-
1 discus
-
2 Discus
1.discus, i, m., = diskos.I.A quoit, an implement for exercise in ancient gymnastics, Stat. Th. 6, 646 sq.; Prop. 3, 14, 10 (4, 13, 10 M.); Hor. C. 1, 8, 11; id. S. 2, 2, 13; id. A. P. 380; Ov. M. 10, 177 al.—b.Prov.:II.qui discum audire quam philosophum malunt,
i. e. who prefer trifles to serious things, Cic. de Or. 2, 5, 21.—A dish, so called because shaped like a quoit, App. M. 2, p. 125; Vulg. Matt. 14, 8.—III.The disc of a dial, a sundial, Vitr. 9, 9, 1.2.Discus, i, m., the name of a freedman, Ter. Eun. 3, 5, 60. -
3 discus
1.discus, i, m., = diskos.I.A quoit, an implement for exercise in ancient gymnastics, Stat. Th. 6, 646 sq.; Prop. 3, 14, 10 (4, 13, 10 M.); Hor. C. 1, 8, 11; id. S. 2, 2, 13; id. A. P. 380; Ov. M. 10, 177 al.—b.Prov.:II.qui discum audire quam philosophum malunt,
i. e. who prefer trifles to serious things, Cic. de Or. 2, 5, 21.—A dish, so called because shaped like a quoit, App. M. 2, p. 125; Vulg. Matt. 14, 8.—III.The disc of a dial, a sundial, Vitr. 9, 9, 1.2.Discus, i, m., the name of a freedman, Ter. Eun. 3, 5, 60. -
4 agō
agō ēgī, āctus (old inf pass. agier), ere [1 AG-], to put in motion, move, lead, drive, tend, conduct: bos Romam acta, L.: capellas, V.: pecus visere montīs, H.: ante se Thyum, N.: in exsilium, L.: Iris nubibus acta, borne on, V.: alqm in crucem, to crucify: Illum aget Fama, will carry, H.: quo hinc te agis? whither are you going? T.: se primus agebat, strode in front, V.: capellas potum, V.—Prov.: agas asellum, i. e. if you can't afford an ox, drive an ass. — Pass., to go, march: quo multitudo agebatur, L.: citius agi vellet agmen, march on quicker, L.: raptim agmine acto, L.— Esp., to drive away, carry off, steal, rob, plunder: pecoris praedas, S.; freq. with ferre, to rob, plunder: ferre agere plebem plebisque res, L.: res sociorum ferri agique vidit, L.—To chase, pursue, hunt: apros, V.: cervum, V. — Fig.: dum haec crimina agam ostiatim, track out from house to house: ceteros ruerem, agerem, T.: palantīs Troas, V.—To move, press, push forward, advance, bring up: multa undique portari atque agi, Cs.: vineis ad oppidum actis, pushed forward, Cs.: moles, Cu.: cloaca maxima sub terram agenda, to be carried under ground, L.: cuniculos ad aerarium, drive: per glaebas radicibus actis, O.: pluma in cutem radices egerit, struck deep root, O.: vera gloria radices agit: tellus Fissa agit rimas, opens in fissures, O.: in litus navīs, beached, L.: navem, to steer, H.: currūs, to drive, O.: per agmen limitem ferro, V.: vias, make way, V.: (sol) amicum Tempus agens, bringing the welcome hour (of sunset), H.—To throw out, stir up: spumas ore, V.: spumas in ore: se laetus ad auras Palmes agit, shoots up into the air, V.—Animam agere, to expire: nam et agere animam et efflare dicimus; cf. et gestum et animam ageres, i. e. exert yourself in gesturing and risk your life. — Fig., to lead, direct, guide: (poëmata), animum auditoris, H.— To move, impel, excite, urge, prompt, induce, rouse, drive: quae te Mens agit in facinus? O.: ad illa te, H.: eum praecipitem: viros spe praedae diversos agit, leads astray, S.: bonitas, quae nullis casibus agitur, N.: quemcunque inscitia veri Caecum agit, blinds, H.: quibus actus fatis, V.: seu te discus agit, occupies, H.: nos exquirere terras, V.: desertas quaerere terras agimur, V. — To pursue for harm, persecute, disturb, vex, attack, assail: reginam stimulis, V.: agentia verba Lycamben, H.: diris agam vos, H.: quam deus ultor agebat, O.