-
101 post
post (form poste, Enn. An. 235; Plaut. Most. 1, 3, 131; id. Stich. 2, 2, 56), adv. and prep. [root pas-; Sanscr. pac-kas, behind; Gr. pumatos (for posmatos); Lat. pone, postremus].I.Adv.A.Of place, behind, back, backwards (class.):B.ante aut post,
Liv. 22, 5, 8:servi, qui post erant,
Cic. Mil. 10, 29:lacertis priora genua post curvantur,
backwards, Plin. 11, 45, 102, § 249: sed ubi periculum advenit, invidia atque superbia post fuere, remained behind, were forgotten, Sall. C. 23, 7:post minor est,
i.e. shorter when seen from behind, Juv. 6, 504. —Of time, afterwards, after: nunc et post semper, old poet in Plin. 35, 10, 37, § 115.—2.Ante... post, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 47 Vahl.):II.post duobus mensibus,
Ter. Hec. 3, 3, 33:initio... post autem,
Cic. Fam. 7, 5; id. Dom. 55, 140; Sall. J. 55, 8: duxi probum, erravi, post cognovi, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 160 Vahl.):multis post annis,
many years after, Cic. Fl. 23, 56:paucis diebus post,
Plaut. Men. prol. 36:multis annis post,
id. ib. 5, 9, 72:biennio post,
Cic. Brut. 91, 316: quam te post multis tueor tempestatibus? after how long a time? Pac. ap. Non. 414, 3:aliquanto post,
some time after, shortly after, Cic. Caecin. 4, 11:post aliquanto,
id. Or. 30, 107:paulo post valens,
a little later, id. Fam. 16, 5, 2:post paulo,
soon after, Caes. B. C. 1, 29:multo post quam,
long after, Cic. Att. 12, 49; cf. Liv. 24, 3, 14 Weissenb.:post tanto,
so long after, Verg. G. 3, 476:post non multo,
not long afterwards, Nep. Paus. 3, 1:neque ita multo,
and not very long afterwards, id. Cim. 3, 4.—With inde, deinde, and afterwards, and then: et post inde, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 11 Vahl.):inde pedes et crura mori, post inde per artus, etc.,
Lucr. 3, 529:primum... post deinde,
Ter. And. 3, 2, 3; Nep. Eum. 5, 5.—Prep. with acc., behind.A.Of place: post me erat Aegina, ante Megara, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; Plaut. Ep. 2, 2, 52:2.post nostra castra,
Caes. B. G. 2, 9:post tergum,
id. ib. 7, 88:post carecta,
Verg. E. 3, 20:post montem se occultare,
Caes. B. G. 7, 83:post se alligare,
Plin. 26, 9, 58, § 91:post equitem sedet atra cura,
Hor. C. 3, 1, 40.—Trop., beneath, inferior to, less important than:B.neque erat Lydia post Chloen,
Hor. C. 3, 9, 6:tantus erat ambitionis furor, ut nemo tibi post te videatur, si aliquis ante te fuerit,
Sen. Ep. 104, 9:ut sua necessaria post illius honorem haberent,
Sall. J. 73, 6; Plin. 33, 2, 8, § 34.—Of time, after, since:C.aliquot post menses,
Cic. Rosc. Am. 44, 128:maxima post hominum memoriam classis,
since the memory of man, Nep. Them. 5, 3:post M. Brutum proconsulem,
after the proconsulate, Cic. Phil. 2, 38, 97.—So with part. constr.:post urbem conditam,
since the city was founded, Cic. Cat. 4, 7, 14:post homines natos,
id. Brut. 62, 224; id. Mil. 26, 69:sexennio post Veios captos,
after the taking of Veii, id. Div. 1, 44, 100 al. —Put after the noun:hunc post,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—With quam:decessit post annum quartum quam expulsus fuerat,
Nep. Arist. 3, 3; cf.:post annum quintum, quo expulsus erat,
id. Cim. 3, 3: post id, post illa, after this, after that, afterwards:post id cum lassus fueris,
Plaut. Cas. 1, 42: qui foret post illa natus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 67 Vahl.):eum numquam post illa vidi,
Plaut. Curc. 4, 2, 43:post illa,
Ter. Phorm. 2, 2, 33:post haec deinde,
