-
21 aequitas
aequĭtas, ātis, f. [aequus], the quality of being aequus (syn.: aequalitas, jus, justitia, fas).I.The uniform relation of one thing to others, equality, conformity, symmetry; portionum aequitate turbatā, Sen. Q. N. 3, 10: commoditas et aequitas ( proportion, symmetry) membrorum, Suet. Aug. 79.—II.Trop.A.Just or equitable conduct toward others, justice, equity, fairness, epieikeia (governed by benevolence, while justitia yields to another only what is strictly due):(α).pro aequitate contra jus dicere,
Cic. de Or. 1, 56, 240:belli aequitas sanctissime fetiali jure perscripta est,
id. Off. 1, 11, 36:a verbis recedere et aequitate uti,
id. Caecin. 13; Nep. Arist. 2, 2 Br.; cf. id. Milt. 2, Suet. Claud. 15. But it is sometimes used for justitia:summa bonitas et aequitas causae,
Cic. Att. 16, 16:quam habet aequitatem, ut agrum qui nullum habuit, habeat?
id. Off. 2, 22 fin. —Eccl., righteousness,of men, Vulg. Deut. 9, 5; ib. Mal. 2, 6.—(β).Of God, Vulg. Psa. 9, 9; ib. Act. 17, 31.—B.A quiet, tranquil state of mind, evenness of temper, moderation, calmness, tranquillity, repose, equanimity; often with animus:quis hanc animi maximi aequitatem in ipsā morte laudaret, si? etc.,
Cic. Tusc. 1, 40, 97:novi moderationem animi tui et aequitatem,
id. de Sen. 1; so id. Agr. 1, 5:ut animi aequitate plebem contineant,
Caes. B. G 6, 22; so Nep. Thras. 4:ubi pax evenerat aequitate,
Sall. C. 9, 3. -
22 sapio
săpĭo, īvi or ĭi (sapui, Aug. Civ. Dei, 1, 10; id. Ep. 102, 10; but sapivi, Nov. ap. Prisc. p. 879 P.; id. ap. Non. 508, 21:I.saPisti,
Mart. 9, 6, 7:sapisset,
Plaut. Rud. 4, 1, 8), 3, v. n. and a. [kindr. with opos, saphês, and sophos], to taste, savor; to taste, smack, or savor of, to have a taste or flavor of a thing (cf. gusto).Lit. (so only in a few examples).1.Of things eaten or drunk:* 2.oleum male sapiet,
Cato, R. R. 66, 1:occisam saepe sapere plus multo suem,
Plaut. Mil. 2, 6, 104:quin caseus jucundissime sapiat,
Col. 7, 8, 2:nil rhombus nil dama sapit,
Juv. 11, 121.—With an acc. of that of or like which a thing tastes:quis (piscis) saperet ipsum mare,
Sen. Q. N. 3, 18, 2:cum in Hispaniā multa mella herbam eam sapiunt,
Plin. 11, 8, 8, § 18:ipsum aprum (ursina),
Petr. 66, 6.— Poet.: anas plebeium sapit, has a vulgar taste, Petr. poët. 93, 2:quaesivit quidnam saperet simius,
Phaedr. 3, 4, 3.—Of that which tastes, to have a taste or a sense of taste (perh. so used for the sake of the play upon signif. II.):3.nec sequitur, ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus,
Cic. Fin. 2, 8, 24.—Transf., of smell, to smell of or like a thing (syn.: oleo, redoleo; very rare): Cicero, Meliora, inquit, unguenta sunt, quae terram quam crocum sapiunt. Hoc enim maluit dixisse quam redolent. Ita est profecto;II.illa erit optima, quae unguenta sapiat,
Plin. 17, 5, 3, § 38:invenitur unguenta gratiosiora esse, quae terram, quam quae crocum sapiunt,
id. 13, 3, 4, § 21.—In a lusus verbb. with signif. II.: istic servus quid sapit? Ch. Hircum ab alis, Plaut. Ps. 2, 4, 47.—Trop.1. a.To resemble (late Lat.):b. c.patruos,
Pers. 1, 11.—Altum or alta sapere, to be high-minded or proud:2.noli altum sapere,
Vulg. Rom. 11, 20:non alta sapientes,
id. ib. 12, 16.—To have good taste, i.e. to have sense or discernment; to be sensible, discreet, prudent, wise, etc. (the predominant signif. in prose and poetry; most freq. in the P. a.).(α).Neutr., Plaut. Ps. 2, 3, 14:(β).si aequum siet Me plus sapere quam vos, dederim vobis consilium catum, etc.,
id. Ep. 2, 2, 73 sq.:jam diu edepol sapientiam tuam abusa est haec quidem. Nunc hinc sapit, hinc sentit,
id. Poen. 5, 4, 30; cf.:populus est moderatior, quoad sentit et sapit tuerique vult per se constitutam rem publicam,
Cic. Rep. 1, 42, 65;so (with sentire),
