-
1 υπερώια
ὑπερώϊα, ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc pl (epic)ὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc /acc dualὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
2 ὑπερώια
ὑπερώϊα, ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc pl (epic)ὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc /acc dualὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
3 υπερώια
ὑπερῷα, ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc plὑπερῷα, ὑπερῷοςupper: neut nom /voc /acc pl -
4 ὑπερῶια
ὑπερῷα, ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc plὑπερῷα, ὑπερῷοςupper: neut nom /voc /acc pl -
5 σῑγαλόεις
σῑγαλόεις, εσσα, εν, glatt, blank, glänzend, schimmernd; oft bei Hom.; – a) von glänzenden, mit bunten Farben oder Stickereien prangenden Kleidern und vom Frauenschmucke; εἵαατα, Il. 22, 154 Od. 6, 26; δέσματα, Il. 22, 468; ῥήγεα σιγαλόεντα, Od. 6, 38. 11, 189. 19, 318; χιτών, 15, 60, wo es einige Erkl. durch zart, weich, wie Schaum erklärten, δροσώδης, wie man etwa μνία σιγαλόεντα Numen. bei Ath. VII, 295 fassen kann, andere durch frisch, neu, was noch seinen vollen Glanz hat, indem sie das Pindarische νεοσίγαλος verglichen. – b) von glänzendem, reich gesticktem oder mit blanken Metallverzierungen belegtem Pferdegeschirr, ἡνία, Il. 5, 226. 11, 128. 17, 479 Od. 6, 81, was weder durch schwank, biegsam, ὑγρός, noch durch beschäumt, begeifert übersetzt werden darf. – c) von anderm glänzendem, prächtigem Hausrathe; ϑρόνος, ein polirter, φαεινός, mit Elfenbein od. Metall ausgelegter Sessel, Od. 5, 86; ὑπερώϊα, von dem Prunkgemach einer königlichen Frau, 16, 449. 18, 206. 19, 600. 22, 428. – Da die Ableitung von σιγάω zur Bdtg nur sehr gekünstelt paßt, zum Verstummen, so bewundernswerth, daß man keine Worte finden kann, so daben es neuere Erkl. auf σίαλος, Fett, zurückgeführt, wie Hermipp. bei Ath. I, 28 a ἀμ ύγδαλα σιγαλόεντα, fettige, ölige Mandeln sagt; das mit Fett Bestrichene stellt sich dem Auge immer blank, gleißend dar, so daß die Uebertragung leicht zu erklären ist; die Ableitung dat aber Schwierigkeit, wenn auch die Quantität des ι sich durch Versbedarf des Herameiers rechtfertigt.
-
6 κατα-βαίνω
