-
1 φοιτάω
φοιτάω, ion. φοιτέω, Her., φοίτεσκον Asius bei Ath. XII, 526 e, l. d., φοιτήτην = ἐφοιτάτην Il. 12, 266, – hin- und her-, aus- und eingehen, umhergehen, stets mit bes. Nebenbegriff, entweder des wiederholten und häufigen, oder des gemeinschaftlichen, oder des planlosen, unsteten, od. des raschen, hastigen Gehens; öfters bei Hom., wie Il. 24, 533, φοίτα δ' ἄλλοτε μὲν πρόσϑ Ἕκτορος, ἄλλοτ' ὄπισϑεν 5, 595, φοίτων ἔνϑα καὶ ἔνϑα ἀνὰ στρατόν 2, 779, βοῆς ἀΐοντες ἐφοίτων ἄλλοϑεν ἄλλος Od. 9, 401, u. sonst; auch φοίτα μακρὰ βιβάς, er ging mit langen Schritten umher, Il. 15, 686, u. öfter, wie Hes.; auch von Vögeln, ὄρνιϑες πολλοὶ φοιτῶσιν Od. 2, 182, wie Eur. Hipp. 1059; διὰ νηὸς φοιτᾶν, durch das Schiff hin und her gehen, Od. 12, 420; φοιτᾷ γὰρ ὑπ' ἀγρίαν ὕλαν Soph. O. R. 476, u. öfter; auch von den Anfällen einer Krankheit, ἥδε μοι ὀξεῖα φοιτᾷ καὶ ταχεῖ' ἀπέρχεται Phil. 797; bei Her. u. in Prosa bes. = häufig gehen, kommen; ἐς πολέμους, ἐς ἀγορήν, Her. 1, 37; παρ' αὐτόν 1, 96; von der Frau, zum Manne gehen, 2, 111. 4, 1; ἐς τὰ χρηστήρια 6, 125; εἰς συσσίτια u. ä. öfters, ἐπὶ τὰς ϑύρας Xen. Cyr. 8, 1,8; εἰς παλαίστραν Plat. Gorg. 456 d; εἰς τοὺς διδασκάλους Alc. 1, 121 e; häufiger εἰς διδασκάλου od. εἰς διδασκάλων, sc. οἶκον od. διδασκαλεῖον, zum Lehrer, in die Schule gehen, παῖς ὢν ἐφοίτας εἰς τίνος διδασκάλου Ar. Equ. 1231; Plat. Prot. 326 c Alc. I, 109 d u. sonst; auch πρὸς τὰς τοῦ γραμματιστοῦ ϑύρας, Eryx. 398 e; auch ohne weitern Zusatz ist φοιτᾶν so gebraucht Ar. Nub. 906. 928; ὅποι ἐφοιτῶμεν, wo wir in die Schule gingen, Is. 9, 28; ἐδίδασκες γράμματα, ἐγὼ δ' ἐφοίτων Dem. 18, 265. – Auch von leblosen Gegenständen, z. B. von Waaren, eingeführt werden, ἀπ' ὅτευ τὸ ἤλεκτρον φοιτᾷ Her. 3, 115; ὅϑεν ὁ σῖτος φοιτᾷ Xen. Hell. 1, 1,35; κέρεα τὰ εἰς Ἕλληνας φοιτέοντα, Hörner, die zu den Griechen eingeführt werden, Her. 7, 126; σῖτός σφισι πολλὸς ἐφοίτα, Getreide kam ihnen reichlich zu, 7, 23; – auch von eingehenden Tributen und Abgaben, τάλαντον ἀργυρίου Ἀλεξάνδρῳ ἡμέρης ἑκάστης ἐφοίτα, an jedem Tage ging bei Alexander ein Talent Silbers ein, 5, 17, vgl. 3, 90; – so ἐπιστολαὶ φοιτῶσιν Plat. Ep. VII, 339 d; ἀπειλαὶ ἐφοίτων παρὰ βασιλέως Legg. III, 698 a. – Wahnsinnig od. wüthend umherirren, umherrasen, Soph. Ai. 59 O. R. 1255; bes. von den Bacchantinnen u. den Priestern der Kybele, in Verzückung umherschwärmen, εἰς Διόνυσον Agath. 31 (VI, 172); vgl. Asclepiad. 22 (V, 207).
-
2 καλλι-πέτηλος
καλλι-πέτηλος, schönblättrig; λήϊον, ἀκρέμων, Theaet. 2 Asclepiad. 34 (IX, 64. X, 16).