Plaut. Am. 1, 1, 292; id. Bacch. 4, 7, 19; id. Merc. 2, 2, 24; id. Trin. 3, 2, 10 sq.; cf.:qui sapere et fari possit quae sentiat,
Hor. Ep. 1, 4, 9; Plaut. Bacch. 1, 2, 14:magna est admiratio copiose sapienterque dicentis, quem qui audiunt intellegere etiam et sapere plus quam ceteros arbitrantur,
Cic. Off. 2, 14, 48:veluti mater Plus quam se sapere Vult (filium),
Hor. Ep. 1, 18, 27:qui (puer) cum primum sapere coepit,
Cic. Fam. 14, 1, 1; Poët. ap. Cic. Fam. 7, 16, 1:malo, si sapis, cavebis,
if you are prudent, wise, Plaut. Cas. 4, 4, 17; so,si sapis,
id. Eun. 1, 1, 31; id. Men. 1, 2, 13; id. Am. 1, 1, 155; id. Aul. 2, 9, 5; id. Curc. 1, 1, 28 et saep.; Ter. Eun. 4, 4, 53; id. Heaut. 2, 3, 138:si sapias,
Plaut. Merc. 2, 3, 39; 4, 4, 61; id. Poen. 1, 2, 138; Ter. Heaut. 3, 3, 33; Ov. H. 5, 99; 20, 174:si sapies,
Plaut. Bacch. 4, 9, 78; id. Rud. 5, 3, 35; Ter. Heaut. 4, 4, 26; Ov. M. 14, 675:si sapiam,
Plaut. Men. 4, 2, 38; id. Rud. 1, 2, 8:si sapiet,
id. Bacch. 4, 9, 74:si saperet,
Cic. Quint. 4, 16: hi sapient, * Caes. B. G. 5, 30: Ph. Ibo. Pl. Sapis, you show your good sense, Plaut. Mil. 4, 8, 9; id. Merc. 5, 2, 40:hic homo sapienter sapit,
id. Poen. 3, 2, 26:quae (meretrix) sapit in vino ad rem suam,
id. Truc. 4, 4, 1; cf. id. Pers. 1, 3, 28:ad omnia alia aetate sapimus rectius,
Ter. Ad. 5, 3, 46:haud stulte sapis,
id. Heaut. 2, 3, 82:te aliis consilium dare, Foris sapere,
id. ib. 5, 1, 50:pectus quoi sapit,
Plaut. Bacch. 4, 4, 12; id. Mil. 3, 1, 191; id. Trin. 1, 2, 53; cf.:cui cor sapiat,
Cic. Fin. 2, 8, 24:id (sc. animus mensque) sibi solum per se sapit, id sibi gaudet,
Lucr. 3, 145.—Act., to know, understand a thing (in good prose usually only with general objects):3.recte ego rem meam sapio,
Plaut. Ps. 1, 5, 81:nullam rem,
id. Most. 5, 1, 45: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Poët. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. Att. 14, 5, 1; Plaut. Mil. 2, 3, 65; cf.:quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse beatus potest?
Cic. Fam. 7, 28, 1:quantum ego sapio,
Plin. Ep. 3, 6, 1:jam nihil sapit nec sentit,
Plaut. Bacch. 4, 7, 22:nihil,
Cic. Tusc. 2, 19, 45:plane nihil,
id. Div. in Caecil. 17, 55: nihil parvum, i. e. to occupy one ' s mind with nothing trivial (with sublimia cures), Hor. Ep. 1, 12, 15; cf.: cum sapimus patruos, i.e. resemble them, imitate them in severity, Pers. 1, 11. —Prov.: sero sapiunt Phryges, are wise behind the time; or, as the Engl. saying is, are troubled with afterwit:A.sero sapiunt Phryges proverbium est natum a Trojanis, qui decimo denique anno velle coeperant Helenam quaeque cum eā erant rapta reddere Achivis,
Fest. p. 343 Müll.:in Equo Trojano (a tragedy of Livius Andronicus or of Naevius) scis esse in extremo, Sero sapiunt. Tu tamen, mi vetule, non sero,
Cic. Fam. 7, 16, 1.—Hence, să-pĭens, entis ( abl. sing. sapiente, Ov. M. 10, 622; gen. plur. sapientum, Lucr. 2, 8; Hor. S. 2, 3, 296;but sapientium,
id. C. 3, 21, 14), P. a. (acc. to II.), wise, knowing, sensible, well-advised, discreet, judicious (cf. prudens).In gen.:b.ut quisque maxime perspicit, quid in re quāque verissimum sit, quique acutissime et celerrime potest et videre et explicare rationem, is prudentissimus et sapientissimus rite haberi solet,
Cic. Off. 1, 5, 16; cf.:sapientissimum esse dicunt eum, cui quod opus sit ipsi veniat in mentem: proxume acceder illum, qui alterius bene inventis obtemperet,
id. Clu. 31, 84:M. Bucculeius, homo neque meo judicio stultus et suo valde sapiens,
id. de Or. 1, 39, 179:rex aequus ac sapiens,
id. Rep. 1, 26, 42; cf.:Cyrus justissimus sapientissimusque rex,
id. ib. 1, 27, 43:bonus et sapiens et peritus utilitatis civilis,
id. ib. 2, 29, 52:o, Neptune lepide, salve, Neque te aleator ullus est sapientior,
Plaut. Rud. 2, 3, 29:quae tibi mulier videtur multo sapientissima?
id. Stich. 1, 2, 66:(Aurora) ibat ad hunc (Cephalum) sapiens a sene diva viro,
wise, discreet, Ov. H. 4, 96 Ruhnk.; so,puella,
id. M. 10, 622:mus pusillus quam sit sapiens bestia,
Plaut. Truc. 4, 4, 15; id. As. 3, 3, 114 et saep.—With gen. (analogous to gnarus, peritus, etc.):qui sapiens rerum esse humanarum velit,
Gell. 13, 8, 2.— Subst.: săpĭens, entis, m., a sensible, shrewd, knowing, discreet, or judicious person:semper cavere hoc sapientes aequissimumst,
Plaut. Rud. 4, 7, 20; cf.:omnes sapientes suom officium aequom est colere et facere,
id. Stich. 1, 1, 38; id. Trin. 2, 2, 84:dictum sapienti sat est,
id. Pers. 4, 7, 19; Ter. Phorm. 3, 3, 8; Plaut. Rud. 2, 4, 15 sq.:insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui,
Hor. Ep. 1, 6, 15:sapiens causas reddet,
id. S. 1, 4, 115:quali victu sapiens utetur,
id. ib. 2, 2, 63; 1, 3, 132.—In a lusus verbb. with the signif. of sapio, I., a person of nice taste:qui utuntur vino vetere sapientes puto Et qui libenter veteres spectant fabulas,
good judges, connoisseurs, Plaut. Cas. prol. 5: fecundae [p. 1630] leporis sapiens sectabitur armos, Hor. S. 2, 4, 44.—As a surname of the jurists Atilius, C. Fabricius, M'. Curius, Ti. Coruncanius, Cato al., v. under B. fin. —Of abstract things:B.opera,
Plaut. Pers. 4, 5, 2:excusatio,
Cic. Att. 8, 12, 2:modica et sapiens temperatio,
id. Leg. 3, 7, 17:mores,
Plaut. Rud. 4, 7, 25:verba,
Ter. Ad. 5, 1, 7:consilium,
Ov. M. 13, 433:Ulixes, vir sapienti facundiā praeditus,
Gell. 1, 15, 3:morus, quae novissima urbanarum germinat, nec nisi exacto frigore, ob id dicta sapientissima arborum,
Plin. 16, 25, 41, § 102.—After the predominance of Grecian civilization and literature, particularly of the Grecian philosophy, like sophos, well acquainted with the true value of things, wise; and subst., a wise man, a sage (in Cic. saepiss.): ergo hic, quisquis est, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibique ipse placatus ut nec tabescat molestiis nec frangatur timore nec sitienter quid expetens ardeat desiderio nec alacritate futili gestiens deliquescat;is est sapiens quem quaerimus, is est beatus,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:sapientium praecepta,
id. Rep. 3, 4, 7:si quod raro fit, id portentum putandum est: sapientem esse portentum est. Saepius enim mulam peperisse arbitror, quam sapientem fuisse,
id. Div. 2, 28, 61:statuere quid sit sapiens, vel maxime videtur esse sapientis,
id. Ac. 2, 3, 9; cf. id. Rep. 1, 29, 45.—So esp. of the seven wise men of Greece:ut ad Graecos referam orationem... septem fuisse dicuntur uno tempore, qui sapientes et haberentur et vocarentur,
Cic. de Or. 3, 34, 137:eos vero septem quos Graeci sapientes nominaverunt,
id. Rep. 1, 7, 12:sapienti assentiri... se sapientem profiteri,
id. Fin. 2,3, 7.—Ironically:sapientum octavus,
Hor. S. 2, 3, 296.—With the Romans, an appellation of Lœlius: te, Laeli, sapientem et appellant et existimant. Tribuebatur hoc modo M. Catoni: scimus L. Atilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo: Atilius, qui prudens esse in jure civili putabatur;Cato quia multarum rerum usum habebat... propterea quasi cognomen jam habebat in senectute sapientis... Athenis unum accepimus et eum quidem etiam Apollinis oraculo sapientissimum judicatum,
Cic. Lael. 2, 6; cf.:numquam ego dicam C. Fabricium, M'. Curium, Ti. Coruncanium, quos sapientes nostri majores judicabant, ad istorum normam fuisse sapientes,
id. ib. 5, 18:ii, qui sapientes sunt habiti, M. Cato et C. Laelius,
