-
1 cadāver
cadāver eris, n [1 CAD-], a dead body, corpse, carcass: aqua cadaveribus inquinata: Unctum oleo, H.: informe, V.: paene in ipsis cadaveribus decertare, Cs.: hostium cadavera, S.: dilapsa tabo, V.—Fig., of a worthless man, a carcass: eiectum petebam? — Meton., ruins: tot oppidūm cadavera, Sulp. ap. C.* * *corpse, cadaver, dead body; ruined city -
2 cadaver
cădāver, ĕris, n. [cado, I. B. 2.; cf. Isid. Orig. 11, 2, 35, and the Gr. ptôma, from piptô].I. A.Of man:B.taetra cadavera,
Lucr. 2, 415; 3, 719; 4, 682; 6, 1154;6, 1273: aqua cadaveribus inquinata,
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Freq. of the bodies of slaves, criminals, etc., Cic. Mil. 13, 33; Hor. S. 1, 8, 8; 2, 5, 85.—Of the dead bodies of those who fell in war, Caes. B. G. 7, 77; Sall. C. 61, 4; 61, 8; id. J. 101 fin.; Flor. 2, 6, 18; 3, 2, 85; Val. Max. 7, 6, 5.—Of the body of Caligula, Suet. Calig. 59:semiustum,
id. Dom. 15 al.:informe,
Verg. A. 8, 264.—Esp., as med. t. t. for a corpse:recentia,
Plin. 2, 103, 106, § 233; 11, 37, 70, § 184; Val. Max. 9, 2, ext. 10; Sen. Contr. 10, 34.—Of brutes:* II.aggerat ipsis In stabulis turpi dilapsa cadavera tabo,
Verg. G. 3, 557.—Hence, as a term of reproach of a despised, worthless man, a carcass:ab hoc ejecto cadavere quidquam mihi aut opis aut ornamenti expetebam?
Cic. Pis. 9, 19; 33, 82.—Meton., the remains, ruins of desolated towns: tot oppidŭm cadavera, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4. -
3 inquino
inquĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [cunire, acc. to Paul. ex Fest. p. 50 Müll.], to befoul, stain, pollute, defile (syn.: polluo, contamino, conspurco).I.Lit.:II.vestem,
Plaut. Capt. 2, 2, 17:mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum,
Hor. S. 1, 8, 37:ruris opes niteant: inquinet arma situs,
Ov. F. 4, 928:(gurgitem) venenis,
id. M. 14, 56:segetem injecto lolio,
Dig. 9, 2, 27. —Trop., to pollute, defile, corrupt, contaminate: saepe unus puer petulans atque impurus inquinat gregem puerorum, Varr. ap. Non. 168, 7:A.amicitiam nomine criminoso,
Cic. Planc. 19, 46:agros turpissimis possessoribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendorem honestatis,
id. Fin. 5, 8, 22:urbis jura et exempla corrumpere domesticaque immanitate inquinare,
id. Deiot. 12, 23:senatum,
Liv. 9, 46, 10:famam alterius,
id. 29, 37 med.:argumenta puerorum foedis amoribus,
Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, 102:se parricidio,
Cic. Tusc. 5, 2, 6:se vitiis atque flagitiis,
id. ib. 1, 30, 72:nuptias et genus et domos,
Hor. C. 3, 6, 18:Juppiter inquinavit aere tempus aureum,
id. Epod. 16, 64.—Hence, inquĭnātus, a, um, P. a., befouled, polluted.Lit.:2. B. 1.aqua turbida et cadaveribus inquinata,
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—In gen.:2.omnibus flagitiis vita inquinata,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:nihil hoc homine inquinatius,
id. Fl. 22, 53:sordidissima ratio et inquinatissima,
id. Off. 2, 6, 21:quis in voluptate inquinatior,
id. Cael. 6, 13: comitia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. fin.:dextra inquinatior,
Cat. 33, 3:sermo inquinatissimus,
Cic. Verr. 2, 3, 26, § 65.—In partic.a.Of speech, low, base:b.est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjectum,
Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7:versus inquinatus, insuavissima littera,
id. Or. 49, 163. —Tinctured, slightly imbued with any thing (cf. A. 2.):litteris satis inquinatus est,
Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.:non inquinati sumus (istis vitiis), sed infecti,
Sen. Ep. 59 med. — Adv.: inquĭnātē, filthily, impurely; loqui, Cic. Brut. 37, 140; 74, 258.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский