-
1 ἔντερον
ἔντερον, τό, das Innere, bes. der Darm, gew. im plur., das Gedärm, die Eingeweide; διὰ δ' ἔντερα χαλκὸς ἤφυσε Il. 13, 507; σὺν ἐντέροις τε σπλάγχνα Aesch. Ag. 1194; Ar. Ran. 478; Plat. Tim. 73 a u. Folgde, ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός, Schaafsdarm, Darmsaite, Od. 21, 408, A. H. bei Ael. V. H. 4, 14 τὰ κατ' ὀβολὸν συνα χϑέντα χρήματα εἰς πόρνης ἔντερον καταίρουσι, vgl. ἐντέριον, wie es bei Hippocr. für Blase, Beutel steht; Luc. Leziph. 6 τοκάδος ὑὸς τὸ ἐμβρυοδόχον ἔντερον, Gebärmutter. – Uebh. das Innere, Aenigm. 20 (XIV, 57); – γῆς, die in der Erde lebenden Regenwürmer, Arat. 959; vgl. Numen. bei Ath. VII, 305 a; Nic. Ther. 388; so im sing., ἔντερον γῆς Ael. H. A. 9, 2.
-
2 ἔντερον
ἔντερον, τό, das Innere, bes. der Darm, gew. im plur., das Gedärm, die Eingeweide; ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός, Schafsdarm, Darmsaite; Blase, Beutel; τοκάδος ὑὸς τὸ ἐμβρυοδόχον ἔντερον, Gebärmutter. Übh. das Innere; γῆς, die in der Erde lebenden Regenwürmer -
3 έντερον
-
4 ἔντερον
-
5 ἔντερον
ἔντερον, τό,A piece of the guts or intestines, ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός a string of sheep's gut, Od.21.408: elsewh. in Hom. always pl., guts, bowels,Il.
13.507,al., cf. A.Ag. 1221, Ar.Eq. 1184, Ra. 476, Pl.Ti. 73a: in sg., gut, bowel, Arist.HA 524b13;τοὔντερον τῆς ἐμπίδος Ar.Nu. 160
; collectively, bowels, Arist.HA 514b13, al.; womb, belly, Archil.142, cf. Luc.Lex.6; ἐπὶ μετρίῳ ἐντέρῳ for moderation in eating, LXX.Si.34.20, cf. AP9.170 (Pall.): metaph., inside of fruit, ib.14.57.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔντερον
-
6 εντερον
τό1) кишка(οἰός Hom.)
; преимущ. pl. кишки, кишечник(ἔντερα καὴ σπλάγχνα Aesch.; κοιλία καὴ ἔντερα Arst.)
2) чрево, матка(τὸ ἐμβρυοδόχον ἔ. Luc.)
3) внутренность, сердцевина, ядро (sc. τοῦ καρποῦ Anth.)4) червьἔντερα γῆς Arst. — земляные черви
-
7 ἔντερον
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔντερον
-
8 ἔντερον
ἔντερον, ου, τό (Hom. et al., mostly pl., as also Artem. 1, 33 p. 35, 15 [where a distinction is made between ἔντερα and σπλάγχνα]; PGM 4, 2596; 2658; Gen 43:30; 2 Macc 14:46) ‘intestine(s)’ then also entrails (so in the sg. Hippocr., π. νους. 3, 14 vol. VII 134; Diocles 43 p. 136, 33; Sir 31:20) φαγεῖν τὸ ἔ. ἄπλυτον μετὰ ὄξους eat the entrails unwashed, with vinegar B 7:4 (quot. of uncertain orig.).—DELG s.v. ἐν. -
9 ἔντερον
-ου + τό N 2 1-0-0-0-2=3 Gn 43,30; 2 Mc 14,46; Sir 31,20τὰ ἔντερα gut, bowel 2 Mc 14,46ἐπὶ ἐντέρῳ μετρίῳ for moderation in eating Sir 31,20 -
10 μον-έντερον
μον-έντερον, τό, der Eindarm, Hippiatr.
-
11 εντέρω
ἔντερονpiece of the guts: neut nom /voc /acc dualἔντερονpiece of the guts: neut gen sg (doric aeolic)——————ἔντερονpiece of the guts: neut dat sg -
12 τούντερον
-
13 τοὔντερον
-
14 ὄξος
ὄξος, ους, τό (on relation to ὀξύς s. Schwyzer I 512, cp. 463; since Solon 26, 7 Diehl3, Aeschyl., Hippocr.; pap, LXX, ApcEsdr; Philo, Aet. M. 113; Mel., P. 80, 582 al.) sour wine, wine vinegar, it relieved thirst more effectively than water and, being cheaper than regular wine, it was a favorite beverage of the lower ranks of society and of those in moderate circumstances (Athen. 4, 173e; Plut., Cato Major 336 [1, 13]; Ruth 2:14), esp. of soldiers (PLond III, 1245, 9 p. 228 [357 A.D.]). Given to Jesus on the cross Mt 27:48; Mk 15:36; Lk 23:36; J 19:29f (the contrast to the wine of high quality J 2:40 is prob. designed). In 19:29 (s. vs. 28) scripture is fulfilled (prob. Ps 68:22 ἐπότισάν με ὄξος). This act is interpreted as being due to the malice of some Judeans who committed it, and it is expanded to an offering of gall and vinegar (cp. Ps 68:22; so also Mel., P. 80, 582f; 93, 706f) in GPt 5:16; 7:5 (both ποτίζειν χολὴν μετὰ ὄξους), 3. Betw. 7:3 and 5 B quotes, as proof that vinegar was given, an otherwise unknown prophetic pass. that directs the priests to eat the goat’s ἔντερον ἄπλυτον μετὰ ὄξους (s. ἔντερον) 7:4. W. οἶνος (PLond 856, 28; 1159, 49; other exx. New Docs 1, 85) and mixed w. it Hm 10, 3, 3.—B. 383. Frisk s.v. ὄξο. DELG s.v. ὀξύ. M-M. TW. -
15 εὐ-στρεφής
εὐ-στρεφής, ές, ep. ἐϋστρεφής, = Vor., νευρή Il. 15, 463; λύγοι Od. 9, 427; ὅπλον, Tau, 14, 346; πεῖσμα 10, 167; ἔντερον οἰός, Darmsaite, 21, 408; sp. D., wie Opp. Cyn. 1, 151 Ap. Rh. 1, 368.
-
16 ἅπτω
ἅπτω, 1) heften, anknüpfen, Plat. Crat. 417 e τὸ ἅπτειν καὶ τὸ δεῖν ταὐτόν ἐστι; Hom. activ. Od. 21, 408 ἅψας ἀμφοτέρωϑεν ἐυστρεφὲς ἔντερον οἰός; χορὸν ἅπτειν, den Reihen schlingen, vom Anfassen mit den Händen beim Tanz, Aesch. Eum. 297; πάλην τινί, einen Ringkampf mit Jem. anknüpfen, mit Einem anbinden, Ch. 855; βρόχους κρεμαστούς, die Schlinge anknüpfen, so daß sie herabhängt, Eur. Or. 1036; vgl. Hel. 135 βρόχῳ δέρην, wie Ant. Th. 84 (VII, 493). – Viel häufiger med., Od. 11, 278 ἁψαμένη βρόχον ἀφ' ὑψηλοῖο μελάϑρου; sich anheften, anknüpfen in verschiedenen Beziehungen, a) anfassen, berühren, γούνων Il. 1, 512; χειρῶν δ' ἁψάσϑην, gewaltsam, 10. 377; γενείου, am Kinn fassen, Od. 19, 473; νηῶν ἠδ' ἑλκέμεν εἰς ἅλα, Hand an die Schiffe legen u. sie ins Meer ziehen, Il. 2, 152; κύων συὸς ἠὲ λέοντος ἅπτηται κατόπισϑε, ποσὶν ταχέεσσι διώκων, ἰσχία τε γλουτούς τε Iliad. 8, 339; ohne cas., τῶν πάντων βέλε' ἅπτεται, ὅς τις ἀφείη Iliad. 17, 631; ἀμφοτέρων βέλε' ἥπτετο 8, 67; κύνει ἁπτόμενος ἣν πατρίδα Od. 4, 522; οἱ δέ τ' ἔνερϑεν ὑποσσείουσιν ἱμάντι ἁψάμενοι ἑκάτερϑε 9, 386; γονάτων Pind. N. 8, 14; Eur. Hec. 241. – b) ergreifen, antasten, sich bemächtigen, χρημάτων, τῶν ἀλλοτρίων Plat. Legg. XI, 913 a Rep. II, 360 b; πόνοι ἅπτονται τοῦ σώματος, greifen den Körper an, Xen. Cyr. 1, 6, 25; ϑανόντων οὐδὲν ἄλγος, die Todten berührt, trifft kein Schmerz, Soph. O. C. 959; Eur. Alc. 940. – c) feindlich angreifen, Aesch. Ag. 1590; Xen. Hell. 5, 4, 43 Cyr. 5, 1, 14, im Ggstz von ἀπέρχεσϑαι; – τῆς οὐραγίας Pol. 2, 34; von Krankheiten, z. B. der Pest, Thuc. 2, 48; ὀργὴ ἧπται τῆς πόλεως Pol. 31, 7; Hand anlegen, γονέων, an die Aeltern, Plat. Rep. V, 465 b; τοῦδ' ἀνδρός Soph. O. C. 826; Plat. Conv. 221 b; ἔπεσίν τινος, mit Worten angreifen, schelten; ohne ἔπεσιν Her. 5, 92, 3; τοῖς λόγοις τῆς ψυχῆς Plat. Ion. 535 a; φρενὸς ἅπτεσϑαι, kränken, Eur. Rhes. 916; χρησμὸς ἅπτεται φρενῶν Ar. Equ. 1233. – d) Speise anrühren, βρώμης, ποτῆτος Od. 10, 379; σίτου 4, 60 (zugreifen); ὅς κεν ἐμῆς γε χοίνικος ἅπτηται Od. 19, 28; Thuc. 2, 50 ὅσα ὄρνεα καὶ τετράποδα ἀνϑρώπων ἅπτεται; Sp. häufig οἴνου ἅπτεσϑαι. – e) ein Werk angreifen, sich an etwas machen, ἔργου Xen. Hell. 1, 4, 5; πολέμου Thuc. 5, 61; πράγματος Dem. 18, 141; τῆς τῶν ἱματίων ἐργασίας Plat. Polit. 280 e; oft λόγων, Eur. Ion. 544; Plat. Rep. VII, 539 a; aber Polit. 275 e ist λόγου ἅπτεσϑαι den Sinn verstehen; ἀντιλογίας V, 454 b; φιλοσοφίας Phaed. 64 a u. öfter; schlechte Thaten, Verbrechen, φόνου Eur. I. T. 381; φόνων, κλωπείας Plat. Phaed. 108 b Legg. VII, 823 e; ἀσεβημάτων Pol. 7, 13; ψευδέων Pind. P. 3, 29. – f) erreichen, ἀληϑείας Plat. Phaed. 65 b u. öfter. – g) in Vrbdgn wie εὐνῆς Eur. Phoen. 953, γυναικῶν Plat. Rep. V, 701 b, ὥρας Legg. VIII, 837 b, vgl. 840 a, τῶν καλῶν Xen. Mem. 1, 3, 8 streift die Bdtg an genießen; vgl. Arist. H. A. 5, 14. – Selten ist die Vrbdg mit dem dat., bis zu etwas hinreichen, Pind. P. 10, 28; I. 3, 30 στάλαισιν ἅπτοντ' Ἡρακλείαις. – 2) anzünden, anstecken, ἐρείκης ϑωμὸν ἅψαντες πυρί Aesch. Ag. 286; πεύκας, φῶς Eur. Or. 1543 Rhes. 81; übertr., π υρσὸν ὕμνων Pind. I. 3, 61; λύχνον ἅπτειν Com. Häufiger im pass., ἡμμένος Ar. Plut. 301; ἁφϑεὶς ὁ νηὸς κατεκαύϑη Her. 1, 19; vgl. 1, 86; ἁφϑέντα, ἡμμένον, Thuc. 4, 133; Eur. Cycl. 512; Theocr. 14. 23 u. Sp. – Hom. fut. med. in passiv. Bdtg, ὁ μοχλὸς ἐν πυρὶ μέλλεν ἅψεσϑαι Od. 9, 379.
-
17 ἐντερόνεια
ἐντερόνεια, ἡ, das Holz zum untersten u. mittelsten Theile der Trieren, Ar. Equ. 1185, gehol. οἱ μὲν τὸ τῶν νεῶν ἔδαφος, οἱ δὲ τὰ ἐγκοίλια. Vgl. μήτρα. Der Accent so nach Hdn. bei Schol. a. a. O., falsch also ἐντερονεία. Vielleicht zusammengesetzt aus ἔντερον – ναῠς.
-
18 ἐντερίδιον
ἐντερίδιον, τό, dim. zu ἔντερον, Alexis bei Ath. VII, 326 e, neben κρεάδια.
-
19 ἐξ-εντερίζω
ἐξ-εντερίζω, ausweiden, das Innere ( ἔντερον) herausnehmen, Diosc.
-
20 διευρυνω
См. также в других словарях:
ἔντερον — piece of the guts neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοὔντερον — ἔντερον , ἔντερον piece of the guts neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέρω — ἔντερον piece of the guts neut nom/voc/acc dual ἔντερον piece of the guts neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέροις — ἔντερον piece of the guts neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέροισι — ἔντερον piece of the guts neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέροισιν — ἔντερον piece of the guts neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέρου — ἔντερον piece of the guts neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέρων — ἔντερον piece of the guts neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντέρῳ — ἔντερον piece of the guts neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔντερα — ἔντερον piece of the guts neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Autonomes Nervensystem — Das vegetative Nervensystem (VNS), auch autonomes Nervensystem (ANS) genannt, stellt zusammen mit dem somatischen Nervensystem eine funktionelle Einheit dar. Die „Autonomie“ bezieht sich auf den Umstand, dass über das VNS biologisch festliegende … Deutsch Wikipedia
