Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(gedenken)

  • 1 gedenken

    gedenken *
    vi irr
    1) (geh: ehren)
    jds/einer S. \gedenken złożyć komuś/czemuś hołd pamięci ( liter)
    2) ( erwähnen) wspomnieć
    in seiner Rede gedachte er der Toten w swojej mowie wspominał zmarłą [o zmarłych]
    \gedenken etw zu tun zamierzać coś zrobić

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > gedenken

  • 2 Gedenken

    Gedenken <- s> nt
    pamięć f
    zum \Gedenken an jdn/etw ku czci [o dla uczczenia pamięci] kogoś/czegoś

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Gedenken

  • 3 Gedenken

    n память f; zum Gedenken (an A) в память (Р, о П)

    Русско-немецкий карманный словарь > Gedenken

  • 4 gedenken

    (G) вспоминать <­помнить> (Р, о П); (der Opfer usw.) почтить pf. память (Р); (zu tun) намереваться (Inf.)

    Русско-немецкий карманный словарь > gedenken

  • 5 възпоменание ср

    Gedenken {n}

    Bългарски-немски речник ново > възпоменание ср

  • 6 памет ж [възпоменание]

    Gedenken {n}

    Bългарски-немски речник ново > памет ж [възпоменание]

  • 7 commemoration

    noun
    (act) Gedenken, das
    * * *
    noun die Gedenkfeier
    * * *
    com·memo·ra·tion
    [kəˌmeməˈreɪʃən]
    n no pl Gedenken nt
    in \commemoration of sb zum Gedenken an jdn
    in \commemoration of sth zur Erinnerung an etw akk
    * * *
    [k\@"memə'reISən]
    n
    Gedenken nt
    * * *
    1. (ehrendes) Gedenken, Erinnerung f:
    in commemoration of zum Gedenken oder Gedächtnis an (akk)
    2. Gedenk-, Gedächtnisfeier f
    * * *
    noun
    (act) Gedenken, das

    in commemoration of — zum Gedenken an (+ Akk.)

    * * *
    n.
    Gedenkfeier f.
    Gedächtnis n.

    English-german dictionary > commemoration

  • 8 remembrance

    noun
    Gedenken, das

    in remembrance of somebody — zu jemandes Gedächtnis; zum Gedenken an jemanden

    * * *
    noun (the act of remembering or reminding: a statue erected in remembrance of the dead.) das Gedenken
    * * *
    re·mem·brance
    [rɪˈmembrən(t)s]
    n ( form)
    1. no pl (act of remembering) Gedenken nt geh
    in \remembrance of sb/sth zum Gedenken an jdn/etw
    2. (a memory/recollection) Erinnerung f (of an + akk)
    * * *
    [rɪ'membrəns]
    n
    1) Erinnerung f (of an +acc)
    2) (= keepsake) Andenken nt (of an +acc)
    3) pl (old, form: greetings) Empfehlungen pl
    * * *
    remembrance [rıˈmembrəns] s
    1. Erinnerung f (of an akk), Gedächtnis n:
    call sth to remembrance sich etwas in die Erinnerung zurückrufen;
    have sth in remembrance etwas in Erinnerung haben;
    have no remembrance of keine Erinnerung haben oder sich nicht erinnern können an (akk);
    to the best of my remembrance soweit ich mich erinnern kann
    2. Gedenken n, Gedächtnis n, Andenken n, Erinnerung f:
    remembrance service Gedächtnisgottesdienst m;
    in remembrance of zur Erinnerung oder zum Gedächtnis an (akk), im Gedenken an (akk), zu jemandes Ehren;
    Remembrance Sunday, Remembrance Day Volkstrauertag m (Sonntag vor od nach dem 11. November)
    3. Andenken n (Sache):
    as a remembrance als Andenken
    4. pl (aufgetragene) Grüße pl, Empfehlungen pl:
    give my kind remembrances to all your family herzliche Grüße an alle deine Lieben
    * * *
    noun
    Gedenken, das

    in remembrance of somebody — zu jemandes Gedächtnis; zum Gedenken an jemanden

    * * *
    (of) n.
    Erinnerung f.
    Gedächtnis (an) n. n.
    Andenken - n.
    Gedenken - n.
    Gedächtnis n.

    English-german dictionary > remembrance

  • 9 commemorate

    transitive verb
    gedenken (+ Gen.)
    * * *
    [kə'meməreit]
    1) ((of people) to honour the memory of (someone) by a solemn celebration: Once a year we commemorate his death in action by visiting his widow.) gedenken
    2) ((of things) to serve as a memorial to (someone or something): This inscription commemorates those who died.) erinnern
    - academic.ru/14514/commemorative">commemorative
    - commemoration
    * * *
    com·memo·rate
    [kəˈmeməreɪt]
    vt
    to \commemorate sb/sth einer Person/einer S. gen gedenken
    * * *
    [kə'meməreɪt]
    vt
    gedenken (+gen)
    * * *
    commemorate [kəˈmeməreıt] v/t
    1. erinnern an (akk):
    a monument to commemorate a victory ein Denkmal zur Erinnerung an einen Sieg
    2. eine Gedenkfeier abhalten für, jemandes Gedächtnis feiern, (ehrend) gedenken (gen)
    * * *
    transitive verb
    gedenken (+ Gen.)
    * * *
    v.
    gedenken v.

    English-german dictionary > commemorate

  • 10 cogito [1]