—To pursue, carry on, think, reflect, deliberate, treat, represent, exhibit, exercise, practise, act, perform, deliver, pronounce: nihil, to be idle: omnia per nos, in person: agendi tempus, a time for action: industria in agendo: apud primos agebat, fought in the van, S.: quae continua bella agimus, are busy with, L.: (pes) natus rebus agendis, the metre appropriate to dramatic action, H.: Quid nunc agimus? what shall we do now? T.: quid agam, habeo, i. e. I know what to do, T.: quid agitur? how are you? T.: quid agis, dulcissime rerum? i. e. how are you? H.: vereor, quid agat Ino, what is to become of: quid agis? what do you mean? nihil agis, it is of no use, T.: nihil agis, dolor, quamvis, etc.: cupis abire, sed nihil agis, usque tenebo, you cannot succeed, H.: ubi blanditiis agitur nihil, O.—Esp., hoc or id agere, to give attention to, mind, heed: hocine agis, an non? are you attending? T.: id quod et agunt et moliuntur, their purpose and aim: qui id egerunt, ut gentem conlocarent, etc., aimed at this: sin autem id actum est, ut, etc., if it was their aim: summā vi agendum esse, ut, etc., L.: certiorem eum fecit, id agi, ut pons dissolveretur, it was planned, N.: Hoc age, ne, etc., take care, H.: alias res agis, you are not listening, T.: aliud agens ac nihil eius modi cogitans, bent on other plans: animadverti eum alias res agere, paid no attention: vides, quam alias res agamus, are otherwise occupied: populum aliud nunc agere, i. e. are indifferent.—To perform, do, transact: ne quid negligenter: suum negotium, attend to his own business: neque satis constabat, quid agerent, what they were at, Cs.: agentibus divina humanaque consulibus, busy with auspices and affairs, L.: per litteras agere, quae cogitas, carry on, N.: (bellum) cum feminis, Cu.: conventum, to hold an assize: ad conventūs agendos, to preside at, Cs.: census actus eo anno, taken, L.— Of public transactions, to manage, transact, do, discuss, speak, deliberate: quae (res) inter eos agi coeptae, negotiations begun, Cs.: de condicionibus pacis, treat, L.: quorum de poenā agebatur, L.— Hence, agere cum populo, of magistrates, to address the people on a law or measure (cf. agere ad populum, to propose, bring before the people): cum populo de re p.—Of a speaker or writer, to treat, discuss, narrate: id quod agas, your subject: bella per quartum iam volumen, L.: haec dum agit, during this speech, H.—In law, to plead, prosecute, advocate: lege agito, go to law, T.: causam apud iudices: aliter causam agi, to be argued on other grounds: cum de bonis et de caede agatur, in a cause relating to, etc.: tamquam ex syngraphā agere cum populo, to litigate: ex sponso egit: agere lege in hereditatem, sue for: crimen, to press an accusation: partis lenitatis et misericordiae, to plead the cause of mercy: ii per quos agitur, the counsel: causas, i. e. to practise law: me agente, while I am counsel: ii apud quos agitur, the judges; hence, of a judge: rem agere, to hear: reos, to prosecute, L.: alqm furti, to accuse of theft. —Pass., to be in suit, be in question, be at stake: non capitis eius res agitur, sed pecuniae, T.: aguntur iniuriae sociorum, agitur vis legum.