-
121 μάλα
μάλα, (1) Positiv., sehr, gar sehr, heftig, stark; (a) mit adj. u. adv. vrbdn, den Begriff derselben steigernd u. verstärkend; μάλα πολλά, sehr viel; μάλα μυρίοι, ganz unzählige; μάλα πάντες, allesamt, alle ohne Ausnahme; πάγχυ μάλα u. μάλα πάγχυ, ganz u. gar; εὖ μάλα u. μάλ' εὖ, gar wohl, recht sehr; μάλ' αὐτίκα, gleich auf der Stelle, sogleich; μάλ' αἰεί, immerfort, immerwährend; ἄχρι μάλα κνέφαος, bis ganz zur Dämmerung; μάλ' ὧδε, ganz so, gerade so; ἄβληχρος μάλα τοῖος, so recht gelind; Σαρδάνιον μάλα τοῖον, so recht sardanisch; εἰ μὴ μάλα γέ τινες ὀλίγοι, sehr wenige. Oft noch durch καί verstärkt, eigtl. und-zwar-sehr. Seltener beim compar., μάλα πρότερος, weit früher, weit eher. Bei Wiederholungen wird des Nachdruckes wegen zu αὖ u. αὖϑις noch μάλα gesetzt, ὤ μοι μάλ' αὖϑις. Auch zur Negation tritt es verstärkend hinzu; οὐ μάλα τι, mit nichten. (b) bei Verbis seltener; μάλα βουλόμενος, sehr wünschend. Mit großem Nachdruck beteuernd: εἰ γὰρ ἐγὼ πυϑόμην τῷ κε μάλ' ἤ κεν ἔμεινε, dann wahrlich wäre er geblieben, da wäre er gar sehr geblieben; (c) bes. im Anfang der Sätze. Daher in nachdrücklich bejahenden Antworten: allerdings, teils allein, teils mit dem Verbum, μάλα γε; (d) mit εἰ vrbdn, εἰ μάλα, εἰ καὶ μάλα, καὶ εἰ μάλα, εἰ καὶ μάλα περ; mit dem ind., εἰ μάλα κάρτερός ἐσσι, wenn du sehr stark bist, was dir nicht bestritten wird; häufig c. optat., wenn auch noch so sehr, wie sehr auch, wo die Sache als möglich zugestanden wird, εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι, wenn der Zorn ihn auch sehr, auch noch so sehr überkäme. So auch μάλα περ, cum partic., οὔτ' οὖν Τηλέμαχον μάλα περ πολύμυϑον ἐόντα, οὔτε ϑεοπροπίης ἐμπαζόμεϑα, obwohl er sehr, oder: wenn er auch nach so viel Worte macht; μήτ' ἄρ με μάλ' αἴνεε μήτε τι νείκει, lobe mich weder sehr, noch tadele mich. (2) Compar. μᾶλλον, mehr, stärker, heftiger; (a) wie der Positiv bei Adjectivis, einen höheren Grad anzuzeigen, auch = eher, lieber. Verstärkt πολὺ μᾶλλον, viel mehr; ἔτι μᾶλλον, noch mehr; καὶ μᾶλλον ἔτι, und auch mehr noch; ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον, auch noch viel mehr; aber μᾶλλόν τι, etwas mehr; oft absolut gebraucht ist für 'ziemlich', 'sehr', 'gar sehr'; mehr und mehr, immer mehr. Auch wie ἄγαν, zu sehr; (b) auch zum compar. wird es nicht selten gesetzt, wo teils der Vergleichungssatz ausgelassen ist, teils dabei steht, ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσϑε κείνου τεϑνηῶτος ἐναιρέμεν, leichter, mehr als damals, wo Hektor noch lebte; ἄμεινον ἀνϑρώπῳ τεϑνάναι μᾶλλον ἢ ζώειν, eigtl. es ist besser für die Menschen, lieber zu sterben als zu leben; (c) μᾶλλον δέ steht bes., wo der Redende das Gesagte verbessert: vielmehr; μᾶλλον δ' εἰ βούλει, oder wenn du lieber willst; (d) οὐδὲν μᾶλλον, um nichts mehr; οὐδέν τι μᾶλλον ἐπ' ἡμέας ἢ οὐ καὶ ἐπὶ ὑμέας, um nichts mehr gegen uns als gegen euch, d. i. eben so gut gegen euch wie gegen uns; keineswegs; auch geradezu οὐ μᾶλλον ἤ, nicht sowohl als vielmehr. (3) Superl. μάλιστα, (a) am meisten, zumeist, am stärksten, besonders, vorzugsweise; ἐς μάλιστα, am meisten; ἀνὴρ δόκιμος ὁμοῖα τῷ μάλιστα, so berühmt, wie der, der es am meisten ist; ὡς οἷόν τε μάλιστα, ὅ τι μάλιστα δύνασαι, so sehr wie möglich. In der Frage τί μάλιστα; quid potissimum? was denn? wie so denn?; u. in der Antwort, stark bejahend, ja wohl, maxime; in Zugeständnissen, εἴτε ὅτι μάλιστα εἴη, πολλἡ ἀνάγκη αὐτὰ εἶναι ἄγνωστα, und wenn es auch noch so sehr wäre, sein sollte. Eben so nachdrücklich steht es, wenn ein εἰ δέ oder εἰ δὲ μή folgt, μάλιστα μὲν σιγᾶσϑαι, εἰ δὲ ἀνάγκη τις ἦν λέγειν, δι' ἀποῤῥήτων ἀκούειν ὡς ὀλιγίστους, am liebsten bleibt es ganz verschwiegen, od. wenigstens; μάλιστα μὲν μηδ' εἰς φῶς ἐκφέρειν ἐὰν δέ τι βιάσηται, οὕτω τιϑέναι, am liebsten es gar nicht ans Licht zu bringen, oder wenigstens es so auszusetzen; (b) bes. bei Bestimmungen der Zahl wird μάλιστα oft gebraucht, um anzugeben, daß die gegebene Bestimmung zwar nicht ganz genau ist, aber der Wahrheit am nächsten kommt; auch von ungefährer Ortsbestimmung; ἐν ἔτεσι πεντήκοντα μάλιστα, vor 49 Jahren; ἔτει ἑκατοστῷ μάλιστα, obgleich es nur 99 Jahre sind; in den meisten Fällen scheint vielmehr die Zahl bei μάλιστα den höchst möglichen Ansatz auszudrücken u. unserm 'höchstens', 'wenns hoch kommt' zu entsprechen -
122 θέα
Grammatical information: f.Meaning: `seeing, looking at, contemplation, aspect' (IA).Compounds: As 1. member in θεωρός `spectator, envoy at a feast', s. v.Derivatives: Θᾱΐς f. PN (D. S.). - θεάομαι, Ion. θηέομαι, Dor. θαέομαι (with θάμεθα [Sophr.] and other contracted forms; Bechtel Dial. 2, 191), also with prefix, e. g. ἐκ-, κατα-, συν-, `look at, behold' (Il.) with several verbal nouns: 1. θέαμα, θέημα `sight, spectacle' (Semon., A.); 2. θέασις `contemplation, insight' (Gal., Porph.); 3. θατύς (Dor. \< *θαατύς) ἴκριον (= `bank in theater'), θεωρεῖον, ἐς θατύν εἰς θεωρίαν H.; 4. θέατρον, θέητρον `place for spectators, theater' (IA) with several compp. and derivv., e. g. ἀμφι-θέατρος prop. bahuvrihi `with place for spectators around' ( ἱππόδρομος, στοά), subst. - ον `amphitheater' (D. H., Str.), θεατρικός, θεατρίζω, θεατρισμός; 5. θεατής, θεητής `spectator' (IA) with θεατικός (Arr.); 6. θηητήρ (φ 397), θατήρ (B. 9, 23) `id.'; 7. θεήμων `id.' ( APl.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As basis of θέα etc. we can assume *θᾱϜα; (the -α of Att. θέα from θεάομαι? s. Schwyzer 188 w. n. 2). From *θά̄Ϝᾱ, *θήϜη, θέα (with shortening η \> ε; Schwyzer 349) we can explain θᾱ(Ϝ)έομαι, θη(Ϝ)έομαι (with αο \> εο; Schwyzer 242f.), θεάομαι without difficulty as denominatives. Or it is an iterative-intensive deverbative (Schwyzer 720) with θέη, θέα as back-formations; this seems indicated by the chronology. Another primary noun is prob. θῆβος (= θῆϜος) θαῦμα with θήγεια (= θήϜεια) θαυμαστά, ψευδῆ and θηταλά (= θηϜαλά) θαυμαστά, ψεύδεσιν ὅμοια H. - No cognates; wrong combinations in Bq, 832. Wrong Szemerényi Glotta 33, 256 (*θά̄Ϝα from IE *dhm̥su̯ā etc.). See on θαῦ-μα s.v.Page in Frisk: 1,656-657Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θέα