κατα-βαίνω (s. βαίνω); imperat. aor. κατάβηϑι, Od. 23, 20 Ar. Nub. 237, auch κατάβα, Ran. 35; ep. conj. aor. καταβείομεν für καταβῶμεν, Il. 10, 97; κατεβήσετο, Il. 13, 17. 24, 191 Od. 10, 107, neben κατεβήσατο, Il. 6, 288 Od. 1, 330. 2, 337. 15, 99, wo Bekker überall κατεβήσετο schreibt; καταβήσεο, Il. 5, 109; – herabgehen, heruntergehen, heruntersteigen, Ggstz von ἀναβαίνω, Od. 12, 77 u. sonst; οὐρανόϑεν, Il. 11, 184 u. öfter; ἔκ τινος ἔς τι, ἐξ ὄρεος, 13, 17, ἐς πεδίον, 3, 252; ἐς Ἀΐδα δόμον Pind. P. 3, 11; ἐκ τῆς ἁρμαμάξης Her. 9, 76; τὰ ἐκ τῶν ὀρέων καταβάντα ῥεύματα Plat. Critia. 118 d; εἰς τὰ πεδία Legg. III, 678 c; εἰς φρέαρ Lach. 193 c; mit dem gen., δίφρου, πόλιος, vom Wagen heruntersteigen, von der Burg herabkommen, Il. 5, 109. 24, 329; Παρνασοῦ Pind. Ol. 9, 46; πολλὰ δὲ δάκρυά μοι κατέβα χροός Eur. Andr. 111; – mit dem acc. des Ortes, zu dem man hinabgeht, ϑάλαμον κατεβήσατο, er ging in das Gemach hinab, Od. 2, 337; Ἀΐδαν καταβήσει Soph. Ant. 816, wie τὸν Ἅιδα δόμον κατέβα Eur. Heracl. 913; ὅτε δὴ κατέβην δόμον Ἄϊδος εἴσω Od. 23, 252. Von anderer Art ist der acc. κλίμακα κατεβήσατο, sie stieg die Treppe herab, Od. 1, 330, wie ξεστὸν ἐφόλκαιον καταβάς, am Steuer hinabgestiegen, 14, 350; ähnlich κατέβαινε ὑπερώϊα, sie stieg das Obergemach, von dem Obergemach herab, 18, 206. 23, 85. – Auch pass., καταβαίνεται ὁ ἵππος, man steigt vom Pferde, Xen. de re equ. 11, 7; aber act., καταβὰς ἀπὸ τοῦ ἵππου, abgestiegen, Cyr. 5, 5, 6; καταβέβηκεν ἀπὸ τῶν ἵππων Dem. 42, 24. – Besondere Beziehungen sind – a) vom Binnenlande nach der Küste hingehen, Ggstz ἀναβαίνειν, καταβήσομαι ἐς Ἰωνίην Her. 5, 206, aus Hochasien herabziehen, u. öfter; κατέβην χϑὲς εἰς Πειραιᾶ Plat. Rep. I init.; Phaedr. 278 b; ἐς λιμένα Theaet. 142 a. – b) auf den niedriger gelegenen Kampfplatz herabsteigen, um zu kämpfen; absolut, Soph. Tr. 503; μεϑ' ὅπλων, Plat. Legg. III, 834 c; Xen. An. 4, 8, 27; auch ἐς ἀγῶνα. – c) vom Redner, von der Rednerbühne herabsteigen, καταβήσομαι, Dem. 20, 154. 19, 32 u. oft bei den Rednern, selten mit dem Zusatz ἀπὸ τοῦ βήματος, Dem. 19, 113; auch ἀπὸ τοῦ λόγου, aufhören zu reden, Luc. Tox. 35, vgl. Necyom. 2. – Uebertr., κατέβαινε ἐς λιτάς, er ließ sich auf Bitten ein, wie wir sagen »er ließ sich herab zu bitten«, Her. 1, 116; ähnlich κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος 1, 90; κατέβαινε λέγων, er ging so weit zu sagen, 1, 118; λόγους ἄλλους ἐποιεῠντο ἐς ὃ κατέβαινον συλλυπεύμενοι τῷ πάϑεϊ 9, 94; ἐπὶ τελευτὴν καταβαίνειν, zu Ende, zum Ziele kommen, Plat. Rep. VI, 511 b; εἰς τοὺς χρόνους καταβαίνειν, in die Zeit fallen, Arist. pol. 7, 16. – Auch vom Preise, wie bei uns, τιμῆς τοῠ σίτου καταβεβηκυίας, wenn der Preis heruntergegangen, Poll. 1, 51. – Vom Regen, κατέβη ἡ βροχή Matth. 7, 25. – Bei Pind. P. 8, 78 ist es trans. gebraucht, ἄλλον δ' ὑπὸ χειρῶν μέτρῳ καταβαίνει, er drückt ihn herab, erniedrigt ihn, Ggstz ὕπερϑε βάλλων.
