Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

afficio

  • 1 afficio

    afficio afficio, feci, fectum, ere подвергать

    Латинско-русский словарь > afficio

  • 2 afficio

    afficio afficio, feci, fectum, ere причинять (кому -acc., что -abl.)

    Латинско-русский словарь > afficio

  • 3 afficio

    afficio afficio, feci, fectum, ere волновать, производить впечатление

    Латинско-русский словарь > afficio

  • 4 afficio

    adfĭcĭo (affĭcĭo), ĕre, fēci, fectum [ad + facio] - tr. -    - inf. prés. passif adficier Arn. 2, 77. [st1]1 [-] pourvoir de, combler de, gratifier.    - praedā atque agro suos adficere, Plaut. Amp. 193: pourvoir les siens de butin et de territoire.    - a te postulo ut dolorem eisdem verbis adficias quibus Epicurus voluptatem, Cic. Tusc. 2, 18: je ne te demande pas d'attribuer à la douleur les mêmes épithètes qu'Epicure l'a fait à propos du plaisir.    - res sordidas deorum honore adficere, Cic. Nat. 1, 38: accorder les honneurs divins à des objets [faire des dieux d'objets] d'usage courant.    - aliquem sepulturā adficere, Cic. Div. 1, 56: ensevelir qqn.    - stipendio exercitum adficere, Cic. Balb. 61: payer la solde à l'armée.    - praemiis adficere, Cic. Mil. 57: récompenser.    - servitute adficere, Cic. Rep. 1, 68: mettre dans la servitude.    - morte, cruciatu, cruce adficere, Cic. Verr. 1, 9: faire subir la mort, la torture, le supplice de la croix.    - poenā adficere, Cic. de Or. 2, 134: punir, châtier.    - timore adficere, Cic. Quinct. 6: remplir de crainte.    - pari sensu doloris aliquem adficere, Cic. Verr. 5, 123: pénétrer qqn du même sentiment de douleur.    - adfici, passif: éprouver.    - affici admiratione: éprouver de l’admiration.    - delectatione adfici, Cic. Tusc. 1, 98: éprouver du plaisir.    - amentiā adficere aliquem, Cic. Amer. 67: frapper qqn d'égarement.    - desiderio adficere, Cic. Fam. 15, 21, 1: inspirer du regret à qqn. [st1]2 [-] mettre dans tel ou tel état, affecter, disposer.    - exercendum corpus et ita adficiendum est, ut... Cic. Off. 1, 79: il faut exercer le corps et le disposer de telle sorte que...    - Syracusanam civitatem, ut abs te adfecta est, ita in te esse animatam videmus, Cic. Verr. 4, 151, nous constatons que la cité de Syracuse a pour toi des sentiments qui correspondent à l'état où tu l'as mise.    - animos ita adficere, ut... Cic. de Or. 2, 176: disposer l'esprit des auditeurs de telle sorte que...    - quonam modo ille vos vivus adficeret? Cic. Mil. 79: quels sentiments donc vous inspirerait-il, s'il vivait?    - varie sum adfectus tuis litteris, Cic. Fam. 16, 4, 1: ta lettre m'a causé des impressions diverses.    - conviciis diversissime afficiebatur, Suet.: les injures faisaient sur lui les impressions les plus diverses.    - quae audita longe aliter patres ac plebem adfecere, Liv. 2, 24, 1: cette nouvelle produisit une impression bien différente sur les patriciens et sur la plèbe.    - ex te duplex nos adficit sollicitudo, Cic. Br. 332: à ton sujet une double inquiétude me saisit. [st1]3 [-] affaiblir, affecter.    - exercitum super morbum etiam fames adfecit, Liv. 28, 46, 15: en plus de la maladie la famine aussi attaqua l'armée.    - corpora adficere, Liv. 28, 15, 4: affaiblir les forces physiques.    - rerum corpus adficientium varietas, Sen. Beat. 15, 4: la variété des objets qui affectent le corps humain.
    * * *
    adfĭcĭo (affĭcĭo), ĕre, fēci, fectum [ad + facio] - tr. -    - inf. prés. passif adficier Arn. 2, 77. [st1]1 [-] pourvoir de, combler de, gratifier.    - praedā atque agro suos adficere, Plaut. Amp. 193: pourvoir les siens de butin et de territoire.    - a te postulo ut dolorem eisdem verbis adficias quibus Epicurus voluptatem, Cic. Tusc. 2, 18: je ne te demande pas d'attribuer à la douleur les mêmes épithètes qu'Epicure l'a fait à propos du plaisir.    - res sordidas deorum honore adficere, Cic. Nat. 1, 38: accorder les honneurs divins à des objets [faire des dieux d'objets] d'usage courant.    - aliquem sepulturā adficere, Cic. Div. 1, 56: ensevelir qqn.    - stipendio exercitum adficere, Cic. Balb. 61: payer la solde à l'armée.    - praemiis adficere, Cic. Mil. 57: récompenser.    - servitute adficere, Cic. Rep. 1, 68: mettre dans la servitude.    - morte, cruciatu, cruce adficere, Cic. Verr. 1, 9: faire subir la mort, la torture, le supplice de la croix.    - poenā adficere, Cic. de Or. 2, 134: punir, châtier.    - timore adficere, Cic. Quinct. 6: remplir de crainte.    - pari sensu doloris aliquem adficere, Cic. Verr. 5, 123: pénétrer qqn du même sentiment de douleur.    - adfici, passif: éprouver.    - affici admiratione: éprouver de l’admiration.    - delectatione adfici, Cic. Tusc. 1, 98: éprouver du plaisir.    - amentiā adficere aliquem, Cic. Amer. 67: frapper qqn d'égarement.    - desiderio adficere, Cic. Fam. 15, 21, 1: inspirer du regret à qqn. [st1]2 [-] mettre dans tel ou tel état, affecter, disposer.    - exercendum corpus et ita adficiendum est, ut... Cic. Off. 1, 79: il faut exercer le corps et le disposer de telle sorte que...    - Syracusanam civitatem, ut abs te adfecta est, ita in te esse animatam videmus, Cic. Verr. 4, 151, nous constatons que la cité de Syracuse a pour toi des sentiments qui correspondent à l'état où tu l'as mise.    - animos ita adficere, ut... Cic. de Or. 2, 176: disposer l'esprit des auditeurs de telle sorte que...    - quonam modo ille vos vivus adficeret? Cic. Mil. 79: quels sentiments donc vous inspirerait-il, s'il vivait?    - varie sum adfectus tuis litteris, Cic. Fam. 16, 4, 1: ta lettre m'a causé des impressions diverses.    - conviciis diversissime afficiebatur, Suet.: les injures faisaient sur lui les impressions les plus diverses.    - quae audita longe aliter patres ac plebem adfecere, Liv. 2, 24, 1: cette nouvelle produisit une impression bien différente sur les patriciens et sur la plèbe.    - ex te duplex nos adficit sollicitudo, Cic. Br. 332: à ton sujet une double inquiétude me saisit. [st1]3 [-] affaiblir, affecter.    - exercitum super morbum etiam fames adfecit, Liv. 28, 46, 15: en plus de la maladie la famine aussi attaqua l'armée.    - corpora adficere, Liv. 28, 15, 4: affaiblir les forces physiques.    - rerum corpus adficientium varietas, Sen. Beat. 15, 4: la variété des objets qui affectent le corps humain.
    * * *
        Afficio, afficis, pen. cor affeci, pen. prod. affectum, afficere, Ex Ad et Facio compositum. Fort esmouvoir le cueur.
    \
        Affici admiratione. Cic. Estre en admiration et grande estime ou reputation.
    \
        Affici animis. Cic. Estre esmeu.
    \
        Afficere animos. Cic. Esmouvoir les cueurs.
    \
        Afficere beneficiis. Cic. Faire plusieurs plaisirs.
    \
        Caede. Liu. Tuer. \ Calamitate. Cic. Faire povre et miserable.
    \
        Corpus afficere, pro eo quod est Macerare, domare. Cic. Macerer, et debiliter ou affliger le corps, Interesser, Ohier.
    \
        Cruciatu. Caesar. Tormenter.
    \
        Cura. Cic. Travailler de soing et soulci.
    \
        Delectatione. Cic. Delecter.
    \
        Desyderio me vrbs afficit. Cic. J'ay grand desir de veoir la ville.
    \
        Difficultate. Caesar. Estre en grande difficulté et perplexité.
    \
        Doloribus affici. Cic. Porter grandes douleurs, Estre affligé et tormenté de douleurs.
    \
        Affecit domicoenio clientem. Mart. Pour punition l'a faict souper en son logis, et a empesché que personne ne l'ait semond et invité à souper.
    \
        Afficere errore mentis. Cic. Mettre en erreur.
    \
        Exilio affici. Cic. Estre banni, ou puni par, ou de bannissement.
    \
        Afficere gloria. Cic. Donner gloire.
    \
        Honore aliquem afficere. Cic. Honorer.
    \
        Ignominia. Cic. Infamer.
    \
        Incommodo. Cic. Faire desplaisir.
    \
        Iniuriis. Cic. Injurier.
    \
        Laetitia magna afficere. Cic. Resjouir.
    \
        Laude affici. Cic. Estre loué.
    \
        Lucro. Plaut. Faire gaigner.
    \
        Macula. Cic. Deshonorer, Donner mauvais bruit.
    \
        Metu. Cic. Faire avoir paour.
    \
        Molestia. Cic. Molester, Ennuyer, Attedier.
    \
        Morbo. Terent. Estre malade.
    \
        Morte ab aliquo affici. Cic. Estre tué.
    \
        Muneribus aliquem afficere. Cic. Luy donner ou faire des dons.
    \
        Nomine aliquo. Cic. Bailler quelque tiltre et qualité.
    \
        Poena. Cic. Punir.
    \
        Praemio. Cic. Donner guerdon, Remunerer.
    \
        Sepultura. Hirtius. Sepulturer, Mettre en terre.
    \
        Solicitudine. Caesar. Mettre en soulci.
    \
        Solicitudo ex te afficit me. Cic. Je suis en grand soulci de toy, Je me soulcie fort de toy.
    \
        Stipendio afficere. Cic. Bailler soulde aux gensdarmes.
    \
        Timore affici. Cic. Avoir crainte.
    \
        Affici torminibus. Plin. Estre malade des trenchees.
    \
        Affici vulneribus. Colum. Estre navré.
    \
        Pulmo totus afficitur. Columel. Tout le poulmon est corrompu et gasté.

