-
121 oppando
oppando, pandi, pansum, or passum, 3, v. a. [ob-pando], to spread or stretch out against or before, to spread out (post-class.):aliquid ad flatus helices,
Grat. Cyn. 55:cornibus oppansis et summā fronte coruscum (of the cross of Christ),
Prud. Psych. 410:aulaei vice oppansā,
Tert. Apol. 48 fin.; Hier. Ep. ad Galat. 1, v. 11, 12; Vulg. Exod. 35, 12.—Hence, oppansum ( - passum), i, n., a covering, envelope (eccl. Lat.):corporis,
Tert. Anim. 53. -
122 oppanssum
oppando, pandi, pansum, or passum, 3, v. a. [ob-pando], to spread or stretch out against or before, to spread out (post-class.):aliquid ad flatus helices,
Grat. Cyn. 55:cornibus oppansis et summā fronte coruscum (of the cross of Christ),
Prud. Psych. 410:aulaei vice oppansā,
Tert. Apol. 48 fin.; Hier. Ep. ad Galat. 1, v. 11, 12; Vulg. Exod. 35, 12.—Hence, oppansum ( - passum), i, n., a covering, envelope (eccl. Lat.):corporis,
Tert. Anim. 53. -
123 pario
1.părĭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [par].I.Act.A.In gen., to make equal; hence, pass., with force of mid., to be equal (postclass.):B.pariari deo,
Tert. Res. Carn. 6.—In partic., to settle, pay in full a debt:II. 2.nummos alicui,
Dig. 40, 1, 4: QVISQVIS MENSIB. CONTINENTER NON PARIAVERIT, has not paid his share, Inscr. Lanuv. (a. p. Chr. 136) in Momms. Collegg. et Sodalicc. Romann.— In part. perf. mid.: PARIATVS, that has paid his share, Inscr. Lanuv. in Momms. Collegg. et Sodalicc. Romann.—părĭo, pĕpĕri, părĭtum, and partum, 3 ( fut. part. parturam, Plaut. Am. 2, 2, 86; fut. paribis for paries, Pompon. ap. Non. 508, 3; inf. parire, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll., and in Diom. p. 378 P.; Plaut. Fragm. ap. Philarg. Verg. E. 2, 63), v. a. [cf. Gr. root por- in eporon, gave, peprôtai, is fated; Lat. portio, partus, puerpera, perh. parare], to bring forth, to bear; of animals, to drop, lay, spawn, etc. (syn. gigno).I.Lit.:B.si quintum pareret mater ejus, asinum fuisse pariturum,
Cic. de Or. 2, 66, 267: ut ea liberos ex sese pareret, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 3:gallinas teneras, quae primum parient, concludat,
Cato, R. R. 89; so,quae gallina id ovum peperisset,
Cic. Ac. 2, 18, 57; cf.:ova parire solet, etc., Enn. l. l. (Ann. v. 10 Vahl.): nam audivi feminam ego leonem semel parire, Plaut. l. l.—Of plants,
to flower, Plin. 16, 25, 39, § 94.—Transf1.Of males, to beget ( poet.):2.apud tragicos: et jam leo pariet, at pater est,
Quint. 8, 6, 34; Caecil. ap. Non. 464, 22 (in a corrupt passage).—In gen., to bring forth, produce:II.ligna putrefacta per imbres Vermiculos pariunt,
Lucr. 2, 899:ut sarmentum in pariendis colibus vires habeat majores,
Varr. R. R. 1, 32, 2; cf. id. ib. 1, 41, 5:fruges et reliqua, quae terra pariat,
Cic. N. D. 1, 2; Plin. 16, 37, 68, § 174; 31, 10, 46, § 112:spiritum,
Vulg. Isa. 26, 18. —Trop., to produce, create, bring about, accomplish, occasion, devise, invent, procure, acquire, etc. (syn.:B.genero, creo, gigno): ars dicendi habet hanc vim, non ut aliquid pariat et procreet, verum ut educet atque confirmet,
