-
1 отметить
-
2 уведомить
-
3 предупредить
предупре||ди́ть, \предупредитьжда́ть1. (заранее известить) antaŭsciigi;2. (предотвратить) preventi;3. (опередить) anticipi;\предупредитьжде́ние 1. antaŭsciigo;2. (предостережение) averto.* * *(прич. страд. прош. -жд-) сов.1) ( заранее известить) prevenir (непр.) vt, advertir (непр.) vtпредупреди́ть кого́-либо об опа́сности — advertir a alguien del peligro
зара́нее предупреди́ть об отъе́зде — dar a conocer (anunciar) de antemano la partida
2) ( предотвратить) prevenir (непр.) vt, preservar vtпредупреди́ть пожа́р, несча́стный слу́чай — prevenir el incendio, el accidente
предупреди́ть боле́знь — preservar de (evitar) la enfermedad
предупреди́ть преступле́ние — conjurar el delito
3) ( опередить) anticiparse, adelantarseпредупреди́ть собы́тия — adelantarse a los acontecimientos
предупреди́ть жела́ния — adivinar los deseos
* * *(прич. страд. прош. -жд-) сов.1) ( заранее известить) prevenir (непр.) vt, advertir (непр.) vtпредупреди́ть кого́-либо об опа́сности — advertir a alguien del peligro
зара́нее предупреди́ть об отъе́зде — dar a conocer (anunciar) de antemano la partida
2) ( предотвратить) prevenir (непр.) vt, preservar vtпредупреди́ть пожа́р, несча́стный слу́чай — prevenir el incendio, el accidente
предупреди́ть боле́знь — preservar de (evitar) la enfermedad
предупреди́ть преступле́ние — conjurar el delito
3) ( опередить) anticiparse, adelantarseпредупреди́ть собы́тия — adelantarse a los acontecimientos
предупреди́ть жела́ния — adivinar los deseos
* * *vgener. (заранее известить) prevenir, (îïåðåäèáü) anticiparse, adelantarse, advertir, preservar, advirtir, Avisar, poner sobre aviso, prevenir -
4 предупреждать
предупре||ди́ть, \предупреждатьжда́ть1. (заранее известить) antaŭsciigi;2. (предотвратить) preventi;3. (опередить) anticipi;\предупреждатьжде́ние 1. antaŭsciigo;2. (предостережение) averto.* * *несов., вин. п.1) ( заранее известить) prevenir (непр.) vt, advertir (непр.) vtпредупрежда́ть кого́-либо об опа́сности — advertir a alguien del peligro
зара́нее предупрежда́ть об отъе́зде — dar a conocer (anunciar) de antemano la partida
2) ( предотвратить) prevenir (непр.) vt, preservar vtпредупрежда́ть пожа́р, несча́стный слу́чай — prevenir el incendio, el accidente
предупрежда́ть боле́знь — preservar de (evitar) la enfermedad
предупрежда́ть преступле́ние — conjurar el delito
3) ( опередить) anticiparse, adelantarseпредупрежда́ть собы́тия — adelantarse a los acontecimientos
предупрежда́ть жела́ния — adivinar los deseos
* * *несов., вин. п.1) ( заранее известить) prevenir (непр.) vt, advertir (непр.) vtпредупрежда́ть кого́-либо об опа́сности — advertir a alguien del peligro
зара́нее предупрежда́ть об отъе́зде — dar a conocer (anunciar) de antemano la partida
2) ( предотвратить) prevenir (непр.) vt, preservar vtпредупрежда́ть пожа́р, несча́стный слу́чай — prevenir el incendio, el accidente
предупрежда́ть боле́знь — preservar de (evitar) la enfermedad
предупрежда́ть преступле́ние — conjurar el delito
3) ( опередить) anticiparse, adelantarseпредупрежда́ть собы́тия — adelantarse a los acontecimientos
предупрежда́ть жела́ния — adivinar los deseos
* * *v1) gener. (îïåðåäèáü) anticiparse, adelantarse, apercibir, cautelar, preservar, reparar (óäàð), advirtir, advertir, anticipar, avisar, precaver (неприятности), prevenir2) law. notificar -
5 заметить
заме́тить1. (увидеть) ekvidi, rimarki, noti;2. (сказать) diri;rimarkigi, atentigi (сделать замечание);3. (сделать метку) signi, marki.* * *сов.1) вин. п. advertir (непр.) vt, reparar vi (en), observar vt; notar vt, captar vt ( обратить внимание); percibir vt ( увидеть); avistar vt ( различить издали)заме́тить оши́бку — notar una falta
заме́тить чьё-либо отсу́тствие — notar la ausencia de alguien
2) вин. п. (отметить, запомнить) notar vt, señalar vtзаме́тить вре́мя — señalar el tiempo
заме́тить доро́гу — señalar el camino
3) ( сказать) decir (непр.) vt, hacer una observación, señalar vt••дать заме́тить — hacer ver, dar a entender
