Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Discus

  • 1 discus

        discus ī, m, δίσκοσ, a quoit: pete cedentem aëra disco, H.: Indoctus disci, H.: discum audire quam philosophum malunt.
    * * *
    disk/disc; discus; dish (Ecc); paten in Greek rite; (service) tray (Cal)

    Latin-English dictionary > discus

  • 2 Discus

    1.
    discus, i, m., = diskos.
    I.
    A quoit, an implement for exercise in ancient gymnastics, Stat. Th. 6, 646 sq.; Prop. 3, 14, 10 (4, 13, 10 M.); Hor. C. 1, 8, 11; id. S. 2, 2, 13; id. A. P. 380; Ov. M. 10, 177 al.—
    b.
    Prov.:

    qui discum audire quam philosophum malunt,

    i. e. who prefer trifles to serious things, Cic. de Or. 2, 5, 21.—
    II.
    A dish, so called because shaped like a quoit, App. M. 2, p. 125; Vulg. Matt. 14, 8.—
    III.
    The disc of a dial, a sundial, Vitr. 9, 9, 1.
    2.
    Discus, i, m., the name of a freedman, Ter. Eun. 3, 5, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > Discus

  • 3 discus

    1.
    discus, i, m., = diskos.
    I.
    A quoit, an implement for exercise in ancient gymnastics, Stat. Th. 6, 646 sq.; Prop. 3, 14, 10 (4, 13, 10 M.); Hor. C. 1, 8, 11; id. S. 2, 2, 13; id. A. P. 380; Ov. M. 10, 177 al.—
    b.
    Prov.:

    qui discum audire quam philosophum malunt,

    i. e. who prefer trifles to serious things, Cic. de Or. 2, 5, 21.—
    II.
    A dish, so called because shaped like a quoit, App. M. 2, p. 125; Vulg. Matt. 14, 8.—
    III.
    The disc of a dial, a sundial, Vitr. 9, 9, 1.
    2.
    Discus, i, m., the name of a freedman, Ter. Eun. 3, 5, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > discus

