-
1 com-moveō (conm-)
com-moveō (conm-) mōvī (commōrat, T.; commōrit, H.; commōssem, commōsset, commōsse, C.), mōtus, ēre. I. To put in violent motion, move, shake, stir: alas, V.: quis sese commovere potest? can stir: commovere se non sunt ausi, N.: si se commoverit, undertook anything, L.: hastam se commovisse, moved spontaneously, L. — Fig., to agitate, disorder, stir, toss, shake, disturb, unsettle, excite, disquiet: omnīs nos, T.: vehementer me: commoveri necesse est, it must make an impression: si quos fuga Gallorum commoveret, Cs.: qui me commorit, flebit, provoke, H.: Neptunus graviter commotus, V.: pol ego istos commovebo, arouse, T.: parricidarum tela, provoke: commotus habebitur (i. e. mente captus), crazed, H.: sed tu ut vitiis tuis commoveare, be affected: aliquem nimiā longinquitate locorum: conmotus irā, S.: admonitu commota ministrae, O.: Neque commovetur animus in eā re tamen, T.: vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri: in hac commotus sum, i. e. in love, T.: ut me neque amor Commoveat neque commoneat, ut servem fidem? T.: commoto omnium aere alieno, i. e. credit being shaken, Ta.—Of abstr. things, to rouse, stir up, excite, produce, generate: tumultum aut bellum: alqd novae dissensionis: invidiam in me: suspicio in servos commovebatur: dolorem: alcui misericordiam. —In discourse: nova quaedam, to start new doctrines, adduce novelties.— II. To remove, carry away, displace, start, set in motion, move, drive, impel, rouse: languentem: columnas: castra ex eo loco, decamp: aciem, set in motion, L.: hostem, dislodge, L.: hunc (cervum), hunt, V: nummum, i. e. to turn: sacra, take from the shrines (in religious services), V.: commota tremoribus orbis Flumina prosiliunt, started, O.: glaebam in agro, to stir a clod. — Fig., to move, drive back, dislodge, refute, confute: convellere ea, quae commoveri non possunt: cornua disputationis. -
2 turbō
turbō āvī, ātus (turbāssitur for turbātum erit, C.), āre [turba], to make an uproar, move confusedly, be in disorder: instat, turbatque (Achilles), rages, O.: turbant trepida ostia Nili (i. e. trepidant), V.— To disturb, a<*>itate, confound, disorder, throw into confusion: mare ventorum vi turbari: hibernum mare, H.: eversae turbant convivia mensae, O.: turbatis capillis stare, O.: turbata capillos, O.—In war, to throw into disorder, break, disorganize: equitatus turbaverat ordines, L.: Hic rem Romanam, magno turbante tumultu, Sistet, V.—Of water, to trouble, make thick, turbid: lacūs, O.: limo aquam, H.—Fig., to make confusion, cause disorder: turbent porro, quam velint, T.: omnibus in rebus turbare, i. e. derange all his affairs: si una alterave civitas turbet, Ta.: si in Hispaniā turbatum esset: totis Usque adeo turbatur agris, i. e. there is confusion, V.— To confound, confuse, disturb, unsettle: non modo illa, quae erant aetatis, permiscuit, sed etiam turbavit: ne quid ille turbet vide: ne incertā prole auspicia turbarentur, L.* * *Iturbare, turbavi, turbatus Vdisturb, agitate, throw into confusionIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circleIIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circle -
3 conquasso
conquassare, conquassavi, conquassatus V TRANSshake violently; break, shatter; unsettle, disturb, throw into confusion -
4 turbo
I.to disturb, upset, throw into disorder, confuse, unsettle.II., onishurricane. tornado, that which spins -
5 commoveo
com-mŏvĕo ( conm-), mōvi, mōtum, 2 (contr. forms:I.commōrunt,
Lucr. 2, 766; commōrat, Turp. ap. Non. p. 278, 2; Ter. Phorm. 1, 2, 51; commōrit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1; Hor. S. 2, 1, 45;commossem,
Cic. Planc. 37, 90;commosset,
id. Verr. 2, 3, 18, § 45;commosse,
id. ib. 2, 5, 37, § 96; id. Fam. 7, 18, 3), v. a., to put something in violent motion, to move; both of removing from a place and backwards and forwards in a place; to shake, stir (freq. in every period and species of composition).Lit.A.To remove from a place, to carry away, displace, to start, set in motion, move:B. 1.neque miser me commovere possum prae formidine,
Plaut. Am. 1, 1, 181; id. Truc. 4, 3, 44:facilius est currentem incitare quam commovere languentem,
Cic. de Or. 2, 44, 186:columnas,
id. Verr. 2, 1, 55, § 145:castra ex eo loco,
to move forward, decamp, id. ib. 2, 5, 37, § 96; cf.aciem,
to set the line in motion, Liv. 2, 65, 5; 9, 27, 10:se ex eo loco,
Cic. Fin. 5, 15, 42:se domo,
id. Fam. 9, 5, 2:me Thessalonicā,
id. Att. 3, 13, 1:te istinc,
id. Fam. 6, 20, 3: agmen loco. to force back, cause to retreat, Sisenn. ap. Non. p. 58, 20; so,hostem,
Liv. 9, 40, 9; 10, 29, 9:cervum,
Verg. A. 7, 494:molem,
Val. Fl. 2, 33:nummum,
i. e. to use in business, Cic. Font. 5, 11 (1, 1); id. Fl. 19, 44:ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
id. Fin. 4, 19, 53.—Sacra, t. t., to move or carry about the sacred utensils, images, etc., for religious use, Verg. A. 4, 301 Serv.; cf. Cato, R. R. 134, 4:ancilia,
Serv. ad Verg. A. 8, 3:tripodes,
Sen. Med. 786.—Hence, humorously: mea si commovi sacra, if I put my instruments (artifices, tricks, etc.) in motion, Plaut. Ps. 1, 1, 107. —Prov.:glaebam commosset in agro decumano Siciliae nemo,
would have stirred a clod, Cic. Verr. 2, 3, 18, § 45.—Of things:2.magni commorunt aequora venti,
Lucr. 2, 766:alas,
Verg. A. 5, 217; cf.:penna commota volucris,
Sil. 6, 59; Sen. Agam. 633. —Of persons, with se:II.quis sese commovere potest, cujus ille (sc. Roscius) vitia non videat?
can stir, Cic. de Or. 2, 57, 233:num infitiari potes te... meā diligentiā circumclusum commovere te contra rem publicam non potuisse,
id. Cat. 1, 3, 7; Nep. Ages. 6, 3; Liv. 2, 54, 6; cf.:Lanuvii hastam se commovisse,
id. 21, 62, 4.—Trop.A.(Acc. to I. A.) To move, drive back, distodge, refute, confute:B.nunc comminus agamus experiamurque, si possimus cornua commovere disputationis tuae,
Cic. Div. 2, 10, 26:si convellere adoriamur ea, quae commoveri non possunt,
id. de Or. 2, 51, 205.—(Acc. to I. B.) To throw into disorder, physical or mental; to unbalance, unsettle, shake, disturb (rare but class.):2.adflantur alii sidere, alii commoventur statis temporibus alvo, nervis, capite, mente,
Plin. 2, 41, 41, § 108:perleviter commotus fuerat... (postea) eum vidi plane integrum,
Cic. Q. Fr. 2, 5, 2: Bacchi sacris commota, Poët. ap. Cic. Div. 1, 36, 80:commotus habebitur, i. e. mente captus,
frantic, crazed, Hor. S. 2, 3, 209; cf.:commota mens,
id. ib. 2, 3, 278; Plin. 36, 21, 40, § 152; and:commotus mente,
