-
1 admīrātiō
admīrātiō ōnis, f [admiror], admiration, wonder: admiratione adfici: admirationis plus habere quam gloriae. — Plur, expressions of admiration, applause: admirationes in oratoribus efficere: copiose sapienterque dicentis: sui, N.: viri, L. — Wonder, surprise, astonishment: mihi admirationem moveri: in admirationem versus (rex), L.: tam ancipitis sententiae, L.* * *wonder, surprise, astonishment; admiration, veneration, regard; marvel -
2 admirabilitas
admīrābĭlĭtas, ātis, f. [admirabilis], the quality that produces admiration or [p. 40] wonder, admirableness, wonderfulness (vis, quae admirationem excitat):quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium,
Cic. N. D. 2, 36:cum admirabilitate maxima,
id. ib. 2, 40:haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit,
excites great admiration of the possessor of this virtue, id. Off. 2, 11. -
3 admiror
ad-mīror, ātus, 1, v. dep., to wonder at, to be astonished at, to regard with admiration, to admire, to be in a state of mind in which something pleases us by its extraordinary greatness, its sublimity, or perfection; while mirari signifies to be surprised at, to have the feeling of the new, singular, unusual.I.In gen.:II.quorum ego copiam non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror,
Cic. de Or. 1, 51:ingenium tuum, Crasse, vehementer admirans,
id. ib. 1, 20 fin.:res gestas,
id. Brut. 94, 323:quem et admiror et diligo,
id. Ac. 2, 36; so id. Scaur. 1, 4:magnitudinem animi,
id. Fam. 1, 7; Nep. Dion. 2; id. Alcib. 11:illum,
Verg. G. 4, 215 (cf. mirari in Hor. C. 4, 14, 43, and the Gr. thaumazein, Eurip. Med. 1144).—Esp.A.To gaze at passionately, to strive after a thing from admiration of it, to desire to obtain it:B.nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit, aut admirari aut optare aut expetere oportere,
Cic. Off. 1, 20: nil admirari prope res est una, Numici, Solaque quae possit facere et servare beatum, not to be brought by any thing into an impassioned state of mind, or into a state of desire or longing (as in the Gr. mê thaumazein;acc. to Pythagoras the limit of all philos. effort),
Hor. Ep. 1, 6, 1.—More freq., to fall into a state of wonder or astonishment at a thing, to wonder at, be astonished at. —Constr. with acc., acc. with inf., de, super aliquam rem, with a relat. clause, quod, cur, etc.:quid admirati estis?
why are you so surprised? Plaut. Am. prol. 99:admiratus sum brevitatem epistulae,
Cic. Att. 6, 9:hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere,
id. Phil. 2, 16 fin.; so Nep. Alcib. 1; id. Epam. 6, 3:de diplomate admiraris, quasi, etc.,
Cic. Att. 10, 17:de Dionysio sum admiratus, qui, etc.,
id. ib. 9, 12; so id. Mur. 19:super quae admiratus pater,
Vulg. Tob. 5, 10; ib. Act. 13, 12:cave quidquam admiratus sis, quā causā id fiat,
Ter. Heaut. 4, 6, 22:admirantium, unde hoc studium exstitisset,
Cic. N. D. 1, 3:admiratur quidnam Vettius dicturus sit,
id. Verr. 3, 167:admiror, quo pacto, etc.,
Hor. S. 1, 4, 99:admiratus sum, quod, etc.,
Cic. Att. 6, 9:ne quis sit admiratus, cur, etc.,
id. Off. 2, 10, 35.► Pass.: Propter venustatem vestimentorum admirari, to be admired, Canutius ap. Prisc. 792 P.— Part. fut. pass.: admīrandus, a, um, to be admired; admirable, wonderful:suspicienda et admiranda,
Cic. Div. 2, 72, 148:quo magis pravitas eorum admiranda est,
Sall. J. 2, 4. —Hence also adj., = admirabilis:patiens admirandum in modum,
Nep. Ep. 3: exposuit quae in Italia viderentur admiranda, id. Cat. fin.:admiranda spectacula,
Verg. G. 4, 3:vir subtilis et in plurimis admirandus,
Quint. 3, 11, 22.— Comp. and adv. not used.— Sup. is found in Salv. Ep. 8: admirandissimi juvenes; cf. Barth, Adv. 35, 9. -
4 admīrābilitās
admīrābilitās ātis, f [admirabilis], admirableness: magna.* * *wonderful character, remarkableness; admiration, wonder -
5 cōnspiciō
cōnspiciō spēxī, spectus, ere [SPEC-], to look at attentively, get sight of, descry, perceive, observe, fix eyes upon: te in iure: procul vehiculum e monte: milites ab hostibus conspiciebantur, Cs.: lucus ex insulā conspiciebatur, N.: inter se conspecti, L.: conspectis luminibus crebris, L.: locum insidiis, espy, V.: rugas in speculo, O.: conspectos horrere ursos, at the sight of, O.: si illud signum forum conspiceret, face towards: (filium) spoliatum omni dignitate: loca multitudine completa, Cs.: alqm humi iacentem, L.: hunc cupido lumine, Ct.: nostros victores flumen transisse, Cs.: frondere Philemona, O.—To look at with admiration, gaze upon, observe, contemplate: alqm cum egregiā stirpe, L.: alqm propter novitatem orna<*>ūs, N.— Pass, to attract attention, be conspicuous, be noticed, be distinguished, be admired: vehi per urbem, conspici velle: se quisque conspici properabat, S.: maxime conspectus ipse est, curru invectus, L.: formosissimus alto caelo, shine, O.: infestis oculis omnium conspici, be a mark for.— Fig., to perceive, discern: eum mentibus.* * *Iconspicere, conspexi, conspectus V TRANSobserve/see/witness; notice; watch; gaze/stare on; catch/be in sight of; face; have appearance; attract attention; discern; (PASS) be conspicuous/visibleIIlooking/observing/discerning, action of looking; (augury) -
