-
1 ἠΰτε
ἠΰτε, ep., wie, gleichwie, in Gleichnissen, ἠΰτ' ὀμίχλη Il. 1, 359, ἠΰτε ἔϑνεα εἶσι μελισσάων 2, 87, oft. So ist auch νέφος μελάντερον ἠΰτε πίσσα φαίνετο Il. 4, 277 zu nehmen (s. Scholl. Aristonic., vgl. Spitzner u. Bekker's Interpunction), wo Butim. es = ἤ, "als" erkl.; Ap. Rh. 1, 269 κλαίουσ' ἀδινώτερον ἠΰτε κούρη. Vgl. oben εὖτε u. Buttm. Lexil. II, 227 ff., der es als aus ᾗ εὖτε oder ᾗ ὅτε entstanden betrachtet.
-
2 ηύτε
-
3 ἠύτε
-
4 ἠΰτε
A as, like as,ἠ. κούρη Il.2.872
, etc.;ἠ. νεβρός B. 12.87
; freq. in similes, Il.1.359, 2.87, etc.: after a [comp] Comp., τῷ δέ τ' ἄνευθεν ἐόντι μελάντερον ἠ. πίσσα φαίνεται [ the cloud] appears to him while afar off very black, even as pitch, 4.277, v. Sch.; ἔχετο κλαίουσ' ἀδινώτερον, ἠΰτε κούρη with sobs coming quicker and quicker, like a girl, A.R.1.269; but it may = than in these passages; cf. εὖτε. (ἤ + I.-E. ute (cf. Skt. uta) 'also', 'even'.) -
5 ηυτε
эп.1) словно, какἠ. ἔθνεα μελισσάων Hom. — словно рои пчел
2) нежели, чемμελάντερον ἠ. πίσσα Hom. — чернее смолы
-
6 ἠύτε
ἠύτε: as, like, as when, Il. 4.277, Il. 1.359, Il. 2.87.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἠύτε
-
7 ἠΰτε
ἠΰτε, wie, gleichwie, in Gleichnissen -
8 ἠΰτε
Grammatical information: pcleMeaning: `as, like as' (Il.).Origin: IE [Indo-European] [281] *h₁ē `or'Etymology: From ἤ, ἠ(Ϝ)έ `or' and *υτε = Skt. utá `and, also'. Schwyzer-Debrunner 564 and 576. Cf. εὖτε.Page in Frisk: 1,646Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἠΰτε
-
9 νεβρός
νεβρός, ὁ, das Junge des Hirsches, das Hirschkalb; Il. 8, 248 u. öfter; ἔλαφος ἐν ξυλόχῳ κρατεροῖο λέοντος νεβροὺς κοιμήσασα, Od. 4, 336. 17, 127; als Sinnbild der Furcht u. Verzagtheit, πεφυζότες ἠΰτε νεβροί, Il. 22, 1, τεϑηπότες ἠΰτε νεβροί, 4, 243. 21, 29; ὡς κύων νεβρὸν ἐκμαστεύομεν, Aesch. Eum. 237; ποικιλόϑριξ, Eur. Alc. 888; öfter; auch in Prosa, Plat. Charm. 155 d; τοὺς νεογνοὺς τῶν νεβρῶν, Xen. Cyn. 9, 3, öfter; Folgde. Sprichwörtlich ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα, Luc. D. Mort. 8, 1. – Ἡ νεβρός, Eur. Pol. 6, Theocr. 12, 6, Plut. Sert. 11.
