-
1 accendo
1.accendo, ōnis, m. [2. accendo], an inciter, instigator; read by Salmasius in Tert. de Pall. 6, where the old reading cerdo is to be preferred.2.ac-cendo, ndi, nsum, 3, v. a. [cf. candeo], prop. to kindle any thing above, so that it may burn downwards (on the contr., succendere, to kindle underneath, so that it may burn upwards; and incendere, to set fire to on every side) (class., esp. in the trop. signif., very freq.).I.Lit., to set on fire, to kindle, light: ut Pergama accensa est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31 (Rib. Trag. Rel. p. 1):B.faces accensae,
Cic. Pis. 5: lumen de suo lumine, to kindle, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 388 ed. Vahl.); cf.:ita res accendent lumina rebus,
Lucr. 1 fin.; and:Deus solem quasi lumen accendit,
Cic. Univ. 9, 28; so,ignem,
Verg. A. 5, 4 al.Meton., to light up, to illuminate:II.luna radiis solis accensa,
Cic. Rep. 6, 17 (cf. id. N. D. 1, 31, 87);so of the lustre of gold: et gemmis galeam clypeumque accenderat auro,
Sil. 15, 681 (but in Cic. Arch. 6, 14, the correct read. is accederet, v. Halm a. h. l.).Fig., to inflame a person or thing (by any thing), to set on fire, to kindle, to incite, rouse up; aliquem or aliquid aliqua re: placare hostem ferocem inimiciterque accensum, Att. ap. Non. 514, 22:quos meritā accendit Mezentius irā,
Verg. A. 8, 50:nunc prece nunc dictis virtutem accendit amaris,
id. ib. 10, 368 (7, 482, bello animos accendit, is more properly dat.). That to which one is excited is denoted by ad:ad dominationem accensi sunt,
Sall. Jug. 31, 16; the person against whom one is excited, by in or contra:in maritum accendebat,
Tac. A. 1, 53:quae res Marium contra Metellum vehementer accenderat,
Sall. J. 64, 4; with quare c. subj.:accendis quare cupiam magis illi proximus esse,
Hor. S. 1, 9, 53. The historians use this word very often, esp. with abstract substt.:certamen,
Liv. 35, 10:discordiam,
id. 2, 29:spem,
Tac. Ann. 12, 34 (cf. Verg. A. 5, 183):dolorem,
id. ib. 15, 1 al. In Cic. de Or. 1, 25, 114, praeclare enim se res habeat, si haec accendi aut commoveri arte possint, accendi is obviously the first enkindling, rousing, of talent (syn. with commoveri); cf. id. de Or. 2, 47; id. Phil. 3, 7. And so perhaps Sen. Ben. 7, 9: crystallina... quorum accendit fragilitas pretium, signifies vessels of crystal, whose fragility gives them value (in the eyes of luxurious men). -
2 accendo
Iaccendere, accendi, accensus V TRANSkindle, set on fire, light; illuminate; inflame, stir up, arouse; make brightIIinciter, instigator -
3 accendo
to kindle, illuminate, inflame. -
4 accendō, or ad - cendō
accendō, or ad - cendō cendī, cēnsus, ere [ad + * cando, act. of candeo], to kindle, set on fire, light: faces: ignem, V.: flamma ter accensa est, flashed up, O.: accensus ad sacrificium foculus, L.: focos, O.—Meton.: lumina (of the stars), V.: accensis cornibus, i. e. bundles of twigs attached to the horns, L.: aestūs, the noonday heat, V.—Fig., to kindle, inflame, fire, excite, arouse, stir, awaken, stimulate, provoke, encourage, exasperate, embitter: vim venti, L.: dictis virtutem, V.: alqm ad dominationem, S.: accendis, quā re cupiam magis illi proximus esse, you inflame my desire the more, H.: discordiam, L.: animos in hostem, V.: studia ad consulatum mandandum, S.: bonum ingenium contumeliā, S.: accensus laudis amore, O.: certamen, L.; (poet.): animos bello, to war, V.; (absol.): pariter accendit et ardet, O. -
5 accensus
1.accensus, a, um.a.Part. of accendo, kindled. —b.P. a. of accenseo, reckoned among; v. these words.2.accensus, ūs, m. [accendo], a kindling or setting on fire:lucernarum,
Plin. 37, 7, 29, § 103 dub. (al. assensu):luminum,
Symm. 3, 48; Plin. 37, 7, 29, acc. to Hard. -
6 accēnsus
-
7 accendium
accendĭum, ii, n. [accendo], a kindling, a setting on fire, Sol. 5 fin. -
8 adrodo
ar-rōdo ( adr-, Kayser, Jan), rōsi, rōsum, 3, v. a., to gnaw or nibble at, to gnaw (cf.: aduro, accendo, accīdo, adedo al.).I.Lit.:II.spartum, quod asellus adrodit,
Plin. 35, 11, 40, § 137:mures adrosis clipeis, etc.,
id. 8, 57, 82, § 221:semina adrosa,
id. 11, 30, 36, § 109:sues spirantes a muribus adrosas,
id. 11, 37, 85, § 213.—Trop.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere, * Cic. Sest. 33, 72:ecclesiasticas caulas,
Sid. Ep. 7, 6. -
9 aduro
ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.I.A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:B.Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,
Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:sine gemitu aduruntur,
suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,
Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:flammis aduri Colchicis,
Hor. Epod. 5, 24:in desertis adustisque sole,
Plin. 19, 1, 4, § 19.—Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:II.multa contactu adurentes,
Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:(arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,
Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:ne frigus adurat,
Verg. G. 1, 92:nec vernum nascentia frigus adurat poma,
Ov. M. 14, 763:adusta gelu,
id. F. 4, 918:rigor nivis multorum adussit pedes,
Curt. 7, 3:(leonis adipes) sanant adusta nivibus,
Plin. 28, 8, 25, § 89.—Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:A.Venus non erubescendis adurit Ignibus,
Hor. C. 1, 27, 14; cf.:ardores vincet adusta meos,
Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:B.si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,
Liv. 27, 47:adustus corpora Maurus,
Sil. 8, 269:lapis adusto colore,
Plin. 2, 58, 59, § 149.— -
10 adusta
ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.I.A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:B.Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,
Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:sine gemitu aduruntur,
suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,
Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:flammis aduri Colchicis,
Hor. Epod. 5, 24:in desertis adustisque sole,
Plin. 19, 1, 4, § 19.—Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:II.multa contactu adurentes,
Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:(arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,
Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:ne frigus adurat,
Verg. G. 1, 92:nec vernum nascentia frigus adurat poma,
Ov. M. 14, 763:adusta gelu,
id. F. 4, 918:rigor nivis multorum adussit pedes,
Curt. 7, 3:(leonis adipes) sanant adusta nivibus,
Plin. 28, 8, 25, § 89.—Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:A.Venus non erubescendis adurit Ignibus,
Hor. C. 1, 27, 14; cf.:ardores vincet adusta meos,
Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:B.si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,
Liv. 27, 47:adustus corpora Maurus,
Sil. 8, 269:lapis adusto colore,
Plin. 2, 58, 59, § 149.— -
11 arrodo
ar-rōdo ( adr-, Kayser, Jan), rōsi, rōsum, 3, v. a., to gnaw or nibble at, to gnaw (cf.: aduro, accendo, accīdo, adedo al.).I.Lit.:II.spartum, quod asellus adrodit,
Plin. 35, 11, 40, § 137:mures adrosis clipeis, etc.,
id. 8, 57, 82, § 221:semina adrosa,
id. 11, 30, 36, § 109:sues spirantes a muribus adrosas,
id. 11, 37, 85, § 213.—Trop.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere, * Cic. Sest. 33, 72:ecclesiasticas caulas,
Sid. Ep. 7, 6. -
12 exuro
ex-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn out, burn up, consume (class.; syn.: incendo, accendo, inflammo, cremo).I.Lit.:B.illic oculos exuram lampadibus ardentibus,
Plaut. Men. 5, 2, 86; 88:fores,
id. Pers. 4, 4, 20:domi suae vivus exustus est,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 70:vicos complures,
id. de Imp. Pomp. 2, 5:classem Argivum,
Verg. A. 1, 39.—Transf., to dry up:II.loca exusta solis ardoribus,
Sall. J. 19, 6:paludem,
Verg. G. 3, 432:lacus,
Phaedr. 1, 6, 7:agrum,
Verg. G. 1, 107:res exustae torrentibus auris,
Lucr. 5, 410:caseum (sol),
Col. 7, 8, 5:segetem,
Plin. 17, 9, 7, § 56:aliquem (sitis),
Lucr. 3, 917; Curt. 4, 16, 7:Pyrrhus Italiam bellis saevissimis exurens,
laying waste, devastating, Amm. 21, 1.—Trop.A. B.To consume, destroy:aliis scelus exuritur igni,
Verg. A. 6, 742:exustus flos veteris ubertatis,
dried up, Cic. Brut. 4, 16. -
13 incendo
incendo, di, sum, 3 (archaic form of the perf. subj. incensit = incenderit, sicut incepsit = inceperit, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.), v. a. [in-candeo; cf.: accendo and succendo], to set fire to, to kindle, burn (freq. and class.; syn. inflammare).I.Lit.:B.cupas taedā ac pice refertas incendunt,
Caes. B. C. 2, 11, 2:tus et odores,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 77; cf.odores,
id. Tusc. 3, 18, 43:lychnos,
Verg. A. 1, 727:oppida sua omnia, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,
Caes. B. G. 1, 5, 2:aedificia vicosque,
id. ib. 6, 6, 1:tabularium,
Cic. N. D. 3, 30, 74:Capitolium,
Sall. C. 47, 2:naves omnes,
Cic. Att. 9, 6, 3:tamquam ipse suas incenderit aedes,
Juv. 3, 222:classem inflammari incendique jussit,
id. Verr. 2, 5, 35, § 91:urbem,
id. Cat. 3, 4, 10; cf. Liv. 9, 9, 6:quod primo incendendum Avaricum censuerat,
Caes. B. G. 7, 3, 2:agros,
Verg. G. 1, 84:vepres,
id. ib. 1, 271:cum ipse circumsessus paene incenderere,
wast consumed, Cic. Verr. 2, 1, 33, § 85.— Absol.:nec incendit nisi ignis,
Quint. 6, 2, 28.—Transf.1.To light up with fire, to make a fire upon:2.aras votis,
i. e. in pursuance of vows, Verg. A. 3, 279:altaria,
id. ib. 8, 285.—To heat, make hot:3.diem,
Luc. 4, 68:igne et tenuibus lignis fornacem incendemus,
will heat, warm, Col. 12, 19, 3.—To make bright or shining, to brighten, illumine:II.ejusdem (solis) incensa radiis luna,
Cic. N. D. 1, 31, 87; Ov. P. 2, 1, 41:maculosus et auro Squamam incendebat fulgor,
Verg. A. 5, 88: vivis digitos incendere gemmis, to make brilliant, i. e. to adorn, Stat. S. 2, 1, 134.—Trop.A.To kindle, inflame, set on fire; to fire, rouse, incite, excite; to irritate, incense (esp. freq. in pass.):* B.ut mihi non solum tu incendere judicem, sed ipse ardere videaris,
Cic. de Or. 2, 45, 188:iidem hominem perustum etiamnum gloria volunt incendere,
id. Fam. 13, 15, 2:me ita vel cepit vel incendit, ut cuperem, etc.,
id. ib. 5, 12, 1:aliquem morando,
Sall. J. 25, 10:(aliquem) querelis,
Verg. A. 4, 360:in minime gratum spectaculum animo incenduntur,
Liv. 1, 25, 2:Tyndariden incendit amor,
Val. Fl. 6, 207:plebem largiundo atque pollicitando,
Sall. C. 38, 1:juventutem ad facinora,
id. ib. 13, 4:bonorum animos,
Cic. Att. 2, 16, 1:animum cupidum inopiā,
Ter. Heaut. 2, 3, 126:cupiditatem alicujus,
Cic. Fam. 15, 21, 1:odia improborum in nos,
id. Att. 9, 1, 3:tum pudor incendit vires et conscia virtus,
inflames, Verg. A. 5, 455:illam incendentem luctus,
id. ib. 9, 500: clamore incendunt caelum, set on fire with, i. e. fill with, id. ib. 10, 895:regiam repentino luctu,
Just. 38, 8 fin.:rabie jecur incendente feruntur Praecipites,
Juv. 7, 648:quibus incendi jam frigidus, aevo Laomedontiades possit,
id. 6, 325.—In pass.:nimis sermone hujus irā incendor,
Plaut. Ps. 1, 2, 66; id. As. 2, 4, 14; cf.:incendor irā, esse ausam facere haec te injussu meo,
Ter. Hec. 4, 1, 47:hisce ego illam dictis ita tibi incensam dabo, ut, etc.,
id. Phorm. 5, 7, 81:amore sum incensus,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:(mulier) incensa odio pristino,
id. Clu. 64, 181:incendor quotidie magis non desiderio solum sed etiam incredibili fama virtutum admirabilium,
id. Or. 10, 33:incensus studio,
id. Rosc. Am. 17, 48:iratus iste vehementer Sthenio et incensus hospitium renuntiat,
id. Verr. 2, 2, 36, § 89:omnes incenduntur ad studia gloriā,
id. Tusc. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 19, 44:imperator incensus ad rem publicam bene gerendam,
id. Prov. Cons. 14, 35:Caesar ab eo (Crasso) in me esset incensus,
id. Fam. 1, 9, 9:nulla mens est tam ad comprehendendam vim oratoris parata, quae possit incendi, nisi inflammatus ipse ad eam et ardens accesseris,
id. de Or. 2, 45, 190 fin.:inimicitiis incensa contentio,
id. Opt. Gen. Or. 7, 22:incensus calcaribus equus,
Hirt. B. G. 8, 48, 5.— Absol.: loquarne? incendam;taceam? instigem,
Ter. Phorm. 1, 4, 9:dumque petit petitur pariterque incendit et ardet,
Ov. M. 3, 425.—To enhance, raise: annonam ( the price of corn), to produce a dearness or scarcity (shortly before:C.excandefaciebant),
Varr. R. R. 3, 2, 16 (cf. incendium, II. A.).—To destroy, ruin, lay waste:si istuc conare... tuum incendes genus,
Plaut. Trin. 3, 2, 49:campos,
Stat. Th. 1, 631. — Hence, incensus, a, um, P. a., inflamed, burning, hot:profuit incensos aestus avertere ( = vehementissimos ardores febris),
Verg. G. 3, 469 Forbig. ad loc.— In comp.:aether,
Claud. Rapt. Pros. 3, 201. -
14 reaccendo
rĕ-accendo, ĕre, v. a., to kindle anew, Hier. in Isa. 9, 30, v. 12. -
15 redaccendo
rĕd-accendo, no perf., sum, 3, v. a., to kindle again, rekindle (eccl. Lat.), Tert. Anim. 30 fin.; id. Res. Carn. 12; Hier. Ep. 5, 1. -
16 succendo
suc-cendo, di, sum, 3, v. a. [sub-candeo; v. accendo], to kindle or set on fire from below (syn. inflammo).I.Lit. (class.):B.(sapiens) etiamsi in Phalaridis tauro inclusus succensis ignibus torreatur,
Cic. Pis. 18, 42:aggerem cuniculo hostes succenderant,
Caes. B. G. 7, 24:arma cumulata in ingentem acervum ipse imperator face subditā succendit,
Liv. 45, 33; cf. Quadrig. ap. Gell. 15, 1, 7; Caes. B. G. 5, 43:rogum,
Liv. 28, 23:pontem,
id. 1, 37:pinus duabus manibus,
Ov. M. 5, 442:urbem suis manibus,
Caes. B. G. 7, 15:aër fulminibus succenditur,
Luc. 2, 269; 2, 413:aras,
Sen. Herc. Oet. 790.—Transf., to inflame, redden:II.illi rubor igneus ora Succendit,
Luc. 9, 792:purpura infecit niveos vultus per liquidas succensa genas,
Claud. Rapt. Pros. 1, 274.—Trop., to kindle, inflame with passion, etc. (only poet.; cf.succenseo): succendit Castora Phoebe,
Prop. 1, 2, 15:Deucalion Pyrrhae succensus amore,
Ov. H. 15, 167:altera succensa cupidine,
id. M. 8, 74:patriā succensa senectā (i. e. amore patris senis),
Prop. 3, 19 (4, 18), 15:(furorem) succendunt classica cantu,
Luc. 6, 166; cf.:in bella succensi mero,
Sen. Herc. Fur. 779:succensas agit libido mentes,
id. Hippol. 541:succensi irā,
Sil. 1, 169:luctu succensus,
Val. Fl. 3, 585:dulcedine famae succensus,
Juv. 7, 40:mens facibus pudoris,
Claud. Laud. Stil. 2, 221.
См. также в других словарях:
Order of Accendo — The Order of Accendo (literally translating as enlightenment (Greek, accendiko, accendikus), is a chaos based religious organization, occasionally referred to as a cult. Contents 1 Origins 2 Purpose 3 Deity … Wikipedia
a- — 1. a ♦ Élément, du lat. ad, marquant la direction, le but à atteindre, ou le passage d un état à un autre (var. ad ; ac , af , ag , al , an , ar , as , at ) : amener, alunir, adoucir. ⇒ à. a 2. a ♦ Élément tiré du gr. exprimant la négation (« pas … Encyclopédie Universelle
Michael I of Romania — Infobox Romanian Royalty|monarch name =Michael I title =King of the Romanians caption = succession =King of the Romanians reign =20 July, 1927 – 8 June, 1930 coronation =6 September, 1940 predecessor =Ferdinand I successor =Carol II succession1… … Wikipedia
Gianni Togni — Infobox Musical artist Name = Gianni Togni Img capt = Img size = 190px Landscape = Background = Birth name = Gianni Togni Alias = Born = July 24, 1956 Died = Origin = Lazio, Italy Instrument = Voice type = Solo Genre = Pop Occupation = Singer… … Wikipedia
Catálogo de obras de Alessandro Scarlatti — Anexo:Catálogo de obras de Alessandro Scarlatti Saltar a navegación, búsqueda Alessandro Scarlatti Contenido 1 Catálogo de obras de Alessandro Scarlatti 1.1 Óperas 1.2 Serenatas … Wikipedia Español
Michael of Romania — Michael Michael of Romania in 2007. King of Romania Reign 20 July 1927 – 8 June 1930 (&am … Wikipedia
ACCENDONES — apud Tertullian. de Pall. c. ult. Verum et accendones et omnis gladiatorum ignominia togata producitur ex correctione Salmasii, cum prius legeretur et cerdones: Lanistae sunt, quomodo eos vocare Tertulliano libitum est, quod gladiatores… … Hofmann J. Lexicon universale
CERAPTUM — Panvinio candelabrum est, in formam cornuum effi ctum, a κέρας, cornu: aliis instrumentum, quô cereus accenditur, vel vas in quo cereus accensus ardet, ex κηρὸς, cera et ἅπτω, accendo. Occurrit vox apud Anastasium Bibliothecar. in Leone III.… … Hofmann J. Lexicon universale
accendere — ac·cèn·de·re v.tr. (io accèndo) FO 1a. far bruciare suscitando o comunicando la fiamma: accendere un fiammifero, un falò, una sigaretta, il gas; accendere il fornello, la stufa, la caldaia, metterli in funzione dando fuoco al combustibile che… … Dizionario italiano
accendersi — ac·cèn·der·si v.pronom.intr. (io mi accèndo) CO 1. prendere fuoco: la legna bagnata si accende male Sinonimi: infiammarsi, prendere fuoco. Contrari: spegnersi. 2a. fig., provare entusiasmo, rabbia o passione, infervorarsi: accendersi d amore, di… … Dizionario italiano
ipocausto — i·po·càu·sto s.m. TS archeol. in Roma antica, sistema di riscaldamento, adottato spec. nelle terme e in case di abitazione, che sfruttava la circolazione di aria calda all interno di intercapedini poste sotto il pavimento e lungo le pareti… … Dizionario italiano