6 hui
hui interj., an exclamation of astonishment or admiration, hah! ho! oh! T., C.* * *whee!, ww!; sound of surprise or approbation not unlike "whee" -
7 in-tueor
in-tueor itus, ērī, dep., to look upon, look closely at, gaze at: imagines, S.: capite demisso terram, Cs.: solem: ornamenta rei p.: huc atque illuc: ora omnium atque oculos: me, H.: faciem alicuius, N.: nutum illius diligenter, watch: in te intuens.—Fig., to regard, observe, contemplate, consider, give attention to: totā mente Crassum: voluntatem eorum: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam, etc., had more regard for, N.: tempestatem impendentem: quo intuens: tu in ea intuens te continebis: ad finiendum bellum, L.— Pass: non tam veteranos intuendos nobis.— To regard with admiration, admire, wonder at: te: sicut aliquem de caelo delapsum. -
8 mīror
mīror ātus, ārī, dep. [mirus], to wonder, marvel, be astonished, be amazed, admire: quae causa esset, miratus quaesiit, Cs.: homo mirari visus est: Non invideo, miror magis, V.: hoc in aliis minus mirabar: signa, S.: illos homines, quod, etc.: ripas et nemus, H.: a nobis hoc dici: nasci potuisse Columbam, O.: quod adest, sunt qui mirentur: quod non rideret haruspex: miraris Si nemo praestet amorem? H.: noli mirari, si tu hoc non impetras: quod nisi esset factum, magis mirandum videretur: ne miremini, quā ratione hic tantum potuerit: eius rei quae causa esset, Cs.: Quid velint flores, miraris, H.: (te) Iustitiaene prius mirer belline laborum, V.: (arbos) Miraturque novas frondes et non sua poma, V.—Fig., to regard, esteem: amici nostra mirantes: tam se ipse miratur, is in love with, Ct.* * *mirari, miratus sum V DEPbe amazed/surprised/bewildered (at); look in wonder/awe/admiration at; admire/revere; wonder; marvel at -
9 torpeō
torpeō —, —, ēre [TORP-], to be stiff, be numb, be inactive, be torpid: torpentes gelu, numb, L.: torpent infractae ad proelia vires, V.: torpente palato, Iu.—Fig., to be stupid, be stupefied, be dull, be inactive: torpentibus metu qui aderant, L.: deum volumus cessatione torpere: Defixis oculis animoque et corpore torpet, H.: cum Pausiacā torpes tabellā, are lost in admiration, H.: frigere ac torpere senis consilia, are feeble, L.: si tua re subitā consilia torpent, i. e. if you are surprised out of your self-possession, L.: Tyrii desperatione torpebant, Cu.* * *torpere, -, - Vbe numb or lethargic; be struck motionless from fear -
10 admiranter
admiringly, with admiration -
11 ammirabilitas
wonderful character, remarkableness; admiration, wonder -
12 ammiranter
admiringly, with admiration -
13 ammiratio
wonder, surprise, astonishment; admiration, veneration, regard; marvel -
14 cataplexis
-
15 mirificentia
wonder, admiration -
16 miro
mirare, miravi, miratus Vbe amazed/surprised/bewildered (at); look in wonder/awe/admiration at; admire/revere; wonder; marvel at -
17 admiratio
wonder, astonishment, surprise, admiration. -
18 admirabilis
admīrābĭlis, e, adj. [admiror].I.Worthy of admiration, admirable, wonderful:II.admirabilis in dicendo vir,
Cic. de Or. 1, 2:O clementiam admirabilem,
id. Lig. 2, 6:gravitatem atque constantiam,
id. Phil. 13, 41:scientia,
id. ib. 9, 10.—Ironically: o admirabilem impudentiam, audaciam, temeritatem,
Cic. Phil. 3, 7, 18; so,o admirabilior oratio,
id. Or. 35:magnitudo pop. R. admirabilior adversis rebus quam secundis,
Liv. 22, 37:admirabilem licentiam,
Cic. Fat. 16:quam admirabile est nomen,
Vulg. Psa. 8, 2:de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum,
ib. 1 Pet. 2, 9.—That produces wonder, wonderful, astonishing, strange, rare, paradoxical: haec paradoxa ili, nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27; cf.1.id. Par. praef. and Par. 4: admirabile genus (causae), a quo alienatus est animus eorum qui audituri sunt,
id. Inv. 1, 15, 20:concursus,
id. ib. 10, 7:gloria,
id. ib. 3, 26.— Comp.:non esse admirabilius Romanos Graeciā pelli quam Hannibalem Italiā pulsum esse,
Liv. 42, 50; also Flor. 4, 2, 47.— Sup. not used.— Adv.: admīrābĭlĭter (only in the posit.).Admirably, Cic. N. D. 2, 53, 132; id. Opt. Gen. Or. 6, 37; id. Att. 5, 14, 2.—2. -
19 admiratio
admīrātĭo, ōnis, f. [admiror].I.An admiring, admiration.—Absol.:II.tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae,
Cic. Marcell. 26:qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est,