Cic. de Or. 2, 87, 356: qui famam multo peperere labore, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 188 (Ann. v. 427 Vahl.):dolorem, voluptatem,
Cic. Fin. 1, 15, 49:discidium,
Lucr. 1, 220:taedium,
Quint. 9, 4, 43:spinosiora multa pepererunt,
Cic. Or. 32, 114; so,quibus etiam verba parienda sunt,
id. Fin. 3, 1, 3; and:hinc fabulae Scyllam et Charybdim peperere,
Just. 4, 1, 13:ne quicquam nobis pariant ex se incommodi,
Plaut. Most. 2, 1, 17:alicui aegritudinem,
id. Trin. 2, 2, 35:fiduciam,
Sall. H. 1, 41, 22 Dietsch:alicni curas,
Prop. 1, 18, 23:obsequium amicos, veritas odium parit,
Ter. And. 1, 1, 41:sibi maximam laudem,
Cic. Off. 2, 13, 47:meis laboribus dignitas salusque pariatur,
id. Cat. 4, 1, 1; id. Sull. 17, 49:praedā improbe partā,
id. Fin. 1, 16, 51:aliquem honeste partis bonis privare,
id. Quint. 23, 74; id. Sull. 28, 77:sibi salutem,
Caes. B. C. 3, 69:ante partam rei militaris gloriam amittere,
id. B. G. 6, 39:gratiam ingentem apud aliquem,
Liv. 34, 44:sibi decus et victoriam,
id. 30, 14:amicos officio et fide,
Sall. J. 10, 4:alicui somnum mero,
Tib. 1, 7, 27 (6, 23):qui sibi letum Insontes peperere manu,
Verg. A. 6, 434; Tib. 4, 13, 20.—Hence, partus, a, um, P. a., that has borne:parta nutrici consociata, etc.,
the ewe that has dropped the lamb, Col. 7, 4, 3.—Gained, acquired. — Hence, as subst.: parta, ōrum, n., acquisitions, possessions:3.quod majus dedecus est parta amittere, quam omnino non paravisse,
Sall. J. 31, 17; cf. id. C. 51, 42;d. H. 1, 41, 17 Dietsch: tantis parta malis curā majore metuque Servantur,
Juv. 14, 303.părĭo, īre, the ground form of aperio and operio. -
124 parta
1.părĭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [par].I.Act.A.In gen., to make equal; hence, pass., with force of mid., to be equal (postclass.):B.pariari deo,
Tert. Res. Carn. 6.—In partic., to settle, pay in full a debt:II. 2.nummos alicui,
Dig. 40, 1, 4: QVISQVIS MENSIB. CONTINENTER NON PARIAVERIT, has not paid his share, Inscr. Lanuv. (a. p. Chr. 136) in Momms. Collegg. et Sodalicc. Romann.— In part. perf. mid.: PARIATVS, that has paid his share, Inscr. Lanuv. in Momms. Collegg. et Sodalicc. Romann.—părĭo, pĕpĕri, părĭtum, and partum, 3 ( fut. part. parturam, Plaut. Am. 2, 2, 86; fut. paribis for paries, Pompon. ap. Non. 508, 3; inf. parire, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll., and in Diom. p. 378 P.; Plaut. Fragm. ap. Philarg. Verg. E. 2, 63), v. a. [cf. Gr. root por- in eporon, gave, peprôtai, is fated; Lat. portio, partus, puerpera, perh. parare], to bring forth, to bear; of animals, to drop, lay, spawn, etc. (syn. gigno).I.Lit.:B.si quintum pareret mater ejus, asinum fuisse pariturum,
Cic. de Or. 2, 66, 267: ut ea liberos ex sese pareret, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 3:gallinas teneras, quae primum parient, concludat,
Cato, R. R. 89; so,quae gallina id ovum peperisset,