  • 4 agō

        agō ēgī, āctus (old inf pass. agier), ere    [1 AG-], to put in motion, move, lead, drive, tend, conduct: bos Romam acta, L.: capellas, V.: pecus visere montīs, H.: ante se Thyum, N.: in exsilium, L.: Iris nubibus acta, borne on, V.: alqm in crucem, to crucify: Illum aget Fama, will carry, H.: quo hinc te agis? whither are you going? T.: se primus agebat, strode in front, V.: capellas potum, V.—Prov.: agas asellum, i. e. if you can't afford an ox, drive an ass. — Pass., to go, march: quo multitudo agebatur, L.: citius agi vellet agmen, march on quicker, L.: raptim agmine acto, L.— Esp., to drive away, carry off, steal, rob, plunder: pecoris praedas, S.; freq. with ferre, to rob, plunder: ferre agere plebem plebisque res, L.: res sociorum ferri agique vidit, L.—To chase, pursue, hunt: apros, V.: cervum, V. — Fig.: dum haec crimina agam ostiatim, track out from house to house: ceteros ruerem, agerem, T.: palantīs Troas, V.—To move, press, push forward, advance, bring up: multa undique portari atque agi, Cs.: vineis ad oppidum actis, pushed forward, Cs.: moles, Cu.: cloaca maxima sub terram agenda, to be carried under ground, L.: cuniculos ad aerarium, drive: per glaebas radicibus actis, O.: pluma in cutem radices egerit, struck deep root, O.: vera gloria radices agit: tellus Fissa agit rimas, opens in fissures, O.: in litus navīs, beached, L.: navem, to steer, H.: currūs, to drive, O.: per agmen limitem ferro, V.: vias, make way, V.: (sol) amicum Tempus agens, bringing the welcome hour (of sunset), H.—To throw out, stir up: spumas ore, V.: spumas in ore: se laetus ad auras Palmes agit, shoots up into the air, V.—Animam agere, to expire: nam et agere animam et efflare dicimus; cf. et gestum et animam ageres, i. e. exert yourself in gesturing and risk your life. — Fig., to lead, direct, guide: (poëmata), animum auditoris, H.— To move, impel, excite, urge, prompt, induce, rouse, drive: quae te Mens agit in facinus? O.: ad illa te, H.: eum praecipitem: viros spe praedae diversos agit, leads astray, S.: bonitas, quae nullis casibus agitur, N.: quemcunque inscitia veri Caecum agit, blinds, H.: quibus actus fatis, V.: seu te discus agit, occupies, H.: nos exquirere terras, V.: desertas quaerere terras agimur, V. — To pursue for harm, persecute, disturb, vex, attack, assail: reginam stimulis, V.: agentia verba Lycamben, H.: diris agam vos, H.: quam deus ultor agebat, O.—To pursue, carry on, think, reflect, deliberate, treat, represent, exhibit, exercise, practise, act, perform, deliver, pronounce: nihil, to be idle: omnia per nos, in person: agendi tempus, a time for action: industria in agendo: apud primos agebat, fought in the van, S.: quae continua bella agimus, are busy with, L.: (pes) natus rebus agendis, the metre appropriate to dramatic action, H.: Quid nunc agimus? what shall we do now? T.: quid agam, habeo, i. e. I know what to do, T.: quid agitur? how are you? T.: quid agis, dulcissime rerum? i. e. how are you? H.: vereor, quid agat Ino, what is to become of: quid agis? what do you mean? nihil agis, it is of no use, T.: nihil agis, dolor, quamvis, etc.: cupis abire, sed nihil agis, usque tenebo, you cannot succeed, H.: ubi blanditiis agitur nihil, O.—Esp., hoc or id agere, to give attention to, mind, heed: hocine agis, an non? are you attending? T.: id quod et agunt et moliuntur, their purpose and aim: qui id egerunt, ut gentem conlocarent, etc., aimed at this: sin autem id actum est, ut, etc., if it was their aim: summā vi agendum esse, ut, etc., L.: certiorem eum fecit, id agi, ut pons dissolveretur, it was planned, N.: Hoc age, ne, etc., take care, H.: alias res agis, you are not listening, T.: aliud agens ac nihil eius modi cogitans, bent on other plans: animadverti eum alias res agere, paid no attention: vides, quam alias res agamus, are otherwise occupied: populum aliud nunc agere, i. e. are indifferent.—To perform, do, transact: ne quid negligenter: suum negotium, attend to his own business: neque satis constabat, quid agerent, what they were at, Cs.: agentibus divina humanaque consulibus, busy with auspices and affairs, L.: per litteras agere, quae cogitas, carry on, N.: (bellum) cum feminis, Cu.: conventum, to hold an assize: ad conventūs agendos, to preside at, Cs.: census actus eo anno, taken, L.— Of public transactions, to manage, transact, do, discuss, speak, deliberate: quae (res) inter eos agi coeptae, negotiations begun, Cs.: de condicionibus pacis, treat, L.: quorum de poenā agebatur, L.— Hence, agere cum populo, of magistrates, to address the people on a law or measure (cf. agere ad populum, to propose, bring before the people): cum populo de re p.—Of a speaker or writer, to treat, discuss, narrate: id quod agas, your subject: bella per quartum iam volumen, L.: haec dum agit, during this speech, H.—In law, to plead, prosecute, advocate: lege agito, go to law, T.: causam apud iudices: aliter causam agi, to be argued on other grounds: cum de bonis et de caede agatur, in a cause relating to, etc.: tamquam ex syngraphā agere cum populo, to litigate: ex sponso egit: agere lege in hereditatem, sue for: crimen, to press an accusation: partis lenitatis et misericordiae, to plead the cause of mercy: ii per quos agitur, the counsel: causas, i. e. to practise law: me agente, while I am counsel: ii apud quos agitur, the judges; hence, of a judge: rem agere, to hear: reos, to prosecute, L.: alqm furti, to accuse of theft. —Pass., to be in suit, be in question, be at stake: non capitis eius res agitur, sed pecuniae, T.: aguntur iniuriae sociorum, agitur vis legum.—To represent, act, perform, of an orator: cum dignitate.—Of an actor: fabulam, T.: partīs, to assume a part, T.: Ballionem, the character of: gestum agere in scena, appear as actors: canticum, L. — Fig.: lenem mitemque senatorem, act the part of, L.: noluit hodie agere Roscius: cum egerunt, when they have finished acting: triumphum, to triumph, O.: de classe populi R. triumphum, over, etc.: ex Volscis et ex Etruriā, over, etc., L.: noctu vigilias, keep watch: alta silentia, to be buried in silence, O.: arbitria victoriae, to exercise a conqueror's prerogative, Cu.: paenitentiam, to repent, Cu.: oblivia, to forget, O.: gratias (poet. grates) agere, to give thanks, thank: maximas tibi gratias: alcui gratias quod fecisset, etc., Cs.: grates parenti, O. — Of time, to spend, pass, use, live through: cum dis aevom: securum aevom, H.: dies festos, celebrate: ruri vitam, L.: otia, V.: quartum annum ago et octogesimum, in my eightyfourth year: ver magnus agebat orbis, was experiencing, V.— Pass: mensis agitur hic septimus, postquam, etc., going on seven months since, T.: bene acta vita, well spent: tunc principium anni agebatur, L.: melior pars acta (est) diei, is past, V. — Absol, to live, pass time, be: civitas laeta agere, rejoiced, S.—Meton., to treat, deal, confer, talk with: quae (patria) tecum sic agit, pleads: haec inter se dubiis de rebus, V.: Callias quidam egit cum Cimone, ut, etc., tried to persuade C., N.: agere varie, rogando alternis suadendoque coepit, L.—With bene, praeclare, male, etc., to deal well or ill with, treat or use well or ill: praeclare cum eis: facile est bene agere cum eis.— Pass impers., to go well or ill with one, be well or badly off: intelleget secum esse actum pessime: in quibus praeclare agitur, si, etc., who are well off, if, etc.—Poet.: Tros Tyriusque mihi nullo discrimine agetur, will be treated, V.— Pass, to be at stake, be at hazard, be concerned, be in peril: quasi mea res minor agatur quam tua, T.: in quibus eorum caput agatur: ibi rem frumentariam agi cernentes, L.: si sua res ageretur, if his interests were involved: agitur pars tertia mundi, is at risk, O.: non agitur de vectigalibus, S.—Praegn., to finish, complete, only pass: actā re ad fidem pronius est, after it is done, L.: iucundi acti labores, past: ad impediendam rem actam, an accomplished fact, L.— Prov.: actum, aiunt, ne agas, i. e. don't waste your efforts, T.: acta agimus: Actum est, it is all over, all is lost, T.: iam de Servio actum rati, L.: acta haec res est, is lost, T.: tantā mobilitate sese Numidae agunt, behave, S.: ferocius agunt equites, L.: quod nullo studio agebant, because they were careless, Cs.: cum simulatione agi timoris iubet, Cs.—Imper. as interj, come now, well, up: age, da veniam filio, T.: en age, rumpe moras, V.: agite dum, L.: age porro, tu, cur, etc.? age vero, considerate, etc.: age, age, iam ducat: dabo, good, T.: age, sit ita factum.
    * * *
    agere, egi, actus V
    drive, urge, conduct; spend (time w/cum); thank (w/gratias); deliver (speech)

    Latin-English dictionary > agō

  • 5 in-crepō

        in-crepō uī, itus, āre,    to sound, resound, rustle, patter, rattle, whiz: discus increpuit: Corvorum in<*>repuit exercitus alis, V.: Increpuit mālis (canis), <*>napped, V.: tuba terribilem sonitum Increpuit, V. —To transpire, be noised abroad: increpuit suspitio tumultūs: si quid increparet terroris, L.—To cause to resound, make crash: cum Iuppiter atras Increpuit nubīs, O.: ut credam pectus increpare carmina, disturb, H.—To upbraid, chide, scold, rebuke, reprove: gravioribus probris, L.: Caesarem: maledictis omnīs bonos, S.: equos ictu Verberis, O.: me lyrā, Ne, etc., H.: cunctantīs arma capere, urged, L.: ad contionem, to speak angrily, L.: praefecti graviter increpiti, rebuked, L.—To censure, inveigh against: viri discessum: fugam.

    Latin-English dictionary > in-crepō

  • 6 (re-percutiō)

       (re-percutiō) —, cussus, ere,    to strike back, drive back; only late in act.—P. pass., thrown back, rebounding: repercussus (discus) In voltūs tuos, O. (al. repercusso verbere).—Of light, thrown back, shining back, reflected: aquae lumen Sole repercussum, V.: gemmae repercusso reddebant lumina Phoebo, O.: imago, reflected image, O.— Shining back, reflecting: clipei Aere repercusso formam adspexisse, O.—Of sound, thrown back, echoed, echoing: (clamor) iugis montium, Cu.—Reechoing: quos (clamores) repercussae valles augebant, L.

