-
1 avītus
avītus adj. [avus], of a grandfather, ancestral: possessiones: nomen, O.: solium, V.: malum, hereditary, L.: nobilitas, Ta.* * *avita, avitum ADJancestral, of one's ancestors, family; of/belonging to a grandfather -
2 imāgō
imāgō inis, f [2 IC-], an imitation, copy, image, representation, likeness, statue, bust, picture: tabularum, exact copy: cereae, H.: macra, Iu.: genetiva, natural figure, O.: sine imagine tellus, shapeless, O.—An ancestral image, mask (of a man who had been aedile, praetor, or consul): ius imaginis: avi tui: clarum hac fore imagine, i. e. would become an aristocrat, L.: fumosae, smoky ancestral images: nullae sunt imagines, quae, etc., ancestors of distinction: imagines non habeo, S.: imagines familiae suae: homo multarum imaginum, S.: funus imagines ducant triumphales tuum, H.—A phantom, ghost, apparition, vision: magna mei sub terras ibit imago, shade, V.: vana, H.: inhumani coniugis, V.: natum falsis Ludis imaginibus, phantoms, V.: mortis, O.: somni, a dream, O.: nocturnae, Tb.—A reverberation, echo: resonare tamquam imago: vocis offensa resultat imago, V.: iocosa montis, H.—Fig., an image, conception, thought, imagination, idea: Scipionis imaginem sibi proponere: antiquitatis, an image of the olden time: proconsularem imaginem tam saevam facere (i. e. by cruelty in office), L.: tantae pietatis, V.: poenaeque in imagine tota est, O. —A figure of speech, similitude, comparison, C.: haec a te non multum abludit imago, H.—An empty form, image, semblance, appearance, shadow: adumbrata gloriae: equitis Romani: rei p.: his imaginibus iuris spretis, L.—A reminder, suggestion: quorum (temporum) imaginem video in rebus tuis: genitoris imagine capta, V.* * *likeness, image, appearance; statue; idea; echo; ghost, phantom -
3 patrius
patrius adj. [pater], of a father, fatherly, paternal: animus, T.: ius et potestas: maiestas, L.: poenas patrias persequi: mos: amor, V.: arae, i. e. of Father Apollo, O.: patrium mimae donare fundum laremque, H.: acerbitas, i. e. of his father, L.— Of ancestors, ancestral, family, traditional: di, household gods: hoc patrium est, consuefacere filium, etc., T.: virtus, Cs.: mos, hereditary: cultūsque habitūsque locorum, V.* * *patria, patrium ADJfather's, paternal; ancestral -
4 proavītus
proavītus adj. [proavus], ancestral, inherited from forefathers: regna, O.* * *proavita, proavitum ADJ -
5 imago
ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.I.Lit.A.In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:2.Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,
Cic. Fam. 5, 12, 7:Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,
id. Or. 31, 110:Epicuri in poculis et in anulis,
id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:Africani,
Cic. Rep. 6, 10:mulieris,
Quint. 7, 7, 5:Antigoni,
id. 2, 13, 12:depictam in tabula sipariove imaginem rei,
id. 6, 1, 32:si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,
Gai. Inst. 2, 78:cereae,
Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:ut dignus venias hederis et imagine macra,
Juv. 7, 29:hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,
Mart. 9, 1:epistula atque imago me certum fecit,
i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,
i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—A phantom, ghost, apparition:B.infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,
Verg. A. 2, 773; cf.:et nunc magna mei sub terras ibit imago,
shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:non vanae redeat sanguis imagini,
Hor. C. 1, 24, 15:(somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,
Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,
Juv. 13, 221:quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?