Cic. Ac. 2, 18, 57; cf.:ova parire solet, etc., Enn. l. l. (Ann. v. 10 Vahl.): nam audivi feminam ego leonem semel parire, Plaut. l. l.—Of plants,
to flower, Plin. 16, 25, 39, § 94.—Transf1.Of males, to beget ( poet.):2.apud tragicos: et jam leo pariet, at pater est,
Quint. 8, 6, 34; Caecil. ap. Non. 464, 22 (in a corrupt passage).—In gen., to bring forth, produce:II.ligna putrefacta per imbres Vermiculos pariunt,
Lucr. 2, 899:ut sarmentum in pariendis colibus vires habeat majores,
Varr. R. R. 1, 32, 2; cf. id. ib. 1, 41, 5:fruges et reliqua, quae terra pariat,
Cic. N. D. 1, 2; Plin. 16, 37, 68, § 174; 31, 10, 46, § 112:spiritum,
Vulg. Isa. 26, 18. —Trop., to produce, create, bring about, accomplish, occasion, devise, invent, procure, acquire, etc. (syn.:B.genero, creo, gigno): ars dicendi habet hanc vim, non ut aliquid pariat et procreet, verum ut educet atque confirmet,
Cic. de Or. 2, 87, 356: qui famam multo peperere labore, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 188 (Ann. v. 427 Vahl.):dolorem, voluptatem,
Cic. Fin. 1, 15, 49:discidium,
Lucr. 1, 220:taedium,
Quint. 9, 4, 43:spinosiora multa pepererunt,
Cic. Or. 32, 114; so,quibus etiam verba parienda sunt,
id. Fin. 3, 1, 3; and:hinc fabulae Scyllam et Charybdim peperere,
Just. 4, 1, 13:ne quicquam nobis pariant ex se incommodi,
Plaut. Most. 2, 1, 17:alicui aegritudinem,
id. Trin. 2, 2, 35:fiduciam,
Sall. H. 1, 41, 22 Dietsch:alicni curas,
Prop. 1, 18, 23:obsequium amicos, veritas odium parit,
Ter. And. 1, 1, 41:sibi maximam laudem,
Cic. Off. 2, 13, 47:meis laboribus dignitas salusque pariatur,
id. Cat. 4, 1, 1; id. Sull. 17, 49:praedā improbe partā,
id. Fin. 1, 16, 51:aliquem honeste partis bonis privare,
id. Quint. 23, 74; id. Sull. 28, 77:sibi salutem,
Caes. B. C. 3, 69:ante partam rei militaris gloriam amittere,
id. B. G. 6, 39:gratiam ingentem apud aliquem,
Liv. 34, 44:sibi decus et victoriam,
id. 30, 14:amicos officio et fide,
Sall. J. 10, 4:alicui somnum mero,
Tib. 1, 7, 27 (6, 23):qui sibi letum Insontes peperere manu,
Verg. A. 6, 434; Tib. 4, 13, 20.—Hence, partus, a, um, P. a., that has borne:parta nutrici consociata, etc.,
the ewe that has dropped the lamb, Col. 7, 4, 3.—Gained, acquired. — Hence, as subst.: parta, ōrum, n., acquisitions, possessions:3.quod majus dedecus est parta amittere, quam omnino non paravisse,
Sall. J. 31, 17; cf. id. C. 51, 42;d. H. 1, 41, 17 Dietsch: tantis parta malis curā majore metuque Servantur,
Juv. 14, 303.părĭo, īre, the ground form of aperio and operio. -
125 praeminor
prae-mĭnor, 1, v. dep., to threaten beforehand, to threaten greatly (post-class.); with inf., Tert. adv. Marc. 5, 19:aliquid,
App. M. 5, p. 167, 8; 8, p. 211, 11:haec illis,
Tert. Apol. 21. -
126 remuneror
(α).Aliquem, Varr. R. R. 2, 1, 2; Cic. Att. 8, 1, 7; id. Fam. 3, 9, 3:(β).aliquem munere,
id. ib. 9, 8, 1; id. Brut. 4, 15:aliquem magno praemio,
Caes. B. G. 1, 44 fin.:aliquem officio,
Q. Cic. Petit. Cons. 9, 38 Orell. N. cr.:te his suppliciis remunerabor,
punish, Cat. 14, 20. —Aliquid:(γ).quibus autem officiis T. Annii beneficii remunerabor?