-
7 ἀνα-βαίνω
ἀνα-βαίνω (s. βαίνω), I. Trans., nur fut. u. aor. ἀναβήσω u. ἀνέβησα, hinaufgehen lassen, bes. ein Schiff besteigen lassen, einschiffen, Il. 1, 144 in tmesi; Pind. P. 4, 191; auch ἄνδρας ἐπὶ καμήλους ἀνέβησε, Männer auf Kameele steigen lassen, Her. 1, 80; Od. 15, 475 νὼ ἀναβησάμενοι steht ächt Homerisch das medium statt des activ. ἀναβήσαντες. – II. Gew. intrans. mit aor. ἀνέβην, fut. ἀναβήσομαι, 1) hinaufgehen, hinauf steigen, οὐρανόν, ὑπερώια, zum Himmel, zum Söller hinaufsteigen, Il. 1, 497 Od. 18, 302; aber φάτις ἀνϑρώπους ἀναβαίνει 6, 29 ist so viel als βαίνει ἀνὰ ἀνϑρώπους, verbreitet sich unter den Menschen. Daran schließt sich ὀχήματα ἀναβαινειν Plat. Phaed. 113 d, Fahrzeugebesteigen; δίφρον, Eur. Phaeth. frg. 6; ἄνϑρωπον Luc. Asin. 51; vgl. Mar. D. 15, 2. Aehnl. ἀναβήσομαι στόλον Pind. P. 2, 62, doch mehr an ἀνάβασιν ἀναβαίνειν, Plat. Rep. VII, 519 b, erinnernd. – Hom. hat auch νεκροῖς ἀναβαίνειν, Il. 10, 493, auf die Todten treten; häufiger εἰς, z. B. ἐλάτην, δίφρον, Il. 14, 287. 16, 657; ἐς ἅρμα, Pind. N. 9, 4; εἰς τὸν οὐρανόν, Plat. Alc. 1, 117 b; ἀν' ὀρσοϑύρην Od. 22, 132.Nach Hom. gewöhnlicher ἐπί, z. B. ἐπὶ δένδρον, Her. 4, 22; ἐπὶ τὸ ἅρμα, ἐπὶ τὸν πύργον, ἐπὶ τὰ τέγη, ἡ ἄμπελος ἀναβαίνει ἐπὶ τὰ δένδρα, Xen. Cyr. 6, 4, 4. 7, 1, 39 Hell. 4, 4, 12 Oec. 19, 18; ἐπὶ τὰς ἁρμαμάξας, Cyr. 3, 1. 33. Am häufigsten a) ἐπὶ τὸν ἵππον, auf's Pferd steigen, sehr oft bei Xen., auch allein ἀναβεβηκότες, die auf's Pferd gestiegen sind, zu Pferde, und so sind auch Vrbdgn, wie ἀναβάντες ἐφ' ἵππων ἤλασαν, Cyr. 3, 3, 27 An. 3, 4, 30, zu nehmen, wo ἐφ' ἵππων zu ἤλασαν gehört. Doch wurde auch passiv. ἵππος ἀναβεβαμένος ein Pferd genannt, welchesgeritten wird, Xen. Hipp. 1, 4. – b) ἐπὶ τὴν τριήρη, das Schiff besteigen, Xen. Hell. 3, 3, 4; daher allein ἀναβαίνειν, sich einschiffen, An. 5, 9, 14; u. so Hom. Od. 13, 285 ἐς Σιδονίην ἀναβάντες ᾤχοντο; 14, 252 ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης ἐπλέομεν; vgl. unter 2. – c) von Rednern, die Rednerbühne besteigen u. reden, ἐς τὸ πλῆϑος, zum Volke, Plat. Apol. 31 c; ἐπὶ τὸ βῆμα, Rep. X, 617 d; am häufigsten vor Gericht auftreten, ἐς τὸ δικαστήριον, Antiph. 6, 21; Plat. Gorg. 486 b; ἐπὶ τὸ δικ., Andoc. 1, 23; Plat. Apol. 40 b Euthyd. 305 c; auch ohne Zusatz, bes. in der an die Zeugen gerichteten Aufforderung, ἀνάβητε, Lys. 1, 29; Is. 2, 34, u. Dem. oft, wo man an das βῆμα zu denken hat. Auch vom Volke wird gesagt ἀναβαίνει εἰς ἐκκλησίαν, Dem. 25, 20 (die Puyr liegt hoch), u. Polyb. 10, 4, 6, nach Röm. Gebrauche, ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς τὴν οἰκίανἀναβαίνειν (denn lat. in forum descenditur), wo man es zurückkehren übersetzt. – 2) Bei Landreisen, hinaufgehen, von der Meeresküste aufwärts in's Innere des Landes, bes. nach Hochasien, Xen. oft, z. B. An. 1, 1, 2; so παρὰ τὸν βασιλέα, Plat. Alc. I, 123 b; Xen. Hell. 1, 4, 2, vgl. 6, 4, 4. Hiermit ist zu vgl. der Gebrauch Homers, die Fahrt der Griechen nach Troja durch ἀνάπλους, ἀνάγειν, ἀναβαίνειν zu bezeichnen, s. Lehrs Aristarch. p. 119; so ἀναβαίνειν z. B. Od. 1, 210. – 3) anwachsen, zunehmen, vom Flusse, ἐπ' ἑκκαίδεκα πήχεας, Her. 2, 13, wohin man auch Plat. Rep. IV, 445 c ἐνταῦϑα τοῦ λόγου ἀναβ., soweit in der Rede gekommen sein, ziehen kann; δύο ἀναβεβηκὼς ἔτη τῆς ἐμῆς ἡλικίας, Ach. Tat., zwei Jahre älter als ich. – Ebenso von Krankheiten, zunehmen, Galen.; von Gebäuden, emporsteigen, Plut. Pericl. 13. – 4) übergehen, ἡ τυραννὶς ἀνέβη εἰς τὴν ϑυγατέρα, auf die Tochter, Her. 1, 109. 7, 205. – 5) sich ereignen, wie sonst ἀποβαίνω: τὰ πράγματα αὐτῷ ἀνέβη, Her. 7, 10, 8; κακὸν ἀνέβη, Xen. Ath. 2, 17. – 6) Von Pferden und Eseln, bespringen, τὰς ϑηλέας ἵππους ἀναβαίνοντες, Her. 1, 192, dah. pass. αἱ ἀναβαινόμεναι, die besprungenen. Vgl. ἀναβῆναι τὴν γυναῖκα βούλομαι, Men. bei Zon. u. Moeris.
-
8 εισαναβαινω
-
9 σιγαλοεις
-
10 υπερώα
ὑπερῴᾱ, ὑπερῴαpalate: fem nom /voc /acc dualὑπερῴᾱ, ὑπερῴαpalate: fem nom /voc sg (doric aeolic)ὑπερῴᾱ, ὑπερῴηfem nom /voc /acc dualὑπερῴᾱ, ὑπερῴηfem nom /voc sg (doric aeolic)ὑπερώϊα, ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc pl (epic)ὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc /acc dualὑπερῴ̱ᾱ, ὑπερῷοςupper: fem nom /voc sg (doric aeolic)——————ὑπερῴᾱͅ, ὑπερῴαpalate: fem dat sg (doric aeolic)ὑπερῴᾱͅ, ὑπερῴηfem dat sg (doric aeolic)ὑπερῴ̱ᾱͅ, ὑπερῷοςupper: fem dat sg (doric aeolic)——————ὑπερῷονthe upper part of the house: neut nom /voc /acc plὑπερῷοςupper: neut nom /voc /acc pl -
11 εἰσαναβαίνω
A go up to or into,Ἴλιον εἰσανέβησαν Il.6.74
;εἰσαναβᾶσ' ὑπερώϊα Od.16.44
<*>, cf. 19.602 ; so λέχος, ἀκτὴν εἰσαναβαίνειν, Il. 8.291, v.l. in 24.97 ;ἀκροτάταν εἰσαναβᾶσ' S.OT 876
codd. (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσαναβαίνω
-
12 καταβαίνω
A , etc.: [tense] pf. - βέβηκα; [dialect] Boeot. part.καταβεβάων IG7.3055
: [tense] aor.κατέβην Il.10.541
, Pi.O.9.43, etc.; poet. [ per.] 3pl.κατέβαν Il.24.329
, ; imper.κατάβηθι Od.23.20
, Ar.Lys. 873, [dialect] Lacon.κάβασι Hsch.
, , Ra.35; [dialect] Ep. [ per.] 1pl. subj. καταβήομεν (v.l. -βείομεν) Il.10.97; late [ per.] 3sg. opt. (cod. B), Conon 45.2J.; poet. part.καββάς Pi.N.6.51
; [dialect] Ep. inf.καταβήμεναι Il.14.19
:—[voice] Med., [dialect] Ep. [tense] aor. 1κατεβήσετο 6.288
, 13.17, Od.2.337, al. (with v.l. κατεβήσατο); imper.καταβήσεο Il.5.109
:—go or come down from.., c. gen., πόλιος κ. 24.329; οὐρανόθεν κ. 11.184;Παρνασοῦ Pi.O.9.43
, etc.: also with Preps.,ἐξ ὄρεος Il.13.17
;ἐς πεδίον 3.252
, etc.: also c. acc. loci,θάλαμον κατεβήσετο Od.2.337
; κ. Ἀΐδαν, Ἀΐδα δόμον, S.Ant. 822 (anap.), E.Heracl. 913 (lyr.); butκατέβην δόμον Ἄϊδος εἴσω Od.23.252
(later abs., die, Lib.Or.38.16); ἔσω κ. Hes.Th. 750: also c. acc. in quite different senses, κατέβαιν' ὑπερώϊα she came down from the upper floor, Od.18.206, 23.85; κλίμακα κατεβήσετο came down the ladder, 1.330 (κ. κατὰ τῆς κλίμακος Lys. 1.9
); ξεστὸν ἐφόλκαιον καταβάς having got down by the lading-plank, Od.14.350: abs., καταβαίνειν δ' οὐ σχολή come downstairs, Ar. Ach. 409; esp.1 dismount from a chariot or from horseback,δίφρου Il.5.109
;ἐκ τῆς ἁρμαμάξης Hdt.9.76
;ἀφ' ἁρμάτων Pi.N.6.51
;ἀπὸ τοῦ ἵππου X.Cyr.5.5.6
; but κ. ἀπὸ τῶν ἵππων give up riding, D.42.24, cf. Arist.Ath.49.1:—hence in [voice] Pass., ἵππος καταβαίνεται the horse is dismounted from, X.Eq.11.7.2 go down from the inland parts to the sea, esp. from central Asia (cf.ἀναβαίνω 11.3
), Hdt.1.94, etc.; also from Athens, κ. ἐς Πειραιᾶ, ἐς λιμένα, Pl.R. 327a, Tht. 142a.3 go down into the scene of contest, γυμνὸν ἐπὶ στάδιον κ. Pi.P.11.49; κ. ἐπ' αὐτὸ τοῦτο (sc. τὸ ἀεθλεύειν) Hdt.5.22: abs., = Lat. in certamen descendere, Pi.N.3.42, S.Tr. 504(lyr.), X.An.4.8.27; cf. καταβατέον; μέτρῳ καταβαίνειν 'seek no more contests' ( μέτρῳ by litotes for μή), Pi.P.8.78; μεθ' ὅπλων κ. Pl.Lg. 834c.4 of an orator, come down from the tribune, Lys.12.92, D.19.23, etc.; rarely in full, κ. ἀπὸ τοῦ βήματος ib.113; soκατάβα.--καταβήσομαι Ar.V. 979
; later, also κ. ἀπὸ τοῦ λόγου, ἀπὸ τῶν ἰαμβείων, to cease from.., Luc.Tox.35, Nec.1.5 less freq. of things,πρὶν.. καταβήμεναι ἐκ Διὸς οὖρον Il.14.19
; of tears, E.Andr. 111 (eleg.); of streams, Pl.Criti. 118d; of the womb, Arist.HA 582b24; πόσσω κατέβα τοι ἀφ' ἱστῶ; at what price did [ the robe] come down from the loom? Theoc.15.35; of the heavenly bodies, set, Vett.Val.31.3.II metaph.,1 attain,πόμπιμον κατέβαινε νόστου τέλος Pi.N.3.25
;κ. ἐπὶ τελευτήν Pl.R. 511b
: abs., attain one's end, ἐν φάει κ. Pi.N.4.38; simply, come to, arrive at in course of speaking, κατέβαινε ἐς λιτάς he ended with prayer, Hdt.1.116: usu. c. part., κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ib.90, cf. 118, 9.94; καταβάς, of a writer, Eun.VSp.454B.2 κ. εἰς.. conform to,εἰς τοὺς Χρόνους κ. τούτους Arist.Pol. 1335a11
.4 fall in value, POxy.1223.33 (iv A.D.), cf. Poll.1.51.5 λέγεται μηδὲν αὐτοῖς τούτων καταβαίνειν, of abusive language, does not affect them or get home, Chrysipp.Stoic.2.242.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταβαίνω
-
13 σιγαλόεις