—To represent, act, perform, of an orator: cum dignitate.—Of an actor: fabulam, T.: partīs, to assume a part, T.: Ballionem, the character of: gestum agere in scena, appear as actors: canticum, L. — Fig.: lenem mitemque senatorem, act the part of, L.: noluit hodie agere Roscius: cum egerunt, when they have finished acting: triumphum, to triumph, O.: de classe populi R. triumphum, over, etc.: ex Volscis et ex Etruriā, over, etc., L.: noctu vigilias, keep watch: alta silentia, to be buried in silence, O.: arbitria victoriae, to exercise a conqueror's prerogative, Cu.: paenitentiam, to repent, Cu.: oblivia, to forget, O.: gratias (poet. grates) agere, to give thanks, thank: maximas tibi gratias: alcui gratias quod fecisset, etc., Cs.: grates parenti, O. — Of time, to spend, pass, use, live through: cum dis aevom: securum aevom, H.: dies festos, celebrate: ruri vitam, L.: otia, V.: quartum annum ago et octogesimum, in my eightyfourth year: ver magnus agebat orbis, was experiencing, V.— Pass: mensis agitur hic septimus, postquam, etc., going on seven months since, T.: bene acta vita, well spent: tunc principium anni agebatur, L.: melior pars acta (est) diei, is past, V. — Absol, to live, pass time, be: civitas laeta agere, rejoiced, S.—Meton., to treat, deal, confer, talk with: quae (patria) tecum sic agit, pleads: haec inter se dubiis de rebus, V.: Callias quidam egit cum Cimone, ut, etc., tried to persuade C., N.: agere varie, rogando alternis suadendoque coepit, L.—With bene, praeclare, male, etc., to deal well or ill with, treat or use well or ill: praeclare cum eis: facile est bene agere cum eis.— Pass impers., to go well or ill with one, be well or badly off: intelleget secum esse actum pessime: in quibus praeclare agitur, si, etc., who are well off, if, etc.—Poet.: Tros Tyriusque mihi nullo discrimine agetur, will be treated, V.— Pass, to be at stake, be at hazard, be concerned, be in peril: quasi mea res minor agatur quam tua, T.: in quibus eorum caput agatur: ibi rem frumentariam agi cernentes, L.: si sua res ageretur, if his interests were involved: agitur pars tertia mundi, is at risk, O.: non agitur de vectigalibus, S.—Praegn., to finish, complete, only pass: actā re ad fidem pronius est, after it is done, L.: iucundi acti labores, past: ad impediendam rem actam, an accomplished fact, L.— Prov.: actum, aiunt, ne agas, i. e. don't waste your efforts, T.: acta agimus: Actum est, it is all over, all is lost, T.: iam de Servio actum rati, L.: acta haec res est, is lost, T.: tantā mobilitate sese Numidae agunt, behave, S.: ferocius agunt equites, L.: quod nullo studio agebant, because they were careless, Cs.: cum simulatione agi timoris iubet, Cs.—Imper. as interj, come now, well, up: age, da veniam filio, T.: en age, rumpe moras, V.: agite dum, L.: age porro, tu, cur, etc.? age vero, considerate, etc.: age, age, iam ducat: dabo, good, T.: age, sit ita factum.* * *agere, egi, actus Vdrive, urge, conduct; spend (time w/cum); thank (w/gratias); deliver (speech) -
5 in-crepō