Cic. Red. in Sen. 12, 30:quasi remunerans meritum,
Liv. 2, 12:sophisma,
to refute, Gell. 18, 13, 7.—Of an inanim. subject: quod (solum) impensam coloni laboremque magno fetu remuneratur, Col. 2, 2, 5.—Absol.:► 1.nullam esse gratiam tantam, quam non vel capere animus meus in accipiendo vel in remunerando cumulare atque illustrare posset,
Cic. Fam. 2, 6, 2:ut mihi ad remunerandum nihil suppetat praeter voluntatem,
id. ib. 15, 13, 2; so,remunerandi voluntas,
id. Inv. 2, 53, 161.Act. collat. form rĕmūnĕro, āre, to repay, reward, etc. (post-class.):2.ille puellae artificium pari motu remunerabat,
Petr. 140, 8:si laborem dominus remunerare voluerit,
Dig. 17, 1, 7; Quint. Decl. 2, 6; Tert. Apol. 25.—Pass.:philosophi statuis et salariis remunerantur,
Tert. Apol. 46:remuneratus est a me mutuo,
Front. Ep. ad M. Caes. 2, 1; App. M. 7, p. 194, 13:neque enim obligandus sed remunerandus est in amoris officio qui prior coepit,
Plin. Ep. 7, 31, 7. -
127 signo
signo, āvi, ātum, 1, v. a. [signum], to set a mark upon, to mark, mark out, designate (syn.: noto, designo).I.Lit.A.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): discrimen non facit neque signat linea alba, Lucil. ap. Non. 405, 17:B.signata sanguine pluma est,
Ov. M. 6, 670:ne signare quidem aut partiri limite campum Fas erat,
Verg. G. 1, 126:humum limite mensor,
Ov. M. 1, 136; id. Am. 3, 8, 42:moenia aratro,
id. F. 4, 819:pede certo humum,
to print, press, Hor. A. P. 159; cf.:vestigia summo pulvere,
to mark, imprint, Verg. G. 3, 171: auratā cyclade humum, Prop. 4 (5), 7, 40:haec nostro signabitur area curru,
Ov. A. A. 1, 39:locum, ubi ea (cistella) excidit,
Plaut. Cist. 4, 2, 28:caeli regionem in cortice signant,
mark, cut, Verg. G. 2, 269:nomina saxo,
Ov. M. 8, 539:rem stilo,
Vell. 1, 16, 1:rem carmine,
Verg. A. 3, 287;for which: carmine saxum,
Ov. M. 2, 326:cubitum longis litteris,
Plaut. Rud. 5, 2, 7:ceram figuris,
to imprint, Ov. M. 15, 169:cruor signaverat herbam,
had stained, id. ib. 10, 210; cf. id. ib. 12, 125:signatum sanguine pectus,
id. A. A. 2, 384:dubiā lanugine malas,
id. M. 13, 754:signata in stirpe cicatrix,
Verg. G. 2, 379:manibus Procne pectus signata cruentis,
id. ib. 4, 15:vocis infinitios sonos paucis notis,
Cic. Rep. 3, 2, 3:visum objectum imprimet et quasi signabit in animo suam speciem,
id. Fat. 19, 43.—In partic.1.To mark with a seal; to seal, seal up, affix a seal to a thing (usually obsignare):2.accepi a te signatum libellum,
Cic. Att. 11, 1, 1:volumina,
Hor. Ep. 1, 13, 2: locellum tibi signatum remisi, Caes. ap. Charis. p. 60 P.:epistula,
Nep. Pel. 3, 2:arcanas tabellas,
Ov. Am. 2, 15, 15:signatis quicquam mandare tabellis,
Tib. 4, 7, 7:lagenam (anulus),
Mart. 9, 88, 7:testamentum,
Plin. Ep. 2, 20, 8 sq.; cf. Mart. 5, 39, 2:nec nisi signata venumdabatur (terra),
Plin. 35, 4, 14, § 33.— Absol., Mart. 10, 70, 7; Quint. 5, 7, 32; Suet. Ner. 17.—To mark with a stamp; hence,a.Of money, to stamp, to coin:b.aes argentum aurumve publice signanto,
Cic. Leg. 3, 3, 6; cf.:qui primus ex auro denarium signavit... Servius rex primus signavit aes... Signatum est nota pecudum, unde et pecunia appellata... Argentum signatum est anno, etc.,
Plin. 33, 3, 13, § 44:argentum signatum,
Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63; Quint. 5, 10, 62; 5, 14, 26:pecunia signata Illyriorum signo,
Liv. 44, 27, 9:denarius signatus Victoriā,
Plin. 33, 3, 13, § 46:sed cur navalis in aere Altera signata est,
Ov. F. 1, 230:milia talentūm argenti non signati formā, sed rudi pondere,
