-
121 Campani
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
122 Campania
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
123 Campanicus
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
124 Campanius
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
125 Campans
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
126 Campanus
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
127 clarus
clārus, a, um, adj. [kindr. with Germ. klar; Engl. clear; cf. clamo], clear, bright (opp. obscurus, caecus; very freq. in all periods, and in all kinds of composition).I.Lit.A. (α).Absol.:(β).luce clarā et candidā,
Plaut. Am. 1, 3, 49:ut mulierum famam multorum oculis lux clara custodiat,
open day, Cic. Leg. 2, 15, 37; cf.:frequentissimā celebritate et clarissimā luce laetari,
id. Cael. 20, 47:lumen,
Lucr. 3, 1:oculorum lumina,
id. 4, 825; cf.:mundi lumina (i.e. sol et luna),
Verg. G. 1, 5:oculi,
Cato, R. R. 157, 10:incendia,
Verg. A. 2, 569:lucerna,
Hor. S. 2, 7, 48:scintillae ignis,
Lucr. 6, 163:fulmina,
id. 6, 84:vestis splendor,
id. 2, 52:color,
id. 5, 1258; cf.:color clarissimus,
id. 2, 830:candor,
id. 4, 232:loca,
id. 5, 779 al.:caelum,
Tac. A. 1, 28:nox,
id. Agr. 12:pater omnipotens clarus intonat,
in the clear sky, Verg. A. 7, 141 Serv.; cf. Cic. Arat. 4:sidus,
Hor. C. 4, 8, 31:clarissimae gemmae,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62; cf.lapides,
Hor. C. 4, 13, 14:vitrum,
Ov. M. 4, 355:purpurarum sidere clarior usus,
Hor. C. 3, 1, 42.—With abl.:* 2.speculo,
Plaut. Most. 3, 1, 112 dub.:argento clari delphines,
Verg. A. 8, 673:rutilis squamis,
id. G. 4, 93:ferrugine,
id. A. 9, 582; cf. id. ib. 11, 772 Wagn.:auro gemmisque corona,
Ov. M. 13, 704; 2, 2; 11, 359:albo Lucifer exit Clarus equo,
id. ib. 15, 190:claraeque coruscis Fulguribus taedae,
Lucr. 5, 295 al. —Poet., of the wind (cf.: albus, candidus, and in Gr. lampros anemos; v. Lidd. and Scott under lampros), making clear, i. e. bringing fair weather:B.aquilo,
Verg. G. 1, 460 Forbig. ad loc.—Relating to the hearing, clear, loud, distinct:II.clarā voce vocare,
Lucr. 4, 711; Cic. Clu. 48, 134; id. Caecin. 8, 22; Liv. 7, 31, 12; 42, 25, 12; Ov. M. 3, 703:lectio,
Cels. 1, 2:clariore voce,
Caes. B. G. 5, 30; cf. Cic. Tusc. 5, 7, 19:sonor,
Lucr. 4, 567:clamor,
Plaut. Poen. 5, 3, 27:plausus,
id. As. Grex. 6:plangor,
Ov. M. 4, 138:latratus,
id. ib. 13, 806:ictus,
id. ib. 2, 625:strepitus, Suet. Vit. Luc.: vox (opp. obtusa),
Quint. 11, 3, 15; 9, 4, 136 Spald.:spiritus,
id. 11, 3, 55; cf. id. 11, 3, 41 and 82:syllabae clariores,
id. 8, 3, 16.—Trop.A.Clear, manifest, plain, evident, intelligible (syn.:B.planus, apertus, perspicuus, dilucidus, etc.): vide ut mi haec certa et clara attuleris,
Ter. Hec. 5, 4, 1 Ruhnk.; cf.:omnia non properanti clara certaque erunt,
Liv. 22, 39, 22:clara res est, quam dicturus sum, totā Siciliā celeberrima atque notissima,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 61; 2, 5, 38, § 101; id. Tusc. 1, 32, 78:luce sunt clariora nobis tua consilia,
id. Cat. 1, 3, 6:id quod est luce clarius,
id. Tusc. 1, 37, 90:si ea, quae dixi, sole ipso inlustriora et clariora sunt,
id. Fin. 1, 21, 71; id. Div. 1, 3, 6:caecis hoc satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9:lumen eloquentiae,
id. 3, 8, 65; cf. id. 12, 10, 15; 11, 1, 75:in narrando (T. Livius) clarissimi candoris,
id. 10, 1, 101 Spald. and Frotsch.:Massinissam regem post LXXXVI. annum generasse filium clarum est,
Plin. 7, 14, 12, § 61:somno clarius,
Ov. F. 3, 28:exempla,
Tac. Or. 8; id. A. 4, 11:documenta,