id. Deiot. 34:perspicua admiratione declaratur,
id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object:copiose sapienterque dicentis,
Cic. Off. 2, 14:si quid fuit in isto studio admirationis,
id. Mur. 25:admiratione afficiuntur ii,
id. ib. 2, 10:admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus,
id. N. D. 2, 48, 124 al.:cuivis inicere admirationem sui,
Nep. Iph. 3:hominis admiratio,
Cic. Arch. 4:admiratio viri,
Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.:in magna admiratione esse,
to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.:haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt,
Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.—Wonder, surprise, astonishment (cf.:admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet,
Cic. Phil. 10, 2; so,habere,
id. Fam. 5, 12, 18:divitiarum,
id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.:admiratio ancipitis sententiae,
Liv. 21, 3:non sine admiratione,
Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107:ut admirationem faciam populo,
Vulg. Isa. 29, 14:miratus sum illam admiratione magna,
ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod:(Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc.,
Liv. 7, 34, 12. -
20 adspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.I.Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.(α).With ad:(γ).aspice ad me,
Plaut. Capt. 3, 4, 38:aspicient ad me,
Vulg. Zach. 12, 10:aspicere ad terram,
Plaut. Cist. 4, 2, 25:ad caelum,
Vulg. 2 Macc. 7, 28:Aspice nunc ad sinisteram,
Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice):ad Scrofam,
Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:me huc aspice,
id. Am. 2, 2, 118:faciem alicujus,
id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,non audebat aspicere contra Deum,
Vulg. Exod. 3, 6:formam alicujus aspicere,
Ter. Heaut. 4, 5, 25:tergum alicujus,
Vulg. Exod. 33, 8:aspicite ipsum: contuemini os, etc.,
Cic. Sull. 27:me,
Vulg. Job, 7, 8:sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,
Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:aspicis me iratus,
Cic. Phil. 2, 30 fin.:hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,
id. Lael. 23, 87:ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,
Liv. 9, 7, 11:aliquid rectis oculis,
Suet. Aug. 16:Aspicit hanc torvis (oculis),
Ov. M. 6, 34:aspiciunt oculis Superi mortalia justis,
id. ib. 13, 70:aliquid oculis aequis,
Verg. A. 4, 372:aspice vultus Ecce meos,
Ov. M. 2, 92 al.:horrendae aspectu,
Hor. S. 1, 8, 26:aspice nos hoc tantum,
look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):unde aliqua pars aspici potest,
Cic. Mil. 3:pulvis procul et arma adspiciebantur,
Tac. H. 2, 68; id. G. 13:super triginta milia armatorum aspiciebantur,
id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,
Plin. 2, 73, 75, § 185:quasi eum aspici nefas esset,
Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:adspici humana exta nefas habetur,
Plin. 28, 1, 2, § 5.—Absol.:(δ).Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,
Ter. Eun. 5, 1, 22:postquam aspexi, ilico Cognovi,
id. Heaut. 4, 1, 43.—With in with acc.:(ε).in terram aspicere,
Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:in caelum,
ib. Matt. 14, 9.—With super with acc.:B.super castra aspicere,
Vulg. Judith, 9, 7 al. —Transf.1.a.. Of things in space, to look toward, lie toward:b.tabulatum aspiciat meridiem,
Col. 8, 8, 2:cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,
Plin. Ep. 5, 6, 29:ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,
Tac. Agr. 24:terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,
id. G. 5.—Of persons:2.nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,
Tac. Agr. 30.—With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):II.hujus ut aspicerent opus admirabile,
Ov. M. 6, 14:Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,
Liv. 42, 37:in Boeotiā aspiciendae res,
id. 42, 67 fin.:Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,
id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—Trop.A.In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;a.sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,
Cic. de Or. 1, 35, 161:sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,
observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:in auctorem fidei,
Vulg. Heb. 12, 2:in remunerationem,
ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).With acc.:b.Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,
Plaut. Rud. 3, 4, 50:neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,
attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—With a finite clause.(α).In the subj.:(β).qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,