    Dictionarium latinogallicum > afficio

  • 5 afficio

    af-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]
    a. aliquem laetitiā (gaudio) Cs, C — доставить кому-л. радость (обрадовать кого-л.)
    a. aliquem beneficiis C — облагодетельствовать кого-л.
    a. aliquem injuria Enn — обидеть кого-л.
    2)
    а) снабжать, наделять (aliquem praedā Pl; aliquem praemio C; aliquem muneribus C, Nep)
    aliquem gloria a. C — прославить кого-л.
    a. morte (capitali poenā) Cказнить
    servitute a. aliquem Cпоработить кого-либо
    a. aliquem sepulturā C — похоронить кого-л.
    б) pass.
    injuriā affici ab aliquo Enn — потерпеть обиду от кого-л.
    3) влиять, действовать, иметь влияние
    5) ослаблять, изнурять, утомлять (labor, fames, sitis afficiunt corpora L)
    6) производить впечатление, воздействовать (litterae tuae sic me affecerunt, ut... C)
    affici aliquā re PJ — восхищаться чём-л.
    7) иметь отношение, быть связанным ( affectum esse ad aliquam rem C)

    Латинско-русский словарь > afficio

  • 6 afficio

    af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere (ad u. facio), I) zu etw. hinzutun; dah. (als rhetor.-dial. t. t. ) = mit etw. in Verbindung, Zusammenhang, in ein Verhältnis bringen, eae res, quae quodammodo affectae sunt ad id (mit dem in einem gewissen Verhältnis stehen), de quo quaeritur, Cic. top. 8 u. 11.

    II) auf jmd. od. etw. einwirken, Eindruck machen, u. zwar: A) alqm alqā re, durch etw. auf jmd. irgendwie einwirken, -ihn in eine Lage, in eine Stimmung u. dgl. versetzen = jmdm. etw. antun, verschaffen, erweisen, geben, verleihen, zukommen od. zufließen od. angedeihen lassen, widerfahren lassen, verursachen, bereiten, machen, mit etw. heimsuchen, befallen, erfüllen, alqm uno vulnere in mortem, mit einem Stoße zu Tode verwunden, Tac.: alqm lucris, Gewinn bereiten, Plaut.: nuntiis bonis, mit guten Nachrichten erfreuen, Plaut.: praedā atque agro adoreāque, mit Leuten u. Land u. Ruhm bereichern, Plaut.: meritos donis aut suppliciis, Dict.: alqm maximā laetitiā, mit großer Fr. erfüllen, Caes. u. Cic.: ignominiā mortuum, egestate vivum, Cic.: alqm amplissimo regis honore et nomine, Cic.: res sordidas deorum honore, göttliche Ehre erweisen, Cic.: alqm iniuriā, ihm Unrecht tun, Enn. fr.: vgl. iniuriā afficior, man tut mir Unrecht, Enn. fr.: u. iniuriā afficior, ab alqo, jmd. tut mir Unrecht, Enn. fr.: quan tā me molestiā affecerit, welchen Kummer es mir verursacht od. gemacht hat, Cic.: aber ut aliquid audiremus potius ex te, quam te afficeremus ullā molestiā, dich mit unangenehmen Dingen unterhalten, Cic. – alqm praemiis, maximis praemiis, Cic.: alqm alio pretio pro talibus ausis, Verg.: alqm magnis, plurimis maximisque muneribus, zufließen lassen, Nep. u. Cic.: victorem exercitum stipendio, beschenken, Cic.: sic hunc liberum populum libertas ipsa servitute afficit, stürzt in Knechtschaft, Cic.: cives Rom. morte, cruciatu, cruce, Cic.: alqm capitali poenā, belegen, Liv.: alqm sepulturā, zur Erde bestatten, Cic.: alqd maculā, einen Schandfleck anhängen, Cic.: non eo nomine afficiendum, quo laudator affecerit, belegen, Cic.: non postulo, ut dolorem iisdem verbis afficias (bezeichnest), quibus etc., Cic.: tali medicamine vultum, bestreichen, Ov. – u. so im Passiv, eius iussu verberibus affici, Curt.: tantis pedum doloribus affici, ut etc., geplagt werden, Cic.: morbo affectus, Ter. u. Curt.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: gravi morbo oculorum affici, Nep.: gravi vulnere affici, schwer verwundet werden, Caes.: mortifero vulnere affici, Lucil. fr.: magnā difficultate affici, in große Verlegenheit versetzt werden od. geraten, Caes.: summā difficultate rei frumentariae affici, in die größte Not wegen der Beschaffung von Lebensmitteln geraten, Caes.: negotiis belli affectum (verwickelt) exercitumque esse, Gell.: beneficio affici, teilhaftig werden, Cic.: si pio dolore me esse affectum (ergriffen) viderint, Cic.: magno dolore affici, sehr mißvergnügt werden, Caes.: affirmo neminem umquam tantā calamitate affectum esse, von solchen Leiden betroffen worden sei, Cic.: magnā affectus sollicitudine hoc nuntio, durch diese Nachricht sehr unangenehm überrascht, Caes.: admiratione afficiuntur ii, qui etc., es wird denen Bewunderung gezollt, die usw., Cic.: piratae non metu aliquo affecti, sed satietate, von F. befallen, ergriffen = aus F., Cic.