in-crepō uī, itus, āre, to sound, resound, rustle, patter, rattle, whiz: discus increpuit: Corvorum in<*>repuit exercitus alis, V.: Increpuit mālis (canis), <*>napped, V.: tuba terribilem sonitum Increpuit, V. —To transpire, be noised abroad: increpuit suspitio tumultūs: si quid increparet terroris, L.—To cause to resound, make crash: cum Iuppiter atras Increpuit nubīs, O.: ut credam pectus increpare carmina, disturb, H.—To upbraid, chide, scold, rebuke, reprove: gravioribus probris, L.: Caesarem: maledictis omnīs bonos, S.: equos ictu Verberis, O.: me lyrā, Ne, etc., H.: cunctantīs arma capere, urged, L.: ad contionem, to speak angrily, L.: praefecti graviter increpiti, rebuked, L.—To censure, inveigh against: viri discessum: fugam. -
6 (re-percutiō)
(re-percutiō) —, cussus, ere, to strike back, drive back; only late in act.—P. pass., thrown back, rebounding: repercussus (discus) In voltūs tuos, O. (al. repercusso verbere).—Of light, thrown back, shining back, reflected: aquae lumen Sole repercussum, V.: gemmae repercusso reddebant lumina Phoebo, O.: imago, reflected image, O.— Shining back, reflecting: clipei Aere repercusso formam adspexisse, O.—Of sound, thrown back, echoed, echoing: (clamor) iugis montium, Cu.—Reechoing: quos (clamores) repercussae valles augebant, L. -
7 aristophorum
ăristŏphŏrum est vas, in quo prandium fertur, ut discus, Paul. ex Fest. p. 23 Müll. [ariston = prandium, and pherô = fero]. -
8 corymbiatus
cŏrymbĭātus, a, um, adj. [corymbus], set round with clusters of ivy-berries, corymbiated: discus, Gall. ap. Treb. Claud. 17, § 5. -
9 discobolus
discŏbŏlus, i, m., = diskobolos, the thrower of the discus or quoit, a famous piece of sculpture by Myron, Quint. 2, 13, 10; Plin. 34, 8, 19, § 57; also by Naucydes, Plin. ib. § 80;and a painting by Tauriscus,
id. 35, 11, 40, § 144. -
10 discophorus
discŏphŏrus, i, m., = diskophoros, one who carries a dish (discus, II.), a dishbearer, Hier. in Daniel, praef. -
11 increpo
in-crĕpo, ŭi, ĭtum (increpavi, Plaut. Most. 3, 2, 63; Vulg. Psa. 9, 6; Suet. Tib. 52:I.increpatus,
Just. 11, 4, 5; Prud. 7, 195; Liv. 24, 17, 7 Cod.), 1, v. n. and a., to make a noise, sound, resound, to rush, rustle, patter, rattle, whiz (class.).Lit.A.Neutr.:2.simul ut discus increpuit,
Cic. de Or. 2, 5, 21:corvorum increpuit densis exercitus alis,
Verg. G. 1, 382.—Transf., to make a noise, be noised abroad:B.increpui hibernum et fluctus movi maritumos,
Plaut. Rud. prol. 69:quicquid increpuerit, Catilinam timeri,
Cic. Cat. 1, 7, 18:simul atque increpuit suspicio tumultus,
id. Mur. 10, 22:si quid increparet terroris,
Liv. 4, 43, 10:haec indigna miserandaque auditu cum apud timentes... increpuissent,
id. 6, 37, 1.—Act., to utter aloud, produce, give forth ( poet.):2.saevas increpat aura minas,
Prop. 1, 17, 6: tuba terribilem sonitum. Verg. A. 9, 504.—To cause to give forth a sound:3.cum Juppiter atras increpuit nubes,
Ov. M. 12, 52:increpuit unda latus,
id. Tr. 1, 4, 24; cf.:vincor ut credam miser Sabella pectus increpare carmina,
disturb, confuse, Hor. Epod. 17, 28.—To make a noise at a person, thunder at:II.timeo totus, ita me increpuit Juppiter,
Plaut. Am. 5, 1, 25.—Transf.A.To exclaim loudly against a person, to blame or upbraid loudly, to chide, rebuke, reprove. — With acc.:B.numquid increpavit filium?
Plaut. Most. 3, 2, 63:maledictis omnes bonos,
Sall. C. 21, 4:gravibus probris,
Liv. 23, 45, 5:etiam deos verbis ferocioribus,
id. 45, 23, 19:cunctantes arma capere,
id. 10, 35, 8:increpat ultro Cunctantes socios,
Verg. A. 10, 830.—With ad and acc.:dictator ad contionem advocatam increpuit,
spoke angrily, Liv. 4, 32, 2.— Absol.:ultro animos tollit dictis, atque increpat ultro,
Verg. A. 9, 127.—To accuse a person of any thing:C.avaritiae singulos,
Suet. Cal. 39:saevitiae populum,
id. Galb. 15.—With an abstract object, to reprove, censure, inveigh against any reprehensible quality or act of a person:A. B.illis versibus increpant eorum arrogantiam,
Cic. Ac. 2, 23, 74:illius in me perfidiam,
id. Q. Fr. 2, 3, 3:fugam,
id. de Or. 2, 48, 199 al. —Hence, incrĕ-pĭtus, a, um, Part.Accused:ignaviae,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 1, 17. -
12 orbis
orbis, is (nom. orbs, Ven. Carm. 8, 5. — Abl. regul. orbe;I.but orbi,
Lucr. 5, 74:ex orbi,
Varr. R. R. 3, 5, 16; Rutil. ap. Charis. p. 112 P.: orbi terrae, in the meaning in the world, Cic. Sest. 30, 66; so,orbi terrarum,
id. Verr. 2, 4, 38, § 82 Halm; id. Dom. 10, 24; id. Fragm. ap. Charis. p. 112 P.), m. [etym. dub.; perh. akin to Sanscr. dhvar, bend, twist], any thing of a circular shape, a ring, round surface, disk, hoop, orbit, orb, a circle (class.; cf.: circus, circulus, gyrus, spira).Lit.:II.in orbem torquere,
Cic. Univ. 7:curvare aliquid in orbem,
Ov. M. 2, 715:certumque equitavit in orbem,
id. ib. 12, 468.—Of a ring:et digitum justo commodus orbe teras,
fit exactly, Ov. Am. 2, 15, 6:unionum,
roundness, Plin. 9, 35, 56, § 113.—Of a circle formed by men:ut in orbem consisterent,
place themselves in a circle, form a circle, Caes. B. G. 5, 33:cum illi, orbe facto, se defenderent,
id. ib. 4, 37:orbem volventes suos increpans,
Liv. 4, 28:in orbem pugnare,
id. 28, 22, 15:in orbem sese stantibus equis defendere,
id. 28, 33, 15: stella (phaethôn) eundem duodecim signorum orbem annis duodecim conficit, the zodiac, Cic. N. D. 2, 20, 52:lacteus,
the Milky Way, id. Rep. 6, 16, 16.—Of the orbit of a heavenly body:sidera circulos suos orbesque conficiunt,
Cic. Rep. 6, 15, 15.—Of a serpent, the windings, coils:immensis orbibus angues Incumbunt pelago,
Verg. A. 2, 204.—Of a circular surface or disk:orbis mensae,
a round table-top, Ov. H. 17, 87; cf. Juv. 11, 122.—Also, simply orbes, a round table, Mart. 2, 43; Juv. 1, 137.—Of a quoit or discus:ictus ab orbe,
Ov. Ib. 590.—Of the scale of a balance:instabilis natat alterno depressior orbe,
Tib. 4, 1, 44.—Of a mirror:addidit et nitidum sacratis crinibus orbem,
Mart. 9, 18, 5.—Of a shield:illa (hasta) per orbem Aere cavum triplici... Transiit,
Verg. A. 10, 783; Petr. 89.—Of a mosaic pavement of rounded pieces [p. 1276] of marble, Juv. 11, 175.—Of a scale, one side of a balance, Tib. 4, 1, 44.—Of the millstones of an oil-mill, Cato, R. R. 22.—Of the wooden disk placed over olives in pressing them, Cato, R. R. 18.—Of the hoop or tire of a wheel:rotarum orbes circumacti,
Plin. 8, 16, 19, § 52.—Of the wheel itself:undaque jam tergo ferratos sustinet orbes,
Verg. G. 3, 361.—Hence, the wheel of fortune, Tib. 1, 5, 70; Ov. Tr. 5, 8, 7; id. P. 2, 3, 56.—Of the socket of the eye:inanem luminis orbem,
Ov. M. 14, 200.—Of the eye itself:gemino lumen ab orbe venit,
Ov. Am. 1, 8, 16:ardentes oculorum orbes ad moenia torsit,
Verg. A. 12, 670.—Of the sun's disk or orb:lucidus orbis,
Verg. G. 1, 459.—Of the moon's disk or orb:quater junctis implevit cornibus orbem Luna, quater plenum tenuata retexuit orbem,
Ov. M. 7, 530.—Of the circle of the world, the world, the universe:Juppiter arce suā totum cum spectet in orbem,
Ov. F. 1, 85:renatus,
the new-born day, Sil. 5, 56: terrarum or terrae, the circle or orb of the earth, the world (since the ancients regarded the earth as a circular plane or disk):permittitur infinita potestas orbis terrarum,
Cic. Agr. 2, 13, 33:ager Campanus orbis terrae pulcherrimus,
id. ib. 2, 28, 76; id. Sest. 30, 66:cunctus ob Italiam terrarum clauditur orbis?
