin. 10, 54, 75, § 152 (with excludere); 9, 10, 12, § 37.—Hence,Transf.(α).To bring up, rear, a child (usually with reference to bodily nurture and support; while 2. educo refers usually to the mind; but the distinction is not strictly observed; cf. Krebs, Antibarb. p. 395), to educate:(β).non possunt militares pueri setanio educier,
Plaut. Truc. 5, 16:bene ego istam eduxi meae domi et pudice,
id. Curc. 4, 2, 32; id. Most. 1, 3, 29; id. Rud. 1, 3, 38; Ter. And. 5, 4, 8; id. Heaut. 2, 1, 14 al.; Cic. de Or. 2, 28, 124; Liv. 1, 39 fin.; 21, 43 Drak.; Tac. A. 1, 4; 41; Prop. 3, 9, 51 (4, 8, 51 M.); Verg. A. 7, 763; 8, 413; Col. 3, 10, 16; Curt. 3, 12, 16 al.— Trop.:senex plane eductus in nutricatu Venerio,
Plaut. Mil. 3, 1, 55.—In gen., to bear, to produce = edere, Verg. A. 6, 765; 779: aura educit colores, * Cat. 64, 90.—5.In vulg. lang., to drink off, toss off, Plaut. Stich. 5, 5, 18; 5, 6, 1.—With a punning allusion to the signif. 4. b. a, Plaut. Am. 1, 1, 274.—B.Since the Aug. period.1.Of motion in an upward direction (cf. effero and erigo), to draw up, to raise:b.(Ortygia me) superas eduxit sub auras,
Ov. M. 5, 641; 3, 113; cf.trop.: (Pindarus) vires animumque moresque aureos educit in astra,
Hor. C. 4, 2, 23 (cf.:sustulit in astra,
Cic. Att. 2, 25).—With the accessory idea of making, to rear, erect, build up:2.turrim summis sub astra Eductam tectis,
Verg. A. 2, 461; cf.:aram sepulcri caelo,
id. ib. 6, 178; imitated by Sil. 15, 388:molem caelo,
Verg. A. 2, 186:turres altius,
Tac. A. 12, 16; id. H. 4, 30:pyramides instar montium,
id. A. 2, 61:moenia caminis Cyclopum,
Verg. A. 6, 630; cf.:moles quam eductam in Rhenum retulimus,
Tac. H. 5, 18.—Of time, to pass, spend (cf. duco, II. B. 3. b.):2.pios annos,
Prop. 2, 9, 47:insomnem noctem ludo,
Stat. Th. 2, 74:somnos sub hiberno caelo,
Sil. 11, 405:nimbos luxu,
Val. Fl. 2, 371.ēdŭco, āvi, ātum, 1, v. a. [1. educo, II. A. 4. b.], to bring up a child physically or mentally, to rear, to educate (very freq. and class.): educit obstetrix, educat nutrix, instituit paedagogus, docet magister, Varr. ap. Non. 447, 33 (but this distinction is not strictly observed; see the foll. and 1. educo, II. A. 4. b.).I.Prop.:II.hera educavit (puellam) magna industria,
Plaut. Cas. prol. 44 sq.:Athenis natus altusque educatusque Atticis,
id. Rud. 3, 4, 36:bene pudiceque educatu'st usque ad adolescentiam,
id. Capt. 5, 3, 16 et saep.; cf. id. Men. 5, 5, 7; id. Trin. 2, 4, 111 al.; Att. ap. Non. 422, 14; Ter. Eun. 1, 2, 37; id. Ad. 3, 4, 49; Cic. Lael. 20, 75; id. Rep. 2, 21; id. de Or. 1, 31; Ov. F. 6, 487; id. M. 3, 314; Vulg. Psa. 22, 2. —Transf., to bring up, rear, foster, train, educate:B.neque enim hac nos patria lege genuit aut educavit, ut, etc.,
Cic. Rep. 1, 4; id. Or. 13 fin.; cf.:ars dicendi ea, quae sunt orta jam in nobis et procreata, educat atque confirmat,
id. de Or. 2, 87, 356:in his (scholis) educatur orator,
Quint. 9, 2, 81:oratorem, id. prooem. § 5: illos in disciplina,
Vulg. Ephes. 6, 4.—Poet. and in post-Aug. prose, of plants or animals, to nourish, support, produce:C.quod pontus, quod terra, quod educat aër Poscit,
Ov. M. 8, 832; cf. id. Pont. 1, 10, 9:vitis mitem uvam,
Cat. 62, 50:pomum, non uvas (ager),
Ov. Pont. 1, 3, 51:herbas (humus),
id. M. 15, 97:Caecuba,
Plin. 16, 37, 67, § 173:florem (imber),
Cat. 62, 41 al.:lepores, apros,
Hor. Ep. 1, 15, 22.—To possess, hold (cf. nutrire = trephein), Verg. Cul. 13. -
7 spiritus
spīrĭtus, ūs (scanned spĭrĭtus, Sedul. Hymn. 1 fin.; dat. SPIRITO, Inscr. Orell. 3030; gen., dat., and abl. plur. only eccl. and late Lat., e. g. spirituum, Vulg. Marc. 6, 7:I.spiritibus,