id. 23, 1, 16, § 23.—To move in mind or feeling, to make an impression upon, to excite, rouse, shake, disquiet, disturb, affect, etc.(α).With abl.: commorat hominem lacrimis, Turp. ap. Non. p. 278, 2:(β).aliquem nimiā longinquitate locorum ac desiderio suorum,
Cic. Imp. Pomp. 9, 23:aut libidine aliquā aut metu,
id. Off. 1, 29, 102; id. Font. 16, 36 (12, 26):ludis,
id. Mur. 19, 40:quis enim, cum sibi fingit aliquid et cogitatione depingit, non simul ac se ipse commovit atque ad se revocavit, sentit, etc.,
aroused, id. Ac. 2, 16, 51:et amore fraterno et existimatione vulgi,
Caes. B. G. 1, 20:adfectibus,
Quint. 9, 4, 4:doctā voce,
id. 2, 16, 9:cujus atrocitate,
id. 6, 1, 32:vix sum apud me, ita animus commotu'st metu, Spe, gaudio,
Ter. And. 5, 4, 34; Quint. 1, 2, 30:commota vehementi metu mens,
Lucr. 3, 153. —Absol.:(γ).commorat omnes nos,
Ter. Phorm. 1, 2, 51:cum aliqua species utilitatis objecta est, commoveri necesse est,
one must be affected by it, it must make an impression on one, Cic. Off. 3, 8, 35:nihil me clamor iste commovet,
id. Rab. Perd. 6, 18:si quos adversum proelium et fuga Gallorum commoveret,
Caes. B. G. 1, 40:in commovendis judiciis,
Cic. de Or. 2, 45, 189; cf.:commotus ab oratore judex,
Quint. 6, 2, 7:qui me commorit, flebit,
provoke, rouse, Hor. S. 2, 1, 45:Neptunus graviter commotus,
Verg. A. 1, 126:domo ejus omnia abstulit quae paulo magis animum cujuspiam aut oculos possent commovere,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; Quint. 12, 10, 50: dormiunt;pol ego istos commovebo,
awake, arouse, Ter. Heaut. 4, 4, 8:porticus haec ipsa et palaestra Graecarum disputationum memoriam quodammodo commovent,
stir up, awaken, revive, Cic. de Or. 2, 5, 20.—Of things:aes alienum,
to demand, Tac. A. 6, 17:commotā principis domo,
id. ib. 4, 52 init.:si umquam vitae cupiditas in me fuisset, ego... omnium parricidarum tela commossem?
provoked, Cic. Planc. 37, 90. —With in and abl.:(δ).qui cum ingeniis conflictatur ejus modi, Neque commovetur animus in eā re tamen,
Ter. And. 1, 1, 67:vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri,
Cic. Verr. 2, 4, 56, § 125:in hac virgine commotus sum,
i. e. in love, Ter. Eun. 3, 5, 19.—With ex and abl.:(ε).nam cum esset ex aere alieno commota civitas,
Cic. Rep. 2, 33, 58; Auct. B. Afr. 57, 72.—With ad and acc.:(ζ).nec sane satis commoveor animo ad ea. quae vis canenda,
Cic. ad Q. Fr. 3, 5, 4:homines ad turpe compendium,
Auct. Her. 4, 40, 52.—With ut and subj.:b.adeone me ignavom putas, ut neque me consuetudo neque amor Commoveat neque commoneat, ut servem fidem?
Ter. And. 1, 5, 45:tua nos voluntas commovit, ut conscriberemus, etc.,
Auct. Her. 1, 1, 1.—Of the passions, etc., to rouse, stir up, excite, produce, generate: belli magnos commovit funditus aestus, moved the waves of strife from their foundations, Lucr. 5, 1434; cf.:C.commovere tumultum aut bellum,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 20:misericordiam, invidiam, iracundiam,
id. de Or. 2, 47, 195; cf.:commovere miserationem,
Quint. 6, 1, 46; 10, 1, 64:magnum et acerbum dolorem,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47:invidiam aliquam in me,
id. Phil. 3, 7, 18:summum odium in eum,
id. Inv. 1, 54, 103:bilem,
