ἱερομνήμονας

См. также в других словарях:

• ιερομνήμονας — ο (ΑΜ ἱερομνήμων, Α δωρ. τ. ἱερομνάμων) τίτλος που απονέμεται σε ιερείς (νεοελλ. μσν.) εκκλησιαστικό αξίωμα που έδιναν, κατά τη βυζαντινή εποχή κυρίως, σε διακόνους και, σπάνια, σε ιερείς ή λαϊκούς αρχ. 1. αυτός που γνώριζε τα σχετικά με τη θεία… …   Dictionary of Greek

• ἱερομνήμονας — ἱερομνήμων mindful of sacred masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας …   Dictionary of Greek

• ιερομνημονώ — ἱερομνημονῶ, δωρ. τ. ἱερομναμονῶ, έω (Α) [ιερομνήμων] είμαι ιερομνήμονας* …   Dictionary of Greek

• συνιερομνάμων — ὁ, Α (δωρ. τ.) αυτός που είναι ιερομνήμονας μαζί ή συγχρόνως με κάποιον άλλον. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἱερομνάμων, δωρ. τ. τού ἱερομνήμων, τίτλος που απονεμόταν σε ιερείς] …   Dictionary of Greek

• Θεόδωρος — I Όνομα ιστορικών προσώπων της αρχαιότητας. 1. Θ. ο Σάμιος (6ος αι. π.Χ.). Γλύπτης και αρχιτέκτονας, γιος του Τηλεκλή. Επινόησε διάφορα όργανα και μαζί με τον Ροίκο επινόησαν την κατασκευή χυτών ορειχάλκινων αγαλμάτων. Έλαβε μέρος στην οικοδόμηση …   Dictionary of Greek

• Ιωάννης — I (Juan).Όνομα δύο βασιλιάδων της Αραγονίας. 1. I. A’ (1350 – 1395). Βασιλιάς της Αραγονίας (1387 95). Ήταν γιος του Πέτρου Δ’, που άφησε τη διακυβέρνηση του κράτους του στη σύζυγό του, Γιολάνδη. Ο Ι. Α’ προστάτευσε τις τέχνες και τα γράμματα,… …   Dictionary of Greek

• Υπέρβολος — Αθηναίος δημαγωγός του 5ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φιλοπόλεμη φατρία. Ο κυνισμός του ήταν παροιμιώδης και γι’ αυτό διακωμωδήθηκε από τον Αριστοφάνη, που τον παρουσίασε ως πρόσωπο που προσβάλλει κάθε συνετό πολίτη. Διατέλεσε ιερομνήμονας και… …   Dictionary of Greek