    Latin-English dictionary > (re-percutiō)

  • 7 aristophorum

    ăristŏphŏrum est vas, in quo prandium fertur, ut discus, Paul. ex Fest. p. 23 Müll. [ariston = prandium, and pherô = fero].

    Lewis & Short latin dictionary > aristophorum

  • 8 corymbiatus

    cŏrymbĭātus, a, um, adj. [corymbus], set round with clusters of ivy-berries, corymbiated: discus, Gall. ap. Treb. Claud. 17, § 5.

    Lewis & Short latin dictionary > corymbiatus

  • 9 discobolus

    discŏbŏlus, i, m., = diskobolos, the thrower of the discus or quoit, a famous piece of sculpture by Myron, Quint. 2, 13, 10; Plin. 34, 8, 19, § 57; also by Naucydes, Plin. ib. § 80;

    and a painting by Tauriscus,

    id. 35, 11, 40, § 144.

    Lewis & Short latin dictionary > discobolus

  • 10 discophorus

    discŏphŏrus, i, m., = diskophoros, one who carries a dish (discus, II.), a dishbearer, Hier. in Daniel, praef.

    Lewis & Short latin dictionary > discophorus

  • 11 increpo

    in-crĕpo, ŭi, ĭtum (increpavi, Plaut. Most. 3, 2, 63; Vulg. Psa. 9, 6; Suet. Tib. 52:

    increpatus,

    Just. 11, 4, 5; Prud. 7, 195; Liv. 24, 17, 7 Cod.), 1, v. n. and a., to make a noise, sound, resound, to rush, rustle, patter, rattle, whiz (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Neutr.:

    simul ut discus increpuit,

    Cic. de Or. 2, 5, 21:

    corvorum increpuit densis exercitus alis,

    Verg. G. 1, 382.—
    2.
    Transf., to make a noise, be noised abroad:

    increpui hibernum et fluctus movi maritumos,

    Plaut. Rud. prol. 69:

    quicquid increpuerit, Catilinam timeri,

    Cic. Cat. 1, 7, 18:

    simul atque increpuit suspicio tumultus,

    id. Mur. 10, 22:

    si quid increparet terroris,

    Liv. 4, 43, 10:

    haec indigna miserandaque auditu cum apud timentes... increpuissent,

    id. 6, 37, 1.—
    B.
    Act., to utter aloud, produce, give forth ( poet.):

    saevas increpat aura minas,

    Prop. 1, 17, 6: tuba terribilem sonitum. Verg. A. 9, 504.—
    2.
    To cause to give forth a sound:

    cum Juppiter atras increpuit nubes,

    Ov. M. 12, 52:

    increpuit unda latus,

    id. Tr. 1, 4, 24; cf.:

    vincor ut credam miser Sabella pectus increpare carmina,

    disturb, confuse, Hor. Epod. 17, 28.—
    3.
    To make a noise at a person, thunder at:

    timeo totus, ita me increpuit Juppiter,

    Plaut. Am. 5, 1, 25.—
    II.
    Transf.
    A.
    To exclaim loudly against a person, to blame or upbraid loudly, to chide, rebuke, reprove.With acc.:

    numquid increpavit filium?

    Plaut. Most. 3, 2, 63:

    maledictis omnes bonos,

    Sall. C. 21, 4:

    gravibus probris,

    Liv. 23, 45, 5:

    etiam deos verbis ferocioribus,

    id. 45, 23, 19:

    cunctantes arma capere,

    id. 10, 35, 8:

    increpat ultro Cunctantes socios,

    Verg. A. 10, 830.—With ad and acc.:

    dictator ad contionem advocatam increpuit,

    spoke angrily, Liv. 4, 32, 2.— Absol.:

    ultro animos tollit dictis, atque increpat ultro,

    Verg. A. 9, 127.—
    B.
    To accuse a person of any thing:

    avaritiae singulos,

    Suet. Cal. 39:

    saevitiae populum,

    id. Galb. 15.—
    C.
    With an abstract object, to reprove, censure, inveigh against any reprehensible quality or act of a person:

    illis versibus increpant eorum arrogantiam,

    Cic. Ac. 2, 23, 74:

    illius in me perfidiam,

    id. Q. Fr. 2, 3, 3:

    fugam,

    id. de Or. 2, 48, 199 al. —Hence, incrĕ-pĭtus, a, um, Part.
    A.
    Chided, reproved:

    praefecti navium graviter increpiti,

    Liv. 23, 26, 4; 24, 17, 7.—
    B.
    Accused:

    ignaviae,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 1, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > increpo