* * *сов.1) вин. п. advertir (непр.) vt, reparar vi (en), observar vt; notar vt, captar vt ( обратить внимание); percibir vt ( увидеть); avistar vt ( различить издали)заме́тить оши́бку — notar una falta
заме́тить чьё-либо отсу́тствие — notar la ausencia de alguien
2) вин. п. (отметить, запомнить) notar vt, señalar vtзаме́тить вре́мя — señalar el tiempo
заме́тить доро́гу — señalar el camino
3) ( сказать) decir (непр.) vt, hacer una observación, señalar vt••дать заме́тить — hacer ver, dar a entender
* * *vgener. (отметить, запомнить) notar, (ñêàçàáü) decir, advertir, avistar (различить издали), captar (обратить внимание), hacer una observación, observar, percibir (увидеть), reparar (en), señalar -
6 недосмотреть
недосмотре́тьmalatenti, preterlasi.* * *сов., (вин. п., род. п.)( упустить) no vigilar, no observar, dejar pasar, no advertir* * *сов., (вин. п., род. п.)( упустить) no vigilar, no observar, dejar pasar, no advertir* * *vgener. dejar pasar, no advertir, no observar, (упустить) no vigilar, pasar de largo, pasar por alto -
7 оповестить
опове||сти́ть, \оповеститьща́тьanonci, diskonigi;\оповеститьще́ние anonco, avizo.* * *сов.informar vt, enterar vt; avisar vt, advertir (непр.) vt ( предупреждать)* * *сов.informar vt, enterar vt; avisar vt, advertir (непр.) vt ( предупреждать)* * *vgener. advertir (предупреждать), avisar, enterar, informar -
8 оповещать
опове||сти́ть, \оповещатьща́тьanonci, diskonigi;\оповещатьще́ние anonco, avizo.* * *несов., вин. п.informar vt, enterar vt; avisar vt, advertir (непр.) vt ( предупреждать)* * *несов., вин. п.informar vt, enterar vt; avisar vt, advertir (непр.) vt ( предупреждать)* * *vgener. advertir (предупреждать), avisar, enterar, informar, pregonar -
9 подметить
-
10 предостеречь
(1 ед. предостерегу́) сов., вин. п.poner en guardia, prevenir (непр.) vt, precaver vt; advertir (непр.) vt ( предупредить)* * *(1 ед. предостерегу́) сов., вин. п.poner en guardia, prevenir (непр.) vt, precaver vt; advertir (непр.) vt ( предупредить)* * *vgener. advertir (предупредить), poner en guardia, precaver, prevenir -
11 предуведомить
-
12 предуведомлять
-
13 сигнализировать
сов., несов.1) ( давать сигналы) hacer señales* * *сов., несов.1) ( давать сигналы) hacer señales* * *v1) gener. (äàâàáü ñèãñàëú) hacer señales, señalar2) liter. (предупредить) seнalar, advertir -
14 недоглядеть
недогляде́тьразг. ne sufiĉe observi, ne sufiĉe zorgi;preterlasi (пропустить).* * *сов. разг.1) (вин. п., род. п.) ( пропустить) no advertir, no notar, dejar pasar; haber dejado pasar (escapar)2) см. недосмотреть* * *vcolloq. (ïðîïóñáèáü) no advertir, dejar pasar, haber dejado pasar (escapar), no notar -
15 недосчитаться
недосч||ита́ться, \недосчитатьсяи́тыватьсяtrovi mankon (или deficiton);\недосчитатьсяита́лись трёх книг tri libroj mankis.* * *сов.advertir (observar) la falta (de), no encontrar (a); перев. тж. гл. faltar viнедосчита́ться трёх книг — faltan tres libros
он недосчита́лся пяти́ рубле́й — le faltan cinco rublos
* * *vgener. advertir (observar) la falta (de), echar de menos, no encontrar (a) -
16 предостерегать
предостер||ега́тьсм. предостере́чь;\предостерегатьеже́ние averto;\предостерегатье́чь averti.* * *несов.см. предостеречь* * *несов.см. предостеречь* * *v1) gener. advertir (предупредить), cautelar, poner en guardia, precaver, prevenir, advertir, resguardar2) law. amonestar, apercibir, desaconsejar -
17 проглядеть
прогляде́ть1. (не заметить) ne rimarki;2. (книгу и т. п.) trarigardi.* * *сов., (вин. п.), разг.1) ( не заметить) no fijarse (en), no advertir (непр.); dejar pasar ( пропустить)прогляде́ть оши́бку — dejar pasar una falta
2) ( бегло прочитать) mirar (leer) por encima, hojear vt ( перелистать)3) ( рассматривать некоторое время) estar (haber estado) mirando ( un tiempo)••прогляде́ть глаза́ прост. — estropearse (quebrarse) los ojos
* * *v1) gener. desadvertir2) colloq. (áåãëî ïðî÷èáàáü) mirar (leer) por encima, (ñå çàìåáèáü) no fijarse (en), (ðàññìàáðèâàáü ñåêîáîðîå âðåìà) estar (haber estado) mirando (un tiempo), dejar pasar (пропустить), hojear (перелистать), no advertir -
18 упредить
(прич. страд. прош. -жд-) сов.1) ( предупредить) avisar vt, advertir (непр.) vt, anunciar vt ( de antemano)2) ( опередить) adelantar vt, preceder vt* * *vcolloq. (îïåðåäèáü) adelantar, (предупредить) avisar, advertir, anunciar (de antemano), preceder -
19 упреждать
несов., вин. п., разг.1) ( предупредить) avisar vt, advertir (непр.) vt, anunciar vt ( de antemano)2) ( опередить) adelantar vt, preceder vt* * *v1) colloq. (îïåðåäèáü) adelantar, (предупредить) avisar, advertir, anunciar (de antemano), preceder2) eng. corregir -
20 спохватиться
спохв||ати́ться, \спохватитьсяа́тыватьсяразг. subite rememori pri io.* * *сов.caer en la cuenta, darse cuenta ( repentinamente); ocurrirse de repente ( вспомнить); advertir de repente ( заметить)во́время спохвати́ться — darse cuenta oportunamente
спохва́тишься, да по́здно бу́дет — cuando caigas en la cuenta, será tarde
* * *сов.caer en la cuenta, darse cuenta ( repentinamente); ocurrirse de repente ( вспомнить); advertir de repente ( заметить)во́время спохвати́ться — darse cuenta oportunamente
спохва́тишься, да по́здно бу́дет — cuando caigas en la cuenta, será tarde
- 1
- 2
См. также в других словарях:
advertir — 1. Verbo irregular: se conjuga como sentir (→ apéndice 1, n.º 53). 2. Cuando significa ‘darse cuenta [de algo] o reparar [en algo]’, es transitivo: «Nadie advirtió la presencia de la señora» (Mendoza Verdad [Esp. 1975]); «En cuanto entró en el… … Diccionario panhispánico de dudas
advertir — aucun de quelque chose, Commonefacere, Certum alicui facere, Docere, Monere, Emonere, Iudicare. Nous n avons autre chose à faire que d advertir, Nuntiationem solum habemus, B. ex Cic. Advertir de quelque chose devant qu elle se face, Praedicere.… … Thresor de la langue françoyse
advertir — ADVERTIR. v. act. Le d ne se prononce point. Donner advis, faire sçavoir, instruire, informer quelqu un de quelque chose. Je vous advertis qu un tel est arrivé. je l ay adverty de tout. il faut advertir les parents. On dit proverb. Qu un adverty… … Dictionnaire de l'Académie française
advertir — Se conjuga como: sentir Infinitivo: Gerundio: Participio: advertir advirtiendo advertido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. advierto adviertes advierte… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
advertir — (alguém) de advertiu o do perigo que corria … Dicionario dos verbos portugueses
advertir — v. tr. 1. Fazer advertência a; observar. • v. intr. 2. Reparar, dar fé, notar … Dicionário da Língua Portuguesa
advertir — verbo transitivo 1. Darse (una persona o un animal) cuenta de [una cosa]: El perro advirtió la presencia del ladrón. Entonces advertí que el coche perdía aceite. Sinónimo: notar. 2. Decir … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
advertir — (Del lat. advertĕre). 1. tr. Fijar en algo la atención, reparar, observar. U. t. c. intr.) 2. Llamar la atención de alguien sobre algo, hacer notar u observar. 3. Aconsejar, amonestar, enseñar, prevenir. 4. Avisar con amenazas. 5. intr. desus.… … Diccionario de la lengua española
advertir — intransitivo y transitivo 1) observar, notar*, reparar, ?darse cuenta, percatarse, fijarse, apercibirse, percibir, caer en la cuenta, echar de ver, sentir, experimentar, alertar, fijar la atención, ver*. 2) prevenir, info … Diccionario de sinónimos y antónimos
advertir — {{#}}{{LM A00888}}{{〓}} {{ConjA00888}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA00904}} {{[}}advertir{{]}} ‹ad·ver·tir› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Hacer notar, hacer saber o llamar la atención sobre algo: • Advertí a mi hermano de que llovía.{{○}} {{<}}2{{>}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
advertir — (Del lat. advertire.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Fijar la atención, reparar en algo: ■ no he advertido ningún error en el texto del discurso. SE CONJUGA COMO sentir ► verbo transitivo 2 Hacer notar o prevenir. SINÓNIMO señalar 3 Amonestar … Enciclopedia Universal