phantoms, Verg. A. 1, 408:ubique pavor et plurima mortis imago,
id. ib. 2, 369; cf.:repetitaque mortis imago,
Ov. M. 10, 726:lurida mortis imago,
Petr. 123, v. 257:varia pereuntium forma et omni imagine mortium,
Tac. H. 3, 28:caesorum insepultorumque,
id. A. 1, 62:supremorum (i. e. funeris) imago,
id. H. 4, 45.— Poet.:genitiva (with forma),
natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,rudis et sine imagine tellus (= informis),
shapeless, id. ib. 1, 87.—In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—(α).In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:(β).si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,
no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,
Sall. J. 85, 25:qui imagines familiae suae consecuti sunt,
Cic. Agr. 2, 1, 1:homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,
Sall. J. 85, 10:majorum imagines,
id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:multis in familia senatoriis imaginibus,
id. Aug. 4:esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,
Hor. Epod. 8, 11:qui stupet in titulis et imaginibus,
id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—In sing. (rare):II.jus imaginis,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:imaginis ornandae causa,
id. Sest. 8, 19:vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,
Liv. 3, 58, 2:clarum hac fore imagine Scaptium,
would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,
Tac. A. 2, 32.Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):III.(mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,
Varr. R. R. 3, 16, 12:concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,
Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,
Ov. M. 3, 385:cujus recinit jocosa Nomen imago,
Hor. C. 1, 12, 4; so,jocosa Vaticani montis,
id. ib. 1, 20, 8:vaga,
Val. Fl. 3, 596.Trop.A.In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:B.Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,
Cic. Lael. 27, 102:magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,
Plin. Ep. 7, 5, 1:Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,
id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,
id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:expressam imaginem vitae quotidianae videre,
id. Rosc. Am. 16, 47:quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,
Liv. 5, 2, 9:naturae... urbis et populi,
Cic. Rep. 2, 39 fin.:justitiae,
Quint. 2, 20, 6:virtutis,
id. 10, 2, 15:similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,
id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:conscripta formantur imagine templa,
plans, Stat. S. 3, 1, 117:scipione determinata prius templi imagine in solo,
Plin. 28, 2, 4, § 15:tua, pater Druse, imago,
memory, Tac. A. 1, 13:magna illic imago tristium laetorumque,
recollection, id. ib. 2, 53:si te nulla movet tantae pietatis imago,
Verg. A. 6, 405.—In partic.1.In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:2.comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,
Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,
Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:3.consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,
id. Off. 3, 17, 69; cf.:non in umbra et imagine civitatis, etc.,
id. Rep. 2, 30; and:umbram equitis Romani et imaginem videtis,
id. Rab. Post. 15, 41:haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,
id. de Or. 2, 87, 356:judiciorum,