  • 12 orbis

    orbis, is (nom. orbs, Ven. Carm. 8, 5. — Abl. regul. orbe;

    but orbi,

    Lucr. 5, 74:

    ex orbi,

    Varr. R. R. 3, 5, 16; Rutil. ap. Charis. p. 112 P.: orbi terrae, in the meaning in the world, Cic. Sest. 30, 66; so,

    orbi terrarum,

    id. Verr. 2, 4, 38, § 82 Halm; id. Dom. 10, 24; id. Fragm. ap. Charis. p. 112 P.), m. [etym. dub.; perh. akin to Sanscr. dhvar, bend, twist], any thing of a circular shape, a ring, round surface, disk, hoop, orbit, orb, a circle (class.; cf.: circus, circulus, gyrus, spira).
    I.
    Lit.:

    in orbem torquere,

    Cic. Univ. 7:

    curvare aliquid in orbem,

    Ov. M. 2, 715:

    certumque equitavit in orbem,

    id. ib. 12, 468.—Of a ring:

    et digitum justo commodus orbe teras,

    fit exactly, Ov. Am. 2, 15, 6:

    unionum,

    roundness, Plin. 9, 35, 56, § 113.—Of a circle formed by men:

    ut in orbem consisterent,

    place themselves in a circle, form a circle, Caes. B. G. 5, 33:

    cum illi, orbe facto, se defenderent,

    id. ib. 4, 37:

    orbem volventes suos increpans,

    Liv. 4, 28:

    in orbem pugnare,

    id. 28, 22, 15:

    in orbem sese stantibus equis defendere,

    id. 28, 33, 15: stella (phaethôn) eundem duodecim signorum orbem annis duodecim conficit, the zodiac, Cic. N. D. 2, 20, 52:

    lacteus,

    the Milky Way, id. Rep. 6, 16, 16.—Of the orbit of a heavenly body:

    sidera circulos suos orbesque conficiunt,

    Cic. Rep. 6, 15, 15.—Of a serpent, the windings, coils:

    immensis orbibus angues Incumbunt pelago,

    Verg. A. 2, 204.—Of a circular surface or disk:

    orbis mensae,

    a round table-top, Ov. H. 17, 87; cf. Juv. 11, 122.—Also, simply orbes, a round table, Mart. 2, 43; Juv. 1, 137.—Of a quoit or discus:

    ictus ab orbe,

    Ov. Ib. 590.—Of the scale of a balance:

    instabilis natat alterno depressior orbe,

    Tib. 4, 1, 44.—Of a mirror:

    addidit et nitidum sacratis crinibus orbem,

    Mart. 9, 18, 5.—Of a shield:

    illa (hasta) per orbem Aere cavum triplici... Transiit,

    Verg. A. 10, 783; Petr. 89.—Of a mosaic pavement of rounded pieces [p. 1276] of marble, Juv. 11, 175.—Of a scale, one side of a balance, Tib. 4, 1, 44.—Of the millstones of an oil-mill, Cato, R. R. 22.—Of the wooden disk placed over olives in pressing them, Cato, R. R. 18.—Of the hoop or tire of a wheel:

    rotarum orbes circumacti,

    Plin. 8, 16, 19, § 52.—Of the wheel itself:

    undaque jam tergo ferratos sustinet orbes,

    Verg. G. 3, 361.—Hence, the wheel of fortune, Tib. 1, 5, 70; Ov. Tr. 5, 8, 7; id. P. 2, 3, 56.—Of the socket of the eye:

    inanem luminis orbem,

    Ov. M. 14, 200.—Of the eye itself:

    gemino lumen ab orbe venit,

    Ov. Am. 1, 8, 16:

    ardentes oculorum orbes ad moenia torsit,

    Verg. A. 12, 670.—Of the sun's disk or orb:

    lucidus orbis,

    Verg. G. 1, 459.—Of the moon's disk or orb:

    quater junctis implevit cornibus orbem Luna, quater plenum tenuata retexuit orbem,