then after this, and next, Col. 3, 4:post Hectora,
Ov. M. 12, 607.— -
102 Priameis
Prĭămus, i, m., = Priamos.I.A son of Laomedon, king of Troy, husband of Hecuba, and father of Hector, Helenus, Paris, Deiphobus, Polyxena, Cassandra, etc.; he was slain by Neoptolemus or Pyrrhus, the son of Achilles, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.): o pater, o patria, o Pria. mi domus! id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag v. 118 Vahl.); Verg. A. 1, 458; 3, 50 al.; cf. Cic. Tusc. 1, 35, 85; Ov. M. 13, 404 sq.; Juv. 10, 258; Hyg. Fab. 89 and 90.—II. A.Prĭă-mēis, ĭdis, f., = Priamêïs, Priam's daughter:B.Atrides visā Priameide,
i. e. Cassandra, Ov. Am. 1, 9, 37:Priameida viderat ipsam,
id. A. A. 2, 405.—Prĭămēĭus, a, um, adj., = Priamêïos, of or belonging to Priam:C.sceptra,
Verg. A. 7, 252:virgo Cassandra,
id. ib. 2, 403:conjux,
i. e. Hecuba, Ov. M. 13, 404:hospes,
i. e. Paris, id. A. A. 2, 5: heros, i. e. Hector, Auct. Pan. ad Pison. 162.—Prīămĭdes, ae, m., = Priamidês, a son of Priam:Priamiden Helenum regnare,
Verg. A. 3, 295:Priamides Deiphobus,
id. ib. 6, 494:nec quas Priamides in aquosae vallibus Idae Contulit,
i. e. Paris, Ov. F. 6, 15:deploratos Priamidas,
Priam's sons, id. M. 13, 482. -
103 Priameius
Prĭămus, i, m., = Priamos.I.A son of Laomedon, king of Troy, husband of Hecuba, and father of Hector, Helenus, Paris, Deiphobus, Polyxena, Cassandra, etc.; he was slain by Neoptolemus or Pyrrhus, the son of Achilles, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.): o pater, o patria, o Pria. mi domus! id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag v. 118 Vahl.); Verg. A. 1, 458; 3, 50 al.; cf. Cic. Tusc. 1, 35, 85; Ov. M. 13, 404 sq.; Juv. 10, 258; Hyg. Fab. 89 and 90.—II. A.Prĭă-mēis, ĭdis, f., = Priamêïs, Priam's daughter:B.Atrides visā Priameide,
i. e. Cassandra, Ov. Am. 1, 9, 37:Priameida viderat ipsam,
id. A. A. 2, 405.—Prĭămēĭus, a, um, adj., = Priamêïos, of or belonging to Priam:C.sceptra,
Verg. A. 7, 252:virgo Cassandra,
id. ib. 2, 403:conjux,
i. e. Hecuba, Ov. M. 13, 404:hospes,
i. e. Paris, id. A. A. 2, 5: heros, i. e. Hector, Auct. Pan. ad Pison. 162.—Prīămĭdes, ae, m., = Priamidês, a son of Priam:Priamiden Helenum regnare,
Verg. A. 3, 295:Priamides Deiphobus,
id. ib. 6, 494:nec quas Priamides in aquosae vallibus Idae Contulit,
i. e. Paris, Ov. F. 6, 15:deploratos Priamidas,
Priam's sons, id. M. 13, 482. -
104 Priamides
Prĭămus, i, m., = Priamos.I.A son of Laomedon, king of Troy, husband of Hecuba, and father of Hector, Helenus, Paris, Deiphobus, Polyxena, Cassandra, etc.; he was slain by Neoptolemus or Pyrrhus, the son of Achilles, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.): o pater, o patria, o Pria. mi domus! id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag v. 118 Vahl.); Verg. A. 1, 458; 3, 50 al.; cf. Cic. Tusc. 1, 35, 85; Ov. M. 13, 404 sq.; Juv. 10, 258; Hyg. Fab. 89 and 90.—II. A.Prĭă-mēis, ĭdis, f., = Priamêïs, Priam's daughter:B.Atrides visā Priameide,
i. e. Cassandra, Ov. Am. 1, 9, 37:Priameida viderat ipsam,
id. A. A. 2, 405.—Prĭămēĭus, a, um, adj., = Priamêïos, of or belonging to Priam:C.sceptra,
Verg. A. 7, 252:virgo Cassandra,
id. ib. 2, 403:conjux,
i. e. Hecuba, Ov. M. 13, 404:hospes,
i. e. Paris, id. A. A. 2, 5: heros, i. e. Hector, Auct. Pan. ad Pison. 162.—Prīămĭdes, ae, m., = Priamidês, a son of Priam:Priamiden Helenum regnare,
Verg. A. 3, 295:Priamides Deiphobus,
id. ib. 6, 494:nec quas Priamides in aquosae vallibus Idae Contulit,
i. e. Paris, Ov. F. 6, 15:deploratos Priamidas,
Priam's sons, id. M. 13, 482. -
105 Priamus
Prĭămus, i, m., = Priamos.I.A son of Laomedon, king of Troy, husband of Hecuba, and father of Hector, Helenus, Paris, Deiphobus, Polyxena, Cassandra, etc.; he was slain by Neoptolemus or Pyrrhus, the son of Achilles, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.): o pater, o patria, o Pria. mi domus! id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag v. 118 Vahl.); Verg. A. 1, 458; 3, 50 al.; cf. Cic. Tusc. 1, 35, 85; Ov. M. 13, 404 sq.; Juv. 10, 258; Hyg. Fab. 89 and 90.—II. A.Prĭă-mēis, ĭdis, f., = Priamêïs, Priam's daughter:B.Atrides visā Priameide,
i. e. Cassandra, Ov. Am. 1, 9, 37:Priameida viderat ipsam,
id. A. A. 2, 405.—Prĭămēĭus, a, um, adj., = Priamêïos, of or belonging to Priam:C.sceptra,
Verg. A. 7, 252:virgo Cassandra,
id. ib. 2, 403:conjux,
i. e. Hecuba, Ov. M. 13, 404:hospes,
i. e. Paris, id. A. A. 2, 5: heros, i. e. Hector, Auct. Pan. ad Pison. 162.—Prīămĭdes, ae, m., = Priamidês, a son of Priam:Priamiden Helenum regnare,
Verg. A. 3, 295:Priamides Deiphobus,
id. ib. 6, 494:nec quas Priamides in aquosae vallibus Idae Contulit,
i. e. Paris, Ov. F. 6, 15:deploratos Priamidas,
Priam's sons, id. M. 13, 482. -
106 promagister
prō-măgister, tri, m., one who presides, rules, etc., in the place of another, a vice-president, vicegerent, vice-director (in class. Lat. pro magistro), Inscr. Fabr. p. 442, 49; Inscr Grut. 426, 5; 607, 1 al. -
107 Psophidius
Psōphis, īdis, f., = Psôphis, a city in Arcadia, west of the chain of Erymanthus, now Tripotamo, Mel. 2, 3, 5; Plin. 4, 6, 10, § 20; Ov. M. 5, 607; Stat. Th. 4, 296.— Hence, Psōphidĭus, a, um, adj., of or belonging to Psophis, Plin. 7, 46, 47, § 151; Val. Max. 7, 1, 2. -
108 Psophis
Psōphis, īdis, f., = Psôphis, a city in Arcadia, west of the chain of Erymanthus, now Tripotamo, Mel. 2, 3, 5; Plin. 4, 6, 10, § 20; Ov. M. 5, 607; Stat. Th. 4, 296.— Hence, Psōphidĭus, a, um, adj., of or belonging to Psophis, Plin. 7, 46, 47, § 151; Val. Max. 7, 1, 2. -
109 Puniceus
pūnĭcĕus, a, um, adj. [Punicus].I.Reddish, red, purple - colored:II.puniceum supparum,
Naev. B. P. 2, 21:taeniae,
Verg. A. 5, 269:roseta,
id. E. 5, 17:rosa,
Hor. C. 4, 10, 4:crocus,
Ov. F. 5, 318:rotae (currūs Aurorae),
Verg. A. 12, 77:cruor,
Ov. M. 2, 607; also,anima,
Verg. A. 9, 349:corium,
i. e. skin beaten red, Plaut. Rud. 4, 3, 61:undae,
Val. Fl. 3, 411.— -
110 puniceus
pūnĭcĕus, a, um, adj. [Punicus].I.Reddish, red, purple - colored:II.puniceum supparum,
Naev. B. P. 2, 21:taeniae,
Verg. A. 5, 269:roseta,
id. E. 5, 17:rosa,
Hor. C. 4, 10, 4:crocus,
Ov. F. 5, 318:rotae (currūs Aurorae),
Verg. A. 12, 77:cruor,
Ov. M. 2, 607; also,anima,
Verg. A. 9, 349:corium,
i. e. skin beaten red, Plaut. Rud. 4, 3, 61:undae,
Val. Fl. 3, 411.— -
111 quadrifrons
quā̆drĭfrons, tis, adj. [quattuor-frons], four-fronted, having four foreheads, or four faces: Janus, Aug. Civ. Dei, 7, 4; Serv. ad Verg. A. 7, 607. -
112 quandone
quandōnē, adv., for quandocumque, as soon as, when:QVANDONE EGO ESSE DESIERO,
Inscr. Grut. 607, 1 dub. -
113 quasso
I. A.Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.):2.caput,
Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526:Etruscam pinum,
Verg. A. 9, 521:hastam,
id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696:monumenta,
Plin. Ep. 8, 17, 5:lampade, of the Furies,
Sil. 2, 611; cf.lampada,
Verg. A. 6, 587.— Pass., in mid. force, tremble:quassantur membra metu,
Sen. Phoen. 530.—In partic.a.To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky:b. B.quassatis vasis,
Lucr. 3, 434:quassata ventis classis,
Verg. A. 1, 551:quassata domus,
Ov. Tr. 2, 83; cf.:hordeum sub molā,
App. M. p. 194, 35:harundinem,
Petr. S. 134. —Trop., to shake, shatter, impair, weaken:C.quassatā re publicā,
Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24:quassatum corpus,
shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31:ingenia vitia quassant,
Sil. 11, 428:tempora quassatus, of a drunkard,
fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.:quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV,
to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4:harundo quassata,
a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.—Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion:II.quassata Placentia bello,
Sil. 8, 593:bellis urbs,
id. 7, 252.—Neutr., to shake itself, to shake ( poet.):cassanti capite incedit,
Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti):quassanti capite,
App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28:siliquā quassante,
rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.:capitibus quassantibus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 71. -
114 queo
quĕo, īvi and ii, ĭtum, v. n. [etym. dub.; cf. Sanscr. çvay āmi, am strong or able], to be able, I ( thou, he, etc.) can (class.; esp. freq. with a negation; Cic. does not use nequeo in the first pers. sing.; for a full account of the forms in use, v. Neue, Formenl. 2, p. 607 sqq.; cf.: possum, polleo, valeo).—With inf.:non queo reliqua scribere,
Cic. Fam. 14, 1, 5:non quis,
Hor. S. 2, 7, 92:non quit sentire dolorem,
Lucr. 3, 647:ut quimus,
Ter. And. 4, 5, 10:quod vos dicere non quitis,
Arn. 3, 104:quod manu non queunt tangere,
Plaut. Trin. 2, 2, 10:queam,
Hor. S. 2, 5, 2; Plaut. Bacch. 4, 8, 5:queas,
id. ib. 4, 8, 74; Hor. S. 2, 5, 10:queat,
Sall. C. 58, 15:queamus,
Verg. A. 10, 19:si queant,
Just. 5, 4, 15:non quibam,
Plaut. Trin. 3, 2, 31:quibat,
id. Rud. 3, 1, 8; Vulg. Dan. 8, 7:quirem,
Plaut. Merc. prol. 55:quiret,
Cic. Off. 3, 15, 62; Tac. A. 1, 66:quirent,
Stat. S. 5, 3, 60:nec credere quivi,
Verg. A. 6, 463:quivit,
Ter. And. 4, 1, 31; Nep. Att. 19, 2: quiit, Att. ap. Macr. S. 6, 1:quivimus,
Vulg. Dan. 13, 39:quistis,
Juvenc. 2, 679: quiverunt, Quadrig. ap. Gell. 15, 1:quivere,
Tac. H. 3, 25:quivero,
Vulg. Exod. 32, 30:quiverit,
Liv. 4, 24; Tac. A. 1, 66:quierit,
Lucr. 6, 855:quiveritis,
Arn. 5, 161:quiverint,
Hier. in Isa. 8, 24, 13:quissent,
Aus. Epigr. 139:quibo,
Plaut. Mil. 4, 6, 25:quibunt,
Arn. 7, 218:quiens,
App. M. 6, p. 175, 9; in abl.:queunte,
Cod. Just. 1, 3, 46:quire,
Gell. 11, 9, 1:quisse,
Lucr. 5, 1422.—Affirmatively: hoc queo dicere,
Cic. Sen. 10, 32:habere quod queant dicere,
id. Lael. 20, 71; id. Tusc. 5, 37, 108:queat,
id. Rep. 2, 3, 6:queamus,
id. de Or. 1, 58, 250:queunt,
Sall. J. 44, 5; Col. 2, 2, 22. — In pass.: si non sarciri quitur, Caecil. ap. Diom. p. 380 P.:percipi queuntur, Att. ib.: suppleri queatur,
Lucr. 1, 1045:subigi queantur,
Plaut. Pers. 2, 2, 12: neque vi impelli, neque prece quitus sum, could not be driven, Att. ap. Diom. p. 380 P.:forma nosci non quita est,
Ter. Hec. 4, 1, 57.—As dep.:pollicitus ita facturum, ne sic quidem quitus est,
could not, was not able, App. Mag. p. 274, 17. -
115 Quirinus
1.Quĭrīnus, i, m. [from Quiris for Cures, a Sabine town;I.falsely derived from curim, a Sabine word, = hasta,
Macr. S. 1, 9, 16; cf. Ov. F. 2, 475 sqq., or from curia, Corss. Ausspr. 2, p. 357 sq.], a proper name.Of Romulus, after his deification: Quirine pater, veneror, Horamque Quirini, Enn. ap. Non. 120, 3 (Ann. v. 121 Vahl.); cf. Gell. 13, 22, 2:II.tertia (lux) dicta Quirino. Qui tenet hoc nomen, Romulus ante fuit. Sive quod hasta curis priscis est dicta Sabinis (Bellicus a telo venit in astra Deus): Sive suum regi nomen posuere Quirites: Seu quia Romanis junxerat ille Cures,
Ov. F. 2, 475 sqq.; cf. Cic. Rep. 2, 10, 20:duos flamines adjecit. Marti unum, alterum Quirino,
Liv. 1, 20:Remo cum fratre Quirinus,
Verg. A. 1, 292;hence, populus Quirini,
i. e. the Romans, Hor. C. 1, 2, 46:urbs Quirini,
i. e. Rome, Ov. Tr. 1, 8, 37:turba Quirini,
id. M. 14, 607.— Poet., transf.:gemini Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105. —Of Janus:III.Janum Quirinum semel atque iterum a conditā Urbe clausum,
i. e. the temple of Janus, Suet. Aug. 22; August. in Monum. Ancyr. Macr. S. 1, 9; Serv. Verg. A. 7, 610; cf.:Janus Quirini,
Hor. C. 4, 15, 9. —Of Augustus ( poet.), Verg. G. 3, 27.—IV.Of Antony ( poet.):2.altera classis erat tenero damnata Quirino,
Prop. 4 (5), 6, 21.Quĭrīnus, a, um, adj. [1. Quirinus, I.], of or belonging to Quirinus, i. e. Romulus, Quirinal ( poet.):spolia ex umeris Quirinis (al. Quirini),
Prop. 4 (5), 10, 11:collis,
i. e. the Quirinal, Ov. M. 14, 836.—Hence, as subst.: Quĭrīna, q. v.—And hence, perh., subst., the poet. appellation Quirinus, given to Augustus and Antony, cited under 1. Quirinus. -
116 rapio
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
117 rapta
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
118 recuso
I.In gen., to make an objection against, in statement or reply; to decline, reject, refuse, be reluctant or unwilling to do a thing, etc. (freq. and class.; cf.: abnuo, renuo, denego); constr. with acc., an inf., an object-clause, with de, ne, quin, quominus, or absol.(α).With acc.: uxorem, * Ter. Hec. 3, 1, 16; Hor. S. 1, 4, 50:(β).me judicem,
Tac. Or. 5 al.; cf.:populum Romanum disceptatorem,
Cic. Fl. 38, 97:populi Romani amicitiam,
Caes. B. G. 1, 44:nec quae pepigere recusent,
Verg. A. 12, 12:nullum periculum communis salutis causā,
Caes. B. G. 7, 2; so,nullum periculum,
id. ib. 7, 19; id. B. C. 3, 26:laborem,
id. ib. 1, 68 fin.; Quint. 11, 3, 26; 12, 11, 10:nihil nisi hiberna,
Caes. B. G. 5, 41:legumina,
id. B. C. 3, 47 fin.:servitutem,
Sall. J. 31, 20:vincla (leones),
Verg. A. 7, 16:jussa,
id. ib. 5, 749 et saep.:nihil tibi a me postulanti recusabo,
Cic. de Or. 2, 29, 128; so,psalteria virginibus probis,
Quint. 1, 10, 31:nihil de poenā,
Cic. Planc. 1, 3; cf.:de stipendio,
Caes. B. G. 1, 44:qui quod ab altero postularent, in se recusarent,
id. B. C. 1, 32, 5:Ptolemaeus recusabat regem Aridaeum,
rejected, Just. 13, 2, 11. —Of things: terra numquam recusat imperium,
Cic. Sen. 15, 51:genua impediunt cursumque recusant,
Verg. A. 12, 747:rapax ignis non umquam alimenta recusat,
Ov. M. 8, 837:(falsae gemmae) recusant limae probationem,
Plin. 37, 13, 76, § 200 et saep. —With inf. (in class. prose, only in negative sentences or questions implying a negative):(γ).mori recusare,
Caes. B. G. 3, 22; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 6; 10, 17, 2; Anton. ap. Cic. Phil. 8, 8, 25; Liv. 22, 60, 17:hoc facere,
id. 5, 53, 9:ad minora se demittere, Quint. prooem. § 5: prodere voce suā quemquam aut opponere morti,
Verg. A. 2, 126:praeceptis parere,
id. ib. 2, 607:quicquam tentare,
id. ib. 11, 437:tibi comes ire,
id. ib. 2. 704:facere ipse,
