-
1 κόραξ
κόραξ, - ακοςGrammatical information: m.Meaning: `raven' (Thgn., Pi.; Κόρακος πέτρη "raven-rock" ν 408), often metaph. `hook, grappling-iron, door-hook etc.' (hell.); also as fish-name (Diph. Siph.; s. below) and as name of a constellation (Eudox.; Scherer Gestirnnamen 191).Derivatives: Some fish- and plant-names (because of the colour and the voice, resp. because of the abode; Strömberg Fischnamen 114f., Pflanzennamen 119): diminut. κοράκιον `small hook' (pap.), plant = ἱεράκιον (Arist.), κορακίσκος (Gloss.), κορακῖνος m. `young raven' (Ar.), usu. fish-name, `Sciaena nigra' (Epich., Ar., Arist.) with f. κορακινίς (Gp.), dimin. - ινίδιον (Com., pap.); Lat. LW [loanword] coracīnus \> Ital. coracino etc.; κορακίας m. `chough, Pyrrhocorax alpinus' (Arist., H.), Κορακιαί pl. GN in Delos (inscr. IIIa; with oppositive accent); κορακεύς εἶδος ἰχθύος H. (Boßhardt Die Nom. auf - ευς 85); κοράκεως m. = κορώνεως `fig-tree with raven-black fruits' (Hermipp. 51; cf. on ἐρινεώς s. ἐρινεός); κορακησία plant-name (Pythag. ap. Plin.), Κορακήσιον GN (Pamphylia) with - ήσιος, - ησιωτικός (Pap. IIIa); on - ήσιος Chantraine Formation 42, Schwyzer 466; κορακώδης `ravenlike' (Arist.), κοραξός `raven-black' (Str.), κόραξος fish-name (Xenokr.) with σο-suffix (Schwyzer 516, Chantraine 434); ( κατα-)κορακόω `lock (with a door-hook)' ( Mon. Ant.), κοράξαι ἄγαν προσλιπαρῆσαι. πεποίηται παρὰ τοὺς κόρακας H., prob. prop. `hook oneself on'; as backformation κόρακος m. `plaster' (Paul. Aeg.)? - σκορακίζω prop. "wish to go to the raven ( ἐς κόρακας)", `drive away, revile' (Att., hell.) with σκορακισμός `revilement, curse' (LXX, Plu.); cf. Schwyzer 413. - Extension on κόραξ, κορακίας, κορακῖνος Thompson Birds and Fishes s. vv.Etymology: Onomatopoetic word in - αξ, cognate with the diff. formed Lat. corvus `raven', Gr. κορώνη, Lat. cornīx `crow', Gr. κόραφος bird-name (H.). In - α-ξ one assumes since Brugmann Grundr.2 2: 1, 494f. because of cor-n-īx, κορ-ών-η a sonantic -n̥-(but - ακ- is productive in Greek). - More forms in Pok. 567ff., W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. cornīx. Cf. κορώνη, also κορκορυγή; κράζω and κρώζω.Page in Frisk: 1,917Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόραξ
-
2 βιοτήσιος
βῐοτ-ήσιος, ον,A supporting life,ὦνος A.R. 2.1006
; ναυτιλίη β. voyage of life, AP 9.208; ἴχνος ὅπου λήγει β. benndorf-Niemann Reisen in Lykien u. Karien p.79.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βιοτήσιος
-
3 βροντήσιος
βροντ-ήσιος Ζεύς, =A Jupiter Tonans, Mon.Anc.Gr.18.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βροντήσιος
-
4 γενετήσιος
γενετ-ήσιος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γενετήσιος
-
5 διπλάσιος
A twofold, double, Hdt.4.68, etc.: never in Trag. ( δίκρουν is prob. in A.Fr. 152): freq. as [comp] Comp. folld. by ἤ .. Hdt.6.57, Th.1.10, etc.; also διπλήσιον ἢ ὅσον .. Hdt. 7.23: or c. gen., twice the size of, Id.6.133;δ. ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ Id.8.137
;διπλάσια τῶν ἄλλων D.18.238
;δ. τῆς ἀληθείας Philem.160
; διπλασίοις ἐλάττω (sc. τὰ χρήματα) D.27.52.2 Subst. διπλήσιον, τό, as much again, Hdt.7.103: as Adv.,διπλάσιον σπεύδουσι Thgn. 229
.4 Adv.- ως Th.8.1
, Men.645;δ. ἄμεινον Aeschin.2.122
, AP7.611 (Eutolm.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διπλάσιος
-
6 θανατήσιος
θᾰνᾰτ-ήσιος, ον,= θανάσιμος, rejected by Poll.5.132 (cod.C; - ήσιμος cett.), but found in Afric.Cest.14,16,17 (Math.Vett.p.294 Thévenot); cf. θανατήσιον, οὐ θανάσιμον λέγουσιν, Phot.; [full] θανατήριονA (quoting Pl.R.Bk.ii, E.Med.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θανατήσιος
-
7 νυκτερήσιος
νυκτερ-ήσιος, ον,A nightly, Luc.Alex. 53 (v.l. -εις-, -ις-), S.E.M.10.188.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νυκτερήσιος
-
8 προτεράσιος
A on the previous day, Schwyzer 345.9 (Delph.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προτεράσιος
-
9 πρυμνήσιος
II mostly neut. pl. πρυμνήσια (sc. δεσμά), stern-cables,κατὰ.. π. ἔδησαν Il.1.436
;ἀνάψαι Od.9.137
;ἀνά.. π. λῦσαι 9.178
, cf. 2.418, al.: metaph.,ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνήσι' ἀνῆπται AP12.159
(Mel.), cf. PMag.Berol.1.346.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρυμνήσιος
-
10 φεννῆσι
φενν-ῆσι, ὁ, transcription of Egypt.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φεννῆσι
-
11 ἐργατήσιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐργατήσιος
-
12 ἡμερήσιος
ἡμερ-ήσιος, [dialect] Dor. [pref] ἁμ-, α, ον, also ος, ον Plb.9.13.6, Str.7.1.5, Gem.18.4: ([etym.] ἡμέρα):—A of the day, τὰ ἡ. Hp.Mul.1.11;ὕπνοι Democr.212
; ἡ. φάος light as of the day, A. Ag.22;θεοί PMag.Leid.W.2.10
.II a day long, ἡ. ὁδός a day's journey, Hdt.4.101, Pl.R. 616b; ἡ. λόγος a speech lasting a whole day, Isoc.15.320;ἁ. χρόνος Ti.Locr.97c
, etc.;ζωή Plu.2.111c
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμερήσιος
-
13 ἱκετήσιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱκετήσιος
-
14 ἐπηετανός
Grammatical information: adj.Meaning: prob. `sufficient, rich, everlasting' (Od.).Origin: IE [Indo-European]X [probably] [1175] *u̯et-os `year'Etymology: Prop. `lasting the whole year' (like ἐπ-έτ-ειος, ἐπ-ετ-ήσιος) with - η- as in ἐπήβολος (s. v.) a. o. and suffixal - ανος as in σητάνιος (s. v.). To suppose haplology *-Ϝετι-τανος or *-Ϝετο-τανος (like diūtinus a. o.; Brugmann Sächs. Ber. 1901, 101, 105; Grundr. 22: 1, 285; Schulze Kl. Schr. 74 n. 1) is unnecessary. - Acc. to Benveniste Origines 45 old stem-change with ἔταλον, s. v.Page in Frisk: 1,534Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐπηετανός
-
15 καρπήσιον
Grammatical information: n.Meaning: `nam of `an aromatic plant from Anatolia', `Valeriana Dioscoridis' (Gal., Alex. Trall.); however καρπησία = κάρπασος (not - ον as Frisk gives!) (Paul. Aeg.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: On the meaning Thiselton-Dyer JournofPhil. 34, 310f.; on the ending - ήσιος Chantraine Formation 41f. Etymology unknown. Fur. 349 compare κέρπαθος (Uran. 12) a kind of incense. The word can hardly be IE, so it will be Pre-Greek.Page in Frisk: 1,792Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καρπήσιον
-
16 πρυμνός
Grammatical information: adj.Meaning: `utmost, hindmost, undermost', of the bodypart that is closest to the trunk v. t.; of the undermost part of a tree, a rock etc. (ep. poet. Il.).Compounds: As 2. member e.g. in πρυμν-ώρεια f. `lower part, foot of a mountain (Ξ 307), from *πρυμν-ώρης (Solmsen Wortforsch. 249, Risch Mus. Helv. 2, 18). From there with accentshift πρύμνη, second. - νᾰ f. `hindmost part of a ship, stern' (IA. Il.; Hom. mostly attributive πρύμνη νηῦς); compp. e.g. πρυμν-οῦχος `holding the stern' (E., AP), ὑψί-πρυμνος `with high stern' (Str.).Derivatives: 1. πρυμν-όθεν `from the lower end, from the bottom' (A.), also (hell. poet.) = πρύμν-ηθεν, Dor. -ᾱθεν `from the stern' (Il.); 2. - ήτης m. `steersman', as adj. `standing on the stern' (A., E.) with - ητικός (Callix., pap.), - ήσιος (E.) `id.', τὰ -ήσια n. pl. `stern-cables' (Hom., AP); prob. to πρύμνη analog. built (Chantraine Form. 42, Schwyzer 466 w. lit.); 3. - αῖος `id.' (A. R.); 4. - εύς m. PN (θ 112, Nonn.; Bosshardt 121).