    Ov. M. 7, 530.—Of the circle of the world, the world, the universe:

    Juppiter arce suā totum cum spectet in orbem,

    Ov. F. 1, 85:

    renatus,

    the new-born day, Sil. 5, 56: terrarum or terrae, the circle or orb of the earth, the world (since the ancients regarded the earth as a circular plane or disk):

    permittitur infinita potestas orbis terrarum,

    Cic. Agr. 2, 13, 33:

    ager Campanus orbis terrae pulcherrimus,

    id. ib. 2, 28, 76; id. Sest. 30, 66:

    cunctus ob Italiam terrarum clauditur orbis?

    Verg. A. 1, 233; cf. id. ib. 7, 224.—Also, simply orbis (so mostly poet.):

    hic, ubi nunc Roma est orbis caput, arbor et herbae,

    Ov. F. 5, 93:

    unus,

    Juv. 10, 168; 4, 148:

    universus,

    Vulg. Luc. 2, 1; id. Apoc. 12, 9.—Hence, a country, region, territory:

    Eoo dives ab orbe redit,

    the East, Ov. F. 3, 466:

    Assyrius,

    Juv. 2, 108:

    noster,

    Plin. 12, 12, 26, § 45.— A kind of fish, Plin. 32, 2, 5, § 14 Sillig; cf. Isid. Orig. 12, 6, 6.—
    II.
    Trop., a circle.
    A.
    Of things that return at a certain period of time, a rotation, round, circuit:

    ut idem in singulos annos orbis volveretur,

    Liv. 3, 10:

    insigne regium in orbem per omnes iret,

    in rotation, id. 3, 36:

    orbis hic in re publicā est conversus,

    the circle of political changes, Cic. Att. 2, 9, 1.—
    B.
    Orbis doctrinae, an encyclopœdia: orbis ille doctrinae quam Graeci enkuklion paideian vocant, Quint. 1, 10, 1.—
    C.
    Of speech, a rounding off, roundness, rotundity:

    circuitum, et quasi orbem verborum conficere,

    Cic. de Or. 3, 51, 198:

    orationis,

    id. Or. 71, 234:

    historia non tam finitos numeros quam orbem quendam contextumque desiderat,

    Quint. 9, 4, 129.—
    D.
    A circle or cycle of thought:

    sententiae Pyrrhonis in hunc orbem quem circumscripsimus, incidere non possunt,

    Cic. Fin. 5, 8, 23; cf.:

    circa vilem patulumque orbem,

    Hor. A. P. 132.—
    E.
    Esp.: in orbem ire, to go the rounds, go around:

    quinque dierum spatio finiebatur imperium ac per omnes in orbem ibant,

    in turn, Liv. 1, 17, 6; 3, 36, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > orbis

  • 13 quinquertium

    quinquertĭum, ii, n. [quinque-ars], the five sorts of bodily exercises for youth (discus, cursus, saltus, lucta, jaculatio): quinquertium vocabant antiqui, quem Graeci pentathlon... Livius quoque (Andron.) ipsos athletas sic nominat:

    quinquertiones praeco in medium vocat,

    Fest. p. 257 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 256 ib.

    Lewis & Short latin dictionary > quinquertium

  • 14 repercutio

    rĕ-percŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a., to strike, push, or drive back, cause to rebound; to reflect, reverberate, re-echo, resound (not ante-Aug.; cf.: repello, reflecto).
    I.
    Lit., of light, sound, etc.:

    gemmae Clara repercusso reddebant lumina Phoebo,

    reflected, Ov. M. 2, 110:

    lumen,

    Verg. A. 8, 23:

    aes clipei,

    Ov. M. 4, 782:

    illa repercussae imaginis umbra est,

    id. ib. 3, 434; cf. Plin. 33, 9, 45, § 128:

    montis anfractu repercussae voces,

    re-echoing, resounding, Tac. A. 4, 51:

    clamor,

    Curt. 3, 10, 2:

    valles,

    Liv. 21, 33.—
    B.
    Of other objects:

    (discus) repercussus,

    rebounding, Ov. M. 10, 184 Jahn N. cr.:

    remigem cum e navi fluctus abjecisset, altero latere repercussum fluctus contrarius in navem retulit,

    hurled back, Val. Max. 1, 8, 11:

    ita est aliquid quod hujus fontis excursum repercutiat,

    Plin. Ep. 4, 30, 8.—
    II.
    Trop., to cast back, retort, repel:

    aliena aut reprehendimus, aut refutamus, aut elevamus, aut repercutimus, aut eludimus,

    Quint. 6, 3, 23:

    repercutiendi multa sunt genera,

    id. 6, 3, 78: orationes dicto, Plin. praef. § 31: fascinationes (despuendo), to avert (syn. aversari), id. 28, 4, 7, § 35.