only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:imaginem rei publicae nullam reliquissent,
id. Agr. 2, 32, 88:his quoque imaginibus juris spretis,
Liv. 41, 8, 10:imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,
Tac. A. 15, 14:habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,
the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,
id. Or. 34:nec imagine rerum, sed rebus incendit,
Quint. 10, 1, 16:in falsa rerum imagine detineri,
id. 10, 5, 17; cf.:nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,
Juv. 8, 55.—A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;4.sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,
Tac. A. 4, 52.—That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,
Cic. Fam. 1, 6, 2:a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,
nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,
Cic. Fam. 9, 15, 2. -
6 laurus
laurus ī (abl. laurū and laurō, H., O.; plur, nom. and acc. laurūs, V., Ct., Tb.; voc. laurūs, O.), f a bay-tree, laurel-tree, laurel (sacred to Apollo): Phoebo sua Munera, lauri, etc., V.; its branches were the crown of poets: Pindarus Laureā donandus, H.; of the flamens: coronatus laureā coronā, L.; and of ancestral images in festivals; generals in triumph wore laurel crowns, carried laurel branches, and the fasces of their lictors were bound with laurel, C.: nitidā incingere lauru, O.: incurrit haec nostra laurus non solum in oculis, sed, etc., i. e. triumph: ornari lauro secundā, Iu.* * *bay-tree, laurel; laurel crown; triumph -
7 parēns
parēns entis ( gen plur. entum and entium), m and f [P. of pario], a procreator, father, mother, parent: parenti potius quam amori obsequi, T.: ex parenti meo ita accepi, S.: tuus: amandus, H.: alma parens Idaea deum, V.: cum is tibi parentis numero fuisset: sibi parentis loco esse, i. e. to be revered as a father, L.: suos parentīs repperit, T.: (caritas) inter natos et parentes: parentes cum liberis, Cs.— A grandparent, progenitor, ancestor (of recent generations; more remote ancestors are maiores): Siciliam ac Sardiniam parentibus nostris ereptas recuperare, L.: more parentum, ancestral, V.— Plur, relations, kinsfolk, kindred (of brothers and cousins), Cu.— Fig., a father, founder, inventor, author: me urbis parentem esse dixerunt: Socrates philosophiae: (Mercurius) lyrae parens, H.: parentis laudes, i. e. Jupiter, H.* * *parent, father, mother -
8 paternus
paternus adj. [pater], of a father, fatherly, paternal: amicus, T.: iniuria, against the father, T.: horti: libertus: hospitium, Cs.: regna, V.: animus, H.: paterni animi indoles, L.: genus et nomen.— Of the fatherland, of a native country: flumen, H.: terra, O.* * *paterna, paternum ADJfather's, paternal; ancestral -
9 patrius
patrius adj. [patria], of a native country, of home, native: sermo, C., H.: carmen, a national song, Cu.: palaestrae, V.* * *patria, patrium ADJfather's, paternal; ancestral -
10 Vacūna
Vacūna ae, f a goddess of rural fertility, the ancestral divinity of the Sabines, H., O. -
11 Avitus
1. I.Lit.:II.paternae atque avitae possessiones,
Cic. Agr. 2, 30, 81:bona paterna et avita,
id. Cael. 14, 34:res patrita et avita,
id. Verr. 1, 5, 13:patrita illa et avita philosophia,
id. Tusc. 1, 19, 45: avitus ac patritus mos, Varr. ap. Non. p. 161, 5:leges avitae et patritae,
id. ib.:hospitium,
Cic. Fam. 13, 34:divitiae,
Cat. 68, 121; so,res,