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Uncertain. -- Often connected with πρό, with υ for ο as in διαπρύσιος a.o.; s.v. and Forssman KZ 79, 11 ff. w. extensive treatment; semant. not quite convincing, as πρυμνός indicates not the most foward or the uppermost, but the hindmost and lowest part. Diff. Schwyzer KZ 63, 59 f.: πρύμνη from *πύμνη to πύματος after πρῳ̃ρα, with πρυμνός as innovation; grave opjections by Forssman l.c. After Bechtel Lex. s.v. (with Curtius 715) however to πρέμνον; semant. better, but only as Pre-Greek (s.v.). Against the often defended connection with OCS krъma `back part of a ship' (lastly Thieme Die Heimat d. idg. Gemeinspr. 30) s. Vasmer Wb. s. kormá. The μν-suffix is also found in the close Skt. ni-mná- n. `lowering, depth', adj. `lying deep'. -- On πρόμνος and προμνηστῖνοι, by Forssman l.c. connected with πρυμνός, s. πρόμος and s.v. -- By Furnée 65 connected with πρέμνον, with Pre-Greek ε\/υ (n. 270); in any case πρυμνός may well be Pre-Greek..Page in Frisk: 2,606Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πρυμνός
См. также в других словарях:
-ήσιος — κατάληξη επιθέτων τής αρχαίας μεσαιωνικής και νέας Ελληνικής. Στην Αρχαία η κατάλ. ήσιος εμφανίζεται, κυρίως, αφ ενός μεν σε θέματα με χαρακτήρα οδοντικό (πρβλ. βιοτήσιος, φιλοτήσιος κ.ά.), αφ ετέρου δε σε επίθετα που έχουν χρονική σημασία (πρβλ … Dictionary of Greek
πράδησις — ήσιος και δ. γρφ πέρδησις, ἡ, Α πορδή. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πράδ ησις < συνεσταλμένη βαθμίδα πραδ τού πέρδομαι*, ενώ ο τ. πέρδ ησις από την απαθή βαθμίδα] … Dictionary of Greek
Ιθακήσιος — και Θιακός, ο και θηλ. Ιθακήσια (ΑΜ Ἰθακήσιος, θηλ. Ἰθακησία) ο κάτοικος τής Ιθάκης ή αυτός που κατάγεται από αυτήν. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ιθάκη + κατάλ. ήσιος (πρβλ. βουν ήσιος, καμπ ήσιος)] … Dictionary of Greek
ζευγήσιος — ια, ιο (για όργωμα) αυτός που γίνεται με ζεύγος βοδιών («ζευγήσιο διβόλισμα»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ζεύγος + κατάλ. –ήσιος (πρβλ. αετ ήσιος, βουν ήσιος)] … Dictionary of Greek
ημερήσιος — Ο καθημερινός, αυτός που διαρκεί μία ημέρα.η. διάταξη. Το σύνολο των ζητημάτων που πρόκειται να συζητηθούν από ένα σώμα, ιδιαίτερα νομοθετικό, μία ορισμένη ημέρα. η. κίνηση του ουρανού.Η περιστροφή της ουράνιας σφαίρας μέσα σε 24 ώρες ή… … Dictionary of Greek
θανατήσιος — θανατήσιος, ον (Α) θανάσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + επίθημα ήσιος* (πρβλ. βιοτ ήσιος, καμπ ήσιος)] … Dictionary of Greek
ικετήσιος — ἱκετήσιος, ία, ον (Α) 1. (ως επίθ. τού Διός) Ἱκετήσιος ο προστάτης τών ικετών 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ ἱκετήσιος ο ικέτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱκέτης + κατάλ. ησιος (πρβλ. βιοτ ήσιος, φιλοτ ήσιος)] … Dictionary of Greek
καλογερήσιος — α, ο καλογερικός*. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλόγερ ος + κατάλ. ήσιος, πρβλ. ημερ ήσιος, μοσχαρ ήσιος] … Dictionary of Greek
καραβήσιος — ια, ο αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο καράβι («καραβήσια πανιά»). [ΕΤΥΜΟΛ. < καράβι + κατάλ. ήσιος (πρβλ. αγελαδ ήσιος, βουν ήσιος)] … Dictionary of Greek
καρπήσιος — καρπήσιος, ία, ον (AM) μσν. καρποφόρος αρχ. 1. (το θηλ. ή το ουδ. ως ουσ.) ἡ καρπησία ή τὸ καρπήσιον αρωματικό φυτό 2. το θηλ. ως ουσ. βαμβάκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός (Ι) + ήσιος (πρβλ. γενετ ήσιος, ετ ήσιος)] … Dictionary of Greek
καρυδήσιος — α, ο καρυδένιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρύδι + κατάλ. ήσιος (πρβλ. βαπορ ήσιος, ελαφ ήσιος)] … Dictionary of Greek