    1. cōgito, āvī, ātum, āre (eig. coigito, aus co = com u. agito), im Geiste (dah. auch mit dem Zusatz cum animo, in animo, secum) zusammenstellen, denken, I) im allg., etw. denken, s ich vorstellen, an etw. denken, auf etw. denken, sinnen, auf od. für etw. bedacht sein, etw. bedenken, berechnen, erwägen, über etwas nachdenken, a) absol. (Ggstz. facere, dicere): vis cogitandi, Quint.: cui vivere est cogitare, Cic.: qui cum cogitasset facere auderet et prius cogitare quam conari consuesset, Nep.: duas res non modo agere uno tempore, sed ne cogitando quidem explicare quisquam potest, Cic.: ita sum irritatus, animum ut nequeam ad cogitandum instituere, Ter.: alci (id) cogitandum dare, zu bedenken geben, Cic.: sprichw., non animo, sed auribus cogitant, Apul. de deo Socr. 19. – m. Ang. wie? durch Advv., c. acutissime, Cic.: callide, Nep.: stulte (Ggstz. stulte dicere), Quint.: si vere cogitare volumus (als Parenthese), die Sache richtig betrachtet, Cic. – u. sic cogitabam m. folg. Gedankenreihe in direkter Rede, s. Ter. Andr. 110: ebenso coepi egomet mecum sic cogitare, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 4: u. sic cogitabam mit folg. indirekten Rede, Cic. Quint. 77: quo magis cogito cum meo animo m. direkter Rede ( si etc.), Plaut. most. 702. – b) m. Acc., u. zwar: α) m. Acc. rei: c. nihil abiectum, Cic.: nihil nisi triste, Cael. in Cic. ep.: diu omnia, Curt.: deus nihil aliud quam »Mihi pulchre est« cogitans, Cic.: si quid aliud attentius cogitet, Cic. – c. insulam Britanniam, Cic.: pacem, Cic.: beneficia alcis, Cic.: nihil his in locis nisi saxa et montes, Cic.: ultima, sich das Schrecklichste vormalen, Amm.: eam rem sibi cogitandam et suscipiendam esse, Caes. – hoc tu facito cum animo cogites, Ter.: id potestis cum animis vestris cogitare, Cic.: quae in animo cogitat irata, Ter.: haec si voles in animo vere cogitare, Ter.: id, quod muliebri cogitabat animo, Liv.: semper secum c. pericula, damna, uxoris mortem, Ter.: sive quid mecum ipse cogito, sive aliquid aut scribo aut lego, Cic.: cogito ad verbum (meditiere Wort für Wort) nunc pauciora, nunc plura, Plin. ep.: animal non videtur, sed cogitatur, wird bloß gedacht, besteht bloß in der Vorstellung, Sen. – Partiz. cogitatus prägn. = durchdacht, wohl erwogen, res multum et diu cogitatae, Cic.: sapientis hominis cogitata ratio, Cic. – neutr. Partic. subst., das Gedachte, quo neque acutius ullius imperatoris cogitatum neque celerius factum usquam legimus, Nep. Dat. 6, 8. – bes. im Plur., das Gedachte, die Gedanken, optime ab ipso cogitata (Ggstz. male facta collegarum), Vell.: cogitata praeclare eloqui, Cic.: cogitata proloqui non posse, Ter.: u. ex quo et ex ceteris dictis, factis cogitatisque quivis potest intellegere etc., Cic. – β) m. Acc. pers., teils = sich jmd. denken, Catonem tantum (nur) c., Tac. dial. 2: Regulum cogita, Plin. ep. 4, 2, 2: matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti, Ps. Quint. decl. 6, 22 extr.: mit dopp. Acc., quem ultimae gentes castiorem, moderatiorem, sanctiorem non modo viderunt, sed aut sperando umquam aut optando cogitarunt? Cic. Balb. 9. – teils = an jmd. denken, te vero, M. Scaure, equidem video, video inquam, non cogito solum, Cic. Scaur. 49: c. Scipionem, Laelium, Cic. de fin. 5, 2: et maiores et posteros cogitate, Tac. Agr. 32, 7: si principem cogitares, Plin. ep. 6, 31, 31: cum Persas et Orientem cogitaret, Flor. 2, 8, 2: iuvenis te quietam semper nominatus cogitatusque (indem du oft ihn nennst u. an ihn denkst) faciat, Sen. ad Marc. 3, 4: o felicem illum, qui non praesens tantum, sed etiam cogitatus (wenn man nur an ihn denkt) emendat, Sen. ep. 11, 9. – c) m. Acc. u. Infin.: uxor te amare cogitat, Ter.: cogitat assidue beatum esse se, Cic.: homines ea sibi accĭdere posse non cogitant, Cic.: fac memineris et cum animo tuo cogites G. Caesarem atrocissimo bello Gallico cum alia multa militaria, tum etiam duos de analogia libros scrupulosissimos scripsisse, Fronto de bell. Parth. p. 221, 8 N. – mit vorhergeh. allg. Acc., denique illud cogita: quod offensae fuerit in ista cunctatione, te subisse, Cael. in Cic. ep. – d) m. de u. Abl., u. zwar teils zugl. m. allg. Acc., nihil posse de dis immortalibus cogitare, Cic.: non de pace, sed de me ipso et de meo officio ut aliquid cogitet, Cic.: eadem de profectione cogitans, quae ante senserat, Caes. – teils absol. = denken an usw., nachdenken über usw., de deo, Cic.: de te et de Ser. Sulpicio cogitans, Cic.: cum de tuis cogitas, Cic.: mihi de rationibus tuis cogitanti, Cic. – u. = an etw. denken, auf etw. bedacht sein, de Scapulanis hortis toto pectore cogitemus, Cic.: c. spe atque animo de se et gloria sua, Cic.: toto animo de te ac de tuis commodis c., Cic.: de salute, non de victoria c., Cic. – e) m. folg. indir. Fragesatz: quid agam cogito, Ter.: cogita, qui sis, quo loco sis, Cic.: fac cogites in quanta calamitate sis, Sall.: nec quibus rationibus superare possent, sed quemadmodum uti victoriā deberent, cogitabant, Caes.: si cogitaverimus, unde et quousque provecta sit orandi facultas, Quint. – Ciceronem secum cogitasse, utrumne Brutum an Cassium peteret, Sen. suas. 6, 19. – cogitate cum animis vestris, si quid vos per laborem recte feceritis, labor ille a vobis cito recedet, Cato oratt. 5. fr. 1. b. Gell. 16, 1, 4: itaque diebus noctibusque cogito, si quā me quoque possim tollere humo, Plin. ep. 5, 8, 3. – f) mit ad u. Akk.: ad haec igitur cogita, vel potius excogita, Cic. ep.: ut ne esset spatium cogitandi ad disturbandas nuptias, Ter.: quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit, Nep. – g) m. ut od. ne u. Konj., darauf denken = darauf od. dafür bedacht sein, das im Auge haben, neque iam, ut aliquid acquireret proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat, Caes. b. G. 7, 59, 4 (u. so m. ut u. Konj. Cic. Tusc. 1, 32. Nep. Dion. 9, 2. Curt. 10, 6 [19], 8): ne quam occasionem rei bene gerendae dimitteret, cogitabat, Caes. b. G. 5, 57, 1. – h) m. pro u. Abl.: non minus pro adversa parte, quam pro mea cogitabam, Quint. 7, 1, 4. – i) elliptisch: ut (wie) saepe cogitavissent (verst. fieri), Caes. b. c. 3, 86, 5.

