-
1 ινδάλλεται
-
2 ἰνδάλλεται
-
3 ἰνδάλλομαι
Aἰνδάλθην Lyc.597
,961, Max.163:—appear, seem,ἄλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι, ἄλλος δ' ἡνίοχος ἰνδάλλεται Il.23.460
;ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος 17.213
(- θύμῳ -ωνι Aristarch.
, cf. 2), cf. Od.3.246, h.Ven. 178: ὥς μοι ἰνδάλλεται ἦτορ as my memory seems to me, or perh., as my heart pictures him, Od.19.224; also in [dialect] Att.,ὥστ' ἔμοιγ' ἰνδάλλεται ὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳ Ar.V. 188
; τοῦτο γάρ μοι ἰ. διανοουμένη [ἡ ψυχή], οὐκ ἄλλο τι ἢ διαλέγεσθαι it seems to me to be merely engaged in a dialogue, Pl. Tht. 189e;τὰ δι' ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῖν Arist.Mu. 397b18
, cf. lamb.Myst.2.3; flash on one's mind, ἀμφὶ δὲ.. μεληδόνες ἰνδάλλοντο appeared, A.R.3.812, cf. 2.545.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰνδάλλομαι
-
4 εἰσοράω
εἰσοράω, [dialect] Ep. part. εἰσορόων, inf. [voice] Med. εἰσοράασθαι: [tense] fut. εἰσόψομαι: [tense] aor. εἰσεῖδον, [dialect] Ep. inf. - ιδέειν:—A look into, look upon, behold, common in Poets, Od.4.142,al., Sapph.Supp.13.3, etc., but rare in Prose (as X.Cyr.5.1.16, Pl.Grg. 526c);ἐσορᾶν καλός Pi.O.8.19
;ἐλεινὸς εἰσορᾶν A.Pr. 248
;ἐς. τὴν νέα Hdt.8.92
:—[voice] Med. in same sense, freq. in Hom.,εἰσοράασθε ἵππους Il.23.495
: mostly in inf., οὗ..ὀξύτατον.. φάος εἰσοράασθαι whose eye is quickest to discern, 14.345; ὥς τε.. ἀθάνατος ἰνδάλλεται εἰσοράασθαι he is like an immortal to behold, Od.3.246;μείζονες εἰσοράασθαι 10.396
, cf. 24.252 : [tense] aor. εἰσειδόμην, imper. (anap.); εἰσιδόμαν ib. 427 (lyr.):—[voice] Pass.,ὅσσον.. ἠελίοιο μεσσηγὺς δύσιές τε καὶ ἀντολαὶ εἰσορόωνται A.R.1.85
.b c. part.,εἰσορῶ τινὰ στείχοντα E.Hipp.51
;πόλιν..μοι ξυνοῦσαν εὔνουν S.OC 772
: parenthetic, ὡς ἕρποντος (εἰσορᾶς) ἐμοῦ since I (thou seest) am coming, Id.Tr. 394 (s.v.l.).2 look upon with admiration,πάντες δὲ θεοὺς ὣς εἰσορόωσι Il.12.312
;μιν..θεὸν ὣς εἰσορόωντες Od. 7.71
; simply,σε μᾶλλον Ἀχαιοὶ εἰσορόωσιν.. 20.166
: hence, pay regard to, respect,πλοῦτον ἢ εὐγένειαν E.El. 1097
: with a Prep.,ἐσορῶντες ἐς τὴν μαντικήν Hdt.4.68
: generally, look at or gaze upon steadily, A.Pers.III (lyr.), E.Med. 264.4 of angry gods, visit, , cf. 1370.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσοράω
-
5 ἰνδάλλομαι
ἰνδάλλομαι (root ϝιδ): be seen, appear, w. part., Il. 17.213 ; ὥς μοι ἰνδάλλεται ἦτορ, impers., ‘as floats before me in recollection’ ( ἦτορ like κατὰ θῦμόν), Od. 19.224.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἰνδάλλομαι
-
6 εἴδομαι
Grammatical information: v.Meaning: `seem, appear, give the appearance, resemble' (Il.).Other forms: Aor. εἴσασθαι (ptc. also ἐ-(Ϝ)εισάμενος, Chantr. Gramm. hom. 1, 182).Derivatives: εἶδος `species, appearance' εἰδύλλιον `poem, single song', εἰδάλιμος `with beautiful appearance'; εἴδωλον `picture, image', - λάτρης `who reveres idols', εἰδάλλεται φαίνεται H.Origin: IE [Indo-European] [1125] *u̯eid- `see'Etymology: Beside (Ϝ)είδομαι and the σ-aorist there is the thematic aorist (Ϝ)ιδεῖν and the perfect (Ϝ)οῖδα, both old (s. v.). There is no equivalent of εἴδομαι; comparable are Celtic and Germanic forms, e. g. OIr. ad-féded `narrabat', Goth. ra-weitan `revenge', both from IE *u̯eid-, but they differ in meaning. εἴδομαι agrees semantically well to εἶδος. It may have been influenced by εἶδος. - The form ἐεισάμενος is found only in the formula (verse init.) τῳ̃ μιν ε. προσέφη; it is therefore probable that an accident led to this unusual form: the formula will have had τῳ̃ δε Ϝε Ϝεισάμενος; see Beekes Larr. 59f. (Wrong RPh. 71 (1997)157.) - Cf. ἰδεῖν, οἶδα, also ἰνδάλλεται.Page in Frisk: 1,451Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > εἴδομαι
См. также в других словарях:
ἰνδάλλεται — ἰνδάλλομαι appear pres ind mp 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ινδάλλομαι — ἰνδάλλομαι (Α) 1. φαίνομαι όμοιος με κάποιον ή κάτι («θεοῑς... ξένοις... ἰνδαλλόμενοι», Πλάτ.) 2. φαίνομαι, νομίζομαι (α. «ἄλλοι μοι δοκέουσι... ἵπποι, ἄλλοις δ ἡνίοχος ἰνδάλλεται», Ομ. Ιλ. β) «τὰ δι ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῑν», Αριστοτ.) 3.… … Dictionary of Greek
κλητήρας — ο (AM κλητήρ, ῆρος) αυτός που καλεί κάποιον στο δικαστήριο («ἀνακύψεται κλητῆρ ἄγουσ ἕωθεν ἡ Σαλαμινία», Αριστοφ.) νεοελλ. 1. κατώτερος δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος, που εκτελεί βοηθητικές εργασίες α) «δικαστικός κλητήρας» υπάλληλος αρμόδιος… … Dictionary of Greek
