Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

solace

  • 1 lēnīmen

        lēnīmen inis, n    [lenio], a soothing remedy, alleviation, mitigation, solace: testudo laborum Dulce lenimen, H.: senectae, O.
    * * *
    alleviation, solace

    Latin-English dictionary > lēnīmen

  • 2 levāmen

        levāmen inis, n    [1 levo], an alleviation, mitigation, solace, consolation: in te uno: eius mali, L.—Of a person: curae casūsque, V.
    * * *
    alleviation, solace

    Latin-English dictionary > levāmen

  • 3 sōlācium

        sōlācium (not sōlātium), ī, n    [3 SAL-], a soothing, assuaging, comfort, relief, consolation, solace: haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum: adversis (rebus) solacium praebere: vacare culpā magnum est solacium: (mihi) absenti solacia dedistis: solacia Dixit, O.: cuius luctus nullo solacio levari potest: tumulo solacia posco, O.: mortis en solacium! Ph.: fore etiam reliquis ad suam spem solacio, Cs.: hic parenti suo magno solacio in laboribus fuit: aves, solacia ruris, consolers, O.: dicta, duri solacia casūs, V.— Satisfaction, compensation: ex tuā calamitate ossibus fili sui solacium reportare, i. e. satisfaction: sine solacio agere, Ta.
    * * *
    comfort, solace; relief in sorrow/misfortune; source of comfort/consolation; consolation for disappointment/deprivation; compensation/idemnification

    Latin-English dictionary > sōlācium

  • 4 sōlāmen

        sōlāmen inis    [solor], a comfort, relief, solace, consolation: mali, V.
    * * *
    source of comfort, solace

    Latin-English dictionary > sōlāmen

  • 5 sōlor

        sōlor ātus, ārī, dep.    [3 SAL-], to comfort, console, solace: lenire dolentem Solando, V.: inopem et aegrum, H.: solantia tollite verba! your words of comfort, O.— To soothe, ease, lighten, lessen, relieve, assuage, mitigate: Concussā famem quercu, V.: fluviis aestum, H.: cantu laborem, V.: lacrimas, O.: quamvis repulsam spes soletur, Ta.: (virginem) posthabitam decies sestertii dote, Ta.
    * * *
    solari, solatus sum V DEP
    solace, console, comfort; soothe, ease, lighten, relieve, assuage, mitigate

    Latin-English dictionary > sōlor

  • 6 fomentum

        fomentum ī, n    [FAV-], a warm application, poultice, fomentation: fomenta paret, H.: (iuvant) fomenta podagram, H.— A bandage: fomenta volneribus nulla, Ta.: fomentis iuvas volnera, O.— Fig., a lenitive, mitigation, alleviation: dolorum: fortitudinis fomentis dolor mitigari solet: Frigida curarum fomenta, i. e. pursuits which chill the heart with cares, H.
    * * *
    poultice/dressing; hot/cold compress; solace, alleviation; kindling; wick

    Latin-English dictionary > fomentum

  • 7 sōlāciolum

        sōlāciolum (not sōlāt-), i, n dim.    [solacium], a little comfort, little solace: sui doloris, Ct.
    * * *

    Latin-English dictionary > sōlāciolum

  • 8 confortatio

    confort, colsolation, solace

    Latin-English dictionary > confortatio

  • 9 consolor

    consolari, consolatus sum V DEP
    console, (be source of) comfort/solace; soothe; alleviate/allay/assuage (grief)

    Latin-English dictionary > consolor

  • 10 solatium

    comfort, solace; relief in sorrow/misfortune; source of confort/consolation; consolation for disappointment/deprivation; compensation/idemnification

    Latin-English dictionary > solatium

  • 11 levamen

    alleviation, mitigation, solace, refreshment.

    Latin-English dictionary of medieval > levamen

  • 12 levatio

    alleviation, mitigation, solace.

    Latin-English dictionary of medieval > levatio

  • 13 lenimen

    lēnīmen, ĭnis, n. [lenio], a softening or soothing remedy; an alleviation, mitigation, solace ( poet.):

    testudo laborum Dulce lenimen,

    Hor. C. 1, 32, 14:

    sollicitae lenimen dulce senectae,

    Ov. M. 6, 500:

    addidit illis hoc quoque lenimen,

    id. ib. 11, 450.

    Lewis & Short latin dictionary > lenimen

  • 14 levamen

    lĕvāmen, ĭnis, n. [levo], an alleviation, mitigation, solace, consolation (mostly poet.): quod si esset aliquod levamen, id esset in te uno, * Cic. Att. 12, 16: dulce viatori lasso in sudore levamen, * Cat. 68, 61; * Prop. 4 (5), 11, 63: omnis curae casusque levamen, Amitto Anchisen, * Verg. A. 3, 709:

    ejus mali,

    Liv. 6, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > levamen

  • 15 naufragium

    naufrăgĭum, ii, n. [for navifragium, from navis-frango], a shipwreck.
    I.
    Lit.:

    multi naufragia fecerunt,

    Cic. Fam. 16, 9, 1:

    naufragio perire,

    id. Deiot. 9, 25:

    naufragio interire,

    Caes. B. C. 3, 27:

    naufragio interceptus,

    Tac. A. 14, 3; Flor. 3, 10, 7:

    nullum conferri posse Naufragium velis ardentibus,

    Juv. 12, 22:

    pati,

    Sen. Herc. Oet. 118.—Prov.:

    naufragia alicujus ex terrā intueri,

    to behold the ruin of others from a position of safety, Cic. Att. 2, 7, 4 (cf. Lucr. 2, 1):

    naufragium in portu facere,

    i. e. to fail when on the verge of success, Quint. Decl. 12, 23.—
    B.
    Poet., transf.
    1.
    A storm:

    naufragiis magnis multisque coörtis,

    Lucr. 2, 552.—
    2.
    The remains of a shipwreck, a wreck:

    Eurus Naufragium spargens operit freta,

    Sil. 10, 323.—
    II.
    Trop., shipwreck, ruin, loss, destruction:

    naufragium fortunarum,

    Cic. Rab. Perd. 9, 25:

    luculenti patrimonii,

    id. Phil. 12, 8, 19:

    rei familiaris,

    id. Fam. 1, 9, 5:

    cum Gallica gens per Italiam naufragia sua latius traheret,

    defeats, Flor. 1, 13, 19: tabula ex naufragio, lit. a plank on which a shipwrecked person saves himself; hence, a means of deliverance, a solace, Cic. Att. 4, 18, 3.—
    B.
    Transf., the shattered remains, a wreck:

    naufragia Caesaris amicorum,

    Cic. Phil. 13, 2, 3: colligere naufragium rei publicae. id. Sest. 6, 15:

    credo mollia naufragiis litora posse dari,

    Ov. P. 1, 2, 62; 2, 9, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > naufragium

  • 16 solaciolum

    sōlācĭŏlum ( sōlāt-), i, n. dim. [solacium], a little comfort or solace:

    sui doloris,

    Cat. 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > solaciolum

  • 17 solacium

    sōlācĭum ( sōlāt-), ii, n. [solor], a soothing, assuaging; a comfort, relief, consolation, solace (class.; used equally in sing. and plur.):

    et vigilantibus hinc aderant solacia somni,

    Lucr. 5, 1405:

    permulcent animos solacia vitae,

    id. 5, 21; 6, 4:

    haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum,

    Cic. Tusc. 2, 24, 59:

    oblectamenta et solacia servitutis,

    id. Verr. 2, 4, 60, § 134:

    perfugium ac solacium praebere,

    id. Arch. 7, 16:

    praebere solacia,

    Ov. Tr. 4, 10, 117:

    id solacio est,

    Plaut. Am. 2, 2, 13; Caes. B. C. 1, 22 fin.:

    vacare culpā magnum est solacium,

    Cic. Fam. 7, 3, 4:

    me ipse consolor et maxime illo solacio, quod, etc.,

    id. Lael. 3, 10:

    frui solacio,

    id. Prov. Cons. 7, 16 (corresp. to consolari): uti solacio, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 26:

    nosque malo solacio, sed non nullo tamen, consolamur,

    Cic. Fam. 4, 6, 1:

    alicui solacia dare,

    id. Brut. 3, 11:

    magnum afferret mihi aetas ipsa solacium,

    id. Lael. 27, 104:

    surdae adhibere menti,

    Ov. M. 9, 654:

    dicere,

    id. ib. 10, 132; 11, 329; id. P. 4, 11, 17:

    hoc sibi solacii proponebant, quod, etc.,

    Caes. B. G. 7, 15:

    cujus luctus nullo solacio levari potest,

    Cic. Phil. 9, 5, 12:

    solacia luctus Exigua ingentis,

    Verg. A. 11, 62:

    egregium solacium suae morti invenire,

    Liv. 25, 16, 20:

    afficere aliquem solacio,

    Tac. A. 3, 24:

    adulescentulos sacerdotiis in solacium recolere,

    id. H. 1, 77:

    cineri atque ossibus alicujus solacium reportare,

    i.e. an atonement, Cic. Verr. 2, 5, 49, § 120; cf.:

    tumulo solacia posco,

    Ov. M. 7, 483:

    vos et liberos Germanici et nos parentes justis solaciis afficite,

    Tac. A. 3, 12; Phaedr. 1, 9, 8; Luc. 2, 91; 8, 469; Stat. Th. 1, 596; Just. 1, 8, 9:

    solacium annonae,

    Cic. Agr. 2, 29, 80; Val. Max. 4, 8, 2 ext.; Spart. Hadr. 9 fin.; Tac. A. 15, 39.— Poet.: aves, solacia ruris, consolers (because they cheer the laborers with their singing), Ov. F. 1, 441; cf.:

    (musae) solacia frigida,

    id. P. 4, 2, 45:

    dicta, duri solacia casus,

    Verg. A. 6, 377. —
    II.
    In jurid. Lat., a compensation, indemnification:

    solacium pro aliquā re alicui praestare,

    Dig. 8, 4, 13:

    solacium certum ei constitutum est,

    ib. 26, 7, 33 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > solacium

  • 18 solamen

    sōlāmen, ĭnis [solor], a comfort, relief, solace, consolation ( poet. for the class. solacium):

    solamen mali,

    Verg. A. 3, 661; 10, 493; 10, 859; Luc. 7, 181; Val. Fl. 3, 319; 4, 443; Sen. Med. 539; id. Herc. Fur. 1090.

    Lewis & Short latin dictionary > solamen

  • 19 solor

    sōlor, ātus, 1, v. dep. a.
    I.
    To comfort, console, solace ( poet. and in post-Aug. prose;

    while consolor is class.): diffidentem verbis solatur suis,

    Plaut. Ep. 1, 2, 9:

    lenire dolentem Solando cupit,

    Verg. A. 4, 394:

    quos bonus Aeneas dictis solatur amicis,

    id. ib. 5, 770; Ov. F. 5, 237:

    inopem et aegrum,

    Hor. Ep. 2, 1, 131; Verg. A. 9, 290; Cat. 38, 5:

    solantia tollite verba!

    your words of comfort, Ov. M. 11, 685:

    solandus cum simul ipse fores,

    id. Tr. 5, 4, 42:

    et Caesar quamvis posthabitam deciens sestertii dote solatus est,

    Tac. A. 2, 86.—
    II.
    With inanim. and abstr. objects, to soothe, ease, lighten, lessen, relieve, assuage, mitigate:

    famem concussā quercu,

    Verg. G. 1, 159:

    fluviis gravem aestum,

    Hor. C. 2, 5, 7:

    laborem cantu,

    Verg. G. 1, 293:

    aegrum testudine amorem,

    id. ib. 4, 464:

    curas,

    id. A. 9, 489:

    metum,

    id. ib. 12, 110:

    lacrimas,

    Ov. F. 2, 821:

    singulorum fatigatio quamlibet se rudi modulatione solatur,

    Quint. 1, 10, 16:

    desiderium fratris amissi aut nepote ejus aut nepte,

    Plin. Ep. 8, 11, 3:

    cladem Lugdunensem,

    Tac. A. 16, 13 fin.:

    quamvis repulsam propinqua spes soletur,

    id. ib. 2, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > solor

См. также в других словарях:

  • Solace — may refer to:* Solace (band), a heavy metal band from New Jersey, USA * Solace (film), a 2006 South Korean film * Solace (Sarah McLachlan album), a 1991 music album by Sarah McLachlan * Solace (Lengsel album), a 2000 music album by the Norwegian… …   Wikipedia

  • Solace.fm — is an Internet radio station network based in Montreal, Canada, broadcasting music styles from Easy Listening, Smooth Jazz, and Soft Rock. Solace.fm’s programming philosophy is to offer music to fit into people’s lifestyles with an emphasis on… …   Wikipedia

  • Solace — Sol ace, v. t. [imp. & p. p. {Solaced}; p. pr. & vb. n. {Solacing}.] [OF. solacier, soulacier, F. solacier, LL. solatiare. See {Solace}, n.] 1. To cheer in grief or under calamity; to comfort; to relieve in affliction, solitude, or discomfort; to …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solace — Sol ace, n. [OF. solas, ssoulaz, L. solacium, solatium, fr. solari to comfort, console. Cf. {Console}, v. t.] 1. Comfort in grief; alleviation of grief or anxiety; also, that which relieves in distress; that which cheers or consoles; relief.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • solace — [n] comfort, peace alleviation, assuagement, condolement, condolence, consolation, pity, relief; concepts 7,22,410 Ant. discord, disharmony solace [v] give comfort, peace allay, alleviate, buck up, cheer, comfort, condole with, console, mitigate …   New thesaurus

  • solace — ► NOUN ▪ comfort or consolation in time of distress. ► VERB ▪ give solace to. ORIGIN Old French solas, from Latin solari to console …   English terms dictionary

  • solace — [säl′isməntsäl′is] n. [ME < OFr solaz < L solacium < solari, to comfort < IE base * sel , favorable, in good spirits > SILLY] 1. an easing of grief, loneliness, discomfort, etc. 2. something that eases or relieves; comfort;… …   English World dictionary

  • Solace — Sol ace, v. i. To take comfort; to be cheered. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • solace — I noun abatement, allayment, alleviation, amelioration, cheer, comfort, commiseration, condolence, consolatio, consolation, ease, easement, encouragement, help, kindliness, melioration, mitigation, palliation, reassurance, refreshment, relief,… …   Law dictionary

  • Solace — es una ciudad ficticia del mundo de Dragonlance creada por Margaret Weis y Tracy Hickman. Por esta ciudad tienen paso muchos personajes significativos en esta saga de Dragonlance, personajes que a lo largo de la historia toman una gran… …   Enciclopedia Universal

  • solace — (n.) comfort, consolation, late 13c., from O.Fr. solas, from L. solacium, from solatus, pp. of solari to console, soothe, from PIE root *sel of good mood, to favor (Cf. Gk. hilaros merry, O.E. gesælig happy; see SILLY (Cf …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»