    II) insbes.: a) etw. ausdenken, quantum ille potuit cogitare commode (geschickt), Ter. heaut. prol. 14: et cogitavi plura quam reliquerat, Phaedr. 3. prol. 39: aliud agendum ac cogitandum, quo modo resistatur patribus, Liv. 2, 55, 2. – b) auf od. an etw. denken, auf etw. sinnen, etw. zu tun gedenken, = etw. beabsichtigen, vorhaben, im Sinne haben, Willens sein, α) m. Acc.: nihil cogitant nisi caedes, nisi incendia, Cic.: c. proscriptiones et dictaturas, Cic.: c. accusationem, Cic.: quod iam diu cogito, Cic. – m. Ang. mit wem? durch cum u. Abl., sunt qui mecum rem pulcherrimam cogitaverunt, Curt. 8, 7 (25), 9. – mit Ang. gegen wen? durch in od. adversus m. Akk., tantum nefas in alqm, Curt. 6, 7 (27), 30 u. 8, 6 (24), 3: si qua aut cogitarentur gravius adversus se aut dicerentur, Suet. Caes. 75, 4. – v. personif. lebl. Subjj., quid cogitet umidus auster, was der f. Au. im Schilde führe (Schlimmes bringe), Verg. georg. 1, 462. – dah. Partiz. cogitatus = beabsichtigt, gewollt, vorbedacht, facinus (Ggstz. facinus perfectum), Cic.: furores, Cic.: in noverca commissum stuprum et parricidium cogitatum, Val. Max.: utrum perturbatione aliqua animi, an consulto et cogitata fiat iniuria, Cic.: u. Partiz. n. pl. subst., das Gedachte = das Vorhaben, die Absichten, cogitata patefacere, Nep.: cogitata perficere, Cic. – β) m. Infin.: quid nunc facere cogitas? Ter.: qui nocere alteri cogitat, Cic.: impeditos in agmine adoriri cogitabant, Caes. – γ) m. de u. Abl.: magis de reliqua fuga quam de castrorum defensione, Caes.: de parricidio, de alcis interitu, Cic.: de reditu, Frontin.: de nuptiis, Apul.: de laqueo et suspendio, Val. Max.: de toto senatu trucidando, Sen.: cum de pernicie populi Romani et exitio huius urbis tam acerbe tamque crudeliter cogitarit, Cic. – v. personif. lebl. Subjj.: cum spiritus coepit de exitu cogitare, Sen. nat. qu. 6, 25, 1. – δ) elliptisch (im Briefstil), m. in od. ad u. Akk. od. m. bl. Acc. der Städtenamen = zu reisen, zu gehen gedenken (verst. iter facere, ire, proficisci), inde cogito in Tusculanum, deinde Arpinum, Romam ad Kal. Iun., Cic.: etiam Lepidus cras cogitabat, Cic.: inde ad Taurum cogitabam, Cic. – m. in u. Abl. = wo zu sein gedenken (verst. esse), eo die cogitabam in Anagnino, postero autem in Tusculano, Cic. – c) so u. so denken = so u. so gesinnt sein, m. Ang. wie? durch Advv., male c., Cic. u.a. – m. Ang. gegen wen? durch in u. Akk., si humaniter et sapienter et amabiliter in me cogitare vis, Cic. – m. Ang. in Betreff wessen? durch de m. Abl., male de alqo c., Cael. in Cic. ep.: si quid amice de Romanis cogitabis, Nep.

    lateinisch-deutsches > cogito [1]

  • 11 μιμνήσκω

    μιμνήσκω (ΜΝΑ), fut. μνήσω, aor. ἔμνησα, erinnern, mahnen; μνήσει δέ σε καὶ ϑεὸς αὐτός, Od. 12, 38; τινά τινος, Einen woran, μηδέ με τούτων μίμνησκε, 14, 169, ἐπεί μ' ἔμνησας ὀϊζύος, 3, 103, wie τῶν νῦν μιν μνήσασα Il. 1, 407; Theogn. 1119; ἔμνασε, Pind. P. 11, 13; ἔμνησας ὅ μου φρένας ἥλκωσεν, Eur. Alc. 889. – Häufig im med. u. pass. (vgl. auch μνάομαι), sich erinnern, gedenken, τινός, τοῦ γὰρ μιμνήσκεται ἤματα πάντα, Od. 15, 54, οὐδέ τι Τρῶες χάρμης μιμνήσκοντο, sie dachten nicht an den Kampf, kämpften nicht, Il. 13, 722; so κοίτοιο καὶ ὕπνου, Ruhe und Schlaf genießen, Od. 20, 138, νόστου, 3, 142, öfter; in Prosa, καὶ ἑτέρων μιμνησκόμενος, Plat. Ax. 368 a; dazu gehört der aor. ἐμνησάμην u. fut. μνήσομαι, ὁππότ' ἐκείνων μνήσομαι, Il. 9, 647, βρώμης, Od. 10, 277, χάρμης, Il. 4, 222 u. ä.; Αἴας μνησάσκετο ϑούριδος ἀλκῆς, 11, 566, der Stärke gedenken, sich ihrer bedienen, sich wehren; ὅτε μνησαίατο κοίτου, Od. 7, 138; auch μνήσατο γὰρ κατὰ ϑυμὸν ἀμύμονος Αἰγίσϑοιο, 1, 29. Hom. vrbdt auch περὶ πομπῆς μνησόμεϑα, Od. 7, 191. – Perf. μέμνημαι, ich habe mich erinnert, ich bin eingedenk, als praes. gebraucht, mit dem opt. μεμνῄμην, Il. 24, 745, u. μεμνῴμεϑα, Soph. O. R. 49, μεμνῷο, Xen. An. 1, 7, 5; bei Ar. Plut. 991 schwankt die Lesart zwischen μεμνῇτο u. μεμνῷτο; auch μεμνέῳτο, Il. 23, 361; μεμνώμεϑα, conj., Od. 14, 168, wie Plat. Phil. 31 a u. A.; μεμνεώμεϑα, Her. 7, 47 (μέμνῃ, = μέμνησαι, Il. 15, 18. 20, 188 Od. 24, 115; auch μέμνηαι, Il. 21, 442; μέμνεο, = μέμνησο, imper., Her. 5, 105; ἐμεμνέατο, = ἐμέμνηντο, plusqpf., Her. 2, 104); dazu gehört als eigenes fut. μεμνήσομαι, ich werde eingedenk sein, Il. 22, 390 Od. 21, 79; Xen. Cyn. 8, 6, 6 u. sonst; von Hom. an überall, gew. c. gen., ἀλλ' ἔτι σῶν μέμνημαι ἐφετμέων, Il. 5, 818, öfter; Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, Pind. P. 9, 88; Διὸς μεμναμένος, N. 7, 80; μέμνησϑ' Ἀϑηνῶν, Aesch. Ag. 804; a. Tragg.; Ar. u. in Prosa, μέμνεο τῶν Ἀϑηναίων, Her. 5, 105; σὺ οὖν τῶν εἰρημένων μέμνησο, Plat. Phaedr. 234 b; Folgde. – Auch c. accus., Τυδέα οὐ μέμνημαι, ἐπεί μ' ἔτι τυτϑὸν ἐόντα κάλλιπε, Il. 6, 222; μέμνημαι τόδε ἔργον, 9, 527, vgl. Od. 24, 122; μέμνησϑ' ἃ ἐγὼ προλέγω, Aesch. Prom. 1073, vgl. Ch. 485 Suppl. 202; Soph. O. R. 1057; in Prosa häufig; Her. 7, 18; εἴπερ μεμνήμεϑα τὰ κατ' ἀρχὰς λεχϑέντα, Plat. Soph. 265 b; τοὺς λόγους, Legg. I, 633 d, öfter, wie Folgde; absolut, ἀφ' οὗ Ἕλληνες μέμνηνται, seit Menschengedenken, Thuc. 2, 8. – Andere Verbindungen sind ἀμφί τινι, Od. 4, 151, H. h. 6, 1, περί τινος, Od. 7, 192, s. unten; – c. inf., Il. 17, 364; μέμνησο δ' εἴκειν, Aesch. Suppl. 199; μέμνησϑέ μοι μὴ ϑορυβεῖν, Plat. Apol. 27 b; μεμνήσϑω ἀνὴρ ἀγαϑὸς εἶναι, er denke daran, sich als braven Mann zu zeigen, Xen. An. 3, 2, 39; – auch mit ὅτι, Plat. Prot. 323 e u. sonst; – häufig c. partic.; Eur. Hec. 244; μέμνημαι δ' ἔγωγε καὶ παῖς ὢν Κριτίᾳ τῷδε ξυνόντα σε, Plat. Charmid. 156 a; μέμνημαι ἀκούσας σου, ich erinnere mich gehört zu haben, Xen. Cyr. 1, 6, 3; ἐμέμνητο εἰπών, 3, 1, 31; Folgde; ἄνϑρωπος ὢν μέμνησ' ἀεί, Men., denke immer daran, daß du ein Mensch bist. – Wörtlich gedenken, erwähnen, Erwähnung thun; im aor. med., τῶν νῦν μοι μνῆσαι καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες, Od. 4, 331. 765 Il. 2, 492, wie Soph. O. R. 564; häufiger im aor. pass., ἠέ μιν αὐτὸν πατρὸς ἐάσειε μνησϑῆναι, Od. 4, 118; οὐδ' ἂν ἐμνήσϑην ποτέ, Soph. El. 365; Phil. 310; Eur. El. 745; auch μνησϑήσομαι, Med. 933; τούτου μηκέτι μνησϑῇς, Her. 7, 159; Phot. oft u. Folgde; auch c. accus., Her. 2, 20; ἐὰν μνησϑῶ τὰ ἔπη, Plat. Ion 537 a; häufig περί τινος μνησϑῆναι, Her. 2, 36, ἐπειδὰν δέ τις περὶ Ὁμήρου μνησϑῇ, Plat. Ion 532 c, οἴομαί σέ που μνησϑήσεσϑαι παιδοποιΐας πέρι, Rep. V, 449 d; vgl. Lys. 3, 45; Dem. 33, 6; μεμνῆσϑαι περί τινος ὀνομαστί, 24, 132. – Vgl. übrigens μνάομαι.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > μιμνήσκω