Curt. 5, 2, 11.— Hence,Poet.:c.signatum memori pectore nomen habe,
imprinted, impressed, Ov. H. 13, 66:(filia) quae patriā signatur imagine vultus,
i. e. closely resembles her father, Mart. 6, 27, 3.—To stamp, i. e. to license, invest with official authority (late Lat.):3.quidam per ampla spatia urbis... equos velut publicos signatis, quod dicitur, calceis agitant,
Amm. 14, 6, 16.—Pregn., to distinguish, adorn, decorate ( poet.):II.pater ipse suo superūm jam signat honore,
Verg. A. 6, 781 Heyne: caelum corona, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 273.—Trop., to point out, signify, indicate, designate, express (rare; more usually significo, designo; in Cic. only Or. 19, 64, where dignata is given by Non. 281, 10;B.v. Meyer ad loc.): translatio plerumque signandis rebus ac sub oculos subiciendis reperta est,
Quint. 8, 6, 19:quotiens suis verbis signare nostra voluerunt (Graeci),
id. 2, 14, 1; cf.:appellatione signare,
id. 4, 1, 2:utrius differentiam,
id. 6, 2, 20; cf. id. 9, 1, 4; 12, 10, 16:nomen (Caieta) ossa signat,
Verg. A. 7, 4:fama signata loco est,
Ov. M. 14, 433:miratrixque sui signavit nomine terras,
designated, Luc. 4, 655; cf.:(Earinus) Nomine qui signat tempora verna suo,
Mart. 9, 17, 4:Turnus ut videt... So signari oculis,
singled out, looked to, Verg. A. 12, 3: signare responsum, to give a definite or distinct answer, Sen. Ben. 7, 16, 1.—With rel.-clause:memoria signat in quā regione quali adjutore legatoque fratre meo usus sit,
Vell. 2, 115.—To distinguish, recognize:C.primi clipeos mentitaque tela Adgnoscunt, atque ora sono discordia signant,
Verg. A. 2, 423; cf.:sonis homines dignoscere,
Quint. 11, 3, 31:animo signa quodcumque in corpore mendum est,
Ov. R. Am. 417.—To seal, settle, establish, confirm, prescribe (mostly poet.):D. A.signanda sunt jura,
Prop. 3 (4), 20, 15:signata jura,
Luc. 3, 302: jura Suevis, Claud. ap. Eutr. 1, 380; cf.:precati deos ut velint ea (vota) semper solvi semperque signari,
Plin. Ep. 10, 35 (44).—signan-ter, adv. (acc. to II. A.), expressly, clearly, distinctly (late Lat. for the class. significanter):B.signanter et breviter omnia indicare,
Aus. Grat. Act. 4:signanter et proprie dixerat,
Hier. adv. Jovin. 1, 13 fin. —signātus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. B. 1. sealed; hence) Shut up, guarded, preserved (mostly ante- and post-class.): signata sacra, Varr. ap. Non. 397, 32: limina. Prop. 4 (5), 1, 145: Chrysidem negat signatam reddere, i. e. unharmed, intact, pure, Lucil. ap. Non. 171, 6; cf.:2.assume de viduis fide pulchram, aetate signatam,
Tert. Exhort. 12.—(Acc. to II. A.) Plain, clear, manifest (post-class. for significans):quid expressius atque signatius in hanc causam?
Tert. Res. Carn. 13.— Adv.: signātē, clearly, distinctly (post-class.):qui (veteres) proprie atque signate locuti sunt,
Gell. 2, 6, 6; Macr. S. 6, 7.— Comp.:signatius explicare aliquid,
Amm. 23, 6, 1. -
128 struo
strŭo, xi, ctum, 3, v. a. [root stor; Gr. strônnumi, to spread; cf. Sanscr. upa-star, to make ready; and v. sterno], to place by or upon each other; to pile up, arrange, etc.I.Lit.A.In gen. (rare but class.; cf.B.condo, compono): quasi structa et nexa verbis, etc.,
Cic. Or. 41, 140:lateres, qui super musculo struantur,
Caes. B. C. 2, 10:altaque congestos struxisse ad sidera montes,
Ov. M. 1, 153:arbores in pyram,
id. ib. 9, 231:frugem ordine,
Cic. Sen. 15, 51:avenas,
Ov. M. 1, 677:ordine longo penum,
Verg. A. 1, 704; Sil. 11, 279; hence, poet., transf.:altaria donis,
Verg. A. 5, 54:acervum,