Hor. Ep. 2, 1, 208; Plin. [p. 1538] Pan. 5; Curt. 6, 11, 36; Just. 14, 1, 6.—Of things: pedes vitiosum ferre recusant Corpus,
Hor. S. 2, 7, 108; so id. Ep. 2, 1, 259; id. A. P. 39.—With object-clause:(δ).non rem (medicam) antiqui damnabant, sed artem. Maxime vero quaestum esse manipretio vitae recusabant,
Plin. 29, 1, 8, § 16:Velinum lacum obstrui recusantes,
refusing to permit, Tac. A. 1, 79; cf. infra, II.—With de:(ε).de judiciis transferendis recusare,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6.—With ne:(ζ).Servilius et recusare et deprecari, ne iniquis judicibus... judicium capitis in se constitueretur,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:sententiam ne diceret, recusavit,
id. Off. 3, 27, 100:reliqui... ne unus omnes antecederet, recusarent,
Caes. B. C. 3, 82 fin. —With quin:(η).si absim, haud recusem, quin mihi male sit,
Plaut. Curc. 1, 3, 8:non possumus, quin alii a nobis dissentiant, recusare,
Cic. Ac. 2, 3, 7:non recuso quin, etc.,
id. Fam. 6, 18, 4; id. Rosc. Am. 3, 8; Caes. B. C. 3, 45 fin.:neque recusare... quin armis contendant,
id. B. G. 4, 7; Liv. 8, 7, 19.—With quominus:(θ).nec recusabo, quominus omnes mea legant,
Cic. Fin. 1, 3, 7; id. Div. in Caecil. 10, 31:... quominus perpetuo sub illorum dicione essent,
Caes. B. G. 1, 31:neque recusavit quo minus poenam subiret,
Nep. Epam. 8, 2.—Absol.:II.non recuso, non abnuo, etc.,
Cic. Mil. 36, 100:recusandi aut deprecandi causā legatos mittere,
Caes. B. G. 5, 6; Verg. E. 3, 29 et saep. —In partic.1. 2.In jurid. lang., to protest against a complaint; to object, take exception, plead in defence:causa omnis, in quā pars altera agentis est, altera recusantis,
Quint. 3, 10, 1:numquid recusas contra me?
Plaut. Poen. 5, 6, 18:tu me ad verbum vocas: non ante venio, quam recusaro... Quoniam satis recusavi, veniam jam quo vocas,
Cic. Caecin. 28, 8 sq.:cum reus recusare vellet, sub usuris creditam esse pecuniam, etc.,
Dig. 17, 1, 48; cf. recusatio, II. B. -
119 resono
rĕ-sŏno, āvi, 1 (ante-class. collat. form, acc. to the 3d conj., resonit, Pac. and Att. ap. Non. 504, 30 sq.: resonunt, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 838 P.; of the perf. only resonavit, Manil. 5, 567), v. n. and a., to sound or ring again, to resound, re-echo (freq. and class.).I.Neutr.A.Lit.:B.tum clupei resonunt, Enn. l. l. (Ann. v. 364 Vahl.): valvae resonunt regiae, Att. l. l.: theatrum naturā ita resonans, ut, etc.,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:venenum sic e poculo ejecit, ut id resonaret,
id. Tusc. 1, 40, 96:ubi non resonent imagines,
i. e. where no echoes are heard, without echoes, Varr. R. R. 3, 16, 12:cum frustra resonant aera,
Ov. M. 4, 333: resonabat eburnea Telorum custos [p. 1580] (i. e. pharetra), id. ib. 8, 320:ut solent pleni resonare camini,
to send forth a roaring noise, id. ib. 7, 106:eque sacrā resonant examina quercu,
Verg. E. 7, 13:hominum clamor et tubarum sonus amplior quam editur resonare solet,
Just. 24, 6, 8:resonantia litora,
Sil. 11, 491. — With abl.:clamore et gemitu templum resonit caelitum, Att. ap. Non. l. l.: aura crepitu musico, Pac. l. l.: late plangoribus aedes,
Verg. A. 12, 607:domus undique magno strepitu,
Hor. S. 1, 2, 129:latratibus aether,
Ov. M. 3, 231:spectacula plausu,
id. ib. 10, 668:avibus virgulta canoris,
Verg. G. 2, 328:arbusta cicadis,
id. E. 2, 13. — Poet., with acc.:litoraque alcyonen resonant, acalanthida dumi,
resound with, Verg. G. 3, 338:testudo septem nervis,
Hor. C. 3, 11, 3; cf.:vox ima quattuor chordis,