  • 12 вспоминать

    , < вспомнить>, F < вспомянуть> sich erinnern (В, о П an A); gedenken (G), sich besinnen (auf A); вспомнил ( И jemandem) fiel ein (о П N); вспоминаться: вспоминается od. вспомнилось (Д/И) = (И) вспоминает od. вспомнил (В, о П)
    * * *
    вспомина́ть, <вспо́мнить>, fam <вспомяну́ть> sich erinnern (В, о П an A); gedenken (G), sich besinnen (auf A);
    вспо́мнил (И jemandem) fiel ein (о П N);
    вспомина́ться: вспомина́ется oder вспо́мнилось (Д/И) = (И) вспомина́ет oder вспо́мнил (В, о П)
    * * *
    вспомина́|ть
    <-ю, -ешь> нсв, вспо́мнить св
    прх (кого́-л./что-л.; о ком-л./чём-л.) sich erinnern, zurückdenken an +akk
    вспо́мнил! jetzt fällt es mir ein!
    * * *
    v
    1) gener. (sich etw.) in Erinnerung (zurück) rufen (о чём-л.), denken, denken (о ком-л., о чём-л.), sich (D) etw. in die Erinnerung zurückrufen (о чем-л.), sich besinnen (G, auf A) (о чем-л.), sich entsinnen (о чем-л.), sich erinnern (÷òî-ë., êîãî-ë., î ÷¸ì-ë., î êîì-ë.; an A, âûñîê. óñòàð. G, àâñòð. auf A), erinnern, besinnen (о чём-л., о ком-л.), rekapitulieren, zurückdenken (о чём-л. в прошлом), zurückerinnern (о чём-л. в прошлом; sich)
    2) colloq. (из facebook комментарий одного немца: Oh, das Konzert war ja geil! *Kopfkino*) Kopfkino, heraufholen, hochholen
    3) pompous. entsinnen (î êîì-ë., î ÷¸ì-ë.; êîãî-ë., ÷òî-ë.; sich), gedenken (о ком-л., о чём-л.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > вспоминать

