Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fetura-

  • 1 fetura

    fētūra ( foet-), ae, f. [2. fetus], a bringing forth, bearing or dropping of young, a breeding (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    secunda pars est de fetura. Nunc appello feturam a conceptu ad partum... Altera pars est in fetura, quae sint observanda, quod alia alio tempore parere soleat, etc.,

    Varr. R. R. 2, 1, 18 sq.:

    humana pastorum,

    id. ib. 2, 10, 6:

    aetas (bovis) feturae habilis,

    fit for breeding, Verg. G. 3, 62:

    si fetura gregem suppleverit,

    id. E. 7, 36.—
    B.
    Transf.
    1.
    Concr., young, offspring, brood: alios dies ad ubertatem lactis feturaeque servanto, * Cic. Leg. 2, 8, 20:

    minor,

    Ov. M. 13, 827:

    optima gallinarum ante vernum aequinoctium,

    Plin. 10, 53, 74, § 150.—
    2.
    Transf., of young vines:

    ut omnis fetura sub eo exeat,

    Plin. 17, 22, 35, § 179.—
    * II.
    Trop., the production of a literary work: libri nati apud me proximā feturā, Plin. H. N. praef. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fetura

  • 2 fetura

    fētūra, ae, f. (v. *feo), I) die Fortpflanzung des Geschlechts, die Zeugung, Zucht, Varro, Cic. u.a.: aetas feturae habilis, Verg.: optima fetura (Brutzeit) ante vernum aequinoctium, Plin.: übtr., opus natum proximā feturā, das letzte Erzeugnis meiner Feder, Plin. nat. hist. praef. § 1. – II) meton., die junge Zucht, das Jungvieh, der Nachwuchs, Verg. ecl. 7, 36. Ov. met. 13, 827: übtr., der Trieb des Weinstocks, Plin. 17, 179.

    lateinisch-deutsches > fetura

  • 3 fetura

    fētūra, ae, f. (v. *feo), I) die Fortpflanzung des Geschlechts, die Zeugung, Zucht, Varro, Cic. u.a.: aetas feturae habilis, Verg.: optima fetura (Brutzeit) ante vernum aequinoctium, Plin.: übtr., opus natum proximā feturā, das letzte Erzeugnis meiner Feder, Plin. nat. hist. praef. § 1. – II) meton., die junge Zucht, das Jungvieh, der Nachwuchs, Verg. ecl. 7, 36. Ov. met. 13, 827: übtr., der Trieb des Weinstocks, Plin. 17, 179.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fetura

  • 4 fetura

    fētūra, ae f. [ fetus I ]
    1) размножение, продолжение рода (aetas feturae habilis V)
    2) перен. произведение, сочинение
    3) потомство, молодняк (si f. gregem suppleverit V); молодая поросль PM

    Латинско-русский словарь > fetura

  • 5 fētūra

        fētūra (not foet-), ae, f    [FEV-], a bringing forth, bearing, breeding: aetas feturae habilis, fit for breeding, V.: Si fetura gregem suppleverit, V.— Young, offspring, brood: ubertas feturae: minor, O.
    * * *
    bearing, breeding; young off-spring, brood

    Latin-English dictionary > fētūra

  • 6 foetura

    fētūra (foetūra), ae, f. [fetus] [st1]1 [-] temps de la gestation.    - Varr. R. 2, 1, 18. [st1]2 [-] reproduction (des animaux).    - Virg. G. 3, 62; B. 7, 36. [st1]3 [-] petits des animaux.    - Cic. Leg. 2, 8, 20; Plin. 10, 53, 74, § 150.    - fetura minor, Ov. M. 13, 827: une portée plus récente. [st1]4 [-] pousses de la vigne.    - Plin. 17, 22, 35, § 179. [st1]5 [-] production de l'esprit.    - opus natum proximā feturā, Plin. H. N. praef. § 1: le dernier produit de ma plume.
    * * *
    fētūra (foetūra), ae, f. [fetus] [st1]1 [-] temps de la gestation.    - Varr. R. 2, 1, 18. [st1]2 [-] reproduction (des animaux).    - Virg. G. 3, 62; B. 7, 36. [st1]3 [-] petits des animaux.    - Cic. Leg. 2, 8, 20; Plin. 10, 53, 74, § 150.    - fetura minor, Ov. M. 13, 827: une portée plus récente. [st1]4 [-] pousses de la vigne.    - Plin. 17, 22, 35, § 179. [st1]5 [-] production de l'esprit.    - opus natum proximā feturā, Plin. H. N. praef. § 1: le dernier produit de ma plume.
    * * *
        Foetura, huius foeturae, penul. prod. Varro. Le temps de la portee que les bestes portent en leur ventre.
    \
        Foetura. Virgil. Le fruict et la portee des bestes.

    Dictionarium latinogallicum > foetura

  • 7 foetura

    fētūra ( foet-), ae, f. [2. fetus], a bringing forth, bearing or dropping of young, a breeding (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    secunda pars est de fetura. Nunc appello feturam a conceptu ad partum... Altera pars est in fetura, quae sint observanda, quod alia alio tempore parere soleat, etc.,

    Varr. R. R. 2, 1, 18 sq.:

    humana pastorum,

    id. ib. 2, 10, 6:

    aetas (bovis) feturae habilis,

    fit for breeding, Verg. G. 3, 62:

    si fetura gregem suppleverit,

    id. E. 7, 36.—
    B.
    Transf.
    1.
    Concr., young, offspring, brood: alios dies ad ubertatem lactis feturaeque servanto, * Cic. Leg. 2, 8, 20:

    minor,

    Ov. M. 13, 827:

    optima gallinarum ante vernum aequinoctium,

    Plin. 10, 53, 74, § 150.—
    2.
    Transf., of young vines:

    ut omnis fetura sub eo exeat,

    Plin. 17, 22, 35, § 179.—
    * II.
    Trop., the production of a literary work: libri nati apud me proximā feturā, Plin. H. N. praef. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > foetura

  • 8 feturatus

    fētūrātus, a, um [ fetura ]
    оплодотворивший, ставший (утробным) плодом ( semen Tert)

    Латинско-русский словарь > feturatus

  • 9 septimanus

    septimānus, a, um [ septimus ]
    Nonae septimanae Vr — ноны, приходившиеся на седьмой день месяца (в марте, мае, июле и октябре)

    Латинско-русский словарь > septimanus

  • 10 feturatus

    fētūrātus, a, um (fetura), befruchtet, Tert. adv. Val. 25.

    lateinisch-deutsches > feturatus

  • 11 protollo

    prō-tollo, ere, I) eig.: 1) hervorstrecken, -bringen, manum, Plaut. Pseud. 860: Pleiades, Avien. Arat. 569. – 2) = ἀνατιθέναι, als t. t. der Sakralsprache, eine Opfergabe aufhängen, weihen, magmentum, Corp. inscr. Lat. 3, 1933 u. 12, 4333. – II) übtr.: 1) verlängern, verschieben, aufschieben, mortem sibi, Plaut. Cas. 447: vitam in crastinum, Plaut. Cas. 680: neque ultra decimum mensem fetura protolli potest, Gell. 3, 16, 15: lustrum hoc unum, Lucil. 7. – 2) Pass. protolli, aufsteigen, sich erheben, vox a minore solita ad maiorem protolli, Amm. 31, 7, 11.

    lateinisch-deutsches > protollo

  • 12 septimanus

    septimānus (in sehr guten Hdschrn. septumānus), a, um (septimus), zur Zahl sieben gehörig, sieben betreffend, I) adi.: Nonae, die auf den siebenten Tag des Monates fallen, Varro LL. u.a.: fetura, Leibesfrucht von sieben Monaten, Arnob. 3, 10: ille septimanus, mit od. nach sieben Monaten geboren, Ambros. epist. 44. § 5. – II) subst.: A) septimāna, ae, f., a) die Woche, Cod. Theod. 15, 5 leg. ult. Vulg. 2. Mach. 12, 31. Plin. Val. 3, 23. Augustin. serm. 99, 2 (vgl. septimanarius). – b) die siebente Altersstufe, Macr. somn. Scip. 1, 6. § 74 u. 76. – B) septimānī, ōrum, m., die Soldaten der siebenten Legion, die Siebener, Septimanen, Plin. 3, 36. Tac. hist. 3, 25.

    lateinisch-deutsches > septimanus

  • 13 Laich

    Laich, fetura. – piscium ova (Fischeier).