-
123 καλλιβάντες
Grammatical information: ?Meaning: ὄμοια σμιλίοις καὶ ψαλίσιν, ἐν αἷς τὰς ὀφρὖς κοσμοὖσιν αἱ γυναἶκες. [ ἅνθη.] [ ἥ γένος ὀρχήσεως ἀσχημόνως τὦν ἰσχίων κρατουμένων.]Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unknown. Words in -( ιβ)αντ- are Pre-Greek.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καλλιβάντες
-
124 καυκαλίς
καυκαλίς, - ίδοςGrammatical information: f.Meaning: `an umbelliferous plant, Tordylium apulum' (Thphr., Nic., Dsc., Gp.), also καῦκον (Ps.-Dsc. 2, 139) and καυκιάλης βοτάνη τις, ὁμοία κορίῳ (cod. κωρ-) H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: On - αλίς Chantraine Formation 251f. The plant was also called δαῦκος ἄγριος (Dsc. 2, 139); Strömberg Pflanzennamen 153. Further hypotheses in Nencioni Rev. degli stud. or. 19, 101f. Pre-Greek?Page in Frisk: 1,802Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καυκαλίς
-
125 σφαδάζω
Grammatical information: v.Meaning: `to flounce, to rear (of horses), to behave uneasy, to twitch' (Hp., trag., X., Plb., Plu. a.o.); ἀνασφαδάζειν ἀναπηδᾶν, ἀνάλλομαι, λακτίζειν H.Other forms: only pres. a. ipf.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Hdn. Gr. 2, 929 recommends a form σφαδάιζω (- ᾳζω) like ματᾳζω (: μάταιος); prob. hypercorrect writing. Expressive word without convincing explanation. For comparison one adduced with Persson Beitr. 1, 413f. σφοδρός, σφεδανός, σφενδόνη, σφόνδυλος (s. vv.); also σπάω, σπαδ-ών may be considered, cf. σφαδασμός σπασμός, καὶ τὰ ὅμοια H.; on the aspirated σφ- Hiersche Ten. asp. 204 f.Page in Frisk: 2,825Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφαδάζω
-
126 κρύσταλλος
κρύσταλλος, ου, ὁ (κρύος ‘frost’) rock-crystal (so Diod S 2, 52, 2; Strabo 15, 1, 67; Dio Chrys. 12 [13], 34; Aelian, NA 15, 8; Arrian, Anab. 3, 4, 4 of a kind of salt: καθαρὸς ὥσπερ κρύσταλλος; Is 54:12; TestAbr A 12 p. 90, 22 [Stone p. 28]; ApcEsdr 5:23 p. 30, 27 Tdf.; EpArist 67; Philo, Somn. 1, 21) Rv 4:6 (cp. PLond I, 130, 150 p. 137 [I/II A.D.] ὁμοία κρυστάλλῳ; Aëtius p. 4, 2 προσέοικε κρυστάλλῳ); 22:1. Or is it prob. that, since κ. is compared w. θάλασσα and ποταμὸς ὕδατος in the two pass., the older mng. ice (Hom.; Hdt.; Antig. Car. 144; Diod S 3, 34, 2; 17, 82, 5; Longus 3, 3, 2; Job 6:16; Wsd 16:22; Jos., Ant. 1, 30; TestLevi 3:2; SibOr 14, 151, Fgm. 1, 34) is to be preferred?—B. 69. DELG s.v. κρύος. M-M. -
127 μητρολῴας