  • 13 думать

    , <по­> denken (о П an A; über A, von D), nachdenken (über A; a. над Т); glauben, meinen; gedenken, vorhaben; sich kümmern (о П um A); bedacht sein (auf A); F verdächtigen (на В A); как вы думаете (об этом)? was meinen Sie (dazu)?; вы так думаете? glauben Sie?; я тоже так думаю das meine ich auch; много о себе думать sich viel einbilden; не долго думая ohne viel zu überlegen; я думаю! das will ich meinen!; я и не думаю! es fällt mir gar nicht ein!; и думать нечего! kein Gedanke daran!; думать дум( ушк)у Folkl. sinnen, grübeln; думаться: думается ( Д jemandem) scheint, jemand glaubt; jemand muß od. kann denken od. nachdenken
    * * *
    ду́мать, < по-> denken (о П an A; über A, von D), nachdenken (über A;
    auch над Т); glauben, meinen; gedenken, vorhaben; sich kümmern (о П um A); bedacht sein (auf A); fam verdächtigen (на В A);
    как вы ду́маете (об э́том)? was meinen Sie (dazu)?;
    вы так ду́маете? glauben Sie?;
    я то́же так ду́маю das meine ich auch;
    мно́го о себе́ ду́мать sich viel einbilden;
    не до́лго ду́мая ohne viel zu überlegen;
    я ду́маю! das will ich meinen!;
    я и не ду́маю! es fällt mir gar nicht ein!;
    и ду́мать не́чего! kein Gedanke daran!;
    ду́мать ду́м(ушк)у FOLKL sinnen, grübeln;
    ду́маться: ду́мается (Д jemandem) scheint, jemand glaubt; jemand muss oder kann denken oder nachdenken
    * * *
    ду́ма|ть
    <-ю, -ешь> нсв, поду́мать св
    I. нпрх (о чём-л.) denken an +akk, nachdenken über +akk
    II. нпрх (име́ть в виду́) glauben, meinen
    совсе́м и не ду́маю ich denke gar nicht daran
    и не ду́майте! wagen Sie es bloß nicht!
    поду́мать то́лько! o du meine Güte!
    как вы могли́ поду́мать? wo denken Sie hin?
    и не поду́маю! ich denke nicht daran!
    * * *
    v
    1) gener. (auf etw.) bedacht sein, (о чём-л.) an (etw.) denken, bedenken (о чём-л., над чем-л.), bedenken (о чем-л.), denken (о ком-л.), denken (an A) (о ком-л., о чем-л.), durchgrübeln, glauben, im Geiste bei (j-m) wellen (о ком-л.), meinen, nachdenken (о чём-л.), nachdenken (о чем-л.), seinen Sinn auf etw. (A) richten, (ьber A; денно и нощно) sinnen und spinnen (о чём-л.), (zu + inf) denken, (an A) denken (о ком-л., о чём-л.)
    2) colloq. schätzen, ticken
    3) book. meditieren

    Универсальный русско-немецкий словарь > думать

  • 14 сохранить добрую память

    v
    1) gener. (о ком-л.) (j-m) ein gutes Gedächtnis bewähren, (о ком-л.) (j-n) in gutem Andenken behalten, (о ком-л.) j-n in gutem Andenken behalten
    2) pompous. (о ком-л.) (j-m) ein freundliches Gedenken bewahren, (о ком-л.) (j-m) ein liebevolles Gedenken bewahren, (о ком-л.) (j-n) in gutem Gedenken behalten

    Универсальный русско-немецкий словарь > сохранить добрую память

  • 15 conmemoración

    kɔnmemora'θǐɔn
    f
    2)

    conmemoración de los difuntosREL Allerseelenfeier f

    sustantivo femenino
    conmemoración
    conmemoración [konmemora'θjon/kommemora'θjon]
    Gedenken neutro; en conmemoración de alguien zum Gedenken an jemanden

    Diccionario Español-Alemán > conmemoración

  • 16 conmemorar

    kɔnmemo'rar
    v
    verbo transitivo
    gedenken (+G)
    conmemorar
    conmemorar [konmemo'rar/kommemo'rar]
    gedenken +genitivo