Verg. A. 1, 233; cf. id. ib. 7, 224.—Also, simply orbis (so mostly poet.):hic, ubi nunc Roma est orbis caput, arbor et herbae,
Ov. F. 5, 93:unus,
Juv. 10, 168; 4, 148:universus,
Vulg. Luc. 2, 1; id. Apoc. 12, 9.—Hence, a country, region, territory:Eoo dives ab orbe redit,
the East, Ov. F. 3, 466:Assyrius,
Juv. 2, 108:noster,
Plin. 12, 12, 26, § 45.— A kind of fish, Plin. 32, 2, 5, § 14 Sillig; cf. Isid. Orig. 12, 6, 6.—Trop., a circle.A.Of things that return at a certain period of time, a rotation, round, circuit:B.ut idem in singulos annos orbis volveretur,
Liv. 3, 10:insigne regium in orbem per omnes iret,
in rotation, id. 3, 36:orbis hic in re publicā est conversus,
the circle of political changes, Cic. Att. 2, 9, 1.—Orbis doctrinae, an encyclopœdia: orbis ille doctrinae quam Graeci enkuklion paideian vocant, Quint. 1, 10, 1.—C.Of speech, a rounding off, roundness, rotundity:D.circuitum, et quasi orbem verborum conficere,
Cic. de Or. 3, 51, 198:orationis,
id. Or. 71, 234:historia non tam finitos numeros quam orbem quendam contextumque desiderat,
Quint. 9, 4, 129.—A circle or cycle of thought:E.sententiae Pyrrhonis in hunc orbem quem circumscripsimus, incidere non possunt,
Cic. Fin. 5, 8, 23; cf.:circa vilem patulumque orbem,
Hor. A. P. 132.—Esp.: in orbem ire, to go the rounds, go around:quinque dierum spatio finiebatur imperium ac per omnes in orbem ibant,
in turn, Liv. 1, 17, 6; 3, 36, 3. -
13 quinquertium
quinquertĭum, ii, n. [quinque-ars], the five sorts of bodily exercises for youth (discus, cursus, saltus, lucta, jaculatio): quinquertium vocabant antiqui, quem Graeci pentathlon... Livius quoque (Andron.) ipsos athletas sic nominat:quinquertiones praeco in medium vocat,
Fest. p. 257 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 256 ib. -
14 repercutio
rĕ-percŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a., to strike, push, or drive back, cause to rebound; to reflect, reverberate, re-echo, resound (not ante-Aug.; cf.: repello, reflecto).I.Lit., of light, sound, etc.:B.gemmae Clara repercusso reddebant lumina Phoebo,
reflected, Ov. M. 2, 110:lumen,
Verg. A. 8, 23:aes clipei,
Ov. M. 4, 782:illa repercussae imaginis umbra est,
id. ib. 3, 434; cf. Plin. 33, 9, 45, § 128:montis anfractu repercussae voces,
re-echoing, resounding, Tac. A. 4, 51:clamor,
Curt. 3, 10, 2:valles,
Liv. 21, 33.—Of other objects:II.(discus) repercussus,
rebounding, Ov. M. 10, 184 Jahn N. cr.:remigem cum e navi fluctus abjecisset, altero latere repercussum fluctus contrarius in navem retulit,
hurled back, Val. Max. 1, 8, 11:ita est aliquid quod hujus fontis excursum repercutiat,
Plin. Ep. 4, 30, 8.—Trop., to cast back, retort, repel:aliena aut reprehendimus, aut refutamus, aut elevamus, aut repercutimus, aut eludimus,