μητρολῴας, ου, ὁ (μήτηρ, ἀλοιάω ‘to strike’) in the NT the mss. also attest the later form μητραλῴας (B-D-F §26; 35, 2; 119, 2; Mlt-H. 68.—Attic μητραλοίας Aeschyl. et al.; Pla., Phd. 113e; 114a πατραλοῖαι καὶ μητραλοῖαι, Leg. 9, 881a μητραλοῖαι … ὸ̔ς ἂν τολμήσῃ μητέρα τύπτειν.—Lysias 10, 8; Lucian, Deor. Conc. 12; AscIs 4:2) one who murders his mother, a matricide (w. πατρολῴας. On these very strong words in a catalogue of vices cp. Physiogn. I 327, 15 πατροφόνοι τε καὶ μητροφόνοι παιδοφθόροι τε καὶ φαρμακοὶ κ. τὰ ὅμοια τούτων) 1 Ti 1:9.—DELG s.v. ἀλωή. -
128 πάλιν
πάλιν adv. (Hom.+). On the spelling s. B-D-F §20, end; Mlt-H. 113).① pert. to return to a position or state, backⓐ w. verbs of going, sending, turning, calling etc. πάλιν ἄγειν go back, return J 11:7. ἀναβαίνειν Gal 2:1. ἀναχωρεῖν J 6:15. ἀποστέλλειν send back Mk 11:3. διαπερᾶν 5:21. ἔρχεσθαι (Jos., Ant. 2, 106; 11, 243) Mt 26:43; Mk 11:27; J 4:46; 2 Cor 1:16. ἀπέρχεσθαι Mk 14:39; J 4:3. εἰσέρχεσθαι Mk 2:1 (ParJer 7:22). ἐξέρχεσθαι 7:31 (ParJer 9:12). ἐπιστρέφειν turn back Gal 4:9a. παραγίνεσθαι J 8:2, etc. πάλιν λαβεῖν take back (X., An. 4, 2, 13) 10:17f. παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα he brought the twelve back (after he had been separated fr. them for a time, and had preceded them) Mk 10:32. ἀνεσπάσθη πάλιν ἅπαντα εἰς τ. οὐρανόν everything was drawn back into heaven Ac 11:10.—ἡ ἐμὴ παρουσία πάλιν πρὸς ὑμᾶς my return to you Phil 1:26.—Also pleonastically w. verbs that express the component ‘back’ (Eur., Ep. 1, 1 ἀναπέμπω πάλιν) πάλιν ἀνακάμπτειν (Bacchylides 17, 81f πάλιν ἀνεκάμπτετʼ; Synes., Kingship p. 29b) Ac 18:21. πάλιν ὑποστρέφειν Gal 1:17 (s. B-D-F §484; cp. Rob. 1205).ⓑ in expressions that denote a falling back into a previous state or a return to a previous activity (TestAbr A 6 p. 89, 13 [Stone p. 14] ἠγέρθη πάλιν ὁ μόσχος; ApcMos 41 πάλιν τὴν ἀνάστασιν ἐπαγγέλομαί σοι; Just., A I, 18, 6; Tat. 11, 2). In Engl. mostly again. εἰ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ Gal 2:18. ἵνα πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἦτε 1 Cor 7:5. διψήσει πάλιν J 4:13. πάλιν εἰς φόβον Ro 8:15. Cp. 11:23; Gal 5:1; Phil 2:28; Hb 5:12; 6:6; 2 Pt 2:20.② pert. to repetition in the same (or similar) manner, again, once more, anew of someth. a pers. has already done (TestAbr A 15 p. 96, 7 [Stone p. 40, 7]; TestJob 15:9; 44:2; JosAs 10:19; ParJer 9:21; Jos., Ant. 12, 109; Just., D. 3, 5 al.), of an event, or of a state or circumstance (Dicaearch., Fgm. 34 W. Pythagoras flees first to Καυλωνία … ἐκεῖθεν δὲ πάλιν εἰς Λοκρούς; ApcEsdr 4:13 κατήγαγόν με … καὶ πάλιν κατήγαγόν με βαθμοὺς τριάκοντα). πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος Mt 4:8 (cp. vs. 5). πάλιν ἐξελθών 20:5 (cp. vs. 3). πότε πάλιν ὄψονται αὐτόν when they would see (Paul) again AcPl Ha 6, 17. ἵνα παρά σου πάλιν ἀκούσωμεν AcPlCor 1:6.—Mt 21:36 (cp. vs. 34); 26:44 (cp. vs. 42), 72; 27:50; Mk 2:13; 3:1; 4:1. πάλιν πολλοῦ ὄχλου ὄντος 8:1 (cp. 6:34).—8:25; 10:1, 24; Lk 23:20 (cp. vs. 13); J 1:35 (cp. vs. 29); 8:8; 20:26; Ac 17:32; Gal 1:9; Phil 4:4; Js 5:18; Hv 3, 1, 5 al.; GJs 17:2; 23:2; AcPl Ha 4, 1.—Somet. w. additions which, in part, define πάλιν more exactly: πάλ. δεύτερον (cp. P. Argentor. Gr. 53, 5: Kl. T. 135 p. 47 τὸ δεύτερον πάλιν) J 21:16. πάλ. ἐκ δευτέρου (Ctesias: 688 Fgm. 14, 31 Jac.; 4 [6] Esdr [POxy 1010]; PCairMasp 24, 12) Mt 26:42; Ac 10:15. Also pleonastically πάλ. ἄνωθεν Gal 4:9b (s. ἄνωθεν 4). αὖ πάλιν Papias (2:9) (cp. Just., A I, 20, 2). πάλιν ἐξ ἀρχῆς (Mnesimachus Com. [IV B.C.] 4, 24; Diod S 17, 37, 5) B 16:8.—εἰς τὸ πάλιν= πάλιν 2 Cor 13:2 (on this s. WSchmid, Der Attizismus 1887–97, I 167; II 129; III 282; IV 455; 625).③ marker of a discourse or narrative item added to items of a related nature, also, again, furthermore, thereupon (Ps.-Pla., Eryx. 11, 397a καὶ π. with a series of examples): very oft. in a series of quotations fr. scripture (cp. Diod S 37, 30, 2 καὶ πάλιν … καὶ … followed both times by a poetic quotation; a third one had preceded these. All three deal with riches as the highest good and probably come from a collection of quotations; Ps.-Demetr. c. 184 καὶ πάλιν … καὶ π. with one quotation each. Cp. also Diod S 1, 96, 6; Diog. L. 2, 18; 3, 16; Athen. 4, 17, 140c; 14, 634d; Plut., Mor. 361a καὶ πάλιν … καὶ … ; a quotation follows both times; Just., A I, 35, 5; 38, 2 al.; Ath. 9, 1 al.) J 12:39; 19:37; Ro 15:10–12; 1 Cor 3:20; Hb 1:5; 2:13ab; 4:5; 10:30; 1 Cl 10:4; 15:3f; 16:15; 17:6; 26:3; B 2:7; B 3:1; B 6:2, B 4, B 6, B 14, B 16 and oft. In a series of parables (Simplicius, In Epict. p. 111, 13–34 connects by means of π. two stories that are along the same lines as the Good Samaritan and the Pharisee and the publican; Kephal. I 76, 34; 77, 8 [a series of proverbs]) Lk 13:20 (cp. vs. 18). Also a favorite expr. when a speaker takes up a formula previously used and continues: πάλιν ἠκούσατε Mt 5:33 (cp. vs. 27). πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία 13:45 (cp. vs. 44), 47.—18:19 (cp. vs. 18); 19:24 (cp. vs. 23).④ marker of contrast or an alternative aspect, on the other hand, in turn (Pla., Gorg. 482d; Theocr. 12, 14; Polyb. 10, 9, 1; Diod S 4, 46, 3; Chariton 7, 6, 9; Wsd 13:8; 16:23; 2 Macc 15:39; TestJob 26:4; GrBar 4:15; Just., D. 41, 4 al.) πάλιν γέγραπται on the other hand, it is written Mt 4:7. πάλ. Ἀνδρέας Andrew in turn J 12:22 v.l.—1 Cor 12:21. τοῦτο λογιζέσθω πάλ. ἐφʼ ἐαυτοῦ let him remind himself, on the other hand 2 Cor 10:7; on the other hand Lk 6:43; 1J 2:8.⑤ A special difficulty is presented by Mk 15:13, where the first outcry of the crowd is reported w. the words οἱ δὲ πάλιν ἔκραξεν. Is it simply a connective (so δὲ πάλιν Ps.-Callisth. 2, 21, 22; POxy 1676, 20 ἀλλὰ καὶ λυποῦμαι πάλιν ὅτι ἐκτός μου εἶ)? Is it because a different source is here used? Or is the meaning they shouted back? (so Goodsp.); s. 1a. Or is this really a second outcry, and is the first one hidden behind vs. 8 or 11? Acc. to the parallel Mt 27:21f, which actually mentions several outcries, one after the other, the first one may have been: τὸν Βαραββᾶν. The πάλιν of J 18:40 is also hard to explain (Bultmann 502; 509, 3). Could there be a connection here betw. Mk and J?—Another possibility would be to classify Mk 15:13 and J 18:40 under 4 above, with the meaning in turn (Aristoph., Acharn. 342 et al.; s. L-S-J-M). On a poss. Aram. background s. JHudson, ET 53, ’41/42, 267f; Mlt-H. 446; Mlt-Turner 229; MBlack, An Aramaic Approach3, ’67, 112f.—B. 989. DELG. M-M.
См. также в других словарях:
ὁμοία — ὁμοίᾱ , ὅμοιος like fem nom/voc/acc dual (attic epic ionic) ὁμοίᾱ , ὅμοιος like fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) ὁμοίᾱ , ὁμοῖος like fem nom/voc/acc dual ὁμοίᾱ , ὁμοῖος like fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοίᾳ — ὁμοίᾱͅ , ὅμοιος like fem dat sg (attic epic doric ionic aeolic) ὁμοίᾱͅ , ὁμοῖος like fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όμοια — επίρρ. βλ. όμοιος … Dictionary of Greek
ὁμοῖα — ὅμοιος like neut nom/voc/acc pl (attic epic ionic) ὅμοιος like neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὅμοια — ὅμοιος like neut nom/voc/acc pl (attic ionic) ὁμοῖος like neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοίας — ὁμοίᾱς , ὅμοιος like fem acc pl (attic epic ionic) ὁμοίᾱς , ὅμοιος like fem gen sg (attic epic doric ionic aeolic) ὁμοίᾱς , ὁμοῖος like fem acc pl ὁμοίᾱς , ὁμοῖος like fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοίαι — ὁμοίᾱͅ , ὅμοιος like fem dat sg (attic epic doric ionic aeolic) ὁμοίᾱͅ , ὁμοῖος like fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοίαν — ὁμοίᾱν , ὅμοιος like fem acc sg (attic epic doric ionic aeolic) ὁμοίᾱν , ὁμοῖος like fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὅμοι' — ὅμοια , ὅμοιος like neut nom/voc/acc pl (attic ionic) ὅμοιε , ὅμοιος like masc voc sg (attic ionic) ὅμοιαι , ὅμοιος like fem nom/voc pl (attic ionic) ὅμοια , ὁμοῖος like neut nom/voc/acc pl ὅμοιε , ὁμοῖος like masc voc sg ὅμοιαι , ὁμοῖος like fem … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομοιομερής — ές (Α ὁμοιομερής, ές) αυτός που αποτελείται από όμοια μέρη ή αυτός που έχει τα μέρη του όμοια μεταξύ τους και όμοια επίσης προς μία ολότητα αρχ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ ὁμοιομερῆ α) τα αρχέγονα στοιχεία τής ύλης τα οποία είναι όμοια μεταξύ… … Dictionary of Greek
όμοιος — α, ο (ΑΜ ὅμοιος, οία, ον, Α αττ. τ. ὁμοῑος, α, ον, επικ. τ. ὁμοίϊος, αιολ. τ. ὔμοιος, αρκαδικός τ. ὑμοῑος, α, ον) 1. αυτός τού οποίου τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, όπως είναι το σχήμα, οι διαστάσεις ή οι ιδιότητες, είναι σχεδόν ίδια με τα… … Dictionary of Greek