-
1 ἰσχνόφωνος
ἰσχνό-φωνος, ον,A thin-voiced, weak-voiced, Phld. Po.2.25, Gal.17(1).186; of Isocrates, Plu.2.837a; of partridges, Antig.Mir.6; but,II having an impediment in one's speech (connected by the Greeks with ἴσχω), οἱ ἰ... ἴσχονται τοῦ φωνεῖν Arist.Pr. 903a38
, cf. 895a15, 905a21, AB100;ἰ. καὶ τραυλός Hdt.4.155
, cf. Hp.Epid.1.19;ἰ. καὶ βραδύγλωσσος LXXEx.4.10
, cf. Ezek. Exag. 114; also of metals, etc.,χρυσὸς καὶ λίθος ὑπὸ πληρότητος ἰ. καὶ δυσηχῆ Plu.2.721c
: metaph., ἡ φιλία ἰ. γέγονεν ἐν τῷ παρρησιάζεσθαι ib.89b. Adv. - φώνως Zos.Alch.p.108B.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰσχνόφωνος
-
2 ἰσχνός
Grammatical information: adj.Meaning: `dry, arid, languishing, lean' (IA).Compounds: Compp., e. g. ἰσχνό-φωνος `with dry (thin) voice' (Hdt., Hp., Arist.), often connected with ἴσχω (v. l. ἰσχό-φωνος; cf. below on ἰσχναίνω) and understood as `with halting voice'; ἔν-ισχνος `a little dry' (Nic. Al. 147; cf. Strömberg Prefix Studies 128).Derivatives: ἰσχνότης `dryness etc.' (Hp., Arist.); denomin. verbs: 1. ἰσχναίνω, also with prefix as κατ-, ἀπ-, `dry up, make lean' (IA) with ἰσχνασία, - ίη `dried up position, leanness' (Hp., Arist.; on the formation Schwyzer 469), ἰσχνασμός (Hp.), ἴσχνανσις (Paul. Aeg.) `drying up', ἰσχναντικός `drying up, becoming lean' (Arist.); 2. ἰσχνόομαι, - όω, also with ἀπ-, ἐξ- a. o., `get, make dry' (Hp., Arist.) with ἴσχνωσις, - ωτικός (medic. a. o.). - Beside it ἰσχαλέος `dry, barren' (τ 233, Man.) and ἰσχάς, - άδος f. `dried fig' (Com., Arist.) with ἰσχαδο-πώλης, ἰσχάδιον a. o. (Com.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: ἰσχ-ν-ός, ἰσχ-αλ-έος does not show old variation ν: λ, which is no IE category ( σμερδνός: σμερδαλέος does exist, of course, Schwyzer 484, Chantraine Formation 253). One might have expected a verb ἰσχαίνω ( κερδαλέος: κερδαίνω), which is often found as v. l., but it may also be a mix with ἰσχάνω `hold back'. A related u-stem has been assumed in Av. hišku-, Celt., e. g. MIr. sesc `dry', IE * si-sk-u(-o)-. (One uspposed for ἰσχνός an ad hoc basis * si-sk-sno- (Brugmann Grundr.2 2: 1, 475); from an s-stem? - Unclear is the basis of ἰσχάς; after οἰνάς, κοτινάς, φυτάς, μυρτάς etc. one would suppose a noun. Further suggestions (IE sek- `dry up') in Bq, Pok. 894f., W.-Hofmann s. siccus. - Not with Osthoff IF 27, 181ff. to Lat. vēscus `emaciated, lean' (to vēscor, s. W.-Hofmann s. v.).Page in Frisk: 1,741-742Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰσχνός
См. также в других словарях:
ισχυρόφωνος — ἰσχυρόφωνος, ον (Α) αυτός που έχει ισχυρή φωνή. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσχυρός + φωνος (< φωνή), πρβλ. βαθύ φωνος, ισχνό φωνος] … Dictionary of Greek
ισχόφωνος — ἰσχόφωνος, ον (Α) ισχνόφωνος, τραυλός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἴσχω + φωνος (< φωνή), πρβλ. βαθύ φωνος, ισχνό φωνος στον Ηρόδοτο η λ. εμφανίζεται ως άλλος τ. τού επιθ. ἰσχνόφωνος*, πρόκειται όμως για δύο διαφορετικές λ., σχετικά με τις οποίες… … Dictionary of Greek
μικρόφωνος — η, ο (Α μικρόφωνος, ον) νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το μικρόφωνο τεχνολ. συσκευή που μετατρέπει την ηχητική ενέργεια σε ηλεκτρική και αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο τών σύγχρονων συστημάτων εγγραφής και αναπαραγωγής τού ήχου αρχ. 1. αυτός που… … Dictionary of Greek