Hor. S. 1, 1, 35:congeriem armorum,
Tac. A. 2, 22:opes, rem,
to heap up, accumulate, Petr. 120, 85; Pers. 2, 44: PEDEM, to heap up steps, i. e. to flee: SI CALVITVR PEDEMVE STRVIT MANVM ENDOIACITO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. 313 Müll.— Absol.: aliae (apes) struunt, aliae poliunt, aliae suggerunt, pile up (the comb), Plin. 11, 10, 10, § 22. —In partic.1.To make by joining together; to build, erect, fabricate, make, form, construct (syn. aedifico):2.fornacem bene struito... lateribus summam (fornacem) struito,
Cato, R. R. 38, 1 and 3: per speluncas saxis structas, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37 (Trag. Rel. p. 208 Rib.); imitated by Lucr. 6, 195; cf.:templa saxo structa vetusto,
Verg. A. 3, 84:moenia saxo,
Ov. M. 6, 573:moenia,
Verg. A. 5, 811:domos,
Hor. C. 2, 18, 19:pyras,
Verg. A. 11, 204:ingentem pyram,
id. ib. 6, 215; Luc. 3, 240:navem,
Val. Fl. 5, 295:tubas,
to make, Prop. 4 (5), 3, 20:cubilia,
Luc. 9, 841:convivia,
to get ready, prepare, Tac. A. 15, 37 et saep.— Absol.:reticulata structura, quā frequentissime Romae struunt,
Plin. 36, 22, 51, § 172. — Part. perf., subst.:saxorum structa,
masonry, Lucr. 4, 361.—With the idea of order predominating, to set in order, arrange:II.copias ante frontem castrorum struit,
arranges, draws up in rank and file, Caes. B. C. 3, 37; so,aciem,
Liv. 9, 31; 8, 8; Verg. A. 9, 42: omnes armatos in campo, Liv 42, 51.—Trop.A.In gen., to join together, compound, compose:B.ex praepositione et duobus vocabulis dure videtur struxisse Pacuvius, Nerei repandirostrum,
Quint. 1, 5, 67.—In partic.1.To prepare something detrimental; to cause, occasion; to devise, contrive, instigate, etc. (very freq., esp. in Cic.):2.struunt sorores Atticae dirum nefas, Poët. ap. Mar. Vict. p. 2596 P. (Trag. Rel. p. 272 Rib.): aliquid calamitatis struere et moliri,
Cic. Clu. 64, 178:sycophantias,
Plaut. As. 1, 1, 57:num me fefellit hosce id struere?
Ter. Heaut. 3, 2, 3:sollicitudinem sibi,
Cic. Att. 5, 21, 3:odium in alios,
id. de Or. 2, 51, 208:insidias alicui,
Liv. 23, 17:consilia recuperandi regni,
id. 2, 3; Tac. A. 2, 65 fin.; Ov. M. 1, 198: periculum ruinae, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3:pericula alicui,
Sen. Ep. 10, 2:mortem alicui,
Tac. A. 4, 10 fin.:crimina et accusatores,
id. ib. 11, 12; cf.: ultroque struebantur qui monerent perfugere ad Germaniae exercilus, [p. 1768] id. ib. 4, 67:controversiam de nomine,
Auct. Her. 2, 28, 45:causas,
Tac. A. 2, 42:quid struit?
Verg. A. 4, 235:quid struis?
id. ib. 4, 271; Hor. Ep. 1, 3, 6.—To order, arrange, dispose, regulate:3.rem domi,
Plaut. Aul. 3, 6, 8:verba,
Cic. de Or. 3, 43, 171:bene structa collocatio,
id. Or. 70, 232:orationem,
Quint. 7, 10, 7: orationem solutam, Prob. ap. Gell. 13, 20, 1:dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
Quint. 10, 7, 8:quid parum structum (in oratione),
Sen. Ep. 100, 5:cum varios struerem per saecula reges,
ordained, Val. Fl. 1, 535.—To fit out, provide with (late Lat.):quot steriles utriusque naturae infructuosis genitalibus structi,
Tert. Res. Carn. 61:sermo autem spiritu structus est,
id. adv. Prax. 8; id. Verg. Vel. 9.—Hence, structē, adv., orderly, regularly, methodically (very rare):historiam scripsere Sallustius structe, Pictor incondite,
Front. Ep. ad Ver. 1:quae nobis causa est structius prodeundi?
with more embellishment, more ornately, Tert. Cult. Fem. 11.
См. также в других словарях:
Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V … Wikipedia Español