id. S. 1, 3, 8. — With ad:qui (cornus) ad nervos resonant in cantibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149. — With dat.:suave locus voci resonat conclusus,
echoes to the voice, Hor. S. 1, 4, 76; cf.: carmina resonantia chordis Romanis, to the strings, Auct. Pan. ad Pis. 229. —Trop., to resound, re-echo:II.in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius,
Cic. Brut. 46, 171; cf. Quint. 11, 3, 30.—With dat.:gloria virtuti resonat tamquam imago,
Cic. Tusc. 3, 2, 3. —Act., to give back the sound of, to resound, re-echo with any thing:B.formosam resonare doces Amaryllida silvas,
Verg. E. 1, 5; so,triste et acutum,
Hor. S. 1, 8, 41:resonent mihi Cynthia silvae,
call out to me, Cynthia, Prop. 1, 18, 31:ora Hylan semper resonantia,
Val. Fl. 4, 18; cf. Sil. 14, 30. — Pass.:(sonus) in fidibus testudine resonatur aut cornu,
Cic. N. D. 2, 57, 144. — Poet., with acc. of a place, to make resound or re-echo:ubi Solis filia lucos Assiduo resonat cantu,
Verg. A. 7, 11. — -
120 rusticus
rustĭcus, a, um, adj. [rus], of or belonging to the country, rural, rustic, country- (very freq. and class.; syn. agrestis; opp. urbanus).I.Lit.:B.vita,
Varr. R. R. 3, 1, 1; cf.:vita haec rustica, quam tu agrestem vocas,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:duae vitae hominum, rustica et urbana,
id. ib. 17, 48:Romani (opp. urbani),
Varr. R. R. 2, praef. § 1; cf. plebes (opp. urbana), Col. praef. § 17;praedia,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:hortus,
Plin. Ep. 2, 17, 15:instrumentum,
Phaedr. 4, 4, 24:opus,
Ter. Heaut. 1, 1, 90:res,
Cic. de Or. 1, 16, 69; 1, 58, 249;Col. praef. § 19 sq.: homo (with agricola),
Cic. Rosc. Am. 49, 143; id. N. D. 3, 5, 11:colona,
Ov. F. 2, 645; cf.Phidyle,
Hor. C. 3, 23, 2:mus (opp. urbanus),
id. S. 2, 6, 80; 115:gallinae,
heathcocks, Varr. R. R. 3, 9, 16; Col. 8, 2, 1 sq. (cf. infra, B. 2. b.):numina,
Ov. M. 1, 192:fistula,
id. ib. 8, 191:sedulitas,
id. F. 6, 534:regna,
id. H. 4, 132:opprobria versibus alternis,
Hor. Ep. 2, 1, 146:carcer,
Juv. 14, 24.—Substt.1.ru-stĭcus, i, m., a countryman, rustic, peasant; in plur.: rustici, country people, rustics:2.urbani fiunt rustici, etc.,
Plaut. Mere. 4, 3, 15 sq.:omnes urbani, rustici,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf. id. Or. 24, 81;semper occant prius quam sarriunt rustici,
Plaut. Capt. 3, 5, 5; id. Most. 5, 1, 28; Col. 2, 4, 8; 9, 10 et saep.—In sing., Ov. M. 2, 699; Hor. Epod. 2, 68; id. Ep. 1, 7, 83; 2, 2, 39; Vulg. Sap. 17, 16.—rustĭca, ae, f.a.A country girl, Ov. M. 5, 583.—b.(Sc. gallina.) A heath-cock, Mart. 13, 76 (cf. supra, A., and rusticulus, II. B.).—II.Transf., countrylike, rustic, simple, in a good or (more freq.) in a bad sense, i. e. plain, simple, provincial, rough, coarse, gross, awkward, clownish, etc. (in this sense not freq. till after the Aug. period;previously, as in Cic., agrestis was more used): rustica vox et agrestis quosdam delectat, etc.... neque solum rusticam asperitatem, sed etiam peregrinam insolentiam fugere discamus,
Cic. de Or. 3, 11, 42; 12, 44:pro bardā et pro rusticā haberi,
Plaut. Pers. 2, 1, 2:rusticus inlitteratusque litigator,
Quint. 2, 21, 16:manus (with indoctae),
id. 1, 11, 16; cf.with indoctus,
id. 12, 10, 53;with barbarus,
id. 2, 20, 6;(opp. disertus) 7, 1, 43: id vitium sermonis non barbarum esse, sed rusticum,
Gell. 13, 6, 2:Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis, etc.,
a lout, clown, Plaut. Most. 1, 1, 39 Lorenz ad loc.:rusticus es, Corydon,
Verg. E. 2, 56:quid coeptum, rustice, rumpis iter?