A glossy, glittering, [dialect] Ep. Adj.:1 of apparel,σ. χιτών Od.15.60
, 19.232;εἵματα Il.22.154
, Od.6.26; ῥήγεα ib. 38;δέσματα Il.22.468
; cf. νεοσίγαλος.2 of horses' reins, glittering with colour or metal work, Od.6.81, Il.5.226, etc.; of house-furniture,θρόνος Od.5.86
; of a queen's chamber,ὑπερώϊα σιγαλόεντα 16.449
, 18.206, etc.;νηὸν [σιγ]αλόεντα IG14.1026
(iii/iv A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σιγαλόεις
-
14 ἀναβαίνω
ἀναβαίνω, [tense] impf. ἀνέβαινον: [tense] fut. - βήσομαι: (for [tense] aor. 1 v. infr. B): [tense] aor. 2 ἀνέβην, imper. ἀνάβηθι, -βῶ, -βῆναι, -βάς: [tense] pf. - βέβηκα:— [voice] Med., [tense] aor. 1 -εβησάμην, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. -εβήσετο, v. infr. B:—[voice] Pass., v. infr. 11.2:—A go up, mount, c. acc. loci, οὐρανόν, ὑπερώϊα ἀ. go up to heaven, to the upper rooms, Il.1.497, Od.18.302; φάτις ἀνθρώπους ἀναβαίνει goes up among, ib.6.29; more freq. with Prep., ἀ. εἰς ἐλάτην, ἐς δίφρον, Il.14.287, 16.657; rarely with ἀνά repeated,ἀν' ὀρσοθύρην ἀ. Od.22.132
; after Hom., most. freq. withἐπί, ἀ. ἐπὶ τὰ ὑψηλότατα τῶν ὀρέων Hdt.1.131
: c. dat., νεκροῖς ἀ. to trample on the dead, Il.10.493: metaph., .II Special usages:1 mount a ship, go on board, in Hom. mostly abs.; ἐς Τροίην ἀ. embark for Troy, Od.1.210;ἀπὸ Κρήτης ἀ. 14.252
;ἐπὶ τὰς ναῦς Th.4.44
, etc.: metaph., ἀναβάσομαι στόλον I will mount a prow, Pi.P.2.62.2 mount on horse-back (cf. ἀναβάτης), ἀ. ἐφ' ἵππον X.Cyr.4.1.7
, cf. 7.1.3: abs., ἀναβεβηκώς mounted; ἀναβάντες (abs.)ἐφ' ἵππων ἐλάσαι 3.3.27
; ἀ. ἐπὶ τροχόν mount on the wheel of torture, Antipho 5.40.b c. acc., ἀ. ἵππον mount a horse, Theopomp.Hist.2:—[voice] Pass., [ἵππος] ὁ μήπω ἀναβαινόμενος that has not yet been mounted, X.Eq.1.1; ἀναβαθείς when mounted, ib.3.4;ἐν ἵππῳ ἀναβεβαμένῳ Id.Eq.Mag. 3.4
, cf. 1.4.3 of land-journeys, go up from the coast into Central Asia, Hdt.5.100, X.An.1.1.2;ἀ. παρὰ βασιλέα Pl.Alc.1.123b
.b go up to a temple, PPar.47.19, Ev.Luc.18.10; to a town, Ev.Matt.20.18, al., cf. PLond.3.1170b.46 (iii A. D.), etc.; in curses,ἀ. παρὰ Δάματρα πεπρημένος GDI3536.19
([place name] Cnidus), cf. SIG 1180.9 (ibid.).4 of rivers in flood, rise, Hdt.2.13; ἀ. ἐς τὰς ἀρούρας overflow the fields, Id.1.193.5 of plants, shoot up,ἐπὶ δένδρα X.Oec.19.18
; climb on sticks, Thphr.HP8.3.2; generally, shoot, spring up, Ev.Matt.13.7; of hair, X.Smp.4.23.6 in [dialect] Att., ἀ. ἐπὶ τὸ βῆμα, or ἀ. alone, mount the tribune, rise to speak, D.18.66, 21.205, Prooem.56; ἀ. εἰς τὸ πλῆθος, εἰς or ἐπὶ τὸ δικαστήριον come before the people, before the court, Pl. Ap. 31c, 40b, Grg. 486b; ἀ. ἐπὶ τὸν ὀκρίβαντα mount the stage, Id.Smp. 194b: abs., ; ; of witnesses in court, Lys.1.29.7 of the male, mount, cover,ἀ. τὰς θηλέας Hdt.1.192
, cf.Ar.Fr. 329;ἀ. ἐπί Ph.1.651
, cf. Moer.3:—[voice] Pass., Milet.3.31 (a).6 (vi B. C.).8 of age, δύο ἀναβεβηκὼς ἔτη τῆς ἡλικίας τῆς ἐμῆς two years older.., Ach. Tat.1.7.9 ascend to higher knowledge,ἡ ἀναβεβηκυῖα ἐπιστήμη Simp.in Ph.15.34
, cf. 9.30; generalities,Sor.