-
10 ἀδινός
ἀδινός, ή, όν, Bedeutung und Ursprung nicht sicher, vielleicht verw. mit ἄδην oder mit ἁδρός wie κυδνός κυδρός, ψυδνός ψυδρός, vgl. πυκινός πυκνός; s. Buttmann Lexil. 1, 204; bei Hom. in 21 Stellen: ἀδινὸν κῆρ Iliad. 16, 481 Od. 19, 516, vgl. πυκιναὶ φρένες; ἠύτε ἔϑνεα εἶσι μελισσάων ἀδινάων Iliad. 2, 87, ἠύτε μυιάων ἀδινάων ἔϑνεα πολλά 2, 469; οἵ τέ οἱ (μοι) αἰεὶ μῆλ' ἀδινὰ σφάζουσι καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῠς Od. 1, 92. 4, 320; μνησάμενος δ' ἀδινῶς ἀνενείκατο Iliad. 19, 314, ἀδινὸν (v. l. ἀδινὰ Scholl.) στοναχῆσαι 18, 124, ἀδινὰ στεναχίζων 23, 225 Od. 24, 317, ἀδινὰ στενάχοντα Iliad. 24, 23 Od. 7, 274; κλαῖ' ἀδινὰ Iliad. 24, 510, ἀδινον γοόωσα Od. 4, 721, ἀδινοῠ ἐξῆρχε γόοιο Iliad. 18, 316. 22, 430. 23, 17. 24, 747, κλαῖον δὲ λιγέως, ἀδινώτερον ἤ τ' οἰωνοί, φῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα ἀγρόται ἐξείλοντο Od. 16, 216; ( πόριες) ἀδινὸν μυκώμεναι ἀμφιϑέουσιν μητέρας 10, 413; ἠδ' ὡς Σειρήνων ἀδινάων φϑόγγον ἄκουσεν 23, 326; man beachte, daß die letzte Stelle, von allen die sonderbarste, dem unächten, nachhomerischen Schlusse der Odyssee (nach Aristarch von 23, 297 ab) angehört. Grundbedeutung kann sein: fest, gedrungen; von Bienen- und Fliegenschwärmen wie von Schaafen u. Ziegen: dicht gedrängt; von der Stimme: kräftig, laut, tief; statt der Stimme der Sirenen nennt der Nachdichter Od. 23, 326 die Sirenen selbst ἀδινάς. – Hymn. Cerer. 67 τῆς ἀδινὴν ὄπ' ἄκουσα δι' αἰϑέρος ἀτρυγέτοιο ὥστε βιαζομένης; Soph. Trach. 847 ἀδινὰ δάκρυα; Pind. Pyth. 2, 98 δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν; Apoll. Rh. scheint das Wort nicht mehr verstanden zu haben: 3, 1104 καί μιν ἀκηχεμένη ἀδινῷ προςπτύξατο μύϑῳ von ruhigem Gespräch; 4, 1422 ἃς φάτο λισσόμενος ἀδινῇ ὀπί von schwacher Stimme; 4, 1528 ἀδινὴ ἄτη; 2, 240 ἀδινὸν κῆδος; 3, 616 ἀδινὸς ὕπνος; 3, 1206 heißt ein geschenktes Gewand ἀδινῆς μνημήιον εὐνῆς. – Advb. ἀδινῶς Iliad. 19, 314, compar. ἀδινώτερον Od. 16, 216, s. oben. Uebrigens schrieb Herodian ἁδινός, Scholl. Iliad. 2, 87 δασυντέον τὸ ἁδινάων· ἀπὸ γὰρ τοῦ ἅδην καὶ ἁδινός ἡ κίνησις. So Merkel im Apoll. Rh.
-
11 ηύθ'
-
12 ἠύθ'
-
13 ηύτ'
-
14 ἠύτ'
-
15 μέλας
μέλᾱς (Aμέλᾰς Rhian.58
, where μέγας is corrupt for μέλας) , μέλαινα, μέλᾰν; gen. μέλᾰνος, μελαίνης, μέλᾰνος, etc.; [dialect] Ep. dat. μείλανι (metri gr.) Il.24.79: [dialect] Aeol. nom. [full] μέλαις, from Μέλανς, Choerob. in Theod. 1.123, Greg.Cor.p.599 S., hence restored in Sapph.57:—black, dark: in Hom. generally, dark in colour,οἶνος Od.5.265
; μέλαν αἷμα, κῦμα, Il.4.149, 23.693;γαῖα μέλαινα 2.699
, cf. Sapph.Supp.5.2;ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο Il.2.825
, cf. Od.4.359, νηῦς μ., from its being pitched over, Il.1.300, al.; of men, dark, swarthy, ;ἰσχυρός τις ἦν, μ. D.21.71
; τὰ μ. black marks about the ears of dogs, X.Cyn.5.23.III metaph., black, dark,θάνατος Il.2.834
, etc.; κήρ ib. 859, etc.;ὀδύναι 4.117
, etc. (the origin of the metaphor is seen in the phrases θανάτου μ. νέφος, ἄχεος νεφέλη μ., 16. 350, 18.22); μ. τύχα, ἀρά, A.Supp.89 (lyr.), Th. 832 (lyr.); Ἐρινύς ib. 993 (lyr.), cf. Eu.52; (lyr.); Ἄρης ib. 1511 (lyr.);Ἅιδης S.OT29
;Ἅιδου μ. ἀνάγκα E.Hipp. 1388
(lyr.), etc.; ἡμέραι μέλαιναι, = Lat. dies atri, Plu.Luc.27.2 of the voice, indistinct, Arist.Top. 106a25, Philostr.VA4.44; βραχὺ καὶ μ. φώνημα, of Nero, D.C.61.20.4 of character, dark, malignant, μ. φρήν, καρδία, Sol.42.4, Pi.Fr.123.4;μ. ἄνθρωποι Plu.2.12d
; μ. ἦθος M. Ant.4.28.IV [comp] Comp. μελάντερος, α, ον, blacker, very black,τοῦ δ' οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος Il.24.94
: prov. of thick darkness, [νέφος] μελάντερον ἠΰτε πίσσα (v. ἠΰτε) 4.277: [comp] Sup.μελάντατος Hp. VC14
, Ar.Fr. 580, etc.:—[comp] Comp. alsoμελανώτερος Str.16.4.12
: [comp] Sup.μελαινότατος AP11.68
(Lucill.), Epigr.Gr.320.4 ([place name] Thyatira). -
16 εὖτε
εὖτε: (1) when, at the time when, foll by the same constructions as other relative words (see ἄν, κέν). εὖτε is always employed ‘asyndetically,’ i. e. without a connecting particle, and is freq. followed by a demonstrative temporal word in the apodosis, ἔνθα, τῆμος δή, καὶ τότε δή, ἔπειτα, etc.; εὖτ' ἀστὴρ ὑπερέσχε φαάντατος.. τῆμος δὴ νήσῳ προσεπίλνατο ποντοπόρος νηῦς, Od. 13.93; the clause introduced by εὖτε may, however, follow its apodosis, τλῆ δ' Ἀίδης.. ὠκὺν ὀιστόν.. εὖτέ μιν ωὑτὸς ἀνὴρ.. ὀδύνῃσιν ἔδωκεν, Il. 5.396.—(2) as, even as, introducing a simile, Il. 3.10, Il. 19.386 (where some write ηὖτε, for ἠύτε).A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > εὖτε
-
17 εὖτε
Grammatical information: conj.Meaning: temporal conjunction `(as soon) as', rarely causal `because' (Il.; Schwyzer-Debrunner 660 n. 3, Leumann Hom. Wörter 306; on the use in Homer Bolling Lang. 31, 223ff.); also comparative adverb `like', s. ἠΰτε.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Debrunner IF 45, 185ff. suggested it was in origin paratactic exclamative εὖ τε `and rightly!'. For Brugmann ( Grundr.2 2: 2, 731f.) from ἠ or εἰ and *υτε; s. ἠΰτε. Cf. Monteil, Phrase relative 286-290.Page in Frisk: 1,595Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > εὖτε
-
18 πύργος
πύργος, ein Wort mit unsrer Burg, Thurm; bes. die zur Vertheidigung auf der Stadtmauer angebrachten Mauerthürme, πόλιος, ἣν πέρι πύργος ὑψηλός, Od. 6, 262, u. öfter in der Il., die Ringmauer mit ihren Thürmen, im plur. Il. 7, 338. 436; ἄστεος, Pind. P. 5, 52; übh. jedes hochragende, thurmähnliche Gebäude, Il. 21, 526. 22, 447, vgl. 440; übh. Befestigungswerk, Schutzwehr, Bollwerk, vgl. Αἴας φέρων σάκος ἠΰτε πύργον, 11, 485. 17, 128; so heißt Aias selbst πύργος Ἀχαιοῖς, Od. 11, 556; Achilleus π. ἀϋτῆς, Theocr. 22, 220. – Oft bei Tragg. für Thurm, Mauer, z. B. Aesch. Spt. 33. 198, öfter; πόλιν πύργων βαϑείᾳ μηχανῇ κεκλειμένην, Suppl. 934; Soph. auch = Schutz, σμικροὶ μεγάλων χωρὶς σφαλερὸν πύργου ῥῠμα πέλονται, Ai. 159; παῖς ἄρσην πατέρ' ἔχει πύργον μέγαν, Eur. Alc. 312; πύργους καὶ πύλας ἐπὶ τῶν γεφυρῶν ἐπιστήσαντες, Plat. Critia. 116 a; ξύλινος, Thuc. 4, 90, u. A.; auch von einzelnen auf Rädern beweglichen, als Belagerungsmaschinen gebrauchten Thürmen. – Bei Dem. 47, 56 ein Hintergebäude mit einem Thurm oder Altan, in welchem das weibliche Gesinde ist; auch nach Schol. Ap. Rh. 3, 238 sind πύργοι = ὑψηλότεραι οἰκοδομαί, Zimmer im oberen Stockwerke. – Eine in geschlossenen Gliedern vorrückende Heeresabtheilung, ein Viereck oder ein Zug, Il. 4, 334. 347. Vgl. πυργηδόν.