Quint. 6, 3, 23:repercutiendi multa sunt genera,
id. 6, 3, 78: orationes dicto, Plin. praef. § 31: fascinationes (despuendo), to avert (syn. aversari), id. 28, 4, 7, § 35. -
15 Sparta
Sparta, ae (Gr. acc. Sparten, Ov. M. 10, 170), f., = Spartê.I.The famous capital of Laconia, more usually called Lacedaemon, near the mod. Mistra, Plin. 4, 5, 8, § 16; Plaut. Poen. 3, 3, 50; 3, 3, 53; Cic. Rep. 2, 23, 43; 2, 33, 58; id. tusc. 2, 14, 34; id. Off. 2, 22, 77; Verg. A. 2, 577 al.— Poet. collat. form Spartē, ēs, f., Prop. 3, 14 (4, 13), 1; Ov. M. 6, 414; 10, 170; 10, 217 al.— In Greek form, Cicero, in allusion to Euripides, has the word twice proverbially: Spartan elaches, tautan kosmei, i. e. Sparta is your country, make the most of it, Cic. Att. 4, 6, 2; cf. id. ib. 1, 20, 3.—Hence, [p. 1735]A.Spartānus, a, um, adj., Spartan (mostly poet. for the class. Lacedaemonius):* B. * C. * D. E.Hermione,
Prop. 1, 4, 6:virgo,
Verg. A. 1, 316:gens,
Ov. M. 3, 208:lex,
Prop. 3, 14 (4, 13), 21:disciplina,
Liv. 38, 17:canes,
Luc. 4, 441:discus,
Mart. 14, 164:saxum,
marble, id. 1, 56, 5; Curt. 10, 10, 14; Petr. 105; Val. Max. 2, 6, 1; 4, 6, ext. 3; Sen. Suas. 2, 16.— Subst.: Spartānus, i, m., a Spartan (mostly poet. and post-Aug.), Plaut. Poen. 3, 5, 25; Val. Max. 3, 2, ext. 3 al.— Plur., Nep. Pelop. 2, 4; Tac. A. 2, 60; 3, 26; Curt. 7, 19, 39; Just. 2, 11; Claud. Cons. Mall. Theod. 153.—Spar-tĭātes, ae, m., a Spartan, Plaut. Poen. 3, 5, 35; Cic. Tusc. 1, 43, 102; 2, 15, 36; 2, 16, 37; 5, 27, 77; id. Div. 1, 34, 76.—II.Transf., Greece, Naev. B. Pun. 1, 9. -
16 Sparte
Sparta, ae (Gr. acc. Sparten, Ov. M. 10, 170), f., = Spartê.I.The famous capital of Laconia, more usually called Lacedaemon, near the mod. Mistra, Plin. 4, 5, 8, § 16; Plaut. Poen. 3, 3, 50; 3, 3, 53; Cic. Rep. 2, 23, 43; 2, 33, 58; id. tusc. 2, 14, 34; id. Off. 2, 22, 77; Verg. A. 2, 577 al.— Poet. collat. form Spartē, ēs, f., Prop. 3, 14 (4, 13), 1; Ov. M. 6, 414; 10, 170; 10, 217 al.— In Greek form, Cicero, in allusion to Euripides, has the word twice proverbially: Spartan elaches, tautan kosmei, i. e. Sparta is your country, make the most of it, Cic. Att. 4, 6, 2; cf. id. ib. 1, 20, 3.—Hence, [p. 1735]A.Spartānus, a, um, adj., Spartan (mostly poet. for the class. Lacedaemonius):* B. * C. * D. E.Hermione,
Prop. 1, 4, 6:virgo,
Verg. A. 1, 316:gens,
Ov. M. 3, 208:lex,
Prop. 3, 14 (4, 13), 21:disciplina,
Liv. 38, 17:canes,
Luc. 4, 441:discus,
Mart. 14, 164:saxum,
marble, id. 1, 56, 5; Curt. 10, 10, 14; Petr. 105; Val. Max. 2, 6, 1; 4, 6, ext. 3; Sen. Suas. 2, 16.— Subst.: Spartānus, i, m., a Spartan (mostly poet. and post-Aug.), Plaut. Poen. 3, 5, 25; Val. Max. 3, 2, ext. 3 al.— Plur., Nep. Pelop. 2, 4; Tac. A. 2, 60; 3, 26; Curt. 7, 19, 39; Just. 2, 11; Claud. Cons. Mall. Theod. 153.—Spar-tĭātes, ae, m., a Spartan, Plaut. Poen. 3, 5, 35; Cic. Tusc. 1, 43, 102; 2, 15, 36; 2, 16, 37; 5, 27, 77; id. Div. 1, 34, 76.—II.Transf., Greece, Naev. B. Pun. 1, 9.
См. также в других словарях:
DISCUS — (homonymie) Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le genre Symphysodon regroupe deux espèces de poissons perciformes d eau douce dont le nom vernaculaire contient le terme Discus, le discus… … Wikipédia en Français
Discus — (latinisiertes Griechisch von altgriechisch δίσκος diskus „Platte“, „ Scheibe“, „Wurfscheibe“) bezeichnet: die knorplige Verbindung zwischen Wirbeln, siehe Bandscheibe (Discus intervertebralis) die Dorsalfläche des Pronotums bei Heuschrecken … Deutsch Wikipedia
Discus — Dis cus, n.; pl. E. {Discuses}, L. {Disci}. [L. See {Disk}.] 1. (a) A quoit; a circular plate of some heavy material intended to be pitched or hurled as a trial of strength and skill. (b) The exercise with the discus. [1913 Webster] Note: This… … The Collaborative International Dictionary of English
discus — 1650s, from L. discus discus, disk, from Gk. diskos disk, quoit, platter … Etymology dictionary
discus — [dis′kəs] n. pl. discuses or disci [dis′ī΄] [L < Gr diskos < base of dikein, to throw, akin to deiknynai, to show, point out: see DICTION] 1. a heavy disk, usually made of metal and wood, that is thrown for distance as a test of strength… … English World dictionary
Discus — (v. gr.), 1) Scheibe, s. Diskos; 2) (Bot.), überhaupt ein scheibenförmig ausgebreiteter Theil z.B. D. hypogynus, die unterweibige Scheibe, d.i. die fleischige od. drüsige Unterlage des Pistills bei Boragineen, Aesculus u.a.; D. folĭi, die… … Pierer's Universal-Lexikon
Discus — (lat.), Wurfscheibe, s. Diskos; in der Botanik soviel wie Blütenscheibe oder Blütenpolster, eine Anschwellung des Blütenbodens zwischen Blumenblättern und Pistill, bald ein ringförmiger Wulst, bald eine kissenartige Scheibe, ist meist mit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Discus — vgl. Diskus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
discus — has the plural form discuses … Modern English usage
discus — ► NOUN (pl. discuses) ▪ a heavy thick centred disc thrown by an athlete, in ancient Greek games or in modern field events. ORIGIN Greek diskos; related to DISC(Cf. ↑disc) and DISH(Cf. ↑dish) … English terms dictionary
Discus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Zoologie Discus, nom vernaculaire donné aux poissons d eau douce du genre Symphysodon qui comprend deux espèces : le Discus commun (Symphysodon… … Wikipédia en Français