    Lewis & Short latin dictionary > repercutio

  • 15 Sparta

    Sparta, ae (Gr. acc. Sparten, Ov. M. 10, 170), f., = Spartê.
    I.
    The famous capital of Laconia, more usually called Lacedaemon, near the mod. Mistra, Plin. 4, 5, 8, § 16; Plaut. Poen. 3, 3, 50; 3, 3, 53; Cic. Rep. 2, 23, 43; 2, 33, 58; id. tusc. 2, 14, 34; id. Off. 2, 22, 77; Verg. A. 2, 577 al.— Poet. collat. form Spartē, ēs, f., Prop. 3, 14 (4, 13), 1; Ov. M. 6, 414; 10, 170; 10, 217 al.— In Greek form, Cicero, in allusion to Euripides, has the word twice proverbially: Spartan elaches, tautan kosmei, i. e. Sparta is your country, make the most of it, Cic. Att. 4, 6, 2; cf. id. ib. 1, 20, 3.—Hence, [p. 1735]
    A.
    Spartānus, a, um, adj., Spartan (mostly poet. for the class. Lacedaemonius):

    Hermione,

    Prop. 1, 4, 6:

    virgo,

    Verg. A. 1, 316:

    gens,

    Ov. M. 3, 208:

    lex,

    Prop. 3, 14 (4, 13), 21:

    disciplina,

    Liv. 38, 17:

    canes,

    Luc. 4, 441:

    discus,

    Mart. 14, 164:

    saxum,

    marble, id. 1, 56, 5; Curt. 10, 10, 14; Petr. 105; Val. Max. 2, 6, 1; 4, 6, ext. 3; Sen. Suas. 2, 16.— Subst.: Spartānus, i, m., a Spartan (mostly poet. and post-Aug.), Plaut. Poen. 3, 5, 25; Val. Max. 3, 2, ext. 3 al.— Plur., Nep. Pelop. 2, 4; Tac. A. 2, 60; 3, 26; Curt. 7, 19, 39; Just. 2, 11; Claud. Cons. Mall. Theod. 153.—
    * B.
    Spartĭātĭcus, a, um, adj., Spartan:

    res,

    Plaut. Poen. 3, 4, 9. —
    * C.
    Spartĭăcus, a, um, adj., Spartan:

    Taenaros,

    App. M. 1, p. 102, 25.—
    * D.
    Spartĭcus, a, um, adj., Spartan:

    myrtus,

    Verg. Cul. 398 Sill. N. cr.
    E.
    Spar-tĭātes, ae, m., a Spartan, Plaut. Poen. 3, 5, 35; Cic. Tusc. 1, 43, 102; 2, 15, 36; 2, 16, 37; 5, 27, 77; id. Div. 1, 34, 76.—
    II.
    Transf., Greece, Naev. B. Pun. 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Sparta

  • 16 Sparte

    Sparta, ae (Gr. acc. Sparten, Ov. M. 10, 170), f., = Spartê.
    I.
    The famous capital of Laconia, more usually called Lacedaemon, near the mod. Mistra, Plin. 4, 5, 8, § 16; Plaut. Poen. 3, 3, 50; 3, 3, 53; Cic. Rep. 2, 23, 43; 2, 33, 58; id. tusc. 2, 14, 34; id. Off. 2, 22, 77; Verg. A. 2, 577 al.— Poet. collat. form Spartē, ēs, f., Prop. 3, 14 (4, 13), 1; Ov. M. 6, 414; 10, 170; 10, 217 al.— In Greek form, Cicero, in allusion to Euripides, has the word twice proverbially: Spartan elaches, tautan kosmei, i. e. Sparta is your country, make the most of it, Cic. Att. 4, 6, 2; cf. id. ib. 1, 20, 3.—Hence, [p. 1735]
    A.
    Spartānus, a, um, adj., Spartan (mostly poet. for the class. Lacedaemonius):