    deutsch-lateinisches > Laich

  • 14 Zucht

    Zucht, I) das Aufziehen, Großziehen, die Pflege: educatio (der Tiere). – cultus (der Gewächse). – II) sittliche Erziehung: disciplina. – mores (Sitten). – modestia (gesittetes Benehmen). – pudor (züchtiges, wohlanständiges Benehmen). – Mangel an Z., immodestia. intemperantia (Mangel an Subordination, z.B. bei den Soldaten); licentia (Zügellosigkeit). – strenge Z., severitas ac disciplina; discip lina et severitas; disciplinae severitas: unter den Soldaten wieder die alte Z. einführen, disciplinam militarem ad priscos mores redigere: jmd. unter seine Z. nehmen, alqm regendum suscipere: jmd. in od. unter der Z. halten, alqm severius coërcere od. adhibere; tristioredisciplinā continere alqm; alqm durius educare. alqm dure atque aspere educare (mit Härte und Strenge erziehen): die Soldaten in Z. u. Ordnung halten, milites coërcere et in officio continere: strenge Z. halten, streng auf Z. hatten, disciplinam severe regere: sehr auf strenge Z. halten, sehr streng auf Z. halten, accerrime exigere disciplinam. – was ist das für eine Z.? quinam hi sunt mores? quaenam ista licentia est? – in Züchten, pudīce. – III) Fortpflanzung der Tiere: a) eig., fetura. – gut zur Z., feturae habilis: zur Z. aufziehen, submittere (z.B. vitu lum). – b) meton. = Rasse, w. s.

    deutsch-lateinisches > Zucht

  • 15 feturatus

    fētūrātus, a, um (fetura), befruchtet, Tert. adv. Val. 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > feturatus

  • 16 protollo

    prō-tollo, ere, I) eig.: 1) hervorstrecken, -bringen, manum, Plaut. Pseud. 860: Pleiades, Avien. Arat. 569. – 2) = ἀνατιθέναι, als t. t. der Sakralsprache, eine Opfergabe aufhängen, weihen, magmentum, Corp. inscr. Lat. 3, 1933 u. 12, 4333. – II) übtr.: 1) verlängern, verschieben, aufschieben, mortem sibi, Plaut. Cas. 447: vitam in crastinum, Plaut. Cas. 680: neque ultra decimum mensem fetura protolli potest, Gell. 3, 16, 15: lustrum hoc unum, Lucil. 7. – 2) Pass. protolli, aufsteigen, sich erheben, vox a minore solita ad maiorem protolli, Amm. 31, 7, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > protollo

  • 17 septimanus

    septimānus (in sehr guten Hdschrn. septumānus), a, um (septimus), zur Zahl sieben gehörig, sieben betreffend, I) adi.: Nonae, die auf den siebenten Tag des Monates fallen, Varro LL. u.a.: fetura, Leibesfrucht von sieben Monaten, Arnob. 3, 10: ille septimanus, mit od. nach sieben Monaten geboren, Ambros. epist. 44. § 5. – II) subst.: A) septimāna, ae, f., a) die Woche, Cod. Theod. 15, 5 leg. ult. Vulg. 2. Mach. 12, 31. Plin. Val. 3, 23. Augustin. serm. 99, 2 (vgl. septimanarius). – b) die siebente Altersstufe, Macr. somn. Scip. 1, 6. § 74 u. 76. – B) septimānī, ōrum, m., die Soldaten der siebenten Legion, die Siebener, Septimanen, Plin. 3, 36. Tac. hist. 3, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > septimanus

  • 18 sup-pleō (subpl-)

        sup-pleō (subpl-) ēvī, ētus, ēre,    to fill up, fill out, make full, make good, complete, supply: supplet iste nescio qui: bibliothecam: Adiectoque cavae supplentur corpore rugae, O.: inania moenia (i. e. urbem) supple, i. e. people, O.: Si fetura gregem suppleverit, V.—To add: ceteros.—In the army or navy, to fill up, make complete, furnish with a complement, recruit: legiones, L.: Remigium, V.

    Latin-English dictionary > sup-pleō (subpl-)

  • 19 faenus

    faenus (less correctly fēn-, not foen-; cf. in the foll.), ŏris, n. [fe-, feo; cf.: faenum, femina, etc.; therefore, lit., what is produced; hence].
    I.
    Prop., the proceeds of capital lent out, interest (cf.: usura, versura): faenerator, sicuti M. Varro in libro tertio de Sermone Latino scripsit, a faenore est nominatus. Faenus autem dictum a fetu, et quasi a fetura quadam pecuniae parientis atque increscentis, Varr. ap. Gell. 16, 12, 7 sq., and ap. Non. 54, 5 sq.; cf.: faenus et faeneratores et lex de credita pecunia fenebris a fetu dicta, quod crediti nummi alios pariant, ut apud Graecos eadem res tokos dicitur, Paul. ex Fest. p. 86 Müll.: cf.: faenum (so it should read, instead of faenus) appellatur naturalis terrae fetus;

    ob quam causam et nummorum fetus faenus est vocatum et de ea re leges fenebres,

    id. p. 94:

    idem pecunias his faenori dabat,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170:

    pecuniam faenore accipere,

    id. ib. 2, 3, 72, §

    169: Scaptius centesimis, renovato in singulos annos faenore, contentus non fuit,

    id. Att. 6, 3, 5:

    faenus ex triente Idib. Quint. factum erat bessibus,

    id. ib. 4, 15, 7:

    iniquissimo faenore versuram facere,

    id. ib. 16, 15, 5:

    Graeci solvent tolerabili faenore,

    id. ib. 6, 1, 16:

    pecuniam occupare grandi faenore,

    id. Fl. 21, 51:

    dives positis in faenore nummis,

    Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421:

    faenore omni solutus,

    id. Epod. 2, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Capital lent on interest (very rare):

    argenti faenus creditum,

    Plaut. Most. 3, 1, 101:

    faenus et impendium recusare,

    Cic. Att. 6, 1, 4.—
    2.
    Meton., that lent to the soil, i. e. the seed:

    quam bona fide terra creditum faenus reddit!

    Plin. 2, 63, 63, § 155.—
    B.
    Gain, profit, advantage: terra, quae nunquam recusat imperium, nec unquam sine usura reddit quod accepit, sed alias minore, plerumque majore cum faenore, Cic. de Sen. 15, 51; cf.:

    semina, quae magno faenore reddat ager,

    Tib. 2, 6, 22; and:

    cum quinquagesimo faenore messes reddit eximia fertilitas soli,

    Plin. 18, 17, 47, § 162:

    saepe venit magno faenore tardus amor,

    Prop. 1, 7, 26; cf.:

    at mihi, quod vivo detraxerit invida turba, Post obitum duplici faenore reddet Honos,

    id. 3 (4), 1, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > faenus

  • 20 feturatus

    fētūrātus ( foet-), a, um, adj. [fetura], made into a fetus:

    semen feturatum in corpore,

    Tert. adv. Val. 25. [p. 744]

    Lewis & Short latin dictionary > feturatus

См. также в других словарях:

  • fetura- — *fetura , *feturaz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Fußfessel; ne. foot chain; Rekontruktionsbasis: an., as., ahd.; Hinweis: s. *feturō, *fatila ; Etymologie: s. ing …   Germanisches Wörterbuch

  • APUA — I. APUA oppid. Liquriae, in THusciae confinio amplum, ad Macram fluv. cuius incolae Apuani Livio. Hodie Pontremoli, teste Iustinianô dicitur. Vide Cluver. Ital. Ant. l. 1. c. 10. Subest magno Duci Hetruriae, qui id redemit ab Hispanis, paucis ab… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FAUSTITAS — Dea Romanorum, cui fetura, et proventus pecoris curae erat, cuius etiam gratiâ Priapus invocatur, apud Virg. Ecl. 2. Meminit Horat. Carm. l. 4. Od. 5. v. 17. Tutus bos etenim rura per ambulat: Nutrit rura Ceres almaque Faustitas. Alibi vero rara… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORNEOSOPHION — nomen libri, iussu Michaelis Imperatoris Constantinopolitani, de Avibus conscripti, cuius meminit Bochart. Hieroz. Part. poster. l. 6. c. 3. ubi de Exypterio. A voce Ο῎ρνις: quae cum Homero et Hesiodo nihil quidquam sit, quam avis in genere,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PASCUA — unicum Romanorum vectigal aliquandiu fuit. Plain. l. 18. c. 3. Agrum male colere, Censorium probrum iudicabatur Etiam nunc in tabulis Censortis pascua dicuntur omnia, ex quibus populus reditus habet, quia diu hoc solum vectigal fuerat. Et quidem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PLANITIES Orbis extantiores varie dividi possunt — Sunt enim illarum combplures aptae culturae et silvarum varietate refertae; sunt arenosae, sunt petrosae et ericosae; quae et Deserta vocantur, quorum nonnulla ad ingentem sese amplitudinem extendunt. Planities, licet feraces, incolarum tamen… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Fessel — Fessel1 Sf (früher auch m. und n.) Band std. (9. Jh., Bedeutung 15. Jh.) Stammwort. Der Form nach ist mhd. vezzel m., ahd. fezzil m., mndd. vetel Band, Nestel ein Wort für Gehänge, Band , g. * fatila , auch in anord. fetill m., ae. fetel m.;… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • fatila- — *fatila , *fatilaz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Band ( Neutrum), Fessel ( Femininum) (1); ne. band (Neutrum) (1), fetter; Rekontruktionsbasis: an., ae., ahd.; Hinweis: s. *fetura ; Etymolog …   Germanisches Wörterbuch

  • feturaz — s. fetura ; …   Germanisches Wörterbuch

  • feturō — *feturō germ., stark. Femininum (ō): nhd. Fußfessel; ne. foot chain; Rekontruktionsbasis: ae., as., ahd.; Hinweis: s. *fetura ; Etymologie: s. ing. *pē̆d (2 …   Germanisches Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»