-
21 επικαλεω
тж. med.1) звать, взывать (к), призывать(θεόν Her.; med., θεούς Xen., Plat.; Διοσκούρους Arst.)
ἐ. τέν θεόν τινι Her. — призывать милость богини на кого-л.;τάδε ἐπισκήπτω τοὺς θεοὺς ἐπικαλέων … Her. — я требую именем богов того (чтобы) …2) звать к себе, приглашать(γέροντας πλέονας Hom. - in tmesi)
αὐτῶν τῶν χρημάτων ἐπικαλευμένων Her. — поскольку деньги сами (как бы) напрашивались (ср. 7)3) med. звать к себе, призывать на помощь(Λακεδαιμονίους Thuc.; τοὺς Λἰακίδας συμμάχους Her.)
ἐ. τινα μάρτυρα Plat. — призвать кого-л. в свидетели4) med. подвергать обжалованиюἐ. τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν δικαστῶν Plut. — апеллировать на решения судей к народу;
ἐ. Καισαρα NT. — апеллировать к императору5) med. бросать вызов, вызывать на бой(τινα Her.)
6) med.-pass. получать название, быть прозванным, именоваться(ὅ μικρὸς ἐπικαλούμενος Xen.)
ἐπὴ Κέκροπος βασιλέος ἐπεκλήθησαν Κεκροπίδαι Her. — при царе Кекропе (афиняне) были названы кекропидами7) предъявлять обвинение, обвинять(τινί τι и τινί τινα εἶναι Thuc.)
ταῦτα ἐπικαλεῖς ; Arph. — так ты (их) в этом винишь?;τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα Her. — требуемые обратно (похищенные) сокровища (ср. 2);τὰ ἐπικαλούμενα Isocr. — обвинения, упреки;οἱ ἐπικαλοῦντες ἀλλήλοις Plat. — имеющие взаимные претензии, тяжущиеся -
22 τασσω
атт. τάττω (fut. τάξω, aor. ἔταξα, pf. τέταχα; pass.: fut. ταχθήσομαι, aor. ἐτάχθην, aor. 2 ἐτάγην, pf. τέταγμαι, ppf. ἐτετάγμην, fut. 3 τετάξομαι)1) ставить, класть, расставлять, располагать или помещать(τι μέσον Eur.; ἥ πόλις ὑπ΄ αὐτέν τέν κορυφέν τέτακται Polyb.)
εἰς τὸ πρόσθεν τ. τι Plat. — ставить что-л. впереди;ἔμπροσθεν τετάχθαι τινός Plat. — быть помещенным (находиться) впереди чего-л.;τ. ἑαυτοὺς ἐπί τινας Xen. — располагаться против кого-л.2) зачислять, включать, относить(τινὰ εἴς τινας Xen. и ἔν τισιν Aeschin.)
πρὸς τέν τῶν Λακεδαιμονίων ξυμμαχίαν ταχθῆναι Thuc. — вступить в союз с лакедемонянами;τῆς πρώτης (τάξεως) τεταγμένος Lys. — зачисленный в первую линию3) воен. строить, выстраивать(τέν στρατιήν Her.; τοὺς ὁπλίτας Thuc.; ἐπὴ τεττάρων ταχθῆναι Xen.)
τάξαι νεῶν στῖφος ἐν στοίχοις τρισίν Aesch. — выстроить флот в три линии;τεταγμένοι Thuc. — в строю, строем4) ставить, назначать(ἄρχοντας Xen.)
τ. τινὰ ἐπὴ τοὺς ἱππέας Xen. — ставить кого-л. во главе конницы;ἐς (τὸ) πεζὸν ταχθῆναι или τετάχθαι Her. — быть назначенным в пехоту;τ. τινὰ ἡγεῖσθαι Xen. — назначать кого-л. проводником;πεζῇ τάσσεσθαι Her. — служить в пехоте;τάσσεσθαι ὑπό τινα и ὑπό τινι Polyb. — быть подчиненным кому-л.;ὅ πρὸς τοῖς γράμμασι τεταγμένος Polyb. — секретарь5) предписывать, приказывать; поручать, возлагать(ὅ νόμος οὕτω τάττει Plat.)