    Diccionario Español-Alemán > conmemorar

  • 17 cogito

    1. cōgito, āvī, ātum, āre (eig. coigito, aus co = com u. agito), im Geiste (dah. auch mit dem Zusatz cum animo, in animo, secum) zusammenstellen, denken, I) im allg., etw. denken, s ich vorstellen, an etw. denken, auf etw. denken, sinnen, auf od. für etw. bedacht sein, etw. bedenken, berechnen, erwägen, über etwas nachdenken, a) absol. (Ggstz. facere, dicere): vis cogitandi, Quint.: cui vivere est cogitare, Cic.: qui cum cogitasset facere auderet et prius cogitare quam conari consuesset, Nep.: duas res non modo agere uno tempore, sed ne cogitando quidem explicare quisquam potest, Cic.: ita sum irritatus, animum ut nequeam ad cogitandum instituere, Ter.: alci (id) cogitandum dare, zu bedenken geben, Cic.: sprichw., non animo, sed auribus cogitant, Apul. de deo Socr. 19. – m. Ang. wie? durch Advv., c. acutissime, Cic.: callide, Nep.: stulte (Ggstz. stulte dicere), Quint.: si vere cogitare volumus (als Parenthese), die Sache richtig betrachtet, Cic. – u. sic cogitabam m. folg. Gedankenreihe in direkter Rede, s. Ter. Andr. 110: ebenso coepi egomet mecum sic cogitare, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 4: u. sic cogitabam mit folg. indirekten Rede, Cic. Quint. 77: quo magis cogito cum meo animo m. direkter Rede ( si etc.), Plaut. most. 702. – b) m. Acc., u. zwar: α) m. Acc. rei: c. nihil abiectum, Cic.: nihil nisi triste, Cael. in Cic. ep.: diu omnia,
    ————
    Curt.: deus nihil aliud quam »Mihi pulchre est« cogitans, Cic.: si quid aliud attentius cogitet, Cic. – c. insulam Britanniam, Cic.: pacem, Cic.: beneficia alcis, Cic.: nihil his in locis nisi saxa et montes, Cic.: ultima, sich das Schrecklichste vormalen, Amm.: eam rem sibi cogitandam et suscipiendam esse, Caes. – hoc tu facito cum animo cogites, Ter.: id potestis cum animis vestris cogitare, Cic.: quae in animo cogitat irata, Ter.: haec si voles in animo vere cogitare, Ter.: id, quod muliebri cogitabat animo, Liv.: semper secum c. pericula, damna, uxoris mortem, Ter.: sive quid mecum ipse cogito, sive aliquid aut scribo aut lego, Cic.: cogito ad verbum (meditiere Wort für Wort) nunc pauciora, nunc plura, Plin. ep.: animal non videtur, sed cogitatur, wird bloß gedacht, besteht bloß in der Vorstellung, Sen. – Partiz. cogitatus prägn. = durchdacht, wohl erwogen, res multum et diu cogitatae, Cic.: sapientis hominis cogitata ratio, Cic. – neutr. Partic. subst., das Gedachte, quo neque acutius ullius imperatoris cogitatum neque celerius factum usquam legimus, Nep. Dat. 6, 8. – bes. im Plur., das Gedachte, die Gedanken, optime ab ipso cogitata (Ggstz. male facta collegarum), Vell.: cogitata praeclare eloqui, Cic.: cogitata proloqui non posse, Ter.: u. ex quo et ex ceteris dictis, factis cogitatisque quivis potest intellegere etc., Cic. – β) m. Acc. pers., teils = sich jmd. denken, Catonem tantum
    ————
    (nur) c., Tac. dial. 2: Regulum cogita, Plin. ep. 4, 2, 2: matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti, Ps. Quint. decl. 6, 22 extr.: mit dopp. Acc., quem ultimae gentes castiorem, moderatiorem, sanctiorem non modo viderunt, sed aut sperando umquam aut optando cogitarunt? Cic. Balb. 9. – teils = an jmd. denken, te vero, M. Scaure, equidem video, video inquam, non cogito solum, Cic. Scaur. 49: c. Scipionem, Laelium, Cic. de fin. 5, 2: et maiores et posteros cogitate, Tac. Agr. 32, 7: si principem cogitares, Plin. ep. 6, 31, 31: cum Persas et Orientem cogitaret, Flor. 2, 8, 2: iuvenis te quietam semper nominatus cogitatusque (indem du oft ihn nennst u. an ihn denkst) faciat, Sen. ad Marc. 3, 4: o felicem illum, qui non praesens tantum, sed etiam cogitatus (wenn man nur an ihn denkt) emendat, Sen. ep. 11, 9. – c) m. Acc. u. Infin.: uxor te amare cogitat, Ter.: cogitat assidue beatum esse se, Cic.: homines ea sibi accĭdere posse non cogitant, Cic.: fac memineris et cum animo tuo cogites G. Caesarem atrocissimo bello Gallico cum alia multa militaria, tum etiam duos de analogia libros scrupulosissimos scripsisse, Fronto de bell. Parth. p. 221, 8 N. – mit vorhergeh. allg. Acc., denique illud cogita: quod offensae fuerit in ista cunctatione, te subisse, Cael. in Cic. ep. – d) m. de u. Abl., u. zwar teils zugl. m. allg. Acc., nihil posse de dis immortalibus cogitare, Cic.: non de pace, sed de me ipso et de meo officio ut ali-
    ————
    quid cogitet, Cic.: eadem de profectione cogitans, quae ante senserat, Caes. – teils absol. = denken an usw., nachdenken über usw., de deo, Cic.: de te et de Ser. Sulpicio cogitans, Cic.: cum de tuis cogitas, Cic.: mihi de rationibus tuis cogitanti, Cic. – u. = an etw. denken, auf etw. bedacht sein, de Scapulanis hortis toto pectore cogitemus, Cic.: c. spe atque animo de se et gloria sua, Cic.: toto animo de te ac de tuis commodis c., Cic.: de salute, non de victoria c., Cic. – e) m. folg. indir. Fragesatz: quid agam cogito, Ter.: cogita, qui sis, quo loco sis, Cic.: fac cogites in quanta calamitate sis, Sall.: nec quibus rationibus superare possent, sed quemadmodum uti victoriā deberent, cogitabant, Caes.: si cogitaverimus, unde et quousque provecta sit orandi facultas, Quint. – Ciceronem secum cogitasse, utrumne Brutum an Cassium peteret, Sen. suas. 6, 19. – cogitate cum animis vestris, si quid vos per laborem recte feceritis, labor ille a vobis cito recedet, Cato oratt. 5. fr. 1. b. Gell. 16, 1, 4: itaque diebus noctibusque cogito, si quā me quoque possim tollere humo, Plin. ep. 5, 8, 3. – f) mit ad u. Akk.: ad haec igitur cogita, vel potius excogita, Cic. ep.: ut ne esset spatium cogitandi ad disturbandas nuptias, Ter.: quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit, Nep. – g) m. ut od. ne u. Konj., darauf denken = darauf od. dafür bedacht sein, das im Auge haben, neque iam, ut aliquid acquireret
    ————
    proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat, Caes. b. G. 7, 59, 4 (u. so m. ut u. Konj. Cic. Tusc. 1, 32. Nep. Dion. 9, 2. Curt. 10, 6 [19], 8): ne quam occasionem rei bene gerendae dimitteret, cogitabat, Caes. b. G. 5, 57, 1. – h) m. pro u. Abl.: non minus pro adversa parte, quam pro mea cogitabam, Quint. 7, 1, 4. – i) elliptisch: ut (wie) saepe cogitavissent (verst. fieri), Caes. b. c. 3, 86, 5.
    II) insbes.: a) etw. ausdenken, quantum ille potuit cogitare commode (geschickt), Ter. heaut. prol. 14: et cogitavi plura quam reliquerat, Phaedr. 3. prol. 39: aliud agendum ac cogitandum, quo modo resistatur patribus, Liv. 2, 55, 2. – b) auf od. an etw. denken, auf etw. sinnen, etw. zu tun gedenken, = etw. beabsichtigen, vorhaben, im Sinne haben, Willens sein, α) m. Acc.: nihil cogitant nisi caedes, nisi incendia, Cic.: c. proscriptiones et dictaturas, Cic.: c. accusationem, Cic.: quod iam diu cogito, Cic. – m. Ang. mit wem? durch cum u. Abl., sunt qui mecum rem pulcherrimam cogitaverunt, Curt. 8, 7 (25), 9. – mit Ang. gegen wen? durch in od. adversus m. Akk., tantum nefas in alqm, Curt. 6, 7 (27), 30 u. 8, 6 (24), 3: si qua aut cogitarentur gravius adversus se aut dicerentur, Suet. Caes. 75, 4. – v. personif. lebl. Subjj., quid cogitet umidus auster, was der f. Au. im Schilde führe (Schlimmes bringe), Verg. georg. 1, 462. – dah. Par-
    ————
    tiz. cogitatus = beabsichtigt, gewollt, vorbedacht, facinus (Ggstz. facinus perfectum), Cic.: furores, Cic.: in noverca commissum stuprum et parricidium cogitatum, Val. Max.: utrum perturbatione aliqua animi, an consulto et cogitata fiat iniuria, Cic.: u. Partiz. n. pl. subst., das Gedachte = das Vorhaben, die Absichten, cogitata patefacere, Nep.: cogitata perficere, Cic. – β) m. Infin.: quid nunc facere cogitas? Ter.: qui nocere alteri cogitat, Cic.: impeditos in agmine adoriri cogitabant, Caes. – γ) m. de u. Abl.: magis de reliqua fuga quam de castrorum defensione, Caes.: de parricidio, de alcis interitu, Cic.: de reditu, Frontin.: de nuptiis, Apul.: de laqueo et suspendio, Val. Max.: de toto senatu trucidando, Sen.: cum de pernicie populi Romani et exitio huius urbis tam acerbe tamque crudeliter cogitarit, Cic. – v. personif. lebl. Subjj.: cum spiritus coepit de exitu cogitare, Sen. nat. qu. 6, 25, 1. – δ) elliptisch (im Briefstil), m. in od. ad u. Akk. od. m. bl. Acc. der Städtenamen = zu reisen, zu gehen gedenken (verst. iter facere, ire, proficisci), inde cogito in Tusculanum, deinde Arpinum, Romam ad Kal. Iun., Cic.: etiam Lepidus cras cogitabat, Cic.: inde ad Taurum cogitabam, Cic. – m. in u. Abl. = wo zu sein gedenken (verst. esse), eo die cogitabam in Anagnino, postero autem in Tusculano, Cic. – c) so u. so denken = so u. so gesinnt sein, m. Ang. wie? durch Advv., male c., Cic. u.a. – m. Ang. gegen wen?
    ————
    durch in u. Akk., si humaniter et sapienter et amabiliter in me cogitare vis, Cic. – m. Ang. in Betreff wessen? durch de m. Abl., male de alqo c., Cael. in Cic. ep.: si quid amice de Romanis cogitabis, Nep.
    ————————
    2. cōgito, āre (Intens. v. cogo), I) zusammenziehen, milites, Treb. Poll. 14, 7. – u. einberufen, berufen, quod iudex alius cogitabatur, Amm. 23, 6, 82 codd. VP (Gardth. cogebatur). – II) = ἀναγκάζω, nötigen, m. Infin., num praecellit vinum? quis sic cogitat facere, Vulg. 3. Esdr. 3, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cogito