2.5.10 c. acc., surpass,κάλλει τὴν πᾶσαν διακόσμησιν Lyd.Ost.22
.III of things and events, come to an end, turn out, Hdt.7.10.θ; ἀπό τινος ἀ.
result from,X.
Ath. 2.17.b ἀ. ἐπὶ καρδίαν enter into one's heart, of thoughts, LXX 4 Ki.12.4, Je.3.16, 1 Ep.Cor.2.9, cf. Ev.Luc.24.38.IV return to the beginning, of discourse, Democr.144a; go back,ἀναβήσεται ἐπὶ τὰς κτίσεις τῶν προγόνων Hermog.Inv.2.2
.B [tense] aor. ἀνέβησα in causal sense, make to go up, esp. put on shipboard, Il.1.143, Pi.P.4.191; so in [tense] aor. [voice] Med., νὼ ἀναβησάμενοι having taken us on board with them, Od.15.475: rare in Prose, ἄνδρας ἐπὶ καμήλους ἀνέβησε he mounted men on camels, Hdt.1.80.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναβαίνω
-
15 καταβαίνω
κατα - βαίνω, aor. 2 κατέβην, 3 pl. -έβησαν, κατέβαν, subj. - βείομεν, imp. κατάβηθι, inf. -βῆναι, -βήμεναι, mid. aor. κατεβήσετο, imp. καταβήσεο, subj. καταβήσεται: step down, descend, τινός, ‘from,’ οὐρανόθεν, Od. 6.281; εἴς τι, ἐπί τι, and sometimes w. acc. of end of motion without prep., κατεβήσετο θάλαμον, Od. 2.337; then apparently trans., κλίμακα, ἐφόλκαιον, ‘down - stairs,’ ‘down the rudder,’ Od. 1.330, Od. 14.350 ; ὑπερώια, as acc. of the place from which (as if the verb meant to leave), Od. 18.206, Od. 23.85.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > καταβαίνω
-
16 καταβαίνω
κατα-βαίνω; herabgehen, heruntergehen, heruntersteigen, Ggstz von ἀναβαίνω; mit dem gen., δίφρου, πόλιος, vom Wagen heruntersteigen, von der Burg herabkommen; mit dem acc. des Ortes, zu dem man hinabgeht, ϑάλαμον κατεβήσατο, er ging in das Gemach hinab. Von anderer Art ist der acc. κλίμακα κατεβήσατο, sie stieg die Treppe herab; wie ξεστὸν ἐφόλκαιον καταβάς, am Steuer hinabgestiegen; ähnlich κατέβαινε ὑπερώϊα, sie stieg das Obergemach, von dem Obergemach herab. Auch pass., καταβαίνεται ὁ ἵππος, man steigt vom Pferde; aber act., καταβὰς ἀπὸ τοῦ ἵππου, abgestiegen. Besondere Beziehungen sind (a) vom Binnenlande nach der Küste hingehen, Ggstz ἀναβαίνειν, καταβήσομαι ἐς Ἰωνίην, aus Hochasien herabziehen; (b) auf den niedriger gelegenen Kampfplatz herabsteigen, um zu kämpfen; (c) vom Redner, von der Rednerbühne herabsteigen, καταβήσομαι; auch ἀπὸ τοῦ λόγου, aufhören zu reden. Übertr., κατέβαινε ἐς λιτάς, er ließ sich auf Bitten ein, wie wir sagen »er ließ sich herab zu bitten«; κατέβαινε λέγων, er ging so weit zu sagen; ἐπὶ τελευτὴν καταβαίνειν, zu Ende, zum Ziele kommen; εἰς τοὺς χρόνους καταβαίνειν, in die Zeit fallen. Auch vom Preise, wie bei uns, τιμῆς τοῠ σίτου καταβεβηκυίας, wenn der Preis heruntergegangen. Vom Regen, κατέβη ἡ βροχή Matth. 7, 25; trans. gebraucht, ἄλλον δ' ὑπὸ χειρῶν μέτρῳ καταβαίνει, er drückt ihn herab, erniedrigt ihn, Ggstz ὕπερϑε βάλλων -
17 σῑγαλόεις