ταχθεὴς τόδ΄ ἔρδειν Soph. — получивший приказ сделать это;τὸ ταττόμενον Arph., τὸ τεταγμένον Xen. и τὸ ταχθέν Soph. — приказание, предписание, поручение;οἷς ἐτέτακτο παραβοηθεῖν Thuc. — на которых было возложено оказание помощи:χρήματα τὰ ἀναλωθέντα τάξασθαι ἀποδοῦναι Thuc. — принять на себя уплату (военных) издержек6) полагать, устанавливать, определять(ζημίαν Arph.; μισθόν τινι Arst.)
τεταγμένα μὲν ποιεῖν, τεταγμένα δὲ λαμβάνειν Xen. — и делать и получать то, что положено;τ. νόμον Plat. — устанавливать (вводить) закон;αὕτη ἥ δίκη αὐτοῖς ἐτάχθη Plat. — такой вот приговор им определен (вынесен);ὥσπερ ἐτάχθη τὸ πρῶτον Thuc. — как решено было с самого начала;χρόνῳ τεταγμένῳ Aesch. — в установленное время;ἐν τῷ τεταγμένῳ (sc. χωρίῳ) Xen. — в установленном месте;τὰ τεταγμένα ὀνόματα Isocr. — общеупотребительные слова;τάξασθαι ποιεῖν (ποιήσειν) τι Polyb. — условиться сделать что-л.;τάττεσθαι πρός τινα περί τινος Polyb. — договариваться с кем-л. о чем-л. -
23 επιδηλος
21) явный, ясный, очевидный, заметный(ἥ μεταβολέ γίνεται ἐ. Arst.)
ἐπίδηλόν τινι ποιεῖν Arph. — разъяснить кому-л.;θέλων μέ ἐ. εἶναί τινι Her. — желая скрыть свое намерение от кого-л.;κλέπτων ἐστὴ ἐ. Arph. — ясно, что он ворует2) замечательный, особенный, чрезвычайный(οὐδὲν ἐπίδηλον ποιεῖν Xen.; συμβαίνει οὐδὲν ἐπίδηλον Arst.)
-
24 επιθυμια
ἥ1) желание, влечение, жажда, страсть(τινός Thuc., Plut. etc., περί τινα и περί τι Isocr., Plat., πρός τινα и πρός τι Xen., Arst., Polyb.)
ἐ. σίτου Thuc. — голод;ἐ. ὕδατος и τοῦ πιεῖν Thuc. — желание пить, жажда;εἰς ἐπιθυμίαν τινὸς ἐλθεῖν или ἀφικέσθαι Plat. — возыметь желание, пожелать чего-л.;ἐπιθυμίαν ἐμποιεῖν τινι εἴς τινα Thuc. или ἐπιθυμίαν τινὸς ἐμβάλλειν τινί Xen. — внушить кому-л. влечение к кому(чему)-л.2) страстность, пылкость(ἐπιθυμίᾳ μὲν ἐλάχιστα κατορθοῦνται, προνοίᾳ δὲ πλεῖστα Thuc.)
3) замысел(ἐ. δόλιος Eur.)
-
25 επιλεγω
I[λέγω III] (aor. ἐπέλεξα)1) (после чего-л. или при чем-л.) говорить, (к сказанному) добавлять, присовокуплять(λόγον τόνδε Her.; τεκμήρια Thuc.; τινί τι Xen.; φωνήν τινος Arst.)
ἐπιλέγεται δέ τις καὴ μῦθος ὡς … Arst. — к этому добавляется еще басня о том, как …2) приписывать(τινί τι и τινὴ ὅτι … Arst.)
3) тж. med. называть по имени, именовать(τοὺς ἐναγέας Her.; κιθαρῳδικοὺς τοὺς νόμους Plat.; κολυμβήθρα ἥ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊοτὴ Βηθσαϊδά NT.)
μηδ΄ ἐπιλεχθῇς Ἀγαμεμνονίαν εἶναί μ΄ ἄλοχον Aesch. — и не называй меня супругой АгамемнонаII[λέγω II]1) преимущ. med. выбирать, избирать(τῶν ἀρίστων ὁμιλίην Her.; med. τοὺς βελτίστους τῶν εἱλώτων Thuc.; πεντακισχιλίους Σπαρτιατῶν Plut.)
2) med. ( о войске) набирать(στρατιώτιδας γυναῖκας Diod.)
3) med. раздумывать, размышлять, обдумывать(ταῦτα Her., Plut.)
4) med. думать, заботиться(τὰ πρήγματά τινος Her.)
οὐδαμὰ ἐπιλεξάμενος μή τις ἐπανασταίη Her. — нисколько не опасаясь, что кто-л. поднимет восстание;πᾶν ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα Her. — учитывая, что случиться может всякое5) med. прочитывать(τὸ βιβλίον, τὰ γράμματα Her.)
-
26 επισημαινω
1) тж. med. ставить знак, отмечать, обозначатьτῶν ἀκρωτηρίων ἀντίληψις ἐπεσήμαινεν Thuc. — поражение конечностей было признаком (перенесенной болезни);
ἐπισημανθήσεται κείνου κεκλῆσθαι λαὸς ὄνομ΄ ἐπώνυμος Eur. — этот народ будет носить его (Ахея) имя;ἐπισημαίνεσθαί τινι ἓν εἶδος Plat. — обозначить что-л. как один вид;ἐπισημηνάμενος, ἐάν τε ἰάσιμος ἐάν τε ἀνίατος δοκῇ εἶναι Plat. — указав, считает ли он его излечимым, или нет2) (тж. ἐ. τὸ θεῖον Plut.) давать знак, посылать знамение(τινί Xen., Plut., Diod.)
3) указывать, давать указание, заявлять(ἐπισημαίνει ὅ Πυθαγόρας, ὅτι … Plut.)
(τὰς εὐθύνας Dem.)
5) med. одобрять, хвалить(τινα и τι Polyb.; τοὺς παρά τινος λόγους Aeschin.)
τοὺς ἀκούοντας ἐ. καὴ θορυβεῖν ἀναγκάζειν Isocr. — вызывать у слушателей шумное одобрение6) med. отмечать, отличать, награждать(τῶν πολιτῶν τινας δώροις Polyb.)
7) показывать, отмечать(τέν ἀρχήν τινος Arst.; med. τῆς γλώττης τέν διαμαρτίαν τῷ μειδιάματι Luc.)
8) med. клеймить, порицать(τινα Diod.; τὰς παρανόμους τῶν πράξεων Polyb.)
9) показываться, обнаруживатьсяἐὰν μέλιτος ἀφθονία ἐπισημαίνῃ Arst. — когда мед появляется в изобилии;impers. ἐπισημαίνει Arst. — появляются признаки, обнаруживается -
27 κινδυνος
ὅ1) опасность(ἐν κινδύνοις εἶναι Dem.; κινδύνῳ βαλεῖν τινα Aesch., ἐς κίνδυνον καθιστάναι τινά Thuc. и κινδύνους (ἐπι)φέρειν τινί Aeschin.)
κίνδυνον ἀναλαβέσθαι Her. (ὑποδύεσθαι Xen., ξυναίρεσθαι или ἐγχειρίζεσθαι Thuc., αἴρεσθαι Eur., Dem. или ποιεῖσθαι Isocr.), ἐς κίνδυνον ἔρχεσθαι или ἐμβαίνειν Xen., κινδύνῳ περιπίπτειν Thuc. — подвергать себя или подвергаться опасности;πάντα κίνδυνον ὑπομεῖναι Xen. — идти на любую опасность;σοὴ κ. ἦν βασανισθῆναι Lys. — тебе угрожала опасность подвергнуться допросу;Φρυγῶν πόλιν κ. ἔσχε δορὴ πεσεῖν Ἑλληνικῷ Eur. — над городом фригийцев нависла опасность пасть от греческого оружия;κίνδυνον διαλύειν Dem. — устранить опасность2) рискованное предприятие, смелый поступок3) решительная борьба(μέγας καὴ δεινὸς κ. ἠγωνίσθη Lys.)
-
28 φαινω
эп. тж. φᾰείνω (fut. φᾰνῶ и φᾱνῶ, aor. 1 ἔφηνα дор. ἔφανα, pf. πέφηνα; pass.: fut. φανήσομαι aor. 1 ἐφάνθην - эп. ἐφαάνθην, aor. 2 ἐφάνην с ᾰ, pf. πέφασμαι) тж. med.1) светить(ся)(ἐν τῇ σκοτίᾳ NT.; φ. τινί Hom., Arph.)
δεινώ οἱ ὄσσε φάανθεν Hom. — страшно сверкнули ее очи;ἐφαίνετο πῦρ Xen. — блеснул огонь2) (об огне, свете) добыватьἔιρηνα φῶς Soph. — (ударами камня о камень) я высек огонь
3) являть, показывать, обнаруживать(τί τινι Hom.)
φῆναι τέρας Hom. — дать знамения;ἐφάνη σῆμα Hom. — появилось знамение;ἐς τὸ φῶς φ. τι Soph. — извлекать что-л. на свет, выявлять, обнаруживать;νοήματα φ. Hom. — открывать (свои) мысли;ἀρετέν φαινέμεν Hom. — показывать (свою) доблесть;εὔνοιαν φαίνων Her. — доброжелательно;φ. ὀργάς Aesch. — давать волю гневу;φανεῖσα φάμα Παρνασοῦ Soph. — раздавшийся с Парнаса глас;σάλπιγξ γήρυμα φαινέτω στρατῷ Aesch. — пусть труба возвестит войску;φ. ἐπιβουλήν Xen. — раскрывать заговор;ἔφαινε τὸν ἐόντα λόγον Her. — он рассказал как было дело;φῆναι κακῶν ἔκλυσιν Eur. — положить конец невзгодам;τὰ φαινόμενα Polyb. — небесные явления (ср. 9);τὰ ἐκ τοῦ λόγου φαινόμενα Dem. — то, что вытекает из (данной) речи;οἴῳ φαινομένη Hom. — одному лишь (Ахиллу) видимая;φάνεν οἱ βραχίονες Hom. — у него обнажились руки;φάνητε τῶν στρατηγῶν ἀξιοστρατηγότεροι Xen. — покажите, что вы достойнее самих полководцев;πόθεν φαίνῃ ; Xen. — откуда ты?;οὖροι φαίνοντο Hom. — поднимались ветры;4) показывать, указыватьφ. τινὴ ὁδὸν νέεσθαι Hom. — указывать кому-л. обратный путь
5) доносить, разоблачать(τινὴ τοὺς δρῶντάς τι Soph.; τινὰ τοῖς πρυτάνεσι Arph.)
τὰ φανθέντα Dem. — имущество, указанное как подлежащее аресту6) ( о войсках у лакедемонян) посылатьφρουρὰ πεφασμένη ἐπί τινα Xen. — войска, двинутые против кого-л.
7) показывать в отражении, отражать(τὰ κύματα φαίνει τινά Theocr.)
8) чаще med. обнаруживаться с очевидностью, быть очевидным, (п)оказыватьсяτῶν ἡλίκων διαφέρων ἐφαίνετο Xen. — он явно отличился среди сверстников;
ἁπλοῦς τις λόγος καὴ φαινόμενος Polyb. — простая и ясная речь;ἐὰν ἐγὼ φαίνωμαι ἀδικεῖν Xen. — если оказалось бы, что я виноват9) med. казаться, представлятьсяμέ ὢν φαίνεσθαί τι Xen. — казаться чем-л., не будучи им (на деле);
πῶς ὔμμιν φαίνεται εἶναι ; Hom. — каким он вам кажется?;ὥς γ΄ ἐμοὴ φαίνεται Plat. — как мне кажется;( в ответах) φαίνεται Plat. — кажется, по-видимому;τὸ δι΄ ὄψεως φαινόμενον Plat. — зрительные образы;τὰ ἐμοὴ φαινόμενα Plat. — мои личные представления;οὐδαμοῦ ἂν φανῆναι Plat. — не производить никакого впечатления -
29 αφιημι
ион. ἀπίημι1) пускать, бросать, метать, кидать(ἔγχος Hom.: τοξεύματα Soph.; βέλος Her.; λίθον Arst.)
ἀφεῖναί τινα πόντιον Eur. — бросить кого-л. в море;ἀφεῖναι εἰς τέν γῆν τὸ σῶμα Plut. — броситься на землю;ἀ. πλοῖον κατὰ τὸν ποταμὸν φέρεσθαι Her. — пускать судно вниз по течению реки;οἱ Ἀθηναῖοι ἀπείθησαν Her. — афинянам был дан сигнал атаки2) направлять, вымещать(τὸν θυμὸν ἔς τινα Soph.)