has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,
Vulg. Marc. 12, 41:aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,
ib. ib. 15, 47:Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,
Plaut. Most. 3, 2, 168:quin aspice, quantum Aggrediare nefas,
Ov. M. 7, 70:Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
Verg. E. 4, 52:Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,
Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,
Verg. A. 10, 481:aspice, si quid loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:Aspice, qui coeant populi,
Verg. A. 8, 385:Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,
Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—In the indic. (rare):B.Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,
Verg. E. 5, 6:Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
id. A. 6, 855:quantas ostentant, aspice, vires,
id. ib. 6, 771:Aspice, quem gloria extulerat,
id. Cat. 12, 1:aspicite, quae fecit nobiscum,
Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,
Ov. F. 6, 29.—Esp.1.To look upon with respect, admiration:2.erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,
Nep. Chabr. 4, 1.—Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:3.Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,
Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —Lumen aspicere, to see the light for to live:4.odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,
Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin. —Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:perii, si me aspexerit,
Plaut. Am. 1, 1, 164:forte unam aspicio adulescentulam,
Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:respexit et equum alacrem laetus aspexit,
Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,
Ov. M. 2, 228; 7, 651:aspicit hanc visamque vocat,
id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,
Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,
Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
admiration — [ admirasjɔ̃ ] n. f. • XIIe; lat. admiratio 1 ♦ Vx Étonnement devant qqch. d extraordinaire ou d imprévu. 2 ♦ Sentiment de joie et d épanouissement devant ce qu on juge supérieurement beau ou grand. ⇒ émerveillement, enthousiasme, ravissement. «… … Encyclopédie Universelle
admiration — ADMIRATION. s. f. Sentiment de celui qui regarde une chose comme merveilleuse dans son genre. Quand il voit un beau tableau, il est en admiration, il est ravi en admiration. Avoir de l admiration. Être saisi d admiration. Causer de l admiration.… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Admiration — Ad mi*ra tion, n. [F., fr. L. admiratio. See {Admire}.] 1. Wonder; astonishment. [Obs.] [1913 Webster] Season your admiration for a while. Shak. [1913 Webster] 2. Wonder mingled with approbation or delight; an emotion excited by a person or thing … The Collaborative International Dictionary of English
admiration — Admiration, Admirabilitas, Admiratio. Qui est digne d admiration, Mirus, Mirandus, Admirandus, Suspiciendus. Chose digne d admiration, Miraculum. Estre en admiration, Obtinere admirationem, Affici admiratione. Estre cause d admiration, Esse… … Thresor de la langue françoyse
admiration — (n.) early 15c., wonder, from M.Fr. admiration (14c.) or directly from L. admirationem (nom. admiratio) a wondering at, admiration, noun of state from pp. stem of admirari admire, from ad at (see AD (Cf. ad )) + mirari to wonder, from mirus … Etymology dictionary
admiration — Admiration. s. f. v. Action par laquelle on admire. Quand il voit un beau tableau il est en admiration, il est ravi en admiration … Dictionnaire de l'Académie française
admiration — index affection, estimation (esteem), honor (outward respect), interest (concern), regard (esteem) … Law dictionary
admiration — 1 *wonder, wonderment, amazement Analogous words: astonishment, surprise (see corresponding verbs at SURPRISE): awe, fear, *reverence: rapture, transport, *ecstasy Contrasted words: indifference, unconcern, aloofness (see corresponding adjectives … New Dictionary of Synonyms
admiration — [n] great respect account, adoration, affection, applause, appreciation, approbation, approval, deference, delight, esteem, estimation, favor, fondness, glorification, homage, honor, idolatry, idolization, liking, love, marveling, obeisance,… … New thesaurus
admiration — [ad΄mə rā′shən] n. [ME admiracion < L admiratio < admirari: see ADMIRE] 1. the act of admiring 2. the sense of wonder, delight, and pleased approval inspired by anything fine, skillful, beautiful, etc. 3. a thing or person inspiring such… … English World dictionary
admiration — noun ADJECTIVE ▪ deep, genuine, great, sincere, tremendous ▪ frank, open ▪ sneaking (BrE) … Collocations dictionary