id. Att. 2, 7, 2:multorum scribendi studia,
id. N. D. 1, 4, 8:adfectus,
Quint. 4, prooem. § 6; 5, 8, 3; cf.:adfectus vehementer commotos (opp. lenes),
id. 6, 2, 9.—In discourse:nova quaedam,
to start new doctrines, adduce novelties, Cic. Ac. 2, 6, 18.— Hence, commōtus, a, um, P. a., moved, excited, aroused:genus (dicendi) in agendo,
Cic. de Or. 3, 9, 32; cf.:Fimbria paulo fervidior atque commotior,
id. Brut. 34, 129:incidere in rem commotam (i. e. amorem),
Sen. Ep. 116, 5:animus commotior,
Cic. Div. 1, 37, 80:commotius ad omnia turbanda consilium,
Liv. 6, 14, 9 Weissenb. ad loc.:Drusus animo commotior,
more violent, passionate, Tac. A. 4, 3; cf.:commotus ingenio,
id. ib. 6, 45; and:Agrippina paulo commotior,
id. ib. 1, 33:commoto similis,
to one provoked, enraged, Suet. Aug. 51; cf. id. Tib. 51.— Sup. and adv. apparently not in use. -
6 conmoveo
com-mŏvĕo ( conm-), mōvi, mōtum, 2 (contr. forms:I.commōrunt,
Lucr. 2, 766; commōrat, Turp. ap. Non. p. 278, 2; Ter. Phorm. 1, 2, 51; commōrit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1; Hor. S. 2, 1, 45;commossem,
Cic. Planc. 37, 90;commosset,
id. Verr. 2, 3, 18, § 45;commosse,
id. ib. 2, 5, 37, § 96; id. Fam. 7, 18, 3), v. a., to put something in violent motion, to move; both of removing from a place and backwards and forwards in a place; to shake, stir (freq. in every period and species of composition).Lit.A.To remove from a place, to carry away, displace, to start, set in motion, move:B. 1.neque miser me commovere possum prae formidine,
Plaut. Am. 1, 1, 181; id. Truc. 4, 3, 44:facilius est currentem incitare quam commovere languentem,
Cic. de Or. 2, 44, 186:columnas,
id. Verr. 2, 1, 55, § 145:castra ex eo loco,
to move forward, decamp, id. ib. 2, 5, 37, § 96; cf.aciem,
to set the line in motion, Liv. 2, 65, 5; 9, 27, 10:se ex eo loco,
Cic. Fin. 5, 15, 42:se domo,
id. Fam. 9, 5, 2:me Thessalonicā,
id. Att. 3, 13, 1:te istinc,
id. Fam. 6, 20, 3: agmen loco. to force back, cause to retreat, Sisenn. ap. Non. p. 58, 20; so,hostem,
Liv. 9, 40, 9; 10, 29, 9:cervum,
Verg. A. 7, 494:molem,
Val. Fl. 2, 33:nummum,
i. e. to use in business, Cic. Font. 5, 11 (1, 1); id. Fl. 19, 44:ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
id. Fin. 4, 19, 53.—Sacra, t. t., to move or carry about the sacred utensils, images, etc., for religious use, Verg. A. 4, 301 Serv.; cf. Cato, R. R. 134, 4:ancilia,
Serv. ad Verg. A. 8, 3:tripodes,
Sen. Med. 786.—Hence, humorously: mea si commovi sacra, if I put my instruments (artifices, tricks, etc.) in motion, Plaut. Ps. 1, 1, 107. —Prov.:glaebam commosset in agro decumano Siciliae nemo,
would have stirred a clod, Cic. Verr. 2, 3, 18, § 45.—Of things:2.magni commorunt aequora venti,
Lucr. 2, 766:alas,
Verg. A. 5, 217; cf.:penna commota volucris,
Sil. 6, 59; Sen. Agam. 633. —Of persons, with se:II.quis sese commovere potest, cujus ille (sc. Roscius) vitia non videat?
can stir, Cic. de Or. 2, 57, 233:num infitiari potes te... meā diligentiā circumclusum commovere te contra rem publicam non potuisse,
id. Cat. 1, 3, 7; Nep. Ages. 6, 3; Liv. 2, 54, 6; cf.:Lanuvii hastam se commovisse,
id. 21, 62, 4.—Trop.A.(Acc. to I. A.) To move, drive back, distodge, refute, confute:B.nunc comminus agamus experiamurque, si possimus cornua commovere disputationis tuae,
