-
1 εστιατόριον
-
2 ἑστιατόριον
-
3 ἑστιατόριον
A = ἑστιατήριον, IG11(2).144A68 (Delos, iv B. C.), Theopomp.Hist.32, Bull.Soc.Alex.5.126 (iii B. C.), Sammelb. 6596 (ii B. C.), D.H.2.23, SIG1109.141 (Athens, ii A. D., - είου): [dialect] Ion. [full] ἱστιητόριον Hdt.4.35 : Rhod. [full] ἱστιατόριον IG12(1).677 (iii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑστιατόριον
-
4 εστιατορίοις
-
5 ἑστιατορίοις
-
6 εστιατορίω
-
7 ἑστιατορίῳ
-
8 εστιατόρια
-
9 ἑστιατόρια
-
10 ἱστία
A v. ἑστία. [full] Ἱστιαϊκός, ή, όν, Histiaean, of currency, BCH2.579, 6.51, 35.260 ([place name] Delos). [full] ἱστίασις, εως, ἡ,= ἑστίασις, POxy.471.53 (ii A.D.). [full] ἱστιατορία, ἡ,= ἑστ., feast, PTeb.584 (ii A.D.). [full] ἱστιάτωρ, v. ἑστιάτωρ. [full] ἱστιητόριον, and [suff] ἰσο-ᾱτόριον, v. ἑστιατόριον. -
11 ἑστία
Grammatical information: f.Meaning: `hearth, fireplace, altar', metaph.. `house, family etc.' (Od.), also with beginning of a personification as goddess of the hearth (h. Hom., Hes. Th. 454 etc.); later identified with Lat. Vesta (Str.).Compounds: As 1. member e. g. in ἑστι-οῦχος `containing the hearth' = `domestic', `protecting the hearth' (trag. etc.); as 2. member in ἐφ-έστιος, Ion. ἐπ-ίστιος `on the hearth, belonging to...' (Β 125), ἀν-έστιος `without hearth' (Ι 63), συν-, ὁμ-έστιος etc.; on Att. - έστιος in Homer Wackernagel Unt. 9ff., Chantraine Gramm. hom. 1, 15; diff. Solmsen Wortforsch. 214.Derivatives: Ίστιήϊα n. pl. `monetary means of a `I.-temple' (Miletos Va); ἑστιῶτις `belonging to hearth (house)' (S. Tr. 954 [lyr.]; cf. Fraenkel Nom. ag. 2, 208 n. 2); Έστ-ιασταί m. pl. name of the der H.-adorers (Rhod.; cf. Άπολλων-ιασταί a. o.); ἕστιος `belonging to the hearth' (Hld., after ὁμέστιος a. o.). As translation of Lat. Vesta, Vestālēs Έστιαῖον `Vesta-temple' (D. C.), Έστιάδες pl. `Vestales' (D. H., Plu.). Normal denomin. ἑστιάω, ἱστιάω (augm. εἱσ- in εἱστίων [Lys.] etc.), also with prefix, e. g. συν-, `receive at the hearth, feed, receive as guest' (Ion.-Att. Dor.) with several derivv.: ἑστί-ασις, -ᾱμα, - ασμός `entertain', ἑστιάτωρ ( ἱστ-) `host', with ἑστιατόριον ( ἱστια-, ἱστιη-), also ἑστιατήριον (after the nouns in - ήριον) `dining-room' (cf. Benveniste Noms d'agent 34 and 48); ἑστιατορία ( ἱστ-) `feast'. - Also ἑστιόομαι (E. Ion 1464 [lyr.] δῶμα) `get a hearth, be settled'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As collective- or abstractformation in - ία (cf. esp. οἰκ-ία, κλισ-ία) ἑστία, from where secondarily ἱστία, - ίη through sound-reduction or assimilation (Schwyzer 256 and 531, Lejeune Traité de phon. 208; diff. Buck IF 25, 259 [after ἵστημι] and Solmsen l. c. [unaccented ἱ-]), presupposes a noun ἑστο-, -ᾱ v. t.. - For the etymology the question of the anlaut is decisive. Against the evidence for anlaut. Ϝ-, Ϝιστιαυ (PN, Mantineia IVa), γιστία ἐσχάρη (cod. - τη) H., which are doubted, there are dialect forms, where expected F fails; s. Solmsen Unt. 213ff. Therefore the old, still defended equation with Lat. Vesta is uncertain. Another explanation has not been found: to ἐσχάρα (Solmsen l.c.), Lat. sīdus (Ehrlich KZ 41, 289ff.), ἕζομαι (Bq; with ἱστία after ἵζω?), Slav. jestěja `hearth' (Machek Lingua posnan. 5, 59ff.). - See Bq and W.-Hofmann s. Vesta; also Schwyzer 58 and 227 w. n. 1, Scheller Oxytonierung 60, Fraenkel Gnomon 22, 237, Benveniste BSL 44, 53. On Έστία in gen. Nilsson Gr. Rel. 1, 337f., v. Wilamowitz Glaube 1, 156ff. - As the wau is improbable, the old etymology is prob. incorrect; also ε \> ι is unusual, unexpected, whereas ε\/ι in Pre-Greek is frequent; so there are two serious problems. The conclusion must be that the word is of Pre-Greek origin. Cf. Furnée, 358 A 2.Page in Frisk: 1,576-577Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἑστία
См. также в других словарях:
ἑστιατόριον — ἑστιᾱτόριον , ἑστιατόριον neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εστιατήριον — ἑστιατήριον, τὸ (Α) τόπος καθορισμένος για να γίνονται οι εστιάσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού εστιατόριον αναλογικώς προς τα ουσ. σε τήριον (πρβλ. εργασ τήριον)] … Dictionary of Greek
εστιατόριο — το (ΑΜ ἑστιατόριον, Α και ἑστιατόρειον και ιων. ἱστιητόριον και ροδ. ἱστιατόριον) νεοελλ. 1. αίθουσα φαγητού, τραπεζαρία 2. ξενοδοχείο φαγητού, ρεστωράν, μαγειρείο, ταβέρνα αρχ. ο τόπος όπου γίνονται οι εστιάσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. Προέρχεται από το… … Dictionary of Greek
ιστιητόριον — ἱστιητόριον και ἱστιατόριον, τὸ (Α) εστιατόριο. [ΕΤΥΜΟΛ. Ιων. παράλλ. τ. τού ἑστιατόριον*. Για την ερμηνεία τού ἱ βλ. λ. εστία] … Dictionary of Greek
ἑστιατορίοις — ἑστιᾱτορίοις , ἑστιατόριον neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστιατορίῳ — ἑστιᾱτορίῳ , ἑστιατόριον neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστιατόρια — ἑστιᾱτόρια , ἑστιατόριον neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