ἀ. τέν ὀργέν εἰς τὸν τυχόντα Dem. — обрушить (свой) гнев на первого встречного (ср. 11)3) ронять, проливать(δάκρυα Aeschin.)
4) сбрасывать, осыпать(ἄνθος Hom.)
5) испускать, выделять(γάλα, σπέρμα Arst.)
παντοδαπὰ χρώματα ἀ. Plat. — принимать разные цвета;6) рождать, производить на свет(τὸ κύημα Arst.)
7) издавать, испускать(γύους Eur. - ср. 11; φωνάς Plat., Arst.)
8) произносить(ἔπος Soph.; φθογγήν Eur.)
9) отбрасывать прочь(ὅπλα Plat.)
10) ослаблять(μένος, sc. ἔγχεος Hom.)
11) бросать, прекращать(γόους Eur. - ср. 7; μόχθον Her.)
ἃς ἔχεις ὀργὰς ἄφες Aesch. — уйми свой гнев (ср. 2);τὰ δικαστήρια ἀ. Arph. — закрывать судебное заседание;πολιτείαν ἅπασαν ἀφεῖναι Plut. — совершенно отойти от политической деятельности12) отсылать прочь, отвергать, прогонять(γυναῖκα Her.; υἱόν Arst.)
13) утолять(δίψαν Hom.)
14) пускать в ход, применять(εἰς ἔργον πᾶσαν τέχνην Theocr.)
15) расторгать(ξυμμαχίαν Thuc.; γάμους Eur.)
16) отсылать, отпускать(τινὰ ζωόν Hom.; ἐς οἴκους Soph.)
τινὰ ἐλεύθερον ἀ. Plat. — отпускать кого-л. на свободу;Αἴγιναν αὐτόνομον ἀ. Thuc. — дать Эгине независимость17) распускать, демобилизовать(τὸν στρατόν Her.)
ἀφειμένης τῆς βουλῆς Dem. — после роспуска Совета18) юр. освобождать, оправдывать(τινὴ αἰτίην Her. и τινὸς αἰτίαν или τινὴ τέν δίκην Plut., τινὰ ἐγκλήματος Dem. и τῆς αἰτίας Plut.)
; med. отпускать (от себя)(τινος Plat.)
δειρῆς οὔπω ἀφίετο πήχεε Hom. — она не переставала обнимать (его) за шею19) отпускать, прощать(τινὴ χιλίας δραχμάς Dem.; φόρον τινί Polyb.)
εἰ ἀδικεῖ, ἄφες Plut. — если он провинился, прости (его)20) посвящать21) предоставлять, разрешатьἄφετε ἴδωμεν NT. — давайте посмотрим22) предоставлять в распоряжение, отдавать(Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις Her.; τὰ πλήθη τοῖς στρατιώταις Polyb.)
23) оставлять без внимания или в пренебрежении, пренебрегать(τὰ θεῖα Soph.; med. περί τινος и ποιεῖν τι Arst.)
ἀ. ἀφύλακτόν τι Her. — оставлять что-л. без охраны;ἀ. τινὰ ἔρημον Soph. — бросать кого-л. в одиночестве24) оставлять неиспользованным, упускать(καιρόν Isocr.)
(εἰς τὸ πέλαγον Her., Thuc.)
-
30 επιμαρτυρεω
1) быть свидетелем, свидетельствовать, удостоверять(τινί τι εἶναι Plat.; τι πρός τινα Plut.; δι΄ αὐτῆς τῆς ἐναργείας Sext.)
2) med. заклинать, умолять(μέ ποιέειν τι Her.)
-
31 επιμομφος
-
32 επιτροπευω
1) быть опекуном, уполномоченным, управляющимἱκανὸς εἶναι ἐ. Xen. — годиться в управляющие;
ἐ. τινί Plat. — управлять по чьему-л. поручению;2) заведовать, распоряжаться, ведать(τέν κτῆσιν Plat.)
3) быть опекуном, опекать(τινά Thuc., Lys., Isae. и τινός Plut.)