id. ib. 6, 22.—Brilliant, celebrated, renowned, illustrious, honorable, famous, glorious, etc. (cf.: illustris, insignis, eximius, egregius, praestans, nobilis; a favorite epithet, esp. in the sup., like fortissimus, designating the highest praise of the honor-loving Roman; hence, a standing title, at all times, of distinguished public characters, as consuls, proconsuls, pontifices, senators, etc.):(β).nobilitas,
Plaut. Rud. 4, 2, 28;opp. to obscurus,
Lucr. 1, 639; so Quint. 5, 10, 26: clari viri atque magni, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66; Cic. Sest. 69, 144:certe non tulit ullos haec civitas aut gloriā clariores, aut auctoritate graviores,
Cic. de Or. 2, 37, 154:vir fortissimus et clarissimus,
id. Verr. 1, 15, 44; cf. id. ib. 2, 5, 58, § 153; id. de Or. 1, 45, 198; id. Clu. 48, 134:exempla clara et inlustria,
id. Div. 2, 3, 8:pugna clara et commemorabilis,
Plaut. Ps. 1, 5, 111:pax clarior majorque quam bellum fuerat,
Liv. 10, 37, 4:animus abunde pollens potensque et clarus,
Sall. J. 1, 3; so,facundia clara pollensque,
id. ib. 30, 4:clara et magnifica,
id. ib. 4, 8:clari potentesque fieri,
id. C. 38, 1:familia,
Tac. A. 2, 37; 3, 76:majores,
id. ib. 4, 61: pater si in Equestri gradu clarus, clarior vitricus, Plin. [p. 350] Ep. 2, 13, 4:clarissimi consules,
id. ib. 7, 33, 8:generis clarissimus auctor,
Ov. P. 2, 9, 19:clarissima civitas,
Nep. Thras. 2, 1:apud Germanicos quoque (Titus),
Tac. H. 2, 77:scriptores,
id. A. 1, 1.—With abl.:(γ).clariores gloriā,
Cic. de Or. 2, 37, 154; v. supra:arte medicinae,
Quint. 3, 6, 64:eloquendi suavitate,
id. 10, 1, 83:sententiis,
id. 10, 1, 90:Juppiter giganteo triumpho,
Hor. C. 3, 1, 7:agendis causis,
id. Ep. 1, 7, 47:Ajax toties servatis Achivis,
id. S. 2, 3, 194:bello,
Tac. Agr. 29; id. H. 3, 44:gens memoriā nominis,
id. ib. 1, 67:Cluvius Rufus eloquentiā,
id. ib. 4, 43.—With in:* (δ).in arte tibiarum,
Quint. 2, 3, 3; cf.:clarissimi in eā scientiā,
Plin. 36, 5, 4, § 11:in litteris,
Quint. 1, 6, 35:in agendo,
id. 12, 10, 49:in foro,
id. 10, 5, 14:in contionibus,
id. 12, 2, 7; 12, 10, 49.—With ex:(ε).ex doctrinā nobilis et clarus,
Cic. Rab. Post. 9, 23.—With ob:(ζ).ob obscuram linguam,
Lucr. 1, 639:ob id factum,
Hor. Ep. 2, 2, 32; cf.:urbs clara ob insignem munimento naturali locum,
Liv. 24, 39, 8.—With ab:(η).Trojanoque a sanguine clarus Acestes,
Verg. A. 1, 550.—With gen.:2.artis ejus,
Plin. 37, 1, 4, § 8.—As a title:b.clarissimus vir,
Cic. Att. 15, 20, 2; cf. id. ib. 14, 11, 1:clarissimi consules,
Plin. Ep. 7, 33, 8; cf. Dig. 49, 14, 18; Lampr. Elag. 4;Alex. Sev. 21 al.: permitto tibi vir clarissime Veiento (a senator), dicere,
Plin. Ep. 9, 13, 19; so,ordo = senatorius,
Vop. Aur. 18 fin.; cf. also Isid. Orig. 9, 4, 12.—Meton., of the wives of such distinguished public characters:c.clarissimae feminae,
Dig. 1, 9, 8.—In a bad sense, notorious:I.minus clarum putavit fore quod de armario quam quod de sacrario esset ablatum,
Cic. Verr. 2, 4, 12, § 27; 2, 1, 19, § 50; 2, 4, 12, § 29:ecquid hoc totā Siciliā clarius, ecquid indignius? etc.,
id. ib. 2, 5, 7, §16: populus (sc. Campanus), luxuriā superbiāque clarus,
Liv. 7, 31, 6.—Hence, adv.: clārē (freq. and class.).Lit.1.Of sight (acc. to I. A.), brightly, clearly:2.clare oculis video,
Plaut. Mil. 3, 1, 35:clare fulgens caesaries,
Cat. 66, 9:occidere,
of a star, Col. 11, 2, 52.— Comp.:clarius micare,
Plin. 10, 20, 22, § 43:nitere,
Stat. S. 4, 1, 4. — Sup.:clarissime lucere,
Vitr. 9, 4.—Of hearing (acc. to I. B.), clearly, distinctly, plainly, aloud:II.clare recitare,
Plaut. Pers. 4, 3, 30: plaudite, id. Am. fin.; cf. id. Bacch. fin.:dic,
Ter. And. 4, 4, 15 Ruhnk.:gemere,
Cic. Att. 2, 20, 3:res clare enuntiare,
Quint. 8, 3, 62:sonare,
id. 11, 3, 55:exscreare,
id. 11, 3, 160:maledicere,
Suet. Vit. 14 et saep.:palam et clare,
id. Claud. 3; cf. Mart. 7, 92, 5.— Comp.:clarius fabulari,