id. Off. 3, 4, 16; Val. Max. 4, 1, ext. 7; Lact. 4, 1.—Hence, adv.: săpĭen-ter, sensibly, discreetly, prudently, judiciously, wisely:recte et sapienter facere,
Plaut. Am. 1, 1, 133; id. Mil. 3, 3, 34:consulere,
id. ib. 3, 1, 90:insipienter factum sapienter ferre,
id. Truc. 4, 3, 33:factum,
id. Aul. 3, 5, 3:dicta,
id. Rud. 4, 7, 24:quam sapienter jam reges hoc nostri viderint,
Cic. Rep. 2, 17, 31:provisa,
id. ib. 4, 3, 3:a majoribus prodita fama,
id. ib. 2, 2, 4:considerate etiam sapienterque fecerunt,
id. Phil. 4, 2, 6; 13, 6, 13:vives sapienter,
Hor. Ep. 1, 10, 44:agendum,
Ov. M. 13, 377:temporibus uti,
Nep. Epam. 3, 1; Hor. C. 4, 9, 48.— Comp.:facis sapientius Quam pars latronum, etc.,
Plaut. Curc. 4, 3, 15; id. Poen. prol. 7:nemo est, qui tibi sapientius suadere possit te ipso,
Cic. Fam. 2, 7, 1:sapientius fecisse,
id. Brut. 42, 155.— Sup.:quod majores nostros et probavisse maxime et retinuisse sapientissime judico,
Cic. Rep. 2, 37, 63. -
23 aecus
a, um v. l. = aequus -
24 aequaevus
a, um [ aequus + aevus ]1) одинакового возраста, являющийся ровесником ( amicus V)2) современный (Protagoras Democriti ae. Ap) -
25 aequalis
I aequālis, e [ aequus ]2)а) равный, одинаковый ( partes C)б) сходный ( linguā et moribus L)4) современный (ae. temporum illorum C или illis temporibus L)5) равномерный, соразмерный, пропорциональный (membris ae. et congruens Su); мерный, размеренный (ictus O; imber L)6) ровный в обращении, уравновешенный (aequalem se omnibus exhibere Eutr)II aequālis, is (abl. ī)m., f.1) ровесник, сверстник, друг детства (amicus et ae. meus C)2) современник (Livius Andronjcus Ennio ae. fuit L) -
26 aequanimitas
aequanimitās, ātis f. [ aequus + animus ]1) душевное спокойствие, невозмутимость, терпеливость (adversus inevitabilia Sen; medicina calamitatis est ae. PS)2) снисходительность, благосклонность (bonitas atque ae. Ter) -
27 aeque
aequē [ aequus ]1)а) равно, одинаково, так жеae. mecum Pl — наравне со мнойae. hoc (abl.) Pl — так же как и онtrabes ae. longae Cs — брёвна одинаковой длиныae. istuc facio Pl — это мне безразличноae. ac tu doleo C — мне так же больно, как и тебеnovi ae. omnia tecum Ter — всё это я знаю не хуже тебя2) беспристрастно, справедливо3) благожелательно (munifice et ae. C) -
28 aequidianus
aequidiānus, a, um [ aequus + dies ]равноденственный, относящийся к равноденствию ( exortus Ap) -
29 aequilatatio
aequilātātio, ōnis f. [ aequus + latus ]равное расстояние, равная ширина Vtr -
30 aequilibris
aequilībris, e [ aequus + libra ]находящийся в равновесии, уравновешенный, т. е. горизонтальный или одного уровня Vtr -
31 aequilibritas
aequilībritās, ātis f. [ aequus + libra ]равновесие, уравновешенность; филос. равномерное распределение сил природы, закон равновесия или соразмерности («исономия» Эпикура) C -
32 aequilibrium
aequilībrium, ī n. [ aequus + libra ]1) равновесие, горизонтальное положение Sen, Col2) восстановление равенства, возмездие AG -
33 aequinoctium
ī n. [ aequus + nox ]равноденствие (ae. vernum L, Mela; ae. autumnale L, Mela) -
34 aequipedus
a, um [ aequus + pes ] -
35 aequipero
āvī, ātum, āre [ aequus + paro ]2) уравнивать ставить наряду, доводить (до уровня) (ae. suas virtutes ad tuas Pl)gloriam alicujus rei ae. Ap — достойным образом прославить что-л.3) сравнивать, приравнивать ( multitudinem mari L)4) сравниваться, догонять, достигать (aliquem aliqua re V, Nep; nemo eum labore ae. potest Nep) -
36 aequipollens
aequipollēns, entis [ aequus + polleo ]равносильный, равнозначащий ( propositiones Ap) -