Hor. S. 1, 6, 79:quae (pallium, sudarium etc.) palam soles habere tamquam avita,
Cat. 25, 8:solium,
Verg. A. 7, 169; Ov. M. 6, 650:fundus,
Hor. C. 1, 12, 43:cellae,
id. ib. 1, 37, 6:regnum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 12; Liv. 1, 15:sanguis, Prep. 3, 19, 37: nomen,
Ov. M. 6, 239:umbrae,
id. F.1, 43:nobilitas,
Tac. A. 2, 38:spes,
Plin. 9, 35, 58, § 117 et saep.—Transf. to animals:2.asinus fortitudinem celeritatemque avitam refert,
Col. 6, 37, 4:color,
id. 6, 37, 4, § 7.—In gen., very old or ancient:merum,
Ov. A. A. 2, 695.— Comp. and sup. not found; cf. Neue, Formenl. II. p. 230.— -
12 avitus
1. I.Lit.:II.paternae atque avitae possessiones,
Cic. Agr. 2, 30, 81:bona paterna et avita,
id. Cael. 14, 34:res patrita et avita,
id. Verr. 1, 5, 13:patrita illa et avita philosophia,
id. Tusc. 1, 19, 45: avitus ac patritus mos, Varr. ap. Non. p. 161, 5:leges avitae et patritae,
id. ib.:hospitium,
Cic. Fam. 13, 34:divitiae,
Cat. 68, 121; so,res,
Hor. S. 1, 6, 79:quae (pallium, sudarium etc.) palam soles habere tamquam avita,
Cat. 25, 8:solium,
Verg. A. 7, 169; Ov. M. 6, 650:fundus,
Hor. C. 1, 12, 43:cellae,
id. ib. 1, 37, 6:regnum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 12; Liv. 1, 15:sanguis, Prep. 3, 19, 37: nomen,
Ov. M. 6, 239:umbrae,
id. F.1, 43:nobilitas,
Tac. A. 2, 38:spes,
Plin. 9, 35, 58, § 117 et saep.—Transf. to animals:2.asinus fortitudinem celeritatemque avitam refert,
Col. 6, 37, 4:color,
id. 6, 37, 4, § 7.—In gen., very old or ancient:merum,
Ov. A. A. 2, 695.— Comp. and sup. not found; cf. Neue, Formenl. II. p. 230.— -
13 laureus
laurĕus, a, um, adj. [id.], of laurel, laurel-.I.Adj.:II.vectes laurei,
Cato, R. R. 31:folia,
id. ib. 76:corona,
Liv. 23, 11:in nitidā laurea serta comā,
Ov. Tr. 2, 172:oleum,
laurel-oil, Plin. 20, 13, 51, § 137:ramus,
id. 15, 30, 40, § 136:ramulus,
Suet. Caes. 81:pira,
i. e. that smell like laurel, Col. 12, 10:cerasa,
grafted on laurel, Plin. 15, 25, 30, § 104:nemus,
Mart. 10, 92, 11.—Subst.: laurĕa, ae, f.A.(Sc. arbor.) The laurel-tree:B.laurea in puppi navis longae enata,
Liv. 32, 1:tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus,
Hor. C. 2, 15, 9:factis modo laurea ramis annuit,
Ov. M. 1, 566:ex Pannonia,
Plin. Pan. 8, 3.—(Sc. corona.) A laurel crown or garland, laurel branch, as the ornament of Apollo, of poets, of ancestral images, of generals enjoying a triumph, and of letters containing news of a victory:2.te precor, o vates, assit tua laurea nobis,
Ov. R. Am. 75:laureā donandus Apollinari,
Hor. C. 4, 2, 9:cedant arma togae, concedat laurea linguae, Cic. poët. Off. 1, 22, 77: quam lauream cum tua laudatione conferam,
id. Fam. 15, 6, 1. Sometimes victorious generals, instead of a triumphal procession, contented themselves with carrying a laurel branch to the Capitol:de Cattis Dacisque duplicem triumphum egit: de Sarmatis lauream modo Capitolino Jovi retulit,
Suet. Dom. 6:urbem praetextatus et laurea coronatus intravit,
id. Tib. 17; id. Ner. 13; Plin. Pan. 8:thyrsus enim vobis, gestata est laurea nobis,
Ov. P. 2, 5, 67:bellorum laureas victori tradens,
Just. 14, 4, 17.—Trop., a victory, triumph:primus in toga triumphum linguaeque lauream merite,
Plin. 7, 30, 31, § 117; cf.:parite laudem et lauream,
Plaut. Cist. 1, 3, 53. -
14 laurus
laurus, i ( gen. laurūs, Plin. 15, 30, 39, § 132; 14, 16, 19, § 112; Col. 6, 7, 3 codd.; abl. lauru, Hor. C. 2, 7, 19;II.but lauro,
