-
1 ἱστο-πέδη
ἱστο-πέδη, ἡ, ein Balken oder ein Loch im Boden des Schiffes, in welches das unterste Ende des Mastbaumes befestigt wurde, Od. 12, 50. 162.
-
2 πέδη
Grammatical information: f.Meaning: `shackle, fetter' (Il.).Other forms: Dor. -α, mostly pl. - αι.Compounds: Often as 2. member, esp. in poets and in late prose, e.g. ἱστο-πέδη; s. on ἱστός with lit.Derivatives: Dimin. πεδ-ίσκη f. (Thebes IIIa), - ιον n. (EM); πεδή-της m. `fettered one, prisoner' (com., Herod., LXX), πέδων, - ωνος m. `id.' (Ar. Fr. 837); denonminative πεδ-άω, - ῆσαι, rarely w. κατα-, ἀμφι-, συν- `to fetter, to bind, to shackle' (esp. poet. since Il.), with πεδα-τάς m. (Dor.) `fetterer' (AP).Origin: IE [Indo-European] [790] *ped- `foot'Etymology: Deriv. of the old word for `foot', which in Greek has o-ablaut in πούς (s. v.); cf. πέδον, - ίον, - ιλον, πέζα. Similar Lat. ped-ica `shackle', im-ped-iō `hinder', Germ. e.g. OWNo. fjǫturr m. `shackle' (PGm. * fetura-); s. W.-Hofmann s. v., WP. 2, 24f., Pok. 792.Page in Frisk: 2,485Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέδη
-
3 ἱστοπέδη
A a piece of wood set in the keel to which the mast was bound, or, a hole in the keel for stepping the mast, Od.12.51, 162, Alc.18.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱστοπέδη
-
4 ἱστοπέδη
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἱστοπέδη
-
5 ἱστοπέδη
ἱστο-πέδη, ἡ, ein Balken oder ein Loch im Boden des Schiffes, in welches das unterste Ende des Mastbaumes befestigt wurde -
6 ἱστός
Grammatical information: m.Meaning: `beam (of a loom), loom, web; mast' (Il.).Compounds: Often as 1. member, e. g. ἱστο-δόκη `support of the mast, mast-holder' for the mast when let down (Α 434), ἱστο-πέδη `mast-shoe' (μ 51 = 162, Alc. Ζ 2, 6); cf. Risch IF 59, 26; ἱστο-βοεύς `beam of a plough, -dissel' (Hes. Op. 431, 435, A. R. 3, 1318 a. Orac. ap. Paus. 9, 37, 4), metr. enlargement of *ἱστό-βοος = ἱστὸς βόειος, βοῶν (cf. ἱππο-πόταμος) after the names of apparatus in - ευς; s. K. Meister HK 174, Boßhardt Die Nom. auf - ευς 31; also ἱστο-βόη (AP 6, 104, after - δόκη a. o.). εξιστων adjunct of χιτωνίσκον in a set of clothes for Artemis ( for ἕξ ἱστῶν, consisting of six pieced of woven material.Etymology: Formation like φορτίον a. o. (Chantraine Formation 59). To ἵσταμαι (or a lost present of the type Lat. si-st-ō) as "the stander" (not "the set-ler"); orig. of the beam of the loom (which was standing), cf. Chantraine Étrennes Benveniste 14, Hermann Gött. Nachr. 1943, 7. S. also στήμων.Page in Frisk: 1,739-740Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἱστός
-
7 ιστοπεδη
ἥ держатель мачты (с гнездом, в которое она вставлялась), деревянное крепление, степс Hom.
См. также в других словарях:
τροχοπέδη — η, ΝΑ 1. μηχανισμός επίσχεσης ή επιβράδυνσης τής κίνησης περιστρεφόμενου τροχού, φρένο 2. μτφ. εμπόδιο («η αδιαλλαξία τής μιας από τις ενδιαφερόμενες πλευρές αποτελεί τροχοπέδη για την πρόοδο τών συνομιλιών»). [ΕΤΥΜΟΛ. < τροχός + πέδη «δεσμός» … Dictionary of Greek
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek
