Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

assuage

  • 21 relevo

    rĕ-lĕvo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To lift up, raise (very rare, and almost exclusively poet.; syn.: reficio, recreo, mitigo).
    A.
    Lit.:

    e terra corpus,

    Ov. M. 9, 318:

    umeros,

    id. F. 4, 169:

    in cubitum membra,

    id. P. 3, 3, 11. —
    B.
    Trop.: nec sic mea fata premuntur, Ut nequeam relevare caput, [p. 1556] Luc. 3, 268 Corte; so,

    caput,

    Plin. Ep. 1, 24, 4:

    si forte relevet manum suam a nobis,

    Vulg. 1 Reg. 6, 5: eos qui oppressi fuerant relevans, id. Job, 12, 21.—
    II.
    Transf., to make light, to lighten (class.).
    A.
    Lit.:

    epistulam graviorem pellectione,

    Cic. Att. 1, 13, 1: vimina curva favi (i. e. exonerare), Cv. R. Am. 186.— Poet.:

    sic unquam longā relevere catenā,

    Ov. Am. 1, 6, 25:

    minimo ut relevere labore Utque marem parias,

    i. e. may be delivered, id. M. 9, 675. —
    B.
    Trop., to relieve, free from any evil; or, to alleviate, mitigate, lessen, diminish, assuage, abate the evil itself; to ease, comfort, refresh, console:

    videbimur... curā et metu esse relevati, periculum autem residebit... Ut saepe homines aegri morbo gravi... si aquam gelidam biberint, primo relevari videntur... sic hic morbus, qui est in re publicā, relevatus istius poenā, vehementius vivis reliquis ingravescet,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; cf.:

    animum molestiis,

    id. ib. 2, 4, 7 (with recreata):

    aegrum,

    Ov. P. 1, 3, 17:

    pectora sicca mero,

    id. F. 3, 304:

    membra sedili,

    id. M. 8, 639:

    mens a cura relevata est,

    id. Tr. 1, 11, 12; cf.:

    publicanos tertiā mercedum parte,

    Suet. Caes. 20:

    ut me relevares,

    might comfort, console me, Cic. Att. 3, 10, 3:

    nam et illic animum jam relevaris, quae dolore ac miseria Tabescit,

    Ter. Ad. 4, 3, 11:

    quia (pupilla) videtur in ceteris litis speciebus relevata fuisse,

    i. e. to have been restored, Dig. 4, 4, 29. —

    With things as objects: ut cibi satietas et fastidium aut subamara aliquā re relevatur aut dulci mitigatur,

    Cic. Inv. 1, 17, 25:

    ad relevandos castrenses sumptus,

    Suet. Dom. 12:

    communem casum misericordiā hominum,

    Cic. Q. Fr. 1, 4, 4; cf.:

    casus,

    Ov. Tr. 5, 3, 43:

    luctus,

    id. R. Am. 586:

    studium omnium laboremque,

    Plin. Pan. 19, 3:

    requie laborem,

    Ov. M. 15, 16:

    aestus,

    id. ib. 7, 815; id. A. A. 3, 697; cf.

    sitim,

    id. M. 6, 354:

    famem,

    id. ib. 11, 129.

    Lewis & Short latin dictionary > relevo

  • 22 resedo

    rĕ-sēdo, āre, v. a., to assuage, heal (very rare); with dat.:

    morbis,

    Plin. 27, 12, 106, § 131 (the words of a charm).

    Lewis & Short latin dictionary > resedo

  • 23 restinguo

    rē-stinguo, nxi, nctum, 3, v. a., to put out, quench, extinguish (class.).
    I.
    Lit.:

    ignem restinguunt aquā,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16; so,

    ignem,

    Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.:

    flammam,

    Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42:

    restincto aggere,

    Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43:

    aes accensum,

    Plin. 33, 3, 20, § 65:

    lucernam,

    id. 31, 3, 27, § 46:

    fulminis ictum,

    id. 37, 10, 55, § 150:

    solem,

    Lucr. 5, 120:

    favillas ardentes lacte,

    Stat. S. 5, 5, 17:

    faces,

    id. Th. 11, 413.— Absol.:

    ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret,

    to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.:

    aquam ad restinguendum ferre,

    Liv. 1, 39; cf.:

    omnes restinguere velle videres,

    Hor. S. 1, 5, 76.—
    2.
    Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.:

    sitim,

    Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47:

    pocula ardentis Falerni lymphā,

    Hor. C. 2, 11, 19:

    venena,

    Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76:

    ictus scorpionis,

    id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—
    II.
    Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy:

    tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom,

    Plaut. Trin. 3, 2, 50:

    haustas sanguisugas,

    i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62:

    pilos spumā inlitā,

    id. 28, 19, 77, [p. 1583] §

    252: morbum,

    id. 26, 1, 5, § 8; cf.

    nauseam,

    id. 8, 27, 41, § 99:

    haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet,

    Ter. Eun. 1, 1, 24:

    illam Ut ne restinguas lacrimis,

    id. Phorm. 5, 7, 82:

    animos hominum sensusque morte restingui,

    Cic. Sest. 21, 47:

    mentes inflammatas,

    id. de Or. 1, 51, 219; cf.:

    bellum restinctum (opp. inflammatum),

    id. Fam. 11, 12, 1:

    oriens incendium belli sanguine suo,

    id. Rep. 1, 1, 1:

    omnium cupiditatum ardorem,

    id. Fin. 1, 13, 43; cf.:

    illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,

    appeased, id. Div. 1, 29, 61:

    cupiditates iracundiasque (eloquentiā),

    id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.:

    odium,

    id. Rab. Post. 6, 13:

    studia,

    id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13:

    animorum incendia,

    Cic. Or. 8, 27:

    sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,

    id. Att. 13, 10, 3:

    ardentem Italiam,

    Sil. 16, 619:

    rabies restinguitur,

    id. 13, 576.

    Lewis & Short latin dictionary > restinguo

  • 24 sedo

    sēdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [sedeo].
    I.
    Act. (orig. to cause to sit, to seat; hence, of inanimate or abstract objects), to allay, settle, still, calm, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay, etc. (syn.:

    mitigo, mulceo, lenio): cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentiā multitudinem,

    Cic. Rep. 1, 42, 65:

    pulverem,

    Phaedr. 2, 5, 18:

    curriculum,

    Cic. Arat. 125; cf.

    vela,

    i. e. to furl, Prop. 3 (4) 21, 20:

    flammam,

    id. 3 (4), 18, 5:

    incendia,

    Ov. R. Am. 117.—Mid.:

    sedatis fluctibus,

    having subsided, abated, lulled, Cic. Inv. 2, 51, 154:

    sedatis ventis,

    Ov. M. 15, 349; cf.:

    tempestas sedatur,

    Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46.—Of hunger, thirst, etc.:

    sitim,

    to slake, quench, Lucr. 2, 663; 4, 850; Ov. M. 3, 415; Phaedr. 4, 4, 1; Suet. Oth. 11 al.:

    famem ac sitim,

    Plin. 11, 54, 119, § 284; cf.:

    carne jejunia,

    Ov. M. 15, 83:

    lassitudinem,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 75; Nep. Eum. 9, 6:

    pestilentiam,

    Liv. 7, 3; Just. 20, 2, 8:

    dolores aurium,

    Plin. 29, 6, 39, § 133:

    tumorem vulnerum,

    id. 30, 13, 39, § 114; 20, 20, 81, § 211:

    scabiem, pruritum,

    id. 30, 13, 41, § 121 et saep.:

    (populi impetus) aliquando incenditur, et saepe sedatur,

    Cic. Leg. 3, 10, 24:

    bellum intestinum ac domesticum,

    id. Cat. 2, 13, 28; so,

    bellum,

    Nep. Dat. 8, 6:

    pugnam,

    id. Cat. 3, 3, 6:

    proelium,

    Liv. 34, 5:

    seditionem,

    Cic. Rep. 1, 38, 60; id. Att. 5, 14, 1:

    tumultum,

    Caes. B. C. 3, 18; 3, 106 fin.; Liv. 3, 15 al.:

    discordias,

    Cic. Phil. 1, 1, 1:

    controversiam,

    id. Leg. 1, 21, 54:

    contentionem,

    Liv. 39, 39:

    invidiam et infamiam,

    Cic. Verr. 1, 1, 1; cf.:

    sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,

    id. Att. 13, 10, 2:

    miserias,

    Plaut. Poen. 5, 4, 107:

    calamitatem, Ter. Hec. prol. alt. 24: mala,

    Cic. Phil. 2, 18, 46.—Of feelings, passions, appetites, etc.:

    in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare,

    Cic. de Or. 1, 46, 202:

    mentes (opp. excitare),

    id. ib. 1, 5, 17; cf.:

    appetitus omnes,

    id. Off. 1, 29, 103:

    illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,

    id. Div. 1, 29, 61:

    animos militum,

    Liv. 26, 21:

    iram,

    Plaut. Merc. 5, 4, 1:

    cupidinem,

    id. Am. 2, 2, 210:

    rabiem,

    Hor. Epod. 12, 9:

    pavorem,

    Liv. 1, 16:

    lamentationem,

    id. 25, 37:

    fletus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 31:

    curas,

    Stat. Th. 12, 514:

    vulnera mentis,

    Ov. P. 4, 11, 19 et saep.—Rarely with personal objects:

    affert potionem et te sedatum it,

    Plaut. Curc. 1, 2, 22:

    ut vix a magistratibus juventus sedaretur,

    was quieted, brought to order, Liv. 21, 20:

    tumultuantes deinde milites ipse sedavit,

    Just. 12, 15, 2.—
    * II.
    Neutr., to become quiet, to lull, subside: postquam tempestas sedavit, Auct. ap. Gell. 18, 12, 6 (cf. the mid.: sedatur tempestas, supra).—Hence, sēdātus, a, um, P. a., composed, moderate, calm, quiet, tranquil, sedate (class.):

    alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit, alter (Thucydides) incitatior fertur,

    Cic. Or. 12, 39:

    in ipsis numeris sedatior,

    id. ib. 52, 176:

    sedatissimā et depressissimā voce uti,

    Auct. Her. 3, 14, 24; cf.: Terenti, Latinā voce Menandrum sedatis vocibus effers, in gentle tones, Cic. poët. ap. Suet. Vit. Ter. 5:

    oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi,

    Hor. Ep. 1, 18, 90:

    scribere sedatiore animo,

    Cic. Att. 8, 3, 7; cf.: olli sedato respondit corde Latinus. Verg. A. 12, 18:

    amnes,

    id. ib. 9, 30:

    sedato gradu in castra abeunt,

    Liv. 25, 37:

    sedatius tempus,

    Cic. Clu. 37, 103.— Adv.: sēdātē, calmly, tranquilly, sedately, Plaut. Men. 5, 6, 17; Cic. Tusc. 2, 20, 46; 2, 24, 58; id. Or. 27, 92. — Comp., Amm. 25, 1, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > sedo

  • 25 solor

    sōlor, ātus, 1, v. dep. a.
    I.
    To comfort, console, solace ( poet. and in post-Aug. prose;

    while consolor is class.): diffidentem verbis solatur suis,

    Plaut. Ep. 1, 2, 9:

    lenire dolentem Solando cupit,

    Verg. A. 4, 394:

    quos bonus Aeneas dictis solatur amicis,

    id. ib. 5, 770; Ov. F. 5, 237:

    inopem et aegrum,

    Hor. Ep. 2, 1, 131; Verg. A. 9, 290; Cat. 38, 5:

    solantia tollite verba!

    your words of comfort, Ov. M. 11, 685:

    solandus cum simul ipse fores,

    id. Tr. 5, 4, 42:

    et Caesar quamvis posthabitam deciens sestertii dote solatus est,

    Tac. A. 2, 86.—
    II.
    With inanim. and abstr. objects, to soothe, ease, lighten, lessen, relieve, assuage, mitigate:

    famem concussā quercu,

    Verg. G. 1, 159:

    fluviis gravem aestum,

    Hor. C. 2, 5, 7:

    laborem cantu,

    Verg. G. 1, 293:

    aegrum testudine amorem,

    id. ib. 4, 464:

    curas,

    id. A. 9, 489:

    metum,

    id. ib. 12, 110:

    lacrimas,

    Ov. F. 2, 821:

    singulorum fatigatio quamlibet se rudi modulatione solatur,

    Quint. 1, 10, 16:

    desiderium fratris amissi aut nepote ejus aut nepte,

    Plin. Ep. 8, 11, 3:

    cladem Lugdunensem,

    Tac. A. 16, 13 fin.:

    quamvis repulsam propinqua spes soletur,

    id. ib. 2, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > solor

  • 26 sublevo

    sub-lĕvo, āvi, ātum, 1, v. a., to lift up from beneath, to raise up, hold up, support (class.: esp. freq. in the trop. sense; syn.: extollo, erigo).
    I.
    Lit.:

    qui nos sibi quondam ad pedes stratos ne sublevabat quidem,

    Cic. Att. 10, 4, 3:

    in ascensu sublevati,

    Caes. B. C. 2, 34; id. B. G. 7, 47:

    alterni innixi sublevantesque invicem et trahentes alii alios,

    Liv. 5, 47, 2; 28, 20, 5; cf.:

    jubis equorum sublevati,

    Caes. B. G. 1, 48:

    erigere se aut sublevare,

    id. ib. 6, 27:

    terrā sublevat ipsum,

    Verg. A. 10, 831:

    apes regem fessum umeris sublevant,

    Plin. 11, 17, 17, § 54:

    inter manus sublevantium exstinctus est,

    Suet. Vesp. 34 et saep.:

    mentum sinistrā,

    Auct. Her. 4, 50, 63:

    retia furcis,

    Plin. 9, 8, 9, § 31:

    oculos,

    Vulg. Joan. 6, 5.—
    II.
    Trop., to sustain, support, assist, encourage, console any one in misfortune (syn.:

    auxilior, subvenio, lenio, sedo): aratores (opp. evertere),

    Cic. Verr. 2, 3, 92, § 215:

    homines defendere et sublevare,

    id. Div. in Caecil. 2, 5:

    aliquem (opp. deridere),

    id. Tusc. 4, 37, 80:

    aliquem (opp. laedere),

    id. Caecin. 9, 23:

    graviter eos accusat, quod tam necessario tempore ab iis non sublevetur,

    Caes. B. G. 1, 16:

    oppidanos re frumentariā,

    Hirt. B. G. 8, 34:

    provincias liberalitate,

    Suet. Tib. 48:

    ad sublevandos alios,

    Nep. Epam. 3, 4. —Of things:

    hic est status, qui unā voce omnium gemitur neque verbo cujusquam sublevatur,

    Cic. Att. 2, 18, 1.—
    B.
    To lighten, qualify, alleviate, mitigate, lessen an evil, to assuage:

    non denique aliquo mediocri vitio tot tantaque ejus vitia sublevata esse videbuntur,

    Cic. Verr. 1, 16, 47:

    res adversae sublevantur,

    id. Sull. 27, 75:

    fortunam industriā,

    Caes. B. C. 3, 73:

    omnium rerum inopiam,

    id. ib. 3, 80:

    militum laborem,

    id. B. G. 6, 32:

    hominum pericula,

    Cic. Mur. 4, 8:

    calamitates hominum,

    id. Tusc. 4, 20, 46:

    una illa sublevanda offensio est,

    id. Lael. 24, 88:

    fugam pecuniā,

    Nep. Att. 2: odia, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 3, 1:

    blandimentum sublevavit metum,

    Tac. A. 14, 4:

    nominis noyitatem dicendi gloriā maxime sublevabis,

    will compensate for, Q. Cic. Pet. Cons. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sublevo

См. также в других словарях:

  • Assuage — As*suage , v. t. [imp. & p. p. {Assuaged}; p. pr. & vb. n. {Assuaging}.] [OE. asuagen, aswagen, OF. asoagier, asuagier, fr. assouagier, fr. L. ad + suavis sweet. See {Sweet}.] To soften, in a figurative sense; to allay, mitigate, ease, or lessen …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Assuage — As*suage , v. i. To abate or subside. [Archaic] The waters assuaged. Gen. vii. 1. [1913 Webster] The plague being come to a crisis, its fury began to assuage. De Foe. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • assuage — I verb abate, allay, alleviate, appease, attemper, blunt, chasten, check, comfort, compose, curb, diminish, ease, lessen, levare, mitigare, mitigate, moderate, mollify, obtund, pacify, palliate, quell, quench, reduce, relieve, remedy, salve, sate …   Law dictionary

  • assuage — (v.) c.1300, from Anglo Fr. assuager, O.Fr. assoagier soften, moderate, alleviate, calm, soothe, pacify, from V.L. *adsuaviare, from L. ad to (see AD (Cf. ad )) + suavis sweet, agreeable (see SWEET (Cf. sweet)). For sound development in French,… …   Etymology dictionary

  • assuage — alleviate, *relieve, mitigate, lighten, allay Analogous words: temper, *moderate: *comfort, solace, console: mollify, placate, appease, *pacify Antonyms: exacerbate: intensify Contrasted words: kindle (see LIGHT vb): aggravate, heighten (see …   New Dictionary of Synonyms

  • assuage — [v] soothe, relieve allay, alleviate, appease, calm, compose, conciliate, cool*, ease, fill, lessen, lighten, lull, make nice*, mitigate, moderate, mollify, pacify, palliate, placate, pour oil on*, propitiate, quench, quiet, sate, satisfy, soften …   New thesaurus

  • assuage — ► VERB 1) make (an unpleasant feeling) less intense. 2) satisfy (an appetite or desire). DERIVATIVES assuagement noun. ORIGIN Old French assouagier, from Latin suavis sweet …   English terms dictionary

  • assuage — [ə swāj′, aswāj′] vt. assuaged, assuaging [ME aswagen < OFr assouagier < L ad , to + suavis, SWEET] 1. to lessen (pain, distress, etc.); allay 2. to calm (passion, anger, etc.); pacify 3. to satisfy or slake (thirst, appetite, etc.) SYN.… …   English World dictionary

  • assuage — /əˈsweɪdʒ / (say uh swayj) verb (t) (assuaged, assuaging) 1. to make milder or less severe; mitigate; ease: to assuage grief. 2. to appease; satisfy: to assuage appetite; to assuage thirst; to assuage a craving. 3. to mollify; pacify: to assuage… …  

  • assuage — assuagement, n. assuager, n. /euh swayj , euh swayzh /, v.t., assuaged, assuaging. 1. to make milder or less severe; relieve; ease; mitigate: to assuage one s grief; to assuage one s pain. 2. to appease; satisfy; allay; relieve: to assuage one s… …   Universalium

  • assuage — [[t]əswe͟ɪʤ[/t]] assuages, assuaging, assuaged 1) VERB If you assuage an unpleasant feeling that someone has, you make them feel it less strongly. [LITERARY] [V n] To assuage his wife s grief, he took her on a tour of Europe... [V n] She was just …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»