id. ib. 3, 30, 16; nom. plur. laurus, Verg. A. 3, 91; acc. plur. laurus, id. E. 6, 83 al.; Tib. 2, 5, 63; gen. plur. lauruum, acc. to Charis. p. 110 P.), f. [cf. Germ. lor- in Lorbeere], a bay-tree, laurel-tree, laurel, sacred to Apollo; cf.:aliquid cedo Qui vicini hanc nostram augeam aram Apollinis. Da sane hanc virgam lauri,
Plaut. Merc. 4, 1, 11;it grew in greatest beauty on Parnassus, and hence is called Parnasia laurus,
Verg. G. 2, 18;its branches were the decoration of poets,
Hor. C. 4, 2, 9;of the flamens,
Liv. 23, 11; Ov. F. 3, 137. In festivals, the ancestral images were decorated with laurel, Cic. Mur. 41. The leaves, when eaten, were said to impart the power of prophesying, Tib. 2, 5, 63; Juv. 7, 19. Victorious generals, in triumphal processions, wore laurel crowns on their heads and carried laurel branches in their hands, while their lictors bore fasces bound with laurel, Cic. Att. 7, 10; Ov. M. 1, 560. Before the gate of the imperial palace stood two laurel-trees, with oaken crowns, in honor of the emperor, as the vanquisher of foes and the people's preserver:janitrix Caesarum et pontificum,
Plin. 15, 30, 39, § 127 sqq.; Tert. Apol. 35. A wet branch of laurel was used in lustrations, to sprinkle the objects to be purified:cuperent lustrari... si foret umida laurus,
Juv. 2, 158; cf. Dict. Antiq. s. v. lustratio.—Meton. for laurea, a laurel crown, as the sign of a triumph; hence for triumph, victory:incurrit haec nostra laurus non solum in oculos, sed, etc.,
Cic. Fam. 2, 16, 2:Parthica,
Plin. Pan. 14:Indica,
Stat. S. 4, 1, 4:Sarmatica,
Mart. 7, 6, 10:ornari lauro secunda,
Juv. 8, 253. -
15 paternus
păternus, a, um, adj. [pater], of or belonging to a father, fatherly, paternal (said of the property, possessions, external relations, etc., of a father; while patrius is used of that which belongs essentially to his nature, dignity, or duty; hence, in good prose: patrius amor, animus, patria potestas, patrium jus; but paterni agri, liberi, servi, liberti, etc.).I.Lit.:B.injuria,
against the father, Ter. Heaut. 5, 2, 39:haud paternum istuc dedisti,
id. Ad. 3, 4, 4:horti,
Cic. Phil. 13, 17, 34:libertus,
id. Fl. 36, 89:bona paterna et avita,
id. Cael. 14, 34:hospitium,
Caes. B. C. 2, 25:regna,
Verg. A. 3, 121:res,
Hor. Ep. 1, 15, 26:animus,
id. C. 2, 2, 6:paterni animi indoles (a weaker expression than patrii, v. Weissenb. ad loc., and cf. Krebs, Antibarb. p. 833),
Liv. 9, 4, 9:irae,
id. 2, 61:vel paternam vel avitam gloriam consequi,
Cic. Brut. 33, 126:civitatem paterno consilio florentissimam accipere,
id. de Or. 1, 9, 38:paternum maternumque genus et nomen,
id. Phil. 10, 6, 14. —Also (acc. to pater, II. B.), ancestral, of or belonging to forefathers (late Lat.):II.sepulchra paterna,
Vulg. 2 Macc. 12, 39:mos,
id. Act. 28, 17:traditio,
id. 1 Pet. 1, 18.—Transf.A. B.Of animals, Col. 6, 37, 2:C.color,
id. 7, 2, 5.—In gram.:casus paternus,
the genitive case, Prisc. p. 670 P. -
16 proavitus
prŏăvītus, a, um, adj. [proavus], of or belonging to a great-grandfather, or to one's ancestors, ancestral ( poet.):regna,
inherited from his forefathers, Ov. M. 13, 416:rura,
Stat. S. 4, 4, 83 ' potentia, Sil. 16, 254:medicamina didicit,
id. 5, 366:facta,
id. 11, 88. -
17 stemma
stemma, ătis, n., = stemma.I. II.In partic., a garland hung upon an ancestral image (post-Aug.), Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6.—B.Transf., a pedigree, genealogical table, genealogical tree, Sen. Ep. 44, 1; Suet. Ner. 37; id. Galb. 2; Stat. S. 3, 3, 43; Pers. 3, 28; Juv. 8, 1; Mart. 5, 35, 4.—2.Trop., nobility, high value:argenti fumosa sui stemmata narrare,