37 aequipondium
-
38 aequitas
aequitās, ātis f. [ aequus ]1) равномерность, равнинный характер или удобство ( loci bH); соразмерность, пропорция, тж. симметрия ( membrorum Su)aequitate constituendā summos cum infimis pari jure retinere C — установлением (всеобщего) равенства ввести одинаковые законы как для высших, так и для низших слоев населения3) беспристрастие, справедливость (legum, magistratuum C)4) благожелательность, гуманность5) спокойствие, невозмутимость, хладнокровие ( animi in ipsa morte C); спокойный тон ( orationis C); выдержка (moderatio et ae. C) -
39 aequo
āvī, ātum, āre [ aequus ]1) делать ровным, выравнивать (locum Cs; planitiem C); делать горизонтальным, устанавливать ровно ( aequata mensa O)ae. urbem solo L etc. — сровнять город с землёй (срыть его до основания)solo aequandum est перен. L — это нужно уничтожить полностью2) распределять поровну ( pecuniam C); выравнивать (aciem L; rostra V); ровно наваливать, разравнивать ( stercora Col); делать равным, равнять, равномерно распределять ( aliquid alicui rei или cum aliqua re)dimicatione aequatā или aequato Marte L — когда бой вёлся равными силами, т. е. без перевеса на чьей-л. сторонеae. munia alicujus H — поровну делить труды с кем-л.3) сравнивать, ставить наряду ( aliquem alicui)ae. Philippum Hannibăli L — приравнивать Филиппа к Ганнибалу4) поравняться, сравняться ( aliquem aliqua re)ae. aliquem gloria QC или ae. gloriam alicujus Su — сравняться в славе с кем-л.ae. equitem cursu L — бежать, не отставая от всадникаae. alicui C — сравняться с кем-л., быть равным кому-л.aliquem caelo (laudibus) ae. T, V — превозносить кого-л. до небесnocti ludum ae. V — провести всю ночь за игройper vinum dies noctibus ae. L — пировать дни и ночи -
40 aequor
oris n. [ aequus ] тж. pl.1) ровная (гладкая) поверхность (speculorum Lcr; campi Lcr, V, C); гладь (maris Lcr, V); поэт. поле, равнина (ae. ferroscindere V)2) водный простор, поверхность моря ( реже реки V); море (vastum V; fervidum H; placidum T); поэт. морская водаae. refundit in ae. O — (проникшая через пробоину) вода обратно выливается в море
См. также в других словарях:
aequus — index admissible, equal, equitable, fair (just), impartial, just, par (equality) … Law dictionary
aequus — /iykwas/ Equal; even. A provision in a will for the division of the residuary estate ex aequus among the legatees means equally or evenly … Black's law dictionary
aequus — /iykwas/ Equal; even. A provision in a will for the division of the residuary estate ex aequus among the legatees means equally or evenly … Black's law dictionary
aequus animus — index composure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
aequus — (лат.) равный … Словарь ботанических терминов
aequus — Equal; just … Ballentine's law dictionary
aequus et bonus — Justice and right … Ballentine's law dictionary
CONSIDIUS Aequus — Eques Romanus, quod cum Caelio Cursore itidem Equite Romano fictis maiestatis criminibus, Magium Caecilianum Praetorem petivisset, auctore Tiberiô ac decretô Senatus punitus. Tacit. l. 3. Annal. c. 37 … Hofmann J. Lexicon universale
Insani nomen sapiens ferat, aequus iniqui;… — См. Всему счет, мера и граница … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Pauci quos aequus amavit Jupiter. — См. Не всякому по Якову … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Nunquam vir aequus divus evasit cito. — См. От трудов праведных не стяжать палат каменных … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)