Aug. Serm. 216, 11 fin.; Vulg. Luc. 8, 2), m. [spiro], a breathing or gentle blowing of air, a breath, breeze (syn.: aura, flatus).Lit.A.In gen.:B.spiritum a vento modus separat: vehementior enim spiritus ventus est, invicem spiritus leviter fluens aër,
Sen. Q. N. 5, 13, 4; cf. Plin. Ep. 5, 6, 5: spiritus Austri Imbricitor, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 423 Vahl.), Cic. poët. N. D. 2, 44, 114:Boreae,
Verg. A. 12, 365:quo spiritus non pervenit,
Varr. R. R. 1, 57, 2; cf.:silentis vel placidi spiritus dies,
Col. 3, 19 fin.:alvus cum multo spiritu redditur,
Cels. 2, 7 med. —In partic.1.The air: imber et ignis, spiritus et gravis terra, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 37 Müll. (Ann. v. 511 Vahl.):2.proximum (igni) spiritus, quem Graeci nostrique eodem vocabulo aëra appellant,
Plin. 2, 5, 4, § 10:quid tam est commune quam spiritus vivis?
Cic. Rosc. Am. 26, 72; cf. Quint. 12, 11, 13:potestne tibi haec lux, Catilina, aut hujus caeli spiritus esse jucundus?
Cic. Cat. 1, 6, 15.—An exhalation, smell, odor:3.spiritus unguenti suavis,
Lucr. 3, 222:foedi odoris,
Cels. 5, 26, 31 fin.:florum,
Gell. 9, 4, 10:sulfuris,
Pall. Aug. 9, 1; cf. Hor. C. 3, 11, 19.—Breathed air, a breath:C.quojus tu legiones difflavisti spiritu,
Plaut. Mil. 1, 1, 17.— Absol.: (equus) saepe jubam quassit simul altam: Spiritus ex animā calida spumas agit albas, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 507 Vahl.):creber spiritus,
Lucr. 6, 1186:ardentes oculi atque attractus ab alto Spiritus,
Verg. G. 3, 505:petitus imo spiritus,
Hor. Epod. 11, 10:in pulmonibus inest raritas... ad hauriendum spiritum aptissima,
Cic. N. D. 2, 55, 136:diffunditur spiritus per arterias,
id. ib. 2, 55, 138:animantium vita tenetur, cibo, potione, spiritu,
id. ib. 2, 54, 134:si spiritum ducit, vivit,
id. Inv. 1, 46, 86:tranquillum atque otiosum spiritum ducere,
id. Arch. 12, 30:longissima est complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest,
id. de Or. 3, 47, 182:versus multos uno spiritu pronuntiare,
id. ib. 1, 61, 261:spiritus nec crebro receptus concidat sententiam, nec eo usque trahatur, donec deficiat,
Quint. 11, 3, 53:lusit vir egregius (Socrates) extremo spiritu,
Cic. Tusc. 1, 40, 96; cf. id. Sest. 37, 79: quorum usque ad extremum spiritum est provecta prudentia, id. Sen. 9, 27:quos idem Deus de suis spiritibus figuravit,
Lact. Epit. 42, 3.—With gen.:ut filiorum suorum postremum spiritum ore excipere liceret,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118; Cels. 4, 4; 3, 27; Col. 6, 9, 3; Quint. 9, 4, 68; 11, 3, 32; 11, 3, 53 sq.—Transf.1.In abstr., a breathing:2.aspera arteria excipiat animam eam, quae ducta sit spiritu,
Cic. N. D. 2, 54, 136; cf. id. ib. 2, 55, 138:aër spiritu ductus alit et sustentat animantes,
id. ib. 2, 39, 101:crevit onus neque habet quas ducat spiritus auras,
Ov. M. 12, 517.—Esp.: spiritum intercludere (includere), to stop the breath, suffocate, choke, etc.:lacrimae spiritum et vocem intercluserunt,
Liv. 40, 16, 1; 40, 24, 7; so,includere,
id. 21, 58, 4.—The breath of a god, inspiration:3.haec fieri non possent, nisi ea uno divino et continuato spiritu continerentur,
by a divine inspiration, Cic. N. D. 2, 7, 19; 3, 11, 28; cf.:poëtam quasi divino quodam spiritu inflari,
id. Arch. 8, 18.—The breath of life, life:4.eum spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere,
Cic. Phil. 10, 10, 20:vos vero qui extremum spiritum in victoriā effudistis,
id. ib. 14, 12, 32:dum spiritus hos regit artus,
Verg. A. 4, 336; cf. Hor. C. 4, 8, 14:ne cum sensu doloris aliquo spiritus auferatur,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:aliquem spiritu privare,
Vell. 2, 87, 2:merula spiritum reddidit,
to expire, die, id. 2, 22, 2:spiritus tenues vanescat in auras,
Ov. H. 12, 85:non effundere mihi spiritum videbar, sed tradere,
Sen. Ep. 78, 4:novissimum spiritum per ludibrium effundere,
Tac. H. 3, 66 fin.; cf. supra, I. B.—Poet.,= suspirium, a sigh, Prop. 1, 16, 32; 2, 29 (3, 27), 38.—5.In gram., a breathing or aspiration (asper and lenis), Prisc. p. 572 P.; Aus. Idyll. 12 de Monos. Graec. et Lat. 19. —6.The hiss of a snake, Verg. Cul. 180.—II.Trop.A.(Class.) A haughty spirit, haughtiness, pride, arrogance; also, spirit, high spirit, energy, courage (esp. freq. in the plur.; syn. animi).(α).Sing. (in the best prose only in gen. and abl., which are wanting in plur.):(β).regio spiritu,
Cic. Agr. 2, 34, 93:quem hominem! quā irā! quo spiritu!
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6:illos ejus spiritus Siciliensis,
id. Verr. 2, 3, 9, § 22:tantum fiduciae ac spiritūs,
Caes. B. C. 3, 72:filia Hieronis, inflata adhuc regiis animis ac muliebri spiritu,
Liv. 24, 22:patricii spiritūs animus,
id. 4, 42, 5:ex magnitudine rerum spiritum ducat,
Quint. 1, 8, 5:corpore majorem rides Turbonis in armis Spiritum et incessum,
Hor. S. 2, 3, 311:cecidit spiritus ille tuus,
Prop. 2, 3, 2:spiritu divino tactus,
Liv. 5, 22, 5:non negaverim fuisse alti spiritūs viros,
Sen. Ep. 90, 14.—Plur.:B. (α).res gestae, credo, meae me nimis extulerunt ac mihi nescio quos spiritus attulerunt,
Cic. Sull. 9, 27:noratis animos ejus ac spiritus tribunicios, etc.,
id. Clu. 39, 109; cf.:unius tribuni militum animos ac spiritus,
id. Imp. Pomp. 22, 66:tantos sibi spiritus, sumpserat, ut ferendus non videretur,
Caes. B. G. 1, 33 fin. in re militari sumere, id. ib. 2, 4:nam Dion regios spiritus repressit,
Nep. Dion, 5, 5:cum spiritus plebes sumpsisset,
Liv. 4, 54:si cui honores subdere spiritus potuerunt,
id. 7, 40:remittant spiritus, comprimant animos suos, sedent arrogantiam, etc.,
Cic. Fl. 22, 53:spiritus feroces,
Liv. 1, 31:quorum se vim ac spiritus fregisse,
id. 26, 24:cohibuit spiritus ejus Thrasea,
Tac. A. 16, 26:Antipater, qui probe nosset spiritus ejus,
Curt. 6, 1, 19.—Sing.:(β).quoslibet occupat artus Spiritus,
Ov. M. 15, 167; Tac. A. 16, 34: spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem Carminis dedit, poetic spirit or inspiration, Hor. C. 4, 6, 29; cf.:mihi Spiritum Graiae tenuem Camenae Parca non mendax dedit,
id. ib. 2, 16, 38:qualis Pindarico spiritus ore tonat,
Prop. 3, 17 (4, 16), 40:imperator generosi spiritŭs,
Plin. 8, 40, 61, § 149: avidus (i. e. to epithumêtikon, the desiring, coveting soul), Hor. C. 2, 2, 10:quidam comoedia necne poëma Esset, quaesivere: quod acer spiritus ac vis Nec verbis nec rebus inest,
Hor. S. 1, 4, 46:majoris operis ac spiritūs,
Quint. 1, 9, 15:alti spiritūs plena,
id. 10, 1, 44:virtus magni spiritus est et recti,
Sen. Ep. 74, 29:qui spiritus illi, Quis vultus vocisque sonus,
Verg. A. 5, 648.—Plur.: Coriolanus hostiles jam tum spiritus gerens, Liv. 2, 35; Curt. 5, 8, 17.—* b. 2.Spiritus, personified, a spirit (late Lat.); so,esp., Spiritus Sanctus or simply Spiritus,
the Holy Ghost, Holy Spirit, Cod. Just. 1, 1, 1; Aus. Ephem. 2, 18:jurare per Deum et per Christum et per Spiritum Sanctum,
Veg. 2, 5:nocens ille Spiritus,
an evil spirit, Lact. 4, 27, 12:Spiritus nigri,
evil spirits, Sedul. Carm. 3, 41.
См. также в других словарях:
ATTRACTUS — facultas, quam habet dominus feudi, retinendi homines alterius dominii, ita ut a proprits dominis repeti non possint. Charta Hugonis Ducis Burgund. A. C. 1172. pro fundatione Capellae Divionensis, apud Perardum: Concessi ut videl. Clerici ei… … Hofmann J. Lexicon universale
Rubus attractus L.H. Bailey — Symbol RUALA Synonym Symbol RUAT Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
A Dying Light in Corduba — infobox Book | name = A Dying Light in Corduba orig title = translator = image caption = First edition cover author = Lindsey Davis cover artist = country = United Kingdom language = English series = Marcus Didius Falco genre = Crime novel… … Wikipedia
Attract — At*tract , v. t. [imp. & p. p. {Attracted}; p. pr. & vb. n. {Attracting}.] [L. attractus, p. p. of attrahere; ad + trahere to draw. See {Trace}, v. t.] 1. To draw to, or cause to tend to; esp. to cause to approach, adhere, or combine; or to cause … The Collaborative International Dictionary of English
Attracted — Attract At*tract , v. t. [imp. & p. p. {Attracted}; p. pr. & vb. n. {Attracting}.] [L. attractus, p. p. of attrahere; ad + trahere to draw. See {Trace}, v. t.] 1. To draw to, or cause to tend to; esp. to cause to approach, adhere, or combine; or… … The Collaborative International Dictionary of English
Attracting — Attract At*tract , v. t. [imp. & p. p. {Attracted}; p. pr. & vb. n. {Attracting}.] [L. attractus, p. p. of attrahere; ad + trahere to draw. See {Trace}, v. t.] 1. To draw to, or cause to tend to; esp. to cause to approach, adhere, or combine; or… … The Collaborative International Dictionary of English
attract — verb Etymology: Middle English, from Latin attractus, past participle of attrahere, from ad + trahere to pull, draw Date: 15th century transitive verb to cause to approach or adhere: as a. to pull to or draw toward oneself or itself < a magnet… … New Collegiate Dictionary
List of Sparassidae species — This page lists all described species of the spider family Sparassidae as of May 18, 2008.Adcatomus Adcatomus Karsch, 1880 * Adcatomus ciudadus Karsch, 1880 PeruAnaptomecus Anaptomecus Simon, 1903 * Anaptomecus longiventris Simon, 1903 Ecuador *… … Wikipedia
Ecozone palearctique : plantes a graines par nom scientifique (R) — Écozone paléarctique : plantes à graines par nom scientifique (R) Plantes par écozone Néarctique · Paléarctique · Afrotropical · Indomalais · Australasien · … Wikipédia en Français
Écozone paléarctique: plantes à graines par nom scientifique (R) — Écozone paléarctique : plantes à graines par nom scientifique (R) Plantes par écozone Néarctique · Paléarctique · Afrotropical · Indomalais · Australasien · … Wikipédia en Français
Écozone paléarctique : plantes à graines par nom scientifique (R) — v · écozone Néarctique · Paléarctique · Afrotropical · Indomalais · Australasien · Néotropique · Océanien · Antarctique … Wikipédia en Français