Cic. Div. 2, 10, 26:si convellere adoriamur ea, quae commoveri non possunt,
id. de Or. 2, 51, 205.—(Acc. to I. B.) To throw into disorder, physical or mental; to unbalance, unsettle, shake, disturb (rare but class.):2.adflantur alii sidere, alii commoventur statis temporibus alvo, nervis, capite, mente,
Plin. 2, 41, 41, § 108:perleviter commotus fuerat... (postea) eum vidi plane integrum,
Cic. Q. Fr. 2, 5, 2: Bacchi sacris commota, Poët. ap. Cic. Div. 1, 36, 80:commotus habebitur, i. e. mente captus,
frantic, crazed, Hor. S. 2, 3, 209; cf.:commota mens,
id. ib. 2, 3, 278; Plin. 36, 21, 40, § 152; and:commotus mente,
id. 23, 1, 16, § 23.—To move in mind or feeling, to make an impression upon, to excite, rouse, shake, disquiet, disturb, affect, etc.(α).With abl.: commorat hominem lacrimis, Turp. ap. Non. p. 278, 2:(β).aliquem nimiā longinquitate locorum ac desiderio suorum,
Cic. Imp. Pomp. 9, 23:aut libidine aliquā aut metu,
id. Off. 1, 29, 102; id. Font. 16, 36 (12, 26):ludis,
id. Mur. 19, 40:quis enim, cum sibi fingit aliquid et cogitatione depingit, non simul ac se ipse commovit atque ad se revocavit, sentit, etc.,
aroused, id. Ac. 2, 16, 51:et amore fraterno et existimatione vulgi,
Caes. B. G. 1, 20:adfectibus,
Quint. 9, 4, 4:doctā voce,
id. 2, 16, 9:cujus atrocitate,
id. 6, 1, 32:vix sum apud me, ita animus commotu'st metu, Spe, gaudio,
Ter. And. 5, 4, 34; Quint. 1, 2, 30:commota vehementi metu mens,
Lucr. 3, 153. —Absol.:(γ).commorat omnes nos,
Ter. Phorm. 1, 2, 51:cum aliqua species utilitatis objecta est, commoveri necesse est,
one must be affected by it, it must make an impression on one, Cic. Off. 3, 8, 35:nihil me clamor iste commovet,
id. Rab. Perd. 6, 18:si quos adversum proelium et fuga Gallorum commoveret,
Caes. B. G. 1, 40:in commovendis judiciis,
Cic. de Or. 2, 45, 189; cf.:commotus ab oratore judex,
Quint. 6, 2, 7:qui me commorit, flebit,
provoke, rouse, Hor. S. 2, 1, 45:Neptunus graviter commotus,
Verg. A. 1, 126:domo ejus omnia abstulit quae paulo magis animum cujuspiam aut oculos possent commovere,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; Quint. 12, 10, 50: dormiunt;pol ego istos commovebo,
awake, arouse, Ter. Heaut. 4, 4, 8:porticus haec ipsa et palaestra Graecarum disputationum memoriam quodammodo commovent,
stir up, awaken, revive, Cic. de Or. 2, 5, 20.—Of things:aes alienum,
to demand, Tac. A. 6, 17:commotā principis domo,
id. ib. 4, 52 init.:si umquam vitae cupiditas in me fuisset, ego... omnium parricidarum tela commossem?
provoked, Cic. Planc. 37, 90. —With in and abl.:(δ).qui cum ingeniis conflictatur ejus modi, Neque commovetur animus in eā re tamen,
Ter. And. 1, 1, 67:vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri,
Cic. Verr. 2, 4, 56, § 125:in hac virgine commotus sum,
i. e. in love, Ter. Eun. 3, 5, 19.—With ex and abl.:(ε).nam cum esset ex aere alieno commota civitas,
Cic. Rep. 2, 33, 58; Auct. B. Afr. 57, 72.—With ad and acc.:(ζ).nec sane satis commoveor animo ad ea. quae vis canenda,
Cic. ad Q. Fr. 3, 5, 4:homines ad turpe compendium,
Auct. Her. 4, 40, 52.—With ut and subj.:b.adeone me ignavom putas, ut neque me consuetudo neque amor Commoveat neque commoneat, ut servem fidem?