Mart. 8, 6, 3:referre prisci jejunii,
the great antiquity, Prud. Cath. 7, 81. -
18 virga
I.Lit.A.In gen., Cato, R. R. 101; Varr. R. R. 1, 59, 4; Plin. 17, 18, 30, § 136; 24, 19, 112, § 172; Verg. G. 1, 266; Ov. M. 3, 29; 11, 109.—B.In partic.1. 2.A limetwig, Ov. M. 15, 474.—3.A rod, switch for flogging, Plaut. Capt. 3, 4, 117; id. Bacch. 4, 6, 10; id. Cas. 5, 4, 24;4. 5.for governing horses, etc.: virga quā ad regendum equum usus est,
Front. 4, 5, 16; Val. Max. 3, 2, 12:nobilis equus umbrā quoque virgae regitur,
Curt. 7, 4, 18; Mart. 9, 22, 14; cf. Luc. 4, 683; Juv. 3, 317.—Of the small rods in the fasces of the lictors, with which criminals were scourged, Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161; Plin. 7, 43, 44, § 136.—Hence, poet., for fasces, as a designation of one of the higher magistrates, Ov. Tr. 5, 6, 32; Stat. S. 1, 2, 47; Mart. 8, 66, 4.—A magic wand, Verg. A. 7, 190; Ov. M. 14, 278; 14, 295; 14, 300.—II.Transf.A.A stalk of the flax-plant, Plin. 19, 1, 3, § 17.—B. C.A colored stripe in a garment:D. E.purpureae,
Ov. A. A. 3, 269. —Genitalium, = membrum virile, Cassiod. Anim, 9.
См. также в других словарях:
ancestral — ancestral, ale, aux [ ɑ̃sɛstral, o ] adj. • 1853; de ancestre, ancêtre 1 ♦ Qui a appartenu aux ancêtres, qu on tient des ancêtres. Mœurs, croyances ancestrales. Par ext. Qui remonte très loin dans le temps. ⇒ immémorial. 2 ♦ Biol. Gène ancestral … Encyclopédie Universelle
ancestral — ANCESTRÁL, Ă, ancestrali, e, adj. Strămoşesc. – Din fr. ancestral. Trimis de Alex, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ancestrál adj. m., pl. ancestráli; f. sg. ancestrálă, pl. ancestrále … Dicționar Român
Ancestral z — De son vrai nom Vincent Deruyck, est un dessinateur de bande dessinée, né à Mouscron en 1980 (Signe chinois singe de métal). Très jeune, il développe un goût pronon … Wikipédia en Français
ancestral — adjetivo 1. De los antepasados: costumbres ancestrales. danza ancestral. 2. (antepuesto / pospuesto) Que tiene un origen remoto: Hay que acabar con el ancestral miedo a lo desconocido. Ya te nombrarán nuestra amistad ancestral con su familia … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Ancestral — An*ces tral (?; 277), a. Of, pertaining to, derived from, or possessed by, an ancestor or ancestors; as, an ancestral estate. Ancestral trees. Hemans. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ancestral Z — le monde est un carrefour, attention au feu rouge ! . Naissance … Wikipédia en Français
ancestral — ancestral. См. предковый. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
ancestral — index consanguineous, hereditary, paternal, traditional Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
ancestral — (adj.) 1520s, from O.Fr. ancestrel (Anglo Fr. auncestrel), from ancestre (see ANCESTOR (Cf. ancestor)). Related: Ancestrally … Etymology dictionary
ancestral — adj. 2 g. 1. Dos antepassados. 2. Muito antigo. 3. Avito … Dicionário da Língua Portuguesa
ancestral — [adj] related to previous family or family trait affiliated, born with, congenital,consanguine, consanguineous, familial, genealogical, inborn, inbred, inherited, innate, in the family, lineal, maternal, old, past, paternal, running in the family … New thesaurus