  • 18 memory

    noun
    1) Gedächtnis, das

    have a good/poor memory for faces — ein gutes/schlechtes Personengedächtnis haben

    2) (recollection, person or thing remembered, act of remembering) Erinnerung, die (of an + Akk.)

    have a vague memory of somethingsich nur ungenau an etwas (Akk.) erinnern

    it slipped or escaped my memory — es ist mir entfallen

    from memoryaus dem Gedächtnis od. Kopf

    in memory ofzur Erinnerung an (+ Akk.); attrib.

    a trip down memory laneeine Reise in die Vergangenheit

    3) (Computing) Speicher, der
    * * *
    ['meməri]
    plural - memories; noun
    1) (the power to remember things: a good memory for details.) das Gedächtnis
    2) (the mind's store of remembered things: Her memory is full of interesting stories.) das Gedächtnis
    3) (something remembered: memories of her childhood.) die Erinnerung
    4) (the time as far back as can be remembered: the greatest fire in memory.) das Gedenken
    5) (a part of computer in which information is stored for immediate use; a computer with 8 megabytes of memory)
    - academic.ru/46134/memorize">memorize
    - memorise
    - from memory
    - in memory of / to the memory of
    * * *
    memo·ry
    [ˈmeməri, AM -mɚi]
    n
    1. no pl (ability to remember) Gedächtnis nt ( for für + akk)
    if my \memory serves me correctly [or right] wenn mein Gedächtnis mich nicht täuscht
    to have a \memory like an elephant ein Elefantengedächtnis haben
    loss of \memory Gedächtnisschwund m
    to have a good \memory for names/numbers ein gutes Namen-/Zahlengedächtnis haben
    a bad/good/photographic \memory ein schlechtes/gutes/fotografisches Gedächtnis
    impaired \memory Gedächtnisschwäche f
    within living/sb's \memory soweit man/jd zurückdenken kann
    this is still within my \memory daran kann ich mich noch erinnern
    to commit sth to \memory sich dat etw einprägen
    to have no \memory of sth ( form) sich akk nicht an etw akk erinnern
    to recite sth from \memory etw aus dem Gedächtnis rezitieren
    to search one's \memory versuchen, sich akk zu erinnern
    2. no pl (remembrance) Andenken nt
    in \memory of sb/sth zum Gedenken an jdn/etw
    3. (remembered event) Erinnerung f (of an + akk)
    to bring back memories Erinnerungen wachrufen
    4. no pl COMPUT (stored data) [Haupt]speicher m
    \memory-hogging ( fam) Speicher fressend attr fam
    * * *
    ['memərɪ]
    n
    1) Gedächtnis nt; (= faculty) Erinnerungsvermögen nt

    to commit sth to memorysich (dat) etw einprägen; poem etw auswendig lernen

    I have a bad memory for faces/names — ich habe ein schlechtes Personengedächtnis/Namensgedächtnis

    See:
    living
    2) (= thing remembered) Erinnerung f (of an +acc)

    he had happy memories of his fatherer verband angenehme Erinnerungen mit seinem Vater

    3) (COMPUT) (Arbeits-, Haupt)speicher m
    4)

    in memory ofzur Erinnerung or zum Gedenken (form) an (+acc)

    * * *
    memory [ˈmemərı] s
    1. Gedächtnis n, Erinnerung(svermögen) f(n):
    from memory aus dem Gedächtnis, auswendig;
    speak from memory frei sprechen;
    call to memory sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen;
    escape sb’s memory jemandes Gedächtnis entfallen;
    the memory goes first zuerst wird man vergesslich;
    have a good (weak) memory ein gutes (schwaches) Gedächtnis haben;
    have a bad memory for names ein schlechtes Namensgedächtnis haben;
    have a bad memory for faces sich keine Gesichter merken können, ein schlechtes Personengedächtnis haben;
    have no memory of keine Erinnerung haben oder sich nicht erinnern können an (dat);
    retain a clear memory of sth etwas in klarer Erinnerung behalten;
    if my memory serves me (right) wenn ich mich recht erinnere;
    before memory, beyond memory vor undenklichen Zeiten;
    the best of my memory soweit ich mich erinnern kann; commit 2, erase 3, jog1 A 1, living A 1, sieve A 1, sponge A 1, wipe out 2
    2. Andenken n, Erinnerung f:
    in memory of zum Andenken an (akk); blessed A 1
    3. Reminiszenz f, Erinnerung f ( beide:
    of an akk):
    memories of one’s youth Jugenderinnerungen
    4. COMPUT Speicher m:
    memory access Speicherzugriff m;
    memory bank Speicherbank f;
    memory capacity Speicherkapazität f;
    memory expansion Speichererweiterung f;
    memory function Speicherfunktion f;
    memory location Speicherplatz m;
    memory protection Speicherschutz m;
    memory unit Speichereinheit f
    * * *
    noun
    1) Gedächtnis, das

    have a good/poor memory for faces — ein gutes/schlechtes Personengedächtnis haben

    2) (recollection, person or thing remembered, act of remembering) Erinnerung, die (of an + Akk.)

    it slipped or escaped my memory — es ist mir entfallen

    in memory of — zur Erinnerung an (+ Akk.); attrib.

    3) (Computing) Speicher, der
    * * *
    n.
    Andenken - n.
    Erinnerung f.
    Gedächtnis n.
    Speicher - (Computer) m.

    English-german dictionary > memory

  • 19 sacred

    adjective
    heilig; geheiligt [Tradition]; geistlich [Musik, Dichtung]

    is nothing sacred? — (iron.) scheut man denn vor nichts mehr zurück?