-
3 δολό-φρων
-
4 δάκτυλος
δάκτυλος, ὁ, 1) der Finger, Her. 6, 63 u. Folgde; μέγας, der Daumen, Ael. V. H. 2, 9, sonst ἀντίχειρ; sonst werden noch genannt: ὁ σμικρότατος καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ μέσος, Plat. Rep. VII, 523 d; vgl. λιχανός, σφάκελος, μύωψ. – 2) ποδός, Fußzehe, Xen. An. 4, 5, 12; Eur. I. T. 255; Ar. Equ. 881 u. sonst. – 3) das kleinste griech. Längenmaaß, zwei Finger breit; übertr., von einer kurzen Zeit, Alcaeus bei Ath. X, 430 d; δάκτυλος ἀώς Asclepiad. 9 (XII, 50). – 4) die Dattel, Arist. Meteor. 1, 4, 10; Artemid. 5, 89. – 5) der Versfuß [– ñ ñ], Ar. Nub. 651; u. das Versmaaß, Plat. Rep. III, 400 b. – 6) δάκτυλοι 'Ιδαῖοι, Priester der Cybele. Vgl. Lob. Aglaoph. 2 p. 1166 st.
-
5 ἀ-κέντητος
ἀ-κέντητος, ungestachelt, Pind. Ol. 1, 21; Asclepiad. 30 (V, 203); Ael. H. A. 15, 24, wo früher ἄκεντοι stand.
-
6 ἀ-μέθυστος
ἀ-μέθυστος, 1) nicht trunken, neben ἄοινος Plut. coh. ira a. E.; – 2) dem Rausche widerstehend, ἡ, ein Mittel gegen den Rausch, Ath. I, 34 b; τὸ ἀμ., sc. φάρμακον, Plut. Aud. poet. 1. – Dah. der bläulich violette Edelstein Amethyst, weil er gegen Trunkenheit schützen sollte, Asclepiad. 23; Plat. Iun. 2 (IX, 752. 748); an beiden Stellen hat der cod. Vat. ἀμέϑυσος. Bei Hesych. auch Pflanzenname.
-
7 ἄριος
-
8 ἄ-λεισον
ἄ-λεισον, τό, Becher, Apoll. lex. Hom. 23, 8 ἄλεισον ποτηρίου γένος τετορνευμένου, κατ'ἀπόφασιν τῆς λειότητος, also mit erhabener Arbeit; Asclepiad. Myrl. bei Athen. 11, 24 ἄλεισον ἤτοι ἀπὸ τοῦ ἄγαν λεῖον εἶναι, ἢ ὅτι ἁλίζεται ἐν αὐτῷ τὸ ὑγρόν; es ist = δέπας; Od. 3, 50. 53 vgl. v. 41. 46. 51. 63; ἄμφωτον Od. 22. 9 = δέπας v. 17; plur. ἄλεισα 15, 469; sonst bei Hom. nur in der Form ἄλεισον; Iliad. 11, 774. 24, 429 Od. 4, 591. 8, 430. 15, 85.
-
9 βορός
A gluttonous, Ar. Pax 38, Arist.Phgn. 810b18: [comp] Sup., Mnesith. ap. Orib.21.7.7, Luc.Tim.46. Adv.- ῶς Ath.5.186c
.------------------------------------
См. также в других словарях:
asclepiad — ASCLEPIÁD, asclepiade, adj. (În sintagma) Vers asclepiad (şi substantivat, m.) = vers din metrica antică, alcătuit dintr un spondeu (sau troheu), doi (sau trei) coriambi şi un iamb. [pr.: pi ad] – Din fr. asclépiade, lat. asclepiadeus. Trimis de… … Dicționar Român
Asclepiad — As*cle pi*ad, n. (Gr. & L. Pros.) A choriambic verse, first used by the Greek poet Asclepias, consisting of four feet, viz., a spondee, two choriambi, and an iambus. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Asclepiad — An asclepiad may be:* A plant of the former family Asclepiadaceae * A a type of metrical line used in lyric poetry * An Asclepiad (Greek) was ancient Greek of uncertain profession, possibly, a physician or priest. References … Wikipedia
asclepiad — ▪ literature Greek lyric verse later used by Latin poets such as Catullus, Horace, and Seneca. The asclepiad consisted of an aeolic nucleus, a choriamb to which were added more choriambs and iambic (iamb) or trochaic (trochee) elements at… … Universalium
Asclepiad (poetry) — An asclepiad is a line of poetry following a particular metrical pattern. The form is attributed to Asclepiades of Samos and is one of the Aeolic metres. As with other Aeolic metrical lines, the asclepiad is built around a choriamb, to which one… … Wikipedia
Asclepiad (Greek) — It is uncertain as to who an Asclepiad was. Some theories hold that they were priests of an Asclepion in ancient Greece. Harvnb|Rutkow|1993|p=21 ] The Asclepiadae could also have been a guild in honour of Asclepius, the Greek god of healing,… … Wikipedia
asclepiad — noun Etymology: ultimately from Greek asklēpiad , asklēpias celandine, from Asklēpios, Greek god of medicine Date: 1859 milkweed … New Collegiate Dictionary
Asclepiad — n. type of poetical verse (Poetry) … English contemporary dictionary
ASCLEPIAD — Asclepiadus … Abbreviations in Latin Inscriptions
asclepiad — as·cle·pi·ad … English syllables
asclepiad — /əsˈklipiæd/ (say uhs kleepeead) noun a plant belonging to the Asclepiadaceae, or milkweed family of plants. {New Latin Asclēpias the milkweed genus (Greek asklēpias kind of plant, named after Asklēpios Asclepius, the god of medicine)… …