    Hermione,

    Prop. 1, 4, 6:

    virgo,

    Verg. A. 1, 316:

    gens,

    Ov. M. 3, 208:

    lex,

    Prop. 3, 14 (4, 13), 21:

    disciplina,

    Liv. 38, 17:

    canes,

    Luc. 4, 441:

    discus,

    Mart. 14, 164:

    saxum,

    marble, id. 1, 56, 5; Curt. 10, 10, 14; Petr. 105; Val. Max. 2, 6, 1; 4, 6, ext. 3; Sen. Suas. 2, 16.— Subst.: Spartānus, i, m., a Spartan (mostly poet. and post-Aug.), Plaut. Poen. 3, 5, 25; Val. Max. 3, 2, ext. 3 al.— Plur., Nep. Pelop. 2, 4; Tac. A. 2, 60; 3, 26; Curt. 7, 19, 39; Just. 2, 11; Claud. Cons. Mall. Theod. 153.—
    * B.
    Spartĭātĭcus, a, um, adj., Spartan:

    res,

    Plaut. Poen. 3, 4, 9. —
    * C.
    Spartĭăcus, a, um, adj., Spartan:

    Taenaros,

    App. M. 1, p. 102, 25.—
    * D.
    Spartĭcus, a, um, adj., Spartan:

    myrtus,

    Verg. Cul. 398 Sill. N. cr.
    E.
    Spar-tĭātes, ae, m., a Spartan, Plaut. Poen. 3, 5, 35; Cic. Tusc. 1, 43, 102; 2, 15, 36; 2, 16, 37; 5, 27, 77; id. Div. 1, 34, 76.—
    II.
    Transf., Greece, Naev. B. Pun. 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Sparte

См. также в других словарях:

  • DISCUS — (homonymie) Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le genre Symphysodon regroupe deux espèces de poissons perciformes d eau douce dont le nom vernaculaire contient le terme Discus, le discus… …   Wikipédia en Français

  • Discus — (latinisiertes Griechisch von altgriechisch δίσκος diskus „Platte“, „ Scheibe“, „Wurfscheibe“) bezeichnet: die knorplige Verbindung zwischen Wirbeln, siehe Bandscheibe (Discus intervertebralis) die Dorsalfläche des Pronotums bei Heuschrecken …   Deutsch Wikipedia

  • Discus — Dis cus, n.; pl. E. {Discuses}, L. {Disci}. [L. See {Disk}.] 1. (a) A quoit; a circular plate of some heavy material intended to be pitched or hurled as a trial of strength and skill. (b) The exercise with the discus. [1913 Webster] Note: This… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • discus — 1650s, from L. discus discus, disk, from Gk. diskos disk, quoit, platter …   Etymology dictionary

  • discus — [dis′kəs] n. pl. discuses or disci [dis′ī΄] [L < Gr diskos < base of dikein, to throw, akin to deiknynai, to show, point out: see DICTION] 1. a heavy disk, usually made of metal and wood, that is thrown for distance as a test of strength… …   English World dictionary

  • Discus — (v. gr.), 1) Scheibe, s. Diskos; 2) (Bot.), überhaupt ein scheibenförmig ausgebreiteter Theil z.B. D. hypogynus, die unterweibige Scheibe, d.i. die fleischige od. drüsige Unterlage des Pistills bei Boragineen, Aesculus u.a.; D. folĭi, die… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Discus — (lat.), Wurfscheibe, s. Diskos; in der Botanik soviel wie Blütenscheibe oder Blütenpolster, eine Anschwellung des Blütenbodens zwischen Blumenblättern und Pistill, bald ein ringförmiger Wulst, bald eine kissenartige Scheibe, ist meist mit… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Discus — vgl. Diskus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • discus — has the plural form discuses …   Modern English usage

  • discus — ► NOUN (pl. discuses) ▪ a heavy thick centred disc thrown by an athlete, in ancient Greek games or in modern field events. ORIGIN Greek diskos; related to DISC(Cf. ↑disc) and DISH(Cf. ↑dish) …   English terms dictionary

  • Discus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Zoologie Discus, nom vernaculaire donné aux poissons d eau douce du genre Symphysodon qui comprend deux espèces : le Discus commun (Symphysodon… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»