    * * *
    sa·cred
    [ˈseɪkrɪd]
    1. (holy) place heilig; tradition geheiligt
    2. (pertaining to religion) poetry, music geistlich, sakral geh, Kirchen-
    3. (venerable) ehrwürdig
    \sacred memory ehrendes Andenken [o Gedenken
    4. (solemnly binding) duty heilig
    \sacred promise feierliches Versprechen
    you have my \sacred promise — I will always remain faithful to you ich verspreche dir hoch und heilig — ich werde dir immer treu sein
    to hold a promise \sacred ein Versprechen als absolut bindend ansehen
    5. (inviolable) right unverletzlich; faith unverbrüchlich
    6. ( also hum: sacrosanct) heilig a. hum, unantastbar
    his daily routine is absolutely \sacred to him seine tägliche Routine ist ihm absolut heilig
    he holds nothing \sacred ihm ist nichts heilig
    * * *
    ['seIkrɪd]
    adj
    1) (= holy) heilig; building sakral
    2) (= religious) art, theme, rite sakral; music, poetry geistlich
    3)

    (= sacrosanct) sacred duty — heilige Pflicht

    sacred to the memory of... — zum Gedenken or Andenken an (+acc)...

    these memories are sacred to me —

    * * *
    sacred [ˈseıkrıd] adj (adv sacredly)
    1. REL heilig (to dat)
    2. geweiht, gewidmet (to dat):
    a place sacred to her memory ein ihrem Andenken geweihter Ort;
    “sacred to the memory of” (auf Grabsteinen)dem Gedenken von … geweiht“
    3. fig heilig (Eid, Pflicht etc):
    sacred right geheiligtes Recht;
    is nothing sacred any more? ist denn nichts mehr heilig?;
    hold sth sacred etwas heilighalten
    4. kirchlich, geistlich, Kirchen…:
    sacred architecture Sakralbauten pl;
    sacred building Sakralbau m;
    a) biblische Geschichte,
    b) Religionsgeschichte f;
    sacred poetry geistliche Dichtung
    * * *
    adjective
    heilig; geheiligt [Tradition]; geistlich [Musik, Dichtung]

    is nothing sacred?(iron.) scheut man denn vor nichts mehr zurück?

    * * *
    adj.
    heilig adj.

    English-german dictionary > sacred

  • 20 μιμνήσκω

    μιμνήσκω, erinnern, mahnen; τινά τινος, einen woran; sich erinnern, gedenken; οὐδέ τι Τρῶες χάρμης μιμνήσκοντο, sie dachten nicht an den Kampf, kämpften nicht; so κοίτοιο καὶ ὕπνου, Ruhe und Schlaf genießen; Αἴας μνησάσκετο ϑούριδος ἀλκῆς, der Stärke gedenken, sich ihrer bedienen, sich wehren; μέμνημαι, ich habe mich erinnert, ich bin eingedenk; μεμνήσομαι, ich werde eingedenk sein; absolut, ἀφ' οὗ Ἕλληνες μέμνηνται, seit Menschengedenken; μεμνήσϑω ἀνὴρ ἀγαϑὸς εἶναι, er denke daran, sich als braven Mann zu zeigen; μέμνημαι ἀκούσας σου, ich erinnere mich gehört zu haben; ἄνϑρωπος ὢν μέμνησ' ἀεί, Men., denke immer daran, daß du ein Mensch bist. Wörtlich gedenken, erwähnen, Erwähnung tun

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > μιμνήσκω

См. также в других словарях:

  • Gedenken — Gedênken, verb. irreg. act. (S. Denken,) welches in allen den Bedeutungen gebraucht wird, in welchen dieses einfache Zeitwort üblich ist. 1. Eigentlich, Vorstellungen mit Bewußtseyn haben; so wohl 1) absolute, wo doch denken im Hochdeutschen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • gedenken — V. (Mittelstufe) geh.: an jmdn. oder etw. zurückdenken Beispiel: Wir haben der Opfer mit einer Schweigeminute gedacht. gedenken V. (Aufbaustufe) die Absicht haben, etw. zu tun, etw. vorhaben Synonyme: beabsichtigen, planen, vorhaben, wollen… …   Extremes Deutsch

  • gedenken — ↑ denken …   Das Herkunftswörterbuch

  • gedenken — beabsichtigen; bezwecken; anvisieren; wollen; anpeilen; (etwas) fixieren; konzentrieren (auf); hinarbeiten (auf); erstreben; …   Universal-Lexikon

  • Gedenken — Andenken; Gedächtnis * * * ge|den|ken [gə dɛŋkn̩], gedachte, gedacht <itr.; hat: 1. <mit Gen.> (an jmdn.) in ehrfürchtiger Weise denken: er gedachte seines toten Vaters. Syn.: denken an, sich ↑ erinnern, sich besinnen auf. 2.… …   Universal-Lexikon

  • gedenken — ge·dẹn·ken; gedachte, hat gedacht; geschr; [Vt] 1 gedenken + zu + Infinitiv die Absicht haben, etwas zu tun: Was gedenken Sie zu tun? || NB: kein Passiv!; [Vi] 2 jemandes / etwas gedenken an einen Toten / ein vergangenes Ereignis denken und… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Gedenken — 1. Daran einer am meisten gedenckt vnd davon einer offt red, das hat er lieb. – Lehmann, 467, 100. 2. Der böss gedenckt, dem gibt Gott böss. – Lehmann, 240, 46. 3. Der gedenckt allweg zu sterben, der kan nimmermehr verderben. – Henisch, 1403, 46 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • gedenken — 1. sich besinnen, denken, sich entsinnen, sich erinnern, in Erinnerung bringen, sich ins Gedächtnis rufen, sich vergegenwärtigen, sich vor Augen führen, zurückblicken, zurückdenken; (geh.): eingedenk sein; (bes. südd., österr., schweiz.):… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Gedenken — 1. sich besinnen, denken, sich entsinnen, sich erinnern, in Erinnerung bringen, sich ins Gedächtnis rufen, sich vergegenwärtigen, sich vor Augen führen, zurückblicken, zurückdenken; (geh.): eingedenk sein; (bes. südd., österr., schweiz.):… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Gedenken an den 13. Februar 1945 — Blick vom Turm der Kreuzkirche über den Pirnaischen Platz auf die zerstörte Innenstadt Dresdens nach den Luftangriffen Die zum Großteil innerhalb einer einzigen Nacht (13./14. Februar 1945) geschehene Zerstörung weiter Teile Dresdens durch… …   Deutsch Wikipedia

  • Gedenken an die Operation Overlord — Der Begriff Gedenken an die Operation Overlord bezieht sich auf die materielle Erinnerungskultur zur alliierten Befreiung Nordfrankreichs von den deutschen Besatzern während des Zweiten Weltkriegs. Nach der alliierten Invasion in der Normandie… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»