καχῶς ἐπιτροπευθῆναι Plat. — быть плохо опекаемым;ἐπιτετροπευμένος ὑπὸ τοῦ πάππου Lys. — находящийся под опекой деда4) предоставлять(δίαιταν Isae. - v. l. ἐπιτρέπω)
-
33 επιφημιζω
1) med. произносить (зло)вещие слова, пророчить несчастье Her.2) (в силу предзнаменования) торжественно обещать3) провозглашать виновником, объявлятьἐ. τινὴ τὸν θεόν Plat., Dem. или τὸ δαιμόνιον Plut. — связывать что-л. с божеством, приписывать что-л. богу;
πολλὰ τῶν ἀδήλων ἐπεφήμιζεν αὑτῷ δηλοῦν Plut. — он объявил, что (Артемида) открыла ему много тайн4) назначать, (пред)определять(τί τι εἶναι Plat.)
5) объявлять посвященным, посвящать(φυτὰ θεῷ Luc.)
-
34 προεχω
стяж. προὔχω (fut. προέξω, aor. προέσχον)1) выставлять вперед, держать впереди (себя)(τέν ἀσπίδα Arph.; τὼ χεῖρε Xen.)
προέχεσθαί τι Her. — держать что-л. перед собойσὺ μὲν τὰδ΄ ἂν προὔχοιο Soph. — что же, прикрывайся этими (отговорками)
3) med. предлагать4) раньше знатьπροέχων τῶν Ἀθηναίων οὐ φιλίας γνώμας Her. — (хотя Мардоний) уже раньше знал о враждебности афинян
5) иметь или получать раньшеὁ προέχων Arst. — первый обладатель;
ἔκ τινος τιμέν π. τινός Soph. — быть почитаемым кем-л. преимущественно перед кем-л.6) выдаваться, возвышатьсяπύργῳ ἔπι προὔχοντι ἐρείσας Hom. — прислонившись к высокой башне;
ἀκτέ προέχουσα ἐς τὸν πόντον Her. — вдающийся в море мыс;τὸ προέχον τῆς ἐμβολῆς Thuc. — выступ тарана7) быть впереди, опередить(προέχων τῶν ἄλλων Her.)
ὅ προὔχων Hom. — идущий впереди (конь);π. ἡμέρης ὁδῷ Her. — быть впереди на расстоянии дневного перехода;π. ἡμέρᾳ καὴ νυκτί Thuc. — быть впереди на расстоянии суточного перехода;εἴκοσιν ἔτεσιν π. Plat. — быть старше на 20 лет8) быть выдающимся, обладать превосходством, превосходить(τινός τινι Her.)
ἄνδρες (οἱ) δήμου προὔχουσιν HH. — лучшие мужи народа;εἰ προὔχοιεν Thuc. — если (какая-л. партия) брала верх;ἑνὴ μόνῳ π. τινά Xen. — иметь лишь одно преимущество над кем-л.;οἱ προὔχοντες Thuc. — предводители, начальники;πλήθει προὔχοντες καὴ ἐμπειρίᾳ πολεμικῇ Thuc. — превосходящие численностью и боевым опытом;οὔ τι προέχει τούτων ἐπιμεμνῆσθαι Her. — бесполезно вспоминать об этом;προεχόμεθα ; - Οὐ πάντως NT. — разве мы лучше (их)? - Нисколько
- 1
- 2
См. также в других словарях:
επί — (AM ἐπί) (πρόθεση) Ι. (με γεν.) 1. επάνω σε μια επιφάνεια ή σ ένα σημείο («επί τής στέγης», «καθέζετ ἐπὶ θρόνου») 2. σχετικά με κάτι, σε αναφορά με κάτι («επί τού θέματος, επί τής ουσίας», «ἐπὶ καλοῡ λέγων παιδός») 3. χρονική περίοδος κατά την… … Dictionary of Greek
είμαι — (AM εἰμί Α και αιολ. τ. ἐμμί Μ και εἶμαι) 1. υπάρχω, ζω («...ήταν ένας γέρος και μια γριά», «οὐκ ἐσθ οὗτος ἀνήρ οὐδ ἔσσεται» δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει) 2. (για πράγματα) υπάρχω, βρίσκομαι) («δεν είναι στάρι φέτος», «ὁ παράδεισος αὐτὸς … Dictionary of Greek
γίνομαι — (AM γίγνομαι και γίνομαι) 1. δημιουργούμαι, αποκτώ ζωή, υπόσταση 2. (για γεωργικά προϊόντα) παράγομαι 3. συμβαίνω, πραγματοποιούμαι 4. καθίσταμαι, αποβαίνω 5. είμαι, υπάρχω 6. (για αριθμητικά ποσά) προκύπτω, εξάγομαι από πράξεις ή υπολογισμό 7.… … Dictionary of Greek
κείμαι — (ΑΜ κεῑμαι) 1. είμαι τοποθετημένος κάπου, βρίσκομαι κάπου, έχω θέση, εδρεύω, απαντώ 2. είμαι ξαπλωμένος στο έδαφος 3. κατάκειμαι, απόκειμαι, είμαι θαμμένος, βρίσκομαι νεκρός, κείτομαι («ενθάδε κείται») 4. (για νόμους) ισχύω, έχω κύρος, έχω τεθεί … Dictionary of Greek
φοβούμαι — φοβοῡμαι, έομαι, ΝΜΑ, και φοβάμαι Ν και φοβᾱμαι Μ, και τ. ενεργ. φοβῶ, έω, Α 1. διακατέχομαι ή καταλαμβάνομαι από φόβο, αντιμετωπίζω με φόβο κάποιον ή κάτι (α. «φοβάται τον πατέρα του» β. «φοβάμαι τη μοναξιά» γ. «φοβάμαι να βγω έξω με τέτοια… … Dictionary of Greek
φαιδρός — I Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Μαθητής του Σωκράτη, γνωστός από τους πλατωνικούς διαλόγους. Υπήρξε και μαθητής του Λυσία. 2. Επικούρειος φιλόσοφος, που διακρίθηκε στα τέλη του 2ου και στις αρχές του 1ου αι. π.Χ. Ήταν μαθητής του Ζήνωνα του… … Dictionary of Greek
σαλεύω — ΝΜΑ, και, κυρίως στον Ερωτόκρ., σαλεύγω Ν [σάλος] 1. (μτβ.) α) κινώ κάτι εδώ κι εκεί, σείω, κουνώ (α. «τα κύματα σαλεύουν την βάρκα» β. «σαλεύει τρικυμιᾳ πέδον», Λυκόφρ.) β) τραντάζω («καὶ σαλεύσει αὐτοὺς ἐκ θεμελίων», Σοφ.) 2. (αμτβ.) κινούμαι… … Dictionary of Greek
θαρρώ — (Α θαρσῶ, νεώτ. αττ. τ. θαρρῶ, έω, Μ θαρρῶ και θαρσῶ) 1. έχω θάρρος, τόλμη, ψυχικό σθένος 2. εμπιστεύομαι, έχω εμπιστοσύνη, έχω πεποίθηση σε κάποιον, στηρίζομαι σε κάποιον νεοελλ. νομίζω, υποθέτω, πιστεύω, έχω την πεποίθηση (α. «θαρρώ πως θα… … Dictionary of Greek
ηδονή — Το ευχάριστο συναίσθημα που προκαλεί μια απόλαυση ή μια ευχάριστη είδηση, μια ανάμνηση ή μια τέρψη. Στην ψυχολογία, η. είναι το ευχάριστο συναίσθημα που προκαλείται στη συνείδησή μας από την εκπλήρωση φυσικών ή ψυχικών αναγκών του οργανισμού μας … Dictionary of Greek
στρατεία — και ιων. τ. στρατηΐη, ἡ, Α [στρατεύω] 1. εκστρατεία («ἐποιέετο στρατηΐην ἐς Καππαδοκίην», Ηρόδ.) 2. στρατοπέδευση 3. στράτευση 4. στρατιωτική αγωγή 5. στρατιωτικό υπούργημα, αξίωμα 6. σπαν. στρατιά 7. στον πληθ. αἱ στρατεῑαι ο πόλεμος 8. φρ. α)… … Dictionary of Greek
φιλότιμος — Έλληνας γιατρός, μαθητής του Πραξαγόρα του Κώου, που αναφέρεται κυρίως για τη δραστηριότητά του το 320 π.Χ. Aσχολήθηκε με την ανατομία και επιχείρησε να περιγράψει διάφορα όργανα, όπως τον εγκέφαλο, τον οποίο θεωρούσε κατώτερης σημασίας.… … Dictionary of Greek