Ov. Am. 3, 6, 88:addidit obscenis convicia rustica dictis,
id. M. 14, 522: sive procax aliqua est;capior, quia rustica non est,
very prudish, id. Am. 2, 4, 13; cf. id. A. A. 1, 607:nec tamen est, quamvis agros amet illa feraces, Rustica,
id. Am. 3, 10, 18.—In a good sense:mores,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:veritas,
Mart. 10, 72, 11. — Comp.:simus hoc titulo rusticiore contenti,
Sen. Ep. 88, 33.—Hence, adv.: ru-stĭcē (acc. to II.), in a countrified manner, clownishly, boorishly, awkwardly:loquinon aspere, non vaste, non rustice,
Cic. de Or. 3, 12, 45:urgere,
id. Off. 3, 9, 39:facere aliquid,
id. Att. 12, 36, 2:cum eo vitio loquentes rustice loqui dictitabant,
Gell. 13, 6, 2.— Comp.:rusticius toga defluit,
Hor. S. 1, 3, 31.— Sup. does not occur.
См. также в других словарях:
607 — Cette page concerne l année 607 du calendrier julien. Pour l année 607, voir 607. Pour la voiture, voir Peugeot 607 Années : 604 605 606 607 608 609 610 Décennies … Wikipédia en Français
607 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 6. Jahrhundert | 7. Jahrhundert | 8. Jahrhundert | ► ◄ | 570er | 580er | 590er | 600er | 610er | 620er | 630er | ► ◄◄ | ◄ | 603 | 604 | 605 | … Deutsch Wikipedia
-607 — Cette page concerne l année 607 du calendrier julien proleptique. Années : 610 609 608 607 606 605 604 Décennies : 630 620 610 600 590 580 570 Siècles … Wikipédia en Français
607 — ГОСТ 607{ 80} Карандаши алмазные для правки шлифовальных кругов. Технические условия ОКС: 25.100.70 КГС: Г25 Инструмент абразивный, алмазный и абразивные материалы Взамен: ГОСТ 607 75 Действие: С 01.07.81 Изменен: ИУС 10/87, 12/92 Примечание:… … Справочник ГОСТов
607 — yearbox in?= cp=6th century c=7th century cf=8th century yp1=604 yp2=605 yp3=606 year=607 ya1=608 ya2=609 ya3=610 dp3=570s dp2=580s dp1=590s d=600s dn1=610s dn2=620s dn3=630s NOTOC EventsBy PlaceEurope*Ceolwulf of Wessex fights the South… … Wikipedia
607 — Años: 604 605 606 – 607 – 608 609 610 Décadas: Años 570 Años 580 Años 590 – Años 600 – Años 610 Años 620 Años 630 Siglos: Siglo VI – … Wikipedia Español
607 a. C. — Años: 610 a. C. 609 a. C. 608 a. C. – 607 a. C. – 606 a. C. 605 a. C. 604 a. C. Décadas: Años 630 a. C. Años 620 a. C. Años 610 a. C. – Años 600 a. C. – Años 590 a. C. Años 580 a. C. Años 570 a. C. Siglos: Siglo VIII a. C. – … Wikipedia Español
607-91-0 — Myristicine Myristicine Structure chimique de la myristicine Général No CAS … Wikipédia en Français
607 (альбом) — «607» студийный альбом Plazma … Википедия
607 (disambiguation) — 607 can refer to:*607, the year. *Peugeot 607, the car … Wikipedia
(607) jenny — L astéroïde (607) Jenny a été ainsi baptisé en hommage à une amie du découvreur August Kopff (1882 – 1960), dénommée Jenny Adolfine Kessler. Lien externe (en) Caractéristiques et simulation d orbite sur la page Small Body Database du JPL [java] … Wikipédia en Français