-
19 πλημ-μύρω
πλημ-μύρω oder πλημύρω, = πλημμυρέω; auch im med., Archil. 79; μαζοὶ πλήμμυρον λοχίης ἐκ νηδύος, Ap. Rh. 4, 704; vgl. Panyasis bei Ath. I, 37 a, μηδὲ βορῆς κεκορημένον ήΰτε παῖδα ἧσϑαι πλημμύροντα.
-
20 πέλω
πέλω, nur praes. u. impf., πέλει, Il. 3, 3 u. öfter, u. πέλεν, 5, 729 u. sonst, u., wenn das Augm. hinzutritt, in der syncop. Form ἔπλεν, 12, 11; häufiger im med. πέλεται, Il. 11, 392 u. sonst, imperat. πέλευ, 24, 219, u. von der syncop. Form des impf. od. aor. ἔπλεο, zsgzgn ἔπλευ, u. ἔπλετο, Hom. oft mit der Bedeutung des Präsens, vgl. Il. 1, 506. 6, 434. 9, 54 u. oft (s. unten noch Beispiele); πλόμενοι Euphorion bei Schol. Lycophr. 495; für den inf. πελέμεν ist in Parmenid. bei Plat. Soph. 244 e v. l. πελέναι; auch in den Iterativformen πελέσκεο, Il. 22, 433, πελέσκετο, Hes. frg. 22, 4; – sich bewegen, sich regen, wie man auch Il. 3, 3 κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόϑι πρό nehmen kann, das Geschrei regt sich am Himmel; γῆρας καὶ ϑάνατος ἐπ' ἀνϑρώποισι πέλονται, Alter und Tod bewegen sich zu den Menschen heran, kommen über die Menschen, Od. 13, 60; νοῠσος ἐπὶ στυγερὴ πέλεται δειλοῖσι βρο τοῖσιν, 15, 408 (vgl. noch πολέω, πόλος, pello). – Gew. sich an einem Orte bewegen, wie versari, sich daselbst aufhalten, sein, von εἶναι so unterschieden, daß es ein dauerndes, fortgesetztes Vorhandensein, Statthaben ausdrückt, gewöhnlich sein; ᾑ ϑέμις ἀνϑρώπων πέλει, Il. 9, 134; κήδε', ὅσ' ἀνϑρώποισι πέλει, ib. 592; ὅς τε μέγιστος ὅρκος δεινότατός τε πέλει μακάρεσσι ϑεοῖσιν, Il. 15, 38; wiewohl es in manchen Stellen nicht von εἶναι zu unterscheiden ist, ἤδη δεκάτη ἢ ἑνδεκάτη πέλεν ἠώς, Od. 19, 192; u. im med., ὃς μέγα πᾶσιν ἕρκος Ἀχαιοῖσιν πέλεται πολέμοιο, Il. 1, 284; ὀξὺ βέλος πέλεται, 11, 392; αἶψα δέ οἱ δῶ ἀφνειὸν πέλεται, Od. 1, 393, schnell ist, wird das Haus reich; vgl. Il. 22, 443. 24, 219. 524; παῦροι γάρ τοι παῖδες ὁμοῖοι πατρὶ πέλονται, wenige pflegen gleich zu sein, Od. 2, 276; σέο δ' ἐκ τάδε πάντα πέλονται, Il. 13, 632, von dir geht dies Alles aus; τοῦ δ' ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν, 5, 729, eine silberne Deichsel ging davon aus, war daran; ἠΰτε βοῠς ἀγέληφι μέγ' ἔξοχος ἔπλετο πάντων, zu sein pflegt, 2, 480; εἰ δή ῥ' ἐϑέλεις καί τοι φίλον ἔπλετο ϑυμῷ, 14, 337, u. öfter in ähnlichen Verbindungen, eigtl. wenn es dir lieb ward, wenn es dir lieb ist, u. so häufig in Präsensbdtg. Aehnlich Pind. u. Tragg.: εἰ ἔχϑρα πέλει ὁμογόνοις, Pind. P. 4, 145; ἄφαντος ἔπελες, Ol. 1, 46; ϑαυμασταὶ πέλονται, I. 4, 7; ἔπλετο, P. 9, 113; ἐγὼ μὲν οὖν τοιόςδε τῷ τε δαίμονι τῷ τ' ἀνδρὶ τῷ ϑανόντι σύμμαχος πέλω, Soph. O. R. 245; τοῖς τυφλοῖσι γὰρ αὕτη κέλευϑος ἐκ προηγητοῦ πέλει, Ant. 977; ὅςτις Ἅιδου οἰκήτωρ πέλοι, Tr. 1151; πέλονται, Ai. 159; δεινή τις ὀργὴ καὶ δυςίατος πέλει, Eur. Med. 520, öfter; ἄζηλα πέλει, im Orak. bei Her. 7, 140. Sonst nur noch bei sp. D., wie πελέσϑω Ap. Rh. 1, 1320, πέλουσι Ep. ad. 518 (VII, 56); Anyte 5 (IX, 144) u. öfter in der Anth. – Vgl. noch die compp.