    B) alqm, auf jmds. Körper, äußere Lage od. auf seinen Geist einwirken, 1) (seltener) körperlich einwirken, in irgend eine Verfassung setzen, behandeln, a) übh.: exercendum corpus et ita afficiendum est, ut etc., in eine solche Verfassung zu setzen, so zu gewöhnen, Cic. de off. 1, 79: Syracusanam civitatem, ut abs te affecta est, ita in te esse animatam videmus (im Doppelsinn = behandelt u. = gestimmt), Cic. Verr. 4, 151: filius, quem pater contra pietatem male afficiebat, schlecht behandelte, Papin. dig. 37, 12, 5. – b) insbes., nachteilig einwirken, eingreifen, schwächen, aestus, labor, fames, sitis afficiunt corpora, Liv.: quae (oppugnatio) et ipsos affecerat, Liv.: fames affecit exercitus, Liv.: pulmo totus afficitur, Cels. 2) geistig den u. den (angenehmen od. unangenehmen) Eindruck machen, in die u. die (angenehme od. unangenehme) Stimmung versetzen, stimmen, anregen, ergreifen, nec iam de ollis nos afficit angor, so wenig der Kummer um das Künftige uns jetzt trifft, Lucr.: ut ei, qui audirent, sic afficerentur animis, ut etc., Cic.: litterae tuae sic me affecerunt, ut etc., Cic.: varie sum affectus tuis litteris, Cic.: ipsa mea legens sic afficior (überkommt mich ein solches Gefühl), ut Catonem, non me loqui existimem, Cic.: consules oportere sic affici, ut etc., so gestimmt sein, gesinnt sein, Plin. pan.: neque asinum talibus cibis affici posse, noch können solche Speisen auf einen E. einen besondern Eindruck machen, Apul. met. 10, 15: Corinthia, quibus delectatur nec afficitur, an denen er seine Freude hatte, für die er sich aber nicht begeisterte, Plin. ep. 3, 1, 9. – / Parag. Inf. Präs. Pass. afficier, Arnob. 2, 77.

    lateinisch-deutsches > afficio

  • 7 afficio

    af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere (ad u. facio), I) zu etw. hinzutun; dah. (als rhetor.-dial. t. t. ) = mit etw. in Verbindung, Zusammenhang, in ein Verhältnis bringen, eae res, quae quodammodo affectae sunt ad id (mit dem in einem gewissen Verhältnis stehen), de quo quaeritur, Cic. top. 8 u. 11.
    II) auf jmd. od. etw. einwirken, Eindruck machen, u. zwar: A) alqm alqā re, durch etw. auf jmd. irgendwie einwirken, -ihn in eine Lage, in eine Stimmung u. dgl. versetzen = jmdm. etw. antun, verschaffen, erweisen, geben, verleihen, zukommen od. zufließen od. angedeihen lassen, widerfahren lassen, verursachen, bereiten, machen, mit etw. heimsuchen, befallen, erfüllen, alqm uno vulnere in mortem, mit einem Stoße zu Tode verwunden, Tac.: alqm lucris, Gewinn bereiten, Plaut.: nuntiis bonis, mit guten Nachrichten erfreuen, Plaut.: praedā atque agro adoreāque, mit Leuten u. Land u. Ruhm bereichern, Plaut.: meritos donis aut suppliciis, Dict.: alqm maximā laetitiā, mit großer Fr. erfüllen, Caes. u. Cic.: ignominiā mortuum, egestate vivum, Cic.: alqm amplissimo regis honore et nomine, Cic.: res sordidas deorum honore, göttliche Ehre erweisen, Cic.: alqm iniuriā, ihm Unrecht tun, Enn. fr.: vgl. iniuriā afficior, man tut mir Unrecht, Enn. fr.: u. iniuriā afficior, ab alqo, jmd. tut mir Unrecht, Enn. fr.: quan-
    ————
    tā me molestiā affecerit, welchen Kummer es mir verursacht od. gemacht hat, Cic.: aber ut aliquid audiremus potius ex te, quam te afficeremus ullā molestiā, dich mit unangenehmen Dingen unterhalten, Cic. – alqm praemiis, maximis praemiis, Cic.: alqm alio pretio pro talibus ausis, Verg.: alqm magnis, plurimis maximisque muneribus, zufließen lassen, Nep. u. Cic.: victorem exercitum stipendio, beschenken, Cic.: sic hunc liberum populum libertas ipsa servitute afficit, stürzt in Knechtschaft, Cic.: cives Rom. morte, cruciatu, cruce, Cic.: alqm capitali poenā, belegen, Liv.: alqm sepulturā, zur Erde bestatten, Cic.: alqd maculā, einen Schandfleck anhängen, Cic.: non eo nomine afficiendum, quo laudator affecerit, belegen, Cic.: non postulo, ut dolorem iisdem verbis afficias (bezeichnest), quibus etc., Cic.: tali medicamine vultum, bestreichen, Ov. – u. so im Passiv, eius iussu verberibus affici, Curt.: tantis pedum doloribus affici, ut etc., geplagt werden, Cic.: morbo affectus, Ter. u. Curt.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: gravi morbo oculorum affici, Nep.: gravi vulnere affici, schwer verwundet werden, Caes.: mortifero vulnere affici, Lucil. fr.: magnā difficultate affici, in große Verlegenheit versetzt werden od. geraten, Caes.: summā difficultate rei frumentariae affici, in die größte Not wegen der Beschaffung von Lebensmitteln geraten, Caes.: negotiis belli affectum (ver-
    ————
    wickelt) exercitumque esse, Gell.: beneficio affici, teilhaftig werden, Cic.: si pio dolore me esse affectum (ergriffen) viderint, Cic.: magno dolore affici, sehr mißvergnügt werden, Caes.: affirmo neminem umquam tantā calamitate affectum esse, von solchen Leiden betroffen worden sei, Cic.: magnā affectus sollicitudine hoc nuntio, durch diese Nachricht sehr unangenehm überrascht, Caes.: admiratione afficiuntur ii, qui etc., es wird denen Bewunderung gezollt, die usw., Cic.: piratae non metu aliquo affecti, sed satietate, von F. befallen, ergriffen = aus F., Cic.
    B) alqm, auf jmds. Körper, äußere Lage od. auf seinen Geist einwirken, 1) (seltener) körperlich einwirken, in irgend eine Verfassung setzen, behandeln, a) übh.: exercendum corpus et ita afficiendum est, ut etc., in eine solche Verfassung zu setzen, so zu gewöhnen, Cic. de off. 1, 79: Syracusanam civitatem, ut abs te affecta est, ita in te esse animatam videmus (im Doppelsinn = behandelt u. = gestimmt), Cic. Verr. 4, 151: filius, quem pater contra pietatem male afficiebat, schlecht behandelte, Papin. dig. 37, 12, 5. – b) insbes., nachteilig einwirken, eingreifen, schwächen, aestus, labor, fames, sitis afficiunt corpora, Liv.: quae (oppugnatio) et ipsos affecerat, Liv.: fames affecit exercitus, Liv.: pulmo totus afficitur, Cels. 2) geistig den u. den (angenehmen od. unangenehmen) Eindruck machen, in die u. die (angeneh-
    ————
    me od. unangenehme) Stimmung versetzen, stimmen, anregen, ergreifen, nec iam de ollis nos afficit angor, so wenig der Kummer um das Künftige uns jetzt trifft, Lucr.: ut ei, qui audirent, sic afficerentur animis, ut etc., Cic.: litterae tuae sic me affecerunt, ut etc., Cic.: varie sum affectus tuis litteris, Cic.: ipsa mea legens sic afficior (überkommt mich ein solches Gefühl), ut Catonem, non me loqui existimem, Cic.: consules oportere sic affici, ut etc., so gestimmt sein, gesinnt sein, Plin. pan.: neque asinum talibus cibis affici posse, noch können solche Speisen auf einen E. einen besondern Eindruck machen, Apul. met. 10, 15: Corinthia, quibus delectatur nec afficitur, an denen er seine Freude hatte, für die er sich aber nicht begeisterte, Plin. ep. 3, 1, 9. – Parag. Inf. Präs. Pass. afficier, Arnob. 2, 77.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > afficio

  • 8 afficio

    afficere, affeci, affectus V TRANS
    affect, make impression; move, influence; cause (hurt/death), afflict, weaken

    Latin-English dictionary > afficio

  • 9 afficio

    af-fĭcĭo (better adf-), affēci (adf-), affectum (adf-), 3, v. a. [facio], to do something to one, i. e. to exert an influence on body or mind, so that it is brought into such or such a state (used by the poets rarely, by Hor. never).
    1.
    Aliquem.
    A.
    Of the body rarely, and then commonly in a bad sense:

    ut aestus, labor, fames, sitisque corpora adficerent,

    Liv. 28, 15:

    contumeliis adficere corpora sua,

    Vulg. Rom. 1, 24:

    non simplex Damasichthona vulnus Adficit,

    Ov. M. 6, 255:

    aconitum cor adficit,

    Scrib. Comp. 188:

    corpus adficere M. Antonii,

    Cic. Phil. 3:

    pulmo totus adficitur,

    Cels. 4, 7; with abl. of spec.:

    stomacho et vesicā adfici,

    Scrib. Comp. 186. —In bon. part.:

    corpus ita adficiendum est, ut oboedire rationi possit,

    Cic. Off. 1, 23.—
    B.
    More freq. of the mind:

    litterae tuae sic me adfecerunt, ut, etc.,

    Cic. Att. 14, 3, 2:

    is terror milites hostesque in diversum adfecit,

    Tac. A. 11, 19:

    varie sum adfectus tuis litteris,

    Cic. Fam. 16, 2:

    consules oportere sic adfici, ut, etc.,

    Plin. Pan. 90:

    adfici a Gratiā aut a Voluptate,

    Cic. Fam. 5, 12; id. Mil. 29, 79:

    sollicitudo de te duplex nos adficit,

    id. Brut. 92, 332:

    uti ei qui audirent, sic adficerentur animis, ut eos adfici vellet orator,

    id. de Or. 1, 19, 87 B. and K.:

    adfici animos in diversum habitum,

    Quint. 1, 10, 25.—
    2.
    With acc. and abl., to affect a person or (rarely) thing with something; in a good sense, to bestow upon, grace with; in a bad sense, to visit with, inflict upon; or the ablative and verb may be rendered by the verb corresponding to the ablative, and if an adjective accompany the ablative, this adjective becomes an adverb.—Of inanimate things (rare): luce locum adficiens, lighting up the place, Varr. ap. Non. p. 250, 2:

    adficere medicamine vultum,

    Ov. Med. Fac. 67:

    factum non eo nomine adficiendum,

    designated, Cic. Top. 24, 94:

    res honore adficere,

    to honor, id. N. D. 1, 15, 38:

    non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias, quibus Epicurus, etc.,

    id. Tusc. 2, 7, 18.—
    3.
    Very freq. of persons.
    (α).
    In a good sense:

    Qui praedā atque agro adoreāque adfecit populares suos,

    Plaut. Am. 1, 1, 38:

    quem sepulturā adficit,

    buries, Cic. Div. 1, 27, 56:

    patres adfecerat gloriā,

    id. Tusc. 1, 15, 34:

    admiratione,

    id. Off. 2, 10, 37:

    voluptate,

    id. Fin. 3, 11, 37:

    beneficio,

    id. Agr. 1, 4, 13:

    honore,

    id. Rosc. Am. 50, 147:

    laude,

    id. Off. 2, 13, 47:

    nomine regis,

    to style, id. Deiot. 5, 14:

    bonis nuntiis,

    Plaut. Am. prol. 8:

    muneribus,

    Cic. Fam. 2, 3; Nep. Ages. 3, 3:

    praemio,

    Cic. Mil. 30, 82:

    pretio,

    Verg. A. 12, 352:

    stipendio,

    Cic. Balb. 27, 61.—
    (β).
    In a bad sense: injuriā abs te adficior indignā, pater, am wronged unjustly, Enn. ap. Auct. ad Heren. 2, 24, 38; so Ter. Phorm. 5, 1, 3:

    Quantā me curā et sollicitudine adficit Gnatus,

    id. ib. 2, 4, 1; so Cic. Att. 1, 18:

    desiderio,

    id. Fam. 2, 12:

    timore,

    to terrify, id. Quint. 2, 6:

    difficultate,

    to embarrass, Caes. B. G. 7, 6:

    molestiā,

    to trouble, Cic. Att. 15, 1:

    tantis malis,

    Vulg. Num. 11, 15:

    maculā,

    Cic. Rosc. Am. 39, 113:

    ignominiā,

    id. ib. 39, 123:

    contumeliis,

    Vulg. Ezech. 22, 7; ib. Luc. 20, 11:

    rerum et verborum acerbitatibus,

    Suet. Calig. 2:

    verberibus,

    Just. 1, 5:

    supplicio,

    Cic. Brut. 1, 16; so Caes. B. G. 1, 27:

    poenā,

    Nep. Hann. 8, 2:

    exsilio,

    to banish, id. Thras. 3:

    morte, cruciatu, cruce,

    Cic. Verr. 3, 4, 9:

    morte,

    Vulg. Matt. 10, 21:

    cruce,

    Suet. Galb. 9:

    ultimis cruciatibus,

    Liv. 21, 44:

    leto,

    Nep. Regg. 3, 2.—And often in pass.:

    sollicitudine et inopiā consilii,

    Cic. Att. 3, 6:

    adfici aegritudine,

    id. Tusc. 3, 7, 15:

    doloribus pedum,

    id. Fam. 6, 19:

    morbo oculorum,

    Nep. Hann. 4, 3:

    inopiā rei frumentariae,

    Caes. B. G. 7, 17:

    calamitate et injuriā,

    Cic. Att. 11, 2:

    magnā poenā, Auct. B. G. 8, 39: vulneribus,

    Col. R. R. 4, 11:

    torminibus et inflationibus,

    Plin. 29, 5, 33, § 103:

    servitute,

    Cic. Rep. 1, 44.—Hence, affectus ( adf-), a, um, P. a.
    I.
    In a peculiar sense, that on which we have bestowed labor, that which we are now doing, so that it is nearly at an end; cf.: Adfecta, sicut M. Cicero et [p. 67] veterum elegantissime locuti sunt, ea proprie dicebantur, quae non ad finem ipsum, sed proxime finem progressa deductave erant, Gell. 3, 16:

    bellum adfectum videmus et paene confectum,

    Cic. Prov. Cons. 8, 19:

    in provinciā (Caesar) commoratur, ut ea. quae per eum adfecta sunt, perfecta rei publicae tradat,

    id. ib. 12, 29: cum adfectā prope aestate uvas a sole mitescere tempus, etc., near the end of summer, id. ap. Gell. l. c.:

    Jamque hieme adfectā mitescere coeperat annus,

    Sil. 15, 502:

    in Q. Mucii infirmissimā valetudine adfectāque jam aetate,

    Cic. de Or. 1,45,200; id. Verr. 2,4,43, § 95.—
    II.
    In nearly the same sense as the verb, absol. and with abl.
    A.
    Absol.
    (α).
    Of persons laboring under disease, or not yet quite recovered:

    Qui cum ita adfectus esset, ut sibi ipse diffideret,

    was in such a state, Cic. Phil. 9, 1, 2:

    Caesarem Neapoli adfectum graviter videam,

    very ill, id. Att. 14, 17; so Sen. Ep. 101:

    quem adfectum visuros crediderant,

    ill, Liv. 28, 26:

    corpus adfectum,

    id. 9, 3:

    adfectae vires corporis,

    reduced strength, weakness, id. 5, 18:

    puella,

    Prop. 3, 24, 1:

    aegra et adfecta mancipia,

    Suet. Claud. 25:

    jam quidem adfectum, sed tamen spirantem,

    id. Tib. 21.—
    (β).
    Of things, weakened, sick, broken, reduced:

    partem istam rei publicae male adfectam tueri,

    Cic. Fam. 13, 68:

    adfecta res publica,

    Liv. 5, 57:

    Quid est enim non ita adfectum, ut non deletum exstinctumque esse fateare?