σῑγαλόεις, εσσα, εν, glatt, blank, glänzend, schimmernd; (a) von glänzenden, mit bunten Farben oder Stickereien prangenden Kleidern und vom Frauenschmucke; χιτών, zart, weich, wie Schaum oder frisch, neu, was noch seinen vollen Glanz hat; (b) von glänzendem, reich gesticktem oder mit blanken Metallverzierungen belegtem Pferdegeschirr; (c) von anderem glänzendem, prächtigem Hausrate; ϑρόνος, ein polierter, φαεινός, mit Elfenbein od. Metall ausgelegter Sessel; ὑπερώϊα, von dem Prunkgemach einer königlichen Frau; auf σίαλος, Fett, zurückgeführt: ἀμ ύγδαλα σιγαλόεντα, fettige, ölige Mandeln; das mit Fett Bestrichene stellt sich dem Auge immer blank, gleißend dar
См. также в других словарях:
ὑπερώια — ὑπερώϊα , ὑπερῷον the upper part of the house neut nom/voc/acc pl (epic) ὑπερῴ̱ᾱ , ὑπερῷος upper fem nom/voc/acc dual ὑπερῴ̱ᾱ , ὑπερῷος upper fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπερῶια — ὑπερῷα , ὑπερῷον the upper part of the house neut nom/voc/acc pl ὑπερῷα , ὑπερῷος upper neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υπερώια οστά — Ονομασία δύο μικρών οστών του προσώπου, ενός οριζόντιου και ενός κάθετου, που συμβάλλουν στο σχηματισμό των ρινικών κοιλοτήτων, του στόματος και των κoγχών των ματιών … Dictionary of Greek
υπερώιος — α, ο / ὑπερώιος, ωΐη, ον, ΝΑ, θηλ. και ος Α νεοελλ. 1. ανατ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην υπερώα (α. «υπερώια οστά» β. «υπερώια απόφυση» γ. «υπερώια πτυχή») 2. φρ. «υπερώιο ιστίο» ανατ. η μαλακή υπερώα αρχ. ο ὑπερῴος*. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. με τη… … Dictionary of Greek
κρανίο — Το οστέινο τμήμα της κεφαλής. Διακρίνεται στο κυρίως (εγκεφαλικό) κ., που απαρτίζεται από το μετωπιαίο οστό –και συμπληρώνεται από κάτω με το ηθμοειδές– από τα δύο βρεγματικά οστά, από τα δύο κροταφικά οστά –που κλείνονται στην κάτω πλευρά από το … Dictionary of Greek
νεόγναθα — τα ζωολ. υπέρταξη πτηνών τών οποίων ο οστέινος ουρανίσκος έχει δομή κατά την οποία η ύνις είναι ανεξάρτητη από τα υπερώια και πτεριγοειδή οστά. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. neognathae (< νε[ο] + γνάθος)] … Dictionary of Greek
παλαιόγναθος — η, ο ζωολ. 1. όρος που αναφέρεται στην οργάνωση τού οστέινου ουρανίσκου τών πτηνών, όταν η ύνις, τα υπερώια και τα πτερυγοειδή οστά είναι συγκολλημένα μεταξύ τους 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα παλαιόγναθα πτηνά που έχουν τέτοιο ουρανίσκο. [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
πρόσωπο — Μέρος της κεφαλής που βρίσκεται κάτω από το μπροστινό τμήμα του κρανίου. Ο σκελετός του αποτελείται από 6 ζυγά οστά (άνω γνάθος, ζυγωματικό οστό, δακρυϊκό οστό, ρινικό οστό, κάτω ρινική κόγχη, υπερώιον) και από δύο μονά (κάτω γνάθος και ύνις)· τα … Dictionary of Greek
σιγαλόεις — εσσα, εν, Α (επικ. τ.) 1. (ιδίως για γυναικεία ενδύματα διακοσμημένα, κεντημένα, με πολλά και λαμπερά χρώματα) λείος, στιλπνός, γυαλιστερός («χιτῶνα... σιγαλόεντα», Ομ. Οδ.) 2. (για τους χαλινούς τών αλόγων) αυτός που λάμπει από τα μεταλλικά… … Dictionary of Greek
ὑπερῴα — ὑπερῴᾱ , ὑπερῴα palate fem nom/voc/acc dual ὑπερῴᾱ , ὑπερῴα palate fem nom/voc sg (doric aeolic) ὑπερῴᾱ , ὑπερῴη fem nom/voc/acc dual ὑπερῴᾱ , ὑπερῴη fem nom/voc sg (doric aeolic) ὑπερώϊα , ὑπερῷον the upper part of the house neut nom/voc/acc … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)