См. также в других словарях:
ηΰτε — ἠΰτε (Α) (επικ. επιρρ. μόριο) καθώς, ακριβώς όπως, ακριβώς σαν («ἀνέδυ πολιῆς ἁλὸς ἠύτ ὁμίχλη» αναδύθηκε από την αφρόλευκη θάλασσα σαν ομίχλη, Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ή, η (Fέ «ή» και *υτε που αντιστοιχεί ακριβώς προς το αρχ. ινδ. uta «και,… … Dictionary of Greek
ἠύτε — as epic (indeclform particle) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νέφος μελάντερον ἠύτε πίσσα. — См. Как смоль черный … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ἠύθ' — ἠύτε , ἠύτε as epic (indeclform particle) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠύτ' — ἠύτε , ἠύτε as epic (indeclform particle) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εύτε — εὖτε, επικ., ιων. και ποιητ. τ., σπαν. σε τραγ., ποτέ σε κωμ. και αττ. πεζ. (Α) επίρρ. 1. χρον. (με ορστ., για ορισμένο γεγονός στο παρελθόν, συν. με διάφ. μόρια στην πρόταση που ακολουθεί, όπως ἔνθα, τῆμος δή, τόφρα δέ) όταν, τον καιρό που 2.… … Dictionary of Greek
как смоль(как копоть, как сажа) — черный Волос как смола. Ср. Schwarz wie Pech. Ср. Coelum pice nigrius. Небо смолы чернее. Ovid. Her. 18, 7. Ср. Νέφος μελάντερον ήΰτε πίσσα. Облако чернее чем смола. Hom. II. 4, 277. См. дела как сажа бела. См. черный как уголь … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Как смоль черный — Какъ смоль (какъ копоть, какъ сажа) черный. Волосъ какъ смола. Ср. Schwarz wie Pech. Ср. Coelum pice nigrius. Пер. Небо смолы чернѣе. Ovid. Her. 18, 7. Ср. Νέφος μελάντερον ἠύτε πίσσα. Пер. Облако чернѣе чѣмъ смола. Hom. Il. 4, 277. См. Дела как… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
BADIUS — equi nomen in Circensibus; a colore, qui in equis commendatur. Dictus autem hic est quasi Βἃδιος, a βαὶς, quae ramulum palmae significat, unde et spadix color, et spadix equus. Philargyrus, Spadix et Phoenicius est, quales sunt fructus palmarum,… … Hofmann J. Lexicon universale
FLUMEN et FLUVIUS — synonyma, nisi quod Flumen proprie ipsa aqua, Fluvius, decursus aquae. Sunt autem Fluvii, venae quasi minoris Geocosmi, fibris similes per folia plantarum excurrentibus, quibus una cum lacubus aliisqueve partibus Oceani minoribus, e Mari origo,… … Hofmann J. Lexicon universale
IRIS — I. IRIS Soror Harpyarum, Thaumantisfilia, ex Electra, quam poetae Iunonis nunciam faciunt, h. e. aeris. Est autem revera arcus caelestis, pluviae plerumque praenuncia. unde poetis ὑετόμαντις cicitur, ut ait Olympiod. Metebr. l. 3. Plaut. in… … Hofmann J. Lexicon universale