Suet. Calig. 22.— Sup.:pisces clarissime audiunt,
Plin. 10, 70, 89, § 193; Vitr. 5, 3.—Trop.1.Mentally (acc. to II. A.), distinctly, intelligibly, clearly:2.clare atque evidenter ostendere,
Quint. 8, 3, 86; cf. id. 4, 1, 1:aliquid intellegere,
Plin. 37, 2, 6, § 16. — Comp.: eo clarius id periculum apparet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2; so,clarius intellegi,
Quint. 2, 5, 7:clarius elucebit,
id. 12, 1, 26:clarius ostendemus,
id. 2, 17, 25 al. — Sup., Quint. 9, 1, 19.—Morally (acc. to II. B.), illustriously, honorably (very rare):clarius exsplendescebat,
Nep. Att. 1, 3. -
128 clivus
clīvus, i, m. (plur.: clīva, ōrum, n., Cato ap. Non. p. 195, 2; Front. Limit. p. 43 Goes. dub.) [clino = klinô, to incline], a gently sloping height, a declivity, slope, an ascent, a hill, eminence, ascending road (class.):quā se subducere colles Incipiunt, mollique jugum demittere clivo,
Verg. E. 9, 8; cf. id. G. 3, 293; Ov. M. 11, 151; 8, 191; so Plaut. As. 3, 3, 118; Ter. Ad. 4, 2, 36; Caes. B. C. 3, 46; Liv. 21, 32, 8; Hor. Ep. 1, 13, 10 et saep.—As antithet. to a plain, with the epithet arduus, Ov. F. 1, 264: Clivus Capitolinus, the higher road ascending to the Capitol, a part of Sacra Via, Cic. Att. 2, 1, 7; Liv. 3, 18, 7; Plin. 19, 1, 6, § 23;called Clivus Sacer,
Hor. C. 4, 2, 35; and absol.:Clivus,
Tac. H. 3, 71; Petr. 44, 18.— Prov., for a great difficulty to be overcome:clivo sudamus in imo,
we are but commencing our labor, Ov. H. 20, 41; cf. id. R. Am. 394; Petr. 47, 8; Sen. Ep. 31, 4; Sil. 4, 605. — Poet., for any thing sloping, a slope, unevenness:mensae,
Ov. M. 8, 663.
См. также в других словарях:
Plain White T's — The Plain White T s playing at the Metro in Chicago, May 2009 Background information Origin Chicago, Illinois, US … Wikipedia
plain — plain, aine 1. (plin, plè n ) adj. 1° Qui est sans inégalités, uni. • Si le pays est bossu ou plain, couvert de bois ou découvert, VAUBAN. Dîme, p. 223. • Des cascades dans des lieux plains et sablonneux, J. J. ROUSS. Hél. IV, 11.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
PLAIN-CHANT — Le nom de plain chant désigne l’ensemble du répertoire des mélodies de l’Église catholique romaine d’Occident pour la messe et l’office; on l’appelle aussi souvent chant grégorien. C’est le chant séculaire officiel de l’Église catholique romaine… … Encyclopédie Universelle
Plain chant — Chant grégorien Plain chant Latin ecclésiastique Rythmique grégorienne ♦Précurseurs: Chant messin Chant mozarabe Gallican ♦Styles: Psalmodique Syllabiq … Wikipédia en Français
Plain Chant — • Description and history of the precursor to Gregorian chant Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Plain Chant Plain Chant † … Catholic encyclopedia
Plain — Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even. See… … The Collaborative International Dictionary of English
Plain battle — Plain Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even.… … The Collaborative International Dictionary of English
Plain chant — Plain Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even.… … The Collaborative International Dictionary of English
Plain chart — Plain Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even.… … The Collaborative International Dictionary of English
Plain dealer — Plain Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even.… … The Collaborative International Dictionary of English
Plain dealing — Plain Plain, a. [Compar. {Plainer}; superl. {Plainest}.] [F., level, flat, fr. L. planus, perhaps akin to E. floor. Cf. {Llano}, {Piano}, {Plan}, {Plane} level, a level surface.] 1. Without elevations or depressions; flat; level; smooth; even.… … The Collaborative International Dictionary of English