Ter. And. 1, 5, 45:tua nos voluntas commovit, ut conscriberemus, etc.,
Auct. Her. 1, 1, 1.—Of the passions, etc., to rouse, stir up, excite, produce, generate: belli magnos commovit funditus aestus, moved the waves of strife from their foundations, Lucr. 5, 1434; cf.:C.commovere tumultum aut bellum,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 20:misericordiam, invidiam, iracundiam,
id. de Or. 2, 47, 195; cf.:commovere miserationem,
Quint. 6, 1, 46; 10, 1, 64:magnum et acerbum dolorem,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47:invidiam aliquam in me,
id. Phil. 3, 7, 18:summum odium in eum,
id. Inv. 1, 54, 103:bilem,
id. Att. 2, 7, 2:multorum scribendi studia,
id. N. D. 1, 4, 8:adfectus,
Quint. 4, prooem. § 6; 5, 8, 3; cf.:adfectus vehementer commotos (opp. lenes),
id. 6, 2, 9.—In discourse:nova quaedam,
to start new doctrines, adduce novelties, Cic. Ac. 2, 6, 18.— Hence, commōtus, a, um, P. a., moved, excited, aroused:genus (dicendi) in agendo,
Cic. de Or. 3, 9, 32; cf.:Fimbria paulo fervidior atque commotior,
id. Brut. 34, 129:incidere in rem commotam (i. e. amorem),
Sen. Ep. 116, 5:animus commotior,
Cic. Div. 1, 37, 80:commotius ad omnia turbanda consilium,
Liv. 6, 14, 9 Weissenb. ad loc.:Drusus animo commotior,
more violent, passionate, Tac. A. 4, 3; cf.:commotus ingenio,
id. ib. 6, 45; and:Agrippina paulo commotior,
id. ib. 1, 33:commoto similis,
to one provoked, enraged, Suet. Aug. 51; cf. id. Tib. 51.— Sup. and adv. apparently not in use. -
7 quasso
I. A.Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.):2.caput,
Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526:Etruscam pinum,
Verg. A. 9, 521:hastam,
id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696:monumenta,
Plin. Ep. 8, 17, 5:lampade, of the Furies,
Sil. 2, 611; cf.lampada,
Verg. A. 6, 587.— Pass., in mid. force, tremble:quassantur membra metu,
Sen. Phoen. 530.—In partic.a.To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky:b. B.quassatis vasis,
Lucr. 3, 434:quassata ventis classis,
Verg. A. 1, 551:quassata domus,
Ov. Tr. 2, 83; cf.:hordeum sub molā,
App. M. p. 194, 35:harundinem,
Petr. S. 134. —Trop., to shake, shatter, impair, weaken:C.quassatā re publicā,
Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24:quassatum corpus,
shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31:ingenia vitia quassant,
Sil. 11, 428:tempora quassatus, of a drunkard,
fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.:quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV,
to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4:harundo quassata,
a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.—Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion:II.quassata Placentia bello,
Sil. 8, 593:bellis urbs,
id. 7, 252.—Neutr., to shake itself, to shake ( poet.):cassanti capite incedit,
Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti):quassanti capite,
App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28:siliquā quassante,
rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.:capitibus quassantibus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 71.
См. также в других словарях:
Unsettle — Un*set tle, v. i. To become unsettled or unfixed; to be disordered. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Unsettle — Un*set tle, v. t. [1st pref. un + settle.] To move or loosen from a settled position or state; to unfix; to displace; to disorder; to confuse. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
unsettle — index agitate (perturb), confuse (bewilder), confuse (create disorder), discompose, dislocate … Law dictionary
unsettle — (v.) 1590s, undo from a fixed position, from UN (Cf. un ) (2) + SETTLE (Cf. settle) (v.). Of the mind, feelings, etc., attested from 1640s. Unsettled not peaceful, not firmly established is recorded from 1590s. Meaning not occupied by settlers is … Etymology dictionary
unsettle — *disorder, derange, disarrange, disorganize, disturb Analogous words: discommode, incommode, trouble (see INCONVENIENCE): upset, agitate, perturb, *discompose, disquiet Antonyms: settle … New Dictionary of Synonyms
unsettle — [v] bother, upset agitate, confuse, dement, derange, disarrange, disarray, discommode, discompose, disconcert, disorder, disorganize, displace, disquiet, disrupt, disturb, down, flurry, fluster, fuddle, get to*, jumble, needle, perturb, psych… … New thesaurus
unsettle — ► VERB ▪ cause to be anxious or uneasy; disturb. DERIVATIVES unsettling adjective … English terms dictionary
unsettle — [unset′ l] vt. unsettled, unsettling to make unsettled, insecure, or unstable; disturb, displace, disarrange, or disorder vi. to become unsettled unsettlement n … English World dictionary
unsettle — UK [ʌnˈset(ə)l] / US verb [transitive] Word forms unsettle : present tense I/you/we/they unsettle he/she/it unsettles present participle unsettling past tense unsettled past participle unsettled to make someone feel nervous, confused, or upset… … English dictionary
unsettle — verb a) To make upset or uncomfortable Dont unsettle the horses or theyll bolt. b) To bring into disorder or disarray Ant: settle … Wiktionary
unsettle — Date: 1598 transitive verb 1. to loosen or move from a settled state or condition ; make unstable ; disorder 2. to perturb or agitate mentally or emotionally ; discompose intransitive verb to become unsettled … New Collegiate Dictionary