    Cic. Fam. 5, 13, 3:

    sic mihi (Sicilia) adfecta visa est, ut hae terrae solent, in quibus bellum versatum est,

    id. Verr. 5, 18, 47:

    adfecta res familiaris,

    Liv. 5, 10:

    opem rebus adfectis orare,

    id. 6, 3; so Tac. H. 2, 69:

    fides,

    id. ib. 3, 65:

    spes,

    Val. Fl. 4, 60.—
    (γ).
    Of persons, in gen. sense, disposed, affected, moved, touched:

    Quonam modo, Philumena mea, nunc te offendam adfectam?

    Ter. Hec. 3, 1, 45:

    quomodo sim adfectus, e Leptā poteris cognoscere,

    Cic. Fam. 14, 17:

    ut eodem modo erga amicum adfecti simus, quo erga nosmetipsos,

    id. Lael. 16, 56; id. Fin. 1, 20, 68:

    cum ita simus adfecti, ut non possimus plane simul vivere,

    id. Att. 13, 23; id. Fin. 5, 9, 24:

    oculus conturbatus non est probe adfectus ad suum munus fungendum,

    in proper state, id. Tusc. 3, 7, 15:

    oculi nimis arguti, quem ad modum animo adfecti simus, loquuntur,

    id. Leg. 1, 9, 27; id. Off. 3, 5, 21; id. Att. 12, 41, 2.—
    (δ).
    As rhet. t. t.: affectus ad, related to, resembling:

    Tum ex eis rebus, quae quodam modo affectae sunt ad id, de quo quaeritur,

    Cic. Top. 2, 8 Forcellini.—
    B.
    With abl. chiefly of persons, in indifferent sense, in good or bad sense (cf.:

    Animi quem ad modum adfecti sint, virtutibus, vitiis, artibus, inertiis, aut quem ad modum commoti, cupiditate, metu, voluptate, molestiā,

    Cic. Part. Or. 10, 35).
    (α).
    In indifferent sense, furnished with, having:

    validos lictores ulmeis affectos lentis virgis,

    Plaut. As. 3, 2, 29:

    pari filo similique (corpora) adfecta figurā,

    Lucr. 2, 341:

    Tantāne adfectum quemquam esse hominem audaciā!

    Ter. Phorm. 5, 7, 84:

    omnibus virtutibus,

    Cic. Planc. 33, 80.—
    (β).
    In bad sense:

    aegritudine, morbo adfectus,

    Col. R. R. 7, 5, 20:

    aerumnis omnibus,

    Lucr. 3, 50:

    sollicitudine,

    Caes. B. G. 7, 40:

    difficultatibus,

    Cic. Fam. 7, 13:

    fatigatione,

    Curt. 7, 11:

    frigore et penuriā,

    id. 7, 3:

    adfecta sterilitate terra, Col. R. R. praef. 1, 2: vitiis,

    Cic. Mur. 6, 13:

    ignominiā,

    id. Att. 7, 3:

    supplicio,

    Tac. A. 15, 54:

    verberibus,

    Curt. 7, 11:

    vulnere corpus adfectum,

    Liv. 1, 25:

    morbo,

    Ter. Hec. 3, 3, 6:

    dolore,

    Cic. de Or. 2, 49, 201:

    febre,

    Suet. Vit. 14:

    pestilentiā,

    Liv. 41, 5:

    desperatione,

    Cic. Att. 14, 22:

    clade,

    Curt. 10, 6:

    senectute,

    Cic. de Or. 3, 18, 68:

    aetate,

    id. Cat. 2, 20; id. Sen. 14, 47:

    morte,

    Serv. ad Cic. Fam. 4, 12.— Sup.:

    remiges inopiā adfectissimi,

    Vell. 2, 84.—
    (γ).
    In good sense:

    beneficio adfectus,

    Cic. Fam. 14, 4:

    aliquo honore aut imperio,

    id. Off. 1, 41, 149:

    valetudine optimā,

    id. Tusc. 4, 37, 81:

    laetitiā,

    id. Mur. 2, 4, and ad Brut. 1, 4:

    munere deorum,

    id. N. D. 3, 26, 67:

    praemiis,

    id. Pis. 37, 90.— Adv.: affectē ( adf-), with (a strong) affection, deeply:

    oblectamur et contristamur et conterremur in somniis quam adfecte et anxie et passibiliter,

    Tert. Anim. 45.

    Lewis & Short latin dictionary > afficio

  • 10 afficio

    ,feci, fectum, ere
    действовать, настраивать

    Latin-Russian dictionary > afficio

  • 11 afficio

    , affeci, affectum, afficere 3
      1) причинять (кому – acc., что – abl.), затрагивать;
      2) закалять (тело)
      ♦ afficere donis осыпать дарами
      ♦ afficere honore осыпать почестями
      ♦ afficere dolore причинять боль
      ♦ afficere poena казнить
      ♦ affici pass. быть охваченным (страхом)

    Dictionary Latin-Russian new > afficio

  • 12 изнурять

    afficio,feci, fectum, ere

    Latin-Russian dictionary > изнурять

  • 13 affectus

    I 1. a, um
    part. pf. к afficio
    2. adj.
    2) вооружённый, снабжённый ( lictores affecti virgis Pl); наделённый ( vitiis C); одарённый ( virtutibus C); преисполненный ( audaciā Ter); обременённый, отягощённый, удручённый (aetate, senectute C)
    3) расположенный, настроенный ( aliquo modo erga aliquem C)
    4) поражённый, ослабленный, пошатнувшийся, нарушенный, пострадавший
    valetudine a. C — с пошатнувшимся здоровьем, но
    a. animus Lупавший дух
    5) кончающийся, идущий к концу, находящийся на исходе
    bellum affectum C — война, близящаяся к окончанию
    6) тронутый, растроганный ( litteris alicujus C)
    II affectus, ūs m. [ afficio ]
    2) настроение, расположение, чувство (mentis O; animi C)
    3) переживание, душевное волнение, страсть, аффект (affectus sunt motus animi improbabiles, subiti et concitati Sen)
    4) любовь, нежность ( erga aliquem PJ)
    5) pl. любимые, дорогие ( carissimis orbatus affectibus Ap)

    Латинско-русский словарь > affectus

  • 14 affectus

    1. affectus, a, um, PAdj. m. Superl. (v. afficio), angetan, I) m. Abl. = mit etw. begabt, versehen, ausgerüstet, ausgestattet, virgis, spoliis, Plaut.: audaciā, Ter.: virtutibus, vitiis, Cic. – II) absol., irgendwie körperlich oder geistig »behaftet«: 1) körperlich, in einer gewissen Verfassung, einem gewissen Zustande befindlich, aufgelegt, beschaffen, eingerichtet, a) übh.: quomodo te offendo affectum, Ter.: num manus recte affecta (in einem fehlerfreien Zustande) est, cum in tumore est, Cic.: quemadmodum oculus conturbatus non est probe affectus (nicht gehörig im Stande) ad suum munus fungendum, Cic.: sic ad somnum proficisci corporibus affectis, ut etc., sich dem Schlafe in einer solchen Verfassung überlassen, Cic. – übtr., vom Himmel, quomodo affecto caelo compositisque sideribus (bei welchem Zustande des Himmels, bei welcher Stellung der Sterne, d.i. unter welcher Konstellation) quodque animal oriatur, Cic. – b) von nachteiliger Einwirkung, angegriffen, mitgenommen, leidend, geschwächt, erschöpft, zerrüttet, mulier, Plaut.: Caesarem graviter affectum iam videram, Cic.: iam quidem affectum (schwach) sed tamen spirantem adhuc Augustum reperit, Suet.: valetudine affectus, an der Gesundheit angegriffen, krank, Caes.: ultime affectus, Apul.: aetate od. senectute iam affectus, Cic.: affectā iam aetate, Cic.: corpo-
    ————
    re aegro affectoque, Gell.: affecto eo, erkrankt, Liv. epit.: in corpore affecto vigebat vis animi, Liv.: Superl., hinc remiges firmissimi, illinc inopiā affectissimi, Vell. 2, 84, 1. – übtr., pars rei publicae male affecta, Cic.: civitas aegra et affecta, Cic.: affecta res familiaris, affectae res, zerrüttet, Liv.: affectae civitates, hart mitgenommene, Dict.: affecta alcis fides, der wankende Kredit, Tac.: affecti animi, der gesunkene Mut, Liv. – c) der Vollendung nahe (vgl. Gell. 3, 16, 17), aedificia et templa et alia fere multa, quae prope absoluta affectaque sunt, Gell. 15, 5, 2: bes. der Zeit nach, dem Ende nahe, zur Neige gehend, bellum affectum videmus, et, ut vere dicam, paene confectum, Cic.: bes. von den Jahreszeiten, aestate iam prope affectā, im Spätsommer, Cic. fr.: hieme affectā, Sil. – 2) geistig, in irgend einer Verfassung od. Stimmung befindlich, angegriffen, ergriffen, gestimmt, gesinnt, ita magis affectis animis iudicum quam doctis tua est a nobis tum accusatio victa, mehr durch Rührung der R., als durch Überzeugung, Cic.: quo modo sim affectus, Cic.: eodem modo erit sapiens affectus erga amicum, quo in se ipsum, Cic.: est miro quodam modo affectus, verstimmt, Cic.: affectos (die bekümmerten) animos recreavit, Cic. – Compar. affectior, Quint. 12, 10, 45.
    ————————
    2. affectus, ūs, m. (afficio), der durch äußere Eindrücke bewirkte körperliche od. geistige Zustand, I) der körperliche Zustand, die Verfassung, corporis affectus (Plur.), Cels. 3, 18 in. u. (ohne corporis) 2, 15 extr. – II) der geistige Zustand, die Verfassung, Stimmung des Gemüts, 1) im allg.: animi, Cic.: mentis, Ov. – absol. = der Gemütszustand, die Gemütsstimmung, die Regung des Herzens, die Empfindung, das Gefühl, tacitus, Ov.: publicus, öff. Stimmung, Sen.: intimi affectus mei, Sen.: matrum affectus, Tac.: veri affectus (Ggstz. affectus ficti et imitati), Quint. u. Tac.: hunc affectum adversus omnes habere, Sen.: dubiis affectibus errat, Ov. – 2) das erregte lebhafte Gefühl = die Aufwallung, die Gemütsbewegung, Leidenschaft (klass. animi motus od. commotio), griech. πάθος (vgl. Quint. 6, 2, 8. Gell. 1, 26, 10), amoris, avaritiae, metus affectus, Quint.: diversos affectus exprimere, flentis et gaudentis, Plin.: affectus erumpunt, frigescunt, languescunt, tepent u. dgl., Quint. – Insbes.: a) von heftigen Regungen (vgl. Sen. ep. 75, 10), die Leidenschaft = die Gier, das Verlangen, Plin. pan., Tac. u. Iuven. – b) von zärtlichen Regungen, die Leidenschaft = die zärtliche Neigung, das Wohlwollen, die Zärtlichkeit, Liebe, erga fratris filiam, Plin. ep.: affectum parentis exhibere, Plin. ep., od. praestare, Suet.: affectu omni dili-
    ————
    gi, Dict.: dah. meton., Plur. affectus, die geliebten Gegenstände, die Lieben (Weiber u. Kinder), Lucan., Capit. u.a. – c) die Willenskraft, der Wille, aff. furandi, ICt.: absol., quia affectu carent, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > affectus

  • 15 adfectus

    1.
    affectus ( adf-), a, um, P. a., nom. afficio.
    2.
    affectus ( adf-), ūs, m. [afficio].
    I.
    A state of body, and esp. of mind produced in one by some influence (cf. affectio, I.), a state or disposition of mind, affection, mood: adfectuum duae sunt species: alteram Graeci pathos vocant, alteram êthos, Quint. 6, 2, 8:

    qualis cujusque animi adfectus esset, talem esse hominem,

    Cic. Tusc. 5, 16, 47:

    dubiis adfectibus errat,

    Ov. M. 8, 473:

    mentis,

    id. Tr. 4, 3, 32:

    animi,

    id. ib. 5, 2, 8:

    diversos adfectus exprimere, flentis et gaudentis,

    Plin. 34, 8, 19, n. 10:

    adfectu concitati,

    Quint. 6, 2, 8:

    adfectus dulciores,

    id. 10, 1, 101; 1, 11, 2; 6, 1, 7 al.—Of the body:

    supersunt alii corporis adfectus,

    Cels. 3, 18; 2, 15.—
    II.
    Esp.
    A.
    Love, desire, fondness, good-will, compassion, sympathy (postAug.):

    opes atque inopiam pari adfectu concupiscunt,

    Tac. Agr. 30:

    si res ampla domi similisque affectibus esset,

    Juv. 12, 10:

    parentis,

    Suet. Tit. 8:

    adfectu jura corrumpere,

    Quint. Decl. 6, 11.—
    B.
    In Lucan and in later prose, meton. for the beloved objects, the dear or loved ones (in plur.; cf.

    adfectio, II. C.): tenuit nostros Lesbos adfectus,

    Luc. Phars. 8, 132: milites, quorum adfectus ( wives and children) in Albano monte erant, Capitol. Maxim. 23; id. Anton. Phil. 24; hence, adfectus publici, the judges as representatives of the people, Quint. Decl. 2, 17 al.—
    C.
    In Seneca and Pliny, low, ignoble passion or desire:

    adfectus sunt motus animi improbabiles subiti et concitati,

    Sen. Ep. 75; Plin. Pan. 79, 3.—
    D.
    In the Latin of the Pandects, ability of willing, will, volition (cf. affectio, II. D.):

    hoc edicto neque pupillum, neque furiosum teneri constat, quia adfectu carent,

    Dig. 43, 4, 1; 44, 7, 54; 3, 5, 19, § 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > adfectus

  • 16 affectus

    1.
    affectus ( adf-), a, um, P. a., nom. afficio.
    2.
    affectus ( adf-), ūs, m. [afficio].
    I.
    A state of body, and esp. of mind produced in one by some influence (cf. affectio, I.), a state or disposition of mind, affection, mood: adfectuum duae sunt species: alteram Graeci pathos vocant, alteram êthos, Quint. 6, 2, 8:

    qualis cujusque animi adfectus esset, talem esse hominem,

    Cic. Tusc. 5, 16, 47:

    dubiis adfectibus errat,

    Ov. M. 8, 473:

    mentis,

    id. Tr. 4, 3, 32:

    animi,

    id. ib. 5, 2, 8:

    diversos adfectus exprimere, flentis et gaudentis,

    Plin. 34, 8, 19, n. 10:

    adfectu concitati,

    Quint. 6, 2, 8:

    adfectus dulciores,

    id. 10, 1, 101; 1, 11, 2; 6, 1, 7 al.—Of the body:

    supersunt alii corporis adfectus,

    Cels. 3, 18; 2, 15.—
    II.
    Esp.
    A.
    Love, desire, fondness, good-will, compassion, sympathy (postAug.):

    opes atque inopiam pari adfectu concupiscunt,

    Tac. Agr. 30:

    si res ampla domi similisque affectibus esset,

    Juv. 12, 10:

    parentis,

    Suet. Tit. 8:

    adfectu jura corrumpere,

    Quint. Decl. 6, 11.—
    B.
    In Lucan and in later prose, meton. for the beloved objects, the dear or loved ones (in plur.; cf.

    adfectio, II. C.): tenuit nostros Lesbos adfectus,

    Luc. Phars. 8, 132: milites, quorum adfectus ( wives and children) in Albano monte erant, Capitol. Maxim. 23; id. Anton. Phil. 24; hence, adfectus publici, the judges as representatives of the people, Quint. Decl. 2, 17 al.—
    C.
    In Seneca and Pliny, low, ignoble passion or desire:

    adfectus sunt motus animi improbabiles subiti et concitati,

    Sen. Ep. 75; Plin. Pan. 79, 3.—
    D.
    In the Latin of the Pandects, ability of willing, will, volition (cf. affectio, II. D.):

    hoc edicto neque pupillum, neque furiosum teneri constat, quia adfectu carent,

    Dig. 43, 4, 1; 44, 7, 54; 3, 5, 19, § 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > affectus

  • 17 affecto

    āvī, ātum, āre [frequ. к afficio ]
    1) страстно стремиться, горячо желать (aliquid O, L, Nep etc. и ad aliquid Tert)
    a. amicitiam alicujus L — стремиться заручиться чьей-л. дружбой
    a. viam Pl, Ter etc. — вступить на путь, поставить себе целью
    viam a. Olympo V — пролагать себе путь на Олимп, т. е. к бессмертию
    2)
    а) достигать, добыть, обрести
    spes affectandae alicujus rei L — надежда достичь чего-л.
    б) овладевать (a. mulierem Ap)
    3) принимать вид, притворяться, стараться подражать

    Латинско-русский словарь > affecto

  • 18 affectio

    affectio, ōnis, f. (afficio), I) aktiv, die Einwirkung, der Eindruck auf usw., praesentis mali sapientis (auf den W.) affectio nulla est, Cic. Tusc. 4, 6, 14. – II) passiv, das durch gewisse äußere Einwirkungen bewirkte Verhältnis, der Zustand, 1) das durch äußere Umstände bewirkte Verhältnis einer Sache zur andern, die Beziehung, quaedam ad res aliquas aff., Cic. top. 68 u. 70. – 2) der Zustand, die Beschaffenheit, caeli, astrorum, die Konstellation, Cic. – 3) die Stimmung des Körpers od. Geistes (s. Cic. de inv. 1, 36), a) des Körpers, die Verfassung, Veranlagung, firma corporis aff., feste Gesundheit des Körpers, Cic. Tusc. 5, 27. – b) des Geistes, Gemütes, die Verfassung, Stimmung, Aufgelegtheit, auch Gesinnung, mit u. ohne animi, oft b. Cic. – dah. prägn-, α) als Übersetzung von πάθος = das aufgeregte, lebhafte Gefühl, die Gemütsbewegung, der Affekt, Gell. 1, 26, 10 u.ö. Augustin. c. Iulian. 6, 18 (wo Plur.). – β) die »wohlwollende, zärtliche Stimmung« = die Neigung, Liebe, Zärtlichkeit, nullā affectione animi, ohne Vorliebe, Tac.: u. so aff. vera, Iustin.: simiarum generi praecipua erga fetum aff., Plin.: laetas inter audientium affectiones, unter freudiger Bewegung, Bezeugungen der Anhänglichkeit, Tac. – u. meton., affectiones, die Gegenstände der Liebe, die Lieben = die Kinder, Cod. Theod. 13, 9, 3. Auct. itin. Alex. 16 (39). – γ) die Willenskraft, der Wille, tenendi, ICt.: absol., nostra aff., ICt. – δ) das Streben nach etw., tyrannidis, Vulc. Gall. Avid. Cass. 1, 5.

    lateinisch-deutsches > affectio

  • 19 affecto

    af-fecto (ad-fecto), āvi, ātum, āre (afficio), sich an etw. machen, I) erfassen, ergreifen, 1) eig. (u. bildl.): a) im allg.: ubi nulla datur dextrā affectare (sc. navem) potestas, es zu ergreifen, zu erhaschen, Verg. Aen. 3, 670: u. (bildl.) affectare viam (iter), einen Weg einschlagen, sich einen Weg bahnen, sich Bahn brechen, um zu einem Ziele zu gelangen od. wohin zu gelangen, ad eam rem adfectas viam (du gehst darauf aus), ut etc., Plaut. Men. 686: eam adfectat viam, ut etc., Plaut. aulul. 575: quae dominatio quam viam munitet et quod iter adfectet, videtis, Cic. Rosc. Am. 140.: viam affectat Olympo (zum O. = zur Unsterblichkeit), Verg. georg. 4, 562: ad alqm aff. viam, sich Bahn brechen, Eingang suchen, Ter. heaut. 301; Phorm. 964 (kühn auf jmd. losgehen). – b) eine Frauensperson beschlafen, ancillam hospitis, Capit. Maximin. 12, 4: mulierem, Ps. Apul. de herb. 16, 3 lemm. (s. dazu Ackermann S. 316). – 2) übtr.: a) auf etw. sich einlassen, mit etw. sich befassen, eam rem, Liv. 29, 6, 2: m. ad u. Akk., ad quod (opus) Romanum non affectasset ingenium, Firm. math. 5. praef. p. 115 ed. Basil. – b) etw. erringen, sich aneignen od. verschaffen, regnum, Liv. 1, 46, 2: opes (Macht), Liv. 24, 22, 11. – c) jmd. heimsuchen, gravi morbo affectari, Liv. 29, 10, 1. – II) etw. anstreben, erstreben, 1) nach etw. trachten, streben, etw. sich anzueignen suchen, auf etw. bedacht sein, es auf etw. absehen (im guten u. üblen Sinne), a) im allg.: omni diligentiā munditiam, non affluentiam, Nep.: artem, Val. Max.: elegantiam Graecae orationis Latinis verbis, Gell.: spem potiundae Africae, zu verwirklichen suchen, hegen u. pflegen, Liv.: u. so easdem spes, Ov. – im üblen Sinne, caelum, Ov.: immortalitatem, Curt.: famam eruditionis, clementiae, Quint. u. Tac.: plausum, Quint.: non admodum commoda fisci, Eutr.: diligentiam in supervacuis, sorgfältig zu erscheinen suchen, Plin.: studium carminum, den Dichter zu machen suchen, Tac.: dicacitatem in deformibus lucris, gern Witze machen bei usw., Suet. – m. ad u. Akk., ad gloriam, Tert. apol. 39: ad omnem malitiae suae scaenam (Trugwerk), Tert. de anim. 46. – m. Infin. = darauf ausgehen, es darauf absehen, sich unterfangen, Plaut. Bacch. 377. Ov. am. 2, 39. Sil. 4, 138. Stat. Theb. 1, 132. Auson. parent. 26, 12. Amm. 25, 4, 18. Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 275: u. so m. Nom. u. Infin., qui docti esse affectant, gelehrt erscheinen wollen, Quint. 10, 1, 97 (vgl. 5, 10, 28): tu tamen affectas, Nestor, dici atque videri pauper, Mart. 11, 32, 5: u.m. ut u. Konj., Eutr. 5, 4. Ambros. de off. 3, 16, 97. – b) in polit. Beziehung, α) übh. etw. erstreben, nach etw. streben, Gelüste tragen, es auf etw. absehen, sich um etw. bewerben, bellum Hernicum (nach der Führung des Kr.), Liv.: Galliarum societatem arte donisque, Tac.: studia militum spe successionis, Tac.: honorem, Sall.: dominationes, Sall. fr.: regnum, Curt.: imperium (Herrschaft, Thron), Liv.: tyrannidem, Quint.: regium nomen, Suet. – β) nach einem Lande usw. Gelüste tragen, es auf seine Seite zu bringen, es zu gewinnen suchen, sich zu unterwerfen suchen, Gallias, Vell.: proximas civitates, Tac.: Siciliam, Flor.: civitates formidine aut pollicitando praemia, Suet. – 2) etw. erkünsteln, erheucheln, decus in dicendo, Quint.: in verbis effusiorem cultum, Quint.: daher Partiz. affectatus, a, um, v. der Rede usw., gekünstelt, gesucht, erheuchelt, subtilitas affectata, Quint.: affectata aliis castitas, tibi ingenita atque innata, Plin. pan. – m. dopp. Acc., sunt qui se divites affectant, sich für reich ausgeben, Augustin. serm. 36, 1 u. 7. – m. Acc. u. Infin., homo, qui se divitem videri affectat, sich so stellt, daß er reich erscheint, Augustin. ep. 36, 1.

    lateinisch-deutsches > affecto

  • 20 affectus [1]

    1. affectus, a, um, PAdj. m. Superl. (v. afficio), angetan, I) m. Abl. = mit etw. begabt, versehen, ausgerüstet, ausgestattet, virgis, spoliis, Plaut.: audaciā, Ter.: virtutibus, vitiis, Cic. – II) absol., irgendwie körperlich oder geistig »behaftet«: 1) körperlich, in einer gewissen Verfassung, einem gewissen Zustande befindlich, aufgelegt, beschaffen, eingerichtet, a) übh.: quomodo te offendo affectum, Ter.: num manus recte affecta (in einem fehlerfreien Zustande) est, cum in tumore est, Cic.: quemadmodum oculus conturbatus non est probe affectus (nicht gehörig im Stande) ad suum munus fungendum, Cic.: sic ad somnum proficisci corporibus affectis, ut etc., sich dem Schlafe in einer solchen Verfassung überlassen, Cic. – übtr., vom Himmel, quomodo affecto caelo compositisque sideribus (bei welchem Zustande des Himmels, bei welcher Stellung der Sterne, d.i. unter welcher Konstellation) quodque animal oriatur, Cic. – b) von nachteiliger Einwirkung, angegriffen, mitgenommen, leidend, geschwächt, erschöpft, zerrüttet, mulier, Plaut.: Caesarem graviter affectum iam videram, Cic.: iam quidem affectum (schwach) sed tamen spirantem adhuc Augustum reperit, Suet.: valetudine affectus, an der Gesundheit angegriffen, krank, Caes.: ultime affectus, Apul.: aetate od. senectute iam affectus, Cic.: affectā iam aetate, Cic.: corpore aegro affectoque, Gell.: affecto eo, erkrankt, Liv. epit.: in corpore affecto vigebat vis animi, Liv.: Superl., hinc remiges firmissimi, illinc inopiā affectissimi, Vell. 2, 84, 1. – übtr., pars rei publicae male affecta, Cic.: civitas aegra et affecta, Cic.: affecta res familiaris, affectae res, zerrüttet, Liv.: affectae civitates, hart mitgenommene, Dict.: affecta alcis fides, der wankende Kredit, Tac.: affecti animi, der gesunkene Mut, Liv. – c) der Vollendung nahe (vgl. Gell. 3, 16, 17), aedificia et templa et alia fere multa, quae prope absoluta affectaque sunt, Gell. 15, 5, 2: bes. der Zeit nach, dem Ende nahe, zur Neige gehend, bellum affectum videmus, et, ut vere dicam, paene confectum, Cic.: bes. von den Jahreszeiten, aestate iam prope affectā, im Spätsommer, Cic. fr.: hieme affectā, Sil. – 2) geistig, in irgend einer Verfassung od. Stimmung befindlich, angegriffen, ergriffen, gestimmt, gesinnt, ita magis affectis animis iudicum quam doctis tua est a nobis tum accusatio victa, mehr durch Rührung der R., als durch Überzeugung, Cic.: quo modo sim affectus, Cic.: eodem modo erit sapiens affectus erga amicum, quo in se ipsum, Cic.: est miro quodam modo affectus, verstimmt, Cic.: affectos (die bekümmerten) animos recreavit, Cic. – / Compar. affectior, Quint. 12, 10, 45.

    lateinisch-deutsches > affectus [1]

См. также в других словарях:

  • аффект 1 — (affectus; лат. состояние, переживание, аффект, от afficio, affectum причинять что либо, воздействовать, поражать) в морфологии комплекс патологических изменений в месте внедрения в ткани патогенных микроорганизмов …   Большой медицинский словарь

  • Аффект — I Аффект (affectus; лат. состояние, переживание, аффект, от afficio, affectum причинять что либо, воздействовать, поражать) в морфологии комплекс патологических изменений в месте внедрения в ткани патогенных микроорганизмов. Аффект вторичный (a.… …   Медицинская энциклопедия

  • Аффект —         (лат. afficio, affectum душевное волнение, переживание), сильное и относительно кратковременное эмоциональное состояние, связанное с резким изменением важных для субъекта жизненных обстоятельств и сопровождаемое резко выраженными… …   Сексологическая энциклопедия

  • АФФИЦИРОВАНИЕ —         (от лат. afficio причиняю, влияю, действую), понятие философии Канта, означающее воздействие внеш. объекта («вещи в себе») на душу, обладающую способностью чувств. восприятия. Термин «А.» берёт начало в поздней схоластике. В «Филос.… …   Философская энциклопедия

  • affect — The emotional feeling, tone, and mood attached to a thought, including its external manifestations. [L. affectus, state of mind, fr. afficio, to have influence on] blunted a. a disturbance in mood seen in schizophrenic patients manifested …   Medical dictionary

  • ԱՄԱՉԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0052 Chronological Sequence: Early classical, 9c, 10c, 12c, 13c ն. καταισχύνω pudefacio, pudore afficio Տալ ամաչել. յամօթ առնել. պատկառեցուցանել. ամըչըցնել, խպնեցնել ... *Յոյս ոչ երբէք ամաչեցուցանէ. Հռ. ՟Ե. 5: *Մի՛ ամաչեցուցաներ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՆԱՐԳԵՄ — (եցի.) NBH 1 0114 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 12c ն. Չյարգել. անպատուել. արհամարհել. յոչինչ համարել. խոտել. մերժել. ապախտ առնել. ἁτιμάζω, ἁτιμόω, ἁθετέω, ἑξουδενέω, ἁποδοκιμάζω, φαυλίζω ignomina afficio, dehonesto, despicio …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՆԻՐԱՒԵՄ — (եցի.) NBH 1 0156 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c, 12c ն. ἁδικέω injuriis afficio Յանիրաւի զրկել, վնասել. յանցանել կամ մեղանչել ումեք. չարաչար եւ վնասակար լինել. զրկանք՝ յանցանք ընել, վնաս տալ. ... *Որք առնեն զչարն՝ զիւրեանց իսկ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՊԻՐԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 0276 Chronological Sequence: Unknown date ն. ἁδικέω injuria afficio Ապիրատութեամբ վնասել. անիրաւել. *Հնարաւորեալք զամենայն հնարս առ ʼի չարագործել զմիմեանս եւ յապիրատել: Անիրաւութեանցն՝ զոր ինչ եւ ապիրատեցին. Պղատ. օրին. ՟Գ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՐՀԱՄԱՐՀԵՄ — (եցի.) NBH 1 0364 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c ն. καταφρονέω, ἑξουδενέω, ἑξουθενέω , ἁτιμάζω, ἑκμυκτηρίζω, ἑμπαίζω եւն. Չ contemno, nihili facio, despicio, ignomina afficio, etc. համարել ինչ. յոչինչ գրել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲԱՄԲԱՍԵՄ — (եցի.) NBH 1 430 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 14c ն. καταλαλέω, καταλογέω, λοιδορέω , μέμφομαι, ψογέω, διαγογγύζω obloquor, attracto, maledico, convito, probro afficio, quaeror եւն. Չարիս խօսել զայլմէ. ընդ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»